Περί Θείας Πρόνοιας

  • Και αι τρίχες της κεφαλής υμών πάσαι ηρίθμηνται. μη ουν φοβείσθε. [Ακόμα και οι τρίχες της κεφαλής σας έχουν μετρηθεί από τον Θεό, ο Οποίος παρακολουθεί και τις πλέον ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής σας. Μη λοιπόν φοβείστε.] (ΚατάΛουκάν 12,7)
  • Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού! [Πόσο ανεξερεύνητοι και ακατάληπτοι είναι στην ανθρώπινη διάνοια οι κρίσεις και οι αποφάσεις του Κυρίου και πόσο ανεξιχνίαστοι είναι οι οδοί και οι μέθοδοι, δια των οποίων εργάζεται, για την σωτηρία των ανθρώπων!] (ΠροςΡωμαίους 11,33)
  • Εν οις ουκ έστι γινώσκων τίς η οδος του πνεύματος. Ως οστά εν γαστρί κυοφορούσης, ούτως ου γνώση τα ποιήματα του Θεού, όσα ποιήσει συν τα πάντα. [Όπως ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την κίνηση και την κατεύθυνση του ανέμου, δεν γνωρίζει πως διαμορφώνεται το σώμα και τα οστά του εμβρύου μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, έτσι δεν είναι ας θέση να γνωρίζει και τα θεία δημιουργήματα· πως, δηλαδή, ο Θεός δημιούργησε και κυβερνά τα πάντα.] (Εκκλησιαστής 11,5)
  • Ό,τι σου συμβαίνει, να το δέχεσαι ως καλό, γνωρίζοντας ότι τίποτε δεν γίνεται χωρίς να το θέλει ο Θεός. (Διδαχές των Αποστόλων)
  • Όλα όσα μας συμβαίνουν (ευχάριστα ή δυσάρεστα), προέρχονται από τον Θεό προς ωφέλειά μας, ακόμα και εκείνα που συμβαίνουν από δικές μας ή των άλλων ελλείψεις. Ο Θεός παραχώρησε να συμβούν και μολονότι μπορούσε να τα εμποδίσει, δεν τα εμπόδισε. Πολλές κρίσεις του Θεού για εμάς είναι ακατανόητες. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • O διάβολος ρίχνει στάχτη στα μάτια του ανθρώπου, για να μην δει την Πρόνοια του Θεού. Γιατί, όταν δει ο άνθρωπος την Πρόνοια του Θεού, θα μαλακώσει η γρανιτένια καρδιά του, θα γίνει ευαίσθητη και θα ξεσπάσει σε δοξολογία, κάτι που δεν συμφέρει τον διάβολο. (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Τίποτα δεν γίνεται δίχως την Πρόνοια του Θεού και όπου υπάρχει η Πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που θα συμβεί, όσο πικρό και αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή. Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγες. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήσει έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθεί ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια... δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μία διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει, μέχρι που θα φθάσει η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν και γι' αυτό επιτρέπει να συμβεί μία συμφορά, για να συνετιστούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο Θεός συχνά επιτρέπει να γίνει αυτό που είναι για το συμφέρον των πολλών. Δεν κάνει ποτέ ένα καλό μόνο του, αλλά τρία-τέσσερα καλά μαζί. Ούτε ποτέ επιτρέπει να γίνει ένα κακό, εάν δεν βγουν απ' αυτό πολλά καλά. Όλα τα αξιοποιεί για όφελός μας και τα στραβά και τα επικίνδυνα. Το καλό με το κακό είναι ανακατεμένα• καλά θα ήταν να είναι χωρισμένα, αλλά μπαίνουν τα προσωπικά συμφέροντα και ανακατεύονται. Ο Θεός όμως και αυτό το μπερδεμένο το αξιοποιεί. Γι' αυτό πρέπει να πιστεύουμε, ότι ο Θεός επιτρέπει να γίνεται μόνο ό,τι μπορεί να βγει σε καλό, γιατί αγαπά το πλάσμα Του. (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν ο Θεός δεν θέλει, ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Και λίγο πάλι αν φυσήξει ο Θεός, γίνεται ο άνθρωπος φιλόσοφος. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο Θεός ξέρει τι θα ωφελήσει τον καθέναν και δίνει ανάλογα. Δεν δίνει στον άνθρωπο κάτι που δεν θα τον ωφελήσει. Βλέπει λ.χ. ότι περισσότερο θα μας ωφελήσει, αν μας δώσει ένα κουσούρι, μια αναπηρία, παρά αν μας προστατεύσει, για να μην χτυπήσουμε ή να μα μείνουμε ανάπηροι. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν από φιλότιμο κάνουμε τον Θεό να χαίρεται με την ζωή μας, τότε Εκείνος δίνει άφθονες τις ευλογίες Του στα φιλότιμα παιδιά Του, την ώρα που τις χρειάζονται. Όλη η ζωή μετά περνάει με ευλογίες της Θείας πρόνοιας. (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κανείς αφήνεται στον Θεό, ο Θεός δεν τον αφήνει. Και πράγματι, αν χρειαστείς αύριο στις δέκα η ώρα κάτι, όταν δεν είναι παράλογο και είναι ανάγκη πραγματική, εννιά και σαράντα πέντε λεπτά ή εννιά και μισή θα το έχει έτοιμο ο Θεός, για να σου το δώσει. Π.χ. σου χρειάζεται ένα κύπελλο στις εννιά η ώρα. Στις εννιά παρά πέντε σου έρχεται το κύπελλο. Σου χρειάζονται πεντακόσιες δραχμές. Την ώρα που τις θέλεις έρχονται ακριβώς πεντακόσιες δραχμές• ούτε πεντακόσιες δέκα, ούτε τετρακόσιες ενενήντα. Έχω παρατηρήσει ότι, αν μου χρειαστεί λ.χ. κάτι αύριο, ο Θεός το έχει προνοήσει από σήμερα• πριν δηλαδή το σκεφτώ εγώ, το έχει σκεφτεί ο Θεός πιο νωρίς και το παρουσιάζει την ώρα που το χρειάζομαι. Γιατί από εκεί που έρχεται, για να φτάσει σ' έμενα ακριβώς την ώρα που το χρειάζομαι, βλέπω πόσος χρόνος απαιτείται. Άρα ο Θεός το φρόντισε νωρίτερα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μπορώ ώρες να σας λέω παραδείγματα από την θαυμαστή Πρόνοια του Θεού. Όταν ήμουν στον πόλεμο, στις επιχειρήσεις, είχα ένα Ευαγγέλιο και το έδωσα σε κάποιον. Μετά έλεγα: «Άχ, να είχα ένα Ευαγγέλιο, πόσο θα με βοηθούσε!». Τα Χριστούγεννα μας είχαν στείλει πάνω στο βουνό διακόσια δέματα από το Μεσολόγγι. Από τα διακόσια δέματα μόνο στο δικό μου δέμα υπήρχε ένα Ευαγγέλιο! (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Κάποιος είχε κάνει μια μονάδα ιχθυοτροφείου και όλη μέρα έλεγε «δόξα σοι ο Θεός», γιατί έβλεπε συνέχεια την Πρόνοια του Θεού. Μου έλεγε ότι το ψαράκι, από την στιγμή που θα γονιμοποιηθεί και είναι μικρό σαν το κεφαλάκι της καρφίτσας, έχει και ένα σακκουλάκι με υγρό, για να τρέφεται, μέχρι να μεγαλώσει και να μπορεί να πιάνει κανέναν μικροοργανισμό από το νερό. Του έχει δηλαδή και την «κομπανία» (εφοδιασμός με τρόφιμα) του ο Θεός! Και αν γι' αυτά Προνοεί ο Θεός, πόσο μάλλον για τον άνθρωπο! Αλλά ο άνθρωπος συχνά κανονίζει και αποφασίζει για όλα χωρίς τον Θεό. «Θα κάνω, λέει, δύο παιδιά». Τον Θεό δεν Τον βάζει στον λογαριασμό. Γι' αυτό και γίνονται τόσα ατυχήματα και σκοτώνονται τόσα παιδιά. Έχουν οι περισσότεροι δύο παιδιά, το ένα χτυπάει με το αυτοκίνητο, το άλλο αρρωσταίνει και πεθαίνει και δεν έχουν μετά κανένα παιδί... (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τίποτα δεν γίνεται τυχαία... Όλα έχουν τον σκοπό τους. Και τίποτα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία. Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλει ο Θεός. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Εμείς ζούμε σαν να μην αισθανόμαστε το μεγαλείο της Θείας Πρόνοιας. Ο Θεός είναι πολύ μυστικός. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τις ενέργειες Του. Μην νομίζετε, ότι ο Θεός το έκανε έτσι και μετά το διόρθωσε. Ο Θεός είναι αλάθητος. Δεν διορθώνει τίποτε. Ποιός είναι, όμως, ο Θεός στο βάθος, στην ουσία, εμείς δεν το γνωρίζουμε. Τις βουλές του Θεού, δεν μπορούμε να τις εξιχνιάσουμε... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όλα τα έργα Αυτού έχουν πίστη. Τίποτε να μην σου γίνει αφορμή απιστίας. Να μην πεις, ότι από την τύχη έγινε αυτό και αυτομάτως φύτρωσε το άλλο. Τίποτε δεν έγινε χωρίς τάξη, τίποτε χωρίς σκοπό, τίποτε μάταια. Τίποτε δεν ήρθε στην ύπαρξη από την τύχη, ή κακή σύμπτωση, ή κακιά ώρα, αυτά τα λένε φωνές αμαθών. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Ο Θεός έχει εξοπλίσει τον αχινό με τέτοια κεραία, ώστε να αντιλαμβάνεται την κακοκαιρία και να καταδύεται έτσι μέσα στο χώμα και να προστατεύεται από την τρικυμία. Αν ο Θεός έχει προνοήσει και ενδιαφέρεται για τον αχινό, εσένα τον άνθρωπο, που Σταυρώθηκε για σένα, θα σε έχει έξω από την Πρόνοια Του; (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Τίποτε δεν υπάρχει απρονόητο και παραμελημένο από τον Θεό. Όλα τα βλέπει ο Θεός, σ' όλα είναι παρών, παρέχοντας στον καθένα την σωτηρία του. (Μέγας Βασίλειος)
  • Γιατί το φύλλο της αμπέλου είναι σχιστό; Και για να προστατεύεται το σταφύλι από τις βλάβες του αέρα και για να δέχεται πλούσια το ηλιακό φως δια μέσω της αραιότητας. Τίποτα δεν έγινε χωρίς αιτία. Τίποτα δεν έγινε μόνο του. Όλα κρύβουν μια ανεκδιήγητη σοφία. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όλα διοικούνται με την αγαθότητα του Κυρίου. Τίποτε από όσα μας συμβαίνουν στη ζωή, δεν πρέπει να τα θεωρούμε λυπηρά, έστω και αν προς το παρόν κάτι απ' αυτά μας πονάει. Διότι μολονότι αγνοούμε τους λόγους για τους οποίους το κάθετι από όσα μας συμβαίνει έρχεται ως καλό για μας από τον Θεό, όμως οφείλουμε να είμαστε απολύτως πεπεισμένοι, ότι αυτό που επέτρεψε ο Θεός να μας βρει, μας συμφέρει. Θα αποβεί εις όφελός μας, με το μισθό της υπομονής που θα κάνουμε. (Μέγας Βασίλειος)
  • Χωρίς πειρασμούς, η Πρόνοια του Θεού δεν φανερώνεται. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν ζει κάτω από την Πρόνοια του Θεού. Εκείνους μάλιστα που εξήλθαν για να Τον αναζητήσουν και βαστάζουν τα πάθη για χάρη του, τους παρακολουθεί προσεκτικά, δείχνοντάς τους με το δάκτυλο. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Η Σκέπη και η Πρόνοια του Θεού απλώνεται πάνω σε όλους τους ανθρώπους, την βλέπουν όμως, μόνο όσοι καθάρισαν τον εαυτόν τους από την αμαρτία. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Μην πιστεύεις και μην ελπίζεις σε μάταιους ανθρώπους, οι οποίοι με τις διδασκαλίες τους για κινήσεις αστεριών (αστρολογία) και με άλλες αφελείς δοξασίες (μοίρας - τύχης) επηρεάζουν τη ζωή σου. Πίστευε μόνο στην αγάπη του Θεού και στην Θεία Πρόνοια. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Τίποτε ο Θεός δεν φτιάχνει χωρίς λόγο ή ''τυχαία'', έστω και αν εσύ δεν γνωρίζεις το απόρρητο της σοφίας Του. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που υπάρχει τόση τάξη (στο σύμπαν), να μην υπάρχει Πρόνοια (του Θεού). Και αν δεν υπάρχει Θεός, πώς έγιναν όλα αυτά; Και αν υπάρχει Θεός, είναι δυνατόν να παραβλέπει τα δημιουργήματά Του; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όπως ακριβώς το ποτάμι διακλαδιζόμενο σε αμέτρητα μέρη, ποτίζει την εκτεταμένη γη στην οποία απλώνεται, έτσι και η Πρόνοια του Θεού παντού ξεχύνεται, σκορπίζεται με αφθονία, έρχεται με ορμή και όλα τα γεμίζει. Δεν μας χαρίζει μόνο ασφάλεια και παντοδύναμη βοήθεια αλλά και πνευματική χαρά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο ήλιος δεν φαίνεται τόσο ξεκαθαρα, όσο πεντακάθαρα φαίνεται η Πρόνοια του Θεού. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν είναι η δική μας φροντίδα, αλλά η Πρόνοια του Θεού που προξενεί το παν, ακόμη και εκεί, όπου νομίζουμε ότι ενεργούμε μόνοι μας. Κανένας δεν φροντίζει τόσο τον εαυτόν του, όσο ο Θεός φροντίζει όλους εμάς. Γιατί πολύ περισσότερο από εμάς θέλει Εκείνος, να μην πάθουμε κανένα κακό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ένα πλοίο χωρίς κυβερνήτη δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά καταποντίζεται εύκολα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ο κόσμος επί τόσων χρόνων, χωρίς κάποιος να τον κυβερνά; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο Θεός δεν αφήνει να πάθει κάποιο κακό εκείνος, που εγκαταλείπεται από τους ανθρώπους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν γίνεται τίποτα, που ο Θεός αγνοεί. Τα γνωρίζει όλα, μόνο που δεν επεμβαίνει σε όλα. Γιατί ο Κύριος που γνωρίζει όσα υποφέρετε και είναι σε θέση να τα εμποδίσει, είναι φανερό ότι δεν τα εμποδίζει, επειδή προνοεί και ενδιαφέρεται για σας. Την σκέψη αυτή να κάνουμε, για τους δικούς μας πειρασμούς και απ' αυτήν θα αντλήσουμε την απαραίτητη παρηγοριά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πώς λοιπόν δεν είναι παράλογο, να μην ζητεί κανείς λόγο από τον ιατρό, όταν τον βλέπει να καυτηριάζει και να κόβει την σάρκα του ασθενούς και να τον βασανίζει με ασιτία, ενώ την απερίγραπτη σοφία και ανεκδιήγητη φιλανθρωπία και φροντίδα του Θεού (την Θεία Πρόνοια), να την περιεργάζεται και να ασχολείται μ' αυτήν λεπτομερειακά; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η Πρόνοια του Θεού είναι που συγκρατεί τον κόσμο. Και δεν υπάρχει κανένας τόπος στον κόσμο απ' όπου να απουσιάζει η Πρόνοια του Θεού. Πρόνοια είναι αυτοδύναμος λόγος του Θεού, ο οποίος διαμορφώνει την ύλη που έρχεται στον κόσμο και είναι ο δημιουργός και τεχνίτης όλων όσων γίνονται. Γιατί η ύλη δεν μπορεί να τακτοποιηθεί χωρίς την δημιουργική δύναμη του λόγου, που είναι εικόνα και νους και σοφία και πρόνοια του Θεού. (ΜέγαςΑντώνιος)
  • Σκοπός της Θείας Πρόνοιας είναι να ενώνει με την ορθή πίστη και την πνευματική αγάπη, εκείνους που έχει χωρίσει η κακία με διάφορους τρόπους. Εκείνος λοιπόν που δεν ανέχεται τα ενοχλητικά, ούτε υποφέρει τα λυπηρά, ούτε υπομένει τα επίπονα, βαδίζει έξω από τη Θεία αγάπη και το σκοπό της Θείας πρόνοιας. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Με το να γίνει δούλος, ενώ είναι Κύριος, φανέρωσε στην κτίση το άκρον της πρόνοιάς Του. (Όσιος Θαλάσσιος)
  • Όλα εξαρτώνται από τον Θεό και τα καλά και τα λυπηρά και τα άπρεπα. Τα καλά τα επιτρέπει ο Θεός με την ευδοκία Του, τα λυπηρά με την οικονομία Του και τα άπρεπα με την παραχώρησή Του. Και επιτρέπει σύμφωνα με την ευδοκία Του, όταν συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με την αρετή, διότι ο Θεός θέλει να ζούμε χωρίς αμαρτίες και να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με την αρετή. Σύμφωνα με την οικονομία Του επιτρέπει, όταν με τα σφάλματα και τις αμαρτίες που κάνουμε, παιδαγωγούμαστε. Και σύμφωνα με την παραχώρησή Του επιτρέπει, όταν παρόλο που παιδαγωγούμαστε, δεν επιστρέφουμε (δεν μετανοούμε). Τέλος, παραχωρεί και εγκαταλείπει εντελώς ο Κύριος, όσους θέλουν να παραμείνουν στην κακία και δεν θέλουν να επιστρέψουν, παρόλο που παιδαγωγήθηκαν απ' Αυτόν. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Μήπως είμαστε εμείς που κατορθώνουμε και οικονομούμε τα αναγκαία για τη ζωή μας; Ο Θεός φροντίζει τη ζωή μας. Η προσπάθεια του ανθρώπου, αν δεν βοηθήσει ο Θεός, είναι καταδικασμένη να αστοχεί, ενώ η Θεία Οικονομία και χωρίς τη συνεργασία του ανθρώπου παρέχει τέλεια αγαθά. Δεν έζησαν 40 χρόνια στην έρημο οι Ισραηλίτες χωρίς να έχουν τίποτα απ' αυτά που δίνει η γεωργία; Και δεν τους έλειψε καθόλου η τροφή, αλλά η θάλασσα έβγαζε τροφή παράδοξη, τα ορτύκια και ο ουρανός έβρεχε το Μάννα, βροχή ασυνήθιστη και παράξενη. Και η πέτρα που είναι κατάξερη, ράγισε και έδινε άφθονο νερό. Όσο για τα ρούχα και τα παπούτσια, άντεξαν όλο τον χρόνο γιατί δεν πάλιωναν. Και ποιά γεωργία έδινε τροφή στον Ηλία τον καιρό που ήταν στο χείμαρρο; Τα κοράκια δεν του έφερναν τροφή; Γιατί λοιπόν γκρεμίζουμε στη γη την ουράνια πολιτεία και βουλιάζουμε στις υλικές ανησυχίες; Και ντυνόμαστε με κοπριές εμείς που φορούσαμε κάποτε πορφύρα; (Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
  • Τίποτε από όσα συμβαίνουν, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι τα παθαίνουμε χωρίς τον Θεό. Και είναι όλα όσα δεχόμαστε απ' Αυτόν αγαθά, έστω και αν είναι οδυνηρά. (Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)
  • Ο Μέγας Αντώνιος βυθίζοντας κάποια φορά βαθιά τη σκέψη του στου Θεού τα κρίματα ζήτησε να μάθει και είπε: ''Κύριε, είπε, πώς μερικοί ζούν λίγα χρόνια και πεθαίνουν, ενώ άλλοι φτάνουν στα βαθιά γεράματα; Γιατί κάποιοι ζουν μέσα στη φτώχεια και άλλοι πλουτίζουν; Και πώς συμβαίνει άδικοι να πλουτίζουν και δίκαιοι άνθρωποι να είναι φτωχοί;'' Άκουσε τότε μια φωνή να του λέει: ''Αντώνιε, τον εαυτό σου πρόσεχε. Αυτά είναι κρίματα Θεού και δεν σου συμφέρει να τα μάθεις''.
  • Οι ανόητοι θυμώνουν, επειδή ο Θεός δεν διοικεί τον κόσμο κατά τη δική τους λογική και οι λογικοί κοπιάζουν ασταμάτητα, να μπουν στην λογική του Θεού. Είναι δύσκολο καμμιά φορά και στο λογικότατο να κατανοήσει, το γιατί σε έναν άνθρωπο συμβαίνει έτσι, ενώ στον άλλον συμβαίνει αλλιώς· γιατί ο νέος που επιθυμεί τη ζωή πεθαίνει, ενώ ο γέρος που επιθυμεί τον θάνατο ζει, γιατί ο ευσεβής βασανίζεται, ενώ ο άθεος καλοπερνά. Ακόμα και οι αγιότατες ψυχές καμμιά φορά, βρίσκονται σε αμηχανία μπροστά στο αίνιγμα των γεγονότων... (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Οι περιστάσεις που μας περιστοιχίζουν, δεν υπάρχουν απλώς τυχαίως, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά όλα συντελούνται σύμφωνα με την Θεία Πρόνοια. (Όσιος Ιωσήφ της Όπτινα)
  • Πώς θα γνωρίζαμε τον εαυτόν μας, αν ποτέ κανείς δεν μας προσέβαλε, πώς θα αποκτούσαμε υπομονή και πως θα επιδεικνύαμε ταπεινοφροσύνη; Όλα αυτά συμβαίνουν χάρις στην Θεία Πρόνοια. Με την πάνσοφη επίβλεψή Της όμως επιτρέπεται να συμβούν στον καθένα γεγονότα τα οποία δοκιμάζουν την προαίρεση και την υπομονή του, ικανά να τον κάνουν να σαστίσει και να διστάσει, ώστε να κατανοήσει την αδυναμία του και να επιδείξει ταπεινοφροσύνη ή να αποκτήσει τις αρετές της υπομονής και της αγάπης. (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
  • Το νόημα και το όφελος αυτού που ζούμε, στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται αντιληπτό αργότερα... (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
  • Ποτέ δεν είναι δυνατό να πάρουν τα πράγματα καλύτερη εξέλιξη, παρά μόνο έτσι όπως το επιτρέπει ο Θεός μέσα στο έλεός Του. Γι΄ αυτό δόξασέ Τον για όλα. (Άγιος Μακάριος της Όπτινα)
  • Οφείλουμε να είμαστε βέβαιοι, ότι η Θεία Πρόνοια πάντοτε σκέπτεται για λογαριασμό μας και ρυθμίζει τα πάντα προς όφελός μας, ακόμα και μέσω γεγονότων, τα οποία μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντά μας. (Όσιος Λέων της Όπτινα)
  • Δεν υφίσταται το τυχαίο στη ζωή, αλλά όλα γίνονται κατά την βούληση του Δημιουργού. (Όσιος Βαρσανούφιος της Όπτινα)
  • Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, όλα ρυθμίζονται από την Θεία Πρόνοια. Γι' αυτό όποτε σας βρίσκει κάποια θλίψη, να σκέπτεστε ότι είναι μία επίσκεψη, μία υπόμνηση, μία ειδοποίηση του Θεού, για κάποιο σφάλμα σας. Να Τον ευχαριστείτε και να διορθώνεστε. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Σύμφωνα με την πάνσοφη ευταξία που έχει θέση ο Θεός σ' αυτόν τον κόσμο, το ένα πράγμα προηγείται του άλλου ή μεταβάλλεται σε κάτι άλλο. Έτσι γίνεται με την τιμή και την ατιμία, τη φτώχεια και τον πλούτο, την υγεία και το χάρισμα. Προτού ο Θεός χαρίσει πλούτο σε κάποιον, τον δοκιμάζει συχνά με άκρα φτώχεια, τον στερεί από όλα τα αγαθά. Πριν από την τιμή, παραχωρεί την ατιμία. Εκείνους που έχουν τιμηθεί, τους δοκιμάζει με την τσπείνωση, γισ να μάθουν την αξία που έχουν τα χαρίσματα του Θεού. Έτσι δεν θα υπερηφανεύονται σε καιρούς ευτυχισμένους, θα έχουν επίγνωση πως όλα αυτά είναι δώρα του Θεού, που οι ίδιοι δεν εκτίμησαν... (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κοιμάται βαθιά... Και ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Όταν μας λείπει η πίστη στην Πρόνοιά Του, πολλά κακά μας προκύπτουν... (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Γιατί ο ένας γεννιέται μέσα στα πλούτη και τα παλάτια, ενώ ο άλλος μέσα στη φτώχεια, ανάμεσα σε ανθρώπους εξαθλιωμένους και καταφρονεμένους, καταδικασμένους σε ισόβιο σωματικό μόχθο, στερημένους κάθε μέσου διανοητικής αναπτύξεως; Γιατί ο ένας πεθαίνει σε βαθιά γεράματα, ενώ ο άλλος σε νεανική ή ώριμη ηλικία και ο άλλος σε παιδική ή ακόμα και βρεφική; Γιατί ο ένας έχει μόνιμα καλή υγεία και ζει μέσα στην ευτυχία, ενώ ο άλλος ταλαιπωρείται από ασθένειες και παραδίνεται από συμφορά σε συμφορά, από δυστυχία σε δυστυχία; Τέτοια ερωτήματα απασχολούσαν κάποτε τον Μέγα Αντώνιο, που μάταια προσπάθησε να βρει ικανοποιητικές απαντήσεις, μολονότι ο νους του, φωτισμένος από την Θεία Χάρη, ήταν ικανός να ερευνά τα μυστήρια του Θεού. Ήταν πια αποκαμωμένος από τους άκαρπους συλλογισμούς, όταν άκουσε μια φωνή από τον ουρανό να του λέει: "Αντώνιε τον εαυτόν σου να προσέχεις! Αυτά είναι κρίματα του Θεού και δεν σε συμφέρει να τα μάθεις...". (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Τίποτα δεν συμβαίνει στον άνθρωπο, δίχως την συγκατάθεση και την παραχώρηση του Θεού. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό. (Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
  • Κανένα καλό δεν γίνεται χωρίς τη βοήθεια του Θεού και κανένα κακό χωρίς την ανοχή Του. Όλα Εκείνος τα έπλασε και όλα Εκείνος τα κυβερνά. Ο Θεός, βέβαια, δεν είναι βοηθός του κακού αλλά του καλού. Παραχωρεί όμως και ανέχεται να κάνουμε το κακό, γιατί σέβεται το αυτεξούσιό μας. Άλλοτε, κατά την πάνσοφη κρίσι Του, εμποδίζει την τέλεσι του κακού, άλλοτε συμπαρίσταται στο καλό και άλλοτε εμποδίζει και αυτό το καλό, ώστε και στις δυο περιπτώσεις και στο κακό και στο καλό, να δοκιμαστεί η ελεύθερη θέληση του ανθρώπου και να φανεί η ισχύς και η εξουσία του εν Τριάδι Θεού. Διότι μ' αυτό τον τρόπο, ο άνθρωπος συναισθάνεται την αδυναμία του και καταφεύγει σ' Εκείνον για Βοήθεια. Αποφεύγει έτσι την αυτοπεποίθηση και ταπεινώνεται. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Έχεις ποτέ σκεφτεί, ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα, αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις, ότι απο Μένα ήταν αυτό.
    Θέλω να ξέρεις, ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμη Μου και η ασφάλειά σου βρίσκεται, στο να Με αφήσεις να σε προστατεύσω.
    Θέλω να ξέρεις, ότι οταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα και σε απομακρύνουν, από Μένα ήταν αυτό.
    Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια Μου.
    Δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
    Δεν με παρακαλούσες, να σου μάθω την ταπείνωση; Και να! Σε έβαλα σ΄αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο ''σχολείο'', που διδάσκουν αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζούν γύρω σου, μόνο εκτελούν το θέλημά Μου.
    Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα; Να ξέρεις, ότι από Μένα ήταν αυτό. Θέλω να ξέρεις, ότι Εγώ διαθέτω τα χρήματά σου και να καταφεύγεις σε Μένα και να γνωρίζεις, ότι εξαρτάσαι απο Μένα. Θέλω να ξέρεις, ότι τα αποθέματά Μου είναι ανεξάντλητα και να βεβαιωθείς, ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου.
    Να μην συμβεί ποτέ να σου πούν στην ανάγκη σου: "Μην πιστεύεις στον Κύριο και Θεό σου".
    Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη από τους συγγενείς σου, τους ανθρώπους που αγαπάς; Σου το επέτρεψα, για να στραφείς σε Μένα και σε Μένα να βρείς την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση.
    Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου; Από μένα ήταν αυτό. Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοήτευση, για να μάθεις, ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος.
    Θέλω να τα φέρνεις όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λες.
    Σε συκοφάντησε κάποιος; Να το αφήσεις σε Μένα, σε Μένα να προσκολληθείς. Εγώ είμαι η καταφυγή σου, για να κρυφτείς απο την αντιλογία των εθνών. Θα κάνω την δικαιοσύνη σου να λάμψει σαν το φώς και την ζωή σου σαν μέρα μεσημέρι.
    Καταστράφηκαν τα σχέδια σου και η ψυχή σου είναι εξαντλημένη; Από Μένα ήταν αυτό. Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Τα σχέδια σου τα έφερες να τα ευλογήσω; Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το όργανο και όχι πρωταγωνιστής.
    Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου; Να ξέρεις, από Μένα ήταν αυτό. Διότι μ΄αυτή την κούραση και το άγχος, δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου. Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες για αυτούς στην προνοητική αγάπη Μου; Δεν είσαι εσύ, που και τώρα τους αφήνεις στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου;
    Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια, που μπορεί να γιατρευτεί ή είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου? Απο Μένα ήταν αυτό. Επειδή θέλω να Με γνωρίσεις πιο βαθιά, μέσω της σωματικής ασθένειας, να μην γογγύζεις γι΄ αυτήν τη δοκιμασία που σου στέλνεται και να μην προσπαθείς να καταλάβεις τα σχέδια Μου της σωτηρίας της ψυχής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, αλλά αγόγγυστα και ταπεινά να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά στην αγαθότητά Μου.
    Ονειρευόσουν να κάνεις κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνεις, έπεσες στο κρεβάτι του πόνου; Από Μένα ήταν αυτό. Διότι, τότε θα ήσουν βυθισμένος στα δικά σου έργα και Εγώ επέτρεψα να σου συμβεί αυτό για να προσελκύσω τις σκέψεις σου σε Μένα. Θέλω να σου διδάσκω τις βαθύτατες σκέψεις και τα μαθήματά Μου, για να Με υπηρετείς, θέλω να σε μάθω να συναισθάνεσαι, πως είσαι τίποτα χωρίς Εμένα.
    Μερικοί απο τους καλύτερους υιούς Μου είναι αυτοί οι οποίοι είναι αποκομμένοι, από τη δραστική ζωή, για να μάθουν να χειρίζονται το όπλο της αδιάλλειπτης προσευχής.
    Κλήθηκες απροσδόκητα να αναλάβεις μια δύσκολη και υπεύθυνη θέση, στηριγμένη σε Μένα; Σου εμπιστεύομαι τις δυσκολίες αυτές και γι΄αυτό θα σε ευλογήσει ο Κύριος και Θεός σου, σ΄ όλα τα έργα σου, σ' όλους τους δρόμους σου, σ' όλα. Καθοδηγητής και Δάσκαλός σου θα είναι ο Κύριός σου.
    Την ημέρα αυτή στα χέρια σου, τέκνο Μου, έδωσα αυτό το δοχείο με το θείο μύρο, να το χρησιμοποιήσεις ελεύθερα.
    Να θυμάσαι πάντοτε, ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητας σου, θα χρίεται με αυτό το έλαιο.
    Απο Μένα ήταν αυτό.
    Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από τον Θεό. Και να βάλεις στην καρδιά σου αυτόν τον λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή.
    Από Μένα ήταν αυτό.
    Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα, όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί, θα αμβλυνθεί... μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα...
    Όλα σου στάλθηκαν από Μένα για την τελείωση της ψυχής σου.
    Όλα αυτά ήταν από Μένα... (Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσας)
  • Προνοεί και φροντίζει για μας. Μας δίνει την τροφή, τα ρούχα και το σπίτι που μένουμε. Δικά Του είναι ο ήλιος, το φεγγάρι και τ' άστρα που μας φωτίζουν. Με τη δική Του φωτιά ζεσταινόμαστε και ετοιμάζουμε το φαγητό μας. Με το δικό του νερό πλενόμαστε και δροσιζόμαστε. Τα ζώα Του μας υπηρετούν. Ο αέρας Του μας ζωογονεί. Το οξυγόνο Του μας κρατεί στη ζωή. Με λίγα λόγια από την αγάπη και τα αγαθά Του εξαρτόμαστε. Χωρίς αυτά ούτε στιγμή δεν μπορούμε να ζήσουμε. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να μην αγαπήσουμε κι εμείς τέτοιον ευεργέτη; Κάθε άνθρωπο ευεργέτη μας τον αγαπάμε. Πόσο περισσότερο πρέπει ν' αγαπάμε τον ευεργέτη Θεό, στον οποίο ανήκουν όλα, και ο εαυτός μας και ό,τι έχουμε! Όλη η δημιουργία και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι κτήμα του Θεού. (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)
  • Όλα, ακόμα και τα πιο ευτελή που μας συμβαίνουν, είναι κάτω από την Πρόνοια του Θεού και να υπομένεις ατάραχα, ότι σου συμβαίνει. (Αββάς Δωρόθεος)
  • Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να γίνει, χωρίς τη Χάρη του Θεού. Το καθετί συμβαίνει, είτε "κατ' ευδοκία", είτε "κατ' παραχώρηση" δική Του. Το καλό γίνεται "κατ' ευδοκία" και με την βοήθειά Του. Το κακό συμβαίνει "κατ' παραχώρηση", αλλά δική Του και πάλι. Έτσι μας εγκαταλείπει η Χάρη Του εξαιτίας της αμαρτίας και της σκληροκαρδίας μας και παραδινόμαστε στα ατιμωτικά πάθη. (ΑββάςΠαφνούτιος)
  • Ο Πανάγαθος καλό μου παιδί, δεν κάνει τίποτε που να μην είναι προς όφελος της ψυχής μας. Είτε ασθένεια, είτε πειρασμό, για ωφέλεια δική μας το επιτρέπει. Εμείς όμως δεν γνωρίζουμε και πολλές φορές γογγύζουμε, αγανακτούμε και πολλά κακά κάνουμε. Ενώ εκείνος από την πολλή Του αγάπη, μόνο στο συμφέρον της ψυχής μας αποβλέπει. Διότι γνωρίζει, ότι εδώ πρόσκαιροι είμαστε και όλα σύντομα περνούν. Και όταν τελειώσει αυτή μας η εξορία και ανοίξουν τα μάτια της ψυχής τα αληθινά, τότε για όλα θα ευχαριστήσουμε ευγνωμόνως. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
  • Ότι γίνεται στη ζωή μας... γίνεται για κάποιο λόγο και ο Θεός έχει τρόπους να μας δείχνει το γιατί, όταν θα είμαστε έτοιμοι να το κατανοήσουμε. (ΓέρονταςΝεκτάριοςΒιτάλης)
  • Ποτέ να μην λες: «γιατί περνώ αυτό;» Ή όταν βλέπεις τον άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λες: «γιατί το περνά αυτό;» Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης... Τότε, θα βλέπεις όπως οι άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: όλα στο σχέδιο του Θεού. Όλα! (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)
  • Πρόνοια του Θεού είναι η αδιάκοπη φροντίδα που έχει ο Κύριος για τα έργα Του. (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
  • Ο Κύριος είναι πανταχού παρών και τίποτα δεν συμβαίνει δίχως το θέλημά Του ή την παραχώρησή Του. Αν ο Θεός μας επέτρεπε να κάνουμε τα πάντα με τον τρόπο που εμείς επιθυμούμε και όποτε το επιθυμούμε, τότε αυτό θα οδηγούσε με βεβαιότητα στην καταστροφή και στο χάος. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
  • Κανείς και τίποτα δεν θα έρθει σε μας, χωρίς να το επιτρεψει το Κυρίος - ούτε ο διάβολος, ούτε ο δαίμονας, ούτε το θηρίο, ούτε το μικρόβιο. (Γέροντας Αλέξανδρος Ίλιν)
  • Ανεξάρτητα από το πόσο μικρό ήταν ένα γεγονός της ζωής μας, το έστειλε ο Θεός και έχει νόημα και σημασία για το πεπρωμένο μας στην αιωνιότητα. (Αρχ.ΙλαρίωναςΤζουμπανίν)
  • Εάν σε ένα αυτοκίνητο που κινείται, δεν μπορεί να λείψει απ΄αυτό ούτε στιγμή ο οδηγός, αλλά πρέπει διαρκώς να βρίσκεται στο τιμόνι και να ρυθμίζει την κίνησή του, διότι και μια στιγμή ακόμη απροσεξίας, γίνεται αιτία καταστροφής και ολέθρου, πως είναι δυνατόν να παραδεχθούμε ότι το σύμπαν με τα δισεκατομμύρια των αστέρων, που κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, είναι δυνατόν να διατηρηθούν, να λειτουργούν και να κινούνται κανονικά και εύρυθμα, αν δεν υπάρχει ο Θεός; Όχι μια μέρα, αλλά ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν θα μπορούσε να σταθεί ο κόσμος αυτός, χωρίς την πρόνοια του Θεού. Αυτός είναι ο δημιουργός, ο προνοητής και συντηρητής του κόσμου. (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
  • Πρόνοια του Θεού είναι η αγάπη και η φροντίδα του Θεού για τα δημιουργήματά του. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Οι άνθρωποι, με το πεπερασμένο μυαλό, δεν μπορούν να καταλάβουν πολλά πράγματα στη ζωή. Όταν όμως έρθει η ώρα, τότε βλέπουμε τι καλό έχει βγει από τις θλίψεις και από τις δυσκολίες που έχουμε περάσει, αφού ο Θεός μόνο το καλό δουλεύει και τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Πρόνοιά Του. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ο Θεός τα έχει όλα υπό την επίβλεψή Του και αν αυτός δεν επιτρέψει, δεν γίνεται τίποτε.... (π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης)
  • Δεν είναι τυχαία τα γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας. Έχουν έναν μυστικό λόγο. Στον άνθρωπο που έχει αναφορά στον Θεό, κάποτε αποκαλύπτεται ο λόγος των γεγονότων της ζωής του. Σε αυτόν τον λόγο, πάντα υπάρχει η αγάπη του Θεού. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Συ μόνο γνωρίζεις τα συντρίμματα των ψυχών ημών, να τα μεταποιείς σε ψηφιδωτά... (π. Β. Θερμός)
  • Ο Θεός οικονομάει και τα σκουλήκια ακόμη, που βρίσκονται μέσα στο χώμα και τα ζεσταίνει και τα ταΐζει. Και έμενα, που είμαι εικόνα Του, θα με εγκαταλείψει; (Είπε Γέρων)
  • Ο Θεός δεν θα σε οδηγήσει ποτέ εκεί, που η Χάρη του Θεού δεν θα σε προστατέψει. (ΕίπεΓέρων)
  • Ξέρεις πώς θα κάνεις τον Θεό να γελάσει; Πες Του τα σχέδιά σου. (Πασκάλ)
  • Ο Θεός δεν σου στέλνει τους ανθρώπους που θες, σου στέλνει τους ανθρώπους που χρειάζεσαι! Να σε βοηθήσουν, να σε πληγώσουν, να σε αφήσουν, να σε αγαπήσουν και να σε κάνουν αυτό, που προόριζε Εκείνος να γίνεις...
  • Οι άνθρωποι σήμερα αντικατέστησαν την Πρόνοια του Θεού, με την λέξη τύχη.
  • Η Θεία πρόνοια μας προσφέρει καρύδια, αλλά δεν μας τα τσακίζει κιόλας.
  • Ο Θεός έχει ένα τέλειο σχέδιο για μας. Ποτέ δεν το κάνει μονομιάς, αλλά βήμα-βήμα, γιατί θέλει να μας διδάξει να "Περπατάμε με ΠΙΣΤΗ" και όχι με τα όσα βλέπουν τα μάτια μας....
  • Ο Θεός βάζει στη ζωή σου κάποιους ανθρώπους για κάποιο λόγο και τους απομακρύνει, για κάποιο καλύτερο λόγο...!!!
  • Ο Θεός πολλές φορές μοιάζει με τον τυπογράφο. Φαίνεται πως βάζει τα στοιχεία της ζωής μας ανάποδα, μα όταν δούμε το τυπωμένο κείμενο, θα διαπιστώσουμε πως περιέχει μια θαυμάσια ιστορία.
  • Ποτέ σου να μην εμπιστεύεσαι στην Θεία Πρόνοια πράγματα, που Εκείνη τα έχει εμπιστευτεί σε σένα...!
  • Πολλές φορές νομίζουμε, ότι τυχαία αδικούμαστε, τυχαία πονάμε... Ο Θεός όμως γνωρίζει το γιατί και ο Θεός είναι κυρίαρχος.
  • Η Πρόνοια και η φροντίδα του Θεού είναι πάντα η ίδια. Η στάση του ανθρώπου απέναντι στο Θεό αλλάζει...
  • Όπου δεν φθάνει το μάτι του ανθρώπου, διεισδύει το βλέμμα του Θεού.
  • Οι συμπτώσεις είναι ο τρόπος του Θεού να παραμένει ανώνυμος.
  • Αρνί που το βλέπει ο Θεός, ο λύκος δεν το τρώει.
  • Άλλα μετράει ο άνθρωπος και άλλα ο Θεός του βγάζει.
  • Στην εποχή του Αγίου Παναγή Μπασιά (+1888 η μνήμη του τιμάται 7 Ιουνίου), ζούσε στο Αργοστόλι μια ευσεβής χήρα γυναίκα με τα 2 αγόρια της. Ένα βράδυ καθώς έτρωγαν στο τραπέζι, το μεγαλύτερο αγόρι της (ηλικίας 21 ετών) έπεσε ξαφνικά χάμω, αναίσθητο. Ήρθε επειγόντως ο ιατρός. Η κατάσταση του παιδιού ήταν άκρως σοβαρή. Η χήρα μάνα όλη τη νύχτα βρισκόταν σε αγωνία. Και το πρωί το παιδί πέθανε! Σαν να μην έφθανε αυτό, τον άλλο χρόνο χάνει και το άλλο της παιδί! Και έμεινε η χήρα ολομόναχη.... Ο μεγάλος πόνος για αυτό που της συνέβη την αγρίεψαν. Έκοψε κάθε σχέση με την προσευχή και την Εκκλησία. Τα έβαλε με το Θεό και Τον θεωρούσε υπεύθυνο για τα δεινά στη ζωή της. Απομομώθηκε και από τον κόσμο. Έφτιαξε πορτραίτα των παιδιών της, ίσα με το μπόϊ τους και τα στερέωσε στον τοίχο του σαλονιού της, το ένα απέναντι στο άλλο και κλειδώθηκε στο σπίτι της. Κάθε τόσο γονάτιζε μπροστά τους και παραμιλούσε και έκλαιγε... Στην κρίσιμη αυτήν κατάσταση, επενέβη ο Πανάγαθος Θεός. Καθώς ο Άγιος ιερέας Παναγής Μπασιάς έμπαινε στο Αργοστόλι, λαμβάνει πληροφορία από το Θεό να πάει σε αυτήν την πονεμένη χήρα και έτσι πήγε κατευθείαν σπίτι της. Σταύρωσε την πόρτα και αυτή μονομιάς άνοιξε! Μπήκε μέσα στο σπίτι. Τα 'χασε η γυναίκα! Και της λέει: ''Δες κάτι, που ποτέ δεν φανταζόσουν!''. Ο Άγιος ξεσκέπασε τα πορτραίτα των παιδιών της και αυτά ζωντάνεψαν! Κατέβηκαν από τον τοίχο, ήρθαν στη μέση του σαλονιού και λογομαχούσαν. Υβρίζονταν. Πάνω στο θυμό, ο ένας έβγαλε ένα πιστόλι και πυροβόλησε! Ο άλλος αδερφός έπεσε αιμόφυρτος κάτω. Σφάδαζε από τους πόνους! Παρόλο που βρίσκονταν σε τέτοια τραγική κατάσταση, έβγαλε μετά δυσκολίας και εκείνος το πιστόλι του και τον πυροβόλησε. Έτσι ξεψύχησαν και οι 2 τους! Η μάνα έμεινε εμβρόντητη! Και τότε της λέει ο Άγιος: ''Κυρία μου, ο Θεός σε αγαπά, κατάλαβέ το καλά! Τα 2 σου παιδιά αγαπούσαν την ίδια κοπέλα. Και ο Πανάγαθος Θεός τα πήρε πρόωρα, για να μην ζήσεις αυτό που μόλις είδες!''. Έτσι η χήρα μετανόησε. Δόξασε τον Κύριο, που τα πάντα τα οικονομεί, προς το συμφέρον μας, άσχετα αν εμείς τις περισσότερες φορές δεν Τον καταλαβαίνουμε...
  • Στη βιογραφία του Αγίου Τύχων του Ζαντόνσκ (+13 Αυγούστου 1783) αναφέρεται με ποιό τρόπο εκλέχτηκε Επίσκοπος, με την Πρόνοια του Θεού. Συγκεκριμένα, την ημέρα που στην Αγία Πετρούπολη έγινε η Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας, για να επιλέξουν Επίσκοπο για την περιοχή Βορονέζ, ο Άγιος Τύχων, που τότε ήταν αρχιμανδρίτης, τελούσε Θεία Λειτουργία στην πόλη Τβερ, παρουσία του Επισκόπου του. Την ώρα της προσκομιδής, ο Τύχων είπε στον Αρχιερέα Αθανάσιο: ''Μνημόνευσε το όνομά μου, Άγιε Επίσκοπε!''. Τότε ο Επίσκοπος του απάντησε, με τα εξής λόγια: ''Το Επισκοπικό σου θρόνο, ας μνημονεύσει ο Θεός!''. Στη συνέχεια ο Αρχιερέας αναπήδησε ξαφνιασμένος, καταλαβαίνοντας ότι έκανε λάθος και είπε: ''Ας σας ευλογήσει ο Θεός, να γίνετε Επίσκοπος!''. Την ίδια μέρα, όπως αναφέραμε, γινόταν η εκλογή Επισκόπου στην Πετρούπολη της Ρωσίας με κλήρωση. Αρχικά οι υποψήφιοι ήταν 7. Ξαφνικά όμως κάποιος Μητροπολίτης είπε: ''Ας βάλουμε ανάμεσα στα ονόματα των υποψηφίων και το όνομα του Πρύτανη της πόλεως Τβερ, τον Αρχιμανδρίτη Τύχων''. Οι υπόλοιποι στην αρχή διαφώνησαν, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Παρόλα αυτά συμφώνησαν και συμπλήρωσαν το όνομα του Τύχων, ως ογδόου υποψηφίου. Έκαναν 3 φορές κλήρωση και τις 3 φορές βγήκε το όνομα του Αρχιμανδρίτη Τύχων! Τί πιστεύετε, το γεγονός αυτό δεν είναι παράδειγμα της Πρόνοιας του Θεού, που ορίζει την ανθρώπινη πορεία; Είναι άξιο απορίας, πως συνέβη εκείνη την ημέρα, ο Επίσκοπος να προσφωνήσει ''τυχαία'' τον Αρχιμανδρίτη, Επίσκοπο και το όνομά του να καταγραφεί την τελευταία στιγμή ανάμεσα στα ονόματα των υπολοίπων υποψηφίων, όπως επίσης ότι και τις 3 φορές, να βγει στην κλήρωση το όνομά του!...
  • Κάποτε είπε ο Θεός σε έναν Άγγελό Του: ''Πήγαινε κάτω στη Γη. Στο τάδε μέρος στο τάδε σπίτι, εκεί θα βρεις έναν ετοιμοθάνατο. Βρες τον και φέρε μου την ψυχή του!'' Ξεκίνησε ο Άγγελος και πήγε στο μέρος που του είπε ο Θεός. Ήταν ένα φτωχικό λιτό δωμάτιο, χωρίς πολλά έπιπλα, υγρό, κρύο και μουντό. Εκεί βρισκόταν ο ετοιμοθάνατος, ένας άντρας στο κρεβάτι και δίπλα του ήταν ένα παιδί που έκλαιγε με λυγμούς κρατώντας το χέρι του άντρα. Προφανώς ήταν ο γιος του ετοιμοθάνατου. Το θέαμα τραγικό. Δεν άντεξε ο Άγγελος και γύρισε στον Θεό με άδεια χέρια. ''Πού είναι η ψυχή που σου ζήτησα;'' τον ρώτησε ο Θεός. ''Δεν άντεξα να πάρω την ψυχή αυτού του ανθρώπου'', απάντησε ο Άγγελος. ''Αυτός ο ετοιμοθάνατος, έχει έναν γιο και είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει δίπλα του. Αν του πάρω τον πατέρα, τότε τί θα απογίνει ο μικρός; Ποιός θα τον φροντίζει;'' Και του λέει ο Θεός: ''Πολύ καλά λοιπόν... Πήγαινε στον ωκεανό, στο πιο βαθύ σημείο του. Εκεί θα δεις μία πέτρα. Σήκωσέ την και από κάτω θα βρεις ένα μικρό σκουλήκι. Πάρτο και φέρτο μου''. Ξεκινάει ο Άγγελος και πηγαίνει στον βυθό του ωκεανού. Βρίσκει την πέτρα, βρίσκει το μικρό σκουλήκι, το παίρνει και το πηγαίνει στον Θεό. Το παίρνει ο Θεός και του λέει δείχνοντάς του: ''Ποιός νομίζεις ότι φροντίζει γι' αυτήν την μικρή ύπαρξη στο βυθό του ωκεανού;! Πήγαινε τώρα να μου φέρεις την ψυχή που σου ζήτησα''.
  • Ο Ρώσος ιστορικός Karamzine, ζούσε μακριά από τον Θεό, όταν ήταν νέος. Κάποτε περπατώντας μέσα σε ένα πυκνό δάσος, βρέθηκε μπροστά σε μια πεινασμένη αρκούδα, που καθόταν στη ρίζα ενός πανύψηλου δέντρου. Ο θαρραλέος οδοιπόρος τα 'χασε. ''Θεέ μου, είπε, τώρα εδώ τελείωσαν όλα!''. Και όμως εκείνη τη στιγμή, ξέσπασε μία θύελλα με αστραπές και βροντές και ένα κεραυνός έπεσε στο δέντρο που ήταν η αρκούδα! Η αρκούδα έγινε μαύρο κάρβουνο... Αυτό το γεγονός ο Karamzine το θεώρησε Θεϊκή επέμβαση και από εκείνη την ώρα ένοιωσε την ανάγκη να αναζητήσει, να βρει και να ευχαριστήσει τον Θεό. Από τότε άλλαξε ζωή και έζησε σαν ένας πιστός και θερμός Χριστιανός...