Περί χαιρεκακίας

  • Ο χαιρέκακος χαίρεται περισσότερο με τις δυστυχίες των άλλων, παρά με τα δικά του αγαθά. Η ψυχή του τρέφει μίσος γι' αυτούς που ευτυχούν και αποστρέφετα αυτούς που απολαμβάνουν τα αγαθά της ζωής. Η καρδιά του είναι γεμάτη μίσος και διακαής πόθος του είναι η δυστυχία των άλλων. Ο χαιρέκακος είναι μοχθηρός, η όψη του σκυθρωπή, το βλέμμα του ύπουλο. Έχει σφιγμένα χείλη, χαμογελάει σαρδόνια και το στόμα του είναι γεμάτο πίκρα. Ο τρόπος ζωής του είναι διεστραμμένος και υπερηφανεύεται με την κακία του. Ο Θεός θα ανταποδώσει σ' αυτόν, σύμφωνα με τις επιθυμίες της πονηρής του καρδιάς... (Άγιος Νεκτάριος)
  • Το να χαιρόμαστε με όλα, αυτό δεν είναι καλό... Γιατί και ο μοιχός χαίρεται, όταν καταστρέψει τον γάμο του πλησίον του. Ας μην κοιτάμε λοιπόν αν κάποιος χαίρεται, αλλά εάν χαίρεται για καλό πράγμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μην θελήσεις να ακούσεις βλάβη αυτού που σε λύπησε, για να μην του την ανταποδώσεις, με την καρδιά σου. (ΆγιοςΗσαϊαςοΑναχωρητής)
  • Να μη θές να ακούς τις δυστυχίες των ανθρώπων που είναι εχθροί σου. Γιατί αυτοί που ακούνε με ευχαρίστηση αυτά τα λόγια, τρυγούν τους καρπούς της δικής τους προθέσεως. (ΆγιοςΜάρκοςοΑσκητής)
  • Σε καμμιά περίπτωση δεν κάνει να χαιρόμαστε στην δυστυχία κάποιου ανθρώπου, όσο αμαρτωλός και αν είναι. Μερικοί μάλιστα, όταν βλέπουν κάποιον να μαστιγώνεται ή να φυλακίζεται από άγνοια, λέ:νε «ο στρώσας κακώς ταλαιπωρηθεί εν τω δεινώ», δηλ. όποιος δεν στρώσει καλά, θα κοιμηθεί και άσχημα. Συ λοιπόν, που έχεις τακτοποιήσει καλά τα θέματά σου, νομίζεις πως θα αναπαυθείς στην ζωή σου; Και τί θα πούμε γι' αυτό, που λέει η Γραφή: «εν συνάντημα τω δικαίω και τω αμαρτωλώ»; Η ζωή μας πάνω στη γη είναι ίδια, άσχετα αν η πολιτεία μας είναι διαφορετική. (Οσία Συγκλητική)
  • Τίποτε άλλο δεν είναι τόσο ευχάριστο στο διάβολο, όσο το να βλέπει άνθρωπο να τιμωρείται. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Διέπραξε κάποιος μια αμαρτία; Τιμωρείται ήδη αρκετά από την ίδια αμαρτία που διέπραξε, από το ίδιο πάθος που τον παρέσυρε και κυρίως τιμωρείται διότι αποξενώθηκε από τον Θεό. Είναι λοιπόν ανόητο και απάνθρωπο, να τρέφουμε κακία εναντίον αυτού του ανθρώπου. Είναι το ίδιο, σαν να ρίχνουμε στη φωτιά, ένα σώμα που είναι ήδη καμμένο. Απέναντι σε ένα τέτοιο άνθρωπο χρωστούμε διπλή αγάπη και προσευχή. Να μην τον κατακρίνουμε λοιπόν και να μην χαιρόμαστε για το κατάντημά του... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Ο λύκος στην ανεμοζάλη χαίρεται.
  • Σαν κλωτσούν την προβατίνα, ο λύκος χαίρεται.
  • Όποιος ξένο θάνατο μεριμνά, πρωτόρχετ' ο δικός του.
  • Βλέπεις άνθρωπο στην λάσπη, μην τον σπρώχνεις παρά μέσα.

***