Περί γέλιου

  • Ουαί υμίν οι γελώντες νύν, ότι πενθήσετε και κλαύσετε.[Αλίμονο σε εσάς που ως μοναδικό σκοπό της ζωής σας έχετε την σαρκική χαρά και γελάτε τώρα εξαιτίας των διασκεδάσεων και των απολαύσεων, διότι στην μέλλουσα ζωή, θα πενθήσετε και θα κλάψετε.] (Κατά Λουκάν 6,25)
  • Μωρόςενγέλωτιανυψοίφωνήναυτού, ανήρδεπανούργοςμόλιςησυχήμειδιάσει. Διήγησιςμωρώνπροσόχθισμα, καιογέλωςαυτώνενσπατάληαμαρτίας. [Ο μωρός ξεσπά σε θορυβώδη γέλια, ο φρόνιμος άνθρωπος όμως, μόλις και ησύχως θα μειδιάσει. Οι ομιλίες των μωρών προκαλούν δυσφορία και αηδία και από τα γέλια τους, προκαλούνται πλήθος βρωμερών αμαρτιών.] (ΣοφίαΣειράχ 21,20 - 27,13)
  • Τω γέλωτι είπα περιφοράν. [Τα πολλά και ατελείωτα γέλια είπα ότι είναι παράφορα και ανοησία.] (Εκκλησιαστής 2,2)
  • Ως φωνή ακανθών υπό τον λέβητα, ούτως γέλως των αφρόνων· και γε τούτο ματαιότης. Αγαθόν θυμός υπέρ γέλωτα, ότι εν κακία προσώπου αγαθυνθήσεται καρδία.[Σαν το τρίξιμο που κάνουν τα αγκάθια, τα οποία καίγονται κάτω από το καζάνι, έτσι είναι η διασκέδαση και το γέλιο των αφρόνων. Και αυτό βεβαίως είναι ματαιότης. Η σοβαρότητα είναι προτιμοτέρη από τον γέλωτα. Διότι με την σοβαρή όψη του προσώπου και του ήθους χαίρεται η καρδιά.] (Εκκλησιαστής 7,6 - 7,3)
  • Εν γέλωτι άφρων πράσσει κακά. [Με ανόητα γέλια, ο ασύνετος διαπράττει τα πονηρά του έργα.] (Παροιμίες 10,23)
  • Η διάθεση να γελάμε υπάρχει από τη φύση μέσα μας, για να γελάμε όταν δούμε ένα φίλο μας ύστερα από πολύ καιρό, για να εμψυχώνουμε εκείνους που είναι φοβισμένοι και όχι για να χαχανίζουμε και να γελάμε συνεχώς σε ακατάλληλες περιστάσεις. Το γέλιο υπάρχει μέσα στην ψυχή μας, για να ανακουφίζεται κάποτε η ψυχή και όχι για να οδηγείται στη διάχυση. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Επιτρέπεται να κάνουμε αστεία, αλλά με την πρέπουσα κοσμιότητα. Το να γελάει κανείς και να λέει αστεία, αυτό δεν είναι αμαρτία, αλλά οδηγεί στην αμαρτία όταν γίνεται πέραν από το μέτρο και σε ακατάλληλη ώρα. Γιατί πολλές φορές από γέλια προέρχονται αισχρά λόγια και από αισχρά λόγια, προέρχονται οι αισχρές πράξεις. Πολλές φορές από γέλια προέρχεται υβριστικός και περιφρονητικός λόγος και από την ύβρη και την περιφρόνηση, προέρχονται πληγές και τραύματα και στην συνέχεια απ' αυτά έχουμε σφαγές και φόνοι. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τί ωφελεί να πεις ένα αστείο; Μόνο γέλια προκαλείς... Κανένας λόγος μας να μην είναι άσκοπος, διότι από τον άσκοπο λόγο πέφτουμε στα απρεπή λόγια. Η παρούσα ζωή δεν είναι καιρός για διασκέδαση. Είναι καιρός πένθους, θλίψεων και οδυρμών. Και εσύ γίνεσαι ευτράπελος; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι άνθρωποι γελάνε για πράγματα που έπρεπε να κλαίνε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο Χριστός Σταυρώθηκε για τα δικά σου αμαρτήματα και εσύ γελάς; Δέχτηκε Εκείνος ραπίσματα και εσύ ασχημονείς; Όποιος λέει ανόητα αστεία, αυτός δεν είναι άγιος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Είδες και άκουσες τον Χριστό να γελάει; Πουθενά! Αντίθετα πολλές φορές ήταν σκυθρωπός. Όταν είδε την Ιερουσαλήμ, δάκρυσε... Όταν σκέφτηκε τον προδότη Ιούδα, ταράχτηκε... Όταν πήγε να αναστήσει το Λάζαρο, έκλαψε... Και εσύ γελάς; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τα αστεία που λέει κανείς (για να γελάσουν οι άλλοι), κάνουν την ψυχή του μαλθακή, ράθυμη και δειλή. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Το άκαιρο γέλιο, άλλοτε γεννάται από την πορνεία, άλλοτε από την κενοδοξία και άλλοτε από την τρυφή. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Το άμετρο και ασυγκράτητο γέλιο, είναι απόδειξη έλλειψης εγκράτειας (ακράτειας) και δείχνει, ότι δεν ελέγχει κανείς τις συγκινήσεις του και ότι δεν καταπιέζεται η χαλαρότητα της ψυχής με αυστηρή κριτική. (Μέγας Βασίλειος)
  • Άπρεπο γέλιο, φέρνει και δάκρυ. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Τίποτε άλλο δεν μας χωρίζει από την Θεία σοφία, όσο χλευασμός, τα γέλια, η παρρησία και τα αστεία. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Αν υποχρεωθείς να γελάσεις, μην το αρνηθείς· να μη φανούν όμως τα δόντια σου. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Γιατί γελάς απρόσεκτα; Ενώ προστάχθηκες να πενθήσεις, σε κυρίευσαν ολότελα τα γέλια. Και από που προήλθε αυτό; Επειδή δεν πόθησες τον μακαρισμό του Χριστού (Ματθ. 5,4), γι' αυτό και δεν σε τρομάζουν οι τιμωρίες Του. (ΆγιοςΕφραίμοΣύρος)
  • Κρατήσου μακριά από τις αστειότητες, μήπως σε κάνουν αδιάντροπο. Η αδιαντροπιά μάλιστα είναι η μητέρα της ακολασίας. (ΆγιοςΕφραίμοΣύρος)
  • Άλλο το γέλιο και άλλο τα γέλια. Το γέλιο που εμφανίζεται και ως χαμόγελο και συγκινεί την καρδιά των νεοτέρων, εξαιτίας μιας απροσδόκητης παράστασης, αυτό το γέλιο είναι αδιάβλητο και ακατηγόρητο. Τα γέλια όμως που προκαλούνται από την ασωτία, τη μεθη και τη φλυαρία, είναι αυτά που διαφθείρουν την ψυχή. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Ακούτε εσείς που χορατεύετε και εσείς που γελάτε: Ο Χριστός ήταν αναμάρτητος και έκλαψε και εσείς ταλαίπωροι που είστε αμαρτωλοί, γελάτε; Ο Χριστός δάκρυσε, όχι για τις δικές του αμαρτίες, αλλά για τις αμαρτίες των ανθρώπων και εσείς δεν κλαίτε καν για τις δικές σας αμαρτίες, αλλά γελάτε; (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Πόση μικρή είναι η σπίθα της φωτιάς. Αλλά εκείνη η σπίθα ανάβει μια μεγάλη φλόγα. Πόσο λίγο είναι το δηλητήριο της οχιάς. Αλλά εκείνο το λίγο δηλητήριο, φαρμακώνει έναν μεγάλο και γιγαντιαίο άνθρωπο. Έτσι ακριβώς και οι χορατάδες και τα γέλια, φαίνονται πως είναι μικρό φαρμάκι, αλλά θανατώνουν τις αθάνατες ψυχές. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Η διάχυση και η χαύνωση του νου με ευτραπελίες και αισχρολογίες προξενούν πολλά κακά και πολλές πτώσεις, όπως επίσης η θρασύτητα και το γέλιο. (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)
  • Δύο είναι οι πηγές, αλλά και οι θυγατέρες, του γέλιου και της ευτραπελίας: η υπερηφάνεια και η φιληδονία, τα 2 πιο θανάσιμα πάθη. Φυλάξου λοιπόν απ' αυτά, για να μη διαπιστώσεις την πνευματική σου φτώχεια κατά την έξοδο της ψυχής σου. Τότε που θα είναι πολύ αργά πια για να βοηθήσεις τον εαυτό σου... (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Μην παρασύρεσαι σε άκαιρο και αδιάκριτο γέλιο και σε αργολογία, για να μην σκορπίσεις ό,τι μάζεψες με κόπο και δάκρυ. Το αδιάκριτο γέλιο διασκορπίζει όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή. Απομακρύνει τη Χάρι του Κυρίου, φονεύει την μνήμη του θανάτου, φέρνει τη λησμοσύνη της φοβερής κρίσεως, ψυχραίνει τον αγωνιστικό ζήλο, σκοτίζει τη συνείδηση, θλίβει τους αγγέλους, χαροποιεί τους δαίμονες. Το γέλιο είναι αίτιο της αυθάδειας, παραγωγός της αμαρτίας, χειραγωγός στην ασωτία, πρόδρομος κάθε πτώσεως. Το γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδιάς, φανέρωση ψυχής δειλής και απόδειξη πνευματικής ανανδρίας. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Φυλάξου από το άκαιρο γέλιο, για να μην σου κλέψει τα δάκρυα, που προξενούν κάθε πνευματικό καλό. Φυλάξου από το γέλιο, για να μην αδειάσει η ψυχή σου από την αρετή, για να μην σε κυριεύσει πνευματική αδιαφορία, για να μην πέσεις στα δίχτυα του διαβόλου. Ο Χριστός μακαρίζει όχι αυτούς που γελούν, αλλά αυτούς που με επίγνωσι κλαίνε και πενθούν: «Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται» (Ματθ. 5. 4). «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε» (Λουκ. 6. 21). Μακάριοι είναι όσοι κλαίνε σ' αυτή τη ζωή για τις αμαρτίες τους και τις παιδαγωγικές δοκιμασίες του Θεού, που με ευγνωμοσύνη και υπομονή αποδέχονται. Αυτοί θα γελάσουν και θα χαρούν στη μέλλουσα ζωή... (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Το αδιάκριτο γέλιο διασκορπίζει όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή. Απομακρύνει τη Χάρη του Κυρίου, φονεύει τη μνήμη του θανάτου, φέρνει τη λησμοσύνη της φοβερής κρίσεως, ψυχραίνει τον αγωνιστικό ζήλο, σκοτίζει τη συνείδηση, θλίβει τους αγγέλους, χαροποιεί τους δαίμονες. Το γέλιο είναι αίτιο της αυθάδειας, παραγωγός της αμαρτίας, χειραγωγός στην ασωτία, πρόδρομος κάθε πτώσεως. Το γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδίας, φανέρωση δειλής ψυχής και απόδειξη πνευματικής ανανδρίας. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Όπως οι Εβραίοι στη Βαβυλώνα, έτσι και εμείς είμαστε αιχμάλωτοι, πάροικοι και παρεπίδημοι σ' αυτήν τη γη. Πατρίδα μας δεν είναι η πρόσκαιρη γη, αλλά η αιώνια του Ουρανού. Τώρα ζούμε στην κοιλάδα του κλαύθμωνος, αύριο ελπίζουμε να βρεθούμε στη χώρα της αιωνίας παρηγοριάς και της χαράς. Τώρα ζούμε στην εξορία· αύριο θα είμαστε στην αληθινή μας πατρίδα. "Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πάλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν" (ΈΒρ. 13,14). Πώς λοιπόν γελάς, ενώ είσαι αιχμάλωτος και εξόριστος "επί γης αλλοτρίας"; (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Μην σπαταλάτε τον καιρό σας σε γέλια και αστεία, γιατί αυτά μια μέρα θα γίνουν αναμμένα κάρβουνα και θα σας καίνε. (ΌσιοςΑμβρόσιοςτηςΌπτινα)
  • Τα ακατάσχετα γέλια τραβάνε και έλκουν τον δαίμονα της πορνείας. (ΓέρονταςΕφραίμτης Αριζόνας)
  • Μερικοί υποστηρίζουν, ότι ο πνευματικός άνθρωπος δεν πρέπει να γελάει, γιατί ο Χριστός δεν γέλασε ποτέ. Επειδή δηλαδή η Αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά, ότι ο Χριστός γέλασε, σημαίνει ότι δεν γέλασε ποτέ; Δηλαδή, επειδή η Αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά, ότι ο Χριστός πήγε στην ντουαλέτα, σημαίνει ότι δεν πήγε ποτέ; Κακός τρόπος ερμηνείας... Δεν είναι κακό πράγμα το γέλιο. Δεν φταίει το γέλιο, φταίει ο τρόπος του γέλιου π.χ. τα πορνικά γέλια. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Το γέλιο φανερώνει τον χαρακτήρα κατά αλάνθαστο τρόπο και καμία προσποίηση δεν μπορεί να ομορφαίνει το γέλιο ενός κακού ανθρώπου. (Πυθαγόρας)
  • Εκεί όπου δεν υπάρχει τίποτα για γέλια, είναι όλα γελοία. (Κότσοουρεκ)
  • Τα αυθόρμητα γέλια φανερώνουν καλόκαρδο άνθρωπο. (Λαμαρτίνος)
  • Τίποτε δεν δείχνει καλύτερα τον χαρακτήρα, την παιδεία και την καλλιέργεια ενός ανθρώπου, παρά η αιτία για την οποία γελά. (Γκαίτε)
  • Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη. (ΤσάρλυΤσάπλιν)
  • Το γέλιο είναι το χέρι του Θεού, σε έναν κόσμο γεμάτο προβλήματα.
  • Η κατάλληλη και μετριασμένη αστειότητα στην συντροφιά των ανθρώπων είναι όπως το αλάτι στο φαγητό. Η δε υπερβολική αστειότητα, είναι όπως η λάσπη σε βρεγμένο δρόμο.
  • Τα αδιάκριτα γέλια και τα κακαρίσματα, μόνο κόλαση έχουν.
  • Όταν γελάνε και τα μάτια μαζί και τα χείλη, μην τον φοβάσαι αυτόν τον άνθρωπο... είναι καλός! Όταν όμως γελάνε μόνο τα χείλη... μακριά!!!
  • Το τρανταχτό και άτακτο γέλιο, όχι μόνο φέρνει δάκρυα, αλλά πολλές φορές προξενεί και τον θάνατο. Γι' αυτό διαβάζουμε στις ιστορίες, ότι ο περίφημος ιστορικός και συγγραφέας Ξενοφών, νοιώθοντας δυσφορία από το πολύ γέλιο, έσκασε...!!!
  • Τα ασταμάτητα και αδιάκριτα γέλια, είναι του τρελού ο λόξυγκας.
  • Ανώφελα γέλια, ανάλατο φαϊ.
  • Γέλια-γέλια δίχως φρένα και μυαλά κουρκουτιασμένα.
  • Κουτσό ποτέ μην κυνηγάς, με σένα θα γελάσουν.
  • Όποιος γελάει την Παρασκευή, κλαίει την Κυριακή.
  • Δύο γελούν, κάτι ξέρουν. Ένας γελά, τρελός είναι.
  • Όποιος πολύ γελάει, πολύ κλαίει στο τέλος.
  • Τα γέλια με τα κλάματα, με τη χαρά η πίκρα.
  • Τα γέλια τα πολλά, θα σου βγουν ξινά.
  • Γελάει καλά, όποιος γελάει τελευταίος.