Περί ευτυχίας

  • Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται. Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται. Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται. Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται. Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται. Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοί έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ' υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. [Μακάριοι και τρισευτυχισμένοι είναι εκείνοι, που συναισθάνονται την πνευματική φτώχεια τους (και εξαρτούν τον εαυτόν τους με ταπείνωση και πίστη από τον Θεόν), διότι δική τους είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Μακάριοι είναι όσοι πενθούν (για τις αμαρτίες τους και για το κακό που επικρατεί στον κόσμο), διότι αυτοί θα παρηγορηθούν από τον Θεό. Μακάριοι είναι οι πράοι και ειρηνικοί, διότι αυτοί θα λάβουν ως κληρονομιά, την νέα γη της επαγγελίας, την άνω Ιερουσαλήμ, την Βασιλείαν των Ουρανών. Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν, για να αποκτήσουν οι ίδιοι, αλλά και να επικρατήσει στον κόσμο η δικαιοσύνη και η αρετή, διότι αυτοί θα χορτάσουν. Μακάριοι οι ευσπλαγχνικοί και ελεήμονες, που συμπονούν και ελεούν τον πάσχοντα, διότι αυτοί θα ελεηθούν πλουσίως από τον Θεό. Μακάριοι όσοι έχουν καθαρά και αμόλυντη την καρδιά τους, διότι αυτοί θα δουν τον Θεό στην δόξαν Του. Μακάριοι όσοι έχουν ειρήνη μέσα τους και προσπαθούν να ειρηνεύουν τους ανθρώπους μεταξύ των, διότι αυτοί θα ανακηρυχθούν, μπροστά στον Ουράνιο και επίγειο κόσμο, υιοί του Θεού. Μακάριοι όσοι έχουν διωχθεί ένεκα της αρετής και της πίστεώς τους, διότι σ' αυτούς ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών. Μακάριοι είστε, όταν σας εμπαίξουν και σας βρίσουν οι άνθρωποι και σας διώξουν και ψευδόμενοι πουν παντός είδους κακολογίας και κατηγορίας ενάντιον σας, επειδή πιστεύετε σε Μένα. (Κατά Ματθαίον 5, 3-11)
  • Μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα έστιν η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι οι πεινώντες νυν, ότι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε. Μακάριοι έστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του υιού του ανθρώπου. [Μακάριοι είστε εσείς οι φτωχοί, που δεν έχετε δώσει την καρδιά σας στα πλούτη, αλλά στηρίζετε τις ελπίδες σας στον Θεό, διότι δική σας είναι η Βασιλεία του Θεού. Μακάριοι είστε εσείς, που πεινάτε και στερείστε, χωρίς να γογγύζετε, διότι θα χορτάσετε με τις ανεκτίμητες δωρεές της Βασιλείας των Ουρανών. Μακάριοι είστε εσείς, που κλαίτε για τα αμαρτήματά σας και για τις άλλες θλίψεις, τις οποίες υπομένετε, διότι θα χαρείτε και θα γελάσετε. Μακάριοι είστε όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και όταν διακόψουν κάθε σχέση με σας και σας απομονώσουν και σας βρίσουν και διαβάλλουν το όνομά σας ως πονηρόν και κακό, κάνουν όλα αυτά, διότι είστε πιστοί μαθητές του Υιού του ανθρώπου.] (Κατά Λουκάν 6,20-22)
  • Η βασιλεία του Θεού εντός υμών έστιν. [Η Βασιλεία του Θεού βρίσκεται μεταξύ σας, εφ' όσον εγώ, ο Μεσσίας και αρχηγός της βασιλείας του Θεού, βρίσκομαι ενώπιόν σας.] (ΚατάΛουκάν 17,21)
  • Έγνων ότι ουκ έστιν αγαθόν εν αυτοίς, ει μη του ευφρανθήναι και του ποιείν αγαθόν εν ζωή αυτού. [Κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχει άλλη ευτυχία στον άνθρωπο, παρά το να απολαμβάνει με μέτρο τα υλικά αγαθά και να πράττει το καλό και την ευεργεσία καθ' όλον το διάστημα της ζωής του.] (Εκκλησιαστής 3,12)
  • Μακάριος ου ου κατέγνω η ψυχή αυτού, και ος ουκ έπεσεν από της ελπίδος αυτού. [Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, τον οποίο δεν ελέγχει η συνείδηση και ο οποίος δεν έχει ξεπέσει και δεν έχει χάσει την ελπίδα του στον Θεό.] (ΣοφίαΣειράχ 14,2)
  • Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν. αλλ' η εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός. Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ο τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού ουκ απορρυήσεται· και πάντα, όσα αν ποιή, κατευοδωθήσεται. [Τρισευτυχισμένος και ευλογημένος από τον Θεό είναι ο άνθρωπος εκείνος, που δεν πορεύτηκε ποτέ δρόμο σύμφωνα με τις σκέψεις και τα θελήματα των ασεβών ανθρώπων και ούτε προς στιγμή δεν στάθηκε εκεί, όπου διέρχονται οι αμαρτωλοί, ούτε εκάθισε να λάβει μέρος σε συναναστροφές ανθρώπων, που είναι διεφθαρμένοι και διαφθείρουν την κοινωνίαν. Αλλά εξ αντιθέτου με όλην του την καρδιά έχει δώσει την θέλησή του και την σκέψη του στον Νόμο του Κυρίου και τον Νόμον αυτόν θα μελετά ημέρα και νύχτα. Αυτός θα ομοιάζει με το δέντρο που είναι φυτευμένο στα πλούσια τρεχούμενα νερά και το οποίο θα αποδώσει τους ωρίμους καρπούς του στον κατάλληλο καιρόν, ενώ τα φύλλα του, ποτέ δεν θα πέσουν. Έτσι και ο άνθρωπος ο αφοσιωμένος στον Νόμον του Θεού. Όλα τα έργα, που θα επιχειρεί, θα έχουν με την ευλογία του Θεού αίσια κατάληξη.] (Ψαλμοί 1,1-3)
  • Μακάριοι πάντες οι πεποιθότες επ' αυτώ. [Τρισευτυχισμένοι και ευλογημένοι θα είναι, όσοι θα έχουν στηρίξει την ελπίδα και την εμπιστοσύνη τους σ' Αυτόν.] (Ψαλμοί 2,13)
  • Μακάριοι πάντες οι φοβούμενοι τον Κύριον, οι πορευόμενοι εν ταις οδοίς αυτού. [Τρισευτυχισμένοι είναι όλοι όσοι φοβούνται και ευλαβούνται τον Κύριο, οι οποίοι πορεύονται και συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις εντολές Του.] (Ψαλμοί 127,1)
  • Η ευτυχία του ανθρώπου, δεν βρίσκεται στην απόλαυση των επίγειων αγαθών, αλλά στην αγάπη του Θεού, του απόλυτου και αιώνιου αγαθού. Εδώ βρίσκεται και η κακοδαιμονία αυτών που αγνοούν τον Θεό. Αυτός που αρνείται τον Θεό, είναι σαν να αρνείται την ευτυχία του και την ατέλειωτη μακαριότητα. (ΆγιοςΝεκτάριος)
  • Η ευτυχία, η έσωθεν χαρά, εκπηγάζει από την ταπείνωση. (ΆγιοςΝεκτάριος)
  • Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτόν τους, στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα, στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σε όλες τις χλιδές και ματαιότητες, που κατάληξή τους έχουν την πίκρα! Η ανέγερση του πύργου της ευτυχίας έξω από την καρδιά μας, μοιάζει με οικοδόμηση κτιρίου σε έδαφος που σαλεύεται από συνεχείς σεισμούς. Σύντομα ένα τέτοιο οικοδόμημα, θα σωριαστεί στη γη... Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό και σε καρδιά που έχει πνευματική κατάσταση. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Ευτυχία είναι η καταφρόνηση των προσκαίρων. Και όσο πιο λιτή ζωή κάνει κάποιος, τόσο πιο ευτυχισμένος είναι, διότι δεν φροντίζει για πολλά. (ΜέγαςΑντώνιος)
  • Για να μην θαυμάζεις την ''ευτυχία'' των κακών ανθρώπων, έχε υπόψη σου, ότι και οι πόλεις διατηρούν και τρέφουν τους δήμιους, χωρίς να τους επαινούν για την κακή τους ιδιότητα, αλλά μ' αυτούς τιμωρούν τους κακοποιούς. Έτσι και ο Θεός επιτρέπει στους κακούς να φέρονται δυναστικά στους άλλους, ώστε μ' αυτούς να τιμωρούνται οι ασεβείς. Στο τέλος και αυτούς τους καταδικάζει, επειδή τυράννησαν τους ανθρώπους όχι ως υπηρέτες του Θεού, αλλά ως δούλοι της δικής τους κακίας. (ΜέγαςΑντώνιος)
  • Αγάπησε αληθινά τον Θεό και τότε θα γίνεις ευτυχισμένος. Ευτυχισμένος είναι όποιος νιώθει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά του. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Είναι ευτυχισμένοι εκείνοι, που αποφάσισαν να βαδίσουν τον δρόμο των θλίψεων για την αγάπη του Θεού και δεν γύρισαν πίσω. Αυτοί θα φτάσουν γρήγορα στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Όσο ο άνθρωπος πλησιάζει περισσότερο προς την "πνευματικότητα" της αγάπης προς τον πλησίον, τόσο εξασφαλίζει τη δική του ευτυχία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν αισθαίνομαι καθόλου την ευτυχία, όταν οι άλλοι κακοπαθούν. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όποιος καθαρίσει την ψυχή του από την αμαρτία και τη στολίσει με την αρετή, θα την κάνει κατοικία του Χριστού. Και ποιός είναι πιο μακάριος, ποιός είναι πιο ευτυχισμένος από εκείνον, που έχει στην ψυχή του το Χριστό, την πηγή της ζωής, της χαράς, της αθανασίας; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Εκείνος που σέβεται όπως πρέπει το Θεό και στηρίζει το θάρρος του σ' Αυτόν, αυτός απέκτησε την ρίζα της ευτυχίας και έχει όλη την πηγή της χαράς. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η ευτυχία της παρούσας ζωής είναι μόνο γυμνό όνομα, χωρίς περιεχόμενο, ενώ τα μέλλοντα αγαθά είναι πάγια, αμετακίνητα, μόνιμα, αθάνατα. Κανενός ανθρώπου ο βίος, δεν είναι ευτυχισμένος σε όλο του το μήκος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν δυστυχούμε είναι φυσικό να πλησιάζουμε το Θεό. Το σπουδαίο και θαυμαστό είναι να μας διακρίνει ευλάβεια όταν ευτυχούμε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μακάριος εκείνος που απέκτησε τέτοιο πόθο προς τον Θεό, όπως έχει ο μανιώδης εραστής προς την ερωμένη του. Μακάριος εκείνος που φοβήθηκε τον Κύριο, όσο οι υπόδικοι τον δικαστή. Μακάριος εκείνος που έδειξε τόση επιμέλεια και φροντίδα στα πνευματικά, όσο οι ευγνώμονες δούλοι στον κύριο τους. Μακάριος εκείνος που την ώρα της προσευχής, ίσταται εμπρός στον Κύριο, όπως οι υπηρέτες εμπρός στον βασιλιά. Μακάριος εκείνος που προσπαθεί συνεχώς να περιποιείται και να αναπαύει τον Κύριο, όπως έτυχε να περιποιηθεί και να αναπαύσει ανθρώπους. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Ευτυχισμένος είναι εκείνος, που δεν είναι προσκολλημένος σε κανένα πράγμα φθαρτό ή πρόσκαιρο. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος, που μπορεί να αγαπά εξίσου κάθε άνθρωπο! (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται κανείς τον άνεμο, που κινείται ακατάπαυστα, πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται, όσα χαράζουν τα παιδιά πάνω στην άμμο όταν παίζουν, παρά να εμπιστεύεται την ανθρώπινη ευτυχία. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Όταν ήμουν στον κόσμο, σκεφτόμουν πως να ήταν η ευτυχία επί της γης: είμαι υγιής, κομψός, πλούσιος και ο κόσμος με αγαπά. Είχα αυτήν την κενοδοξία. Όταν όμως γνώρισα με το Άγιο Πνεύμα τον Κύριο, άρχισα πια να θεωρώ όλη τη δόξα του κόσμου σαν καπνό, που τον διασκορπίζει ο άνεμος. (ΆγιοςΣιλουανόςοΑθωνίτης)
  • Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί! Τι Θεό έχουμε! Είναι αξιολύπητοι όσοι δεν γνώρισαν το Θεό. Αυτοί δεν βλέπουν το αιώνιο φως, και μετά το θάνατο πορεύονται στο αιώνιο σκοτάδι. Αυτό το ξέρουμε, γιατί το Άγιο Πνεύμα πληροφορεί μέσα στην Εκκλησία τους Αγίους για το τι υπάρχει στον ουρανό και τι στον άδη. Ω, πόσο αξιολύπητοι είναι οι πλανεμένοι άνθρωποι! Αυτοί δεν μπορούν να ξέρουν τι είναι η αληθινή χαρά. Μερικές φορές διασκεδάζουν και γελούν, αλλά το γέλιο και η απόλαυση, που δοκιμάζουν, θα μεταβληθούν σε θρήνο και θλίψη. Δική μας χαρά είναι ο Χριστός. Με τα πάθη Του μας έγραψε στο βιβλίο της ζωής, και στη Βασιλεία των Ουρανών θα είμαστε αιώνια με το Θεό και θα βλέπουμε τη δόξα Του και θα ευφραινόμαστε μαζί Του. Η χαρά μας είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι τόσο γλυκό και ευχάριστο! Αυτό μαρτυρεί στην ψυχή για τη σωτηρία. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
  • Ευτυχισμένοι είναι όσοι κλαίνε πάντοτε πικρά τα αμαρτήματά τους, διότι θα τους καταλάβει το φως του Χριστού και θα μετατρέψει τα πικρά δάκρυα σε γλυκά. (ΆγιοςΣυμεώνοΝέοςΘεολόγος)
  • Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία, από το να κάνεις υπακοή και να βυθίζεσαι μέσα στην αγάπη του Θεού. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Η ζωή κανενός ανθρώπους δεν είναι διαπαντός ευτυχής. Η παντοτινή ευτυχία είναι του Θεού. (Μέγας Βασίλειος)
  • Εάν αθροίσουμε την ευτυχία όλων των ανθρώπων, όλων των εποχών, θα δούμε ότι αυτή δεν εξισώνεται ούτε με το πιο μικρό αγαθό του παραδείσου. (Μέγας Βασίλειος)
  • Το πλήθος των αρετών, αποτελεί την αιτία της ευτυχίας. (ΆγιοςΚλήμηςΑλεξανδρείας)
  • Ο μεγαλύτερος θησαυρός του κόσμου είναι το Ευαγγέλιο και όποιος το μελετάει κάθε μέρα, βρήκε την πραγματική ευτυχία. (ΜέγαςΑθανάσιος)
  • Η εφαρμογή του νόμου του Θεού αποτελεί το κλεδί της ευτυχίας μας. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • 1) Μακάριος, αυτός που αγαπά τη μετάνοια, η οποία σώζει τους αμαρτωλούς και που δεν σκέφτηκε στη συνέχεια να κάνει κάτι αμαρτωλό, σαν αχάριστος, μπροστά στο Σωτήρα μας Θεό 2) Μακάριος, αυτός που προσέρχεται στα Άχραντα Μυστήρια του Σωτήρα Χριστού με φόβο και τρόμο και φρίκη και που γνωρίζει καλά, ότι δέχτηκε μέσα του ζωή αιώνια 3) Μακάριος, αυτός που μελετά κάθε μέρα το θάνατο και που νέκρωσε τα αισχρά πάθη που φωλιάζουν μέσα στις καρδιές των αμελών. Διότι ένας τέτοιος άνθρωπος, θα βρει παρηγοριά την ώρα του χωρισμού της ψυχής από το σώμα 4) Μακάριος, αυτός που έχει συνεχώς στη μνήμη του το φόβο της γέενας του πυρός και σπεύδει με δάκρυα και με στεναγμούς, να μετανοήσει ειλικρινά, με τη βοήθεια του Κυρίου, διότι θα διασωθει από την μεγάλη θλίψη 5) Μακάριος, αυτός που συνεχώς ταπεινώνει τον εαυτόν του εκούσια. Διότι θα στεφανωθεί ως νικητής από τον Κύριο που ταπείνωσε τον εαυτόν Του εκούσια για εμάς 6) Μακάριος, αυτός που πυρπολήθηκε με το φόβο του Θεού, έχοντας πάντοτε μέσα του τη θέρμη του Αγίου Πνεύματος και κατέκαψε τα αγκάθια και τα τριβόλια των πονηρών λογισμών 7) Μακάριος, αυτός που δεν μόλυνε τα χέρια του με αμαρτωλά έργα, όπως ένας ασεβής, διότι και γι' αυτό θα γίνει κρίση ενώπιον του Κυρίου, κατά τη φοβερή μέρα της κρίσεως 8) Μακάριος, αυτός που καλλιεργεί κάθε μέρα ωραίους και καλούς λογισμούς και που νίκησε με την ελπίδα το πονηρό πάθος της ακηδίας, με το οποίο πολεμούνται οι ασκητές του Κυρίου 9) Μακάριος, αυτός που αγαπά τις καλές και αγαθές συμβουλές και μισεί τα αισχρά και βλαπτικά λόγια, διότι δεν θα γίνει αιχμάλωτος του Πονηρού 10) Μακάριος, αυτός που υπακούει στον πλησίον του, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και που υπομένει τις θλίψεις με ευχαριστία. Διότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα στεφανωθεί, επειδή είναι ομολογητής εν Κυρίω 11) Μακάριος, αυτός που δεν κυριεύτηκε από το πάθος της ακηδίας, σαν άνανδρος, αλλά αγάπησε την τέλεια υπομονή, με την οποία, όλοι οι Άγιοι πήραν τα στεφάνια της νίκης 12) Μακάριος, αυτός που αγαπά την εγκράτεια, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και δεν κατακρίθηκε για χάρη της γαστριμαργίας, σαν φιλήδονος και ρυπαρός, διότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα δοξαστεί εν Κυρίω 13) Μακάριος, αυτός που δεν μέθυσε με κρασί, σαν άσωτος, αλλά που ευφραίνεται κάθε μέρα, έχοντας στο νου του τον Κύριο, με Τον οποίο όλοι οι Άγιοι ευφραίνονται συνεχώς 14) Μακάριος αυτός που διαχειρίζεται τα υπάρχοντά του, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και δεν κατακρίθηκε από τον Θεό σαν φιλάργυρος και άσπλαχνος στον πλησίον του 15) Μακάριος, αυτός που αγρυπνά στις προσευχές και στις αναγνώσεις και στο αγαθό έργο. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα φωτιστεί, ώστε να μην αποκοιμηθεί και τον βρει ο θάνατος 16) Μακάριος, αυτός που έγινε καλό παράδειγμα για τον πλησίον του και δεν πλήγωσε τη συνείδηση του συνδούλου του, κάνοντας άνομες πράξεις. Διότι ένας τέτοιος άνθρωπος, θα πάρει πολλή ευλογία από τον Κύριο 17) Μακάριος, αυτός που έγινε μακρόθυμος και σπλαχνικός και δεν υποδουλώθηκε στο θυμό και την πονηρή οργή. Διότι ένας τέτοιος άνθρωπος, θα υψωθεί από τον Κύριο 18) Μακάριος, αυτός που αγαπά την αλήθεια συνεχώς και δεν επέτρεψε να χρησιμοποιηθεί το στόμα του, σαν όργανο της ασέβειας από το ψέμα, επειδή φοβάται την προσταγή του Κυρίου, για τον αργό λόγο. (Ματθ. 12,36) 19) Μακάριος, αυτός που δεν κρίνει τον πλησίον του, σαν άσοφος, αλλά ως άνθρωπος συνετός και πνευματικός αγωνίστηκε να βγάλει το δοκάρι από το δικό του μάτι 20) Μακάριος, αυτός που η καρδιά του άνθισε σαν φοινικιά, στην ορθότητα της πίστης και δεν κυριεύτηκε από την αίρεση των απίστων και ασεβών 21) Μακάριος, αυτός που εξουσιάζει τα μάτια του και που δεν τον εξαπάτησε, ούτε νοερά, ούτε αισθητά, το δέρμα της ανθρώπινης σάρκας, το οποίο μετά από λίγο αρχίζει να λειώνει 22) Μακάριος, αυτός που δεν στηρίζει την ελπίδα του σε άνθρωπο, αλλά στον Κύριο, που θα έρθει πάλι με πολλή δόξα να κρίνει όλη την οικουμένη με δικαιοσύνη. Διότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα είναι σαν δέντρο θαλλερό δίπλα στο πέρασμα των νερών και δεν θα παύσει να κάνει καρπό. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Η ευτυχία είναι στην αιωνιότητα, όχι στην ματαιότητα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • 1) Μακάριοι, όσοι αγαπήσανε τον Χριστό περισσότερο απ' όλα τα του κόσμου και ζούν μακριά του κόσμου και σιμά στον Θεό, με τις παραδεισένιες χαρές, επί της γης 2) Μακάριοι, όσοι κατόρθωσαν να ζούν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα 3) Μακάριοι, όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και με αυτόν τον τρόπο προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο 4) Μακάριοι, όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με την σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία και τους προδίδει 5) Μακάριοι, όσοι χαίρονται, όταν τους κατηγορούν αδίκως, παρά όταν τους επαινούν δικαίως για τον ενάρετο βίο τους. Εδώ είναι τα σημάδια της αγιότητος και όχι στον ξερό αγώνα των σωματικών ασκήσεων και τον μεγάλο αριθμό των αγώνων, που όταν δεν γίνονται με ταπείνωση και με σκοπό την απέκδυση του παλαιού μας ανθρώπου, μόνον ψευδαισθήσεις δημιουργούν 6) Μακάριοι, αυτοί που προτιμούν να αδικούνται παρά να αδικούν και δέχονται ήρεμα και σιωπηλά τις αδικίες, διότι αυτοί φανερώνουν και εμπράκτως με αυτό ότι πιστεύουν εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα και από Αυτόν περιμένουν να δικαιωθούν και όχι από ανθρώπους, για να εξοφλήσουν εδώ με ματαιότητα 7) Μακάριοι, όσοι έχουν γεννηθεί ανάπηροι ή έγιναν από απροσεξία τους, αλλά δεν γογγύζουν και δοξολογούν τον Θεό. Αυτοί θα έχουν την καλύτερη θέση στον Παράδεισο μαζί με τους Ομολογητάς και Μάρτυρας, που δώσανε για την αγάπη του Χριστού τα χέρια και τα πόδια τους και τώρα φιλούν με ευλάβεια στον Παράδεισο συνέχεια τα πόδια και τα χέρια του Χριστού 8) Μακάριοι, όσοι γεννηθήκανε άσχημοι και είναι περιφρονημένοι εδώ στην γη, διότι αυτοί δικαιούνται το ομορφότερο μέρος του Παραδείσου, όταν δοξολογούν τον Θεό και δεν γογγύζουν 9) Μακάριες οι χήρες που φορέσανε τα μαύρα σ' αυτήν την ζωή, έστω και ακούσια, και ζουν άσπρη πνευματική ζωή και δοξολογούν τον Θεό, χωρίς να γογγύζουν, παρά οι δυστυχισμένες που φορούν παρδαλά και ζούν παρδαλή ζωή 10) Μακάρια και τρις μακάρια τα ορφανά που έχουν στερηθεί την μεγάλη στοργή των γονέων τους, διότι αυτά κατόρθωσαν να κάνουν Πατέρα τους τον Θεό από τούτη την ζωή και έχουν παράλληλα και την στοργή που στερηθήκανε των γονέων τους στο Ταμιευτήριο του Θεού, η οποία τοκίζεται 11) Μακάριοι οι γονείς που δεν χρησιμοποιούν την λέξη "μη" στα παιδιά τους, αλλά τα φρενάρουν από το κακό με την αγία τους ζωή, την οποία μιμούνται τα παιδιά, και ακολουθούν τον Χριστό με πνευματική λεβεντιά, χαρούμενα 12) Μακάρια τα παιδιά που έχουν γεννηθεί "εκ κοιλίας μητρός" άγια, αλλά μακαριότερα είναι αυτά που γεννηθήκανε με όλα του κόσμου τα κληρονομικά πάθη και αγωνισθήκανε με ιδρώτες και τα ξεριζώσανε και κληρονομήσανε την Βασιλεία του Θεού εν ιδρώτι του προσώπου 13) Μακάρια τα παιδιά που έζησαν από μικρά σε πνευματικό περιβάλλον και έτσι ακούραστα προχωρήσανε στην πνευματική ζωή. Τρις μακάρια όμως είναι αυτά τα αδικημένα παιδιά που δεν βοηθηθήκανε καθόλου (αντιθέτως τα σπρώχνανε στο κακό), αλλά μόλις ακούσανε για τον Χριστό, γυαλίσανε τα μάτια τους, και με μια στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών γυαλίσανε απότομα την ψυχή τους και βγήκανε και από την έλξη της γης και κινηθήκανε στην πνευματική τροχιά 14) Καλότυχοι, λένε οι κοσμικοί, οι αστροναύτες που γυρίζουν στον αέρα άλλοτε απ' έξω και άλλοτε από μέσα στο φεγγάρι. Μακάριοι όμως είναι οι εξαϋλωμένοι του Χριστού Παραδεισοναύτες που ανεβαίνουν στον Θεό και γυρίζουν στον Παράδεισο στην μόνιμή τους κατοικία, ταχτικά, με το πιο ταχύτερο μέσο και δίχως πολλά καύσιμα, παρά με ένα παξιμάδι 15) Μακάριοι, όσοι δοξάζουν τον Θεό και για το φεγγάρι που τους φέγγει, και περπατούν την νύχτα. Μακαριότεροι όμως είναι αυτοί που το έχουν καταλάβει, ότι ούτε το φως του φεγγαριού είναι του φεγγαριού, αλλά ούτε το δικό τους πνευματικό φως είναι δικό τους αλλά του Θεού. Μα είτε σαν καθρέφτης γυαλίζουν, είτε σαν απλό γυαλί γυαλίζουν, είτε σαν καπάκι από κονσερβοκούτι γυαλίζουν, εάν δεν πέσουν οι ακτίνες του ηλίου, δεν είναι δυνατόν να γυαλίσουν 16) Καλότυχοι, λένε οι κοσμικοί, αυτοί που ζουν στα κρυστάλλινα παλάτια και έχουν όλες τις ευκολίες. Μακάριοι όμως είναι αυτοί που κατορθώσανε να απλοποιήσουν την ζωή τους και ελευθερωθήκανε από την θηλιά της κοσμικής αυτής εξελίξεως των πολλών ευκολιών (=των πολλών δυσκολιών) και απαλλαχτήκανε από το φοβερό άγχος της σημερινής εποχής μας 17) Καλότυχοι, λένε οι κοσμικοί, αυτοί που μπορούν και απολαμβάνουν τα αγαθά του κόσμου. Μακάριοι όμως είναι αυτοί, που τα δίνουν όλα για τον Χριστό και στερούνται και κάθε ανθρώπινη παρηγοριά πάλι για τον Χριστό και έτσι κατορθώνουν να βρίσκονται κοντά στον Χριστό μέρα νύχτα, με την θεία Του παρηγοριά που είναι πολλές φορές τόσο πολλή, που λέει κανείς στο Θεό: "Θεέ μου, η αγάπη σου δεν υποφέρεται, διότι είναι πολλή και στην μικρή μου καρδιά δεν χωράει" 18) Καλότυχοι αυτοί, που έχουν τις μεγαλύτερες δουλειές και τα μεγαλύτερα μέγαρα, λένοι οι κοσμικοί, διότι αυτοί έχουν όλες τις δυνατότητες και κινούνται άνετα. Μακάριοι όμως είναι αυτοί, που έχουν μια φωλιά, για να κουρνιάζουν και λίγα τρόφιμα και σκεπάσματα, κατά τον θείο Παύλο, και με αυτόν τον τρόπο κατόρθωσαν και αποξενώθηκαν από τον μάταιο κόσμο και την γη την χρησιμοποιούν ως υποπόδιο, σαν παιδιά του Θεού και ο νους τους βρίσκεται συνέχεια κοντά στον Καλό Πατέρα τους Θεό 19) Καλότυχοι αυτοί που γίνονται στρατηγοί και υπουργοί και με το οινόπνευμα (έστω για λίγες ώρες) και το χαίρονται αυτό οι κοσμικοί. Μακάριοι όμως είναι αυτοί, που έχουν απεκδυθεί τον παλαιό τους άνθρωπο και έχουν εξαϋλωθεί και κατόρθωσαν να είναι επίγειοι Άγγελοι με το Άγιο Πνεύμα και βρήκανε την παραδεισένια Θεία κάνουλα και πίνουν και μεθούν συνέχεια από το παραδεισένιο κρασί 20) Μακάριοι, όσοι έχουν γεννηθεί τρελοί και θα κριθούν και ως τρελοί και έτσι θα εισαχθούν στον Παράδεισο, χωρίς διαβατήριο. Μακάριοι είναι όμως και τρις μακάριοι οι πολύ γνωστικοί που κάνουν τον τρελό για την αγάπη του Χριστού και κοροϊδεύουν όλη την ματαιότητα του κόσμου, που η δια Χριστόν αυτή τους τρέλα αξίζει περισσότερο απ' όλη την γνώση και την σοφία των σοφών όλου του κόσμου τούτου. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η ευτυχία και η χαρά δεν βρίσκεται ούτε ''μέσα μας'', στα συναισθήματά μας, ούτε ''έξω μας'' στα πράγματά μας. Η χαρά και η ευτυχία βρίσκονται μόνο κοντά στον Θεό. Με άλλα λόγια, βρίσκεται και ''μέσα μας'' και ''έξω μας'', αρκεί να είμαστε κοντά στον Θεό. (Ιερός Αυγουστίνος)
  • Ο Θεός δεν θα αργήσει με την επιβράβευση, αλλά ούτε και θα βιαστεί. Μήπως ο αγρότης περιμένει καρπό από το σιτάρι, μόλις σπείρει; Και ο δρομέας στους αγώνες ταχύτητας, μήπως περιμένει το βραβείο στη μέση της διαδρομής; Και ο ναυτικός, μήπως περιμένει να δει λιμάνι στην μέση του ωκεανού; Και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού, μήπως πληρώνει τους εργάτες στον αγρό, την ώρα της δουλειάς; Γιατί εσύ τότε περιμένεις το βραβείο στη μέση της διαδρομής, στη μέση του ωκεανού και στα μισά της δουλειάς; Σ' αυτήν τη ζωή είσαι σταλμένος όχι για να έχεις την ευτυχία, αλλά να την αξιωθείς. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Όλη μου η ευτυχία ή η δυστυχία εξαρτάται από τους λογισμούς μου και από τις διαθέσεις της καρδιάς μου. Αν οι λογισμοί κι οι διαθέσεις μου είναι σύμφωνα με την αλήθεια του Θεού, με το θέλημά Του, τότε είμαι αναπαυμένος, γεμάτος Θείο φως, χαρά και ευλογία. Αν όχι, τότε είμαι ανήσυχος, γεμάτος με πνευματικό και ψυχοφθόρο σκότος, νιώθω να με βαραίνει η απόγνωση. Αν μεταβάλλω τελείως τους απατηλούς κι ακάθαρτους λογισμούς και τις διαθέσεις της καρδιάς μου και τους κάνω αληθινούς και θεάρεστους, τότε αποκτώ πάλι ανάπαυση και ευλογία. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Μακάριος είναι εκείνος που περιφρονεί τις χαρές αυτού του κόσμου. Και η μακαριότητά του αυτή, δεν θα έχει τέλος. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Όσο δεν ζεις πνευματκά, μην περιμένεις ευτυχία. Η διανοητική και η σαρκική ζωή, όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, δίνουν κάτι σαν ευτυχία. Μα δεν πρόκειται, παρά για μια φευγαλέα και απατηλή γεύση ευτυχίας, που γρήγορα χάνεται... (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Ο Δαβίδ ήταν βασιλιάς, μα δεν είπε, πως ο βασιλικός θρόνος είναι πηγή της μακαριότητας του ανθρώπου.

Ο Δαβίδ ήταν στρατηλάτης και ήρωας. Πόσες μάχες έδωσε και πόσες νίκες πέτυχε!

Ποτέ του ωστόσο δεν είπε, ότι στην δόξα του νικητή και του κατακτητή, βρίσκεται η

μακαριότητα του ανθρώπου.

Ο Δαβίδ συγκέντρωσε με το ξίφος του αμύθητα πλούτη. Το χρυσάφι ήταν σωριασμένο

στις αποθήκες του. Δεν είπε όμως, ότι στον πλούτο βρίσκεται η μακαριότητα του

ανθρώπου.

Ο Δαβίδ γεύτηκε όλες τις απολαύσεις. Μα σε καμμιά απ' αυτές δεν βρήκε την

μακαριότητα του ανθρώπου.

Μακάριος για τον Δαβίδ είναι εκείνος, που φυλάγεται από την αμαρτία και όλο του το

θέλημα, είναι δοσμένο στον νόμο του Θεού... (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)

  • Μια ζωή η οποία βιώνεται με άμεμπτη συνείδηση και ταπεινοφροσύνη, παρέχει ειρήνη, γαλήνη και πραγματική ευτυχία. Ενώ ο πλούτος, οι τιμές η δόξα και τα μεγάλα αξιώματα, συχνά γίνονται αιτία πολλών αμαρτημάτων και η ευτυχία αυτή είναι αναξιόπιστη. (Άγιος Μακάριος της Όπτινα)
  • Θεέ μου, ευτυχία είναι να έχουμε την ικανότητα να χαιρόμαστε με ευγνωμοσύνη, ότι Εσύ μας έδωσες σήμερα. (Άγιος Παύλος Ανσίμωφ - Ρώσος Νεομάρτυρας 1891-1937)
  • Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω στη γη είναι εκείνος που κατόρθωσε να προσεύχεται καρδιακά. Τότε ο άνθρωπος θα συνειδητοποιήσει, δια της αίσθησης της καρδιάς του, ότι πράγματι η Βασιλεία των Ουρανών, εντός ημών εστί, διότι με την καρδιακή προσευχή, ενθρονίζεται ο Ίδιος ο Χριστός στην καρδιά του ανθρώπου. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
  • Η χαρά δεν βρίσκεται, ούτε στο φαγητό, ούτε στο γέλιο, ούτε και στα άλλα, που νομίζει ο κόσμος. Η χαρά βρίσκεται μόνο στην ενθύμηση του Θεού! Όταν έχεις την εσωτερική γαλήνη, που χαρίζει του Θεού η ενθύμηση, τότε νοιώθεις ευτυχισμένος. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
  • Η πραγματική ευτυχία δεν είναι τα αξιώματα και οι αναπαύσεις του σώματος. Μην μας πλανά ο διάβολος παιδιά μου. Η πραγματική ευτυχία είναι η αρετή. Όσοι αγωνίζονται να αποκτήσουν τις αρετές, να εφαρμόσουν τις εντολές του Θεού, αυτοί είναι οι πραγματικά ευτυχείς. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην τελεία απάρνηση του εαυτού μας... (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
  • Στην λατρεία του Θεού, βρίσκεται η ευτυχία του ανθρώπου. Όσο καλύτερα λατρεύεις τον Θεό, τόσο περισσότερη ευτυχία αισθάνεσαι. (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
  • Δεν υπάρχει πιο ευτυχισμένος άνθρωπος από τον ανιδιοτελή. Αν ήμουν ψυχίατρος, μία συνταγή θα έδινα στους καταθλιπτικούς ασθενείς μου: Λειτουργήστε ανιδιοτελώς, δημιουργήστε με μεράκι, προσφέρετε χωρίς ανταλλάγματα και η ψυχή σας θα ζει την παραδείσια μακαριότητα. (Αρχ. Αρσένιος Κωτσόπουλος)
  • Η απόπειρα του ανθρώπου, να βρει την ευτυχία μακριά από τον Θεό, είναι από το ξεκίνημά της καταδικασμένη σε αποτυχία, καθώς αντιστοιχεί σε κάτι αδύνατο. Για αυτό βλέπουμε σήμερα στην εποχή των τόσων πολλών αγαθών, στην εποχή των προοδευτικών δήθεν σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, να υπάρχει τόσος πόνος, λύπη και απελπισία. (π. Παύλος Παπαδόπουλος)
  • Όταν ο άνθρωπος ευτυχεί, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί συνήθως τότε, μέσα στην ''μέθη'' της ευτυχίας, ξεχνάει τον Θεό. Ο άνθρωπος εις την ευτυχία του προπαντός, πρέπει περισσότερο να καταφαφεύγει στον Θεό, να προσεύχεται και να Τον ευχαριστεί. Έτσι εάν και στην ευτυχία του ο άνθρωπος φέρεται με φόβο Θεού, τότε ο Θεός, θα του δώσει ακόμη περισσότερα και ανώτερα αγαθά, όπως έδωσε στον Απόστολο Πέτρο. Τον Πέτρο, από αλιέα ιχθύων, τον έκανε αλιέα ανθρώπων, διδάσκαλο της οικουμένης, κλειδοκράτορα της Βασιλείας των Ουρανών. (π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
  • Το να θέλεις να ευτυχήσεις με τις απολαύσεις και τις χαρές του κόσμου τούτου, είναι σαν να θέλεις να ξεδιψάσεις με θαλασσινό νερό. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Η ευτυχία που ζητάει ο κόσμος, δηλαδή ο ευτυχισμός, είναι μια άρνηση του πόνου, ένας εγκλωβισμός, μια ανικανότητα να μετέχουμε στη ζωή των άλλων ανθρώπων και μια ανικανότητα να ταπεινωθούμε-συντριβούμε. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν πάντα το καλύτερο, απλώς αποδέχονται με χαρά τι τους στέλνει στο δρόμο της ζωής ο Κύριος... (Είπε Γέρων)
  • Οι άνθρωποι αναζητούν την ευτυχία, εκεί όπου δεν υπάρχει ευτυχία. Η ευτυχία υπάρχει μόνο στο Θεό. Εφόσον όμως ο άνθρωπος τον Θεό δεν τον θέλει, ο,τιδήποτε άλλο και αν απολαύσει από τα υλικά αγαθά, δεν θα είναι ευτυχισμένος. Να η Σουηδία, μπορεί να έχει το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στην Ευρώπη, ωστόσο ταυτόχρονα, έχει και το υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών! Δικαιολογείται σήμερα με τέτοιο πολιτισμό και τέτοια τεχνολογία, να είναι γεμάτα τα τρελάδικα; Στο εξωτερικό μάλιστα, κάθε οικογένεια, έχει και τον ψυχίατρό της... Είναι φαινόμενα που δείχνουν, ότι οι άνθρωποι είναι μακριά από το Χριστό. (Παναγόπουλος)
  • Δεν δημιουργεί την ευτυχία το χρήμα, ούτε τη δυστυχία η φτώχεια. Ο Χριστός δημουργεί την ευτυχία και ο Διάβολος την δυστυχία. (Παναγόπουλος)
  • Ρίξε σε έναν κόκκορα χρυσά φλουριά και καλαμπόκια. Ο κόκκορας θα αγνοείσαι τα χρυσά φλουριά και θα ενδιαφερθεί μόνο για τα καλαμπόκια. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο. Όσα λεφτά και να έχει ο άνθρωπος, δεν θα του ικανοποιήσουν την ψυχή, δεν θα τον κάνουν ευτυχισμένο. Γιατί η ψυχή του ανθρώπου, είναι πλασμένη μόνο για το Χριστό. Ο Χριστός είναι η μοναδική του ανάγκη και μόνο Αυτός, τον κάνει ευτυχισμένο. (Παναγόπουλος)
  • Δεν σου λείπει η ευτυχία. Ο Χριστός σου λείπει... Αν υπάρχει αμαρτία στη μέση, ευτυχία δεν υπάρχει. (Παναγόπουλος)
  • Για έναν σεσωσμένο άνθρωπο, ο θάνατος είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής του. (Παναγόπουλος)
  • Αφήνουμε την καρδιά μας να καταθλίβεται με την προσκόλληση στα επίγεια, διότι δεν είναι κυριευμένη από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Γι' αυτό, όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλουμε, μας πιάνει κατάθλιψη. Ευτυχής είναι εκείνος που είναι ευχαριστημένος, με ό,τι έχει και ό,τι είναι, ειδάλλως όσα και να έχει, δεν είναι στην πραγματικότητα ευτυχισμένος. (Παππούς Παναής από τη Λύση)
  • Οι άνθρωποι δεν βρίσκουνε πουθενά ησυχία, γιατί επιχειρούνε να ζήσουνε χωρίς τον εαυτόν τους. Τρέχουνε από εδώ και από εκεί να βρούνε την ευτυχία, μα ευτυχία δεν υπάρχει έξω από τον εαυτόν μας. Θέλουμε να ευχαριστηθούμε με συμπόσια... Όποιος έχει χάσει τον εαυτόν του, έχει χάσει την ευτυχία. Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα που δίνουνε οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδίας. Μ' αυτό το βύθισμα στον εαυτόν του βρίσκει ο άνθρωπος τον Θεό. Για τούτο είπε ο Χριστός: «Ουκ έρχεται η βασιλεία του θεού μετά παρατηρήσεως, ουδέ ερούσιν· ιδού ώδε ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του θεού εντός υμών εστίν». «Μην ψάχνετε, ζαλισμένοι άνθρωποι, εδώ και εκεί να βρείτε την ευτυχία. Γιατί η ευτυχία βρίσκεται μέσα σας». (ΦώτηςΚόντογλου)
  • Όποιος ζει εσωτερικά, ζει αληθινά. Ξέρω καλά τί είναι η ζωή που ζούνε οι λεγόμενοι κοσμικοί άνθρωποι, οι άνθρωποι που διασκεδάζουνε, που ταξιδεύουνε, που ξεγελιούνται με λογής-λογής θεάματα, με ασημαντολογίες, με σκάνδαλα, με διάφορες ματαιότητες, που από μακρυά φαντάζουνε για κάποιο πράγμα σπουδαίο και ζηλευτό, ενώ σαν τα δει κανένας από κοντά, απορεί για την φτώχεια που έχουνε και το πόσο κούφιοι είναι οι άνθρωποι που ψευτογελιούνται μ' αυτά τα γιατροσόφια της ευτυχίας. Ξέρω λοιπόν καλά αυτή τη ζωή, γιατί, αναγκαστικά έζησα, κάποιες φορές, με ανθρώπους πλούσιους, που με προσκαλούσανε στα σπίτια τους, στις επαύλεις τους, στα κόττερά τους και στις άλλες διασκεδάσεις τους. Μελαγχολία με έπιανε από εκείνη την κατάσταση. Έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους, που κάνανε τον ευτυχισμένο, κατάδικους που κάνανε τον ελεύθερο. Αλλά, αν δεν καταγινόντανε με τόσες ψεύτικες χαρές, θα πέφτανε στη βαρεμάδα, στη λεγόμενη ανία. 'Η το ένα, ή το άλλο. Άδειοι από κάθε ουσία, τρισδυστυχισμένοι. Η ψυχή είναι ανύπαρκτη και ανύπαρκτη η ευτυχία, η βασιλεία του Θεού. Πώς να γίνει ψωμί, σαν δεν υπάρχει προζύμι; Πώς να μην είναι όλα άνοστα, αφού δεν υπάρχει το αλάτι; (ΦώτηςΚόντογλου)
  • Η αληθινή ευτυχία των ανθρώπων είναι να έχουν μέσα τους τον Θεό και η μοναδική τους συμφορά, να βρίσκονται μακριά Του. (Πασκάλ)
  • Η ευτυχία ανήκει στους αρκούμενους σ' αυτά που έχουν. (Σωκράτης)
  • Ευτυχία είναι η ηδονή, που δε σε κάνει μετά να μετανιώσεις. (Σωκράτης)
  • Ο πλούτος των ευτυχισμένων ανθρώπων είναι η αρετή και η σοφία τους. (Πλάτων)
  • Είναι αδύνατον να ευτυχούν αυτοί, που αποφεύγουν να κάνουν το καλό. Η ευτυχία δεν υπάρχει σε αυτόν που έχει αποκτήσει τα πολλά, αλλά σε αυτόν που έχει ήρεμο τον ψυχικό του κόσμο. (Αριστοτέλης)
  • Ευτυχισμένος γίνεται αυτός, που δεν λυπάται για όσα δεν έχει, αλλα χαίρεται γι' αυτά που έχει. (Δημόκριτος)
  • Η ευτυχία δεν μπορεί να αποτελέσει σκοό της ζωής μας, γιατί στη διάθεσή μας έχουμε μόνο το παρόν. (Αρίστιππος)
  • Ευτυχία δεν θα πει να αποκτάς και να απολαμβάνεις, αλλά να μην επιθυμείς. Μην ζητάς να γίνονται τα πράγματα όπως θέλεις, αλλά να θέλεις τα πράγματα, όπως γίνονται και τότε θα ευτυχήσεις. (Επίκτητος)
  • Θα είσαι ευτυχισμένος, αν θα χαίρεσαι για την ευτυχία του άλλου. (Γκαίτε)
  • Μην ψάχνεις την ευτυχία! Είναι πάντοτε μέσα σου... (Πυθαγόρας)
  • Άφησέ με να μείνω, σε μία γωνία της ευτυχίας σου... (Ρίτσος)
  • Η ευτυχία και η ηρεμία, δεν βρίσκονται ούτε μέσα μας, ούτε έξω μας. Βρίσκονται στον Θεό, που βρίσκεται και μέσα μας και έξω μας. (Πασκάλ)
  • Αν θες να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησέ την από ένα στόχο, όχι από ανθρώπους ή αντικείμενα. (Αϊνστάϊν)
  • Η ευτυχία είναι μια κατάσταση της ψυχής και όχι του σώματος. Η πηγή της βρίσκεται στην αγάπη και όχι στην τέρψη. (ΛαΚορνταίρ)
  • Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος; Να μάθεις πρώτα να υποφέρεις. (Τουργκένεφ)
  • Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία. (Γκάντι)
  • Ο άνθρωπος που δεν ξέρει πως να είναι ευτυχισμένος, είναι δυστυχισμένος. (Ντοστογιέφσκι)
  • Ζήτησε από την αρετή να σου προδώσει το μυστικό της ευτυχίας. (Ουγκώ)
  • Η ευτυχία είναι σαν μια πεταλούδα: όσο την κυνηγάς σου ξεφεύγει, αλλά αν στρέψεις την προσοχή σου σε άλλα πράγματα θα έρθει και θα ακουμπήσει απαλά στον ώμο σου... (Θόρο)
  • Μονάχα η αρετή μπορεί να κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο. (Μπετόβεν)
  • Η ευτυχία δεν είναι ο σκοπός αλλά το μέσο της ζωής. (Κλωντέλ)
  • Ο περισσότεροι άνθρωποι επιδιώκει την ευτυχία, έχοντας λάθος κριτήρια. Πιστεύουν πως η ευτυχία βασίζεται στο να αποκτάς, τα παίρνεις και να έχεις τους άλλους, να σε υπηρετούν. Η ευτυχία όμως, βρίσκεται πραγματικά στο να δίνεις και να υπηρετείς τους άλλους. (Ντράμοντ)
  • Μην εγκαταλείπεις ποτέ την οδό της αρετής και της τιμιότητας. Είναι ο μόνος τρόπος να είναι κανείς ευτυχής. (Μπυφόν)
  • Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, που μπορεί να υποφέρει την καλύτερη και την χειρότερη περίσταση στη ζωή του με ηρεμία. (Σενέκας)
  • Αληθινή ευτυχία είναι: α) Να κατανοούμε τα καθήκοντα απέναντι στον Θεό και τους συνανθρώπους μας β) Να απολαμβάνουμε το σήμερα χωρίς αγωνία για το μέλλον και γ) Να μην καλλιεργούμε ψεύτικες ελπίδες ή φόβους, αλλά να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που διαθέτουμε και που πράγματι είναι αρκετό. (Σενέκας)
  • Δεν υπάρχει πιο λανθασμένος τρόπος στο να ευτυχήσεις, από το να κυνηγάς τις απολαύσεις και την πολυτελή ζωή. (Σοπενχάουερ)
  • Να θυμάσαι πάντα τούτο: Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα, για να κάνουν ευτυχισμένη τη ζωή. (Μάρκος Αυρήλιος)
  • Ευτυχία είναι, το να πεθάνει κανείς με αναπαυμένη την συνείδησή του. (Κουάρλες)
  • Πολύ συχνά, γυρεύει κανείς την ευτυχία του, όπως γυρεύει τα γυαλιά του, όταν τα έχει στην μύτη του. (Ντροζ)
  • Ευτυχής είναι εκείνος, που δεν επιδιώκει τις κοσμικές χαρές, που γρήγορα περνούν και χάνονται. Ευτυχής είναι εκείνος, που καθαρίζει την ψυχή του, από κάθε ανώφελη φροντίδα και σκέπτεται μόνο τον Θεό και τη σωτηρία της ψυχής του. Ευτυχής είναι εκείνος, που εμπιστεύεται τα πάντα στον Θεό. (Θωμάς Κεμπήσιος)
  • Αν θέλεις να νοιώσεις τη λέξη ευτυχία, πρέπει να την εννοήσεις σαν ανταμοιβή και όχι σαν σκοπό. (ΝτεΖάϊντ)
  • Στη συμφορά να είσαι γενναίος και δυνατός, αλλά να χειρίζεσαι με σωφροσύνη τα πανιά, όταν μάλιστα είναι παραφουσκωμένα με άνεμο ευτυχίας. (Οράτιος)
  • Πολλοί νομίζουν ότι αρκεί να αποκτήσουν λεφτά για να γίνουν ευτυχείς. Αυτοί ομοιάζουν με το χωρικό που κόμπαζε και υπερηφανευόταν, πως θα γίνει ιππέας, επειδή έτυχε να βρει ένα καρφί. Ενώ του χρειάζονταν ακόμη άλλα 15 καρφιά, 4 πέταλα και ένα άλογο.
  • Εκείνο που συντελεί στην ευτυχία του ανθρώπου δεν είναι κάτι, είναι Κάποιος...
  • Ευτυχισμένοι είναι μόνο εκείνοι που ζουν με το θέλημα του Θεού.
  • Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι ευθύς. Υπάρχουν καμπύλες που ονομάζονται ΛΑΘΗ, φανάρια που λέγονται ΦΙΛΟΙ, φώτα που ονομάζονται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, και όλα γίνονται, αν έχεις: ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται ΑΠΟΦΑΣΗ, μια ισχυρή μηχανή που ονομάζεται ΑΓΑΠΗ, μια καλή ασφάλιση που ονομάζεται ΠΙΣΤΗ, άφθονο καύσιμο που ονομάζεται ΥΠΟΜΟΝΗ, αλλά πάνω απ' όλα έναν έμπειρο οδηγό, που ονομάζεται ΘΕΟΣ...
  • Η μεγαλύτερη ευτυχία του Χριστιανού είναι, να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους.
  • Αληθινά ευτυχισμένοι είναι μόνο εκείνοι, που δεν φροντίζουν για τη δική τους ευτυχία.
  • Η ευτυχία βρίσκεται στην φτώχεια των επιθυμιών και όχι στο πλήθος των κτημάτων.
  • Δεν μπορείς να χτίσεις την ευτυχία σου, πάνω στην δυστυχία του άλλου.
  • Δεν είναι το πόσα έχουμε που μας κάνουν ευτυχισμένους, αλλά το πως χρησιμοποιούμε εκείνα που έχουμε.
  • Ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός που αρκείται στα λίγα και δυστυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει λίγα, αλλά αυτός που ποθεί πολλά.
  • Κάνε τον Ιησού βασιλιά της καρδιάς σου και θα είσαι πάντα ευτυχισμένος.
  • Η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στον Χριστό και όχι στα δώρα Του, τα υλικά αγαθά.
  • Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό: Το μυστικό της ευτυχίας ή δυστυχίας του.
  • Το ότι προσδοκούμε πολλά, είναι το μεγαλύτερο πρόσκομμα στην ευτυχία μας.
  • Χιλιάδες κεριά μπορούν να ανάψουν από ένα κερί και η ζωή αυτού του κεριού δεν θα μικρύνει. Το ίδιο συμαβαίνει και με την ευτυχία όταν μοιράζεται.
  • Η ευτυχία είναι ένα άρωμα. Δεν μπορείς να αλείψεις μ' αυτό τους άλλους, χωρίς να πάρεις και εσύ μερικές σταγόνες.
  • Όταν θα πάψεις να θέλεις να γεμίζεις την κούπα σου με ευτυχία και αρχίσεις να γεμίζεις εκείνη των άλλων, θα ανακαλύψεις με θαυμασμό, πως η δική σου θα είναι πάντα γεμάτη!
  • Η αναζήτηση της ευτυχίας για ικανοποίηση του εγώ μας, καταλήγει μόνο σε δυστυχία.
  • Ευτυχία είναι ... το πουλί του παραδείσου που κατεβαίνει και κάθεται, μόνο στο χέρι που δεν προσπαθεί να το αρπάξει.
  • Με τι μοιάζει η ευτυχία; Η ευτυχία μοιάζει με ένα πουλί που σε αφήνει να το πλησιάσεις, αλλά μόλις απλώσεις το χέρι σου για να το πιάσει, φτερουγίζει μακριά και σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα...
  • Την ευτυχία δεν την φέρνουν εκείνα που θα επιθυμούσες να έχεις, αλλά η ικανοποίηση για εκείνα, που ήδη έχεις.
  • Ευτυχισμένος δεν είναι εκείνος που περνάει πάντα καλά, αλλά εκείνος που περνάει καλά στα πάντα...
  • Ευτυχία είναι αυτό που δεν μπορείς να κρύψεις και όχι αυτό που προσπαθείς να δείξεις.
  • Εκείνος που φουσκώνει σε στιγμές ευτυχίας, ζαρώνει σε στιγμές δυστυχίας.
  • Ένας φτωχός άντρας είναι αγκαλιά με την ευτυχία περισσότερο και από έναν βασιλιά, όταν η γυναίκα του είναι φρόνιμη και ταπεινή!
  • Υπάρχουν χρήματα χωρίς ευτυχία, καθώς και ευτυχία χωρίς χρήματα.
  • Η ευτυχία κατοικεί στην καρδιά και όχι στην τσέπη των ανθρώπων.
  • Μακάριος είναι ο άνθρωπος, που καταλαβαίνει, ότι τα πάθη του είναι τα χειρότερα παραμορφωτικά «γυαλιά», που τον εμποδίζουν να δει καθαρά τον Χριστό και να δεχθεί τον λόγο Του.

Ακόμη πιο μακάριος είναι εκείνος, που κατάλαβε ότι ο Χριστός είναι η Ζωή του κόσμου.

Και ότι μόνον Αυτός είναι ο Ζωντανός Άρτος, που μπορεί να χορτάσει τον άνθρωπο και

να γεμίσει την καρδιά του.

Τρισμακάριος - τέλος - είναι εκείνος, που θυσιάζει τα πάντα, για να μπο­ρεί να τρέφεται

συνεχώς με τον Άρτο της Ζωής, μέσα στον Μυστικό Δείπνο της Θείας Λειτουργίας.

  • Για να είστε ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, χρειάζεται:
    * ΝΑ σκέπτεστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο σκέπτεστε τους ανθρώπους.
    * ΝΑ φοβάστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο φοβάστε τους ανθρώπους.
    * Να τιμάτε τον Θεό, τουλάχιστον όπως τιμάτε τους ανθρώπους.
    * Να ελπίζετε στον Θεό, τουλάχιστον όσο ελπίζετε στους ανθρώπους.
    * Να εκπληρώνετε τον νόμο του Θεού, τουλάχιστον όσο εφαρμόζετε τον ανθρώπινο νόμο.
    * Να ζητάτε την βοήθεια του Θεού, τουλάχιστον όσο την ζητάτε από τους ανθρώπους.
    * Να δοξάζετε τον Θεό, τουλάχιστον όσο δοξάζετε τους ανθρώπους.
  • Κράτα την ευτυχία σου, για να αποφύγεις τον φθόνο.
  • Μη γυρεύεις την ευτυχία, γιατί έρχεται μόνη της.
  • Η ευτυχία με τη δυστυχία ζούνε σε διπλανές αυλές.
  • Υποφέρουμε πολύ για το λίγο που μας λείπει και χαιρόμαστε λίγο για το πολύ που έχουμε. (Γαλλική παροιμία)