Περί πολιτικής

  • Και δώσω υμίν ποιμένας κατά την καρδίαν μου. [Θα σας δώσω ποιμένες καλούς σύμφωνα με την καρδιά Μου.] (Ιερεμίας 3,15) Υποσημείωση: Οι άλλοι πολιτικοί, που είναι ανάξιοι προχειρίζονται στο αξίωμα κατά παραχώρηση ή και βούληση του Θεού σε ανάξιο λαό εξαιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητάς τους.
  • Τί να σου κάνουν οι πολιτικοί; Είναι μπερδεμένοι με τα ψυχικά πάθη τους. Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτόν του, πως θα μπορέσει να βοηθήσει τους άλλους; Φταίμε και εμείς για την κατάσταση αυτή. Αν είμασταν αληθινοί Χριστιανοί, θα μπορούσαμε να στείλουμε στη Βουλή, όχι βέβαια Χριστιανικό κόμμα, αλλά Χριστιανούς πολιτικούς και τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όταν σε μια χώρα υπάρχει πολύ αμαρτία, τότε και η πολιτική της χώρας, πάει στραβά. (ΌσιοςΠορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ανάλογα με το ήθος του άρχοντα, πλάθονται συνήθως και οι υπήκοοι, ώστε όποιοι είναι οι ηγέτες, τέτοιοι κατ' ανάγκη είναι οι οδηγούμενοι. (Μέγας Βασίλειος)
  • Εκείνος θα έπρεπε αληθινά να κυβερνά, ο οποίος εφαρμόζει στην ψυχή και στο σώμα του, τους νόμους της αρετής. (Όσιος Θαλάσσιος)
  • Οι υποθέσεις και τα πράγματα του κράτους είναι άσχημα και αιτία δεν είναι τόσο η αβουλία των κυβερνώντων, όσο η δική μας αμαρτία, η συνέπεια των αμαρτιών μας. Αυτή έκανε τα πάντα άνω κάτω, αυτή έφερε όλα τα κακά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους για τα μεν δικά τους σφάλματα γίνονται συνήγοροι, κατηγορούν όμως τα σφάλματα των άλλων. Και πολλές φορές λένε, ότι τα πράγματα της πολιτείας δεν βαδίζουν καλώς και ότι αιτία του κακού, είναι η απερισκεψία των αρχόντων. Εγώ όμως λεω, ότι όχι η απερισκεψία των αρχόντων, αλλά τα δικά μας σφαλματα είναι η αιτία της αναταραχής και αυτά προκαλούν τις συμφορές που μας συμβαίνουν. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Εξάλλου το να εκλέγουμε τους άρχοντες σύμφωνα με τις επιθυμίες μας, τίποτε άλλο δεν είναι παρά, το ότι λόγω των προηγούμενων σφαλμάτων μας, τέτοιον άρχοντα αποκτήσαμε... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Έναν άνθρωπο που συγκρατεί τον θυμό, τον φθόνο και τις ηδονές του και ο οποίος όλα τα υποτάσσει στους Νόμους του Θεού, έναν τέτοιον άνθρωπο θα ήθελα να έβλεπα με μεγάλη ευχαρίστηση να εξουσιάζει. Εκείνος που κυβερνιέται από τα πάθη του και δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτόν του, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει και τους άλλους, σύμφωνα με τους Νόμους του Θεού; Ούτε ο πολιτικός, ούτε ο πνευματικός ηγέτης μπορούν να διοικήσουν καλά, αν δεν κυβερνούν πρώτα τον εαυτόν τους όπως πρέπει, αν δεν τηρούν με κάθε λεπτομέρεια τους νόμους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τί ωφελείσαι, όταν εξουσιάζεις ανθρώπους και εξουσιάζεσαι από τα πάθη σου; Είσαι σαν και εκείνον που στο σπίτι του δέρνεται από τους υπηρέτες του και στην αγορά εμφανίζεται καμαρωτός, επειδή έχει άλλους κάτω από την εξουσία του. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν κάποιος προτού γίνει μαθητής, αμέσως γίνεται δάσκαλος, οπωσδήποτε θα φτάσει στην αλαζονεία. Και αν προτού μάθει να άρχεται γίνει άρχοντας, αμέσως θα φουσκώσει από υπερηφάνεια. Όσοι από χαμηλές τάξεις πάρουν υψηλά αξιώματα, ευκολότερα φουσκώνουν από υπερηφάνεια. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η εξουσία πολλές φορές μας παρασύρει να πράττουμε πράγματα, τα οποία δεν θεωρούνται καλά από τον Θεό και χρειάζεται πραγματικά γενναία ψυχή, για να κάνουμε καλή χρήση της τιμής, της δόξας και της εξουσίας. Διότι η εξουσία πολλούς κατέστησε υπερήφανους, τους διήγειρε το θυμό και αναίρεσε το χαλινό της γλώσσας τους, καταποντίζοντάς τους στον μεγαλύτερο βυθό των κακών. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Εκείνος ο οποίος υποτάσσεται στους αρχόντες, στην πραγματικότητα δεν υποτάσσεται στους άρχοντες, αλλά υπακούει στον Θεό. Αντίθετα εκείνος που δεν υποτάσσεται στους άρχοντες, γίνεται απειθής (ανυπάκουος) προς τον Θεό. Διότι όπως λέει η Αγία Γραφή: "Ου γαρ έστιν εξουσία ει μη από Θεού" (Ρωμ. 13,1). Δεν υπάρχει πραγματική εξουσία, παρά μόνο εκείνη, η οποία προέρχεται απο τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν υποτασσόμαστε στους άρχοντες και δεν τους κάνουμε υπακοή, μόνο όταν επιβάλλουν νόμους αντίθετους με τους Νόμους του Θεού.
  • Ο άρχοντας έχει την υποχρέωση, να φροντίζει για την σωτηρία των υπηκόων του, να εξημερώνει τον άγριο και τον ανυπάκουο, να τιμά τους αρίστους, να τιμωρεί τους μοχθηρούς και όλα αυτά πρέπει να τα κάνει εκπαιδευόμενος από το Θεό Λόγο. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Άρχοντες πρέπει να ανακηρύσσονται εκείνοι που είναι στολισμένοι με όλες τις αρετές. Ή τουλάχιστον, αν δεν συμβαίνει αυτό, πρέπει οπωσδήποτε να είναι δικαιότατοι. Γιατί όσες παρανομίες κάνει ο άρχοντας, αυτές κατευθύνουν το μίσος και την οργή του λαού προς εκείνον που εξέλεξε τον άρχοντα. (Μέγας Φώτιος)
  • Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, θα έπρεπε να είναι Άγιος. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ποιός είναι πιο κοντά στην Εκκλησία, ποιός αγωνίζεται γι΄ αυτήν και για την πατρίδα και ποιός έχει ζωή σύμφωνη μ΄αυτά που λέει; Αυτόν να ψηφίζετε! Όποιον βλέπετε πως είναι πιο καλός και πιο κοντά στην Εκκλησία, αυτόν να ψηφίζετε! Δεν λέω να ψηφίζετε κόμματα, όπως αυτά που βγαίνουν και λέγονται π.χ Χριστιανοδημοκρατικά, γιατί είναι λάθος. Δεν πρέπει να κομματιαζόμαστε. Εμείς πρέπει να αγαπούμε πρώτα την Εκκλησία μας και μετά την πατρίδα μας και να ψηφίζουμε αυτούς που βλέπουμε να αγωνίζονται γι΄ αυτά τα 2. Βλέπετε, ο Μακρυγιάννης και όλοι οι μεγάλοι ήρωες γι΄αυτά τα 2 αγωνίστηκαν και έχυσαν το αίμα τους. Πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος. Γι΄ αυτό, πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, που είμαστε ελεύθεροι και όχι δούλοι των Τούρκων και να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία. Σήμερα δυστυχώς βάλαμε στη Βουλή ανθρώπους να μας διοικούν, των οποίων το ιστορικό είναι πολύ επιβαρυμένο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό. Εμείς, λοιπόν, εφόσον έχουμε ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιές έχουν το λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δεν γίνεται. Και πάντα πρέπει να ψηφίζουμε με δύο κριτήρια: α) με το πόσο αγαπά ο υποψήφιος το Θεό και το κατά πόσο, είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας και β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου και όχι στο δικό του συμφέρον. Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει Χριστιανικό. Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη να το πληρώσει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σήμερα για να γίνει κανείς Πρωθυπουργός, πρέπει να είναι Μασόνος. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το 1981 μερικοί λαϊκοί ρωτούσαν τον Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη, τί να φηφίσουν στις εκλογές που πλησίαζαν και εκείνος τους είπε: Αν δεις τον τρελό και τον μεθυσμένο να τσακώνονται, να κάτσεις στην άκρη και να μην ανακατευτείς...
  • Αν η Πρόνοια του Θεού, μας παραχώρησε αξιώματα και εξουσία, ας γίνουμε μέσω αυτών ευεργέτες των ανθρώπων. Ας φτύσουμε το φοβερό εκείνο δηλητήριο, το τόσο επικίνδυνο για τη ψυχή μας, τον άλογο εγωισμό, που κάνει τους ανθρώπους άρρωστους, ή μάλλον θηρία και δαίμονες, μάστιγες της ανθρωπότητας και εχθρούς του εαυτού μας. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Ο Θεός επιτρέπει τόσο τις καλές όσο και τις σκληρές πολιτικές εξουσίες. Τις πρώτες για να μας παρηγορούν, ενώ τις δεύτερες για να μας προκαλέσουν συντριβή και ταπείνωση. (Στάρετς Αντώνιος της Όπτινα)
  • Τρία πράγματα πρέπει να θυμάται κανείς όταν βρίσκεται στην εξουσία: Ότι κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το νόμο και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια. (Αββάς Αγάθων)
  • Οι πολιτικοί μας, ψηφίζουν αντίχριστους νόμους. Ξέρετε τί πρέπει να κάνουμε; Κανένας να μην πάει να ψηφίσει. Κανένας να μην ψηφίσει κανέναν. Κανένας να μην προσέλθει. Να δούμε τι θα γίνει και τι μήνυμα μπορούμε να περάσουμε... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Κανένα κόμμα δεν πρέπει να μας εκφράζει. Και κάθε φορά που πάμε να ψηφίσουμε, να σκεπτόμαστε ποιό είναι το λιγότερο κακό για τη χώρα μας. Θα ψηφίζουμε με αρχή: ''Το μη χείρον βέλτιστον''. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Αλίμονο στον Χριστιανό που θα πεί, «εμένα με εκφράζει το τάδε ή το τάδε κόμμα». Αυτός πολύ απέχει από του να είναι ένας συνειδητός Χριστιανός. Κανένα κόμμα δεν εκφράζει τον Χριστιανό. Και βλέπετε, ότι σε μερικά πράγματα είναι όλα τα κόμματα, από την άκρα Δεξιά μέχρι την άκρα Αριστερά, σύμφωνα. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Όταν ασκείς το εκλογικό σου δικαίωμα, ψήφισε, όχι σύμφωνα με τις γνωριμίες, αλλά σύμφωνα με την συνείδησή σου. Μην τον προτιμήσεις, διότι είναι συγγενής, γνωστός, φίλος ή διότι έχεις προσωπική υποχρεώση. Αλλά να τον εκλέξεις, αν έχει φόβο Θεού και ικανότητα. Και επειδή δεν υπάρχουν τέλειοι, να ψηφίσεις τους καλύτερους. Εφόσον όμως, δεν ψηφίζουμε κατά συνείδηση, ας μην γογγύζουμε κατόπιν, για την κατάσταση ή μάλλον για την ακαταστασία. Να γογγύζουμε πρέπει κατά του εαυτού μας. Διότι εμείς βγάζουμε τους Κυβερνήτες και εκείνοι κατόπιν διορίζουν τους αρμοδίους. Η διόρθωση λοιπόν έγκειται σε σένα. Όταν ψηφίζεις και κάθε φόρα που ψηφίζεις, είσαι παντοδύναμος, γίνεσαι ανώτερος από τον Πρωθυπουργό, διότι είσαι εσύ που τον εκλέγεις... (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
  • Το Ελληνικό Κοινοβούλιο, κατήντησε λεγεώνα δαιμονίων. Όλοι οι διαβόλοι μαζεύτηκαν μέσα στην βουλή. Μαζεύτηκαν εκεί, το δαιμόνιο της αθεϊας, το δαιμόνιο της απιστίας. το δαιμόνιο της μοιχείας, το δαιμόνιο της πορνείας, το δαιμόνιο της... Συνεπώς, εφόσον υπάρχουν τέτοια δαιμόνια εκεί, η Ελληνική Βουλή δεν έχει ανάγκη από Αγιασμό, αλλά έχει ανάγκη από εξορκισμό! Και επειδή εγώ είμαι πολύ αμαρτωλός, θα καλέσω τον Γέροντα Πορφύριο (Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη), για να τους εξορκίσει όλους!... Να εξορκίσει τα δαιμόνια, που φωλιάσαν, μέσα στην καρδιά της Ελλάδος...!!! (Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)
  • Ακούω τους πολιτικούς να μιλάνε για αλλαγή προς το καλύτερο (ή προς το χειρότερο;). Είναι δυνατόν, οι ίδιοι άνθρωποι να κάνουν αλλαγή; Δεν έχουν ανάγκη αλλαγής τα πράγματα. Οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουνε, για να αλλάξουν τα πράγματα. (Παναγόπουλος)
  • Τρία προσόντα πρέπει να έχει όποιος πρόκειται να αναλάβει την διακυβέρνηση ενός κράτους: α) πρέπει να είναι φίλος προς το υπάρχον καθεστώς β) να διαθέτει την απαραίτητη ικανότητα και γ) να διαθέτει την αρετή εκείνη και την αγάπη προς την δικαιοσύνη, που αρμόζει στο κράτος στο οποίο ζει. (Αριστοτέλης)
  • Το να ασκείς εξουσία, είναι υπέρτατη ευχαρίστηση. (Αριστοτέλης)
  • Ο πιο κακός άρχοντας είναι εκείνος που δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτό του. (Ισοκράτης)
  • Το ήθος όλη της πολιτείας είναι το ίδιο, μ' αυτό αυτών που την κυβερνούν. (Ισοκράτης)
  • Κάθε λαός είναι άξιος των πολιτικών που τον κυβερνούν. (Πλάτωνας)
  • Ο πολιτικός δεν πρέπει να επιδεικνύεται με τα λόγια που λέει, αλλά με τα έργα που κάνει. (Πυθαγόρας)
  • Άνθρωποι μικροί, χωρίς αξία και ηθικό ανάστημα, που κατάφεραν ωστόσο να αναρριχηθούν σε μεγάλα αξιώματα, το μόνο που πέτυχαν είναι ό,τι και ο νάνος που έκλεψε και φόρεσε στολή γίγαντα. (Τρεμπέλας)
  • Εκείνος μονάχα είναι ο κατάλληλος να κυβερνήσει άλλους, που πρώτα μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτόν του. (Σόλων)
  • Εκείνος που στ' αληθινά αγαπά το λαό, δεν γίνεται ποτέ αρχηγός του, γίνεται υπηρέτης του. (Λουντέμης)
  • Στις δημόσιες υποθέσεις (πολιτική), να φέρεσαι όπως κάνεις με την φωτιά. Ούτε να πλησιάζεις πολύ κοντά για να μην καείς, ούτε πολύ μακριά, για να μην παγώσεις. (Αντισθένης)
  • Ο όρκος του πολιτικού, μοιάζει με τον όρκο της πόρνης. Και οι δύο ορκίζονται, σε όποιον απευθύνονται. (Δίφιλος ο Σίφνιος)
  • Η αργία γέννησε τη φτώχεια. Η φτώχεια γέννησε την πείνα. Η πείνα γέννησε την όρεξη. Η όρεξη γέννησε την αυθαιρεσία. Η αυθαιρεσία γέννησε τη ληστεία. Η ληστεία γέννησε την πολιτική. Να λοιπόν, η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου... (Παπαδιαμάντης)
  • Στην πολιτική γίνονται πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται. (Κωνσταντίνος Καραμνλής)
  • Είναι πιο εύκολο να περάσει καμήλα από την τρύπα βελόνας, παρά Έλληνας πολιτικός να καταλάβει την Ελλάδα. (Σεφέρης)
  • Ένας πολιτικάντης, σκέφτεται τις επόμενες εκλογές, ενώ ένας άξιος πολιτικός σκέφτεται τις επόμενες γενιές. (Κλαρκ)
  • Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς... δεν ανακαλείς... και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου. (Ναπολέων)
  • Στην πολιτική δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί, ούτε αιώνιοι φίλοι. Υπάρχουν μόνο αιώνια συμφέροντα. (Πάλμερστον)
  • Οι πολιτικοί είναι πάντα ίδιοι. Υπόσχονται να φτιάξουν γέφυρα ακόμα και όταν δεν υπάρχει ποτάμι. (Χρουστσόφ)
  • Η πολιτική είναι σκληρή δουλειά σαν τον πόλεμο, αλλά πιο επικίνδυνη. Στον πόλεμο μπορείς να σκοτωθείς μια φορά. Στην πολιτική πολλές... (Τσώρτσιλ)
  • Η καλύτερη πολιτική είναι η ειλικρίνεια. (Τσώρτσιλ)
  • Κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν κόμμα, για χάρη των αρχών τους και κάποιοι άλλοι αλλάζουν τις αρχές τους, για χάρη του κόμματος. (Τσώρτσιλ)
  • Στην πολιτική, οι μαέστροι συνήθως κρύβονται πίσω από την ορχήστρα. (Μαξιμιλιάν)
  • Η πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η τέχνη της ψευδολογίας. (Βολταίρος)
  • Το ψέμα υψώθηκε και έγινε ευγένεια, στα χέρια της πολιτικής. (Αϊνστάϊν)
  • Ο πολιτικός προσποιείται τον υπηρέτη, προκειμένου να γίνει αφέντης. (ΝτεΓκωλ)
  • Αν υπάρχουν τίμιοι κλέφτες, τότε υπάρχουν και τίμιοι πολιτικοί. (Μένκιος)
  • Η πολιτική όπως την εφαρμόζουν με ελπίδα σε όλο τον κόσμο, αποτελείται κυρίως από την πλάνη, ότι μία αλλαγή στη μορφή, είναι αλλαγή στην ουσία. (Μένκιος)
  • Η πολιτική δεν με ενδιαφέρει. Είναι σαν την σκυλίσια ζωή, χωρίς την σκυλίσια αξιοπρέπεια. (Κίπλινγκ)
  • Εκείνοι που έχουν φωνή λιονταριού και πράξεις λαγού, τί άλλο είναι παρά τέρατα; (Σαίξπηρ)
  • Από έναν κόρακα θα ακούσεις το κρα... Από έναν σκύλο θα ακούσεις το γαβ... Και από έναν πολιτικό θα ακούσεις το θα... (Τάγιος)
  • Ένας πολιτικός όσο πιο πολύ μιλάει, τόσο περισσότερα θέλει να κρύψει. (Τάγιος)
  • Πολιτική και έγκλημα είναι το ίδιο πράγμα. (Αλ Πατσίνο)
  • Η τέχνη του πολέμου είναι η τέχνη να εξοντώνεις ανθρώπους, η τέχνη της πολιτικής είναι να τους εξαπατάς. (Ντε Αλαμπέρ)
  • Ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες πολιτικούς, δεν είναι θύμα! Είναι συνεργός τους... (Όργουελ)
  • Στην πολιτική, ο ίσιος δρόμος είναι αδιάβατος. (Μακ Μίλλαν)
  • Δεν είναι στη φύση της πολιτικής να εκλέγονται οι καλύτεροι. Οι καλύτεροι δεν θέλουν να εξουσιάζουν τον συνάνθρωπό τους. (Μακντόναλντ)
  • Κάποιοι πολιτικοί, μπορούν να μιλούν με τις ώρες για ένα θέμα, ενώ κάποιοι άλλοι, δεν χρειάζονται καν θέμα. (Έβινγκ)
  • Ο πιο ευχάριστος τρόπος για να καταστραφείς είναι οι γυναίκες, ο πιο γρήγορος τα τυχερά παιχνίδια... Ο πιο σίγουρος, η πολιτική. (Πομπιντού)
  • Στους διπλωμάτες, δεν αρέσει να λένε αυτό που σκέπτονται. Στους πολιτικούς, δεν αρέσει να σκέφτονται αυτά που λένε. (Ουστίνοφ)
  • Πολιτική: απασχόληση για τους ανώμαλους. (Λεχ Βαλέσσα)
  • Αυτή η τρομερή, ακατανίκητη τάση προς την εξουσία, εμφανίζεται από μια κενότητα μέσα σου, από την κατωτερότητά σου. (Όσσο)
  • Είναι εξίσου επικίνδυνο, να δώσεις μαχαίρι σε τρελό και δύναμη σε πονηρό. (Ιάμβλιχος)
  • Οι συνετοί δεν θα έρθουν ποτέ στην εξουσία. Και πολύ λιγότερο, οι δίκαιοι. (Κέστνερ)
  • Αν σε καταφέρουν (οι πολιτικοί και όχι μόνο) να ρωτάς λάθος ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τις απαντήσεις που θα δώσουν. (Thomas Pynchon Αμερικανός συγγραφέας)
  • Είναι αδύνατο να κυβερνήσεις δίκαια ένα έθνος, χωρίς το Θεό και την Βίβλο. (Τζώρτζ Ουάσιγκτον)
  • Ο φτωχός εργάζεται.

Ο πλούσιος τον εκμεταλλεύεται.

Ο στρατιώτης προστατεύει και τους δύο.

Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις.

Ο απατεώνας εκμεταλλεύεται και τους 4.

Ο μεθύστακας πίνει στην υγεία και των 5.

Ο τραπεζίτης εξαπατάει και τους 6.

Ο δικηγόρος αγορεύει ξεγελώντας και τους 7.

Ο γιατρός σκοτώνει και τους 8.

Ο νεκροθάφτης θάβει και τους 9.

Ο πολιτικός ζει εις βάρος και των 10! (Κικέρων)

  • Δεν είμαστε με κανένα πολιτικό κόμμα. Τα κόμματα δυστυχώς, μας έχουν κομματιάσει...
  • Πολιτική είναι η τέχνη να μοιράζεις την πίτα με τέτοιο τρόπο, ώστε ο καθένας να πιστεύει ότι έχει πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι.
  • Πολιτική: η τέχνη να εξαπατάς τους ανθρώπους που σε ψήφισαν.
  • Πολιτικός είναι ο άνθρωπος εκείνος, που του δανείζεις ένα χιλιάρικο, σου επιστρέφει ένα πεντακοσάρικο και στη συνέχεια υποστηρίζει, ότι και οι 2 χάσατε από ένα πεντακοσάρικο.
  • Αφήστε τα χέρια των πολιτικών ελεύθερα και θα τα βρείτε μέσα στις τσέπες σας.
  • Το πολιτικό κόμμα είναι η τρέλα των πολλών προς όφελος των λίγων.
  • Κάποιοι πολιτικοί μπορούν να ομιλούν με τις ώρες για ένα θέμα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν χρειάζονται καν θέμα.
  • Οι εκλογές των πολιτικών γίνονται, για να μας δώσουν την εντύπωση, ότι έχουμε την ελευθερία της επιλογής. Δεν είναι όμως έτσι. Δεν έχουμε καμμία επιλογή. Αποκτούμε ιδιοκτήτες. Μας έχουν στην κατοχή τους και αποφασίζουν αυτοί για όλα.
  • Η πολιτική είναι σαν το μπιλιάρδο. Φθάνει κανείς στο στόχο μόνο με συγκρούσεις.
  • Τα λάθη είναι ανθρώπινα, το να ρίχνεις το φταίξιμο στους άλλους, πολιτική.
  • Οι γυναίκες που ασχολούνται με την πολιτική, μοιάζουν με τις όρνιθες, που θέλουν να γίνουν γύπες.
  • Πολλοί θαυμάζουν τους ανθρώπους που ανεβαίνουν ψηλά γρήγορα. Μα πρέπει να ξέρουν πως τίποτε δεν ανεβαίνει ψηλά πιο γρήγορα, από την σκόνη, το άχυρο και τα φτερά.
  • Για να κυβερνήσεις τον εαυτόν σου, χρησιμοποίησε το μυαλό σου. Για να κυβερνήσεις τους άλλους, χρησιμοποίησε την καρδιά σου.
  • Μην σκοτώνετε τα κουνούπια. Άλλοι σας πίνουν το αίμα.
  • Κάτω τα κόμματα, ζήτω οι τελείες!
  • Σύμφωνα με το λαό και η κυβέρνησή του.
  • Το ένα ψέμα είναι ψέμα, τα δύο είναι ψέματα, αλλά τα τρία είναι πολιτική. (Εβραϊκή παροιμία)
  • Τη μύγα και τον πολιτικό, τους σκοτώνεις με την εφημερίδα. (Βουλγαρική παροιμία)
  • Σε λένε «γενναιόδωρο», για να σου φάνε τα λεφτά, σε λένε «γενναίο» για να σε βάλουν να σκοτωθείς. (Τουρκικήπαροιμία)
  • Δείξ' τους το θάνατο και θα είναι ευχαριστημένοι με τον πυρετό. (Αραβικήπαροιμία)
  • Από τη στιγμή που ο Κολοκοτρώνης ανακατεύτηκε με την πολιτική, έχασε τα νερά του. Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβε το σφάλμα του και ξαναγύρισε στ' άρματα. Διηγόταν μάλιστα και τον ακόλουθο μύθο, για να δείξει πώς την έπαθε, όταν πήγε να γίνει πολιτικός: «'Ένας λύκος άρπαξε ένα αρνί από το μαντρί και πήγε παράμερα να το φάει. ''Κυρ λύκο, θα με φας, το ξέρω, είπε το αρνί. Γι' αυτό όμως το καλό, κάνε μου αυτή τη χάρη: τραγούδα μου λιγάκι, γιατί έχεις πολύ γλυκιά φωνή και μένα μου αρέσουν τα τραγούδια''. Άφησε ο λύκος το αρνί και άρχισε να ουρλιάζει. Τον άκουσαν τότε τα σκυλιά και τον πήραν στο κυνηγητό. Είδε και έπαθε, ώσπου να γλυτώσει. Τότε στάθηκε ψηλά στη ράχη και αγναντεύοντας το μαντρί είπε: Τί ήθελα εγώ να κάμω τον τραγουδιστή; Καλά να πάθω!»
  • Λέγεται πως κάποτε ο αείμνηστος και ευσεβής βασιλιάς Θεοδόσιος ο Μέγας (379-395), πρόσταξε και έβαλαν το θρόνο του στην ακροθαλασσιά. Ύστερα κάθησε εκεί όπως και στο παλάτι, μπροστά στους άρχοντες και τους αξιωματούχους, και είπε δυνατά για να τον ακούσουν όλοι: ''Θάλασσα, με την δύναμη και την εξουσία που έχω, σε διατάζω να μην προχωρήσεις πέρα από τα όριά σου και να μη βρέξεις το θρόνο μου!''. Οι άρχοντες απορούσαν με όσα έβλεπαν και άκουγαν, γιατί δεν καταλάβαιναν τι σκοπό είχε ο βασιλιάς. Δεν πέρασε όμως πολλή ώρα και ένα δυνατό κύμα, που ήρθε ξαφνικά, όχι μόνο το θρόνο έβρεξε, μα και το βασιλιά έκανε μούσκεμα από το κεφάλι ως τα πόδια. Τότε ο σοφός Θεοδόσιος νουθέτησε τους ακροατές του: ''Ας μάθουν όλοι, πως η δύναμη των κοσμικών βασιλέων είναι πρόσκαιρη και μάταιη. Αιώνιος και αληθινός Βασιλιάς, όλης της κτίσεως, είναι μόνο ο Βασιλιάς των βασιλέων. Αυτός που δημιούργησε από το μηδέν τον ουρανό και τη γη και την θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν σ' αυτά, ορατά και αόρατα. Και μπροστά στα μάτια των κατάπληκτων αρχόντων, κατέβηκε από το θρόνο και τράβηξε για την Εκκλησία, όπου έβγαλε το στέμμα του και το απόθεσε με ευλάβεια στην ιερή κεφαλή του Εσταυρωμένου. Από την ημέρα εκείνη και ως το θάνατό του δεν ξαναφόρεσε το διακριτικό της βασιλικής του εξουσίας. Ας στοχαστούμε, λοιπόν και εμείς τη μηδαμινότητα και τη ματαιότητα της εξουσίας που τυχόν έχουμε...
  • Όταν ο ένδοξος πυρπολητής του 1821 Κωνσταντίνος Κανάρης έγινε υπουργός Ναυτικών, μπαίνοντας για πρώτη φορά στο υπουργείο, είδε πίσω από το γραφείο του μια πολυτελή και αναπαυτική πολυθρόνα.
    Στο αντίκρυσμα της θύμωσε και φώναξε:
    - Τι θέλει αυτή η πολυθρόνα εκεί; Βγάλτε την γρήγορα από εδώ μέσα, γιατί αλλιώς θα την πετάξω από το παράθυρο. Φέρτε μου μια κοινή καρέκλα. Δεν ήρθα εδώ για να αναπαυθώ.
    Δυστυχώς πολλοί είναι εκείνοι που στα αξιώματα βλέπουν μονάχα τις απολαβές και όχι τις θυσίες.
  • Ο αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ (1882-1945), ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων, οι οποίοι ήταν ανέκαθεν οι αντίπαλοι των Δημοκρατικών, εκφωνούσε κάποτε ένα λόγο.
    Κάποιος από το ακροατήριο τον διέκοψε φωνάζοντας:

- Εγώ προτιμώ να ψηφίσω τους Δημοκρατικούς!

- Γιατί; τον ρώτησε ο πρόεδρος.
- Γιατί ο παππούς μου ήταν Δημοκρατικός, και ο πατέρας μου ήταν Δημοκρατικός.
- Και αν ο παππούς σου ήταν ηλίθιος και ο πατέρας σου επίσης ηλίθιος, εσύ τι θα

ήσουνα τότε; τον ξαναρώτησε ο πρόεδρος.
- Τότε θα ήμουνα Ρεπουμπλικάνος, φώναξε γελώντας ο ακροατής.