Περί αχαριστίας

  • Ος αποδίδωσι κακά αντί αγαθών, ου κινηθήσεται κακά εκ του οίκου αυτού. [Εκείνος ο οποίος ανταποδίδει κακά αντί αγαθών και των ευεργεσιών, που έλαβε, αυτός θα βρίσκεται πάντοτε υπό το κράτος θλίψεων, διότι τα κακά και η Θεία τιμωρία, δεν θα απομακρυνθούν από τον οίκον του.] (Παροιμίες 17,13)
  • Αχαρίστου γαρ ελπίς ως χειμέριος πάχνη τακήσεται και ρυήσεται ως ύδωρ άχρηστον. [Διότι η ελπίδα του αχαρίστου λυώνει σαν την χειμερινή πάχνη, που θα την χτυπήσει ο ήλιος και διαρρέει και χάνεται σαν το αχρησιμοποίητο νερό.] (ΣοφίαΣολομώντος 16,29)
  • Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από την αχαριστία. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν αγνοείς τη γλώσσα της ευγνωμοσύνης, τότε είσαι πιο αμόρφωτος και από τον τελευταίο αγράμματο. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όποιος τα έχει όλα, υλικά αγαθά και υγεία και αντί να ευγνωμονεί τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος, όταν έχει ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τι του δίνει ο Θεός κάθε μέρα και χαίρεται τα πάντα. Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος· γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κανείς είναι αχάριστος, ό,τι και να τον κάνεις, αχάριστος θα είναι. Με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος. Γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο αχάριστος άνθρωπος έχει αναίσθητη ψυχή. Έχει και καρδιά που δεν συμπαθεί και που είναι άδεια από αγάπη. Η ευεργεσία που του κάνει κάποιος, γεννάει στην ψυχή του θλίψη, η θλίψη γεννάει ανία, η ανία μίσος και το μίσος έχθρα προς τον ευεργέτη...! Ο αχάριστος έχει διεστραμμένο μυαλό, γιατί πείθει τον εαυτόν του με παραλογισμούς, ότι δεν οφείλει καμμιά χάρη στον ευεργέτη του και καμμιά ευγνωμοσύνη. Μοιάζει με τρύπιο δοχείο, με το οποίο όσο και αν αντλεί τα καλά που του προσφέρονται, αυτά του ξαναφεύγουν στο κενό. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Εάν συλλογιζόμασταν και φέρναμε συχνά στην σκέψη μας, την άπειρη ευσπλαχνία και αγαθότητα του Θεού για μας τους ανθρώπους από την μία και την αχαριστία μας από την άλλη, δεν θα τολμούσαμε, ούτε τα μάτια να σηκώσουμε στους ουρανούς, αλλά θα ζούσαμε αδιάκοπα με βαθειά ταπεινοφροσύνη. (Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων)
  • Όποιος δεν ευχαριστεί στα λίγα και μικρά, αυτός είναι αχάριστος και στα πολλά και μεγάλα, ψεύτης και άδικος. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Η αχαριστία προέρχεται από την υπερηφάνεια, με το να θεωρεί κανείς τον εαυτόν του άξιο για καθετί. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο αχάριστος προς τον Θεό, είναι αχάριστος και προς όλους τους ανθρώπους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η αχαριστία είναι ένα είδος πονηριάς. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι απρόσεκτοι και αχάριστοι, δεν κερδίζουν, ούτε από εκείνα που ωφελούν, ενώ οι ευγνώμονες και καλόψυχοι ωφελούνται πάρα πολύ και από όσα σκανδαλίζουν άλλους. Αυτό το βλέπουμε στην περίπτωση του Ιούδα και του Ιώβ. Ο Ιούδας δεν σώθηκε ούτε από τον Χριστό, που έσωσε όλη την οικουμένη. Ο Ιώβ δεν ζημιώθηκε ούτε από τον διάβολο, που έχει καταστρέψει τόσους πολλούς. Ο Ιώβ που έπαθε άπειρα κακά, στεφανώθηκε. Ο Ιούδας, που είδε τόσα θαύματα και έκανε τόσα θαύματα, που ανέστησε νεκρούς, που έβγαζε δαιμόνια, που άκουσε τόσα για την Βασιλεία των Ουρανών και για την κόλαση, που πήρε μέρος και Κοινώνησε στο Μυστικό Δείπνο, που απόλαυσε τόσο μεγάλη εύνοια και πρόνοια πιο πολύ από τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, έγινε προδότης. Επομένως, ούτε τον Ιούδα ωφέλησε ο Χριστός επειδή ήταν αχάριστος, ούτε τον Ιώβ έβλαψε ο διάβολος, επειδή ήταν ευγνώμονας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό, σε κάθε στιγμή στη ζωή μας. Όμως πολλοί, έχουν πάθει, αυτό που παθαίνουν οι δυσαρεστημένοι. Περιφρονούν τα παρόντα αγαθά που έχουν και επιθυμούν αυτά που δεν έχουν. Διότι δεν βλέπουν αυτούς, που είναι σε χειρότερη θέση από εκείνους, για να ευχαριστήσουν τον Κύριο, αλλά συγκρίνονται με εκείνους που έχουν περισσότερα και υπολογίζουν πόσο υπολείπονται απ' αυτούς και στενοχωριούνται και καταριώνται... (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Η αχαριστία είναι κόρη της υπερηφανείας. (Άγιος Πρόκλος)
  • Όλα τα κακά και τα ψυχοβλαβή αμαρτήματα τα μισεί ο Θεός και τα αποστρέφεται, αλλά την αχαριστία περισσότερο. (Όσιος Ευγένιος ο Αιτωλός)
  • Αν δεν εκτιμάς αυτά που σε έδωσε ο Κύριος, θα σου τα πάρει πίσω. (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
  • Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που κάνουν τη δουλειά τους με το φως του ηλίου, από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς να κοιτάξουν καν τον ήλιο, χωρίς να αισθανθούν τον ήλιο, χωρίς να σκεφτούν, ούτε με μία σκέψη τον ήλιο! Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που περνούν τη ζωή τους με το φως, τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού, χωρίς να κοιτάξουν καν το Θεό, χωρίς να σκεφτούν, ούτε με μία σκέψη το Θεό! Και ο ήλιος σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να φέγγει ασταμάτητα. Και ο Θεός σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να βοηθά ασταμάτητα! Όταν όμως έρθει το σκοτάδι, όταν πέσει ομίχλη, όταν δυναμώσει η παγωνιά, τότε οι άνθρωποι θυμούνται τον ήλιο, στρέφονται προς τον ήλιο και τον επαινούν. Έτσι και όταν γίνονται συμφορές, βάσανα και έρθουν αδιέξοδα στη ζωή, τότε οι άνθρωποι θυμούνται το Θεό, στρέφονται προς το Θεό και τον δοξάζουν...Για να Τον ξεχάσουν μετά, όταν όλα τακτοποιηθούν στη ζωή τους. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Αν κάνεις το καλό, αυτό πρέπει να το κάνεις για χάρη του Θεού και μόνο. Γι' αυτό και δεν θα πρέπει να δίνεις καμμία σημασία στην αχαριστία των ανθρώπων. Μην περιμένεις ανταμοιβή εδώ, αλλά από τον Θεό στους Ουρανούς. Αν περιμένεις εδώ την ανταμοιβή σου, θα ταλαιπωρηθείς ματαίως... (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
  • Ένα κόκκαλο δίνεις στον σκύλο και σου κουνάει την ουρά. Και ο άνθρωπος, την μπουκιά έχει στο στόμα και βλαστημάει το Θεό. Αχάριστοι είναι οι άνθρωποι! (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
  • Στο σπίτι του Θεού μένουμε, τα αγαθά Του απολαμβάνουμε και εμείς βλασφημούμε το Θεό... Τι αχαριστία! Σαν ενοίκιο οι βλασφημίες...!!! (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
  • Όταν καθαριστείς μέσα σου, θα δεις την μυστική δοξολογία του Θεού από τα κτίσματα. Όσο καθαρίζεσαι μέσα σου, θα το δεις και θα λες: Ταλαίπωρε άνθρωπε, μόνο εσύ δεν δοξολογείς τον Θεό. (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
  • Αρκετοί άνθρωποι είναι αγνώμονες. Αν περιμένουμε ανταπόδοση, θα στεναχωρηθούμε. Αν όμως δεν περιμένουμε, τότε θα είμαστε ήρεμοι. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Στο μονοπάτι της ζωής, θα συναντήσετε ανθρώπους που θα σας πλησιάσουν προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τις ευαισθησίες σας. Την καλοσύνη και αγαθότητά σας. Θα κάνουν τα πάντα, για να συνδεθούν μαζί σας, αφού έχουν νιώσει το χάρισμα σας να βοηθάτε και να δίνεστε στους άλλους. Στην αρχή θα σας αποθεώσουν, μην ξεχνάτε, ότι ο προδότης είναι πάντα κάποιος που μας δόξασε. Θα σας τονίζουν το πόσο υπέροχος άνθρωπος είστε. Αλλά με την πάροδο του χρόνου και αφού έχουν πάρει και παίξει με την ψυχή σας, ο θαυμασμός θα γίνετε αδιαφορία, απομάκρυνση και λήθη. Απλά και μόνο, διότι δεν εξυπηρετείτε πια τις ανάγκες τους. Οι άνθρωποι αυτοί ποτέ δεν νοιάστηκαν πραγματικά για εσάς αλλά μονάχα γι' αυτό που τους δίνατε. Για εκείνο που έπαιρναν από εσάς και όχι για εσάς. Αρχίστε να λέτε «όχι» και θα δείτε την αχαριστία να ξεπροβάλει μπροστά σας. Οι αχάριστοι άνθρωποι όταν σταματήσουν να παίρνουν χάνονται και εξαφανίζονται, ψάχνοντας το επόμενο θύμα τους. Φρόντισε να μην είσαι εσύ... (π. ΧαράλαμποςΠαπαδόπουλος)
  • Η αχαριστία κάνει τον άνθρωπο χειρότερο από τα ζώα και πιο αναίσθητο από τα θηρία. Ένα ζώο ξέρει τον ευεργέτη του και ακολουθεί τον κύριό του και τον προσέχει. Τα άγρια λιοντάρια, οι αρκούδες και τα υπόλοιπα ανήμερα θηρία, γδύνονται την φυσική αγριότητα, μαλακώνουν την διάθεσή τους και δείχνουν ευγνωμοσύνη σε εκείνους, που τους κάνουν το παραμικρό αγαθό. Και εσύ αχάριστε άνθρωπε, ντύνεσαι με θηριώδη αγριότητα και γίνεσαι αγνώμονας στον ευεργέτη σου; (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Όπως όταν δεις κάποιος ένα τέρας το φοβάται και το τρέμει, έτσι πρέπει να φοβόμαστε και τον αχάριστο άνθρωπο, διότι είναι απανθρωπότερος και από τα άγρια θηρία. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Ο πράος και ταπεινός στην καρδιά Χριστός, περπατώντας στον κόσμο σωματικώς, δεχόταν με ευσπλαχνία τους αμαρτωλούς, τους πόρνους και τους ληστές και τους τελώνες και δεν στενοχωριόταν, ούτε παραπονέθηκε σε κανέναν, παρά μόνο στους αχάριστους, όταν θεράπευσε τους 10 λεπρούς. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Στην ψυχη του αχάριστου ανθρώπου, δεν έχουν καμμία επίδραση οι προγούμενες ευεργεσίες. (ΕυγένιοςΒουλγαρης)
  • Αχάριστο ευεργετείς; Νεκρό αλείφεις με μύρο, φίδι τρέφεις και πονηρό ευεργετείς, είναι ένα και το αυτό. (Πλούταρχος)
  • Κάθε αχάριστος άνθρωπος είναι πονηρός. (Λυσίας)
  • Ουδείς βεβαιότερος εχθρός, από τον ευεργεθέντα αχάριστο. (Καλλίμαχος)
  • Επακόλουθο της αχαριστίας είναι η αδιαντροπιά. (Ξενοφών)
  • Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς. (Βώβεναργκ)
  • Αν περιμαζέψεις έναν πεινασμένο σκύλο και τον ταΐσεις, δεν πρόκειται να σε δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στον σκύλο και τον άνθρωπο. (ΜαρκΤουαίν)
  • Τον αχάριστο άνθρωπο, όταν τον καθήσεις στον ώμο σου, θα προσπαθήσει να ανέβει στο κεφάλι σου. (Σαίξπηρ)
  • Ο αχάριστος άνθρωπος, ισοδυναμεί με κήπο, στον οποίο ενώ εσύ φυτεύεις λουλούδια, φυτρώνουν κατόπιν μόνο γαϊδουράγκαθα και αποκρουστικές τσουκνίδες. (Σκουρής)
  • Όταν πεις έναν άνθρωπο αχάριστο, είναι σαν να του λες όλες τις βρισιές του κόσμου. (Ιουβενάλης)
  • Λυδία λίθος της ψυχικής ανωτερότητας είναι να επιμένεις στην καλοσύνη, όταν αντιμετωπίζεις αχαριστία. (Γκαίτε)
  • Η καρδιά του αχάριστου μοιάζει με την έρημο, που απορροφάει όλη την ουράνια βροχή, χωρίς να παράγει τίποτε. (Λαβατέρ)
  • Δεν συναντούμε κανέναν αχάριστο, όσο είμαστε σε θέση να κάνουμε το καλό. (ΛαΡασφουκώ)
  • Αν μαζέψεις ένα σκυλί από το δρόμο και το κάνεις να ζει καλά, δεν θα γυρίσει να σε δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά σκυλιών και ανθρώπων. (Μαρκ Τουαίν)
  • Όσο συχνά και αν τους έχεις κάνει μια χάρη, αν τους αρνηθείς μια φορά, θα τα ξεχάσουν όλα και θα θυμούνται την μία φορά που τους αρνήθηκες σου. (Πλίνιος ο Πρεσβύτερος)
  • Ο Θεός καταστόλισε τη γη μας με λουλούδια. Εμείς βρήκαμε να προσφέρουμε στον Υιό Του στεφάνι από αγκάθια...
  • Υπάρχουν 3 ειδών αχάριστοι: Αυτοί που ξεχνούν το καλό που τους έκανες, αυτοί που σε βάζουν να το πληρώσεις και αυτοί που σε εκδικούνται.
  • Η μεγαλύτερη αμαρτία όπως λένε οι πατέρες είναι η αχαριστία και εμείς καθημερινά είμαστε αχάριστοι προς τον Θεό, γιατί αντί να τον ευχαριστήσουμε που σήμερα είδαμε και πάλι το φως της ημέρας, εμείς γκρινιάζουμε πως θα τα βγάλουμε πέρα και για διάφορα τέτοια υλιστικά ζητήματα.
  • Την αχαριστία την αισθάνονται μόνο εκείνοι, που όταν κάνουν καλό υπολογίζουν στην ανταπόδοση τους.
  • Υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους συμπεριφέρεσαι ανθρώπινα, αμέσως γίνονται κτήνη.
  • Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από τον ευεργετηθέντα αχάριστο.
  • Είναι καλύτερα να εκτιμάς πράγματα που δεν έχεις, παρά να έχεις πράγματα που δεν εκτιμάς.
  • Όταν πετάξεις από την ζωή σου αυτόν που είχε γίνει χαλί να τον πατάς, τότε θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι να περπατάς ξυπόλητος!
  • Κουβαλούσε έναν αχάριστο επί ώρες πάνω στους ώμους του, ώσπου τον ανέβασε στην κορυφή του βουνού. Και εκείνος στο τέλος τον στραβοκοίταξε, επειδή ... δεν το απίθωσε μαλακά.
  • Αν παρέχεις εκατό φορές βοήθεια και μόνο μια φορά αρνηθείς, να ξέρεις: θα θυμούνται μόνο την άρνησή σου...
  • Μην ρίχνεις πέτρα στο πηγάδι που σε δρόσισε.
  • Το ψωμί που τρως, ποτέ μην το πατάς.
  • Χέρι που σε ευεργέτησε, αν δεν το φιλάς, μη το δαγκώνεις.
  • Μην κόβεις το δάχτυλο, που σου δείχνει το δρόμο.
  • Ο πατέρας άφησε στο γιό αμπέλι και ο γιός ένα τσαμπί σταφύλι δεν του' δωσε...
  • Από γάϊδαρο, γαϊδουριά να περιμένεις.
  • Ανάθρεψε φίδι το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
  • Ανάθρεψε τον ποντικό, να φάει το σακί σου.
  • Θρέψε κόρακα να σου βγάλει το μάτι.
  • Ο γάϊδαρος άμα πιει και ξεδιψάσει, ρίχνει στον κάδο του κλωτσιά!
  • Βοήθα με να σε ξαναγκρεμίσω.
  • Εγώ σε έμαθα να κολυμπάς και εσύ θέλεις να με πνίξεις.
  • Πόσοι και πόσοι φαίνονται το δέντρο να αγαπούνε και όταν του φάνε τον καρπό, το δέντρο λησμονούνε.
  • Άνθρωπο αχάριστο, ποτέ μην κάνεις φίλο.
  • Από αχάριστο άνθρωπο, ευχαριστώ δεν ακούς.
  • Αχάριστο ελεείς, νεκρό θυμιατίζεις.
  • Αχάριστο εξυπηρετείς, εχθρό δημιουργείς.
  • Η θάλασσα και ο αχάριστος, ποτέ τους δεν χορταίνουν.
  • Η χάρη είναι χαμένη, όταν γίνεται σε αχάριστο.
  • Του κακού αν κάνεις χάρη, σε κακό θε να το πάρει.
  • Κάθε κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
  • Μην κλωτσάς τα γονικά σου, θα το βρεις από τα παιδιά σου.
  • Ο μεγαλύτερος εχθρός σου είναι εκείνος, που περισσότερο ευεργετήθηκε.
  • Ό,τι δίνεις στον αχάριστο είναι δύο φορές χαμένο.
  • Όσο μαζί θερίζαμε, Βασίλη, κυρ-Βασίλη και τώρα που τελειώσαμε, που σε είδα βρε κασίδη; (Λέγεται για τους αχάριστους, που όσο τους βοηθάς, κάνουν ότι σε σέβονται και σε αγαπούν και μετά σε ξεχνούν).
  • Τα ζώα αφήνουν την αχαριστία στον άνθρωπο.
  • Του αχάριστου η ψυχή τρύπιο πιθάρι μοιάζει,

που το γεμίζεις με νερό και μονομιάς αδειάζει.

  • Τα λεφτά αγοράζουν ψωμί, αλλά όχι ευγνωμοσύνη. (Πορτογαλική παροιμία)
  • Η Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά, ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθηκαν, ήταν και ένας τυφλός ο οποίος δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε και ρώτησε εκεί τους ανθρώπους. Και εκείνοι απαντήσανε: ''Πάνε να σταυρώσουν 2 ληστές και έναν πλάνο!''. Οι Εβραίοι σήκωσαν στο σταυρό, πρώτα τους 2 ληστές και όταν σήκωσαν τρίτο το Χριστό, ο τυφλός απέκτησε το φως του και άρχισε να βλέπει! Βλέποντας αυτό το θαύμα ο τυφλός αναφώναξε: ''Εσύ που με έσωσες το φως, εσένα πλάνο λένε; Ήταν γραφτό στα μάτια μου, να βλέπω και να κλαίνε! Πάρε το φως που μου΄δωσες και τύφλωσε με πάλι!''. Ο τυφλός ζήτησε από το Χριστό να τυφλωθεί πάλι, για να μην βλέπει την αχαριστία των ανθρώπων!
  • Ο Βερεγγάριος, πρώτος βασιλιάς της Ιταλίας (+924), είχε πολλούς εχθρούς, οι οποίοι κάποτε θέλησαν να τον δολοφονήσουν. Αρχηγός της συνωμοσίας, ήταν κάποιος έμπιστός του, με το όνομα Φλαμπέρτος. Ο βασιλιάς ανακάλυψε τη συνωμοσία και κάλεσε τον Φλαμπέρτο και φιλικά του είπε: ''Πες μου, τί κακό σε έκανα; Δεν σε έχω ανταμείψει με τόσα προνόμια; Γιατί εσύ θέλησες να με σκοτώσεις;''. Τότε ο Φλαμπέρτος έπεσε στα γόνατα και ζήτησε συγγνώμη και ο βασιλιάς τον σήκωσε, το πήρε στο ιδιαίτερό του διαμέρισμα και τον έβαλε να δειπνήσει μαζί του. Στο τέλος του έδωσε και το χρυσό ποτήρι που είχε στο τραπέζι, λέγοντάς του: ''Αυτό είναι το ενθύμιο, ότι θα μείνεις πιστός μου!''. Ο Φλαμπέρτος ευχαρίστησε και έφυγε με το χρυσό ποτήρι. Πέρασε πολύς καιρός και ο Βερεγγάριος βάδιζε σε απόμερο δρόμο, όταν ξαφνικά μια σπείρα κακοποιών του επιτίθεται με τα στιλέτα στο χέρι. Ο βασιλιάς κοιτάζει και βλέπει μεταξύ των δολοφόνων του και το έμπιστό του Φλαμπέρτο. ''Φλαμπέρτο, φωνάζει και εσύ μαζί τους!''... Και πέφτει πληγωμένος θανάσιμα από τα χτυπήματα των κακοποιών.
  • Ένας κυνηγός κυνηγούσε ένα ελάφι. Το ελάφι κρύφτηκε στα πυκνά φύλλα ενός αμπελιού. Ο κυνηγός περίλυπος κάθισε σε μια πέτρα και άφησε καταγής το τόξο και τα βέλη του. Το ελάφι, έτσι όπως δεν έβλεπε τον κυνηγό, υπέθεσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος και άρχισε να τρώει τα φύλλα του αμπελιού. Ο κυνηγός είδε το ελάφι, σηκώθηκε, έβαλε ένα βέλος στο τόξο του, σημάδεψε και σκότωσε το ελάφι. ''Ω ανόητο ελάφι, του λέει το αμπέλι. Έτσι συμπεριφέρονται στους ευεργέτες τους; Τώρα πληρώνεις με την ζωή σου την αχαριστία σου...''.
  • Μια φορά και ένα καιρό, μια ημέρα ζεστή μέσα στο καταμεσήμερο ένας σκορπιός που είχε απομακρυνθεί πολύ από τη φωλιά του για να βρει τροφή, έχασε το δρόμο της επιστροφής. Μέσα στην αναζήτηση νέου μονοπατιού, βρέθηκε στην όχθη ενός ποταμού και το αναγνώρισε αμέσως το σημείο, απέναντι ήταν η φωλιά του! Ένα πρόβλημα υπήρχε όμως: δεν ήξερε κολύμπι!!! Η λύση δεν άργησε να φανεί!! Ένας βάτραχος πλησίαζε, τον φώναξε αμέσως: ''Σε παρακαλώ, βοήθησέ με. Δεν μπορώ να κουνηθώ, η ζέστη με έχει εξαντλήσει και η οικογένεια μου είναι εκεί. Σε παρακαλώ, πέρασε με απέναντι!''. Τότε ο Βάτραχος είπε στο Σκορπιό. ''Αποκλείεται!! Εσύ είσαι ένας Σκορπιός αν πάω να σε σηκώσω, θα με τσιμπήσεις''. Ο Σκορπιός του απάντησε: ''Όχι, όχι δεν θα το κάνω, υπόσχομαι, δεν θα σε τσιμπήσω αν με σηκώσεις και με βοηθήσεις να περάσω απέναντι''. Και έτσι ο βάτραχος, σήκωσε τον Σκορπιό, το έβαλε στην πλάτη και άρχισε να κολυμπά. Όταν πια ήταν σχεδόν στο τέλος της διαδρομής, ο σκορπιός μονομιάς τον τσίμπησε. Ο βάτραχος όλο απορία απευθύνθηκε στο σκορπιό: ''Ε! Με τσίμπησες, τώρα θα πεθάνουμε και οι δύο, μου είπες, ότι αν σε βοηθούσα, δεν θα με τσίμπαγες!!!''... Και ο Σκορπιός απάντησε στο βάτραχο: ''Μα ήξερες τι ήμουν όταν με σήκωσες, δεν φταίω εγώ, είναι στη φύση μου!''.