Περί πλούτου και χρημάτων

  • Δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται. Ευκοπώτερόν έστι κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν. [Πολύ δύσκολα θα μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών, αυτοί που έχουν χρήματα. Είναι ευκολότερο μία γκαμήλα να περάσει από την μικρή τρύπα που ανοίγει το βελόνι, παρά ο πλούσιος να εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού.] (Κατά Μάρκον 10,23 και Κατά Λουκάν 18,25)
  • Ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω. [Όποιος έχει δύο χιτώνες, ας δώσει τον έναν σ' αυτόν που δεν έχει και εκείνος που έχει τρόφιμα, ας κάνει το ίδιο.] (Κατά Λουκάν 3,11)
  • Ουαί υμίν τοις πλουσίοις, ότι απέχετε την παράκλησιν υμών. [Αλίμονο σε εσάς τους πλουσίους, που χρησιμοποιείτε τον πλούτο αποκλειστικά για την δική σας καλοπέραση, διότι έχετε πλέον πάρει την παρηγοριά και την χαρά από τον πλούτο και συνεπώς, δεν έχετε το δικαίωμα, να περιμένετε αμοιβή από τον Θεό.] (Κατά Λουκάν 6,24)
  • Πωλήσατε τα υπάρχοντα υμών και δότε ελεημοσύνην. Ποιήσατε εαυτοίς βαλλάντια μη παλαιούμενα, θησαυρόν ανέκλειπτον εν τοις ουρανοίς, όπου κλέπτης ουκ εγγίζει ουδέ σης διαφθείρει. [Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε τα χρήματά σας ελεημοσύνη στους φτωχούς. Αποκτήστε πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, πλούτη μόνιμα στον κόσμο του Θεού, όπου ούτε κλέφτης το αγγίζει, ούτε σκόρος τα καταστρέφει.] (Κατά Λουκάν 12,33)
  • Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι· θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν. [Μην πλουτίζετε με θησαυρούς (χρήματα και ακίνητη περιουσία) πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά τους αφανίζουν και όπου οι κλέφτες σκάβουν και τους κλέβουν. Εσείς να πλουτίζετε με ουράνιους θησαυρούς (που είναι οι αρετές και τα άγια έργα), όπου ούτε ο σκόρος, ούτε η σκουριά τους αφανίζουν και όπου ούτε οι κλέφτες μπορούν να διαρρήξουν, για να τους κλέψουν.] (Κατά Ματθαίον 6,19-20)
  • Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά. [Δεν είναι δυνατόν να υπηρετείτε τον Θεόν και τον πλούτον· ή θα αγαπήσετε τον Θεό και θα περιφρονήσετε τους επιγείους θησαυρούς, ή θα υποδουλωθείτε σ' αυτούς και θα καταφρονήσετε τον Θεό.] (Κατά Ματθαίον 6,24)
  • Αμήν λέγω υμίν ότι δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών. Πάλιν δε λέγω υμίν, ευκοπώτερόν έστι κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν η πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν. [Αληθινά σας λέω, ότι πολύ δύσκολα θα εισέλθει πλούσιος στην Βασιλεία των Ουρανών. Και πάλι σας λέω, ότι είναι ευκολότερο να περάσει γκαμήλα από την τρύπα που ανοίγει η βελόνα, παρά πλούσιος να εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού.] (ΚατάΜατθαίον 19,23-24)
  • Οι δε βουλόμενοι πλουτείν εμπίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα και επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Ρίζα γαρ πάντων των κακών εστίν η φιλαργυρία, ης τινες ορεγόμενοι απεπλανήθησαν από της πίστεως και εαυτούς περιέπειραν οδύναις πολλαίς. [Εκείνοι που κατέχονται από την επιθυμία των χρημάτων και θέλουν να πλουτίσουν, περιπίπτουν μέσα σε πειρασμό και παγίδα, που τους στήνει ο διάβολος, και σε επιθυμίες πολλές και βλαβερές, οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή και την απώλεια. Γιατί η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Το χρήμα μερικοί το επιθύμησαν τόσο πολύ, ώστε πλανήθηκαν και απομακρύνθηκαν από την πίστη και πλήγωσαν τον εαυτόν τους με βάσανα πολλά.] (ΠροςΤιμόθεονΑ' 6,9-10)
  • Τοις πλουσίοις εν τω νυν αιώνι παράγγελλε μη υψηλοφρονείν, μηδέ ηλπικέναι επί πλούτου αδηλότητι, αλλ' εν τω Θεώ τω ζώντι, τω παρέχοντι ημίν πάντα πλουσίως εις απόλαυσιν, αγαθοεργείν, πλουτείν εν έργοις καλοίς, ευμεταδότους είναι, κοινωνικούς, αποθησαυρίζοντας εαυτοίς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, ίνα επιλάβωνται της αιωνίου ζωής. [Να πεις στους πλουσίους, πως δεν πρέπει να υπερηφανεύονται σ' αυτη τη ζωή, ούτε να στηρίζουν τις επλίδες τους στον πλούτο, που είναι αβέβαιος, αλλά να ελπίζουν στον αληθινό Θεό, που μας τα δίνει όλα άφθονα, για να τα απολαμβάνουμε. Επίσης να τους πεις, να πράττουν καλά έργα και να πλουτίζουν σ' αυτά (και όχι σε χρήμα), να είναι πρόθυμοι να δίνουν και σε άλλους από τα αγαθά τους, να είναι καταδεκτικοί και έτσι θα αποταμιεύουν για τον εαυτόν τους και θα στεριώνουν το μέλλον τους, για να αποκτήσουν την αιώνια ζωή.] (Προς Τιμόθεον Α' 6,17-19)
  • Αγαπών αργύριον ου πλησθήσεται αργυρίου· και τις ηγάπησεν εν πλήθει αυτών γένημα; και γε τούτο ματαιότης. [Εκείνος που αγαπά με πάθος τα χρήματα, δεν θα χορτάσει ποτέ από χρήματα. Και ποιό κέρδος απεκόμισε κανείς από τα πολλά πλούτη και τους τόκους αυτών; Και αυτό το χρήμα είναι ματαιότης.] (Εκκλησιαστής 5,9)
  • Αγαθός ο πλούτος, ω μή έστιν αμαρτία. [Καλός είναι ο πλούτος μόνο εκεί, όπου δεν υπάρχει αμαρτία.] (Σοφία Σειράχ 13,24)
  • Θες τον θησαυρόν σου κατ' εντολάς Υψίστου, και λυσιτελήσει σοι μάλλον ή το χρυσίον. [Χρησιμοποίησε τα χρήματά σου σύμφωνα με το θέλημα του Υψίστου· και αυτό θα σε ωφελήσει περισσότερον από αυτόν τούτο τον χρυσό.] (Σοφία Σειράχ 29,11)
  • Ύπαρξις επισπουδαζομένη μετά ανομίας ελάσσων γίνεται, ο δε συνάγων εαυτώ μετ' ευσεβείας πληθυνθήσεται. [Περιουσία, η οποία αποκτάται και αυξάνεται με παράνομα μέσα και σε λίγο χρονικό διάστημα, σύντομα θα ολιγοστεύσει και θα εξαφανιστεί. Εκείνος όμως ο οποίος συγκεντρώνει αγαθά και πλουτίζει κατά τρόπον δίκαιο και νόμιμο, θα γεμίσει πράγματι από τις ευλογίες και τα αγαθά του Κυρίου.] (Παροιμίες 13,11)
  • Ο ενεργών θησαυρίσματα γλώσση ψευδεί μάταια διώκει και έρχεται επί παγίδας θανάτου. [Εκείνος που με ψέματα και απάτες συνάγει θησαυρούς, κοπιάζει ματαίως. Βαδίζει, χωρίς να αντιλαμβάνεται, σε θανάσιμες παγίδες.] (Παροιμίες 21,6)
  • Κύριος πτωχίζει και πλουτίζει, ταπεινοί και ανυψοί. [Ο Κύριος είναι εκείνος ο οποίος καθιστά φτωχούς τους πλουσίους και κάνει πλουσίους τους φτωχούς. Ταπεινώνει και ανυψώνει.] (Α' Βασιλέων 2,7)
  • Ότι λέγεις ότι πλούσιος είμι και πεπλούτηκα και ουδενός χρείαν έχω, και ουκ οίδας ότι συ ει ο ταλαίπωρος και ο ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός, συμβουλεύω σοι αγοράσαι παρ᾿ εμού χρυσίον πεπυρωμένον εκ πυρός ίνα πλουτήσης, και ιμάτια λευκά ίνα περιβάλη και μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και κολλύριον ίνα εγχρίση τους οφθαλμούς σου ίνα βλέπης. [Λες με υπερηφάνεια ότι είσαι πλούσιος, ότι έχεις μεγάλη περιουσία και δεν έχεις ανάγκη από τίποτα. Φαίνεται δεν ξέρεις, πως στην πραγματικότητα είσαι ταλαίπωρος και ελεεινός, φτωχός, τυφλός και γυμνός. Σε συμβουλεύω λοιπόν, για να πλουτίσεις, πρέπει να αγοράσεις από Μένα χρυσάφι (αρετή), που έχει καθαριστεί στη φωτιά. Λευκά ρούχα (αγιότητα) για να ντυθείς, για να μην φανερωθεί η ντροπή της (πνευματικής) γύμνιας σου. Κολλύριο (Θεία φώτιση) για να αλείψεις τα μάτια σου ώστε να βλέπεις (την πνευματική σου κατάσταση] (Αποκάλυψη 3,17-18)
  • Ο τους μισθούς συνάγων συνήγαγεν εις δεσμόν τετρυπημένον. [Εκείνος που συγκεντρώνει χρήματα, τα μαζεύει σε τρυπημένο σακκούλι και τα χάνει.] (Αγγαίος 1,6)
  • Πλούτος αδίκως συναγόμενος εξεμεθήσεται, εξ οικίας αυτού εξελκύσει αυτόν άγγελος. [Πλούτος, ο οποίος συνάχθηκε και αποθησαυρίστηκε με αδικίες, θα γίνει εμετός. Ο τιμωρός άγγελος θα τον σύρει και θα τον πετάξει έξω από το σπίτι του.] (Ιώβ 20,15)
  • Θα καταντροπιαστούν, όσοι ελπίζουν σε χρήματα. (Ιώβ)
  • Όσο αυξάνεις άνθρωπε τον πλούτο σου, τόσο ματώνεται η αγάπη σου. Όσο υπερέχεις κατά τον πλούτο, τόσο υστερείς κατά την αγάπη. Αν έχεις πολλά πλούτη, τότε δεν έχεις αρκετή αγάπη. (Μέγας Βασίλειος)
  • Πλούσιος είναι εκείνος, που αρκείται στα αναγκαία. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Εκείνος που θεωρεί τον πλούτο που συγκέντρωσε από αδικία, ικανή αφορμή για να υπερισχύσει (έναντι των άλλων), μοιάζει με άρρωστο, που το πλήθος των αρρωστιών του, το θεωρεί άκρα υγεία. (Μέγας Βασίλειος)
  • Τα πηγάδια όταν ανλούνται, δίνουν πιο άφθονο νερό, όταν όμως εγκαταλείπονται σαπίζουν και βρωμούν. Και ο πλούτος όταν στέκεται είναι άχρηστος, όταν όμως κινείται και μεταδίδεται, γίνεται κοινωφελής και καρποφόρος. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ο φτωχός δεν φοβάται καμμιά μεταβολή· και αν συμβεί κάποιο περιστατικό, θα το αντιμετωπίσει εύκολα, επειδή έχει μάθει μια και καλή να φιλοσοφεί με την ανέχεια. Ενώ ο πλούσιος, όχι μόνο δεν μπορεί να αντέξει κάποια μεταβολή, αλλά και όταν απλώς την περιμένει, γίνεται καταγέλαστος, ταράζεται, δυσανασχετεί και ζει ζωή χειρότερη και από τον θάνατο. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Όπως οι μεθυσμένοι, που όσο περισσότερο πίνουν, τόσο περισσότερο αυξάνεται η επιθυμία τους να πιούν, έτσι και οι πλούσιοι, όσο περισσότερα χρήματα αποκτούν, τόσο περισσότερο επιθυμούν να αποκτήσουν και άλλα. (Μέγας Βασίλειος)
  • Η στενή και τεθλιμμένη οδός (που οδηγεί στον Παράδεισο) δεν σε χωράει, εάν δεν αποβάλλεις το (παχύ) βάρος του πλούτου. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Ποιόν αδικώ, λέει ο πλούσιος, προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν; Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου; Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη, είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον Δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι' Αυτόν που στα έδωσε, αν όμως παραδέχεσαι, ότι προέρχονται από τον Θεό, πες μου για ποιό λόγο στα έδωσε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος και εκείνος φτωχός; Όχι για άλλο λόγο, παρά για να ανταμειφτείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας και εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής. Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας, νομίζεις λοιπόν, ότι κανέναν δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά; (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Ο πλούσιος που χρησιμοποιεί κακώς τον πλούτο του, ομοιάζει με εκείνον, που ενώ πήρε το ξίφος για να σκοτώσει τους εχθρούς, το χρησιμοποιεί για να αυτοκτονήσει... (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Μην αποκτήσεις σφοδρή επιθυμία να πλουτίσεις και να μην τον θαυμάζεις, παρά μόνο να δέχεσαι την χρησιμότητά του και να τον θεωρείς ως όργανο που σε υπηρετεί. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ο χρυσός είναι η αγχόνη των ψυχών, το αγκίστρι του θανάτου, το δόλωμα της αμαρτίας. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ο πλούτος φέρνει και όλη την καταστροφή στη ψυχή, όταν δεν διανέμεται στις φτωχές ψυχές για τη ψυχή μας και για τις ψυχές των πεθαμένων μας. Ο πλούτος πνίγει την ψυχή με το πολύ άγχος της αχορτασιάς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όπου υλικός πλούτος, εκεί πνευματική φτώχεια. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Οι μεγαλύτεροι και καλύτεροι πλούσιοι του κόσμου είναι αυτοί που δεν έχουν υλικά πλούτη και είναι πάμφτωχοι, καθώς είναι πάμφτωχοι και από πάθη. Αυτοί δεν έχουν άχρηστα πράγματα ούτε μέσα τους, ούτε έξω υλικά, αλλά μόνο τον Θεό και αγάλλονται συνέχεια ζώντας την Παραδεισένια ζωή και από εδώ, διότι όπου ο Θεός, εκεί είναι παράδεισος. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Όσοι έχουν περισσότερα χρήματα, περισσότερες αμαρτίες κάνουν. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Να ξέρεις, ότι θεμελιώνει στην άμμο, όποιος έχει πολλά χρήματα και τα διαχειρίζεται εγωιστικά, αδιαφορώντας για τη φτώχεια και την δυστυχία των συνανθρώπων του. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Είναι πολύ δύσκολο να πλουτίσει κάποιος χωρίς αμαρτία. Σπανιότατα συμβαίνει να πλουτίσεις κάποιος πολύ και να ζει δίκαια. (Άγιος Αστέριος ο Αμασείας)
  • Εάν αγαπήσεις την φιλαργυρία, θα πορευθείς, αναχωρώντας απ' αυτή τη ζωή άδειος. Εάν όμως αγαπήσεις την ακτημοσύνη, δεν θα στερηθείς τον ουράνιο πλούτο. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Όσο πλουτίζει κάποιος, τόσο περισσότερο άσπλαχνος και απάνθρωπος γίνεται και τόσο περισσότερο σφίγγει τα χέρια του, για να μην δώσει ελεημοσύνη. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Όποιος από τους αδελφούς έχει περίσσια υλικά αγαθά και δεν προσφέρει από αυτά στον φτωχότερο, είναι μακριά από τον αγιασμό και τα αγαθά του, θα τα απολαύσουν άλλοι. Εκείνος όμως που προσφέρει απ' αυτά στον φτωχότερο, είναι κληρονόμος της Βασιλείας των Ουρανών. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Όπως δεν είναι δυνατό, στο ίδιο σώμα να υπάρχει και η υγεία και η αρρώστια και να μη σβήσει το ένα εξαιτίας του άλλου, έτσι ακριβώς είναι αδύνατο να υπάρχουν στο ίδιο σπίτι το πολύ χρήμα και η αγάπη. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Όποιος πτωχεύει από τα κοσμικά πράγματα, θα πλουτίσει στο Θεό και ο φίλος του πλούτου θα πτωχεύσει από το Θεό. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Ο άριστος πλούτος είναι η αληθινή μεγαλοφροσύνη και η αυτάρκεια με τα λίγα και όχι η επιθυμία μας να πλουτίσουμε, καθώς ο πλούτος πρέπει να καταφρονείται. Αν υπερηφανεύεστε για τα πλούτη σας, είστε αισχροί. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Αληθινά πλούσιος είναι αυτός, που είναι πλούσιος στις αρετές, ενώ "ψεύτικα" πλούσιος είναι αυτός, που πλουτίζει σαρκικά και έχει υλικά αγαθά. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Βέβαια, έχει δώσει ο Θεός σε εμάς την εξουσία της χρήσεως του πλούτου, αλλά επιθυμεί η χρήση αυτή να είναι κοινή. Είναι άπρεπο ο ένας να απολαμβάνει, ενώ οι περισσότεροι να πεινάνε. Πόσο πιο όμορφο είναι, το να ευεργετούνται οι πολλοί, παρά το να ζει πολυτελώς ο ένας; (ΆγιοςΚλήμηςΑλεξανδρείας)
  • Δεν χορταίνει ποτέ του κανείς να κερδίζει χρήματα, γιατί η διαρκής απόκτηση, είναι ξύλο και προσάναμμα της μεγαλύτερης επιθυμίας. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Όπως εκείνος που έχει δεμένα τα πόδια του δεν μπορεί να βαδίζει εύκολα, έτσι και αυτός που θησαυρίζει χρήματα, δεν μπορεί να ανεβεί στον Ουρανό. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Όποιος απόκτησε αγάπη, διασκόρπισε τα χρήματα. Όποιος όμως ισχυρίζεται πως συμβιβάζει στη ζωή του και τα δύο (αγάπη και πλούτο), αυτός αυτοαπατήθηκε! (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Όσο πιο λίγη περιουσία έχει κανείς, τόσο ευτυχέστερος είναι. Γιατί δεν φροντίζει για πολλά πράγματα, για υπηρέτες, καλλιεργητές, απόκτηση ζώων κ.ά. Όταν όμως αφοσιωνόμαστε σ' αυτά και ύστερα μας συμβαίνουν εξαιτίας αυτών δυσκολίες, κατηγορούμε τον Θεό. Με την αυθαίρετη επιθυμία μας, τρέφουμε τον θάνατο και έτσι μένουμε στο σκοτάδι της αμαρτωλής ζωής, μέσα στην πλάνη, χωρίς ν' αναγνωρίζομε τον πραγματικό εαυτό μας... (Μέγας Αντώνιος)
  • Δεν βλάπτει το να έχεις, αλλά το να είσαι προσκολλημένος σε όσα έχεις. (ΌσιοςΖωσιμάς)
  • Το αν θα πάμε στον Παράδεισο ή στην κόλαση, δεν εξαρτάται από το αν έχουμε λίγα ή πολλά χρήματα, αλλά από τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσουμε αυτά που έχουμε. Τα χρήματα, τα κτήματα και όλα τα υλικά αγαθά δεν είναι δικά μας, του Θεού είναι, εμείς έχουμε μόνο τη διαχείρισή τους. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο Θεός, θα μας ζητήσει λογαριασμό και για την τελευταία δραχμή μας, αν τη διαθέσαμε σύμ­φωνα με το θέλημα Του ή όχι. (ΌσιοςΠορφύριοςοΚαυσοκαλυβίτης)
  • Ο πλούτος επειδή συνδέεται με πολλή σύγχυση, με κάθε είδους φροντίδες και με μύριες ταραχές, είναι εχθρός και όχι σύμμαχος της αρετής. (Άγιος Θεοδώρητος Κύρου)
  • Ο Χριστός δεν κατηγορεί τα χρήματα, αλλά αυτούς που είναι δούλοι σ' αυτά. Τα χρήματα είναι καλά, αν εξαφανίζουν την φτώχεια των συνανθρώπων μας. Τίποτα δεν προετοιμάζει τόσο τον άνθρωπο στην αγάπη των χρημάτων, όσο ο έρωτας της ανθρωπίνης δόξας, της κενοδοξίας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Κανείς δεν είναι περισσότερο ανόητος, από τον δούλο των χρημάτων. Νομίζει ότι τα εξουσιάζει, ενώ εκείνα τον εξουσιάζουν. Νομίζει ότι είναι κύριος των χρημάτων του, ενώ στην πραγματικότητα είναι δούλος αυτών. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ονομάζονται χρήματα, για να τα χρησιμοποιούμε εμείς και όχι εκείνα εμάς. Γιατί λοιπόν, έκανες κύριό σου τον δούλο; Γιατί αναποδογύρισες την τάξη; Αυτός που είναι δούλος του Χριστού, δεν γίνεται δούλος του χρήματος, αλλά αφέντης. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο πλούσιος σε υλικά, είναι φτωχός σε φιλανθρωπία, φτωχός σε πίστη στον Θεό, φτωχός σε ελπίδα ζωής αιωνίου. Γι' αυτό και είναι αξιοθρήνητος, εκείνος που θεωρεί τον πλούσιο, μακάριο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πολλοί με κατηγορούν, ότι ασχολούμαι με τους πλουσίους... Ενώ εγώ μεν ασχολούμαι με τους πλούσιους, αλλά όχι με όλους, παρά μόνο με εκείνους, οι οποίοι κάνουν κακή χρήση του πλούτου τους. Πάντοτε ομιλώ, όχι για να κατηγορήσω τον πλούσιο, αλλά τον άρπαγα. Άλλο πλούσιος, άλλο άρπαγας. Ξεχώριζε τα πράγματα... Είσαι πλούσιος; Δεν σε εμποδίζω. Αρπάζεις; Σε κατηγορώ! Έχεις τα κτήματά σου; Απολάμβανέ τα. Παίρνεις τα ξένα; Δεν μπορώ να σιωπήσω. Θέλεις να με λιθοβολήσεις; Είμαι έτοιμος και το αίμα μου να χύσω, φτάνει μόνο να εμποδίσω την αμαρτία σου. Εμένα δεν με ενδιαφέρει το μίσος, δεν με τρομάζει η πολεμική. Ένα μόνο πράγμα με ενδιαφέρει: η προκοπή εκείνων, οι οποίοι με ακούουν... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Θέλεις να γίνεις πλούσιος; Έχε φίλο τον Θεό και θα είσαι πλουσιότερος από όλους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει ανάγκη από πολλά χρήματα και τον περιτριγυρίζουν πολλά αγαθά, αλλά εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Πλούσιος είναι εκείνος, που δεν θέλει να γίνει πλούσιος. Πλούσιο τον άνθρωπο δεν τον κάνουν το χρυσάφι και τα φορέματα και το χρυσάφι, αλλά τον κάνει η ελεημοσύνη. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αυτός που θέλει να γίνει πλούσιος, ας γίνει φτωχός, για να γίνει πλούσιος. Ας ξοδεύει, για να μαζέψει. Ας σκορπίζει, για να συγκεντρώσει. Αν όμως είναι καινούρια και παράξενα τα πράγματα αυτά για σένα, πρόσεχε το γεωργό που σπέρνει και σκέψου, πως και εκείνος δεν θα μπορέσει να μαζέψει περισσότερο με άλλο τρόπο, παρά μόνο αν σκορπίσει αυτά που έχει και αν δεν ''πετάξει'' τα έτοιμα... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Εκείνος που θέλει να πλουτίζει, έχει διαρκώς ανάγκη χρημάτων. Ενώ εκείνος που δεν θέλει να πλουτίζει, είναι πάντοτε πλούσιος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μη νομίζεις, ότι θα δοκιμάσεις καμμιά ηδονή, επειδή έχεις πολλά λεφτά. Ηδονή θα έχεις, όταν δεν θέλεις να πλουτίσεις. Αν επιθυμείς πλούτο, ποτέ δεν θα σταματήσεις να βασανίζεσαι. Πρόκειται για έρωτα, που ποτέ δεν τελειώνει. Σε πολλούς ο πλούτος έγινε αίτιος κακών, κόλαση πριν από την κόλαση και έσπρωξε σε μύριους γκρεμούς... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Περιφρόνησε τον πλούτο και τότε θα είσαι πλούσιος. Πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει πολλά, αλλά αυτός που δεν έχει ανάγκη από πολλά. Πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει αποκτήσει πολλά, αλλά εκείνος που δίνει πολλά... Πλούσιος ήταν και ο Αβραάμ, αλλά όχι φιλάργυρος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μην νομίζουμε, ότι ο πλούτος είναι μεγάλο αγαθό. Πραγματικά μεγάλο αγαθό είναι όχι το να αποκτήσει κανείς χρήματα, αλλά το να αποκτήσει φόβο Θεού και ευσέβεια. Δεν είναι η περιουσία που επιφέρει τον πλούτο, αλλά η αρετή. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Ο πλούτος άλλοτε γίνεται κακό, όταν ξοδεύεται σε πλεονεξία, άλλοτε πάλι καλό, όταν ξοδεύεται σε ελεημοσύνη. Πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει πολλά, αλλά εκείνος που δίνει πολλά. Δεν γίνεται να είναι πλούσιος εκείνος, που δεν είναι πλούσιος στην ψυχή... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μην εξοργίζουμε τον Θεό, με το να: α) συναθροίζουμε πλούτο εκεί που δεν πρέπει και β) με το να σπαταλάμε τον πλούτο, για πράγματα που δεν χρειάζονται. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η λύσσα των χρημάτων είναι η ακρόπολη των αμαρτημάτων. Εκείνος που έπεσε στο βάθος της επιθυμίας του πλούτου, καταστρέφεται μαζί με όλα τα πράγματά του. Ο φιλάργυρος δεν πρόκειται να δει ποτέ το πρόσωπο του Χριστού. Εκείνοι όμως που κατέπνιξαν τον πόθο του πλούτου, είναι πλουσιότεροι από όλους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ας καταφρονήσουμε τα χρήματα, για να μην καταφρονήσουμε την σωτηρία μας. Ας καταφρονήσουμε τα χρήματα, για να μην καταφρονήσουμε την ψυχή. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Εάν κάποιος σε οδηγούσε στα ανάκτορα και προετοίμαζε τον βασιλιά να συνομιλήσει μαζί σου, επί παρουσία όλων και σε έβαζε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον βασιλιά και να γευτείς τα ίδια φαγητα μ' αυτόν, δεν θα έλεγες, ότι είσαι ο ευτυχέστερος των ανθρώπων; Όταν πρόκειται να ανέβεις στον Ουρανό και να σταθείς πλησίον του Βασιλέως όλων, να λάμπεις όπως οι Άγγελοι και να απολαμβάνεις την απρόσιτη εκείνη δόξα, αμφιβάλλεις εάν πρέπει να περιφρονήσεις τα χρήματα, ενώ θα έπρεπε και την ζωή σου ακόμη να θυσιάσεις γι' αυτήν, αν ήταν αναγκαίο; Και ενώ προσδοκούμε τέτοια αγαθά, ξεγελιόμαστε από τον κακούργο διάβολος και είμαστε αφοσιωμένοι στα χρήματα και στα πράγματα του κόσμου τούτου... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Τίποτα δεν γεννά τόση ματαιοφροσύνη, φούσκωμα εγωιστικό και αλαζονεία, όσο τα χρήματα. Και δεν υπάρχει κανένα τόσο μεγάλο εμπόδιο στο δρόμο προς τον Ουρανό, όσο ο πλούτος. Ας περιφρονήσουμε τον πλούτο, για να μην περιφρονήσουμε την ψυχή μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν χρειάζεται να φυλαχτούν τα χρήματά σου, μην τα φυλάς εσύ, γιατί οπωσδήποτε θα τα χάσεις. Εμπιστέψου τα στον Θεό. Απ' Αυτόν, κανένας δεν τα αρπάζει. Μην τα εμπιστεύεσαι εσύ, μια και δεν ξέρεις να κερδίζεις. Δάνεισέ τα σ' Αυτόν, που δίνει τόκο μεγαλύτερο από το κεφάλαιο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αυτά που μαζεύονται χάνονται και αυτά που σκορπίζονται παραμένουν. Από το χέρι του Θεού, κανένας δεν μπορεί να τα αρπάξει. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Ποιός είναι τόσο άθλιος, ο οποίος να μην θέλει να απολαμβάνει τα χρήματά του διαπαντός; Ας τον μετακομίσουμε λοιπόν τον πλούτο μας και ας τον μεταφέρουμε εκεί. Δεν θα μας χρειαστούν ούτε όνοι, ούτε καμήλες, ούτε οχήματα, ούτε πλοία γι' αυτήν την μεταφορά. Γιατί και από αυτήν την δυσκολία μας απάλλαξε ο Θεός. Μας χρειάζονται μόνο φτωχοί, χωλοί, ανάπηροι και άρρωστοι. Σ' αυτούς έχει ανατεθεί η μεταφορά αυτή. Αυτοί στέλνουν τα χρήματά μας στον ουρανό. Αυτοί εισάγουν τους κυρίους αυτών των χρημάτων, στην κληρονομιά των αιωνίων αγαθών... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Έλεγε ο Ιώβ: Εγώ ήμουν το μάτι των τυφλών και το πόδι των κουτσών. Εγώ ήμουν ο πατέρας των αδυνάτων (Ιώβ 29,15). Να πότε ο πλούτος δεν είναι αμαρτία, αλλά χρήσιμος: Όταν βοηθά την φτώχεια. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν ζημιωθούμε οικονομικά, να μην ταραχτούμε, αλλά να πούμε: ''Ευλογητός ο Θεός'' και τότε πολύ μεγαλύτερο πλούτο θα βρούμε. Διότι δεν θα ωφεληθείς τόσο, εάν ξοδέψεις τον πλούτο σου, βοηθώντας εκείνους που έχουν ανάγκη και εάν γυρίζεις παντού, αναζητώντας να βοηθήσεις τους φτωχούς και εάν σκορπίζεις την περιουσία σου στους πεινασμένους, όσο θα κερδίσεις με αυτόν μόνο τον λόγο! Διότι και τον Ιώβ δεν τον θαυμάζω τόσο, διότι είχε ανοιχτό το σπίτι του σε εκείνους που είχαν ανάγκη βοηθείας, όσο εκπλήττομαι και διακηρύσσω την αξία του, διότι ευχαρίστως υπέφερε την απώλεια του πλούτου του. Εκείνος λοιπόν, που θα μπορέσει, όταν δοκιμάσει κάποια συμφορά - ζημιά στην ζωή του να πει, χωρίς να δακρύσει, εκείνο που είπε ο Ιώβ: "Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφειλέτο" (Ιώβ 1,21), μόνο γι' αυτόν τον λόγο, θα σταθεί πλησίον του Αβραάμ και θα ανακηρυχτεί δίκαιος μαζί με τον Ιώβ. Όταν λοιπόν ο διάβολός αρπάξει τον πλούτο σου, είτε δια ληστών, είτε με κάποιον άλλο τρόπο, δοξολόγησε τον Κύριο και θα είσαι περισσότερο κερδισμένος και θα προξενήσεις διπλή πληγή στον εχθρό. Αφενός μεν, διότι δεν λυπήθηκες, για την απώλεια των χρημάτων και αφετέρου, διότι ευχαρίστησες τον Θεό, για την απώλεια αυτών. Ο διάβολος όταν βλέπει, ότι έτσι αντιμετωπίζεις κάθε συμφορά, θα πάψει να σε προξενεί πειρασμούς, γιατί δεν θέλει να σε κατασκευάζει λαμπρότερους στεφάνους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πολλές φορές γέλασα, όταν διάβασα σε διαθήκες, ότι ο τάδε έχει μεν την κυριότητα των αγρών ή της οικίας, την χρήση όμως να την έχει άλλος. Διότι όλοι έχουμε τη χρήση του πλούτου, την κυριότητα όμως κανείς. Διότι κατά τον θάνατό μας, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, θα τον παραχωρήσουμε σ' άλλους, αφού γυμνοί και έρημοι απερχόμεθα στην άλλη ζωή. Εκείνος όμως που σκόρπισε τα υπάρχοντά του και τα μοίρασε στους φτωχούς, έκανε καλή χρήση των υπαρχόντων του και έφυγε από τον κόσμο αυτό έχοντας πραγματικά την κυριότητα του πλούτου του. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ποιός σου είπε, ότι αυτά που έχεις καταθέσει σε τράπεζες ή σε χρηματιστήρια είναι δικά σου; Μήπως τα έφερες μαζί σου, όταν γεννήθηκες; Μήπως θα τα πάρεις μαζί σου, όταν πεθάνεις; Ο ήλιος είναι δικός σου; Όχι! Είναι κοινό αγαθό για όλους... Ο αέρας είναι δικός σου! Είναι για όλους... Η γη είναι δική σου; Όχι! Είναι για όλους... Ο ουρανός είναι δικός σου. Όχι! Είναι κοινός για όλους... Ο Χριστός είναι μόνο δικός σου; Είναι και δικός σου! Είναι κοινός Σωτήρας όλων... Έτσι και τα χρήματα, δεν είναι δικά σου! Είναι για όλους... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Για κάνουμε ελεημοσύνη, δεν μας χρειάζεται περιουσία, αλλά προθυμία. Γι' αυτό ακριβώς οι πλούσιοι θα κολαστούν περισσότερο από τους φτωχούς, όταν είναι κακοί, διότι ούτε όταν είχαν αφθονία πλούτου, δεν έγιναν ευσπλαχνικοί. Και μη μου λες, ότι έδωσαν ελεημοσύνη. Διότι εάν η ελημοσύνη την οποία έδωσαν, δεν ήταν ανάλογη με τον πλούτο τους, δεν θα ξεφύγουν από την κόλαση. Διότι η ελεημοσύνη δεν κρίνεται ανάλογα με το ποσό που δίνεται ως ελεημοσύνη, αλλά ανάλογα με την προθυμία της γνώμης. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Και πολλοί φτωχοί θα πάνε στην Κόλαση, αλλά και πολλοί πλούσιοι θα πάνε στον Παράδεισο. Συνήθως βέβαια συμβαίνει το αντίθετο. Οι πλούσιοι που αώζονται είναι λίγοι, ενώ οι φτωχοί πολλοί. Σκέψου καλά τα εμπόδια του πλούτου, αλλά και τα αρνητικά της φτώχειας. Ποιό το μειονέκτημα της φτώχειας; Το ψέμα Ποιό είναι το μειονέκτημα του πλούτου; Η υπερηφάνεια, η μητέρα όλων των κακών... Ζώντας κανείς στην φτώχεια, θα είναι πιο ταπεινόφρων, πιο σώφρων, πιο σεμνός, πιο ήπιος, πιο συνετός. Μένοντας όμως στον πλούτο, θα έχει πολλά εμπόδια για όλα αυτά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν φοβάται τόσο πολύ την πείνα ο φτωχός, όσο φοβάται ο πλούσιος και τρέμει και αγχώνεται, μήπως χάσει τα όσα έχει και μήπως δεν μπορέσει να αρπάξει και τα των άλλων. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Η ψυχή του πλουσίου είναι γεμάτη σύγχυση, ταραχή και δυστυχία. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Είδες πώς το χρυσάφι δεν αφήνει τους ανθρώπους να είναι άνθρωποι, αλλά τους κάνει θηρία και δαίμονες; Γιατί όπως τα λιοντάρια και οι λεοπάρδαλεις, όταν περιοριστούν και φυλακιστούν στο σκοτάδι, ανάβουν τον θυμό τους και μεγαλώνουν την οργή τους, έτσι ακριβώς και ο πλούτος, όταν κλειστεί και παραχωθεί ''ωρύεται'' πιο δυνατά από το λιοντάρι και ερεθίζει πάντοτε. Αν όμως τον βγάζεις τον πλούτο από το σκοτάδι και τον διασκορπίζεις στις κοιλιές των φτωχών, τότε το θηρίο γίνεται πρόβατο, ο σκόπελος γίνεται λιμάνι, το ναυάγιο γίνεται γαλήνη... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο πλούτος είναι ένα παράξενο θηρίο... Όταν τον δεσμεύεις, φεύγει. Όταν τον διασκορπίζεις, μένει. Μοίρασέ τον, για να παραμείνει Μην τον θάψεις, για να μην φύγει. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η πλεονεξία είναι σαν το χαλασμένο προζύμι, που καταστρέφει όλο το ζυμάρι. Έτσι, αν από την αδικία κερδίζεις έστω και λίγα, ολόκληρη η περιουσία σου σπιλώνεται. Γι' αυτό, πολλές φορές, λίγα που κερδίστηκαν άνομα, έγιναν αίτια να χαθούν πολύ περισσότερα, που αποκτήθηκαν καλά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν δεις κάποιον να πλουτίζει με αδικίες και να ευημερεί, να στενάξεις και να δακρύσεις. Διότι ο πλούτος αυτός, προσθέτει σ' αυτόν τιμωρία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να μην εκμεταλλεύεσαι τις συμφορές των ανθρώπων, ούτε τις θεομηνίες να βλέπεις σαν ευκαιρία πλουτισμού. Μη κάνεις πιο βαθειά τα τραύματα, όσων με τις δοκιμασίες ήδη μαστιγώνονται. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο πλούτος προκαλεί 2 αλληλοσυγκροούμενα κακά: α) αυξάνει την μέριμνα, η οποία δημιουργεί ένταση και προκαλεί συσκότιση και β) προκαλεί τρυφή, η οποία μας κάνει μαλθακούς. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ποιό είναι το όφελος από τα πράσινα κλαδιά ενός δέντρου, όταν μαραθεί η ρίζα του; Και αντίθετα, ποιά είναι η ζημιά, αν ξεραθούν τα φύλλα της κορυφής ενός δέντρου, του οποίου η ρίζα είναι υγιής. Έτσι ακριβώς και τα χρήματα, δεν φέρνουν κανένα όφελος, αν η ψυχή είναι φτωχή, αλλά και ούτε καμμιά ζημιά έχουμε από την φτώχεια, αν η ψυχή μας είναι πλούσια. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ποιό το όφελος, να είσαι πλούσιος σε χρήματα, όταν είσαι φτωχότερος από όλους σε αρετή. Ποιό το κέρδος, να είμαστε κύριοι του πλούτου, όταν δεν μπορούμε να κρατήσουμε τον εαυτόν μας και τα πάθη μας; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο διάβολος χρησιμοποιεί σαν παγίδες και δολώματα τους θησαυρούς της γης, για να μας αποστερήσει τελικά, από τους Ουράνιους θησαυρούς. Θέλει ακόμα να πλουτίζουμε εδώ, για να μην είμαστε πλούσιοι εκεί... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι απολαύσεις και οι αμαρτωλές ηδονές και τα αναρίθμητα κακά, γεννιούνται από τα πολλά χρήματα. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Δεν τα απέκτησες τα χρήματα για να τα δαπανήσεις στις απολαύσεις, αλλά για να τα ξοδέψεις στην ελεημοσύνη. Και αν τα ξοδέψεις για τις ανάγκες σου περισσότερα από όσα είναι απαραίτητα, τότε θα δημιουργήσεις εις βάρος σου μεγάλες ευθύνες στην Μέλλουσα Ζωή. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Άχρηστoι είναι oι πλoύσιoι! Ναι, άχρηστoι, εκτός και αν είναι ελεήμoνες και φιλάνθρωπoι. Μα δυστυχώς, λίγoι πλoύσιoι, πoλύ λίγoι ξεχωρίζoυν για την φιλανθρωπία τoυς... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Ας τον αποφεύγουμε τον πλούτο, χωρίς να ξαναγυρίζουμε σ' αυτόν. Ακόμα και αν έρθει ο πλούτος στα χέρια μας, ας μην τον κρατάμε στο ταμείο μας, αλλά ας τον εμπιστευτούμε στα χέρια των φτωχών. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Όλα αυτά που κατέχουν οι πλούσιοι, ανήκουν στους φτωχούς, ακόμη και αν έχουν περιουσία από κληρονομιά, ακόμη και αν μαζέψουν χρήματα από οπουδήποτε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο φτωχός δεν επιθυμεί τόσο πολύ τα αναγκαία, όσο λαχταρά ο πλούσιος τα περιττά. Ούτε πάλι ο φτωχός έχει τόση ικανότητα στο να μεταχειριστεί την πονηριά, όση δύναμη έχει προς αυτό ο πλούσιος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Για ποιό λόγο, ω άνθρωπε, ο πλούτος σου φαίνεται ότι είναι σπουδαίο πράγμα; Ασφαλώς για την ευχαρίστηση την οποία δοκιμάζεις από τα πλούσια συμπόσια, για την εκτίμηση και την ακολουθία εκείνων, οι οποίοι σε περιποιούνται, ακριβώς διότι είσαι πλούσιος, διότι μπορείς με τον πλούτο να αποκρούσεις εκείνους, οι οποίοι σε εχθρεύονται και διότι με τον πλούτο σου, είσαι σε όλους επίφοβος. Δεν μπορείς λοιπόν να προβάλλεις άλλη δικαιολογία, παρά μόνο την ηδονή, την κολακεία, την τιμωρία και τον φόβο. Διότι συνήθως ο πλούτος, ούτε σοφότερο, ούτε φρονιμότερο, ούτε φιλάνθρωπο κάνει τον κάτοχό του, ούτε καμμία άλλη αρετή μπορεί να εισάγει και να φυτέψει στην ψυχή. Και όχι μόνο δεν εισάγει κάποια αρετή στην ψυχή, αλλά καταστρέφει, εμποδίζει και εκριζώνει τις ήδη υπάρχουσες και εγκαθιστά στην καρδιά τις διάφορες κακίες. Γι' αυτό λοιπόν σας φαίνεται επιθυμητός ο πλούτος και αξιοζήλευτος, επειδή καλλιεργεί τα χειρότερα ελαττώματα στην ψυχή μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Το χρήμα είναι δόλιο. Όταν το πρωτοπιάνεις στα χέρια σου είναι πολύ γλυκό, αλλά μετά γίνεται πικρό, φέρνει ιλίγγους και πόνο. Ο Χριστιανός πρέπει να φοβάται το χρήμα και να αγαπά τον Χριστό. Ο Χριστός είναι ''λίπασμα'' για την ζωή, ενώ το χρήμα είναι παγίδα. (Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης)
  • Ο Θεός δεν ζητάει τίποτα άλλο από τους πλουσίους με περισσότερη ακρίβεια, όσο την ελεημοσύνη στους φτωχούς. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Όσα αποκτήθηκαν άδικα, από κλεψιά, αρπαγή, πλεονεξία, δεν τα συγχωρεί αυτομάτως η μετάνοια (ακόμη και αν ο φταίχτης μετανιωμένος γίνει μοναχός), αλλά απαιτείται η επιστροφή στους αδικηθέντες. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Χάνεται ο πλούτος, εκτός και εάν βοηθάς τους φτωχούς. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Πλούτισε όχι μόνο σε περιουσία, μα και σε ευσέβεια, όχι μόνο σε χρυσάφι, μα και σε αρετή... Ή καλύτερα μόνο σε αρετή! (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Ο πλούτος είναι ο ταχύτατος υπηρέτης των κακών και έχει πρόθυμη δύναμη για κακουργία. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Ο πλούτος προκαλεί υπερηφάνεια και αυτή οδηγεί στην απώλεια. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Όταν κερδίσεις κάτι από υπόθεση πονηρή, πίστεψε ότι έλαβες αρραβώνα της δυστυχίας. Μην ζητάς να κερδίζεις από παντού, ντροπιάζοντας τον εαυτόν σου. Αν δεν ευτυχείς δίκαια, υπάρχει κίνδυνος. Μην πεις θαυμάζω τον πλούτο και όχι τον Θεό, τον πλούτο που και ο χειρότερος εύκολα τον αποκτά. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Ο φιλήδονος αγαπά τα χρήματα για να ζει με απολαύσεις. Ο κενόδοξος για να δοξαστεί με αυτά, και ο άπιστος για να τα κρύψει και να τα φυλάξει, επειδή φοβάται πείνα, γηρατειά, ασθένεια ή ξενιτεμό, και ελπίζει πιο πολύ στα χρήματα, παρά στο Θεό. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Ο χρυσός είναι ποθητός στους ανθρώπους, όχι τόσο για την χρησιμότητά του, όσο γιατί πολλοί επιτυγχάνουν μ' αυτόν τις ηδονές. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Μέγιστος πλούτος δεν είναι να έχεις πλούτο, αλλά να μην έχεις ανάγκη από πλούτο. (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
  • Σας τυφλώνει ο χρυσός στα σπίτια των πλουσίων και βλέπετε όλα αυτά που έχουν, όμως δεν βλέπετε εκείνα που δεν έχουν... (Ιερός Αυγουστίνος)
  • Οι πλούσιοι δύσκολα συναναστρέφονται τους δούλους του Θεού, φοβούμενοι μήπως και τους ζητήσουν κάτι. Αυτοί λοιπόν οι πλούσιοι, πολύ δύσκολα θα μπουν στην Βασιλεία του Θεού. Όπως είναι δύσκολο να περπατήσεις με γυμνά πόδια πάνω στις τσουκνίδες, έτσι είναι δύσκολο και γι' αυτούς, να μπουν στην Βασιλεία του Θεού... (Άγιος Ερμάς ο Απόστολος)
  • Γι' αυτό ακριβώς σας πλούτισε (εσάς τους πλουσίους) ο Δεσπότης Θεός, για να κάνετε με αυτόν αγαθοεργίες για χάρη Του. (Άγιος Ερμάς ο Απόστολος)
  • Αν έχεις πλούτο, σκόρπιζέ τον. Αν όμως δεν έχεις, μην συγκεντρώνεις. (Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
  • Κανείς δεν μπορεί να πει, ότι πλούτισε δια του Θεού, όταν συνάζει πλούτο από εχθρούς, από αιχμαλώτους, από επιορκίες, από αρπαγές, από δωροδοκίες και από αδικίες. Αυτός πλούτισε δια του πονηρού και της αμαρτίας. (Άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης)
  • Δύο όψεις έχει ο πλούτος: Σ' αυτούς που τον διαμοιράζουν καλά στους φτωχούς, γίνεται πρόξενος του Παραδείσου. Σ' αυτούς όμως που τον χρησιμοποιούν άσχημα και τον αφήνουν εδώ όταν πεθάνουν, γίνεται πρόξενος του αιωνίου πυρός. (Άγιος Ευσέβιος Αλεξανδρείας)
  • Στο κέρδος (του χρήματος), δεν υπάρχει κανένας κορεσμός, αλλά εκείνο που κάθε φορά παίρνει κανείς, γίνεται καύσιμη ύλη και υποδαύλισμα της επιθυμίας του, στο να επιθυμεί όλο και περισσότερα. (Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης)
  • Η ομορφιά του πλούτου δεν βρίσκεται στα βαλάντια, αλλά στη βοήθεια αυτών που έχουν ανάγκη. (Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης)
  • Από την Αγία Γραφή έχουμε μάθει δύο είδη πλούτου. Ο ένας είναι αξιοθαύμαστος και ο άλλος αξιοκατάκριτος. Και ο πλούτος των αρετών είναι θαυμαστός, ενώ ο υλικός και γήινος κατακρίνεται. Γιατί ο μεν ένας γίνεται κτήμα της ψυχής, ο δε άλλος είναι επιτήδειος για να εξαπατά τις αισθήσεις. Γι' αυτό ο Κύριος απαγορεύει να θησαυρίζουμε αυτόν, επειδή βρίσκεται εκτεθειμένος στα σκουλήκια για τροφή και τον επιβουλεύονται οι κλέφτες (Ματθ. 6,19). Επιβάλλει μάλιστα, να δείχνουμε προθυμία για τον πλούτο των ανωτέρων αγαθών, που η δύναμη της φθοράς δεν τον αγγίζει. Και όταν λέγει σκουλήκια και κλέφτες, υπονοεί εκείνον που καταστρέφει τους θησαυρούς της ψυχής. (Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης)
  • Χωρίς τους φτωχούς, δεν μπορούν οι πλούσιοι να σωθούν, αλλά ούτε και τους πειρασμούς του πλούτου μπορούν να ξεφύγουν... (Άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός)
  • Πολλές φορές, ο φτωχότερος άνθρωπος που δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ο άνθρωπος, είναι πιο πλούσιος ακόμα και από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ο πλούτος του είναι η Θεία Χάρη, η καθαρότητα της καρδιάς, η αγάπη και η συμπάθεια για τους πεινασμένους και δυστυχισμένους αδελφούς του. Αλλά πρώτα από όλα ο πλούτος τους είναι η θερμή αγάπη του Θεού, του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού... (ΆγιοςΛουκάςοΙατρός)
  • Το να έχει κανείς μεγάλο πλούτο, είναι τελείως ασυμβίβαστο, με το να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος πράος και ταπεινός να χύνει συνέχεια δάκρυα βλέποντας να υποφέρουν οι αδελφοί του και να πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τον πλούτο του, να χτίζει καινούρια σπίτια, να αγοράζει καινούρια άλογα και ακριβά ρούχα; Σίγουρα δεν μπορεί, γιατί αν είναι σπλαχνικός θα μοιράζει συνέχεια αυτά που έχει. Και τότε, όταν μοιράσει όλα, θα εκπληρώσει τον νόμο του Χριστού. Αν κρατάει για τον εαυτό του τον πλούτο του, αυτό σημαίνει ότι αγαπάει τον εαυτό του πιο πολύ από τον πλησίον του. Αλλά ο Κύριος είπε, να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Και αν έτσι αγαπάμε τον πλησίον μας, δεν θα δώσουμε στον ανήμπορο και τον πεινασμένο όλα όσα έχουμε; (ΆγιοςΛουκάςοΙατρός)
  • Όσο περισσότερο πλούτο συλλέγετε, τόσο πιο θλιμμένοι γίνεστε. Ο πλούτος δεν είναι ζωή, είναι μονάχα ένα υποστήριγμα αυτού του ολιγόχρονου, επίγειου βίου. Ο πλούτος είναι καλός, όταν μπορεί να μεταβληθεί σε έργο αγαθό. Ο πλούτος είναι κακό όταν, αντί να προσφέρει ελευθερία στόν άνθρωπο, κάνει τον κάτοχό του δούλο. Ότι είναι δύσκολο για τον πλούσιο να μπει στη Βασιλεία του Θεού, το είπε και ο ίδιος ο Κύριος. Δύσκολο ναι, αλλά όχι και αδύνατο. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Εάν είσαι πλούσιος μόνο με εκείνα που οι κλέφτες μπορούν να κλέψουν και οι σκώροι να φάνε, με τί θα μείνεις εάν οι κλέφτες όντως τα κλέψουν και οι σκώροι τα φάνε; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Όσο μεγαλύτερος είναι ο πλούτος εκτός Θεού, τόσο μεγαλύτερη είναι η αθλιότητα. Όσο μεγαλύτερη είναι η γνώση εκτός Θεού, τόσο μεγαλύτερο το κενό. Ο Θεός είναι ο μόνος που μας κάνει πλούσιους και σοφούς. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Είναι ελάχιστοι εκείνοι που τρελάθηκαν από την φτώχεια, αλλά πάρα πολλοί εκείνοι, που τρελάθηκαν από τον πλούτο. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Όποιος μαζεύει χρήματα και εμπιστεύεται τη ζωή του σ' αυτά, αποδεικνύει την απιστία του στην αλήθεια, ότι ο Θεός νοιάζεται γι' αυτόν. (Άγιος Νείλος του Σόρα)