Περί χριστιανού

  • Υμείς έστε το άλας της γης· εάν δε το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται; Εις ουδέν ισχύει έτι ει μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων. Υμείς έστε το φως του κόσμου. Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη. [Σεις οι μαθητές μου (και γενικά οι Χριστιανοί), είστε το άλατι της γης (επειδή με το παράδειγμα και την διδασκαλίαν σας έχετε την δυνατότητα να νοστιμαίνετε την ζωήν των ανθρώπων και να προλαμβάνετε την ηθικήν σαπίλαν). Αλλά εάν το άλατι χάσει αυτήν την ιδιότητά του, με τι άλλο θα αλατισθεί, ώστε να αποκτήσει πάλι την ουσίαν και την δύναμή του; Δεν έχει πλέον καμμία αξία και σε τίποτε άλλο δεν χρειάζεται, παρά να πεταχτεί στον δρόμο και να καταπατείται από τους ανθρώπους. Σεις με το φωτεινό σας παράδειγμα και τα λόγια του Ευαγγελίου είστε το πνευματικό φως της ανθρωπότητος. Όπως μία πόλη που είναι κτισμένη πάνω στο όρος, δεν μπορεί να κρυφτεί, έτσι και ο ιδικός σας βίος θα υποπίπτει, είτε το θέλετε είτε όχι, στην αντίληψη των ανθρώπων.] (ΚατάΜατθαίον 5,13-14)
  • Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου. [Και θα είστε οι μισούμενοι από όλους τους ασεβείς, επειδή θα πιστεύετε στο όνομά Μου.] (ΚατάΜάρκον 13,13)
  • Ει τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού καθ᾿ ημέραν και ακολουθείτω μοι. [Εάν κανείς θέλει να με ακολουθεί ως οπαδός Μου, πρέπει να απαρνηθεί τον αμαρτωλό εαυτόν του, να πάρει την απόφαση, την οποίαν κάθε ημέρα θα ανανεώνει να υποστεί για Εμένα θλίψεις και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν θάνατο και ας με ακολουθεί, ας σκέπτεται, ας ζει και ας πράττει έχων Εμένα ως υπόδειγμα.] (ΚατάΛουκάν 9,23)
  • Ουδείς επιβαλών την χείρα αυτού επ' άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω ευθετός έστιν εις την βασιλείαν του Θεού. [Καθένας που αναλαμβάνει να εργαστεί ως μαθητής και Απόστολός μου και γυρίζει πίσω προς τους δικούς του και τους ανθρώπους του κόσμου, δεν είναι άξιος δια την Βασιλεία των Ουρανών.] (ΚατάΛουκάν 9,62)
  • Ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι. Και όστις ου βαστάζει τον σταυρόν εαυτού και έρχεται οπίσω μου, ου δύναται είναι μου μαθητής. [Εάν κανείς έρχεται προς Εμένα, για να γίνει οπαδός μου, και δεν απαρνείται τον πατέρα του και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τις αδελφές, εφ' όσον αυτοί του είναι πρόσκομμα στην νέαν ζωή του και δεν απαρνείται και την ζωήν του, όταν η ανάγκη επιβάλλει να την θυσιάσει, αυτός δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Και εκείνος που δεν βαστάζει πάνω του τον σταυρόν του και δεν έρχεται κοντά Μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής Μου.] (ΚατάΛουκάν 14,26-27)
  • Ούτω και υμείς, όταν ποιήσητε πάντα τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι έσμεν, ότι ο οφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν. [Έτσι και εσείς και όταν ακόμα εκτελέσατε όλα όσα σας διέταξε ο Θεός, πρέπει να λέτε ότι είμεθα άχρηστοι δούλοι, διότι απλώς κάναμε ό,τι είχαμε χρέος να κάνουμε.] (ΚατάΛουκάν 17,10)
  • Έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το ονομά μου. [Θα μισείστε από όλους, διότι θα πιστεύετε στο όνομά Μου.] (Κατά Λουκάν 21,17)
  • Ει ο κόσμος υμάς μισεί, γινώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν. Ει εκ του κόσμου ήτε, ο κόσμος αν το ίδιον εφίλει· ότι δε εκ του κόσμου ουκ έστε, αλλ' εγώ εξελεξάμην υμάς εκ του κόσμου, δια τούτο μισεί υμάς ο κόσμος. [Εάν ο πονηρός και κακός κόσμος σας μισεί, μάθετε ότι Εμένα πρώτα από εσάς έχει μισήσει. Εάν εσείς ήσαστε από τον αμαρτωλό κόσμο και είχατε την αμαρτωλή ζωή του κόσμου, τότε ο κόσμος θα σας αγαπούσε, διότι θα σας θεωρούσε ως δικούς του. Επειδή όμως δεν είστε από τον κόσμο, αλλά εγώ σας διάλεξα από τον κόσμον, για τούτο ο πονηρός και αμετανόητος κόσμος σας μισεί.] (ΚατάΙωάννην 15,18)
  • Καθάπερ γαρ εν ενί σώματι μέλη πολλά έχομεν, τα δε μέλη πάντα ου την αυτήν έχει πράξιν, ούτως οι πολλοί εν σώμα έσμεν εν Χριστώ, ο δε καθ' εις αλλήλων μέλη. [Διότι όπως στο ένα σώμα, έχουμε πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη δεν έχουν την ίδια λειτουργία και υπηρεσία, έτσι και τα πολλά μέλη της Εκκλησίας, οι Χριστιανοί, είμαστε ένα σώμα με τον Χριστό και δια του Χριστού μεταξύ μας· και ο καθένας μας είμαστε μέλη αλλήλων, με την υποχρέωση να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον.] (Προς Ρωμαίους 12,4-5)
  • Δούλον Κυρίου ου δει μάχεσθαι, αλλ' ήπιον είναι προς πάντας, διδακτικόν, ανεξίκακον. [Ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονεικεί και να ερίζει, αλλά να είναι ήπιος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος.] (ΠροςΤιμόθεονΒ' 2,24)
  • Ο λέγων εν αυτώ μένειν οφείλει, καθώς εκείνος περιεπάτησε, και αυτός ούτω περιπατείν. [Εκείνος που λέει, ότι μένει και ζει εν τω Χριστώ, έχει καθήκον να ζει και φέρεται, όπως έζησε και συμπεριφέρθηκε μεταξύ μας ο Χριστός.] (Α' Ιωάννου 2,6)
  • Τέκνον, ει προσέρχη δουλεύειν Κυρίω Θεώ, ετοίμασον την ψυχήν σου εις πειρασμόν· [Παιδί μου, εάν προσέρχεσαι να υπηρετήσεις τον Κύριο, ετοίμασε τον εαυτόν σου για διαφόρες δοκιμασίες.] (ΣοφίαΣειράχ 2,1)
  • Δουλεύσατε τω Κυρίω εν φόβω και αγαλλιάσθε αυτώ εν τρόμω. [Υπηρετήσατε τον Κύριο με φόβο, για να δοκιμάσετε στην καρδιά σας την αγαλλίαση, που φέρνει η ευλάβεια προς τον Θεό και ο φόβος, μήπως τυχόν τον παροργίσετε με κάποια αμαρτία σας.] (Ψαλμοί 2,11)
  • Ο γνήσιος Χριστιανός δεν κατηγορεί, δεν κοροϊδεύει, ούτε κάνει τίποτε άλλο από όσα απαγορεύονται, αλλά τηρεί με προσοχή και επιμέλεια τις εντολές του Χριστού. Ο γνήσιος Χριστιανός, μελετά συνεχώς μέσα στην καρδιά του την αλήθεια και ουδέποτε μολύνει την γλώσσα του με το ψέμα και ουδέποτε κάνει κακό στον πλησίον του, όπως λέγει η Αγία Γραφή. Ο γνήσιος Χριστιανός, ευλογεί όταν υβρίζεται...ουδέποτε ορκίζεται, λέει πάντα την αλήθεια...σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, από το ναι και από το όχι στις απαντήσεις του. Ο γνήσιος Χριστιανός κινεί την γλώσσα του στο να υμνεί τον Θεό, κλίνει τα γόνατά του και υψώνει τα χέρια και τον νου του για να παρακαλέσει τον Θεό, χύνει δάκρυα μετανοίας και κατανύξεως μπροστά στον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο γνήσιος Χριστιανός, σε κάθε ενέργεια του κατευθύνεται από την ενθύμηση του Θεού και τις εντολές Του και όταν βρίσκεται σε αμηχανία και όταν αναπαύεται και όταν σηκώνεται και όταν τρώει και όταν πίνει, όλη την ημέρα. Ο γνήσιος Χριστιανός εκτελεί καλά έργα με κάθε επιμέλεια, χωρίς να καυχάται και ενδιαφέρεται, μόνο ο Θεός να τα γνωρίζει, ο Οποίος θα αποδώσει στον καθένα ανάλογα με τα έργα του. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο Χριστιανός οφείλει:

Να σωφρονίζει τον πλησίον με αγάπη.

Να υπερασπίζει τον αδικημένο.

Να προστατεύει τον αδύνατο.

Να βοηθάει τον ανάπηρο.

Να νουθετεί τον παραστρατημένο. (Ιερός Χρυσόστομος)

  • Εάν εκείνοι οι οποίοι ζουν την ζωή του στρατιώτου, όλα τα απαρνούνται και πηγαίνουν εκεί που τους καλεί ο πόλεμος και υπομένουν με προθυμία όλες τις κακουχίες της στρατιωτικής ζωής, πολύ περισσότερο είναι ανάγκη, εμείς οι στρατιώτες του Χριστού να προετοιμαζόμαστε για τον πόλεμο εναντίον των παθών και να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, να χύσουμε το αίμα μας, για χατίρι των άλλων. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Είναι άτοπο να ισχυρίζεσαι ότι είσαι Χριστιανός και να μην μπορείς να υπερασπιστείς την πίστη σου. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η ψυχή του Χριστιανού, πρέπει να είναι πιο καθαρή και από τις ακτίνες του ηλίου. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τίποτα δεν μας αποδεικνύει τόσο Χριστιανούς και μαθητές του Χριστού, όσο το να αγαπιόμαστε μεταξύ μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αυτό σημαίνει, να είσαι μαθητής του Χριστού: το να είσαι πράος και επιεικής. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν είσαι Χριστιανός, να πιστεύεις στον Χριστό. Αν πιστεύεις στον Χριστό, να δείξεις την πίστη σου με τα έργα. Πώς; Αν καταφρονείς και δεν φοβάσαι τον θάνατο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Στρατιώτης που φοβάται το θάνατο, ουδέποτε θα μπορέσει να κάνει κάποια γενναία πράξη. Και ο Χριστιανός που φοβάται τους κινδύνους, δεν θα κάνει κανένα μεγάλο και θαυμαστό έργο, αλλά θα είναι και ευάλωτος σε όλα. Και σ' αυτό πρέπει να διαφέρει ο Χριστιανός από τους άπιστους: στο να τα υποφέρει όλα γενναία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν υπάρχει πιο κρύο πράγμα από τον Χριστιανό, που δεν σώζει άλλους. Δεν μπορείς εδώ να επικαλεστείς την φτώχεια, διότι θα σε κατηγορήσει η χήρα που κατέβαλλε τα δύο λεπτά... Δεν μπορείς να επικαλεστείς την ταπεινή σου καταγωγή, διότι και οι Απόστολοι ήταν άσημοι και κατάγονταν από ασήμους. Δεν μπορείς να προβάλεις την αγραμματοσύνη σου και εκείνοι ήταν αγράμματοι. Δεν βλέπετε τα δένδρα τα άκαρπα πως είναι γερά, πως είναι ωραία, μεγάλα, λεία και ψηλά; Αλλά αν είχαμε κήπο, θα προτιμούσαμε να έχουμε ροδιές και ελιές καρποφόρες παρά αυτά, διότι αυτά είναι για την τέρψη και όχι για την ωφέλειά μας ελάχιστα ωφελούν. Τέτοιοι είναι οι Χριστιανοί που φροντίζουν μόνο για τα δικά τους, η μάλλον ούτε τέτοιοι, διότι αυτοί είναι για την φωτιά, ενώ τα καλλωπιστικά δένδρα χρησιμοποιούνται και για την οικοδόμηση και για την ασφάλεια των ιδιοκτητών. Τέτοιες ήταν και οι πέντε παρθένες, αγνές βέβαια και κόσμιες και σώφρονες, αλλά σε κανέναν χρήσιμες, γι' αυτό και κατακαίονται. Τέτοιοι είναι αυτοί που δεν έθρεψαν τον Χριστό. Πρόσεξε, ότι κανείς απ' αυτούς δεν κατηγορείται για προσωπικά του αμαρτήματα, δεν κατηγορείται ότι πόρνευσε ούτε ότι επιόρκησε, καθόλου, αλλά ότι δεν υπήρξε χρήσιμος στον άλλο... Πώς είναι χριστιανός τέτοιος άνθρωπος; Πες μου, αν το προζύμι που ανακατεύεται με το αλεύρι δεν μεταβάλλει στη δική του φύση όλο το φύραμα, είναι προζύμι; Και αλήθεια, το μύρο που δεν γεμίζει ευωδιά εκείνους που πλησιάζουν θα το ονομάζαμε μύρο; Μην πεις, μου είναι αδύνατο να παρακινήσω άλλους. Αν πράγματι είσαι Χριστιανός, αδύνατο είναι το να μην συμβαίνει αυτό. Όπως αυτά που βλέπουμε στη φύση είναι αναντίρρητα, έτσι και τούτο διότι στη φύση του Χριστιανού βρίσκεται το πράγμα. Μην υβρίζεις τον Θεό. Αν πεις ότι δεν μπορεί να φωτίζει ο ήλιος, τον ύβρισες αν πεις ότι ο Χριστιανός δεν μπορεί να ωφελεί, ύβρισες τον Θεό και τον είπες ψεύτη. Διότι είναι ευκολότερο να μην θερμαίνει και να μην χύνει φως ο ήλιος, παρά να μην φωτίζει ο Χριστιανός, είναι ευκολότερο να γίνει σκοτάδι το φως, παρά να συμβεί αυτό. Μην λες λοιπόν, είναι αδύνατο, διότι αδύνατο είναι το αντίθετο. Μην υβρίζεις, λοιπόν, τον Θεό. Αν ρυθμίσουμε σωστά τη ζωή μας, οπωσδήποτε θα συμβούν και εκείνα και θα ακολουθήσουν σαν κάτι το φυσικό. Δεν είναι δυνατόν να μείνει κρυφό το φως του Χριστιανού, δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί μια τόσο φωτεινή λαμπάδα. Ας μην αμελούμε, λοιπόν...! (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ήταν πραγματικά πιστοί, ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν. Κανένας ειδωλολάτρης και αιρετικός δεν θα υπήρχε, αν εμείς είμαστε Χριστιανοί όπως πρέπει! Αν εφαρμόζαμε τα λόγια του Χριστού, αν μας αδικούσαν και μας έβριζαν και εμείς αγαπούσαμε τους εχθρούς μας. Αν μας κακοποιούσαν και εμείς ευεργετούσαμε τους αντιδίκους. Κανείς δεν θα ήταν τόσο θηρίο, ώστε να ορμά ενάντια στην αλήθεια... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν ο Χριστός έζησε με θλίψεις, ενώ εσύ με ανέσεις, δεν βαδίζεις τον ίδιο μ' Αυτόν δρόμο, αλλά διαφορετικό. Πώς λοιπόν ακολουθείς τον Χριστό, μη ακολουθώντας Τον; Πώς είσαι λοιπόν μαθητής (Χριστιανός), χωρίς να ακολουθείς τον Διδάσκαλο (Χριστό); (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Κανένα όφελος δεν έχετε που λέγεστε Χριστιανοί. Όπως η κόρη που είναι παρθένος, όσο φυλάει την παρθενία της, εύλογα και άξια καλείται να είναι παρθένος, εάν απατηθεί όμως από κάποιον, διαφθαρεί και απολέσει την παρθενία της, δεν είναι πλεόν παρθένος, έτσι και ο καλούμενος Χριστιανός αν καταπατήσει τις εντολές, αθετήσει τα λόγια του Ευαγγελίου και πράττει ό,τι και οι μη Χριστιανοί, κανένα όφελος δεν έχει με το να αποκαλείται Χριστιανός. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όπως καμμία ωφέλεια δεν έχει ένας βασιλιάς, ο οποίος φοράει μεν το βασιλικό ένδυμα και φέρει όπλα, αλλά δεν έχει κανέναν υπήκοο και γι' αυτό είναι εκτεθειμένος στις επιθέσεις και τις προσβολές όλων των εχθρών, έτσι και κανένα κέρδος δεν θα έχει ο Χριστιανός εκείνος, ο οποίος έχει μεν πίστη και δια του Βαπτίσματος έλαβε την δωρεά του Αγίου Πνεύματος, όμως γίνεται παίγνιο των διαφόρων παθών. Όπως ο βασιλιάς εκείνος, όχι μόνο τίποτε δεν θα κερδίσει από τον σεβασμό, ο οποίος αρμόζει στο βασιλικό ένδυμα, αλλά και την βασιλική πορφύρα θα εξευτελίσει δια της προσβολής που θα γίνει σ' αυτόν τον ίδιο, έτσι και ο πιστός ο οποίος έχει ζωή διεφθαρμένη, όχι μόνο δεν θα είναι σεβαστός, αλλά θα γίνει και περισσότερο καταγέλαστος. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Στους Χριστιανούς δεν επιτρέπεται να διορθώνουν τα σφάλματα των αμαρτωλών με την βία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν δεν πρόκειται να έρθει ο καιρός της ανταποδόσεως, αλλά τα ανθρώπινα περιορίζονται και τελειώνουν όλα στην παρούσα ζωή, τότε εμείς οι Χριστιανοί υφιστάμεθα την μεγαλύτερη ζημιά (κοροϊδία). Στην παρούσα ζωή υποφέρουμε πολλά βάσανα. Αν λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα για την άλλη ζωή, τότε ποιός άλλος είναι αθλιότερος από εμάς. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Χριστιανός είναι αυτός, που προσπαθεί να μοιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο στον Χριστό με τις λέξεις, τα έργα και τις σκέψεις. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Μην προσπαθείτε με ανθρώπινους τρόπους να διορθώσετε κακές καταστάσεις. Δεν έρχεται κανένα καλό αποτέλεσμα. Μόνο με την προσευχή θα φέρετε αποτέλεσμα. Να επικαλείσθε τη Θεία Χάρη για όλους. Να πάει η Θεία Χάρη μέσα στην ψυχή τους και να τους αλλοιώσει. Αυτό θα πει Χριστιανός. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Δεν γίνεται κανείς Χριστιανός με τεμπελιά, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά. (ΌσιοςΠορφύριοςο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ο Χριστιανός, που ζει για τον εαυτό του δεν είναι Χριστιανός, διότι δεν ζει Εκκλησιαστικά. Ο αληθινά Χριστιανός ζει για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο, μιμούμενος τους Χριστιανούς της πρώτης Εκκλησίας. (ΌσιοςΠορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι νωθρός, δεν πρέπει να κοιμάται. Πρέπει, όπου και αν πάει και με την προσευχή του και με την φαντασία του να πετάει. Και πράγματι, δύναται ο Χριστιανός που αγαπάει τον Θεό, να πετάει με τη φαντασία του. Να πετάει μες στ' άστρα, μες στ' άπειρο, μες στο μυστήριο, μες στην αιωνιότητα, μες στον Θεό. Να είναι υψιπέτης. Να προσεύχεται και να αισθάνεται, ότι γίνεται και αυτός Θεός κατά χάριν. Να γίνεται πούπουλο και να πετάει με την σκέψη του. Και η σκέψη του, δεν είναι μία σκέτη φαντασία. Αυτό που λέμε «πετάει», δεν είναι φαντασία, είναι πραγματικότητα, όχι φαντασιοπληξία. Ο Χριστιανός δεν ζει στα σύννεφα, όπως λέμε συνήθως. Συλλαμβάνει την πραγματικότητα και την ζει. Αυτά που διαβάζει στο Ευαγγέλιο και στους Πατέρες, τα ενστερνίζεται, τα ζει, μπαίνει στις λεπτομέρειες, τα εκβαθύνει, τα κάνει βιώματα. Γίνεται λεπτός δέκτης των μηνυμάτων του Θεού. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όποιος θέλει να γίνει Χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής! Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, όλο να πετάει, να ζει μέσα στα όνειρα. Να πετάει μέσα στο άπειρο, μέσα στα άστρα, μέσα στα μεγαλεία του Θεού, μέσα στη σιωπή. Όποιος θέλει να γίνει Χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάς. Να αγαπάς και να πονάς. Να πονάς γι' αυτόν που αγαπάς. Αν όμως στραπατσαρισθεί η ψυχή και γίνει ανάξια της αγάπης του Χριστού, διακόπτει ο Χριστός τις σχέσεις, διότι ο Χριστός «χοντρές» ψυχές δεν θέλει κοντά Του. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • 'Οσοι λένε ότι ανήκουν στον Χριστό, θα το δείξουν με τα έργα τους. Είναι καλύτερο να σιωπά κανείς και να είναι, παρά να μιλά και να μην είναι. (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
  • Ο Χριστιανός είναι πάντα νέος, γιατί ενώνεται με τον Χριστό, που είναι χθες και σήμερα, ο Αυτός και στους αιώνες. Όλη η ζωή του αληθινού Χριστιανού, είναι μια πανήγυρη. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Για να ευαρεστεί τον Θεό ο πραγματικός Χριστιανός πρέπει: α) Να μελετά τον Λόγο του Θεού β) να Τον εφαρμόζει στην ζωή του και γ) να Τον διαδίζει, για να σώζονται και άλλοι. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Εμείς οι Χριστιανοί, τα δικαιώματά μας τα έχουμε πάνω στον Ουρανό. Μας τα φυλάει ο Θεός στο Ουράνιο ταμιευτήριο. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Και ένας Χριστιανός να μείνει μόνο, ο Χριστός θα κάνει το σχέδιό Του... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Δυστυχώς οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν ζουν Μυστηριακά, γι' αυτό υπάρχει μια επίδραση δαιμονική. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πλούτος του Χριστιανού είναι η παρηγοριά που νοιώθει από τη θλίψη και η χαρά που βρίσκει από την πίστη. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Τρεις είναι οι τάξεις των Χριστιανών: α) οι δούλοι, οι οποίοι δεν κάνουν το κακό, από φόβο της κολάσεως β) οι μισθωτοί, οι οποίοι κάνουν το καλό, για τον μισθό και την απόλαυση του Παραδείσου και γ) οι υιοί, οι οποίοι κάνουν το καλό, από αγάπη προς τον Κύριο. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ποιό είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Χριστιανού; Το να επαγρυπνεί κάθε μέρα και ώρα και να είναι έτοιμος να τελειοποιηθεί, για να ευαρεστήσει στον Θεό, αφού γνωρίζει, ότι ο Κύριος έρχεται σε ώρα που δεν γνωρίζει (Λουκ. 12,40). (Μέγας Βασίλειος)
  • Τίποτα δεν χαρακτηρίζει τόσο πολύ τον Χριστιανό, όσο το να είναι ειρηνοποιός, γιατί ο Κύριος μας υποσχέθηκε και την ανταμοιβή μας γι' αυτό. (Μέγας Βασίλειος)
  • Τον αθλητή τον αναδεικνύει το στάδιο, τον κυβερνήτη ο χειμώνας τον στρατηγό η μάχη, τον μεγαλόψυχο η συμφορά και τον Χριστιανό ο πειρασμός. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ο μάρτυρας του Χριστού, δεν βλέπει τις δυσάρεστες δοκιμασίες, αλλά τα στεφάνια. Δεν εξετάζει τους προσωρινούς κινδύνους αλλά τα αιώνια βραβεία... (Μέγας Βασίλειος)
  • Ό,τι και να είναι κάποιος, δεν θα είναι Χριστιανός, όσο δεν βρίσκεται εντός της Εκκλησίας του Χριστού. (Άγιος Κυπριανός)
  • Η πνευματική ενασχόληση του Χριστιανού στρέφεται στα εξής τρία: στις εντολές, στα δόγματα και στην πίστη. Οι εντολές χωρίζουν το νου από τα πάθη, τα δόγματα τον εισάγουν στην γνώση των όντων, ενώ η πίστη, στη θεωρία της Αγίας Τριάδας. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Τρεις είναι οι τάξεις των ανθρώπων, που ακολουθούν τον Χριστό: Η 1η τάξη είναι εκείνων των ανθρώπων, που Τον ακολουθούν με τον λογισμό μόνο, οι οποίοι στεκόμενοι από μακριά θαυμάζουν με την δικαιοσύνη αυτού του πολέμου, αλλά δεν παίρνουν ποτέ απόφαση να πιάσουν τα άρματα για να πολεμήσουν και αυτοί και να νικήσουν. Δηλαδή δεν θέλουν να μεταχειριστούν τα μέσα εκείνα και όργανα που είναι αναγκαία, για να μιμηθούν τα παραδείγματα του Ιησού Χριστού, όπως Αυτός ζητεί, νικώμενοι από την αργία. Η 2η τάξη είναι εκείνων των ανθρώπων, που πιάνουν μεν τα άρματα και βγαίνουν στον κάμπο, αλλά θέλουν να πολεμούν, όπως τους αρέσει, μεταχειριζόμενοι εκείνα τα μέσα και όργανα, που είναι κατά το θελημά τους και όχι εκείνα, που είναι κατά το θέλημα του Θεού, θέλοντες να πηγαίνουν μπροστά από τον Κύριο και όχι να Τον ακολουθούν, δηλ. θέλουν να πολεμούν τα πάθη τους και τον διάβολο, αλλά με αναπαυτική ζωή και με ιδιορρυθμία και υπερηφάνειαν. Η 3η τάξη είναι εκείνων των ανθρώπων, οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι, ότι όλο το καλό της ψυχής τους και όλη η δόξα που μπορούν να δώσουν στον Θεόν, στέκεται στο να μιμούνται τα παραδείγματα του Χριστού και αφιερώνονται σ' Αυτόν, για να τους οδηγεί Εκείνος όπως θέλει. Γι' αυτό κόβουν το θέλημά τους και έχουν πνευματικό πατέρα, στον οποίο κάνουν υπακοή. Η 1η τάξη είναι ψυχρή και αργή. Η 2η τάξη είναι χλιαρή και οκνηρή. Η 3η τάξη είναι θερμή και επιμελής. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Κάθε Χριστιανός οφείλει (κυρίως): 1) να αγαπά τον Θεό 2) να αγαπά τον αδελφό του (τόν συνάνθρωπό του) 3) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην έχουν διαμάχες ούτε να νιώθουν μνησκακία και μίσος κατά των αδελφών τους, αλλά και αν ακόμα παρεξηγηθούν μεταξύ τους, οφείλουν γρήγορα νά συμφιλιωθούν 4) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην βλέπουν με περιέργεια και επιθυμία 5) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην ορκίζονται, ούτε αληθινά ούτε στα ψέματα 6) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην είναι εκδικητικοί, ούτε να ανταποδίδουν κακό στο κακό 7) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην πηγαίνουν καθόλου σε δικαστήρια για την επίλυση των διαφορών τους. Αν όμως κάποτε παραστεί σχετική ανάγκη, ας προτιμήσουν να βάλουν κριτή στη διαφορά τους έναν άνθρωπο της Εκκλησίας, παρά να καταφύγουν στά κοσμικά δικαστήρια 8) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην κατακρίνουν 9) Αν οι Χριστιανοί δεν συγχωρούν τα σφάλματα των αδελφών τους, ούτε ο Θεός θά συγχωρήσει τα δικά τους σφάλματα. Αν εσείς συγχωρήσετε τά σφάλματα των άλλων ανθρώπων, θα συγχωρήσει και τα δικά σας σφάλματα ο επουράνιος Πατέρας σας. Αν όμως δεν συγχωρήσετε τα σφάλματα των άλλων, ούτε τα δικά σας σφάλματα θα συγχωρήσει ο επουράνιος Πατέρας 10) Οι Χριστιανοί οφείλουν να κάνουν ελεημοσύνες, αλλά και να προσεύχονται και να νηστέυουν, όχι όμως υποκριτικά, για να τους δοξάσουν δηλαδή και να τους επαινέσουν οι άνθρωποι, αλλά μόνο για τον Θεό 11) Οι Χριστιανοί οφείλουν να φροντίζουν για την απόκτηση όχι επίγειων, αλλά ουράνιων θησαυρών και οφείλουν να μην μεριμνούν για τα αγαθά της γης, ούτε να αγαπούν τα κοσμικά πράγματα, αλλά να επιζητούν τα αιώνια και ουράνια αγαθά 12) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μην είναι υπερήφανοι, αλλά να είναι ταπεινοί και να αγαπούν ταπεινά 13) Οι Χριστιανοί οφείλουν να αντιμετωπίζουν με υπομονή όλες τις θλίψεις που τους βρίσκουν 14) Οι Χριστανοί οφείλουν να βρίσκονται πάντοτε σε πνευματική εγρήγορση και ετοιμότητα, περιμένοντας την ώρα του θανάτου και της κρίσεως του Θεού 15) Οι Χριστιανοί οφείλουν να μετανοούν διαρκώς από τα βάθη της ψυχής τους 16) Οι Χριστιανοί, αν δεν ξεπεράσουν στα καλά έργα τους δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης, δεν μπαίνουν στην Βασιλεία των Ουρανών. Και αν αμαρτάνουν, θα κολαστούν βαρύτερα από τους απίστους. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Το νερό που μένει στάσιμο, γρήγορα βρωμίζει. Ο αέρας που δεν ανανεώνεται, σε λίγο γίνεται ανθυγιεινός. Οι στρατιώτες που μένουν απρακτοι και αγύμναστοι, γίνονται μαλθακοί και εύκολα νικώνται. Έτσι και οι πνευματικοί στρατιώτες του Χριστού με την αργία και φυγοπονία γλυστράνε σιγά - σιγά σε κάθε κακία. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Το να μας προσφωνούν Χριστιανούς, κανένα όφελος δεν μας παρέχει, αν δεν ακολουθούν τα ανάλογα έργα. (ΆγιοςΚύριλλοςΑλεξανδρείας)
  • Ο Χριστιανός είναι ένας σπόρος ταλαιπωρούμενος, κατά τον χειμώνα του παρόντος βίου, που πρόκειται να αναθάλλει στην αιώνια άνοιξη της άλλης ζωής. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Όπως ακριβώς δεν μπορεί να ζήσει το ψάρι χωρίς νερό, ή να περπατήσει κάποιος χωρίς πόδια, ή να δει το φως χωρίς τα μάτια, ή να μιλάει χωρίς τη γλώσσα, ή ν' ακούει χωρίς τ' αυτιά, έτσι χωρίς τον Κύριο Ιησού και την ενέργεια της Θείας δυνάμεως, δεν είναι δυνατόν να γνωρίσει κανείς τα μυστήρια και τη σοφία του Θεού, ή να είναι πνευματικά πλούσιος και πραγματικά Χριστιανός. (ΆγιοςΜακάριοςοΑιγύπτιος)
  • Δεν μπορεί κανείς να μπει στον στρατό του Χριστού, αν δεν γίνει σαν τη φωτιά όλος, αν δεν καταφρονήσει τη δόξα και την καλοπέραση, αν δεν ξεριζώσει τις απαιτήσεις του παλαιού ανθρώπου και δεν τηρήσει όλες τις εντολές του Θεού. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Όπως το αμόνι, αν και χτυπιέται συνεχώς, δεν λυγίζει, ούτε επιτρέπει να δημιουργηθούν στην επιφάνειά του βαθουλώματα από σφυριές, αλλά το ίδιο είναι συνεχώς λείο, έτσι και εκείνος που θέλει να είναι Χριστιανός, πρέπει να μένει αλύγιστος στις διάφορες θλίψεις και στους διάφορους εξωτερικούς πειρασμούς, δηλ. ή στος προσβολές, στους διωγμούς, τις κακίες των ανθρώπων και όλα τα παρόμοια μ' αυτά, καθώς στους εσωτερικούς πειρασμούς, που προκαλούνται από τα πνεύματα της κακίας. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Η Θεία Πρόνοια δοκιμάζει την πίστη μας και το θάρρος μας και την υπομονή μας. Στις τρικυμίες φαίνεται ο καλός ναυτικός και στις δοκιμασίες φαίνεται ο καλός Χριστιανός. (Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης)
  • Γνήσιοι και αληθινοί μαθητές του Χριστού δεν είναι όσοι υπερέχουν στις θεολογικές γνώσεις ή την ακρίβεια των μελετών, αλλά όσοι εφαρμόζουν στη ζωή τους και στην πράξη τις εντολές του Κυρίου. (Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης)
  • Κάθε Χριστιανός που πιστεύει σωστά στο Θεό, οφείλει να μην είναι αμέριμνος, αλλά πάντοτε να προσδοκά και να περιμένει πειρασμό για να μην παραξενεύεται, ούτε να ταράζεται, όταν έρθει, αλλά να υπομένει ευχαρίστως το βάρος της θλίψεως και να εννοεί τι λέει, ψάλλοντας μαζί με τον Προφήτη: «Υπόβαλέ με, Κύριε, σε δοκιμασίες και πειρασμούς» (Ψαλμοί 25,2). Δεν είπε ο προφήτης ότι «η παιδαγωγία σου με κατέβαλε», αλλά ότι «με ανόρθωσε τελείως» (Ψαλμοί 17,36). (Άγιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος)
  • Χριστιανός δεν είναι αυτός που έμαθε πολλά για τον Χριστό, αλλά αυτός που έπαθε πολλά για τον Χριστό. (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)
  • Όταν βαδίζεις την οδό του Χριστού, πολλοί άνθρωποι - ίσως και οι πιο στενοί σου συγγενείς - θα σε κοροϊδεύουν. Μην σε απασχολεί αυτό. Μην σε ανησυχεί. Θυμήσου, ότι και τον Χριστό Τον κορόϊδευαν. Μα Αυτός, δεν τους εχθρευόταν. Σιωπούσε. Και προσευχόταν γι' αυτούς. Το ίδιο, να κάνεις και εσύ. (Άγιος Ιννοκέντιος της Μόσχας)
  • Ο άνθρωπος του Θεού είναι και ολιγαρκής. Πλούτος του είναι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος που τον επισκιάζει. Θησαυρός του είναι η ζωντανή παρουσία του Κυρίου γύρω του και μέσα του, που του χαρίζει την ειρήνη. (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
  • Σε τί συνίσταται η ζωή του αληθινού Χριστιανού; Στο να μην έχει τίποτε πιο ακριβό και αγαπημένο η καρδιά του από τον Χριστό, στο να είναι στραμμένη εξολοκλήρου προς τον Κύριο, αδιαφορώντας για τα γήινα θέλγητρα. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Στον πραγματικό Χριστιανό, όλα πρέπει να είναι διαφορετικά. Οι λογισμοί άγιοι, οι επιθυμίες ουράνιες, οι χαρές υψηλές και Θείες, ο πλούτος ψυχικός και άφθαρτος, τα λόγια ουράνια, οι φίλοι πνευματικοί και όχι κοσμικοί. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Ο αληθινός Χριστιανός, συμπεριφέρεται σ' αυτή τη ζωή σαν να προετοιμάζεται για την άλλη, τη μέλλουσα. Με ό,τι πράττει, δεν σκέφτεται τι θα πουν οι άλλοι εδώ στη γη, αλλά τι θα πουν εκείνοι, εκεί στον Ουρανό. Αισθάνεται ζωηρά την παρουσία του Θεού, των αγγέλων και όλων των Αγίων και θυμάται, ότι κάποια μέρα, θα δώσει λόγο για το τι σκέφτηκε, είπε και έπραξε. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Για τους αληθινούς Χριστιανούς η προσευχή πρέπει να είναι αδιάλειπτη, αφού αδιάλειπτα αμαρτάνουμε. Η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι διαρκής, αφού διαρκώς, κάθε μέρα και κάθε στιγμή λαμβάνουμε καινούρια ελέη από τον Θεό, χώρια από τα αμέτρητα παλιά ελέη Του. Η δοξολογία πρέπει να είναι επίσης συνεχής, αφού συνέχεια βλέπουμε την δόξα των έργων του Θεού, σε εμάς αλλά και στον κόσμο ολόκληρο. Κυρίως όμως βλέπουμε την δόξα της άπειρης αγάπης Του για εμάς... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Τί θα πει να είσαι άνθρωπος της Εκκλησίας; Να τι θα πει, με απλά λόγια: Βλέπεις έναν φτωχό που ζητά ελεημοσύνη; Αναγνώρισε σ' αυτόν τον αδελφό σου και ελέησέ τον με την πεποίθηση, ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον ίδιο τον Χριστό. Σε επισκέπτεται ένας άνθρωπος, γνωστός ή και άγνωστος; Δέξου τον πάλι όπως θα δεχόσουν τον Κύριο, αν σου χτυπούσε την πόρτα. Αγκάλιασέ τον με την αγάπη σου, φιλοξένησέ τον με χαρά και συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Ο Χριστιανός δεν δικαιολογείται να έχει μέσα του οποιοδήποτε δυσάρεστο συναίσθημα εναντίον κάποιου. Τέτοια συναισθήματα, είναι έργο του διαβόλου. Ο Χριστιανός στην καρδιά του, πρέπει να έχει μόνο αγάπη. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Μην λησμονείτε αδελφοί: εμείς οι Χριστιανοί είμαστε ισχυροί διά του Θεού. Ποιός μπορεί τότε να είναι ισχυρότερος από εμάς; Κανείς! Κανείς! Κανείς! Κανείς από τους ανθρώπους μα και από τους δαίμονες! Μα δίχως το Θεό, τί είμαστε εμείς οι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο; Παιχνίδι της αμαρτίας, παιχνίδι του κακού, παιχνίδι στα χέρια του διαβόλου. Ώ αδελφέ, ώ άνθρωπε, με κάθε αμαρτία με την οποία σε καταβάλλει ο διάβολος γελά μαζί σου. Και όταν σε καταβάλλει σε πολλές αμαρτίες, τότε ορμαθός από πολλά δαιμόνια σιμώνουν γύρω σου από κάθε γωνιά. (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
  • Χριστιανός είναι αυτός, που μέσα του ζει, μιλάει και ενεργεί ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Όποιος δεν έχει μέσα του τον Χριστό, δεν είναι αληθινός Χριστιανός. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
  • Η πρώτη δοκιμασία, για να συμπεριληφθεί κάποιος στο στρατό του Χριστού, είναι η άσκηση στην υπακοή και την ταπείνωση. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Να είσαι Χριστιανός σημαίνει, να είσαι νικητής της κακίας διαμέσου του Χριστού, του Νικητή. Να είσαι Χριστιανός σημαίνει να ξέρεις, να νιώθεις την παρουσία του ζωντανού και του νικηφόρου Χριστού κάθε μέρα και κάθε στιγμή. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Χριστιανός δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Ο Χριστιανός είναι ναός του Θεού, αν η ψυχή του είναι ζωντανό εικονοστάσι! (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
  • Στο Ιερό Ευαγγέλιο, ο ίδιος ο Θεός λέει: ''Γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί'' (Ματθ. 10,16). Η σοφία του φιδιού, κατά την ρήση των ερμηνευτών, συνίσταται στο ότι, όταν χτυπούν το φίδι, αυτό προστατεύει κυρίως το κεφάλι του. Έτσι και ο Χριστιανός, στις επιθέσεις και στις δύσκολες συνθήκες, θα πρέπει πρωτίστως να διαφυλάσσει την πίστη. Δεύτερον, η σοφία του φιδιού συνίσταται στο ότι, όταν το φίδι θέλει να βγάλει το παλιό του πετσί, τότε σέρνεται μέσα από μια στενή σχισμή, ειδάλλως είναι αδύνατον να απαλλαγεί από αυτό. Έτσι και ο Χριστιανός, αν θέλει να απεκδυθεί τον παλιό άνθρωπο, τότε θα πρέπει να διέλθει την στενωπό, σύμφωνα με την Ευαγγελική ρήση. Όσο για την ακεραιότητα της περιστεράς, αυτή συνίσταται στην έλλειψη κακίας και την άφεση των προσβολών ή πραγμάτων που μας εξοργίζουν και άλλων παρομοίων. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
  • Αυτά τα οποία τέρπουν τους άλλους ανθρώπους, για τους πιστούς είναι σκύβαλα. Ο Χριστός αλλάζει τα «γούστα». Ο αναγεννημένος άνθρωπος, έχει άλλη χαρά. Δεν τον τραβούν, δεν τον τέρπουν αυτά. Και αν κάποτε κάνει κάτι, το κάνει επειδή παρασύρεται, όχι διότι τον γεμίζει. Γι' αυτό βλέπετε ανθρώπους, που θεωρούσαν αδιανόητο να ζουν χωρίς να ικανοποιούν τα πάθη τους, κυρίως τα σαρκικά, όταν μετανόησαν έλεγαν: «Μα ζούσα αυτήν την γουρουνίσια ζωή; Και ήμουν ευχαριστημένος; Δεν καταλάβαινα ότι κυλιόμουν μέσα στον βούρκο;» Τότε συνειδητοποιούν την προηγούμενη κατάστασή τους. Τώρα αναγεννήθηκαν και ο Χριστός τους άλλαξε τις προτιμήσεις. Τους άλλαξε τις διαθέσεις. Τους άλλαξε τα κριτήρια... (Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Όποιος άνθρωπος δεν λέγει και δεν μνημονεύει καθημερινά το όνομα του Χριστού και της Παναγίας μας, δεν είναι Χριστιανός. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
  • Οι Χριστιανοί διαιρούνται σε δύο τάξεις. Είναι οι αγράμματοι και οι εγγράμματοι. Οι περισσότεροι αγράμματοι είναι άπιστοι, δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός, τι είναι ο Θεός και τι είναι η πίστη. Μαθαίνουν όμως τόσα παραμύθια, τόσα άσεμνα τραγούδια, τόσους χορούς! Οι περισσότεροι εγγράμματοι είναι τελείως άπιστοι. Έκτος από λίγες εξαιρέσεις, οι περισσότεροι είναι κούτσουρα! Ποτέ τους δεν προσεύχονται και ντρέπονται να κάνουν το σταυρό τους. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Δεν μπορεί να λέγεται Χριστιανός, εκείνος που δεν έχει αγάπη. Προσποιείται τον Χριστιανό... (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)
  • Έχεις μέσα σου ένα σωρό κατσίκια (πάθη που δεν καταπολεμάς). Και υστέρα λες: «Είμαι Χριστιανός». Από πού και ως πού; (ΓέρονταςΑμβρόσιοςΛάζαρης)
  • Πάντοτε σας παρίστανα την εικόνα του καλού Χριστιανού, ως μια καλή ηλεκτρική εγκατάσταση, που θέλει παροχή, για να αποδώσει. Πρέπει να είναι συνδεδεμένη η ψυχή σαν ρευματολήπτης (φις) με ρεύμα, για να εφοδιάζεται διαρκώς από τον Ουράνιο ρευματοδότη (μπρίζα). Οι πόλοι του ρευματολήπτη της δεν είναι τίποτα άλλο, από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Μπορεί να έχουμε τέλεια ηλεκτρική εγκατάσταση, αν όμως δεν συνδεθούμε με την πηγή, φως δεν εκπέμπουμε, θέρμανση δεν έχουμε και τελικά ούτε εδώ στη γη έχουμε ανέσεις, ούτε στην άλλη ζωή θα τις απολαύσουμε. (Γέροντας Γαβριήλ ο Αγιοβαρναβίτης)
  • Είναι εύκολο να γίνει κανείς αιρετικός, χιλιαστής, μασόνος, ο,τιδήποτε άλλο, αλλά είναι δύσκολο να γίνει Χριστιανός Ορθόδοξος. Για να γίνεις Χριστιανός Ορθόδοξος, πρέπει να δεχτείς, ότι κέντρο του κόσμου δεν είσαι εσύ, αλλά ο Χριστός. (ΓέρονταςΓεώργιοςΚαψάνης)
  • Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι δειλός, αφού πιστεύει ότι πάνω απ' αυτόν είναι ο Κύριος, ο οποίος τον φωτίζει, τον ενισχύει και τον καθοδηγεί στο πρέπον. (Γέροντας Αθανάσιος Χαμακιώτης)
  • Για να είναι κάποιος Χριστιανός, απαιτείται τολμηρή ανδρεία, μπροστά στην οποία ωχριούν όλα τα τολμήματα της γης. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
  • Το δύσκολο στην διδασκαλία του Χριστού είναι, το ότι όταν προσπαθήσουμε να ζήσουμε σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού, οι πόνοι μας, τα παθήματά μας αυξάνουν. Και εμείς οι Χριστιανοί, ζούμε με το μεγαλύτερο πόνο από τους άλλους που δεν πιστεύουν. Και αν δεν υπήρχε η Ανάσταση πέραν του τάφου, θα είμασταν ελεεινότεροι πάντων, διότι κανένας στον κόσμο, δεν πονεί τόσο βαθιά και τόσο πολύ, όπως ο Χριστιανός. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
  • Τέτοιος οφείλει να είναι ο Χριστιανός. Ένα «καλώδιο υψηλής τάσεως», πάνω στο οποίο μπορεί να καθίσει ένα πουλάκι χωρίς να πάθει την παραμικρή ζημιά, αλλά μέσα από το οποίο περνά ενέργεια ικανή, να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να εκραγεί. Ιδού με ποιόν τρόπο εγγίζουμε την αιώνια Βασιλεία του Χριστού. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
  • Για το θερμό Χριστιανό, όλα στη ζωή του γίνονται δύσκολα. Η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι του χειροτερεύει, παύουν να τον εκτιμούν, αυτό που ανέχονται σ' άλλους, σ' αυτόν δεν το συγχωρούν, η εργασία του πληρώνεται, σχεδόν πάντοτε, κάτω από το νόμιμο, το σώμα του εύκολα προσβάλλεται από ασθένειες. Η φύση, οι άνθρωποι, όλα στρέφονται εναντίον του... (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
  • Χριστιανός είναι εκείνος, ο οποίος όσο είναι δυνατόν στον άνθρωπο, μιμείται το Χριστό, με τα λόγια, με τα έργα και τις σκέψεις του. (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)
  • Οι σημερινοί Χριστιανοί εμφανίζονται ως χλιαροί Χριστιανοί, ανάλατοι. Και ο Κύριος είπε: Το ανάλατο αλάτι, πετιέται στο δρόμο και καταπατείται από τους ανθρώπους. Γι' αυτό το λόγο, καταπατιούνται σήμερα οι Χριστιανοί. Επειδή γίναμε ανάλατο αλάτι... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ο Χριστιανός δεν είναι καρπαζοεισπράκτορας. Όταν σας αδικούν, έχετε δικαίωμα να ζητάτε δικαιοσύνη. Μα είτε την βρίσκετε, είτε όχι, οφείλετε να έχετε αγάπη και να συγχωρείτε. Γιατί το τέλειο είναι η αγάπη. Ο Κύριος μια φορά ζήτησε αδικούμενος δικαιοσύνη για να την αγιάσει. «Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού· ει δε καλώς, τι με δέρεις»; (π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος)
  • Εάν οι Ορθόδοξοι στην Τουρκοκρατία ήταν αυτοί που είναι σήμερα, θα είχε σβήσει η Ορθοδοξία. (π. ΙωάννηςΡωμανίδης)
  • Χριστιανός χωρίς Εκκλησιασμό, χωρίς προσευχή, χωρίς εξομολόγηση, χωρίς Θεία Κοινωνία, είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου ανά πάσαν στιγμή η πόρτα είναι ανοιχτή να μπουν οι δαίμονες, να το αλωνίσουν. (παπα - Χαράλαμπος ο Διονυσιάτης)
  • Όποιος δεν θα παραδώσει τον εαυτόν του τελείως στο σταυρό με ταπεινό φρόνημα και διάθεση εξουθένωσης και δεν θα ρίξει τον ευατόν του, ώστε να καταπατιέται από όλους και να αδικείται και να εμπαίζεται και να χλευάζετε και όλα αυτά μάλιστα να τα δέχεται με διάθεση καλή και χαρά για τη δόξα του Θεού και να μην διεκδικεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να γίνει πραγματικός Χριστιανός. (Είπε Γέρων)
  • Δεν μπορείς να γίνεις Χριστιανός, εάν δεν λαμβάνεις τον Χριστό δια της Θείας Κοινωνίας. (Παναγόπουλος)
  • Τους ανθρώπους του Θεού, ο πολύς ο κόσμος δεν μπορεί να τους καταλάβει. Και δεν μπορεί να τους καταλάβει, διότι δεν υπακούουν σε αυτά που διδάσκει ο Χριστός. (Παναγόπουλος)
  • Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να καλύψει την αδυναμία του άλλου, δεν είναι ακόμα Χριστιανός. (Παναγόπουλος)
  • Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού; Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά... Να βλάπτεται και να μην βλάπτει... Να πειράζεται και να μην πειράζει... Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι... (Παναγόπουλος)
  • Ο πραγματικός Χριστιανός δεν είναι άνθρωπος, αλλά υπεράνθρωπος. Δεν έχει αίμα μέσα του, αλλά νερό. Είναι πάντα ψύχραιμος και δεν θυμώνει. Γνωρίζει ότι, ό,τι και να του συμβεί στη ζωή του, ο Θεός το επέτρεψε, για το καλό του και έτσι παρηγοριέται. Σ΄αυτό ακριβώς το γρανάζι σκοντάφτουν πολλοί. (Παναγόπουλος)
  • Ο Χριστιανός πρέπει να αφήσει το Χριστό να ενεργήσει μέσα του. Γιατί ο σκοπός δεν είναι να ενεργεί ο Χριστιανός για τον Χριστό, αλλά να ενεργεί ο Χριστός μέσω αυτού. Και αυτό είναι το δυσκολότερο πράγμα. Όλα μπορεί να τα κάνει ο άνθρωπος και πολλά του πάθη να κόψει και πολλές καλοσύνες να κάνει, αλλά να αφήσει τον ευατόν του, να τον διοικήσει ο Χριστός, αυτό είναι το δυσκολότερο πράγμα. Γι' αυτό και ο Χριστός ξεκίνησε την διδασκαλία του από εκεί λέγοντας: ''Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν''. Δεν είπε ο Χριστός να αρνηθεί ο άνθρωπος το πορτοφόλι του, τη γυναίκα του, ή τη δουλειά του, αλλά το εγώ του. Ο εγωισμός είναι εκείνος, που δυσκολεύει το Χριστό να ενεργήσει επί του ανθρώπου. (Παναγόπουλος)
  • Ο άνθρωπος όταν γίνει Χριστιανός, είναι ένα κάρβουνο αναμμένο. Θα πρέπει να κάνει, εκείνο που κάνει η κουκουνάρα. Η κουκουνάρα, όταν την ανάψεις φωτιά, σκάει και πηγαίνει 100 μέτρα και βάζει εκεί φωτιά μια άλλη κουκουνάρα, η οποία με την σειρά της, διαδίδει τη φωτιά σε μια άλλη. Εγώ δεν λέω να βάλουμε φωτιά να κάψουμε τον κόσμο, αλλά να κάνουμε πυρκαγιά, για να κάψουμε τις αμαρτίες του κόσμου και να σώσουμε τον κόσμο. Γιατί υπάρχει φωτιά που καταστρέφει, αλλά και φωτιά που θεραπεύει. (Παναγόπουλος)
  • Είναι υποχρεωμένος ο Χριστιανός να νουθετεί τον πλησίον του που αμαρτάνει, με σκοπό να διορθωθεί και όχι για κανέναν άλλο λόγο. Μέχρι και την καλημέρα να του κόψει, με σκοπό να διορθωθεί. Και αν τελικά δεν διορθώνεται, τον αφήνει στην ησυχία του, ωστόσο εκείνος έκανε αυτό που έπρεπε. Αυτό βέβαια, πρέπει να γίνεται με διάκριση και αγάπη, ώστε να μην παρουσιάζεται σαν δάσκαλος και προϋποθέτει, ότι και η δική το ζωή είναι φωτεινή και ακέραια, ώστε να μην τον προσάπτουν πράγματα και αμαρτίες που αυτοί υποδεικνύουν σ' αυτούς. (Παναγόπουλος)
  • Φύλλα βλέπω σε πολλούς Χριστιανούς, καρπό μόνο σε λίγους... (Παναγόπουλος)
  • Προσέξτε μην πέσετε στην παγίδα και υποσχεθείτε σε κάποιον που θέλετε να φέρετε στο δρόμο του Θεού, ότι ερχόμενος στον Χριστιανισμό θα του έρθουν τα πράγματα στη ζωή του ευνοϊκά και δεν θα έχει πειρασμούς και προβλήματα. Ο Θεός δεν υπόσχεται, ότι η ζωή του Χριστιανού στον κόσμο τούτο θα είναι παραδεισένια. Παράδεισο υπόσχεται στην άλλη ζωή. (Παναγόπουλος)
  • Κάποτε ο Προφήτης Ελισσαίος περπατούσε στο δρόμο και κάτι παιδιά επί πολύ ώρα τον ειρωνεύονταν. Στο τέλος ο Προφήτης τα καταράστηκε και μια αρκούδα βγήκε από το δάσος και κατασπάραξε, τα 42 αυτά παιδιά. Πολλοί θα βγούν και θα πουν: Είναι αυτός άνθρωπος του Θεού και καταράζεται έτσι τα παιδιά; Η ιστορία αυτή θέλει να διδάξει, ότι κανένας δεν μπορεί να εμπαίζει και να βλασφημεί το Θεό και κατά επέκταση τους ''ανθρώπους'' του Θεού. Γιατί όποιος τα βάζει με τους ''ανθρώπους'' του Θεού, είναι σαν να τα βάζει με τον ίδιο τον Θεό...! (Παναγόπουλος)
  • Όπως το αλάτι έχει τις ιδιότητες να καρυκεύει, να νοστιμίζει, αλλά και να προλαμβάνει από τη σήψη το φαγητό, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή του Χριστιανού, να είναι το άλας που συντηρεί την κοινωνία από την ολοσχερή καταστροφή της. (Παναγόπουλος)