Περί καλού

  • Προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων. [Φροντίζετε να κάνετε το καλό σε όλους τους ανθρώπους.] (Προς Ρωμαίους 12,17)
  • Ο αγαθοποιών εκ του Θεού έστιν. [Εκείνος που πράττει το καλό, είναι άνθρωπος του Θεού.] (Γ' Ιωάννου 11)
  • Αγαθόνποιήσατε, καικακόνουχευρήσειυμάς. [Να πράττετε πάντοτε στην ζωή σας το αγαθόν και ποτέ δεν θα σας συναντήσει κανένα κακό.] (Τωβίτ 12,7)
  • Κάθε καλό έρχεται από τον Κύριο κατά οικονομία. Αυτό διαφεύγει με τρόπο μυστικό από τους αχάριστους και οκνηρούς. (ΆγιοςΜάρκοςοΑσκητής)
  • Εκείνος που κάνει το καλό και ζητά ανταπόδοση, δεν υπηρετεί το Θεό, αλλά το θέλημά του. (ΆγιοςΜάρκοςοΑσκητής)
  • Υπάρχει άνθρωπος που κάνει κάτι φαινομενικά ''καλό'', στην πραγματικότητα όμως το κάνει, για να αμυνθεί κατά του πλησίον. Και υπάρχει άλλος, που με το να μην το κάνει αυτό, ωφελείται πνευματικά. (ΆγιοςΜάρκοςοΑσκητής)
  • Από τον Θεό μονάχα, αρχίζει και τελειώνει κάθε καλό. Ο άνθρωπος από μόνος του, δεν μπορεί να κάνει καλό έργο ή να πει αγαθό λόγο ή να σκεφτεί κάτι καλό. Χρειάζεται την βοήθεια και την δύναμη του Θεού. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Τα αγριόχορτα φυτρώνουν μόνα τους, αλλά τα καλά και ωφέλιμα δεν φυτρώνουν μόνα τους, πρέπει να τα σπείρουμε. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Το κακό είναι κρυμμένο κάτω από την ψεύτικη ηδονή, ενώ το καλό είναι σκεπασμένο κάτω από την επιφάνεια του κακού. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Το να θέλεις να κάνεις το καλό, αυτό είναι δικό σου. Το να πράξεις όμως το καλό, αυτό είναι του Θεού. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Αν ο καθένας μας έκανε όπως μπορούσε το καλό, δεν θα υπήρχαν στον κόσμο δυστυχισμένοι. (Άγιος Γρηγόριος Ε' Πατριάρχης Κων/πόλεως)
  • Κανείς δεν κάνει ό,τι κάνει, θέλοντας το κακό· γιατί το κακό δεν έχει καν υπόσταση, ουσιαστικά είναι ανύπαρκτο· υπάρχει μόνο γιατί υπάρχει το αγαθό, όχι αφ' εαυτού. Ό,τι γίνεται, για το αγαθό γίνεται ή για το νομιζόμενο ως αγαθό. (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)
  • Το να θέλουμε το καλό και το να μην θέλουμε το κακό, είναι φυτευμένα προκαταβολικά μέσα μας από τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν ο διάβολος δεν μπορέσει να μας εκτρέψει από το να κάνουμε το καλό, επιθυμεί να μας αφαιρέσει με άλλον τρόπο τον μισθό. Έτσι μας εισάγει την κενοδοξία ή την απόγνωση ή τον γογγυσμό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Έχουμε 3 κατηγορίες ως προς το καλό και το κακό. Έχουμε εκείνα που είναι καλά και δεν μπορούν να γίνουν κακά, όπως είναι η σωφροσύνη, η ελεημοσύνη και άλλα παρόμοια. Έχουμε εκείνα, που είναι κακά και δεν μπορούν να γίνουν καλά, όπως είναι η ασέλγεια, η απανθρωπιά, η σκληρότητα. Και έχουμε και εκείνα, που άλλοτε είναι καλά και άλλοτε τα ίδια γίνονται κακά, ανάλογα με την προαίρεση του ανθρώπου, που τα ενεργεί. Ο πλούτος π.χ. άλλοτε χρησιμεύει για πλεονεξία και άλλοτε για ελεημοσύνη, πάντοτε ανάλογα με την διάθεση του ανθρώπου. Η φτώχεια άλλοτε γίνεται αφορμή για βλασφημία και άλλοτε γίνεται αφορμή για ενάρετη ζωή και εγκώμιο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν γεωργό, ο οποίος τίποτε δεν καταστρέφει από την περιουσία μας, ούτε μας κλέβει, παρά μόνο κάθεται με σταυρωμένα χέρια και δεν εκτελεί καμμία γεωργική εργασία. Άραγε, δεν θα τον τιμωρήσουμε αυτόν τον γεωργό; Μολονότι σε τίποτε δεν μας αδίκησε, ωστόσο όμως η διαγωγή του αυτή δεν ήταν αδικία σε βάρος μας; Εάν λοιπόν αυτό στα υλικά ζητήματα είναι μεγάλη αδικία, όχι μόνο το να μην κάνεις το κακό, αλλά και η παράλειψη των καλών, πολύ περισσότερο συμβαίνει τούτο, όταν πρόκειται για πνευματικά ζητήματα. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Το καλό αν δεν γίνει και με καλό τρόπο, δεν είναι καλό. Δεν μπορούμε με πονηρά μέσα να επιδιώκουμε το καλό. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Ό,τι καλό κάνει ο άνθρωπος, ο πονηρός θέλει να το σπιλώνει και να το καταμολύνει με την επιμιξία των δικών του σπερμάτων, δηλαδή της κενοδοξίας ή της οιήσεως ή του γογγυσμού ή κάποιου άλλου παρομοίου, ώστε να μη γίνεται το καλό για το Θεό μονάχα ή με προθυμία. Αναφέρεται στη Γραφή ότι ο Άβελ πρόσφερε στο Θεό θυσία από τα λιπαρά μέρη και από τα πρωτότοκα πρόβατα. Επίσης κι ο Κάιν πρόσφερε δώρα από τους καρπούς της γης, αλλ' όχι από τα πρώτα. Γι' αυτό ο Θεός δέχτηκε τις θυσίες του Άβελ, αλλά τα δώρα του Κάιν δεν τα δέχτηκε. Απ' αυτό μαθαίνομε ότι ένα καλό, μπορεί να μην το κάνομε καλά, να το κάνομε δηλαδή ή με αμέλεια, ή καταφρονητικά, ή για κάτι άλλο και όχι για το Θεό και έτσι να μην γίνεται ευπρόσδεκτο από το Θεό. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Εάν δεν διορθωθεί ο καθένας μας, για να πληθύνει το καλό, πώς μπορεί να επικρατήσει με καλό τρόπο; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Επιτρέπει ο Θεός να γίνει κάτι, έστω και οδυνηρό και φαινομενικά κακό, γιατί μέσα απ' αυτό θα βγουν πολλά καλά... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να μην κάνουμε το καλό με υπολογισμό, για να πάρουμε μισθό, αλλά να αγωνιζόμαστε από αγάπη για τον Χριστό. Ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε καθαρό, για τον Χριστό, να προσέχουμε να μην έχει μέσα το ανθρώπινο στοιχείο, φιλαυτία, ιδιοτέλεια κ.λπ. Διαφορετικά ξεφτύζει και η πίστη μας και η αγάπη μας. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κάνουμε το καλό, το κάνουμε μόνο και μόνο γιατί το αγαπούμε και το προτιμούμε από το κακό και όχι για να αμοιφθούμε ή για ο,τιδήποτε άλλο. Έτσι μόνο καταφέρνουμε να γίνουμε παιδιά του Θεού και όχι μισθωτοί εργάτες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πολλοί από τους κοσμικούς κάνουν το καλό, γιατί φοβούνται να μην πάνε στην κόλαση. Οι προχωρημένοι όμως πνευματικώς, κάνουν το καλό από ευγνωμοσύνη, για να ευχαριστήσουν τον Ευεργέτη τους Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος όμως κάνει το κακό, υποφέρει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να γίνεται το καλό με καλό τρόπο και να ωφελεί, γιατί αλλιώς αντί να ωφελεί, δαιμονίζει τον άλλον. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Δεν είναι σωστό να κάνεις το καλό, για να ελεγχθεί ο άλλος και να συνετιστεί, γιατί αυτό αποδυναμώνει το καλό, αλλά να το κάνεις με αγάπη. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το καλό είναι καλό, μόνο όταν αυτός που το κάνει, θυσιάζει κάτι από τον εαυτόν του, ύπνο, ανάπαυση κ.λπ. Γι' αυτό είπε ο Χριστός «εκ του υστερήματος...» (Λουκ. 21,4). Όταν είμαι ξεκούραστος και κάνω το καλό, αυτό δεν έχει αξία. Όταν όμως είμαι κουρασμένος και ζητά κάποιος π.χ. να του δείξω τον δρόμο και το κάνω, τότε έχει αξία. 'Η, όταν είμαι χορτάτος από ύπνο και πάω να ξενυχτύσω με κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, αυτό δεν έχει μεγάλη αξία. Εάν μου αρέσει μάλιστα και η κουβέντα, μπορεί να το κάνω, για να χαρώ την συντροφιά, να διασκεδάσω λίγο. Ενώ, όταν είμαι κουρασμένος και κάνω μια θυσία, για να βοηθήσω τον άλλον, αισθάνομαι παραδεισένια χαρά. Τότε η ευλογία του Θεού με βομβαρδίζει! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Στο θέμα που κυρίως σφάλλει ο άνθρωπος, είναι στο να μην μπορεί να κατανοήσει σωστά ποιό είναι το φύσει καλό και ποιό παρουσιάζεται ως καλό, με τρόπο απατηλό. (Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης)
  • Είναι πιο δυνατή η φύση του καλού, από την συνήθεια του κακού. Και τούτο, γιατί το καλό υπάρχει, ενώ το κακό αυτό καθ' αυτό δεν υπάρχει, παρά μόνο όταν το πράττουμε. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Το καλό δεν είναι καλό, αν δεν έχει σκοπό το θέλημα του Θεού. Αυτό το βλέπουμε στη Θεία Γραφή, όπου συχνά ο Θεός παρουσιάζεται να αγανακτεί με ανθρώπους που κάνουν πράγματα, τα οποία φαίνονται σ' όλους καλά, ενώ άλλοτε αποδέχεται ενέργειες που φαίνονται κακές. (Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός)
  • Ο μακάριος Μωϋσής, θέλοντας με παραδείγματα να δείξει, ότι η ψυχή δεν πρέπει να ακολουθεί δυο γνώμες, δηλαδή το καλό και το κακό, αλλά μόνο το καλό, ούτε να καλλιεργεί δύο είδη καρπών, δηλαδή ωφέλιμους και βλαβερούς, αλλά μόνο ωφέλιμους, λέει: «Στο αλώνι σου, δε θα ζέψεις μαζί ζώα διαφορετικού γένους, λ.χ. βόδι με γαϊδούρι, αλλά αφού ζέψεις ζώα του ίδιου γένους, να αλωνίσεις τα σπαρτά σου», δηλαδή στο αλώνι της καρδιάς μας, να μην αλωνίζουν μαζί αρετή και κακία, αλλά μόνον η αρετή. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Όταν έχεις να κάνεις ένα μεγάλο καλό και δεν το κάνεις και αντί για το μεγάλο καλό, κάνεις άλλο μικρότερο, τότε λογάριαζε, πως δεν κάνεις καλό, παρά κακό...! Λογάριαζε, ότι όφειλες 5 και εσύ δίνεις 1. Μα τότε η οφειλή σου μένει! (Άγιος Μάξιμος ο Γραικός)
  • Σχετικά με το τι είναι καλό και τι κακό, μας πληροφορεί μεν η συνείδησή μας, εν μέρει όμως και όχι ξεκάθαρα, διότι είναι σκοτισμένη από την αμαρτία· απεναντίας η διδασκαλία του Χριστού, μας μιλά πλήρως και ολοκάθαρα γι' αυτό που είναι καλό και αυτό που είναι κακό. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Το καλό που έκανες στον πλησίον σου, θα γυρίσει αργά ή γρήγορα σε σένα. Όπως και το κακό που κάνει κάποιος στον πλησίον σου, αργά ή γρήγορα, επιστρέφει στον ίδιο. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Το να μην κάνεις το καλό, επειδή μπορεί να προκύψει κάτι δυσάρεστο, σημαίνει ότι αρνείσαι πάντοτε να κάνεις το καλό. (Άγιος Ιννοκέντιος Χερσώνος)
  • Για να κάνεις μια καλοσύνη, χρειάζεται σοφία. Καλός δεν είναι εκείνος που κάνει το καλό, αλλά εκείνος που δεν μπορεί να κάνει το κακό. Αν βοηθάς όποιον έχει μικρότερο εισόδημα από σένα, αυτό είναι καλοσύνη και ελεημοσύνη ενώπιόν του Θεού. Όμως το καλό πρέπει να το επιθυμείς για όλους... (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
  • Αν κάνεις το καλό, αυτό πρέπει να το κάνεις για χάρη του Θεού και μόνο. Γι' αυτό και δεν θα πρέπει να δίνεις καμμία σημασία στην αχαριστία των ανθρώπων. Μην περιμένεις ανταμοιβή εδώ, αλλά από τον Θεό στους Ουρανούς. Αν περιμένεις εδώ την ανταμοιβή σου, θα ταλαιπωρηθείς ματαίως... (ΆγιοςΑμβρόσιοςτηςΌπτινα)
  • Κάνουμε το καλό ή γιατί φοβόμαστε την κόλαση και τότε βρισκόμαστε στην κατάσταση του δούλου ή για να πάρουμε μισθό και έχουμε την κατάσταση του μισθωτού ή για το ίδιο το καλό και τότε βρισκόμαστε στην κατάσταση του υιού. Γιατί ο υιός δεν κάνει το θέλημα του πατέρα του από φόβο, ούτε γιατί θέλει να πάρει απ' αυτόν μισθό, αλλά επειδή θέλει να τον διακονήσει, να τον τιμήσει και να τον αναπαύσει. Και εμείς έτσι πρέπει να κάνουμε την ελεημοσύνη, για την ίδια την αρετή, συμμετέχοντας στις δυσκολίες των άλλων, σαν να ήταν μέλη του σώματός μας. Να διακονούμε κάποιον, σαν να απολαμβάνουμε εμείς οι ίδιοι τον καρπό της διακονίας μας. Να δίνουμε έτσι, σαν να είμαστε εμείς οι ίδιοι που παίρνουμε. Αυτή είναι η ελεημοσύνη που γίνεται με επίγνωση. Έτσι βρισκόμαστε στην ψυχική κατάσταση του υιού. (ΑββάςΔωρόθεος)
  • Δεν είναι ευτυχής εκείνος που έκανε αρχή στο καλό, αλλά εκείνος ο οποίος παραμένει στο καλό μέχρι τέλους. (Αββάς Πινούφριος)
  • Χωρίς την Χάρη, με μόνο τον «νουν της σαρκός αυτού» (Κολ. 2,18), δεν μπορεί ο άνθρωπος, ούτε να διακρίνει, ούτε να προτιμήσει, ούτε να επιτελέσει το καλό, όπως το εννοεί και όπως το θέλει ο Θεός. Και αν το κάνει, δεν θα είναι καλώς καμωμένο, αλλά θα είναι σύμφωνα με την εμπαθή και πονηρή γνώμη, του γεμάτου πάθη πεπτωκότος ανθρώπου. (Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός)
  • Μόνο καλό να σκέφτεσαι και μόνο καλό να κάνεις. (ΓέρονταςΕυμένιος Σαριδάκης)
  • Η μεγαλύτερη επιστήμη στον άνθρωπο είναι, πως να κάνει το καλό, πως να σκέπτεται το καλό και πως να λέει το καλό. (Γέροντας Σίμων Αρβανίτης)
  • Το άριστα το βάζει ο Θεός σε εκείνους που κάνουν το καλό, μόνο και μόνο, γιατί επιθυμούν να εκτελούν το θέλημα του Θεού. Σε εκείνους που κάνουν το καλό, για να απολαύσουν τον παράδεισο, βάζει μικρότερο βαθμό. Σε εκείνους που κάνουν το καλό, για να αποφύγουν την κόλαση, βάζει ακόμα μικρότερο βαθμό. Και οι τρεις όμως βαθμοί είναι πάνω από το δέκα και συνεπώς προβιβάσιμοι. (π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος)
  • Όταν το καλό, δεν γίνεται καλώς, δεν είναι καλό. Πήγε για παράδειγμα κάποιος και ορκίστηκε, για να βγάλει ένας μία σύνταξη και μετά λέει ότι έκανε ένα καλό. Δεν είναι καλό αυτό που έκανε! Πήγε ένας άλλος και ορκίστηκε μάρτυρας για να μην καταδικαστεί ισοβίως ο κατηγορούμενος και μετά λέει ότι έκανε ένα καλό. Δεν είναι καλό αυτό που έκανε! Και οι δύο ψευδόρκησαν και αυτό είναι αμαρτία, άσχετα αν έγινε για καλό σκοπό. Γιατί δεν γνωρίζουμε τι οικονομεί ο Θεός και πως εργάζεται πίσω από την δύσκολη κατάσταση κάθε ανθρώπου. Η φυλακή και η φτώχεια θα μπορούσε να συνετίσει τον άλλον. Εμείς με ποιό δικαίωμα επεμβαίνουμε μ΄αυτόν τον τρόπο; Γι΄αυτό πολλά πράγματα που γίνονται στον κόσμο αυτόν και θεωρούνται καλά, δεν αντέχουν στην δικαιοσύνη του Θεού... (Παναγόπουλος)
  • Εάν δεν πάθουμε τα χειρότερα, δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τα καλύτερα. (Παναγόπουλος)
  • Να επαινείς τόσο το καλό, ώστε να ενοχλείται ο αδιάφορος και να ντρέπεται αυτός που έχει παρεκτραπεί και τότε θα δεις τι μπορεί να κατορθώσει αυτή η τακτική. (Αδαμάντιος Κοραής)
  • Αναζητώντας να κάνουμε το καλό στον άλλο, βρίσκουμε το δικό μας καλό. (Πλάτωνας)
  • Και το μικρότερο καλό που κάνουμε, είναι δυνατόν να μας ανταποδοθεί πολλαπλάσια. (Αίσωπος)
  • Αυτός που έχει αποφασίσει να κάνει το καλό, δεν πρέπει να περιμένει ότι οι άνθρωποι θα βγάλουν τις πέτρες από το δρόμο του. Αλλά πρέπει ήρεμα να περιμένει, ότι μπορεί να του βάλουνε μερικές ακόμη... (Σβάϊτσερ)
  • Τίποτα δεν είναι μεγάλο, αν δεν είναι καλό. (Κλαύδιος)
  • Καλός άνθρωπος δεν είναι εκείνος που μπορεί να κάνει καλό, αλλά εκείνος που δεν μπορεί να κάνει κακό. (Κλιουτσέφσκι)
  • Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν πάντα μια καλή δικαιολογία, για να μην κάνουν το καλό.
  • Κάθε καλό έχει 2 βασικά χαρακτηριστικά: α) αργεί να γίνει και β) το πολεμάει ο διάβολος.
  • Οι μέλισσες δεν πηγαίνουν σε όλα τα άνθη, αλλά στα καλύτερα! Και από τα καλύτερα, δεν παίρνουν ο,τιδήποτε, αλλά το καλύτερο! Έτσι και εμείς να παίρνουμε από τα καλύτερα, το πιο καλό!
  • Όποιος ενώ δεν έχει πίστη κάνει το καλό, μοιάζει με εκείνον που αντλεί νερό και το χύνει σε τρύπιο κουβά.
  • Εάν δεν προσπαθείς να γίνεσαι καθημερινά καλύτερος, γρήγορα θα πάψεις να είσα καλός.
  • Να μην σε ικανοποιεί το ότι είσαι καλός, απλώς μη κάνοντας κανένα κακό. Να σε ικανοποιεί να είσαι καλός, κάνοντας το καλό.
  • Ο άνθρωπος που ποτέ δεν μπορεί να θυμώσει με το κακό, συνήθως δεν ενθουσιάζεται για το καλό.
  • Το θέμα δεν είναι μόνο να κάνουμε το καλό, αλλά να το κάνουμε και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
  • Το ωραίο δεν είναι πάντοτε και καλό. Το καλό όμως, είναι πάντοτε ωραίο.
  • Το καλό αρχίζει από εκεί που αναγνωρίζεται το κακό.
  • Κάνε το καλό, για να βρεις καλό.
  • Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.
  • Ένα κακό χίλια καλά τα χαλάει. Ένα καλό, ένα κακό δεν το κατορθώνει.
  • Κακός κακά παθαίνει και ο καλός καλό δεν έχει.
  • Καλό κάνεις και κακό βρίσκεις και κακό θα κάνεις και καλό θα βρεις;
  • Κάθε κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
  • Δεν υπάρχει καλό αλεύρι χωρίς πίτουρο.
  • Έχει πίσσα και παράδεισο. (Γι' αυτούς που κάνουν και το καλό και το κακό.)
  • Έκαμες την Εκκλησιά, κάμε και το Άγιο Βήμα. (Αυτοί που ξεκινούν ένα καλό, πρέπει να το ολοκληρώσουν.)
  • Θέλουν τα καλά του Γιάννη, μα τον Γιάννη δεν τον θέλουν.
  • Ο καλός καλό δεν έχει. (Συνήθως δυστυχούν οι καλοί)
  • Αν γίνεις όλο μέλι, θα σε φάνε οι μύγες.
  • Τέλος καλό, όλα καλά.
  • Τα πρώτα καλά, τα ύστερα κακά, όλα κακά.

Τα πρώτα κακά, τα ύστερα καλά, όλα καλά.