Περί ημερολογίου (παλαιού-νέου)

  • Αν πρόκειται να ζήσεις μέσα στον κόσμο, να ακολουθείς το ημερολόγιο που έχει η Εκκλησία, για να μην φέρνεις αναστάτωση στον κόσμο, εκτός και επιθυμείς να ζήσεις στο Άγιον Όρος. Να έχεις κοινωνία με την Εκκλησία και τα μοναστήρια και όχι να ζεις στην πλάνη του «ζηλωτισμού», διότι δια του αδιάκριτου ζηλωτισμού σου, υπάρχει διάσπαση μέσα στην Εκκλησία, ο καθένας σηκώνει δικό του μπαϊράκι, είναι ένδειξη εγωισμού και όχι Ορθοδόξου φρονήματος το οποίο είναι στολισμένο με την ταπείνωση και την υπακοή... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Την ακρίβεια και την αρμονία θα έπρεπε να την επιδιώκετε, όχι στις ημερομηνίες, αλλά στην πνευματική πρόοδο. (Ιερός Χρυσόστομος Μίgne Ε.Π.Ε. 34,180)
  • Κανένας δεν πήγε στην Κόλαση, γιατί γιόρτασε το Πάσχα, τον τάδε και τον τάδε μήνα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Και αν ακόμα σε κάποιο θέμα θα έκανε λάθος η Εκκλησία, δεν μπορεί να συγκριθεί ο αγώνας για την ακρίβεια γύρω από ημερομηνίες, με το έγλημα που λέγεται διαίρεση και σχίσμα στην Εκκλησία.(Ιερός Χρυσόστομος)
  • Το πρόβλημα με τους Παλαιοημερολογίτες δεν είναι ημερολογιακό, αλλά διανοητικό. Έχει βάθος το θέμα, δεν είναι τόσο απλό και άμα η διαφορά μαζί τους ήταν μόνο το ημερολόγιο, προ πολλού θα είχαμε σύγκλιση μαζί τους. Οι παλαιοημερολογίτες (όπως και οι προτεστάντες), έχει διαιρεθεί και διασπαστεί σε 15 μικρά - μικρά κομματάκια... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Η γνώμη μου είναι, να μην πηγαίνουμε και να μην Κοινωνούμε στις Εκκλησίες των Παλαιοημερολογιτών. Αυτό δεν σημαίνει, ότι είμαστε εναντίον των Παλαιοημερολογιτών και τους θεωρούμε αιρετικούς ή σχισματικούς. Επειδή όμως, έχουν κόψει την μυστηριακή κοινωνία με τους υπόλοιπους Ορθοδόξους, που πάνε με το νέο ημερολόγιο και δεν τους αναγνωρίζουν, γι΄αυτό και δεν πρέπει να πηγαίνουμε στις Εκκλησίες τους. Εμείς θέλουμε να έχουμε κοινωνία μαζί τους, αυτοί δεν θέλουνε Αυτό είναι δείγμα αγάπης; (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Το Ιουλιανό Ημερολόγιο καθιερώθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα (γεννήθηκε με καισαρική) και το οποίο αντικατέστησε το ημερολόγιο του Σωσθένους. Έγινε το σχίσμα το 1054 και οι 2 Εκκλησίες (Ορθόδοξα και Παππική) διατήρησαν το ημερόλιο αυτό. Το 1582 ο Πάππας Γρηγόριος ο ΙΓ' πρόσθεσε 10 μέρες στο ιουλιανό ημερολόγιο και το 1922 προστέθηκαν άλλες 3 μέρες (αστρονομικώς ήταν σωστές αυτές οι προσθέσεις του χρόνου) και προέκυψε έτσι το Νέο Διορθωμένο Ιουλιανό Ημερολόγιο. Όμως ο Πάππας άλλαξε το Πασχάλιο (πότε θα εορτάζεται το Πάσχα) και έτσι οι Παππικοί έχουν το Γρηγοριανό Ημερολόγιο. Άρα το Νέο Ημερολόγιο δεν είναι Παππικό, αφού έχει διαφορετικό Πασχάλιο, αλλά είναι το Παλαιό Ιουλιανό Ημερολόγιο Διορθωμένο κατά 13 ημέρες μιας και έχουν το ίδιο Πασχάλιο. Το Πασχάλιο δηλ. καθορίζει τα Ημερολόγια, το οποίο είναι δόγμα. Και το δόγμα εάν δεν εφαρμόζεται οδηγεί στην αίρεση και στην διαίρεση... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ούτε ο Χριστός, ούτε οι Άγιοι Απόστολοι, ούτε οι Άγιοι Πατέρες μας δίδαξαν ότι θα μας σώσουν τα ημερολόγια. Μας δίδαξαν, ότι θα μας σώσει η πίστη και τα καλά έργα... Δεν εθίχθη ούτε η Πίστις, ούτε τα μυστήρια, ούτε έγιναν φράγκοι και άπιστοι όσοι ακολούθησαν το νέο ημερολόγιον... Ο πιστεύσας και βαπτισθείς στο Χριστό θα σωθεί και όχι όποιος πιστεύει στο ημερολόγιο, το χρονόμετρο... Εκείνο το οποίο βλάπτει είναι, το να μην υπάρχει συμφωνία στην Πίστη, στο βάπτισμα, στη Θεία Μυσταγωγία και τα άλλα Μυστήρια. Τα ημερολόγια δεν σώζουν τον άνθρωπο και οι Άγιοι δια της Πίστεως ευηρέστησαν τον Θεό και αγίασαν και όχι δια ημερολόγια... (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Όσοι πιστεύουν και φρονούν, ότι χωρίς το ημερολόγιο, μυστήριον δεν τελεί το Άγιο Πνεύμα, αυτοί όχι μόνον είναι αιρετικοί και πλανεμένοι, αλλά και ημερολάτρες και χρονολάτρες. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Το ημερολόγιο δεν είναι Θεός, ούτε όλοι οι νόμοι κρέμονται απ΄αυτό... Ο Κύριος πουθενά στο Ιερό Ευαγγέλιο δεν αναφέρει, ότι θα μας σώσει το παλαιό ημερολόγιο. Ποιός από τους Αγίους Αποστόλους και Πατέρας κήρυξε ημερολόγια; Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι η Ορθοδοξία και η Χριστιανοσύνη έγκειται στο ημερολόγιο και χωρίς αυτό δεν υπάρχει σωτηρία. Το ημερολόγιο δεν είναι Θεός αλλά παράδοσιη, ενώ το Ευαγγέλιο δεν λέγει για ημερολόγια. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δεν αγίασαν δια το ημερολόγιο, ούτε το παλαιό, ούτε το νέο, αγίασαν δια την Πίστη του Χριστού την αγίαν και δια τα καλά τωους έργα, τα οποία έλαμπαν σαν τον ήλιο. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Ο Χριστός όταν ήρθε στον κόσμο δεν δίδαξεν ημερολόγια. Ας μας πουν, σε ποιό κεφάλαιο ή στίχο του Ευαγγελίου, λέει ο Χριστός, ότι θα μας σώσει το ημερολόγιον. Όσοι από τους παλαιοημερολογίτας φρονούν, ότι το ημερολόγιο είναι ισοδύναμο και ανώτερο από το Άγιον Πνεύμα και ότι τα μυστήρια τα τελειώνει το ημερολόγιο, πλανώνται οι δυστυχείς και αμαρτάνουν... (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Οι παλαιοημερολογίτες είναι εκτός Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εμείς οι Αγιορείτες είμαστε με το παλαιό ημερολόγιο, αλλά Κοινωνούμε με την Εκκλησία που έχει το νέο ημερολόγιο. (Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός)
  • Οι παλαιοημερολογίτες, οι ''εισαγγελείς'' αυτοί, έστειλαν πολύ κόσμο στην κόλαση. Ο ίδιος ο σατανάς το ομολογεί. Μια δαιμονισμένη είχε κάνει, να πάει μία άλλη με το παλαιό ημερολόγιο. Και αργότερα σε μία συζήτηση, η δαιμονισμένη - δηλαδή ο ίδιος ο σατανάς - αποκάλυψε σε κάποιον: Έχεις την γνώμη, ότι την έκανα παλαιοημερολογίτισσα για να σωθεί; Όχι! Την έκανα παλαιοημερολογίτισσα, για να μην βρίσκει Εκκλησίες, αλλά να την πηγαίνετε εκεί που με ακούνε οι άνθρωποι και πιστεύουν... (Παναγόπουλος)

Παλαιό και Νέο ημερολόγιο (Αρχ. Βασίλειος Μπακογιάννης)

ΤοξεκίνημαΤην 16.2.1924 εισήχθη εις την Εκκλησία της Ελλάδος το Νέο Ημερολόγιο. Και η 16.2.1924 έγινε 1.3.1924. Μέχρι τότε ήταν εν χρήσει το Ιουλιανό Ημερολόγιο.

Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν ενήργησε επιπόλαια στην αλλαγή του Ημερολογίου, αλλά κατόπιν πολλών συσκέ­ψεων μετά αρμοδίων επιτρόπων και ειδικών πανεπιστημιακών καθηγητών. Η απόφαση της τότε Ιεραρχίας προς αλλαγή του Ημερολογίου ήταν ομόφωνη.

Με την εισαγωγή του Νέου Ημερολογίου, φανατικοί παλαιοημερολογίτες μοναχοί εξ Αγίου Όρους όρμησαν στον κόσμο και τον ξεσήκωσαν, λέγοντας του πως προδόθηκε η πίστη των πατέρων μας. Ο αγράμματος λαός φανατίστηκε, αγρίεψε. Προκαλούσε και επεισόδια. Δεν σεβάστηκε ούτε και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Χρυσόστομο! Ενώ πήγαινε να ιερουργήσει, του επετέθησαν και με μια ψαλίδα - που κούρευαν τα ... πρόβατα (!) - του έκοψαν τα γένεια! Και θα τον σκότωναν, αν δεν μεσολαβούσε ο γιγαντόσωμος αείμνηστος Μητροπολίτης Γρεβενών κ.κ. Θεόκλητος Σφήνας, ο οποίος, και διηγήθηκε το τραγικό συμβάν στον Μητροπολίτη Φλωρίνης κ.κ. Αυγουστίνο Καντιώτη. Ο αγριεμένος όχλος επληθύνετο! Ο ένας παρέσερνε τον άλλο. Ήθελαν τώρα δική τους Εκκλησία, που να ακολουθούσε το «πάτριο» ημερολόγιο. Έψαχνε για αρχηγό επί σκοπό. Κανένας Έλληνας Επίσκοπος δεν δεχόταν να τους ακολουθήσει. Πήγαν ακόμα και στους Σέρβους, αλλά και αυτοί αρνήθηκαν.

Ηεμπάθειαγέννησετοσχίσμα

Ενώ αρχικά σύσσωμος η τότε Ιεραρχία μας αποδέχτηκε την αλλαγή του ημερολογίου, μετά από ... ένδεκα (!) ολόκληρα χρόνια, τρεις Αρχιερείς άλλαξαν γνώμη!

Ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος.
Ο Δημητριάδος Γερμανός.
Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος.

Κινούμενοι από ιδιοτελείς σκοπούς, κινήθηκαν κατά του τότε Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου. Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος σκόπευε να αναρριχηθεί στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Ο πρ. Φλωρίνης να αναλάβει την προεδρία της Αποστολικής Διακονίας και ο Μητροπολίτης Ζακύνθου να μετάτεθεί στην Μητρόπολη Πειραιώς.

Την Κυριακή 26 Μαΐου 1935 οι ανωτέρω Μητροπολίτες λειτούργησαν στον παλαιό Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κολοκυνθούς, ενώπιον του κοχλάζοντος λαού. Και διεκήρυξαν ότι:

Αναλαμβάνουν την αρχηγία του αγώνος προς επανα­φορά του παλαιού Ημερολογίου. Συντόμως δε προέβησαν σε χειροτονίες τεσσάρων Επισκόπων:

Την 5.6.1935, τον Γερμανό, Επίσκοπο Κυκλάδων
Την 6.6.1935 τον Χριστόφορο, Επίσκοπο Μεγαρίδος
Την 7.6.1935 τον Ματθαίο, Επίσκοπο Βρεσθένης
Την 7.6.1935 τον Πολύκαρπο, Επίσκοπο Διαυλείας. Και έτσι έγινε το σχίσμα.

ΗαντίδρασητηςΕπισήμουΕκκλησίας

Για την σατανική αυτή ανταρσία η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ως ήταν φυσικό, αντέδρασε σθεναρώς. Έτσι:
α)Την 14η Ιουνίου 1935 συνήλθε το πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο και καθαίρεσε τους τρεις Μητροπολίτες.
Αργότερα ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος μεταμελήθη. Ακυρώθηκε η καθαίρεση του και του υπεβλήθη, εξάμηνος αργία και
β)Την 3.7.1935 (δια της ύπ' αριθμ. 3/3.7.1935) καθήρεσε τους τέσσερις επισκόπους, που χειροτόνησαν οι τρεις Μητροπολίτες.

ΤοΝέοΗμερολόγιοείναιπαπικό;
Οι ακολουθούντες το παλαιό Ημερολόγιο κατηγορούν τους νεοημερολογίτες, ότι το ημερολόγιο τους είναι Παπικό. Έχουν δίκιο;
Μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνος Ανατολή και Δύση είχαν το ίδιο το Ιουλιανό ημερολόγιο. Κατόπιν η Δυτική Εκκλησία άλλαξε το ημερολόγιό της.

Αναλυτικότερα:

Το έτος έχει 365,242217 ηλιακές ήμερες. Το έτος στο Ιουλιανό ημερολόγιο είναι κατά τι μεγαλύτερο του πραγματικού. Δηλαδή, υπερέχει κατά 0,007783 ηλιακές ημέρες. Η διαφορά αυτή ανά 400 έτη γίνεται 3,1132 ημέρες. Ο πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ' θέλησε να διορθώσει την διαφορά αυτή. Σε συνεργασία με τον αστρονόμο Lilio απεφάσισε όπως η 4η Οκτωβρίου 1582 γίνει 15 Οκτωβρίου. Το διορθωμένο αυτό Ιουλιανό ημερολόγιο ονομάσθηκε «Γρηγοριανό». Η Ανατολή διετήρησε το Ιουλιανό ημερολόγιο, χωρίς την αλλαγή που έκανε ο πάπας. Έτσι τώρα έχουμε εν χρήσει δύο ημερολόγια. Η διαφορά ανάμεσα σ' αυτά είναι καθαρά αστρονομική. Το Ιουλιανό χάνει μία ημέρα ανά 128 χρόνια, το Γρηγοριανό μία ημέρα ανά 3.320 έτη. Από άποψη αστρονομική και τα δύο ημερολόγια είναι ατελή.
Επί πλέον: Ενώ με το παπικό ημερολόγιο έχομε 97 δίσεκτα έτη ανά 400 χρόνια, με το Ιουλιανό έχομε 100 δίσεκτα χρόνια ανά 400 έτη. Άλλο το Ιουλιανό ημερολόγιο και άλλο το παπικό.

Και το σπουδαιότερο:
Η αγία πρώτη Οικουμενική Σύνοδος ορίζει πότε πρέπει να γιορτάζεται το Πάσχα:
Κατά την εαρινή ισημερία.
Την πρώτη Πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.
Μετά το Νομικό (Εβραϊκό) Πάσχα.
Την πρώτη Κυριακή μετά άπ' αυτά.

Ενώ η αγία Σύνοδος ορίζει ότι το χριστιανικό Πάσχα πρέπει να γιορτάζεται μετά το Εβραϊκό Πάσχα, γιατί τότε ανέστη ο Κύριος (πρβλ. 7ο Κανόνα Αγ. Αποστόλων), ο πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ' κατά την αλλαγή του ημερολογίου αυτό δεν το έλαβε ύπ' όψη του. Με αποτέλεσμα, οι Λατίνοι να γιορτάζουν το Πάσχα ή πριν από το Πάσχα των Εβραίων ή ταυτόχρονα! Κάτι που αντιτίθεται ρητώς με τις διατάξεις της Αγίας πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Αντίστροφα, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία κατά την αλλαγή του ημερολογίου μερίμνησε ώστε να τηρηθούν απολύτως οι διατάξεις της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Και εξ απόψεως Εκκλησιολογικής το Νέο Ημερολόγιο διαφέρει από το παπικό Γρηγοριανό ημερολόγιο.

Άρα ο ισχυρισμός των παλαιοημερολογιτών ότι το Νέο Ημερολόγιο είναι Παπικό είναι αστήρικτος.

ΕπιτρεπότανηαλλαγήτουΗμερολογίου;
Στην Π. Διαθήκη το Πάσχα γιορταζόταν δύο φορές.
Στην Π. Διαθήκη, όσοι άγγιζαν νεκρό, θεωρούνταν «ακάθαρτοι». Και δεν μπορούσαν να γιορτάσουν την γιορτή του Πάσχα, που γινόταν την 14η του μηνός Νισσάν (Μαρτίου). Και ο Θεός έδωσε εντολή στον Μωυσή, οι ακάθαρτοι να γιορτάζουν το Πάσχα ένα μήνα αργότερα! Το ίδιο ίσχυε και για όσους ένεκα ταξειδίου δεν προλάμβαναν να το γιορτάσουν. (Αριθμ. 9, 6-12 και 12, 47-50).
Μάλιστα ολόκληρος ο Εβραϊκός λαός γιόρτασε το Πάσχα ένα μήνα αργότερα! (Β' Παραλ. 30, 2-3).

ΟΧριστόςακολούθησετοΝ. Ημερολόγιο.

Οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο, όπως διέταξε ο Θεός. Και όμως ο Χριστός πρωτοτύπησε! Γιόρτασε το Πάσχα με τους μαθητές Του ημέρα Πέμπτη. Άλλαξε την θεόσδοτη Παράδοση!...
Υπάρχει και συνέχεια. Ο Θεός καθιέρωσε δια του Μωυσέως ορισμένες γιορτές (Πάσχα, Σκηνοπηγία, Πεντηκοστή κ.α.). Τότε οι Εβραίοι είχαν δικό τους ημερολόγιο το «Σεληνιακό». Και γιόρταζαν τις Εορτές βάσει του ημερολογίου τους. Ο Καίσαρας Ιούλιος το 50 π.Χ. περίπου με την συνεργασία του αστρονόμου Σωσιγένη διόρθωσε το Ρωμαϊκό ημερολόγιο και έκανε το «Ιουλιανό». Το Ισραήλ ήταν τότε μέλος του Ρωμαϊκού κράτους. Και δέχθηκε το νέο Ιουλιανό ημερολόγιο. Από τότε οι Εβραίοι προσάρμοσαν τις θεόσδοτες γιορτές τους σ' αυτό το ημερολόγιο. Ενώ ο Θεός τις προσάρμοσε στο Σεληνιακό ημερολόγιο, τώρα οι Εβραίοι τις προσαρμόζουν στο νέο Ιουλιανό ημερολόγιο!
Όταν ήρθε ο Χριστός, δεν επανέφερε τις γιορτές στο παλαιό Σεληνιακό ημερολόγιο. Ακολούθησε το νέο Ημερολόγιο. Σεβάστηκε την αλλαγή, προσαρμογή αυτή! Και γιόρτασε τις γιορτές σύμφωνα με το νέο Ημερολόγιο (Μεσοπεντηκοστή κ.α.). Το ίδιο έκαναν οι Απόστολοι. Γιόρτασαν την Πεντηκοστή βάσει του νέου Ημερολογίου!

ΗαλλαγήτουΗμερολογίου.
Οι Άγιοι Πατέρες έχοντες ύπ' όψη τους τα ανωτέρω, μετέθεταν εορτές στην Εκκλησία. Έτσι, ενώ μέχρι τον 4ο αιώνα τα Χριστούγενα γιορταζόταν την ίδια μέρα με τα Θεοφάνεια (6 Ιανουαρίου), από τότε μετέφεραν την Εορτή των Χριστουγέννων στην 25η Δεκεμβρίου. Ενώ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εκοιμήθη την 14η Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, οι άγιοι Πατέρες μετέφεραν την μνήμην του στις 13 Νοεμβρίου κ.α.
Και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στηριζόμενη σ' αυτά εισήγαγε το 1924 το Νέο Ημερολόγιο. Στηνουσίαδενεισήχθηένανέοημερολόγιο, απλώςδιορθώθηκετοπαλαιό, Ιουλιανόημερολόγιο. Και το άκρως σημαντικό: Η διόρθωση έγινε, ως ήδη είπαμε, σύμφωνα με την διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Με άλλα λόγια, η εισαγωγή του Ν. Ημερολογίου, δεν αλλοίωσε ούτε στο ελάχιστο την παράδοση μας. Τουναντίον σε μερικά σημεία ήρθε πιο κοντά! Και να. Όταν οι άγιοι Πατέρες της Α' Οικουμενικής Συνόδου ρύθμιζαν τον εορτασμό του Πάσχα, είχαν ως εαρινή ισημερία την 21η Μαρτίου. Από τότε μέχρι σήμερα η εαρινή αυτή ισημερία, εξέπεσε στην 8η Μαρτίου. Και αυτήν την ισημερία, ημερομηνία ακολουθούν σήμερα οι παλαιοημερολογίτες. Οι νεοημερολογίτες, όμως, με το «πήδημα» των δεκατριών ημερών, έχουν ως ισημερία την 21η Μαρτίου. Την ισημερία που είχαν οι άγιοι Πατέρες που συγκρότησαν την Α' Οικουμενική Σύνοδο! Άρα με το νέο ημερολόγιο ήρθαμε πιο κοντά στην Παράδοση! (βλ. Αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακοπούλου, Παλαιόν και Νέον Ημερολόγιον, σελ. 10-11).

ΗΘεόθεν (;) επιβεβαίωση

Οι παλαιοημερολογίτες προς στερέωσιν της πίστεώς τους προβάλλουν στα έντυπα τους το ακόλουθο θαύμα: Στις 14.9.1925 Εορτή του Τιμίου Σταυρού (Παλαιό ημερολόγιο) φανερώθηκε ουρανόθεν ο Τίμιος Σταυρός. Η λάμψη του επισκίασε το φως της ημέρας. Και το θαύμα αυτό είναι για τους παλαιοημερολογίτες σημείο ότι ο Θεός εξέφρασε την ευαρέσκεια Του προς το πάτριο ημερολόγιο. Μήπως έχουν δίκιο; Θαύματα γίνονται και από τον Θεό και από τον διάβολο. Επομένως, θα πρέπει να διερωτηθούν: Μήπως το θαύμα αυτό είναι εκ του διαβόλου; Οπότε είναι πλάνη. Μα είναι δυνατόν ο διάβολος να φανερώσει το σημείο του Σταυρού; Ο διάβολος είναι τέτοιος απατεώνας, τέτοιος ταχυ­δακτυλουργός, που και το σημείο του Σταυρού μπορεί να παρουσιάσει και Αυτόν τον Ίδιο τον Χριστό να υποκριθεί.

Έστω ότι το θαύμα ήταν εκ Θεού. Και το θαύμα έγινε στις 14.9.1925, δηλ. πριν το 1935• πριν το σχίσμα! Τότε, που δεν υπήρχε Εκκλησία των Παλαιοημερολογιτών. Τότε που όλοι ήταν ενσωματωμένοι στην Μία Εκκλησία! Θα εκαυχώντο δικαίως, αν το θαύμα γινόταν μετά το 1935!!!

Και η συνέχεια:

Στο Μαρκόπουλο της Κεφαλλονιάς υπάρχει ο γνωστός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στον ναό αυτό, κάθε χρόνο από τις 6 μέχρι στις 15 Αυγούστου, βγαίνουν από τους τοίχους και την σκέπη του ναού ακίνδυνα φιδάκια με ένα κόκκινο σταυρό στο κεφάλι τους. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες τα άλογα αυτά ζωάκια δίνουν το ραντεβού τους.

«Όταν εισήχθη το Νέο Ημερολόγιο οι πιστοί είχαν αγωνία να δουν τα φιδάκια πότε θα βγουν. Με το νέο ημερολόγιο ή με το παλαιό; Ιδιαίτερα τα μικρά παιδάκια εκείνο το βράδυ της 6.8.1924 (Νέο Ημερολόγιο) με κεράκια αναμ­μένα έψαχναν στους τοίχους και στο καμπαναριό μήπως τυχόν δουν τα φίδια. Και φώναξαν πανηγυρίζοντας «Να! Τα φίδια βγήκαν! Με το νέο ημερολόγιο...». Από τότε κάθε χρόνο τα φίδια βγαίνουν στο ναό με το Νέο Ημερολόγιο, φυσικά κατ' εντολή του Θεού.

«Έχουμε δύο θαύματα. «Ένα με το παλαιό ημερολόγιο και ένα με το νέο. Ποιό ημερολόγιο εγκρίνει ο Θεός;

Ο Θεός υπογράφει και τα δύο ημερολόγια. Εκείνο, όμως, που δεν υπογράφει, που καταδικάζει, είναι το σχίσμα, η διαίρεση, που προκάλεσαν οι εν Ελλάδι Παλαιοημερο­λογίτες.

Συμπέρασμα:

Το πότε γιορτάζονται οι γιορτές είναι θέμα δευτε­ρεύον. Σημασία έχει να γιορτάζονται. «Κανείς δεν κολάσθηκε ούτε κατηγορήθηκε, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, επειδή γιόρτασε το Πάσχα ένα μήνα νωρίτερα ή αργότερα». Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. «Ας μην ασχολούμαστε, λοιπόν, με χρονολογίες και ημερομηνίες (Γαλ. 4,10).

ΤατρίαμεγάλαλάθητωνΠαλαιοημερολογιτών.

Το πρώτο:

«Έκαναν πρωτεύον ένα δευτερεύον θέμα. «Έδωσαν αξία στην... τρίχα (!) Το πότε δηλαδή γιορτάζονται οι γιορτές. (Κάτι που δεν έκανε ούτε ο Χριστός !). Και έμειναν έτσι με την τρίχα στο χέρι τους!

Το δεύτερο:

Το πρώτο λάθος τους έχει κάποιο ελαφρυντικό. «Ήθελαν έστω το «πάτριον» ημερολόγιο. Καλό και άγιο. Αυτό, όμως, τους έσπρωξε σ' ένα δεύτερο, βαρύτερο λάθος. Προέκυψε το πρόβλημα. Να αλλάξει ή όχι το ημερολόγιο. Τον λόγο τον είχε η επίσημος Ελληνική Εκκλησία. Και αυτή αποφάσισε την αλλαγή του ημερολογίου. Κάτι που δεν ήταν αντίθετο ούτε με το πνεύμα της Αγίας Γραφής ούτε με το πνεύμα της Ιεράς Παραδόσεως. Και στην απόφαση αυτή ώφειλαν ΟΛΟΙ υπακοή! Υπακοή στην Εκκλησία. Και το έγκλημα τους: Έδειξαν απείθεια στην Εκκλησία. Κατά τον Μ. Βασίλειο όποιος αντιστέκεται σε ό,τι γίνεται από τους εκλεκτούς του Θεού, είναι σαν να αντιστέκεται στις διαταγές του Θεού. (Επιστολή 227 πρβλ. Λουκ. 10,16)

Το τρίτο:

Και χειρότερο. Απεκόπησαν από την Εκκλησία! «Έκαναν δική τους Εκκλησία! «Έκαναν το σχίσμα! Κατέπεσαν στο βάθος του γκρεμού και κατατσακίσθηκαν!

Την Εκκλησία, την οποία ο Θεός μας υπεσχέθη και μας εδώρησε, ούτε την «πουλάμε», ούτε την «εγκαταλείπομεν», γράφεται στα πρακτικά της Ε' Οικουμενικής Συνόδου (Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, αυτόθι, σελ. 345). Βάσει αυτού οι Παλαιοημερολογίτες, που αυτοδιαφημίζονται ως φύλακες των παραδόσεων και υπέρμαχοι των Οικουμενικών Συνόδων, πως δικαιολογούν την αποκοπή τους από την Μία Εκκλησία;

Οδιαμελισμόςτους.

Όταν το 1924 εισήχθη το νέο Ημερολόγιο, ένας δαιμονισμένος στην Κεφαλλονιά έλεγε ωρυόμενος: «Τώρα που άλλαξε το ημερολόγιο θα πάω ατό «Άγιο Όρος! Και κάθε σκήτη και καλύβα θα την κάνω και Πατριαρχείο!!!». Οι «ζηλωτές» του Αγ. «Όρους είναι δικό του κατασκεύασμα. Ο σατανάς εργάσθηκε και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Χώρισε τους παλαιοημερολογίτες από την Μία Εκκλησία! Τους χώρισε και μεταξύ τους. Τους έκανε (προς το παρόν...) έξι κομμάτια!

Τα ακόλουθα: α)Του «Αρχιεπισκόπου» Ανδρέα, β)Του «Αρχιεπισκόπου» Μαξίμου, γ)Του «Αρχιεπισκόπου» Χρυσοστόμου, δ)Του «Μητροπολίτη» Κυπριανού, ε)Του «Μητροπολίτη» Γρηγορίου και στ)Του «Μητροπολίτη» Καλλινίκου.

Και ο καθένας άπ' αυτούς έχει και τους «επισκό­πους» του.

Έχουνιερωσύνη;

«Οι δε απορραγέντες λαϊκοί γενόμενοι...» (Κανών Α' Μ. Βασιλείου). Δηλαδή, όσοι κληρικοί απεκόπησαν από την Μία Εκκλησία, καθίστανται αυτόματα λαϊκοί. Και οι παλαιομερολογίτες κληρικοί απεκόπησαν από την Μία Εκκλησία˙ άρα είναι λαϊκοί. «Αν δεν πείθεσαι μ' αυτό, τότε πρέπει να σε πείσει η καθαίρεσή τους. «Όταν, δηλαδή, έκαναν το σχίσμα, η Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία τους καθαίρεσε! Με άλλα λόγια, οι παλαιομερολογίτες κληρικοί και απεκόπησαν από την Μία Εκκλησία και καθαιρέθηκαν. «Έγιναν δύο φορές λαϊκοί. Και σαν λαϊκοί, «ούτε το βαπτίζειν, ούτε το χειροτονείν είχον εξουσίαν» (Κανών Α' Μεγάλου Βασιλείου), τα μυστήρια τους είναι τελείως άκυρα. Γι' αυτό πάλι τους βαπτίζουμε (ενώ τους αιρετικούς τους δεχόμαστε με Χρίσμα...), πάλι τους παντρεύουμε και πάλι τους χειροτονούμε. Δηλαδή, όσοι έχουν βαπτισθεί ή παντρευθεϊ σε παλαιοημερολογίτικη «Ελληνική Εκκλησία είναι σαν να μην έχουν βαπτισθεί ή παντρευθεί!

Ένα ευφυέστατο επιχείρημα.

Ο αείμνηστος αρχιμ. π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος προβάλλει εδώ το ακόλουθο επιχείρημα.

Οι παλαιοημερολογίτες κατηγορούν τους νεοημερολογίτες, ότι με την θέσπιση του Νέου Ημερολογίου απεκόπη­σαν από την παράδοση, και άρα έγιναν σχισματικοί. Άρα (κατ' αυτούς) τα μυστήρια (των νεομερολογιτών) είναι άκυρα. Μέχρι, όμως, το 1935 οι τρεις Μητροπολίτες, που ηγήθησαν του όχλου, ήταν εντεταγμένοι με τους νεοημερολογίτες, δηλαδή τους σχισματικούς. Άρα και αυτοί οι τρεις ήταν σχισματικοί! Και συνεπώς δεν είχαν ιερωσύνη. Οι παλαιοημερολογίτες, όμως, ισχυρίζονται ότι έχουν την ιερωσύνη! Που την βρήκαν; Από τους νεοημερολογίτες; Μα αυτοί κατηγορούνται ως σχισματικοί!... Υποστηρίζουν, ότι η Σύνοδος έχει τη δύναμη να αποκαταστήσει τους σχισματικούς. Σωστά. Ποιά Σύνοδος; Αυτή η Σύνοδος δεν θα είναι Σύνοδος σχισματικών; Είναι δυνατόν τέτοια Σύνοδος να αποκαταστήσει σχισματικούς; (Άρθρα, Μελέται, σελ. 184).
Παραφράζομε εδώ τα λόγια του Αγίου Αυγουστίνου, (που λέει για τους άπιστους): Ω! Παλαιοημερολογίτες! Είστε πρόθυμοι να πιστέψετε την οποιαδήποτε ανοησία αρκεί να μην δεχθείτε την Αλήθεια! Ίδια τραγική περίπτωση με τους αιρετικούς.

Η «απομόνωση» τους

Έχομε λ.χ. δύο Εκκλησίες, την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας, που ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο. Τα μέλη των δύο αυτών Εκκλησιών μπορούν να λειτουργηθούν, να εξομολογηθούν και προπαντός να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, σ' όποια από τις δύο Εκκλησίες θέλουν. Οι ιερείς τους μπορούν και να συλλειτουργήσουν. Και αυτό γίνεται γιατί ακριβώς ανάμεσα στις δύο αυτές Εκκλησίες, δεν υπάρχει καμμία απολύτως διαφορά, ούτε σε δογματικά ζητήματα, ούτε σε Εκκλησιολογικά.

Η επικοινωνία αυτή των δύο Εκκλησιών, ιδιαίτερα το κοινό ποτήριο, λέγεται στην εκκλησιαστική γλώσσα «Κοινω­νία».

Όταν, λοιπόν, οι παλαιοημερολογίτες απεκόπησαν από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, επιδίωξαν να αποκτή­σουν «κοινωνία» με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες του εξωτερικού, που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Αλλά καμμία άπ' αυτές δεν καταδέχθηκε να «κοινωνήσει» με την εν Ελλάδι Εκκλησία Παλαιοημερολογιτών! Διετήρησαν την «κοινωνία» τους με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, που ακολούθησε το Νέο Ημερολόγιο! Πήραν έτσι ένα μεγάλο μάθημα, ότι βρίσκονται σε πλάνη.