Περί νοοτροπίας "2"

Άκουσα για έναν αδελφό, ότι όταν επισκεπτόταν κάποιον άλλον αδελφό και έβλεπε το κελλί του ασυγύριστο, απεριποίητο, σκεπτόταν: ''Είναι μακάριος αυτός ο αδελφός, γιατί κατάφερε και ξεπέρασε την μέριμνα όλων των γήινων πραγμάτων και ανύψωσε έτσι όλο τον νου του στον Θεό, ώστε δεν διακόπτει την πνευματική του εργασία, ούτε για να τακτοποιήσει και αυτό ακόμα το κελλί του''. Πάλι αν πήγαινε σε άλλον και έβλεπε το κελλί του συγυρισμένο, καθαρό, τακτοποιημένο, σκεπτόταν: ''Όπως ακριβώς είναι η ψυχή του αδελφού καθαρή, το ίδιο καθαρό είναι και το κελλί του. Ανάλογα με την κατάσταση της ψυχής του, είναι και η κατάσταση του κελλιού του''. Και ποτέ δεν έλεγε: ''Είναι ανοικοκύρευτος ή είναι ματαιόδοξος''. Αλλά επειδή ο ίδιος βρισκόταν σε καλή πενυματική κατάσταση, τον ωφελούσαν και οι δύο. (ΑββάςΔωρόθεος)
Κάνουμε το καλό ή γιατί φοβόμαστε την κόλαση και τότε βρισκόμαστε στην κατάσταση του δούλου ή για να πάρουμε μισθό και έχουμε την κατάσταση του μισθωτού ή για το ίδιο το καλό και τότε βρισκόμαστε στην κατάσταση του υιού. Γιατί ο υιός δεν κάνει το θέλημα του πατέρα του από φόβο, ούτε γιατί θέλει να πάρει απ' αυτόν μισθό, αλλά επειδή θέλει να τον διακονήσει, να τον τιμήσει και να τον αναπαύσει. Και εμείς έτσι πρέπει να κάνουμε την ελεημοσύνη, για την ίδια την αρετή, συμμετέχοντας στις δυσκολίες των άλλων, σαν να ήταν μέλη του σώματός μας. Να διακονούμε κάποιον, σαν να απολαμβάνουμε εμείς οι ίδιοι τον καρπό της διακονίας μας. Να δίνουμε έτσι, σαν να είμαστε εμείς οι ίδιοι που παίρνουμε. Αυτή είναι η ελεημοσύνη που γίνεται με επίγνωση. Έτσι βρισκόμαστε στην ψυχική κατάσταση του υιού. (ΑββάςΔωρόθεος)
Όποιος πειρασμός και αν έρθει στον άνθρωπο, πρέπει να λέει: ''Εξαιτίας των αμαρτιών μου, μου συνέβη αυτό''. Και αν του έρθει κάποιο καλό, να λέει ότι είναι οικονομία Θεού. (Αββάς Σισώης)
''Ή θα ζήσω μίαν ώρα, όπως θέλεις, Χριστέ μου, ή ας μην υπάρχω σε αυτήν την ζωή''. Σκεπτόμενος έτσι, κλαίς, θρηνείς και έρχεται το έλεος του Κυρίου. Ησυχάζουν τα πάθη και ειρηνεύεις με τον εαυτόν σου, με τον Θεόν και με όλην την κτίση... (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Όταν εσύ ταπεινωθείς όλοι θα σου φαίνονται άγιοι. Όταν εσύ είσαι φαντασμένος, όλοι σου φαίνονται ανάποδοι και κακοί. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Εάν ζήτησεις το δίκαιο για οποιοδήποτε πράγμα, που θα σε αδικήσει, ατιμάσει, βρίσει, χτυπήσει, διώξει ή τη ζωή σου επιβουλευθεί ο πλησίον σου και πάλι εσύ είσαι άδικος, εάν τον θεωρήσεις αίτιο ή τον κατηγορήσεις με εμπάθεια. Γιατί ζητείς απ' αυτόν, αυτό που δεν του το έδωσε ο Θεός. Εάν εννοήσεις καλά αυτό που σου λέω, όλους θα τους θεωρείς ανεύθυνους, για οποιοδήποτε σφάλμα και μόνον εσύ θα είσαι για όλα υπεύθυνος... (ΓέρονταςΙωσήφ οΗσυχαστής)
Σκανδαλίζονται πολλές φορές οι πιστοί από την ευτυχία των ασεβών και των απίστων. Πραγματικά θα δούμε, ότι ο Θεός κατά την ανθρώπινη λογική, πολύ άδικα μοιράζει τα αγαθά του. Εκεί, όπου θα έπρεπε να δίνη ευτυχίες δίνει δυστυχίες. Εκεί, όπου θα έπρεπε να δίνη πλούτο, δίνει φτώχεια και εκεί, όπου θα έπρεπε να δώση φτώχεια, δίνει πλούτο. Όταν περιμένουμε να μας ευλογήσει, τότε μας δίνει ένα χτύπημα δυνατό, ενώ ταυτοχρόνως άλλους τους διατηρεί σ΄ ένα διαρκές χαμόγελο. Θα λέγαμε, ότι ο Θεός διαρκώς κάνει διακρίσεις. Σκανδαλιζόμαστε από αυτό. Γιατί άραγε; Απλούστατα, διότι η καρδιά μας στρέφεται σε όλα αυτά, είναι καθηλωμένη σ' αυτά, τα αγαπά, τα αποζητεί. Όμως η λύση του δράματος, αλλού θα πρέπει να αναζητηθεί. Δεν θα πρέπει να ζητούμε την κατάργηση αυτής της φαινομενικής αδικίας. Η αλλαγή θα πρέπει να γίνει μέσα μας. Πρέπει να γίνουμε εντελώς ξένοι προς παν το ανθρώπινον, προς πάσαν ανθρωπίνη λογική, ανθρωπίνη σκέψη και προς παν αγαθόν. Να είμεστε αδιάφοροι προς πάντα. Όταν αποξενωθούμε από όλα, τότε ο Θεός θα μπορεί να είναι το παν για μας, να μένει σε εμάς μόνος ο Θεός. Αυτό θα μας δώσει την ουσιαστική γαλήνη. Αλλιώς, αν υπάρχει έστω και κάτι μέσα στην καρδιά μας, που δεν είναι της άλλης ζωής αλλά αυτής, να ξέρουμε, ότι συχνά θα βασανιζόμαστε. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Χρειάζεται φόβος και τρόμος, μην τυχόν και περιφρονήσω τον αδελφό μου, μην τυχόν νομίζω, ότι αυτός είναι υπεύθυνος για τις συμφορές μου, διότι αυτό είναι ξεπεσμός μου από τον Θεό. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας, διότι έχουμε θέλημα και επιθυμίες. Τα απρόοπτα, είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας, γι' αυτό και μας φαίνονται απρόοπτα, στην ουσία όμως δεν είναι. Διότι άνθρωπος που αγαπά τον Θεό προσδοκά τα πάντα και λέγει πάντοτε «γενηθήτω το θέλημά σου». Θα έρθει βροχή, λαίλαπα, χαλάζι, κεραυνός; «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον». Επειδή αυτά κοστίζουν στην σαρκικότητά μας, γι' αυτό εμείς τα βλέπουμε ως απρόοπτα. Για να μην ταράσσεσαι λοιπόν κάθε φορά και στεναχωριέσαι, για να μην αγωνιάς και προβληματίζεσαι, να τα περιμένεις όλα, για να μπορείς να υπομένεις ό,τι έρχεται. Πάντα να λες, καλώς ήλθες αρρώστια, καλώς ήλθες αποτυχία, καλώς ήλθες μαρτύριο. Αυτό φέρνει την πραότητα, άνευ της οποίας, δεν μπορεί να υπάρχει καμμία πνευματική ζωή. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Βλέπεις κάποιον να τρώει με τα χέρια του και αγανακτείς. Αυτό δείχνει σαφώς, ότι δεν άρχισες ακόμη την πνευματική σου ζωή. Η άσκησή σου είναι στα προοίμια. (ΓέρονταςΑιμιλιανόςο Σιμωνοπετρίτης)
Οι άνθρωποι ενεργούν περισσότερο με την λογική και λιγότερο με την πίστη. Γι' αυτό και πελαγώνουν πολλές φορές. (ΓέρονταςΕυμένιος Σαριδάκης)
Στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου βλέπω τον Χριστό. (Γέροντας Βησσαρίωνας ο Αγαθωνίτης)
Αν θέλεις να ευωδιάζεις, αγκάλιασε το ταπεινό, απλό και πράο πνεύμα. Μίσησε τον εγωισμό, ως δυσωδία και βλακεία. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Θέλει ταπείνωση ο Θεός. Όσες αρετές και αν κάνουμε, αν μας ρωτήσουν, πως πάει η πνευματική μας ζωή, να λέμε, ότι είμαστε αχρείοι δούλοι. Άμα πεις, είμαι καλά στην πνευματική ζωή, τα έχασες όλα. Είναι υπερηφάνεια... (Γέροντας Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς)
Να συνηθίσουμε να βλέπουμε πάντα την θετική πλευρά κάθε ανθρώπου και όχι την αρνητική του πλευρά, την αμαρτωλή. Έχουμε έτσι, να ωφεληθούμε και να κερδίσουμε πολλά... (ΓέρονταςΕφραίμΣκήτηςΑγίουΑνδρέα)
Ο κακός τρόπος σκέψεως, αποτέλεσμα το ότι ασχολούμαστε συστηματικά με τους άλλους, ''σαπίζει'' τον νου. Διότι ασχολούμενοι με τους άλλους, γινόμαστε τόσο πονηροί καθότι μαζεύουμε τις πονηριές και τις βρωμιές των ανθρώπων μέσα μας, στο νου μας. Βάζει και ο διάβολος στη συνέχεια τους δικούς του λογισμούς, μεγενθύνοντας τα πράγματα, εμείς γινόμαστε καχύποπτοι (φανταζόμαστε για τους άλλους) και παθαίνουμε μεγάλη ζημιά στον νου μας. Ασχολούμενοι όμως μόνο με τον εαυτόν μας, διορθώνουμε τον άσχημο τρόπο σκέψεως και βάζουμε καλούς λογισμούς. (ΓέρονταςΕφραίμΣκήτηςΑγίουΑνδρέα)
Ο τρόπος σκέψεως για τον άλλον, καθορίζει την πνευματική καθαρότητα που έχεις. Αυτός που έχει αυτήν την καθαρότητα, βέβαια βλέπει τα λάθη και τα κουσούρια του άλλου, αλλά τα βλέπει ακατάκριτα... (ΓέρονταςΕφραίμΣκήτηςΑγίουΑνδρέα)
Παιδί μου, ο καρπός της ησυχίας που επιδιώκεις, είναι να επιδιώκεις να βλέπεις τους άλλους ως Αγίους, ως Αγγέλους. Όταν βλέπεις στους άλλους ελαττώματα και ιδίως στον Γέροντά σου, να ξέρεις, ότι έπεσε η πνευματική σου ζωή, υποβιβάστηκε και χρειάζεται πολλή μετάνοια και αυτομεμψία. Όταν βλέπω και κρίνω μέσα μου τους αδελφούς μου, να ξέρω, ότι δεν πάω καλά. Πρέπει να πιστέψω καλά μέσα μου, ότι ο κάθε αδελφός είναι καλός και Άγιος και μόνο εγώ είμαι ο πιο αχρείος. Σε κάθε παρεξήγηση να βάζω εγώ μετάνοια, είτε φταίω είτε όχι, για να είμαι πάντα ειρηνικός με τους άλλους και να είναι μαζί μου η Χάρις του Θεού. Ποτέ να μην Κοινωνήσω τα Θεία Μυστήρια, αν έχω πικράνει κάποιον αδελφό και δεν έχω συνδιαλλαγεί μαζί του. (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Εδώ στο κελλάκι μου όταν βρίσκομαι και ξυπνάω, φέρνω μία θεωρία ότι πέθανα, μου έκαναν ανακομιδή οι Πατέρες και φέραν ένα καλάθι μπροστά στο τραπέζι. Εκεί είναι τα κόκκαλά μου, εκεί είναι και η κάρα μου. Δεν μου λες εσύ, παπα-Εφραίμ, τώρα που βρίσκεσαι; Βρίσκεσαι στον παράδεισο; Καλώς. Αν βρίσκεσαι στην κόλαση, τότες άρχισε από τώρα και κλαίγε και θρήνησε, ότι είσαι ανάξιος της αποστολής σου, να πούμε. Και από εκεί έρχονται οι διάφορες έννοιες, θεωρίες και προβιβάζεται η ψυχή, τρόπον τινά, από λίγη κατάνυξη σε μεγαλυτέρα, σε μεγαλυτέρα... (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Να μιμείστε ο ένας τα καλά του άλλου και για τις αδυναμίες των άλλων, να προσεύχεστε να τους ελεήσει ο Θεός. (ΓέρονταςΧριστόδουλοςΚατουνακιώτης)
Αν ο νους σας είναι διαρκώς στα πνευματικά, αν σε ό,τι βλέπετε και ακούτε, αποδίδετε πνευματικό νόημα, τότε ο εχθρός δεν θα βρει είσοδο για να εισέρθει και θα αποχωρήσει. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Όταν βαδίζετε στον κόσμο, να τον βλέπετε σαν δέντρα. Εγώ όταν βαδίζω, τους ανθρώπους τους βλέπω σαν δέντρα και ο λογισμός μου είναι καθαρός, δεν έχει μέσα ακαθαρσία, τίποτε... (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ανωτέρους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν. Να μη φερόμαστε με σκληρότητα, αλλά πάντα να έχουμε στην σκέψη μας, ότι είναι και ο άλλος του αυτού προορισμού. Εγώ, με την Χάρη του Θεού, πάντοτε έβλεπα όλους τους ανθρώπους ανωτέρους από εμένα και άγιους. (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)
Συνήθως οι άνθρωποι όταν αισθάνονται λίγοι, δεν αναπαύονται, θέλουν να πηγαίνουν με τους πολλούς και ας πηγαίνουν οι πολλοί στον βυθό. (ΓέρονταςΓεώργιοςΚαψάνης)
Στην προσευχή σου να παρακαλάς να σου δώσει ο Κύριος το χάρισμα να βλέπης τα δικά σου αμαρτήματα μόνο και να μην δίνεις σημασία στα αμαρτήματα των άλλων. «Δος μοι, Κύριε, το οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου», λέει ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Σύμφωνα με τον λογισμό μας, όπως σκεφτόμαστε, έτσι θα μας ανταποδώσει ο Χριστός. Γι' αυτό θέλει να έχουμε αυταπάρνηση. Γι' αυτό πρέπει ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε με ευλάβεια και πίστη. Και τότε αυτό που κάνουμε, θα έχει ευλογία από τον Θεό. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Όταν βλέπει κανείς ένα μηδενικό τον εαυτόν του και ότι τα πάθη του είναι μεγάλα, τότε πλησιάζει τον Θεό. Ενώ όταν βλέπει τον ένα και τον άλλο (με το τι κάνει), τότε είναι μακριά από τον Θεό. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Μην συσχετίσεις ποτέ τον άνθρωπο με τον κακό τρόπο που σου φέρεται. Να βλέπεις μέσα στην καρδιά του τον Χριστό. (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)
Ο άνθρωπος νομίζει πως ο ίδιος του σκέφτεται αρνητικά και καθόλου δεν καταλαβαίνει, ότι αυτό συμβαίνει, γιατί βρίσκεται κάτω από την επιρροή των πονηρών δαιμόνων - πνευμάτων, που έχουν αρνητική ενέργεια. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Δεν σκεπτόμαστε εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο. Εμείς σκεπτόμαστε να λάβουμε τη δύναμη από τον Θεό, να αντιδρούμε σε όλες τις περιστάσεις με αγάπη. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Η ζωή των άλλων έχει για μένα μεγαλύτερη αξία, από τον ίδιο τον εαυτό μου, από την ίδια τη ζωή μου. Όταν καταλάβετε αυτό, δεν θα υπάρχουν πια προστριβές μεταξύ σας... (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Σε κάθε έργο μας, πρέπει να προσέχουμε πως το λέμε και τι λέμε. Η σκέψη μας να είναι πάντοτε προσηλωμένη στο πως θα ευαρεστήσουμε τον Θεό και να μην επιθυμούμε κανένα πράγμα περισσότερο από τον Θεό. Να μην κρίνουμε βιαστικά τα έργα και τα λόγια των άλλων και σε δουλειές που δεν μας τις εμπιστεύονται να μην ανακατευόμαστε... (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
Αρκετοί άνθρωποι είναι αγνώμονες. Αν περιμένουμε ανταπόδοση, θα στεναχωρηθούμε. Αν όμως δεν περιμένουμε, τότε θα είμαστε ήρεμοι. (π. ΕπιφάνιοςΘεοδωρόπουλος)
Συνήθως οι άνθρωποι όταν αισθάνονται λίγοι, δεν αναπαύονται, θέλουν να πηγαίνουν με τους πολλούς και ας πηγαίνουν οι πολλοί στον βυθό... (π. Γεώργιος Καψάνης)
Να μην παγιδευόμαστε, να μην παρασυρόμαστε από την δική μας λογική, να μην συμβουλευόμαστε την δική μας λογική. Μεγάλο μυστικό αυτό... (π. ΣυμεώνΚραγιόπουλος)
Όταν σκεφτόμαστε αρνητικά, τα πράγματα μας έρχονται χειρότερα. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Όταν νομίζουμε ότι είμαστε οι σπουδαιότεροι και ότι αξίζουμε το τελειότερο, είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε ανατροπές μέσα μας και να προχωρήσουμε πνευματικά. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Πνευματική ωριμότητα είναι να βλέπουμε την ομορφιά, όχι την ασχήμια. Το καλό, όχι το κακό. Τις δυνατότητες του άλλου και όχι τις πτώσεις του. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
Να μην είμαστε ποτέ απόλυτοι, για κανέναν. Αυτό είναι ελευθερία και πλούτος ψυχής. Αυτό είναι ο "κρυφός άσος στο μανίκι". Όμως, για να μην είμαστε ποτέ απόλυτοι για κανέναν, χρειάζεται να έχουμε ζήσει μια άλλη πραγματικότητα, που να ξεπερνάει την φτήνια του ανταγωνισμού και της σύγκρουσης. Και αυτό, είναι το φρόνημα του Θεού.... (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Αν δικαιολογούμε τον άλλον άνθρωπο, γλυκαίνει η καρδιά μας. Και τότε αυτό που χάσαμε, το παίρνουμε εκατονταπλάσιο. Μας το δίνει η Χάρη του Θεού. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Όταν σε καίει η φλόγα της σαρκικής επιθυμίας, ρίξε νοερά τον εαυτό σου μέσα στη φλόγα της κολάσεως και θα καταλαγιάσεις έτσι εύκολα. Όταν στην άκρη της γλώσσας σου έχεις κανέναν άπρεπο λόγο, πριν τον ξεστομίσεις, θυμήσου το τρίξιμο των δοντιών που προκαλείται από το τρομερό ψύχος της κολάσεως και αυτό θα σου γίνει χαλινάρι. Όταν θελήσεις ν΄αρπάξεις ξένο πράγμα, φέρε στο νου σου τα λόγια του Κριτή, ''Δέστε του τα πόδια και τα χέρια, πάρτε τον και βγάλτε τον έξω στο σκοτάδι'' (Ματθ. 22,13) και θα κάνεις πίσω. Όταν δείχνεις σκληρότητα και ασπλαχνία, να συλλογίζεσαι τις πέντε παρθένες, που δεν είχαν λάδι για τα λυχνάρια τους, δεν είχαν δηλαδή έργα αγάπης και έμειναν έξω από τη γιορτή του γάμου (Ματθ. 25,1-13) και θα γίνεις οπωσδήποτε εύσπλαχνος. Όταν παρασύρεσαι σε γλέντια και μεθύσια και κραιπάλες, ν΄ακούς τη γοερή ικεσία του πλουσίου, ''Πατέρα μου Αβραάμ, σπλαχνίσου με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει με νερό την άκρη του δαχτύλου του και να μου δροσίσει τη γλώσσα (Λουκ. 16,24), ικεσία που δεν ικανοποιήθηκε και θα φύγεις μακριά από τις αμαρτωλές διασκεδάσεις. Όταν η σάρκα σου, ο κόσμος ή ο διάβολος σε παρακινούν ν΄αμαρτήσεις μ΄οποιονδήποτε τρόπο, ν΄ακούς τη φοβερή φωνή του Κυρίου, πού θα πει σ΄όλους τους αμαρτωλούς: ''Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι, πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά'' (Ματθ. 25,41). (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Τα πάντα να τα εξαρτώ από τον Κύριο. Να Του αναγνωρίζω κυριότητα και ό,τι επιτρέπει Εκείνος για μένα, είναι για το δικό μου καλό. (Παναγόπουλος)
Θα πρέπει να ρωτάμε το Χριστό, πως Αυτός μας βλέπει και τι γνώμη έχει για εμάς. Να λέμε: ''Θεέ μου, στέκομαι Κοντά Σου; Πώς στέκομαι αυτήν τη στιγμή; Φώτισέ με!''. Αν σκέφτεται έτσι ο άνθρωπος, πολλά πράγματα θα διορθώσει στον εαυτόν του, διότι τότε ο Χριστός θα τον βοηθήσει, ακόμα και φρικτό όνειρο θα του δείξει, για να του πει, ότι ο δρόμος που ακολουθεί δεν είναι σωστός. (Παναγόπουλος)
Δεν χρειάζεται εξυπνάδα στα θέματα τα Χριστιανικά. Χρειάζεται απλότητα. (Παναγόπουλος)
Μάθαμε να τα φορτώνουμε όλα και να ζητάμε ευθύνες από τους άλλους. Έστω και αν ο άλλος χαρακτηριστικά ευθύνεται, γύρισε και πες στον ευατόν σου: ''Εσύ φταις!''. Μ' αυτήν την ταπείνωση και αυτομεμψία, ο άνθρωπος προστατεύεται από τα βέλη του σατανά και διατηρεί τη Χάρη μέσα του. (Παναγόπουλος)
Την ακρίβεια δεν θα την ζητάμε από τους άλλους, αλλά από τον εαυτόν μας. Από τους άλλους, θα ανεχόμαστε τις αδυναμίες του και θα του τις δικαιολογούμε. Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται έτσι δεν αμαρτάνει και είναι καλλιεργημένος εις βάθος. (Παναγόπουλος)
Οι άνθρωποι, επειδή δεν μπορέσανε να γλυτώσουνε από τον θάνατο, από τη δυστυχία και από την αμάθεια, αποφασίσανε να μην τα συλλογίζουνται ολότελα αυτά τα πράγματα, για να γίνουνε ευτυχισμένοι. Αυτό είναι όλο που μπορέσανε να βρούνε, για να παρηγοριούνται στα τόσα βάσανα τους... (Πασκάλ)
Δεν έχει σημασία το τι σου συμβαίνει, αλλά το πως το αντιμετωπίζεις. (Επίκτητος)
Οι άνθρωποι ενοχλούνται όχι τόσο απ' αυτά που συμβαίνουν, όσο από τη γνώμη τους γι' αυτά που συμβαίνουν. (Επίκτητος)
Ένας που σκέφτεται σωστά, είναι καλύτερος από μύριους που δεν σκέφτονται. (Πλάτωνας)
Πρέπει ο συνετά σκεπτόμενος, να κάνει πάντοτε την σκέψη του ανώτερη από τις επιθυμίες του. (Δημοσθένης)
Ούτε όταν ευτυχείς, πρέπει να αισθάνεσαι υπερβολική χαρά, ούτε όταν δυστυχείς, να αισθάνεσαι υπερβολική λύπη. (Ισοκράτης)
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, πάνω στα ίδια τα γεγονότα. Μπορούμε όμως να τα μεταβάλλουμε, με τον τρόπο που θα τα δεχτούμε... (Κλωντέλ)
Με τη δύναμη της θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτόν του. Με τη δύναμη της αγάπης αλλάζει τους άλλους. Και με τη δύναμη της σκέψης αλλάζει τον κόσμο. (Ταγκόρ)
Να έχεις σιδερένια γροθιά, μέσα σε βελούδινο γάντι. (Ναπολέων)
Αν σε απασχολεί, το τι θα σκεφτούν για σένα οι άλλοι, θα είσαι σε όλη σου τη ζωή ένας φυλακισμένος. (Λάο Τζου)
Ένας από τους πιο κοινούς πειρασμούς, ο οποίος όμως οδηγεί στις μεγάλες συμφορές είναι ο πειρασμός των λέξεων: ''Αφού όλοι έτσι κάνουν...'' (Τολστόϊ)
Η στάση σου απέναντι στη ζωή, θα καθορίσει και την στάση της ζωής απέναντί σου. (Γκιμπράν)
Οι ικανότητες είναι αυτό που είσαι ικανός να κάνεις. Τα κίνητρα καθορίζουν αυτό που κάνεις. Και η νοοτροπία καθορίζει, πόσο καλά το κάνεις. (Lou Holtz - Αμερικανόςπροπονητήςράγκμπυ)
Αυτοί που ξέρουν πώς να σκέφτονται, δεν χρειάζονται δασκάλους. (ΜαχάτμαΓκάντι)
Να είσαι το αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου. (Έσεμπαχ)
Όταν κλείνει μια πόρτα στη ζωή μας, ανοίγει μια άλλη. Και αντί να μπούμε από την νέα, χάνουμε τον καιρό μας, κοιτάζοντας την κλεισμένη. (ΈλλενΚέλλερ)
Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αλλά μπορείς να καταστρέψεις το παρόν με το να στενοχωριέσαι για το μέλλον. (Γούντι Άλλεν)
Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο με τη σωστή νοοτροπία, να πετύχει έναν στόχο. Τίποτα πάνω στη γη δεν μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο, με λάθος νοοτροπία. (Τζέφερσον)
Ο ένας κοιτάζει τον νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη, ο άλλος βλέπει σ' αυτόν τα άστρα που αντανακλούνται. (Καντ)
Η κυριότερη αιτία που κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν είναι οι σκέψεις τους. (Λεονάρντο Ντα Βίντσι)
Κάρφωσε το βλέμμα σου μπροστά, σ' αυτό που μπορείς να κάνεις, όχι πίσω σ' αυτό που δεν μπορείς ν' αλλάξεις. (Τομ Κλάνσυ)
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία, από το να τα παίρνεις όλα κατάκαρδα. (Γκρασιάν)
Υπάρχουν πάντοτε λουλούδια γι' αυτούς που θέλουν να τα βλέπουν. (Ματίς)
Όταν παραπονιέσαι για το κακό, το διπλασιάζεις. Όταν το περιγελάς, το εξουδετερώνεις. (Κομφούκιος)
Σε κάθε περίσταση της ζωής σου, να διερωτάσαι: Τί θα έκανε ο Χριστός στη θέση μου;
Να προσεύχεσαι σαν να εξαρτώνται τα πάντα από το Θεό και να προσπαθείς σαν να εξαρτώνται τα πάντα από σένα.
Δεν είναι δυνατόν να περάσουμε με ευλάβεια την σημερινή μέρα, εάν δεν την λογαριάσουμε, σαν την τελευταία ημέρα της ζωής μας.
Από τη στιγμή που οι Χριστιανοί έπαψαν να σκέφτονται τον άλλον κόσμο, έπαψαν να είναι χρήσιμοι σ' αυτόν.
Όταν τελειώσει η ημέρα, ευχαριστούμε το Θεό για όσα αγαθά μας έδωσε ή για όσο επιτύχαμε και εξομολογούμαστε τις παραλείψεις μας.
Όταν ακούς τις σειρήνες της πυροσβεστικής, σκέψου και προσευχήσου για εκείνους που κινδυνεύουν. Όταν ο άνεμος φυσάει και τρίζουν τα τζάμια, σκέψου όσους ταξιδεύουν, όσους δεν έχουν γερά σπίτια, όσους κρυώνουν...
Τα πλοία δεν βυθίζονται εξαιτίας του νερού που είναι γύρω τους, αλλά εξαιτίας του νερού που μπαίνει μέσα τους. Μην αφήνεις αυτά που συμβαίνουν γύρω σου, να μπαίνουν μέσα σου και να σε βαραίνουν...
Κάποιοι παραπονιούνται γιατί τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια. Κάποιοι άλλοι όμως, χαίρονται που τα αγκάθια βγάζουν τριαντάφυλλα.
Από την ιδέα που έχετε για το Χριστό, θα εξαρτηθεί και η ιδέα που έχετε για τον άνθρωπο.
Όταν σήμερα δύσει ο ήλιος, να σκεφτείς το εξής: Στη ζωή σου έχεις μια μέρα λιγότερη να ζήσεις, αλλά έχεις μια μέρα περισσότερη να θυμάσαι...
Θα κατορθώναμε περισσότερα πράγματα στη ζωή μας, αν δεν θεωρούσαμε πολλά ως ακοτόρθωτα.
Όταν θέλεις να παρηγορηθείς, βλέπεις τον χειρότερό σου και όχι τον καλύτερό σου.
Να ζητάς πολλά από τον εαυτόν σου και να περιμένεις λίγα από τους άλλους. Έτσι θα γλυτώσεις πολλές στενοχώριες και απογοητεύσεις.
Να κοιτάς τη φύση με τα μάτια του φωτογράφου, τη ζωή με τα μάτια του ποιητή και το θάνατο, με τα μάτια του φιλοσόφου.
Έχουμε έφεση στον αρνητισμό και στην αρνητική σκέψη και αυτό φαίνεται από το εξής: Αν δώσεις σε κάποιον 2 βιβλία, που το ένα θα έχει τίτλο: ''Ποιός είναι πραγματικά ο Ιησούς'' και το άλλο: ''Ο Ιησούς δεν υπήρξε'', θα επιλέξει το δεύτερο και αυτό διότι δεν έχουμε την ταπείνωση να μάθουμε πρώτα κάτι τι είναι, ώστε να το αρνηθούμε, αλλά ο εγωισμός επιλέγει την οδό του αρνητισμού για να τραφεί και να χορτάσει με αοριστολογίες.
Ο αετός που πετάει πολύ ψηλά, δεν νοιάζεται πως θα περάσει τα ποτάμια και τα όρη.
Να είσαι πάντοτε ευχαριστημένος με ό,τι έχεις, όχι όμως με ό,τι είσαι.
Πολλές φορές οι σκέψεις μας βασανίζουν πιο πολύ από τα γεγονότα.
Αν ένα αγκάθι μπήκε στο χέρι σου, να είσαι ευτυχής που δεν μπήκε στο μάτι σου.
Αυτός που δεν μπορεί να σκεφτεί είναι βλάκας. Αυτός που δεν θέλει να σκεφτεί είναι μωρός. Και αυτός που δεν τολμά να σκεφτεί είναι δούλος.
Θα αντιμετωπίζω τον κόσμο χαμογελώντας, γιατί όλα είναι στην πραγματικότητα παροδικά!

Όταν η θλίψη βαραίνει την καρδιά μου, θα παρηγορώ τον εαυτόν μου λέγοντας,

ότι θα περάσει και αυτό!

Όταν είμαι φουσκωμένος από τη χαρά της επιτυχίας, θα προειδοποιώ τον εαυτόν

μου, πως και αυτό θα περάσει!

Όταν η φτώχεια με συνθλίβει, θα λέω στον εαυτόν μου, πως και αυτό θα περάσει!

Όταν είμαι χωμένος μέσα στα πλούτη, θα λέω στον εαυτόν μου, πως και αυτό θα

περάσει!

Αφού όλα θα περάσουν, για να με ανησυχούν σήμερα;

Της αλεπούς οι σκέψεις, δεν χωρούν στου λιονταριού το κεφάλι.
Περισσότερο γάλα δέχεται εκείνο το μωρό, που κλαίει περισσότερο.
Στο καλό να μην υπερηφανευτείς και στο κακό μην απελπιστείς.
Κακομελέτα και έρχεται, καλομελέτα και έρχεται...
Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω.
Ο νους κουράζει το κορμί και ο νους το ξεκουράζει.
Μη δεις ψηλό και φοβηθείς, κοντό και ξεθαρρέψεις.
Να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.
Πάει ένας τυφλός να εξομολογηθεί σε έναν γέροντα:
''Γέροντα έχω πρόβλημα, πουλάω μικροπράγματα έξω στο δρόμο για να ζήσω, αλλά συνέχεια μια παρέα μικρών παιδιών μου τα κλέβουν και με χτυπάνε στο κεφάλι και γελάνε μαζί μου! Είμαι πολύ αμαρτωλός γέροντα, γι' αυτό συμβαίνει αυτό!''.
Θυμωμένος ο Γέροντας απαντάει: ''Τα παλιόπαιδα, σα δεν ντρέπονται. Πλέον δεν σέβεται κανείς τίποτα σε αυτή την εποχή. Να φωνάξουμε την αστυνομία''.
Και του απαντάει ο Τυφλός: ''Τί λες γέροντα; Δεν με νοιάζει για τα πράγματα που με κλέβουν, ούτε για το ότι με κοροϊδεύουν και με χτυπάνε· με ενοχλεί, που αυτά τα κακόμοιρα παιδάκια γεμίζουν αμαρτίες και μαυρίλα στην ψυχούλα τους εξαιτίας μου... που είμαι τυφλός. Εγώ ευθύνομαι για τις πράξεις τους και εύχομαι στον Κύριο να μην τους τα καταλογίσει αυτά σαν αμαρτία'' και αρχίζει να κλαίει!
Ο γέροντας μένει άφωνος. Σκέφτεται πως απέναντί του έχει έναν άγιο και πως αυτός σκέφτηκε σαν κοσμικός και όχι σαν πνευματικός· και άρχισε να κλαίει ο γέροντας πιο δυνατά από τον τυφλό και του φώναζε: ''Άγιε του Θεού να προσεύχεσαι εσύ για μένα!''...Εκείνη την ώρα γέμισε ευωδία όλο το μοναστήρι που την ευωδία (παρουσία δηλαδή της Θείας Χάρης) την αισθάνθηκαν όλοι οι παρευρισκόμενοι και διήρκησε τρεις μέρες ασταμάτητα!!!
Ο ΆρθουρΑς (ArthurAsh), ο θρυλικός παίχτης του τένις με τρία τρόπαια σε Grand Slam πέθανε από AIDS, λόγω μετάγγισης μολυσμένου αίματος κατά τη διάρκεια επέμβασης καρδιάς το 1983. Έλαβε επιστολές από τους θαυμαστές του από όλο τον κόσμο. Ένας από αυτούς του έγραφε. «Γιατί ο Θεός έπρεπε να σε επιλέξει και να νοσήσεις από μια τέτοια κακή ασθένεια;» Σε αυτό τον θαυμαστή, απάντησε ο Άρθουρ Ας: «Στον κόσμο πάνω από 50 εκατομμύρια παιδιά αρχίζουν να παίζουν τένις, 5 εκατομμύρια μαθαίνουν να παίζουν τένις, 500.000 θα μάθουν επαγγελματικό τένις, 50.000 θα μπουν στο κύκλωμα, 5.000 φτάνουν στο GrandSlam, 50 αγωνίζονται στο Wimbledon, 4 στον ημιτελικό, 2 στους τελικούς. Όταν ύψωνα ένα κύπελλο ποτέ δεν είπα στον ΘΕΟ «Γιατί εγώ; Και σήμερα στον πόνο μου δεν θα πρέπει να πω στον Θεό «Γιατί εγώ;». Καταλάβατε; Μάθαμε να ζητάμε εξηγήσεις από τον Θεό για τις θλίψεις μας, για ποιό λόγο μας συμβαίνει μια δοκιμασία και δεν μάθαμε σε μια επιτυχία μας, να αναρωτιόμαστε αν την αξίζουμε και να ευχαριστούμε τον Κύριο γι' αυτήν. Ο πραγματικός Χριστιανός ευχαριστεί και δοξολογεί τον Κύριο, είτε τον στέλνει χαρές, είτε θλίψεις. Και κυρίως όταν τον στέλνει θλίψεις, γιατί αυτές θα γίνουν εφαλτήριο, για την σωτηρία του...
Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που είχε ένα μάτι και ένα πόδι. Ζήτησε από όλους τους ζωγράφους του βασιλείου του, να ζωγραφίσουν ένα όμορφο πορτρέτο του. Κανένας δεν τα κατάφερε. Πώς να ζωγραφίσεις όμορφο έναν άνθρωπο, όταν του λείπει ένα μάτι και ένα πόδι; Τελικά ήρθε ένας ζωγράφος από άλλη περιοχή και ζωγράφισε μια εικόνα που εξέπληξε τους πάντες. Ζωγράφισε τον βασιλιά να στοχεύει με το τόξο του έχοντας το ένα μάτι κλειστό και το ένα πόδι λυγισμένο!... Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι όλοι μας μπορούμε να ζωγραφίσουμε αντίστοιχες εικόνες για τους συνοδοιπόρους μας - κρύβοντας τις αδυναμίες τους και φωτίζοντας τα δυνατά τους σημεία.
Μια φορά ένας κόρακας και ένα περιστέρι πήγαν να επισκεφτούν ένα παγώνι, το οποίο τους περιποιήθηκε όσο καλύτερα μπορούσε. Γυρίζοντας μετά την επίσκεψη στις φωλιές τους, είπε ο κόρακας στο περιστέρι: ''Εδώ που τα λέμε φίλε μου, αυτό το παγώνι, παρά τις περιποιήσεις που μας έκανε - και θα έπρεπε φυσικά να μην μιλήσω εναντίον του - έχει τρομερά άσχημα πόδια και απαίσια φωνή... Επιπλέον είναι και βλάκας!''. ''Δεν πρόσεξα, απάντησε τότε το περιστέρι, ούτε τα πόδια του, ούτε τη φωνή του και δεν κατάλαβα αν είναι βλάκας ή όχι. Πρόσεξα μόνο τα ωραία φτερά του, το βασιλικό του βάδισμα και τους ευγενικούς του τρόπους... Όλα αυτά νομίζω ήταν αρκετά, για να με κάνουν να μην προσέξω, τα ασήμαντα μειονεκτήματά του...''. Οι περισσότεροι από εμάς μοιάζουμε με το κοράκι, που πρόσεξε μονάχα τα ελαττώματα του παγωνιού. Και όμως θα ήταν καλύτερο, να προσέχουμε τα προτερήματα των άλλων και να τα μιμούμαστε. Θα ήταν πολύ καλύτερα, να μοιάζουμε με το περιστέρι!
Ο στρατηγός Παρμενίων, παρακινώντας κάποτε τον Μέγα Αλέξανδρο να επιχειρήσει ένα πράγμα, που φαινόταν έξω από την λογική του πρέποντος και λέγοντάς του, ότι αν εγώ ήμουν Αλέξανδρος, θα το έκανα, ο βασιλιάς του απάντησε: Θα το έκανα και εγώ, αν ήμουν Παρμενίων!