Περί ακολασίας

  • Πας πόρνος, ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού. [Κάθε πόρνος, δεν έχει δικαίωμα κληρονομιάς στη Βασιλεία του Χριστού και Θεού.] (Προς Εφεσίους 5,5)
  • Από πουθενά δεν προέρχεται η ασέλγεια, παρά μόνο από την απουσία της αγάπης. Όπου υπάρχει αγάπη, σταματούν οι παράλογες σαρκικές επιθυμίες. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δείξτε μου την ηδονή, που χαρίζει η σαρκική επιθυμία στον φιλήδονο· γιατί ο μεν εγκρατής έχει την ηδονή, που του χαρίζει η νίκη, εσύ όμως δεν έχεις από πουθενά... Εσύ από την σαρκική απόλαυση έχεις ηδονή σύντομη που δεν φαίνεται, ενώ ο εγκρατής έχει από την αγαθή μαρτυρία της συνειδήσεώς του και μεγαλύτερη και διαρκή και γλυκύτερη ευφροσύνη... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό, αυτοί που έχουν σαρκικά φρονήματα και παρασύρονται από τις σαρκικές ηδονές. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν είναι αιτία των ηθικών πτώσεων η φύση των πειρασμών, αλλά η αμέλεια αυτών που πειράζονται. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Από πουθενά αλλού δεν γεννιέται η σαρκολατρεία, όσο από την κακή συνήθεια και τα απρόσεκτα λόγια και από την οκνηρία και τεμπελιά και από το να κάθεται κανείς και να μην κάνει τίποτε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ευκολότερα θα μπορέσει κάποιος να νικήσει την επιθυμία για γυναίκες, όταν δεν βλέπει όμορφη γυναίκα, παρά όταν την έχει συνεχώς μπροστά του. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ήταν (οι αρχαίοι Έλληνες) παιδεραστές. Κάποιος μάλιστα σοφός τους (ο Σόλωνας) νομοθέτησε, ότι οι δούλοι δεν επιτρέπεται να είναι παιδεραστές ή να σχολούνται με τον αθλητισμό, δείχνοντας έτσι, πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η παιδεραστία! Γι' αυτό έμειναν οι ανώμαλοι σε σπίτια και έκαναν φανερά την πράξη. Και εάν εξετάσει κανείς την ζωή των ειδωλολατρών, θα δει,ότι εξευτέλιζαν και την ίδια τους τη φύση. Κανένας δεν τους εμπόδιζε στα όργια. Όσο για τα δράματά τους, αυτά ήταν γεμάτα από μοιχείες, ασέλγειες και ανηθικότητες. Ακόμα και αγρυπνίες γίνονταν βρώμικες, με γυναίκες που εκτείθονταν σε κοινή θέα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η σαρκική αμαρτία μπαίνει με το τσουβάλι και βγαίνει με την βελόνα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο φυσικός σαρκικός πόλεμος υποχωρεί με την νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, όταν δεν υπάρχει υπερηφάνεια. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν μας πειράζει σαρκική επιθυμία, δεν φταίει πάντα η σάρκα. Διότι μπορεί ο σαρκικός πόλεμος να προέρχεται από λογισμούς κατακρίσεως και υπερηφανείας. Πρώτα να βρούμε την αιτία του πειρασμού και μετά να ενεργήσουμε ανάλογα. Όχι να αρχίσουμε αμέσως νηστεία, αγρυπνίες κ.λ.π. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μερικές φορές, ο σαρκικός πόλεμος προέρχεται από την στενοχώρια. Στενοχωριέται κανείς από κάποιο θέμα και επειδή δεν μπορεί να το ξεπεράσει, ο διάβολος γυρίζει το κουμπί προς τα εκεί, σαν κάποια παρηγοριά! Μετά όμως, οι ευαίσθητοι στενοχωριούνται περισσότερο... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αιτία που η καρδιά του ανθρώπου σύρεται στην απόλαυση των αισθητών ηδονών είναι το γεγονός, ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν υφώθηκε στην θεωρία του γλυκύτατου κάλλους του Θεού, ούτε γεύτηκε την ανώτερη ηδονή. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο με τον άνθρωπο, που νομίζει, ότι είναι πιο γλυκό και νόστιμο, το ψωμί που είναι φτιαγμένο από βελανίδι ή κεχρί ή από πίτουρο, γιατί δεν γεύτηκε ποτέ το σιταρένιο ή από σιμιγδάλι ψωμί. Γι' αυτό σωστά είπε ο (Άγιος) Ιωάννης της Κλίμακος: ''Αυτός που έχει γευτεί τα καλύτερα, εύκολα περιφρονεί τα κατώτερα. Αυτός όμως που δεν έχει δοκιμάσει εκείνα, ευχαριστιέται με τα πρόσκαιρα''. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Η εξωτερική αιτία των σαρκικών αμαρτημάτων είναι: η περιέργεια των ματιών, τα αισθησιακά λόγια και τραγούδια, οι πολυτελείς ενδυμασίες, τα διάφορα αρώματα που ερεθίζουν την όσφρηση και οι αδιάκριτες κινήσεις και πιασίματα! Αντίθετα, η γιατρειά τους είναι να κάνει κανείς τα αντίθετα. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Η διέγερση της σάρκας γίνεται εξαιτίας της αμέλειας της προσευχής, του τρόπου ζωής και της ''ωραίας'' ησυχίας. (Όσιος Θαλάσσιος)
  • Πιο βρωμερή αμαρτία από την πορνεία δεν υπάρχει. Αν όμως ο ακόλαστος άνθρωπος θέλει να μετανοήσει, ο Θεός τον δέχεται πιο πρόθυμα και πιο θερμά από όλους τους άλλους αμαρτωλούς. Γιατί ξέρει, πόσο δυνατό είναι το πάθος τούτο, αφού και από τη φυσική γενετήσια ορμή του ανθρώπου τρέφεται, αλλά και από τους δαίμονες επιπλέον κεντρίζεται, με τους διάφορους πειρασμούς. Όποιος θέλει να νικήσει αυτό το πάθος, θα το κατορθώσει μόνο αν αγωνιστεί να λιγοστέψει τον ύπνο του και το φαγητό του. (Άγιος Νήφων)
  • Χρωστάς χρυσάφι στο Θεό; Δεν δέχεται να Του δώσεις μαργαριτάρι. Έχασες για παράδειγμα, την αγνεία σου; Ο Θεός δεν δέχεται από σένα ελεημοσύνη, όσο επιμένεις στην πορνεία. Σου ζητάει τον εξαγνισμό του σώματος, επειδή αυτή την εντολή αθέτησες, νικημένος από το φθόνο του διαβόλου. Τι και αν πολεμάς τον ύπνο αγρυπνώντας; Τι και αν καταγίνεσαι με τη νηστεία; Καθόλου δεν θα σε ωφελήσουν αυτά ενάντια σ΄ εκείνο το πάθος. Γιατί κάθε αρρώστια, είτε ψυχική είτε σωματική, με τα δικά της και κατάλληλα φάρμακα θεραπεύεται. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Για να νικήσεις το πάθος της πορνείας πρέπει ν' αποφεύγεις συστηματικά τις κοσμικές συναναστροφές. Μην ξεχνάς ότι η φύση μας έχει μέσα της την ορμή για τεκνογονία, που φουντώνει από την απρόσεκτη συμπεριφορά μας με τις γυναίκες.
    Άλλη ζημιά προκαλούν στην ψυχή οι πειρασμοί που έρχονται από πράγματα που βρίσκονται μακριά μας, και άλλη, πολύ σοβαρότερη βλάβη, προξενούν στην ψυχή μας οι λογισμοί που μας έρχονται όταν ο πειρασμός είναι κοντά μας. Όταν η φωτιά είναι μακριά δεν μας βλάπτει πολύ, όταν όμως είναι κοντά, τότε η ζημιά είναι σίγουρη.
    Για να κρατήσουμε το σώμα μας καθαρό από τους σαρκικούς μολυσμούς, πρέπει να προσέχουμε πολύ τα ερεθίσματα. Γιατί δε βλάπτει η ροπή για την τεκνογονία, που έβαλε ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά η εκτροπή. Τη ροπή όμως αυτή ο άνθρωπος πρέπει να τη δαμάζει και να την οδηγεί στο καλό. Γιατί αν αφήσει τον εαυτό του χωρίς χαλινάρι, τότε θα καταντήσει χειρότερος και από τα άλογα ζώα. Ο Θεός τα έκανε όλα «καλά λίαν», αλλά ο άνθρωπος ξέφυγε από το σωστό δρόμο και άφησε το σώμα του ελεύθερο να ικανοποιείται όπως εκείνο θέλει, και όχι όπως προστάζει το θέλημα του Θεού.
    Τα ποτά, τα πολλά φαγητά και η απρόσεκτη συναναστροφή με γυναίκες ανάβουν τη φλόγα των κακών επιθυμιών και το σώμα αγριεύει, χάνοντας τη φυσική του ημερότητα και απλότητα.
    Πολλές φορές νομίζουμε ότι με την άσκηση και την προσευχή έχουμε φτάσει σε υψηλά μέτρα αρετής. Τότε ακριβώς επιτρέπει ο Θεός τους σαρκικούς πειρασμούς για να ταπεινωθούμε. Χρειάζεται βία, γιατί η σάρκα δεν υποτάσσεται εύκολα. Ο αγώνας είναι δύσκολος, αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου θα νικήσουμε. Ο κόπος και ο αγώνας μας, ο σκληρός και δύσκολος, θα αμειφθεί από τον Θεό. Οι θλίψεις και οι στεναχώριες θανατώνουν τα σαρκικά πάθη. Το σώμα μας, όπως και η ψυχή μας, δεν είναι αμαρτωλά, αλλά οι κακές επιθυμίες και οι σαρκικοί μολυσμοί τα μολύνουν. Η άσκηση, η ταλαιπωρία του σώματος και η προσευχή βοηθούν στην πνευματική ανύψωση.
    Όσο περισσότερο αγαπάμε την ανάπαυση, τόσο περισσότερο δίνουμε τόπο στα πάθη. Γιατί, όταν ταλαιπωρείται το σώμα με κόπους και με θλίψεις, οι πονηροί λογισμοί υποχωρούν. Όταν ο άνθρωπος θυμάται τις αμαρτίες του και μετανοεί γι' αυτές, τότε ο Θεός προνοεί γι' αυτόν και του αυξάνει την αρετή. Όσο περισσότερο κανείς βιάζει τον εαυτό του, τόσο περισσότερο ο Θεός τον ευλογεί, χαρίζοντας σ' αυτόν τη χαρά της αρετής. Κάθε χαρά, που δεν προέρχεται από την αρετή, τροφοδοτεί τα πάθη της σάρκας.
    Καλύτερα να πεθάνουμε παρά να χωριστούμε από το Θεό μας, που μας χαρίζει τόσα δώρα, και προπαντός την καθαρότητα της ψυχής και τη σωφροσύνη. Τι να την κάνει κανείς τη ζωή, όταν είναι μακριά από το Θεό; Χίλιες φορές να υπομείνει τις ταλαιπωρίες του σώματος, παρά να υποχωρήσει στις παράνομες και αμαρτωλές επιθυμίες του. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Κανένα πράγμα δεν μας ελευθερώνει από τον δαίμονα της πορνείας (και ακολασίας), όσο το να περιποιούμαστε τους ασθενείς στις ανάγκες τους. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Η ψυχή του αμαρτωλού που ζει εντελώς σαρκικά και είναι ζυμωμένος με τις ηδονές του σώματος, κυλιέται στα πάθη της σαρκός σαν σε βούρκο. Αυτήν την (φιλήδονη) ψυχή, ο εχθρός μας διάβολος την καταπατεί συνεχώς και προσπαθεί να την μολύνει περισσότερο και κατά κάποιο τρόπο να την καταχώσει, ανεβαίνοντας πάνω στον πεσμένο και καταπατώντας τον άνθρωπο και σπρώχνοντάς τον όλο και βαθύτερα στην ακολασία. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ζύγισε ακριβώς, ποιό είναι ωφελιμότερο για σένα: Να προτιμήσεις την πρόσκαιρη ηδονή και γι' αυτήν να λάβεις τον αιώνιο θάνατο ή αφού προτιμήσεις την κακοπάθεια στην άσκηση της αρετής, χρησιμοποιήσεις αυτήν, ως πηγή της αιώνιας απολαύσεως; (Μέγας Βασίλειος)
  • Εάν δεις την πιο ωραία γυναίκα, φέρε τότε το νου σου στο μνήμα της, λίγες μέρες μετά τον θάνατό της. Τόση βρώμικη μυρωδιά και σαπίλα με υγρά θα εξέρχονται από το σώμα της, ώστε όλα τα αποχωρητήρια του κόσμου, δεν θα μυρίζουν τόσο πολύ. Ιδού τι θέλεις να απολαύσεις... (Μέγας Βασίλειος)
  • Ακολασία είναι η αχαλίνωτη φιληδονία, η ασωτία. Ακόλαστοι είναι οι ακρατείς, οι φιλήδονοι, που δεν συγκρατουν τις επιθυμίες τους, αλλά τους παραδίνουν τα χαλινάρια και όπου θέλουν αυτές, τους πηγαίνουν. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Εκείνος που απόλαυσε τις ηδονές πέρα από το μέτρο, με εκατονταπλάσιες θλίψεις και στενοχώριες θα πληρώσει την αφθονία των ηδονών. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Αυτός που επιδίδεται ολοκληρωτικά στις ηδονές, χάνει τον νου του. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
  • Στους αρχάριους οι πτώσεις σε σαρκικά αμαρτήματα κατά κανόνα συμβαίνουν από την απόλαυση των φαγητών. Στους μεσαίους συμβαίνουν και από την υπερηφάνεια. Σε εκείνους δε που πλησιάζουν την τελειότητα, συμβαίνουν αποκλειστικά εξαιτίας της κατακρίσεως. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Ο διάβολος στρέφει όλη του την ορμητικότητα και τον ζήλο και την τέχνη και την πανουργία και την εφευρετικότητα, στις παρά φύση αμαρτίες και όχι στις κατά φύση αμαρτίες, διότι οι παρά φύση αμαρτίες έχουν περισσότερη τιμωρία. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Κάθε πράγμα αναζητεί με σφοδρότητα, ό,τι του είναι συγγενικό. Έτσι και η σάρκα (εκείνου που είναι υπόδουλος στην πορνεία και την ακολασία), αναζητεί την σάρκα του άλλου, για να ικανοποιήσει το πάθος του. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Οι δαίμονες, όπως ισχυριζονται μερικοί, με κανένα άλλο δεν χαίρονται τόσο, όσο με την δυσωδία της πορνείας και με κανένα άλλο πάθος, όσο με τον μολυσμό του σώματος. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Να μην μολύνεις τα νιάτα σου με την ασέλγεια, γιατί με καμμιά άλλη αμαρτία δεν χαίρεται τόσο ο σατανάς, όσο μ' αυτήν. (Άγιος Επιφάνιος Πατριάρχης Κων/πόλεως)
  • Όπως ο σωματοφύλακας του βασιλιά στέκεται στο πλάϊ του πάντοτε σε ετοιμότητα, το ίδιο και η ψυχή πρέπει να είναι σε εγρήγορση, απέναντι στον δαίμονα της σαρκικής αμαρτίας. (Όσιος Ποιμήν)
  • Η σωματική κίνηση για τεκνογονία και διαιώνιση του ανθρωπίνου γένους, δεν σημαίνει ότι δόθηκε από τον Δημιουργό για πορνεία και ακολασία! (ΆγιοςΚασσιανός ο Ρωμαίος)
  • Φως λαμπρό, χαρά, ειρήνη και υπομονή κατοικούν στην αγνεία. Λύπη, ακηδία, ύπνος αχόρταγος και σκοτάδι ζοφερό βρίσκονται στην πορνεία. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Η ακολασία γεννάει την κόλαση. (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
  • Το ανθρώπινο γένος περισσότερο υπόκεινται στον διάβολο με την σαρκική ασέλγεια, παρά με οποιαδήποτε άλλη αμαρτία. (ΆγιοςΙσίδωροςοΠηλουσιώτης)
  • Αν μας έρθει στο νου κάποιος αισχρός λογισμός να μας ερεθίσει με ακόλαστη επιθυμία και δεν φροντίσουμε αμέσως να τον καταπολεμήσουμε, αλλά τον δεχτούμε κάπως ευχάριστα, τότε όχι μόνο δεν θα είμαστε απαλλαγμένοι από αμαρτία, αλλά και αν ακόμη δεν πορνεύσουμε με το σώμα μας, οπωσδήποτε θα κριθούμε από τον Θεό σαν να είχαμε διαπράξει πορνεία με την σκέψη μας... (Άγιος Ευθύμιος)
  • Αν μας ενοχλεί η σαρκική επιθυμία, ας σκύψουμε σ' έναν τάφο και ας δούμε τα μυστήρια της φύσεώς μας - σωρό τα οστά, το ένα πάνω στο άλλο, κρανία γυμνωμένα από τις σάρκες, κόκαλα, κόκαλα. Και βλέποντάς τα, ας θεωρήσουμε πως βλέπουμε σ' εκείνα τους εαυτούς μας. Και ας στοχαστούμε τότε, που κατέληξαν η ανθηρή ομορφιά της ζωής αυτής και το ζωηρό χρώμα του προσώπου και η υπόλοιπη ωραιότητα. Μ' αυτή τη σκέψη, θα σβηστεί η φλόγωση της σάρκας. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Δεν έχεις δει ακόμα και το ίδιο το καμίνι, που καίει κάτω απ' το λουτρό; Πόσο φόβο εμπνέει σ' εκείνον που θα το πλησιάσει μονάχα; Εκεί όμως, (στην κόλαση), κατακαίγονται από τη Θεϊκή φωτιά οι ασεβείς, και οι αμαρτίες τους φουντώνουν πιο πολύ τις φλόγες και τους κάνουν ανυπόφορη την τιμωρία. Γιατί είναι γραμμένο: «Θυμός και οργή, θλίψις και στενοχώρια επί πάσαν ψυχήν ανθρώπου του κατ εργαζομένου το κακόν» (Ρωμ. 2:8-9). Αυτό αδελφέ, να συλλογίζεσαι, και θα διαλυθεί από τη διάνοια σου η επιθυμία της ηδονής (πορνείας - ακολασίας), όπως διαλύεται το κερί από τη φωτιά. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Πολλοί που έζησαν όλη τους τη ζωή μέσα στις ηδονές, φθάνοντας στο τέλος της ζωής τους, συνειδητοποίησαν πως τίποτα δεν απόλαυσαν, πως όλα ήταν ένα φευγαλέο όνειρο, που άφησε πίσω του μόνο πίκρα. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Η σαρκική αμαρτία - το ξέρεις καλά, αν την δοκίμασες - συνοδεύεται από εσωτερική πικρία, ψυχικό βάρος, συνειδησιακό έλεγχο. Και όταν η ψυχή πωρωθεί, τότε επέρχεται η τελεία εγκατάλειψη από τον Θεό και η τελεία υποδούλωση στην φιληδονία. Κανένα άλλο πάθος δεν υποδουλώνει τον άνθρωπο τόσο σκληρά και αναπόδραστα όσο αυτό. Και αφού τον υποδουλώσει, γεννά μέσα του άπειρα άλλα κακά: την σκληροκαρδία, την αναισθησία, την αποχαύνωση, την βλασφημία, την οργή, τέλος και την τελεία απιστία. Ο λόγος του Θεού δεν συγκινεί τις καρδιές των φιλήδονων, Γιατί τ' αγκάθια του πάθους πνίγουν κάθε καλό σπόρο που πέφτει μέσα τους: "...το δε εις τας άκανθας πεσόν, ούτοι είσιν οι ακούσαντες και υπο... ηδονών του βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου τελεσφορούσι" (Λουκ. 8. 14), εξηγεί ο Κύριος στην παραβολή του σπορέως. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Η σαρκική πύρωση έρχεται στον άνθρωπο από έξι αιτίες: α) από την ζέστη και την καλοπέραση β) από την πολυφαγία και την πολυϋπνία γ) από την επήρρεια του σατανά δ) από την κατάκριση του πλησίον και την κενοδοξία ε) από την σωματική ωραιότητα και στ) από τις ματαιολογίες, την επίδειξη και τα απρόσεκτα βλέμματα. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
  • Θα έρθει εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους... (Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα)
  • Τίποτα δεν καταπνίγει την πνευματική χαρά τόσο, όσο η σαρκική αμαρτία, αν και ο εχθρός διάβολος συνεχώς μας ψιθυρίζει, ότι είναι φυσική και ασήμαντη. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
  • Κανένα άλλο πάθος δεν υποδουλώνει τον άνθρωπο τόσο σκληρά και αναπόδραστα, όσο η σαρκική αμαρτία. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Πορνεία της καρδιάς είναι η ικανοποίηση του ανθρώπου με τους πορνικούς λογισμούς και τα πορνικά αισθήματα· αυτή, του αφαιρεί την ικανότητα επικοινωνίας με τον Θεό. Πορνεία του σώματος, είναι η ένωσή του με άλλο σώμα, ένωση που κάνει τα δύο σώματα ένα, αλλοιώνοντας ολόκληρη την ανθρώπινη ύπαρξη· αυτή αποξενώνει εντελώς τον άνθρωπο από τον Θεό, είναι θάνατος, είναι καταστροφή. Για να βγει κανείς από την πρώτη κατάσταση, πρέπει να οπλιστεί με την νήψη, την επαγρύπνηση· για να βγει από την δεύτερη, πρέπει να αναστηθεί, πρέπει να ξαναγεννηθεί με την μετάνοια. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Η λαγνεία πολεμάει τους πάντες. Και την ώρα της κρίσεως, ο δαίμων της λαγνείας καυχάται ενώπιον όλων των πριγκίπων του σκότους, ότι αυτός περισσότερο όλων προσέφερε ''λάφυρα'' στην Κόλαση. Υπόμεινε και ζήτα την βοήθεια του Θεού... (Άγιος Ανατόλιος της Όπτινα)
  • Πολλοί που έχουν τον πειρασμό της σαρκικής ηδονής, χωρίς να έχουν σωματικές σχέσεις, πορνεύουν με την σκέψη. Και ενώ διατηρούν την σωματική τους παρθενία, διαπράττουν το σαρκικό αμάρτημα στην ψυχή. Χρειάζεται λοιπόν, να εφαρμόζουμε αυτό που αναφέρεται στην Αγία Γραφή και με κάθε τρόπο ο καθένας να επαγρυπνεί και να φυλάγει την καρδιά του. (Αββάς Γερόντιος της Πέτρας)
  • Οι άνθρωποι, που βγάζουν εκείνες τις αισχρές κασέτες (πορνό) και παρουσιάζουν τις σαρκικές διαστροφές τους, άνδρες και γυναίκες, είναι υποστατικά δαιμονισμένοι, με πολλά-πολλά δαιμόνια! Και όταν πεθάνουν, τα έργα τους ωστόσο συνεχίζουν να τα βλέπουν και να αμαρτάνουν οι άλλοι άνθρωποι, έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνουν την κόλασή τους. Άρα δεν αρκεί κανείς να μετανοήσει, αλλά θα πρέπει να καταστρέψει και τα έργα της αμαρτίας που έκανε εν ζωή. Αλίμονο στον άνθρωπο, που όταν πεθάνει, αφήνει τέτοια κληρονομιά στον κόσμο! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Αν διαιρούσαμε τα δαιμόνια σε κόμματα, το πιο μεγάλο κόμμα, με τους πιο πολλούς οπαδούς σε όλους τους αιώνες, θα τους είχε ο δαίμονας της πορνείας. Ο πρώτος πόλεμος που δέχεται κάθε άνθρωπος επί της γης, είναι ο πόλεμος της πορνείας. Ο δαίμονας της πορνείας είναι ο πιο πεισματάρικος δαίμονας από όλους τους δαίμονες. Δεν υποχωρεί εύκολα. Για να πάρει κάποιος άνθρωπος το ''πτυχίο'', με την έννοια ότι ελευθερώθηκε από αυτό το δαιμόνιο και είναι άνθρωπος του Χριστού, θα πρέπει να δώσει όλο το αίμα της καρδιάς του! Θα πρέπει ο άνθρωπος, αυτήν την ένδοθεν φλόγα που έβαλε ο Θεός μέσα μας, να την μεταποιήσει σε Θεία φλόγα! Πρέπει ο άνθρωπος να δώσει αίμα για να λάβει πνεύμα. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ο δαίμονας της πορνείας πολεμείται με δύο τρόπους: με τις μετάνοιες και με το λίγο φαγητό. Την πορνεία την πληρώνουμε με αίμα ή με μεγάλο πόνο. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
  • Τίποτα άλλο δεν μισεί τόσο ο Θεός, όσο την ηδονική ακαθαρσία του σώματος. Και τίποτα δεν είναι πιο ευώδης στο Θεό, όσο η αγνότητα του σώματος, η οποία αποκτάται με αίμα και αγώνα φρικτό. (ΓέρονταςΙωσήφοΗσυχαστής)
  • Παιδί μου, ο σαρκικός πόλεμος δεν ανάπτει τόσο από το φαγητό, το ποτό, το κρασί και τον ύπνο, όσο από την κατάκριση. (Γέροντας Ιωσήφο Ησυχαστής)
  • 4 πράγματα δημιουργούν τους αμαρτωλούς ερεθισμούς στο σώμα: α) ο πολύς ύπνος β) το πολύ φαγητό γ) τα πολλά και άπρεπα λόγια και δ) η περιποίηση του εαυτού μας, για να γίνουμε πιο όμορφοι. (ΓέρονταςΑιμιλιανόςοΣιμωνοπετρίτης)
  • Να γνωρίζουμε, ότι όλα τα σαρκικά αμαρτήματα που διαπράξαμε και όλες τις παράνομες ηδονές που γευτήκαμε, θα αντισταθμιστούν με αντίστοιχο πόνο και θλίψη. Εκπληρώνοντας έτσι το χρέος της ενοχής, απαλάσσεται ο άνθρωπος της ενοχής και του ανοίγεται η θύρα του παραδείσου. Γιατί ο Θεός, θέλει τα παιδιά του να είναι καθαρά και αγνά. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
  • Όταν σε καίει η φλόγα της σαρκικής επιθυμίας, ρίξε νοερά τον εαυτό σου μέσα στη φλόγα της κολάσεως, και θα καταλαγιάσεις έτσι εύκολα. Και κανένας άλλος λογισμός δεν βοηθάει τόσο, για να πάψει την πύρωση της σάρκας, όσο η ενθύμηση του θανάτου. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Όταν έχεις το σκάνδαλο της σάρκας, εξαπάτησε την επιθυμία σου και πες της, ότι σε λίγη ώρα θα κάνεις το θέλημά της. Και όταν περάσει η ώρα, σκέψου πως έκανες την αμαρτία και εκπλήρωσες την επιθυμία σου και πέρασε εκείνη η καταραμένη γλυκύτητα και υπολόγισε πόσο κέρδος είχες. Γιατί εάν την είχες κάνει και εμπράκτως καμμιά ηδονή δεν θα σου έμενε να αισθάνεσαι ύστερα, αλλά θα περνούσε σαν μια στιγμή και θα εξαφανιζόταν η απόλαυση, σαν μια σκιά, σαν ένα όνειρο. Και μόνο θα έμενε το χρέος να κλαις την αμαρτία σου, η ντροπή της εξομολόγησης, ο έλεγχος της συνείδησης να σε θλίβει συνέχεια και το χειρότερο από όλα η καταδίκη της αιώνιας κόλασης, να καίγεσαι αιώνια στο άσβεστο πυρ. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Ο λογισμός της πορνείας είναι αδύναμος, όπως ένα βλαστάρι χόρτου και αν αντισταθούμε στην αρχή, όταν τον βάλει ο δαίμονας στην καρδιά μας, τον συντρίβουμε εύκολα. Όμως εάν τον δεχτούμε με ηδονή και γλυκύτητα και σταματήσουμε σ' αυτόν, γίνεται δυνατός σαν το σίδηρο και απαιτείται πολύς κόπος για να τον νικήσουμε. Όπως ευκολότερα σβήνεις τη φωτιά όταν αρχίζει να ανάβει, παρά όταν περάσει ώρα και κατακυριεύσει όλο το δάσος. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Όπως ακριβώς ο οδοιπόρος, όταν είναι πολύ διψασμένος, πίνει όπου βρει, ακόμα και αν έχει σκουλήκια το νερό, κάνει τα μάτια του να μην βλέπουν, έτσι και εμείς, αδιάφορα πέφτουμε στις επιθυμίες της σάρκας, χωρίς καμμιά εγκράτεια, αλλά αμέσως όταν τα γευτεί η καρδιά μας, αισθάνεται τον πόνο τους και την τυραννία. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Ένας Άγιος άκουσε κάποτε τον Σατανά να λέει: Εγώ με την πορνεία και την ακολασία, θα γεμίσω την Κόλαση. (παπα - ΣτέφανοςοΣέρβοςοΚαρουλιώτης)
  • Ένας άνθρωπος 100 χρόνων θα πρέπει να προσέχει το δαίμονα της πορνείας. Δεν είναι μία υπόθεση που αφορά τους νέους, αλλά κάθε ηλικία! (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ξέρετε πόσοι γονείς, πατέρες ή μητέρες, στέλνουν το παιδί τους να ξεπορτίσει, δηλαδή να πέσει στην πορνεία, για να μην γίνει τάχα, δήθεν, ανώμαλο, να μην αποκτήσει κόμπλεξ! Και επιθυμούν, τα αγόρια τους τουλάχιστον, να έχουν φιλενάδα. Ω, ταλαίπωρε πατέρα! Ω, ταλαίπωρη μητέρα, αν ήξερες τί κάνεις τώρα! Ρίχνεις εσύ με τα χέρια σου το παιδί σου στην ακολασία, δηλαδή στην κόλαση! Δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό; Τί λόγο θα δώσεις στον Θεό; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Με την πορνεία και ακολασία, προσφέρω θυσία στον διάβολο, ενώ με την αγνότητα προσφέρω θυσία στον Θεό. Γι' αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος, να προσφέρεται θυσία ζωντανή τα σώματά σας. Δεν είπε τις καρδιές σας, αλλά τα σώματά σας... Δεν μπορώ να πηγαίνω στην Εκκλησία και να πέφτω στην πορνεία. Διότι προσφέρω θυσία στον διάβολο και δεν το καταλαβαίνω... Οι Πατέρες το λένε ρητώς, ότι όταν το σπέρμα σκορπιέται μάταια και ανώφελα, τότε αυτό είναι θυσία και σπονδή στον διάβολο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ο πανσεξουαλισμός θα φέρει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ένας θείος μου ήταν στρατιώτης στην Μ. Ασία. Η ενοματία (στρατιωτική υποδιαίρεση) του, ήταν καμμιά δεκαριά άντρες, πήγαν σε ένα τουρικικό πορνείο. Ο θείος μου, δεν έκανε τίποτε, δηλαδή είχε το φόβο του Θεού, δεν έκανε τίποτε, κάθησε ήσυχα και δεν πόρνευσε. Μάλιστα έζησε κάπου 90 τόσα χρόνια. Την άλλη μέρα έδωσαν μάχη με τους Τούρκους. Σκοτώθηκαν όλοι πλην του θείου μου! (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ποιός σας είπε, ότι το να πεις το ''όχι'' ιδίως στους σαρκικούς πειρασμούς, ότι αυτό δεν αποτελεί ένα μαρτύριο και μάλιστα μαρτύριο ισότιμο με εκείνο των Μαρτύρων; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Αν η πορνεία πολεμάει το σώμα σου ή την καρδιά σου, αυτό οφείλεται: α) είτε από πολύ ύπνο β) είτε από υψηλοφροσύνη γ) είτε επειδή θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο από άλλον δ) είτε επειδή κατέκρινες κάποιον που αμάρτησε. Γιατί χωρίς αυτά δεν πολεμάει τον άνθρωπο η πορνεία. (Είπε Γέρων)
  • Όπως λίγη αψιθιά (αβροβότανο) φτάνει για να αχρηστέψει (με την πικράδα της) ολόκληρο δοχείο με μέλι, έτσι και μια σωματική αμαρτία είναι αρκετή, για να μας στερήσει την Βασιλεία των Ουρανών και να μας στείλει στη γέεννα του πυρός. (Είπε Γέρων)
  • Τίποτε δεν προκαλεί τόση αηδία στον δαίμονα της πορνείας, όσο το να ξεσκεπάζεις τα έργα του. Και τίποτα δεν τον χαροποιεί, όσο το να κρύβουμε τους λογισμούς. (Είπε Γέρων)
  • Εάν κάποιος κυριευτεί από την επιθυμία του να συνουσιαστει με μια γυναίκα, αλλά τελικά δεν πραγματοποιήσει την επιθυμία του, φαίνεται ότι συγκρατήθηκε από την Θεία Χάρη. (Σύνοδος Νεοκαισαρείας το 315)
  • Η σωματική ηδονή δόθηκε από το Θεό σαν μπουρμπουάρ στον άνθρωπο, για το έργο της τεκνογονίας. Εμείς όμως παίρνουμε το μπουρμπουάρ, χωρίς να εργαζόμαστε, χωρίς να κάνουμε παιδιά, πορνεύοντας. (Παναγόπουλος)
  • Όταν ο άνθρωπος είναι εγωιστής, θα τον ρίξει ο σατανάς κατεξοχήν στην σαρκική αμαρτία. (Παναγόπουλος)
  • Όσοι είναι σκλάβοι στην καλοπέραση του κορμιού τους, δεν έχουνε αληθινή χαρά, γιατί δεν έχουνε ειρήνη. Γι΄αυτό θέλουνε να βρίσκονται μέσα σε φουρτούνα και να ζαλίζονται, ώστε να θαρρούνε πως είναι ευτυχισμένοι. Η αληθινή χαρά είναι μια θέρμη της διάνοιας και μια ελπίδα της καρδιάς. (ΦώτηςΚόντογλου)
  • Η πορνεία είναι η μεγαλύτερη ευφυϊα των ηλιθίων και η μεγαλύτερη ηλιθιότητα των ευφυών. (Δημητρακόπουλος)
  • Η ακολασία πορώνει το μυαλό και κάνει αναίσθητη την καρδιά. (Ντοστογιέφσκι)
  • Στον ακόλαστο και φιλήδονο άνθρωπο, οι λύπες ξεπερνούν τις ηδονές στο μέγεθος, στον αριθμό και στην πυκνότητα. (Πλάτωνας)
  • Ονομάζουν ακολασία το να κυβερνάται κάποιος από τις ηδονές. (Πλάτωνας)
  • Όσο δεν υπάρχει εγκράτεια, επικρατεί ακολασία. (Πλάτωνας)
  • Η δίψα για ηδονή σε κάνει σκληρό. (Μπουάστ)
  • Ο πάνσοφος Σολομώντας τρελάθηκε, λόγω των πολλών γυναικών (γύρω στις 1000) που είχε και με τις οποίες αμάρτανε.
  • Είπε ένας Άγιος, ότι εκτός από τα βρέφη, λίγοι μόνο φθάνουν στον παράδεισο, εξαιτίας των σαρκικών αμαρτημάτων.