Περί προσευχής

  • Όταν προσεύχη, είσελθε εις τον ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ. [Όταν θέλεις να προσευχηθείς, προτίμα το ιδιαίτερο δωμάτιόν σου, κλείσε την θύραν και κάνε την προσευχήν σου στον Πατέρα σου, που είναι αόρατος και σαν κρυμμένος. Και ο Πατήρ σου, που βλέπει και τα πλέον απόκρυφα, θα σου αποδώσει στα φανερά την αμοιβή σου.] (ΚατάΜατθαίον 6,6)
  • Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί. Δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται. Μη ουν ομοιωθήτε αυτοίς. Οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ του υμάς αιτήσαι αυτόν. [Όταν προσεύχεστε, μη φλυαρείτε, όπως οι ειδωλολάτρες. Διότι αυτοί νομίζουν, ότι με την πολυλογία τους θα εισακουστούν. Μη γίνεστε λοιπόν ίδιοι μ' αυτούς. Διότι ξέρει ο Πατέρας σας, εκείνα που έχετε ανάγκη, προτού εσείς Του τα ζητήσετε. (Κατά Ματθαίον 6,7-8)
  • Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν· πας γαρ ο αυτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται. Ή τίς έστιν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο υιός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώσει αυτώ; Και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ; Ει ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν; [Εσείς ζητείτε από τον Θεόν τα πνευματικά και υλικά αγαθά, που σας χρειάζονται και θα σας δοθούν, γυρεύετε και θα βρείτε αυτό το καλό που θέλετε. Χτυπάτε την θύρα της Θείας αγάπης και θα ανοίξει διάπλατα προς χάριν σας. Διότι καθένας, που ζητεί με πίστη από τον Θεόν, λαμβάνει το καλό που ζητεί. Και εκείνος που γυρεύει, βρίσκει και σε καθένα που χτυπά την θύραν του Θεού, θα του ανοιχτεί αυτή. (Πάρετε ένα παράδειγμα, από όσα συμβαίνουν μεταξύ σας). Ποιός άνθρωπος από σας, που θα του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα δώσει σ' αυτό πέτραν; Και εάν του ζητήσει ψάρι, μήπως θα του δώσει φίδι; Εάν λοιπόν εσείς οι άνθρωποι, που είστε ατελείς και διεφθαρμένοι από την αμαρτία, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Ουράνιος και πανάγαθος Πατήρ σας θα δώσει αγαθά, καλά και ωφέλιμα δώρα, σε εκείνους που του τα ζητούν;] (ΚατάΜατθαίον 7,7-11)
  • Ανέβη εις το όρος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. [Ανέβηκε (ο Κύριος) στο όρος, για να προσευχηθεί μόνος και απερίσπαστος.] (ΚατάΜατθαίον 14,23)
  • Πάλιν αμήν λέγω υμίν ότι εάν δύο υμών συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος ου εάν αιτήσωνται, γενήσεται αυτοίς παρά του πατρός μου του εν ουρανοίς. [Πάλι σας διαβεβαιώνω ότι, εάν δύο από εσάς συμφωνήσουν στην γη για κάθε καλό πράγμα, που θα ζητήσουν στην προσευχή τους, θα το λάβουν από τον ουράνιο Πατέρα Μου.] (ΚατάΜατθαίον 18,19)
  • Πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε. [Όλα όσα θα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη θα τα λάβετε.] (ΚατάΜατθαίον 21,22)
  • Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. [Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, για να μην περιπέσετε σε πειρασμό.] (ΚατάΜατθαίον 26,41)
  • Απήλθεν εις το όρος προσεύξασθαι. [Ανέβηκε ο Κύριος στο όρος να προσευχηθεί.] (ΚατάΜάρκον 6,46)
  • Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. [Αγρυπνείτε, προσέχετε και προσεύχεστε, για να μην πέσετε σε πειρασμό.] (ΚατάΜάρκον 14,38)
  • Και αυτός απεσπάσθη απ' αυτών ωσεί λίθου βολήν, και θεις τα γόνατα προσηύχετο. [Και αυτός (ο Κύριος) απομακρύνθηκε από αυτούς, όσο περίπου μπορεί ένας να ρίξει τον λίθο και αφού γονάτισε προσευχόταν.] (ΚατάΛουκάν 22,41)
  • Προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. [Προσεύχεστε, για να μην μπείτε και κυριευτείτε από τον πειρασμό.] (Κατά Λουκάν 22,46)
  • Ό,τι αν αιτήσητε εν τω ονόματί μου, τούτο ποιήσω, ίνα δοξασθή ο πατήρ εν τω υιώ. Εάν τι αιτήσητε εν τω ονόματί μου, εγώ ποιήσω. [Κάθετι που με πίστη θα ζητήσετε εν τω ονόματί Μου, θα το κάνω, για να δοξαστεί έτσι ο Πατήρ δια του Υιού. Εάν, λοιπόν, ζητήσετε κάτι, επικαλούμενοι με πίστη φωτισμένη και ζωντανήν το όνομά Μου, Εγώ θα το κάνω.] (ΚατάΙωάννην 14,13-14)
  • Αδιαλείπτως προσεύχεσθε. [Συνεχώς και ακατάπαυστα να προσεύχεστε προς τον Θεό.] (Προς Θεσσαλονικείς Α' 5,17)
  • Παρακαλώ ουν πρώτον πάντων ποιείσθαι δεήσεις, προσευχάς, εντεύξεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων. [Κατά πρώτον σας παρακαλώ να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις και ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους] (Προς Τιμόθεον Α' 2,1)
  • Αιτείτε και ου λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείσθε, ίνα εν ταις ηδοναίς υμών δαπανήσητε. [Ζητείτε από τον Θεό και όμως δεν λαβάνετε, διότι ζητείτε προς κακό και επιβλαβή σκοπό, Για να διαθέσετε δηλαδή και να ξοδεύσετε αυτό που ζητείτε εις απόλαυση αμαρτωλών ηδονών.] (Ιακώβου 4,3)
  • Πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη. [Η προσευχή ενός δικαίου Χριστιανού, έχει μεγάλη δύναμη και αποτελεσματικότητα.] (Ιακώβου 5,16)
  • Τη προσευχή προσκαρτερείτε, γρηγορούντες εν αυτή εν ευαριστία. [Να επιμένετε στην προσευχή, να αγρυπνείτε σ' αυτήν και να εκφράζετε συγχρόνως δι' αυτής, τις ευχαριστίες σας προς τον Θεό.] (Προς Κολοσσαείς 4,2)
  • Δεν είναι κοντό το χέρι του Κυρίου, ώστε να μην φτάνει να σας σώσει, ούτε είναι βαρύκοος, ώστε να μη σας ακούει (τις προσευχές σας), αλλά είναι οι αμαρτίες σας που έκαναν το Θεό να μην σας ακούει. (Ησαϊας 59,1-2)
  • Μακράν απέχει ο Θεός από ασεβών, ευχαίς δε δικαίων επακούει. [Ο Θεός βρίσκεται πολύ μακριά και δεν ακούει τους ασεβείς ανθρώπους. Προσέχει όμως τις προσευχές των ευσεβών ανθρώπων.] (Παροιμίες 15,29)
  • Ο εκκλίνων το ους αυτού μη εισακούσαι νόμου, και αυτός την προσευχήν αυτού εβδέλυκται. [Βδελυκτή και αποκρουστική είναι ενώπιον του Θεού η προσευχή εκείνου, ο οποίος γυρίζει αλλού το αυτί του, για να μην ακούσει και δεχτεί τον Θείο Νόμο.] (Παροιμίες 28,9)
  • Το πρωϊ εισακούση της φωνής μου, το πρωΐ παραστήσομαί σοι και επόψει με. [Πρωϊ, πριν ακόμη αρχίσω κάποιο έργο, Εσύ θα ακούσεις το περιεχόμενο της προσευχής μου. Το πρωϊ θα παρουσιαστώ ενώπιόν Σου και Εσύ θα ρίξεις ευμενές βλέμμα προς εμένα.] (Ψαλμοί 5,4)
  • Εκ βαθέων εκέκραξά σοι, Κύριε· Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· γενηθήτω τα ώτα σου προσέχοντα εις την φωνήν της δεήσεώς μου. [Από τα βάθη της ψυχής μου, στη δυστυχία ευρισκόμενος, έκραξα, Κύριε, προς Σε. Κύριε, άκουσε και κάνε δεκτή την δέησή μου. Ας γίνουν προσεκτικά τα αυτιά Σου, στα λόγια της δεήσεώς μου.] (Ψαλμοί 129,1-2)
  • Όπως για την Θεία Κοινωνία, επιβάλλεται να εξομολογηθεί κανείς στον Πνευματικό, έτσι και για την προσευχή, που είναι Θεία επικοινωνία, πρέπει να κάνει μια ταπεινή εξομολόγηση στο Χριστό και να πει: ''Χριστέ μου, είμαι χάλια, είμαι τέτοιος, τέτοιος... Δεν αξίζει να ασχοληθείς με μένα, αλλά Σε παρακλώ βοήθησέ με''. Έτσι έρχεται η Θεία Χάρη και μετά αρχίζει η Θεία επικοινωνία. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η μελέτη του εαυτού μας, φέρνει την ταπείνωση και την ανάγκη της προσευχής του ελέους του Θεού. Γι' αυτό πριν αρχίσουμε να μετράμε τα κομποσχοίνια, καλό είναι να μετρήσουμε πρώτα τις πολλές μας αμαρτίες και τι δεν πάει καλά με τον εαυτό μας και να σκεφτούμε τις πολλές ευεργεσίες του Θεού και μετά... πυρ! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όπως δεν μπορείς να ξεκολλήσεις το παιδί από την αγκαλιά της μάνας, έτσι δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από την προσευχή και τον άνθρωπο που έχει καταλάβει το νόημά της. Μόνο όποιος νιώθει την παρουσία του Θεού και τον εαυτόν του μικρό παιδί, μπορεί να το καταλάβει αυτό. Έχω γνωρίσει ανθρώπους, που όταν προσεύχονται, νιώθουν σαν μικρά παιδιά. Και αν τους ακούσει κανείς την ώρα που προσεύχονται, θα πει ότι είναι μικρά παιδιά. Εάν δει και τι κινήσεις κάνουν, θα πει ότι παλάβωσαν! Όπως το παιδάκι τρέχει, πιάνει τον πατέρα του από το μανίκι και του λέει: «δέν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά θα μου το κάνεις αυτό που σου ζητώ», με τέτοια απλότητα και παρρησία παρακαλούν και αυτοί οι άνθρωποι τον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να νοιώσουμε την προσευχή ως ανάγκη. Όπως το σώμα για να ζήσει χρειάζεται τροφή, έτσι και η ψυχή για να ζήσει, πρέπει να τραφεί. Αν δεν τραφεί αποδυναμώνεται και έρχεται ο πνευματικός θάνατος. Όποιος όμως δεν θεωρεί την προσευχή ως ανάγκη, αλλά ως αγγαρεία, μοιάζει με ανόητο παιδάκι που αποστρέφεται το μαστό της μητέρας του και όλη τη γλυκειά της στοργή και έτσι είναι αρρωστιάρικο και κακορίζικο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να ζητάς συγχώρηση από τον Θεό, για τα σφάλματα που έκανες μέσα στην ημέρα και ύστερα να σκέφτεσαι την αμαρτωλότητά σου γενικά. Έτσι ταπεινώνεσαι και μετά αρχίζεις τα αιτήματα που έχεις. Εγώ αρχίζω την προσευχή με το ''ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ''. Το λέω λίγες φορές ψιθυριστά και μετά συνεχίζω με την ευχή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Κάποτε είχα παρακαλέσει τον Θεό, να με μάθει να προσεύχομαι. Και τότε είδα σε όραμα ένα παιδί δεκαεπτά χρονών να προσεύχεται. Ω, με είχε διαλύσει! Έκλαιγε και προσευχόταν με τέτοιο τρόπο, που με συγκλόνισε. Άρχισε με εξομολόγηση: ''Είμαι αχάριστος, αδιόρθωτος...''. Ύστερα έλεγε: ''Τώρα Θεέ μου, που είμαι σε τέτοια κατάσταση, πώς θα μπορέσω να διορθωθώ, αν δεν με βοηθήσεις Εσύ;'' και άρχιζε τα αιτήματα... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όπως ο ασυρματιστής νοιώθει περισσότερη ασφάλεια, όταν είναι εν διαρκεί ακροάσει με το Κέντρο, έτσι και ο άνθρωπος όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο περισσότερη Θεία σιγουριά νοιώθει. Όσο λοιπόν περισσότερο προσεύχεται κανείς, τόσο περισσότερη πνευματική σιγουριά νιώθει. Είναι ασφάλεια η προσευχή με την οποία προλαβαίνουμε κάθε κακό. Και ανάλογα με την θυσία και την προσευχή που κάνει ο άνθρωπος για τον εαυτό του ή για τον συνάνθρωπό του, θα δεχθεί και την Θεία βοήθεια. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Προσευχή σημαίνει ζητώ συνεχώς βοήθεια από τον Χριστό, από την Παναγία, από τους Αγίους, για τον εαυτόν μου και για τους άλλους. Αν δεν ζητήσω βοήθεια, δεν θα μου δώσουν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται πριν ενεργήσει σε ο,τιδήποτε, δεν ενεργεί ο αφρός του μυαλού και η ελαφρότητα, αλλά το αγιασμένο μυαλό. Η βιαστική απάντηση είναι του μυαλού, ενώ η απάντηση που περνά μέσα από την προσευχή, είναι του Θεού. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Παλιά, για να κάνει κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα προσευχόταν. Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, αλλά ούτε σκέφτονται. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφθηκα γι' αυτό; Προσευχήθηκα γι' αυτό;». Όταν κανείς ενεργεί, χωρίς να σκεφτεί και χωρίς να προσευχηθεί, ενεργεί σατανικά. Και βλέπεις, συχνά πολλοί Χριστιανοί με τον τρόπο που ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβει. Νομίζουν, ότι αυτοί θα τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ενώ ακόμη και ο άπιστος λέει «έχει ο Θεός», αυτοί δεν το λένε. Τα βάζει λ.χ. κάποιος με τον καρνάβαλο, ενώ μπορεί να κάνει προσευχή και να ρίξει ο Θεός τέτοιο χαλάζι, που να σκορπίσουν όλοι και να ματαιωθεί κάθε εκδήλωση. Με την ταπείνωση και την προσευχή, διορθώνονται όλα τα αδιόρθωτα... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πρέπει να βοηθήσουμε με την προσευχή τον κόσμο όλο, να μην κάνει ο διάβολος ό,τι θέλει. Έχει αποκτήσει δικαιώματα ο διάβολος. Όχι ότι τον αφήνει ο Θεός, αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο. Γι' αυτό εμείς να βοηθήσουμε με την προσευχή. Όταν πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Πολύ πληγώνομαι, όταν βλέπω μοναχούς να ενεργούν ανθρωπίνως και όχι με την προσευχή δια μέσου του Θεού στα δυσκολοκατόρθωτα ανθρωπίνως. Ο Θεός μπορεί όλα να τα τακτοποιήσει. Όταν κανείς κάνει σωστή πνευματική εργασία, τότε μπορεί μόνο με την προσευχή να χτίσει μοναστήρια και να τα εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα και να βοηθήσει το σύμπαν. Δεν χρειάζεται ούτε να δουλεύει· αρκεί μόνο να προσεύχεται... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν ο άνθρωπος δεν προσεύχεται, απομακρύνεται από το Θεό και γίνεται σαν το βόδι! Δουλεύει, τρώει, κοιμάται. Και όσο απομακρύνεται από το Θεό, τόσο ψυχραίνεται η καρδιά του και πέφτει στα χέρια του διαβόλου. Και τότε αλίμονό του! (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν θέλεις να έχεις καθαρή προσευχή, πρέπει γνήσια και αληθινά να βλέπεις όλους τους ανθρώπους σαν αγίους. Πρότυπο στην προσευχή μας πρέπει να έχουμε τον εκ γενετής τυφλό, που όσο του έλεγαν να σωπάσει, αυτός περισσότερο έκραζε να τον ελεήσει ο Κύριος. Την Χαναναία, αλλά και τον ίδιο τον Κύριο που στο όρος των Ελαιών, ο ιδρώτας Του έτρεχε σαν σβώλοι αίματος. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν σας ζητάει κάποιος να κάνετε προσευχή, γιατί την τάδε μέρα θα μπει στο χειρουργείο, να προσεύχεστε από τη στιγμή που σας το ζητάει και να μην περιμένετε την ώρα που θα μπει στο χειρουργείο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Βοηθά να προσεύχεται κανείς σε βουνά και όχι σε χαράδρες και κλεισούρες. Και ο Χριστός στα βουνά πήγαινε και προσευχόταν. Έτσι ανοίγει ο νους και τα αισθήματα. Γι' αυτό οι άνθρωποι της Ηπείρου και των βουνών έχουν μια λεβεντιά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Δεν υπάρχουν μακαριότεροι άνθρωποι από εκείνους, που έπιασαν επαφή με τον Ουράνιο Σταθμό και είναι δικτυωμένοι με ευλάβεια στον Θεό. Όπως δεν υπάρχουν πιο δυστυχισμένοι από εκείνους, που έκοψαν την επαφή τους με τον Θεό και γυρίζουν ζαλισμένοι τον κόσμο και τα κουμπιά των σταθμών του κόσμου, για να ξεχάσουν λίγο το πολύ άγχος της εκτροχιασμένης ζωής τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Για να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να βρεις ανάπαυση, πρέπει να παρακολουθείς τον εαυτόν σου και να έχεις συνεχή εγρήγορση, για να καταλαβαίνεις τα σφάλματά σου, να μετανοείς και να ζητάς συγχώρηση. Διαφορετικά, ακόμη και αν νοιώθεις κάποια χαρά στην προσευχή, αυτή δεν θα είναι χαρά πνευματική. Δεν θα έχεις μέσα σου το πνευματικό φτερούγισμα, που προέρχεται από την επικοινωνία με τον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν στην προσευχή δεν αισθανόμαστε παρηγοριά, τότε κάτι συμβαίνει. Θα πρέπει να μετανοήσουμε και να το διορθώσουμε. Δεν είναι όπως λένε μερικοί, ότι από φθόνο του διαβόλου συμβαίνει, αλλά σαν να μας λέει ο Θεός: δεν σε καταλαβαίνω όπως μου μιλάς! Η προσευχή όπως και η Θεία Κοινωνία, είναι μυστική βρώση. Γι' αυτό χρειάζεται προετοιμασία, καθαρή συνείδηση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όποιος έχει υγεία πνευματική, όταν πάει να προσευχηθεί και αισθανθεί την καρδιά του σκληρή, θα εξετάσει από που προέρχεται αυτό και θα πει: Γιατί αισθάνομαι έτσι; Μήπως πλήγωσα κάποιον με την συμπεριφορά μου; Μήπως κατέκρινα ή μου πέρασε λογισμός κατακρίσεως και δεν το κατάλαβα; Μήπως μου πέρασε κανένας υπερήφανος λογισμός ή υπάρχει μέσα μου κάποιο θέλημα και δεν αφήνει, να επικοινωνήσω με τον Θεό; Γι' αυτό όταν στην προσευχή, δεν νοιώθουμε παρηγοριά και χαρά, όπως το μικρό παιδί που πηγαίνει στην αγκαλιά της μάνας του, τότε ή κάποιον έχουμε πληγώσει με την συμπεριφορά μας και την σκληρότητα ή υπάρχει υπερηφάνεια. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να προσέξεις να μη ζητάς να προσευχηθείς, για να νιώσεις ευχαρίστηση, χαρά. Το παιδάκι τρέχει στον πατέρα του, όχι γιατί θα του δώσει σοκολάτα, αλλά γιατί τον αγαπάει· άλλο αν εκείνος θελήσει να του δώσει και σοκολάτα. Η προσευχή που κάνουμε, για να νιώσουμε αγαλλίαση και όχι για να ενωθούμε με τον Θεό, δεν είναι πραγματική προσευχή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το να προσευχόμαστε μέχρι να αισθανθούμε χαρά, ομοιάζουμε με το παιδί εκείνο, που ζητάει κάτι από τον πατέρα του, όχι για να του το αγοράσει, αλλά για να το χαϊδέψει μόνο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η νυχτερινή ήσυχη προσευχή πολύ βοηθάει με την ηρεμία της και είναι πιο αποτελεσματική και για την δική μας πνευματική ανάπτυξη, όπως και η νυχτερινή σιωπηλή βροχή πολύ ωφελεί στην ανάπτυξη των φυτών. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Με την ευχή, συνδέεται κανείς με τον Χριστό, ενώνεται ο νους με τον Θεό. Πρέπει ο νους να είναι στην ευχή. Αυτό είναι το μυστικό! Όταν κάνουμε πολλά κομποσχοίνια στον έναν ή στον άλλον Άγιο, καλό είναι και αυτό, αλλά δεν βοηθάει στην αδιάλειπτη προσευχή. Να λες περισσότερο την ευχή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τραβάτε συνέχεια κομποσχοίνι, μέχρι να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια, για να πάρει εμπρός η πνευματική μηχανή και να δουλεύει μετά μόνη της η καρδιά την ευχή. Πολύ βοηθάει και η λίγη πνευματική μελέτη, πριν από την προσευχή. Πολύ θερμαίνει την ψυχή και σκορπάει τις μέριμνες της ημέρας και τότε, με ελευθερωμένη την ψυχή και μεταφερμένη στην πνευματική Θεία ατμόσφαιρα, κινείται απερίσπαστα ο νους. Με ένα κομματάκι από το Ευαγγέλιο ή από το Γεροντικό που έχει μικρά κομματάκια αλλά δυνατά, ο νους μεταφέρεται σε πνευματικό χώρο και δεν φεύγει πια. Γιατί ο νους είναι σαν ένα ζωηρό παιδί που τρέχει πότε από εδώ, πότε από εκεί. Άμα όμως το γλυκάνεις με καμμιά καραμέλλα, δεν φεύγει... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν έχει κανείς μέσα του Θεϊκή παρηγοριά καθώς προσεύχεται, από εκεί μπορεί να καταλάβει, ότι επικοινωνεί σωστά με τον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Έστω ότι έχουμε κάποιον απελπισμένο από τον εαυτόν του, με την καλή έννοια, ο οποίος πει: ''Θεέ μου, δεν αξίζω, τί να κάνω προσευχή εγώ για τον κόσμο;'' και δεν κάνει προσευχή για τον κόσμο, γιατί θεωρεί τον εαυτόν του ανάξιο. Αυτός αν ξεχαστεί και κάνει τελικά κάποια ευχή για τον κόσμο, αυτή η ευχή, πιάνει (μετράει) περισσότερο από όλες τις ευχές του κόσμου!!! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν έχεις έναν πειρασμό και δεν μπορείς να κάνεις προσευχή, να ξέρεις ότι υπάρχει μέσα σου εγωισμός και κενοδοξία. Ο πειρασμός παραμένει, μέχρι να σιχαθεί ο άνθρωπος τον εαυτόν του. Μόλις τον σιχαθεί, βοηθάει ο Χριστός και περνάει ο πειρασμός. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν είμαι σε κατάσταση προσευχής και ανοίξει κάποιος την πόρτα, προτιμώ να με χτυπήσει με το τσεκούρι στο κεφάλι, παρά να με δει να προσεύχομαι. Είναι σαν να πετάς και έρχεται ο άλλος και σου σπάζει τα φτερά. Δεν έχετε ζήσει ακόμη πνευματικές καταστάσεις την ώρα της προσευχής, για να καταλάβετε πόσο στοιχίζει σε κάποιον να τον ενοχλήσετε την ώρα που προσεύχεται. Δεν έχετε νιώσει αυτήν την επικοινωνία με τον Θεό, που ο άνθρωπος φεύγει κατά κάποιον τρόπο από την γη. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Για να απαντήσει ο Θεός στο αίτημά μας και να μας δώσει ό,τι Του ζητάμε, πρέπει πρώτα απ' όλα να έχουμε ταπείνωση, την οποία εμείς δεν έχουμε. 'Ολοι μας, μικροί και μεγάλοι, έχουμε πολύ εγωισμό και δεν δεχόμαστε υπόδειξη και παρατήρηση. 'Ολα τα γνωρίζουμε, είμαστε όλοι σοφοί... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Για να εισακουστεί η προσευχή μας, πρέπει να βγαίνει από ''καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην''. Όταν πούμε με πολλή ταπείνωση: ''Τέτοιος που είμαι Θεέ μου, πώς να με ακούσεις;'', αμέσως μας ακούει ο καλός Θεός. Αν έχουμε ταπείνωση και συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και να προσευχόμαστε ταπεινά, τότε μας δίνει ο Θεός αυτό που Του ζητάμε στην προσευχή μας. Εάν η προσευχή μας δεν είναι καρδιακή, δεν ωφελεί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Εκείνο που μετρά δεν είναι τόσο το πόσο προσεύχεσαι, αλλά το πως. Όταν όμως υπάρχει ποιότητα και ποσότητα στην προσευχή, τότε η ψυχή λαμβάνει διπλή Χάρη και ευλογία από το Θεό. Κάθε προσευχή που λέγεται με ταπείνωση και πόνο καρδιάς, πάντα εισακούεται από τον Θεό. Χρειάζεται ο άνθρωπος να προσέξει την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, το θέλημα, την αναίδεια, γιατί άμα είναι κυριευμένος απ' αυτά, μόνος του βραχυκυκλώνεται και δεν είναι δυνατόν να τον επισκεφτεί η Χάρη του Θεού, ώστε να μπορέσει να προσευχηθεί. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η προσευχή που κάνει κάποιος όταν είναι άρρωστος και πονάει έχει και κόπο και πόνο· έχει και άσκηση, γι' αυτό εισακούγεται πιο πολύ από την προσευχή που κάνει, όταν είναι καλά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το θέμα δεν είναι να λέει κανείς απλώς της ευχή, ούτε να έχει μόνο καθαρό τον νου του από λογισμούς, αλλά να δουλεύει το ''μηχανάκι'', να πονάει η καρδιά για το θέμα που εύχεται. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όλη η βάση είναι η ποιότητα της προσευχής. Η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή, να γίνεται από πόνο. Για τον Θεό δεν μετράει τόσο η ποσότητα της προσευχής, όσο η ποιότητα. Η προσευχή που γίνεται στα μοναστήρια έχει ποσότητα, αλλά δεν φτάνει αυτό· πρέπει να έχει και ποιότητα. Τόσες ώρες προσευχή που γίνεται από τόσα άτομα, αν ήταν καρδιακή, θα είχε αλλάξει ο κόσμος... Γι' αυτό σκοπός είναι οι Ακολουθίες να γίνονται από την καρδιά. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Θέλεις η προσευχή σου να γίνει καρδιακή, για να είναι ευπρόσδεκτη στο Θεό; Κάνε τον πόνο του συνανθρώπου σου, δικό σου πόνο. Η προσευχή που γίνεται με πόνο για τον άλλον, ξέρετε τί δύναμη έχει; Προσευχή που γίνεται χωρίς πόνο, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα και ο νους μας φεύγει από εδώ και από εκεί. Όπως όταν χτυπήσουμε, μαζεύεται ο νους μας στο σημείο που χτυπήσαμε και πονάμε, έτσι και για να μαζευτεί ο νους στην καρδιά, πρέπει να πονέσει η καρδιά. Όταν κάποιος προσεύχεται καρδιακά, αισθάνεται πρώτα ένα ζέσταμα στο μέρος της καρδιάς και στη συνέχεια, αυτό το ζέσταμα, απλώνεται σε όλο το σώμα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν έχεις συνεχώς στο νου σου τις ευεργεσίες του Θεού και την δική σου αχαριστία, κεντιέται και παίρνει μπρος η καρδιά. Πιέζεται από μόνη της φιλότιμα η καρδιά και τον ''κυνηγάει'' μετά η ευχή. Γι' αυτό να έχεις πάντοτε φιλότιμους και ταπεινούς λογισμούς. Έτσι θα έρθει η Χάρις του Θεού, γιατί ο Κύριος στην καρδιά των ταπεινών κατοικεί και τότε γλυκαίνεται η καρδιά και η ευχή γίνεται καρδιακή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Είναι δύσκολο να χαλιναγωγήσει κανείς τον νου του, ο οποίος τρέχει με ταχύτητα μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός. Πρέπει να τον πιάσει «από το χεράκι» και να τον πάει κοντά στους πονεμένους, στους αρρώστους, στους εγκαταλειμμένους, στους κεκοιμημένους. Τότε ο νους, που βλέπει όλα αυτά, «χτυπάει» την καρδιά, η οποία, όσο σκληρή και αν είναι, σπάζει και η προσευχή γίνεται καρδιακή. Με δάκρυα παρακαλεί μετά ο άνθρωπος τον Θεό να επέμβει. Αν όμως κάποιος τα σκέφτεται όλα αυτά και δεν συμπάσχει και δεν τον συγκλονίζει, ούτε η δυστυχία του κόσμου, ούτε η κόλαση των κεκοιμημένων που είναι υπόδικοι, ούτε και η καταδίκη των ψυχών τους, φαίνεται ότι τα έχει όλα άφθονα και είναι χορτασμένος˙ υπερισχύει το σαρκικό φρόνημα και ο παλαιός άνθρωπος είναι πολύ δυνατός... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όλη η βάση είναι να πονάει κανείς στην προσευχή. Αν δεν πονάει, μπορεί να κάθεται ώρες με το κομποσχοίνι και η προσευχή του να μην έχει κανένα αποτέλεσμα. Αν υπάρχει πόνος για το θέμα για το οποίο προσεύχεται, ακόμα και με έναν αναστεναγμό, κάνει καρδιακή προσευχή. Σου λέει λ.χ. κάποιος τον πόνο του και εσύ τον ακούς και αναστενάζεις βαθιά. Τότε και να μην προλάβεις να προσευχηθείς γι' αυτόν, αυτός ο αναστεναγμός, αξίζει για ώρες προσευχής. Είναι μια καρδιακή προσευχή και φέρνει θετικά αποτελέσματα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν πονάει το πόδι σου και εκείνη τη στιγμή κόψεις με το μαχαίρι το χέρι σου, ξεχνάς τον πόνο του ποδιού και σκέφτεται το χέρι. Έτσι και όταν έχεις πονοκέφαλο και δεν μπορείς να προσευχηθείς, να σκέφτεσαι πρώτα τις αμαρτίες σου και ύστερα τον πόνο του κόσμου και θα πονά η καρδιά σου. Ο πόνος της καρδιάς θα εξουδετερώνει τον πονοκέφαλο και θα προσεύχεσαι καρδιακά για τον εαυτό σου και για όλον τον κόσμο. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν προσεύχομαι καρδιακά, αισθάνομαι ζέσταμα στο μέρος της καρδιάς και εν συνεχεία το ζέσταμα αυτό, απλώνεται σε όλο το σώμα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Λαχτάρα για την προσευχή, έχει μόνο ο ταπεινός που κατάλαβε βαθειά την αμαρτωλότητά του. Η λαχτάρα για την προσευχή είναι δωρεά του Αγίου Πνεύματος, που δίδεται στους ταπεινούς, οι οποίοι απέκτησαν την κατά Θεό αυτογνωσία. Μόνο η προσευχή, ξεκουράζει πραγματικά τον άνθρωπο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μη ζητάς τίποτα άλλο στην προσευχή σου, εκτός από την μετάνοια. Η μετάνοια θα σε φέρει την ταπείνωση, η ταπείνωση θα σου φέρει τη Χάρη του Θεού και ο Θεός θα έχει μέσα στη Χάρη Του, ό,τι χρειάζεται για τη δική σου σωτηρία και ό,τι άλλο, για να βοηθήσεις μια άλλη ψυχή. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μην περιορίζετε μόνο την προσευχή σε λόγια, αλλά κάνετε ολόκληρη τη ζωή σας μια προσευχή στο Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο Θεός σιχαίνεται εκείνον που θεωρεί τον εαυτόν του ''άγιο'' και προσεύχεται για τους άλλους, που τους θεωρεί αμαρτωλούς. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να λες: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους δούλους και τον κόσμον σου άπαντα'', για να μην φεύγει η αμαξοστοιχία με λίγους επιβάτες. Να προσεύχεσαι γενικά και να λές «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τους πάσχοντας σωματικά και ψυχικά». Σ' αυτήν την ευχή, περιλαμβάνονται και οι κεκοιμημένοι. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πρέπει συνεχώς αδιαλλείπτως να λέμε την ευχή. Μέσα στη καρδιά μας και το νου μας πρέπει να μείνει μόνο το όνομα του Χριστού μας. Γιατί όταν εμείς αφήνουμε την προσευχή, την επικοινωνία μας με το Θεό, τότε ο διάβολος με λογισμούς αρχίζει και μας ζαλίζει και δεν ξέρουμε πλέον ούτε τι θέλουμε, ούτε τι λέμε, ούτε τι κάνουμε... (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν S.O.S., έτσι και ο άνθρωπος πρέπει να λέει συνεχώς την ευχή: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μην αφήνεις μέσα σου, κακία για κανέναν, διώξε κάθε αριστερό λογισμό και φέρε στο νου σου καλούς λογισμούς. Με τους καλούς λογισμούς, καθαρίζει ο δρόμος και η προσευχή προχωράει άνετα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν στενοχωρέσεις κάποιον, δεν μπορείς να το τακτοποιήσεις αυτό με την προσευχή. Πρέπει να του ζητήσεις συγγνώμη. Αν δεν του ζητήσεις συγγνώμη και 300 μετάνοιες να κάνεις, δεν πιάνουν... Δεν τακτοποιούνται έτσι αυτά τα πράγματα. ''Πρώτον διαλλάγηθι τω αδερφώ σου'' (Ματθ. 5,24) λέει το Ευαγγέλιο και ύστερα πρόσφερε το δώρο σου. Εκτός και αν δεν μπορείς να τον βρεις εκείνη την ώρα και είσαι αποφασισμένος, μόλις τον συναντήσεις, να του ζητήσεις συγγνώμη. Τότε η προσευχή σου γίνεται δεκτή από τον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Εμένα η προσευχή με ξεκουράζει. Και έχω δει, ότι μόνο η προσευχή ξεκουράζει πραγματικά τον άνθρωπο. Όταν γίνεται με την καρδιά, διώχνει και την κούραση και τον ύπνο και την πείνα, γιατί θερμαίνεται η ψυχή και ύστερα, δεν θέλεις ούτε να κοιμηθείς, ούτε να φας. Ζεις μια υπερφυσική κατάσταση και τρέφεσαι διαφορετικά. Σε τρέφουν τα πνευματικά... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κανείς προσεύχεται με πόνο ενώπιον του Θεού για τους συνανθρώπους του, τότε και ο καλός Θεός στέλνει άφθονη τη Χάρη Του. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πρώτα να προσεύχεσαι για τους εχθρούς σου, έπειτα για τους πάσχοντες και τελευταία για τους οικείους και συγγενείς σου. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν δυσκολεύεται κανείς να λέει την ευχή μέσα στον θόρυβο, είναι γιατί ο νους δεν είναι δοσμένος στον Θεό. Πρέπει να φθάσει ο άνθρωπος στην Θεία αφηρημάδα, για να ζήσει την εσωτερική ησυχία και να μην ενοχλήται από τον θόρυβο στην προσευχή. Φθάνει στο σημείο εκείνο της θείας αφηρημάδας, που δεν ακούει πια τους θορύβους ή τους ακούει όταν θέλει ή, μάλλον, όταν κατεβαίνει ο νους από τον Ουρανό. Και θα φθάσει σ' αυτό το σημείο, αν δουλέψει πνευματικά, αν αγωνιστεί. Τότε θα ακούει, όποτε αυτός θέλει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν δυσκολεύεσαι να πεις την ευχή, να σιγοψάλλεις. Και η ψαλμωδία προσευχή είναι. Η ψαλμωδία δίνει στην καρδιά μια απαλάδα, την γλυκαίνει και την θερμαίνει με τις πνευματικές της θερμίδες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ένας άνθρωπος για να μιλήσει με έναν επίγειο βασιλιά πρέπει να πάρει άδεια πότε θα του μιλήσει, ποιά ώρα, πόσο θα του μιλήσει. Εμάς τα γυφτέλια (τους μικρούς γύφτους) ο Χριστός μας αφήνει όποτε θέλουμε να Του μιλάμε και χαίρεται όταν Του μιλάμε. Δεν κουράζεται να μας ακούει... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε συνέχεια δια της προσευχής μαζί Του και εμείς να μην θέλουμε; Είναι φοβερό! Και το παράξενο είναι, ότι Εκείνος θέλει να μιλάμε μαζί Του, για να μας βοηθάει και εμείς να βαριόμαστε και να αδιαφορούμε!!! Πόσο ενδιαφέρον και πόσο γλυκύτητα έχει η συζήτηση μαζί Του...! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο Χριστός συγκινείται περισσότερο όταν προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους, παρά για τους ζωντανούς. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και η ευγνωμοσύνη για τις δωρεές του Θεού, μας κάνουν να λέμε την ευχή φιλότιμα και όχι μηχανικά. Ύστερα γίνεται και συνήθεια. Όταν γνωρίσουμε τον εαυτόν μας και σκεφτόμαστε την αχαριστία μας, τότε θα θέλουμε να λέμε την ευχή. Όταν ξυπνούμε, ενώ στον ύπνο μας λέγαμε την ευχή και συνεχίζουμε στο ξύπνιο μας, ε, τότε αρχίζει το πενυματικό γλυκοχάραμα. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο άνθρωπος που έχει την αυτενέργητη ευχή, δεν προσπαθεί να πει την ευχή, αλλά χωρίς να καταβάλλει καμμιά προσπάθεια, η ευχή λέγεται μέσα του από μόνη της. Ακόμη και στον ύπνο λέει την ευχή και όταν ξυπνάει, συνεχίζει η ευχή. Όταν ο άνθρωπος συναισθάνεται την αμαρτωλότητά του και έχει συνέχεια κατά νου την αχαριστία του, τότε πιέζεται η ψυχή φιλότιμα και ζητάει ταπεινά το έλεος του Θεού. Και μετά, χωρίς να καταβάλλει προσπάθεια, αρχίζει η ευχή να λέγεται μόνη της· δουλεύει μέσα του η ευχή. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σκοπός μας δεν είναι να αποκτήσουμε αδιάλειπτη προσευχή, αλλά να απεκδυθούμε τον παλαιόν άνθρωπο. Να στραφούμε προς τα μέσα, να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας, να αγωνιστούμε να απομακρύνουμε τα πάθη. Και βλέποντας τα πάθη, να ζητούμε την βοήθεια του Θεού. Έτσι μένει μετά και η συνήθεια της αδιαλείπτου προσευχής. Όχι να προσπαθούμε μηχανικά να αποκτήσουμε την ευχή. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν βάζεις πρώτα τις δουλειές σου και μετά την προσευχή, τότε είναι σαν να δίνεις δικαίωμα στον πειρασμό, ο οποίος θα σε φέρει και εμπόδια. Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν τα μικρά παιδάκια περνούν με τους γονείς τους έξω από κάποια βιτρίνα και θέλουν κάτι που τους αρέσει, τότε κρατούν την μητέρα τους από το φουστάνι και την τραβάνε και κλαίνε και χτυπιούνται μέχρι να την εξαναγκάσουν να τους το αγοράσει. Έτσι και εμείς με επιμονή και υπομονή παραμένουμε στην προσευχή μέχρι να μας ακούσει ο Θεός. Έτσι και εσείς, κατά το Ευαγγέλιο, που λέει να επιμένετε στην προσευχή και να μην αποκάμνετε, πρέπει να προσεύχεστε συνεχώς και ασταμάτητα μέχρι να κερδίσετε αυτό που θέλετε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνετε να προσεύχεστε και να επικοινωνείτε με τον Θεό. Από την επίμονη προσευχή έχουμε οφέλη, γιατί μας παραχωρεί ο Θεός αυτό που ζητούμε, ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνουμε να προσευχόμαστε. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν προσεύχεσαι νοερώς, δεν πρέπει να φέρνεις στον νου σου με την φαντασία σου εικόνες, γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθεί το ταγκαλάκι και να σου τα παρουσιάσει σαν οράματα, για να σε πλανήσει και να σου κάνει κακό. Ιδίως η ευχή καλά είναι να γίνεται με καθαρό νού, χωρίς λογισμούς ή παραστάσεις, έστω και αν αυτές είναι εικόνες του Χριστού ή παραστάσεις από την Αγία Γραφή, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα για όσους έχουν πολλή φαντασία και υπερηφάνεια. Μόνον όταν έρχονται ρυπαροί ή βλάσφημοι λογισμοί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις από την Αγία Γραφή. Η καλύτερη όμως «παράσταση» είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και της αχαριστίας μας. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο διάβολος είναι πονηρός. Ξέρει ότι, αν την ώρα της προσευχής σου φέρει βρώμικο λογισμό, θα τον τινάξεις πέρα. Γι' αυτό σου δίνει λύσεις σε κάποιο πρόβλημά σου, οπότε λες: ''Αφού την ώρα της προσευχής το σκέφτηκα, άρα είναι έμπευση!''. Αν ήθελε ο διάβολος το καλό σου, άλλες ώρες θα σου τα έφερνε αυτά στον νου, όχι την ώρα της προσευχής. Μπαίνει όμως ''ενδιάμεσος'' και πιάνει μαζί σου την κουβεντούλα! Γι' αυτό να μην δίνεις καθόλου σημασία. ''Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, να του λες, αλλά να μου λείπει!''. Πάει βλέπεις με πονηριά να ξεγελάσει τον πνευματικό άνθρωπο με πνευματικές σκέψεις, οπότε ''η προσευχή αυτού'', όπως λέει ο Δαβίδ, ''γενέσθω εις αμαρτίαν'' (Ψαλμοί 108,7). (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Περισσότερο από όλα ο διάβολος δεν θέλει να προσευχόμαστε. Όταν δει κάποιον να προσεύχεται, αν δεν μπορεί να τον εμποδίσει, προσπαθεί τουλάχιστον να παρασύρει τον νου σε φαντασίες ή σε λογισμούς. Αν δεν τα καταφέρει και με αυτόν τον τρόπο, τότε παρουσιάζεται και ο ίδιος ακόμα, μόνο και μόνο, για να σε ταράξει και να σε βγάλει έστω και λίγο από την προσευχή. Να μια φορά ήμουν έξω δίπλα στον τάφο του παπα - Τύχωνα. Ενώ έλεγα την δοξολογία με μετάνοιες, όταν έφτασα στον στίχο: ''εν τω φωτί σου οψόμεθα φως'', ξαφνικά ένα φως, δυνατό σαν προβολέας ξεχύθηκε πίσω μου και φώτισε όλη την περιοχή. Κατάλαβα ότι ήταν κάτι δαιμονικό, αυτό το φως και δεν έδωσα σημασία. Συνέχισα ατάραχος την προσευχή μου. Αφού είδε ο διάβολος ότι δεν ταράχτηκα από το φως, έκανε κάτι άλλο: Λίγα μέτρα αριστερά μου, παρουσιάστηκαν 2 διαβολάκια, περίπου ενάμισι μέτρο ύψος, που έπαιζαν και χτυπιούνταν μεταξύ τους, με τα χέρια και τα πόδια και γελούσαν. Σωστός κινηματογράφος. Ε, δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Ξέσπασα σε γέλια... Είδες τί έκανε ο πειρασμός; Δεν τον πρόσεξα με το φως, έστειλε μετά τα διαβολάκια... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κάποιος έχει παρρησία στην προσευχή του, μοιάζει σαν υπουργός, που παρακαλεί τον πρωθυπουργό και πετυχαίνει το αίτημά του. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν κάνεις κομποσχοίνι εξωτερικά από ανθρωπαρέσκεια, ακόμη και τα χέρια σου να ξεφλουδίσεις, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήσει. Μόνο κούραση θα σου φέρει και την ψευδαίσθηση ότι δήθεν ασχολείσαι με την νοερά προσευχή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πώς να δουλέψει η καρδιά σου στην προσευχή, όταν μέσα σου έχεις πάθη; Να, πάρε ένα σκουριασμένο καλώδιο και σύνδεσέ το με το τηλέφωνο. Μπορείς να συνεννοηθείς; Βραχυκυκλώνεται, βουίζει. Και ο άνθρωπος, όταν έχει μέσα του σκουριές, πάθη, έχει βραχυκυκλώματα στην πνευματική ζωή· μόνος του βραχυκυκλώνεται. Χρειάζεται να προσέξει την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, το θέλημα, την αναίδεια. Γιατί, αν είναι κυριευμένος απ' αυτά, δεν είναι δυνατόν να τον επισκεφτεί η Χάρις του Θεού, ώστε να μπορέσει να προσευχηθεί. Πρέπει να καθαρίσει τα σκουριασμένα του «καλώδια», για να γίνη καλός αγωγός και να μπορεί να επικοινωνεί με τον Θεό. Και όσο περισσότερο θα καθαρίζεται από τα πάθη, τόσο περισσότερο θα προχωράει στην προσευχή. Τα πάθη είναι παράσιτα που εμποδίζουν την Θεία επικοινωνία. Αν δεν φύγουν τα παράσιτα, πώς θα μπορέσει ο άνθρωπος να επικοινωνήσει με τον Θεό; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η κοινή προσευχή από άποψη ποιότητος μπορεί να είναι κατώτερη από την κατ' ιδίαν προσευχή, γιατί στον ναό δεν μπορείς να κινηθείς ελεύθερα, όπως όταν είσαι μόνος. Από άποψη όμως ισχύος είναι ανώτερη, γιατί προσεύχονται όλοι μαζί και άλλου η προσευχή έχει πιο πολλή δύναμη, άλλου πιο πολλή θέρμη κ.λπ. Αυτές λοιπόν τις 2-3 ώρες που γίνεται η Ακολουθία, πρέπει να είσαι και εσύ στην Εκκλησία, για να προσευχηθείς μαζί με όλους. Το είπε ο Χριστός; «Όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί είμι εν μέσω αυτών» (Ματθ. 18,20). (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Καλύτερα να αποφεύγονται οι αυτοσχέδιες προσευχές, εκτός και αν είναι ένα ξέσπασμα της καρδιάς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Κάνω για ορισμένους χρόνια προσευχή και δεν βοηθιούνται, γιατί έχουν πείσμα, θέλημα, εγωισμό. Λένε: ''Γιατί ο Θεός δεν μου δίνει αυτό;'' Και γιατί να μας το δώσει; Για να μας κάνει πιο εγωιστές, πιο θεληματάρηδες; Δεν τους ωφελεί, αν το δώσει. Είναι σαν να διατάζουν μ' αυτόν τον τρόπο τον Θεό. Ενώ αν έλεγαν: ''Αν θέλεις, δώσε μου αυτό''. Ο τρόπος προσευχής να είναι ταπεινός. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μια ευχή καλή, καρδιακή, έχει περισσότερη δύναμη από χιλιάδες λόγια, όταν οι άλλοι δεν παίρνουν από λόγια. Παρόλο που λένε, ότι βοηθώ τον κόσμο που έρχεται και με βρίσκει, ως θετική προσφορά μου στον κόσμο βλέπω την μιάμιση ώρα που διαβάζω το Ψαλτήρι. Το άλλο το θεωρώ ψυχαγωγία. Να πουν οι καημένοι τον πόνο τους, να τους δώσω καμμιά συμβουλή. Γι' αυτό την βοήθεια δεν την θεωρώ προσφορά δική μου. Η προσευχή είναι που βοηθάει. Αν είχα όλο τον χρόνο μου για προσευχή, περισσότερο θα βοηθούσα τον κόσμο. Ας πούμε, ότι θα δω την ημέρα διακόσιους πονεμένους, μόνο διακόσιοι πονεμένοι υπάρχουν στον κόσμο; Αν δεν δω κανέναν και προσευχηθώ για όλον τον κόσμο, τότε βλέπω όλον τον κόσμο. Γι' αυτό λέω στον κόσμο: «Εγώ θέλω να μιλώ για εσάς στον Θεό, και όχι σ' εσάς για τον Θεό. Αυτό είναι καλύτερο για εσάς, αλλά δεν με καταλαβαίνετε...» (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Είδες τί έπαθαν οι Εβραίοι που επέμεναν να τους δώσει ο Θεός βασιλιά, ενώ τους προειδοποίησε (ο Κύριος), ότι δεν ήταν ακόμη έτοιμοι γι' αυτό; Έγινε βασιλιάς ο υπερήφανος Σαούλ, που τους έβαζε βαρείς φόρους και τους βασάνιζε. Πολλές φορές νομίζουμε, ότι αυτό που ζητάμε από τον Θεό είναι καλό, ενώ δεν είναι. Ο Θεός όμως, ο Οποίος είναι φύσει αγαθός, γνωρίζει τι χρειάζεται για τον καθέναν. Γι' αυτό να λέμε: «Θεέ μου, ο λογισμός μου λέει, ότι αυτό θα με βοηθήσει. Αλλά Εσύ γνωρίζεις καλύτερα: ''Γενηθήτω το θέλημά σου''. Έτσι θα γίνει το θέλημα του Θεού, που τελικά θα είναι για το συμφέρον της ψυχής μας. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ήρθε κάποιος στο Καλύβι πολύ στενοχωρημένος, γιατί από απροσεξία χτύπησε με το αυτοκίνητό του ένα παιδάκι. «Είμαι ένοχος», έλεγε. «Προσευχόσουν εκείνη την ώρα;», τον ρώτησα. «Όχι», μου είπε. «Δεν είσαι τόσο ένοχος που χτύπησες το παιδί, του είπα, όσο είσαι ένοχος, επειδή δεν προσευχόσουν». Και του ανέφερα ένα άλλο περιστατικό που είχα υπ' όψιν μου: Είχα γνωρίσει έναν υπάλληλο που είχε φθάσει σε μεγάλα μέτρα αρετής. Έλεγε την ευχή συνέχεια και στην δουλειά του και στον δρόμο και παντού. Η προσευχή του είχε γίνει αυτενέργητη και από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα δοξολογίας και αγαλλιάσεως. Μια μέρα λοιπόν, ενώ οδηγούσε, πετάχτηκε ξαφνικά μπροστά του ένα παιδάκι. Το πέταξε πέρα σαν σβούρα, αλλά το παιδί δεν έπαθε τίποτε. Φύλαξε ο Θεός, γιατί εκείνη την ώρα ο άνθρωπος αυτός προσευχόταν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Τίποτε δὲ μπορεῖ νὰ μᾶς ἐμποδίσει ἀπὸ τὴν προσευχή 

Ἀγαπητοί μου φίλοι, τίποτε δὲ μπορεῖ νὰ μᾶς ἐμποδίσει ἀπὸ τὴν προσευχή, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας. Ἡ προσευχὴ εἶναι ἕνα ὡραῖο κέντημα πάνω στὸ χρόνο, ὅπου μένει τὸ κέντημα καὶ χάνεται ὁ χρόνος. Οὔτε τὸ παρελθὸν μᾶς φοβίζει τότε, γιατὶ τὸ καταπίνει ἡ μετάνοια (ἐξομολόγηση), οὔτε τὸ μέλλον μᾶς ἀγχώνει γιατὶ βρίσκεται ΟΛΟ μέσα στὴ θεία Πρόνοια. Καὶ μεῖς, "μικρὰ παιδιὰ χαρὰ γεμᾶτα" ζοῦμε μέσα στὸ ΤΩΡΑ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ζωή. Ἀλλοιῶς ζοῦμε κατὰ φαντασίαν. Γι' αὐτό, παρακαλῶ, πολλὴ προσευχή, εἰ δυνατὸν μέρα-νύχτα. Δὲν ὑπάρχει ὡραιότερο "κουτσομπολιὸ" καὶ πιὸ ὠφέλιμο ἀπὸ τὴ συνεχὴ συνομιλία μὲ τὸ Θεό. Ἔχεις ὄρεξη; ΠΡΟΣΕΥΧΗ γιὰ νὰ διατηρηθεῖ. Δὲν ἔχεις; ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ὅσο χρειαστεῖ γιὰ νὰ ἔρθει. Ἔλαβες στὴν προσευχή, ὅ,τι ζητοῦσες; ΠΡΟΣΕΥΧΗ γιὰ νὰ εὐχαριστήσεις. Δὲν ἔλαβες; ΠΡΟΣΕΥΧΗ γιὰ νὰ δοξάσεις τὸ Θεὸ ποὺ σιωπᾶ, ἐπειδὴ ξέρει Ἐκεῖνος καλύτερα κι ἀπὸ σένα τὶ σοῦ πρέπει καὶ τὶ ὄχι. Πάντοτε λοιπόν, μὲ τὰ χείλη τοῦ στόματος, τὸν νοῦ ἢ τὸ στόμα τῆς καρδίας σου ΚΡΑΖΕ: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΕ. Ἡ προσευχὴ νικάει κατὰ κράτος κάθε θλίψη καὶ πειρασμό, ἀρκεῖ νὰ ἐπιμένουμε, ΕΩΣ ΘΑΝΑΤΟΥ! Ἀμήν! (π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος)