Περί κλοπής

  • Από του αίροντος τα σα μη απαιτεί. [Από εκείνον που παίρνει τα δικά σου, μην ζητάς να σου τα επιστρέψει.] (Κατά Λουκάν 6,30)
  • Οκλέπτωνμηκέτικλεπτέτω, μάλλονδεκοπιάτωεργαζόμενοςτοαγαθόνταιςχερσίν, ίναέχημεταδιδόναιτωχρείανέχοντι.[Εκείνος που έκλεβε, ας μην κλέβει πλέον, αλλά πρέπει να κοπιάζει περισσότερον και να εργάζεται με τα ίδια του τα χέρια το έντιμο έργο του, ώστε να είναι σε θέση να μεταδίδει και σε εκείνον, που βρίσκεται σε ανάγκη.] (Προς Εφεσίους 4,28)
  • Ούτεκλέπται, ουχάρπαγεςβασιλείανΘεούουκληρονομήσουσι. [Ούτε οι κλέφτες, ούτε οι άρπαγες θα κληρονομήσουν την Βασιλεία του Θεού.] (Προς Κορινθίους Α' 6,10)
  • Εάνδετιςκλέψημόσχονήπρόβατονκαισφάξηήαποδώται, πέντεμόσχουςαποτίσειαντίτουμόσχουκαιτέσσαραπρόβατααντίτουπροβάτου. [Εάν κανείς κλέψει μοσχάρι ή πρόβατο και το σφάξει, για να το φάει ή το πωλήσει, θα πληρώσει πέντε μόσχους αντί του ενός και τέσσαρα πρόβατα αντί του ενός προβάτου.] (Έξοδος 22,1)
  • Εάνδεεντωδιορύγματιευρεθήοκλέπτηςκαιπληγείςαποθάνη, ουκέστιναυτώφόνος·εάνδεανατείληοήλιοςεπ' αυτώ, ένοχοςέστιν, ανταποθανείται. Εάνδεμηυπάρχηαυτώ, πραθήτωαντίτουκλέμματος. [Εάν ο κλέφτης γίνει αντιληπτός την ώραν, που επιχειρεί την διάρρηξη και καθώς χτυπηθεί πεθάνει, δεν θα καταλογιστεί ενοχή φόνου στον φονέα. Εάν όμως φονεύσει κανείς τον νυκτερινό κλέφτη μετά την ανατολή του ηλίου, ο φονέας είναι ένοχος και θα καταδικαστεί σε θάνατο. Εάν ο κλέφτης δεν έχει να πληρώση την επιβληθείσα ποινή, να πωληθεί ως δούλος, για να πληρώσει το κλοπιμαίο.] (Έξοδος 22,2-3)
  • Το αδίκημα της κλοπής, δεν ορίζεται στο μέγεθος αυτών που κλέβονται, αλλά στην προαίρεση του κλέφτη. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τίποτε άλλο δεν κάνει την ψυχή τόσο μιαρή και ακάθαρτη, όσο η πλεονεξία και η κλεψιά. Ο Θεός δεν αποστρέφεται την βρωμιά του σώματος. Αποστρέφεται την ακαθαρσία της ψυχής. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η αρπαγή είναι φοβερότερη από τον φόνο, διότι σκοτώνει σιγά - σιγά τον φτωχό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν γνωρίζεις αυτούς που αδίκησες, να τα επιστρέψεις μιμούμενος το Ζακχαίο και μάλιστα με το παραπάνω. Αν όμως δεν γνωρίζεις όσους αδίκησες, σου υποδεικνύω και άλλο δρόμο, για να μην αποκλειστείς από την σωτηρία. Μοίρασε όσα με αδικίες απέκτησες, σε όσους έχουν ανάγκη. Έτσι θα μετριάσεις το κακό... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν λαμβάνουμε εντολή από τον Θείο Νόμο να δίνουμε στους άλλους από τα δικά μας και εμείς όχι μόνο δεν δίνουμε, αλλά αρπάζουμε και τα ξένα, ποιά ελπίδα σωτηρίας υπάρχει για εμάς; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι αρκούδες και οι λύκοι όταν χορτάσουν από την τροφή τους, απομακρύνονται απ' αυτήν. Οι δε άρπαγες δεν έχουν χορτασμό. Διότι τα χέρια τους είναι αγριότερα και απ' αυτά των αγρίων θηρίων. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όχι μόνο το να αρπάζεις τα ξένα, αλλά και το να μην δίνεις τα δικά σου, σε όσους έχουν ανάγκη, είναι αρπαγή, πλεονεξία και στέρηση. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Τον κλέφτη τον μισούν, όχι μόνο εκείνοι που αδικήθηκαν απ' αυτόν, αλλά και εκείνοι που δεν αδικήθηκαν, διότι συμπονούν εκείνους, οι οποίοι αδικήθηκαν απ' αυτόν. Αντίθετα τον ελεήμονα τον αγαπούν, όχι μόνο εκείνοι που ελεήθηκαν απ' αυτόν, αλλά και εκείνοι που δεν ελεήθηκαν, διότι θεωρούν ότι η ευεργεσία που έγινε στους ελεηθέντες, είναι σαν να έγινε και σ' αυτούς τους ίδιους... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Σου έκλεψε κάποιος την περιουσία σου και υπομένεις με γενναιότητα την ζημιά; Θα λάβεις την ίδια αμοιβή με εκείνους που ξόδεψαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς! Όταν όμως οργίζεσαι εναντίον εκείνων που σε έκλεψαν, επισύρεις εναντίον σου μεγαλύτερα κακά. Διότι ο κλέφτης, ίσως σε έριξε στην φτώχεια, εσύ όμως ζημιώνεις τον εαυτόν σου, με το να βλάπτεις την ψυχή σου, με την οργή σου. Ο κλέφτης σου στέρησε από πράγματα εξωτερικά, τα οποία αργά ή γρήγορα θα τα χάσεις, ενώ εσύ αφαιρείς από τον εαυτόν σου τον αιώνιο πλούτο... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Σου έκλεψε ο τάδε; Ευχαρίστησε και δόξασε το Θεό για την αδικία της κλοπής. Μ' αυτήν την ευχαριστία καρπώθηκες άπειρους μισθούς, όπως ακριβώς και εκείνος (ο κλέφτης), συγκέντρωσε για τον εαυτόν του απερίγραπτο πυρ! (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Σε λύπησε ο διάβολος, με την αφαίρεση των χρημάτων; Κάνε και εσύ να λυπηθεί, με το να ευχαριστήσεις τον Θεό και μην του δώσεις την χαρά, ότι λυπήθηκες. Αν ευχαριστήσεις τον Θεό για την απώλεια των χρημάτων σου, προξένησες καίρια πληγή στον διάβολο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Είναι καλό το να αρπάζεις, όχι όμως αυτά που χάνονται, αλλά την Βασιλεία των Ουρανών. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όσα αποκτήθηκαν άδικα, από κλεψιά, αρπαγή, πλεονεξία, δεν τα συγχωρεί αυτομάτως η μετάνοια (ακόμη και αν ο φταίχτης μετανιωμένος γίνει μοναχός), αλλά απαιτείται η επιστροφή στους αδικηθέντες. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Ο κλέφτης τιμωρείται με 1 χρόνο και αν δικαστεί, τότε τιμωρείται με 2 χρόνια αποχή από την Θεία Κοινωνία. (Μέγας Βασίλειος)
  • Αν ζητάμε να μην μας κόβουν τιμολόγια, κάνουμε και τους άλλους να αμαρτάνουν. Όταν για κάποιο λόγο δεν σας κόβουν τιμολόγια, να το θεωρείτε ζημιά πνευματική. ''Τω τον φόρον τον φόρον'', λέει η Γραφή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν το ξένο πράγμα που έκλεψε κάποιος, μπορεί να το δωσει πίσω και δεν το δίνει, αυτός δεν μετανοεί αληθινά, αλλά ψευδώς και κατά προσποίηση. (ΙερόςΑυγουστίνος)
  • Αν ο πλησίον μας κλέψει την περιουσία μας, δεν πρέπει να χάσουμε την ηρεμία μας, αλλά να υπομείνουμε με πραότητα και να εμπιστευτούμε τον Θεό, να τιμωρήσει την αμαρτία. Ξέρεις, πως ο ίδιος ο Κύριος, δέχτηκε μα πραότητα να πάρουν τα ιμάτιά Του και να Τον Σταυρώσουν, για να σου διδάξει την ταπείνωση και την ανεξικακία που πρέπει να έχεις, σε κάθε δυστυχία και προσβολή που σου γίνεται. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Σ' έκλεψαν οι νεαροί υπάλληλοί σου, ο ένας μετά τον άλλον, και όλοι με τη σειρά. Και απέλυες τον έναν μετά τον άλλον, με τη σειρά, και τους άλλαζες με άλλους και αυτούς με επόμενους. Προσελάμβανες τους νέους με τις καλύτερες συστάσεις ως έντιμους και σωστούς, και όλοι απεδείχθησαν κλέφτες. Αυτό μερικές φορές σε εξόργιζε και άλλες σε έθλιβε. Ασταμάτητα παραπονιόσουν στους φίλους σου στην αγορά και κανείς δεν μπορούσε να σε συμβουλεύσει κάτι. Συνήθως σου απαντούσαν: «Τι τα θες, έτσι είναι ο κόσμος σήμερα!». Ώσπου ο Θεός σου έστειλε τον σωστό σύμβουλο. Έφθασαν στην πόλη σας κάποιοι Ρώσοι καλόγεροι ζητώντας ελεημοσύνη για το μοναστήρι τους. Ένα πρωί μπήκαν στο κατάστημα σου. Συζήτησες αρκετά μαζί τους. Τελικά παραπονέθηκες για τους νεαρούς βοηθούς σου και ο γέροντας καλόγερος διαρκώς κοιτούσε το πρόσωπο σου και σιωπούσε. Όταν ολοκλήρωσες τον παραπονετικό λόγο σου, είπε ο γέρων: «Υπάρχει φάρμακο γι' αυτό!». «Πώς; Πού;». «Το φάρμακο βρίσκεται μέσα σου», απάντησε ο γέροντας. «Πρόσεχε από εδώ και μπρος, πως ζυγίζεις εσύ ο ίδιος τα προϊόντα. Βάζε περισσότερο στο ζύγισμα, πάντα γέμιζε το! Και οι κλέφτες θα πάψουν να σε κλέβουν». Κεραυνοβολημένος σάστισες! Αυτό ούτε καν το υπαινίχθηκε ποτέ κανείς, δηλαδή ότι σε κλέβουν επειδή εσύ κλέβεις τους άλλους. Έκλεβες τους πελάτες σου στο ζύγισμα, γι' αυτό οι νεαροί υπάλληλοί σου έκλεβαν εσένα. Αμέσως ξεκίνησες διαφορετικά: Έβαζες περισσότερο στο ζύγισμα. Λίγη ζάχαρη παραπάνω, λίγους κόκκους καφέ περισσότερους, ή ρύζι ή όποιο άλλο προϊόν. Έτσι ακριβώς όπως έκαναν οι παλιοί έμποροι. Και από τότε ποτέ πια δεν αντελήφθης ότι κάποιος σε έκλεψε. Οι ίδιοι εκείνοι νεαροί βοηθοί σου, που κάποτε σε έκλεβαν, εδώ και πολλά χρόνια είναι μαζί σου. Όλοι εργάζονται έντιμα, και κανείς δεν κλέβει. Και το κατάστημα σου πηγαίνει καλύτερα. Απλά από εκείνη τη μέρα αισθάνεσαι την ευλογία του Θεού, όταν ο πνευματικός γέροντας σου άνοιξε τα μάτια και είδες την αλήθεια.Έτσι και εσύ τώρα ως κάποιος κήρυκας του Ευαγγελίου, δίνεις μάθημα σε όλη την αγορά και αντί να παίρνεις συμβουλές, δίνεις εσύ. Ακόμα τοποθέτησες πινακίδα στον τοίχο του μαγαζιού σου με φαρδιά γράμματα: «Εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν». (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Κλέβει ένα μήλο ένας λαϊκός, κλέβει και ένας κληρικός ένα μήλο. Η ζυγαριά της τιμωρίας του Θεού εδώ είναι διαφορετική. Ο πρώτος θα τιμωρηθεί με έναν ραβδισμό και ο δεύτερος με χίλιους! Και αυτό γιατί ο δεύτερος (κληρικός), θεωρείται δάσκαλος υπέρ της ελεημοσύνης και κατά της κλοπής. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Σε περίπτωση κλοπής, τα κλοπιμαία πρέπει να επιστραφούν πίσω εις το τετραπλούν, παράδειγμα Ζακχαίου στο Ευαγγέλιο. (παπα - Στέφανος ο Σέρβος)
  • Δεν αρκεί να θελήσεις μετά από καιρό να επιστρέψεις αυτό που έχεις κλέψει από κάποιον, όπως κάνουν μερικοί ασύνετα, νομίζοντας ότι έτσι δεν αμαρτάνουν, αλλά πρέπει αμέσως να αποζημιώσεις και τον κάτοχό του, για όσο καιρό του το στερούσες. Αν επρόκειτο π.χ. για μια ακίνητη περιουσία (λ.χ. χωράφι), να δώσεις πίσω την σοδειά που σου έδινε καθώς και κάθε άλλη διαφορά. Αν λόγω της φτώχειας σου, δεν μπορείς να τα δώσεις, τότε δεν χρωστάς ούτε τη σοδειά, ούτε την διαφορά, διότι ο Κύριος δεν ζητά αδύνατα πράγματα. Πρέπει όμως να προσεύχεσαι για την ψυχή του κατόχου, σαν να σου το έχει χαρίσει με την θέλησή του. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Τον διάβολο δεν τον ενδιαφέρει να κλέψεις εκατομμύρια, αλλά να κλέψεις έστω και μια καραμέλα, για να σε έχει στο χέρι του. (Παναγόπουλος)
  • Ο Ανανίας και η Σαπφείρα, η γυναίκα του, αφού έκλεψαν τα αφιερωμένα δικά τους και πείραξαν το Πνεύμα Κυρίου, θανατώθηκαν αμέσως, με την απόφαση του Πέτρου του συναποστόλου. (Πράξεις 5,1-5) (Ψευδο - Κλήμης)
  • Αυτοί που κλέβουν την νύχτα είναι οι πτωχοί. Αυτοί που κλέβουν την ημέρα είναι οι πλούσιοι. (Δημητρακόπουλος)
  • Τα παράνομα κέρδη, παρέχουν σύντομες ευχαριστήσεις, αλλά μακροχρόνιες λύπες. (Αντιφάνης)
  • Μην δεχθείς να φυλάξεις κλοπιμαία, γιατί τότε θα είναι 2 οι κλέφτες. (Φωκυλίδης)
  • Όποιος κλέβει λίγο ρίχνεται στη φυλακή. Όποιος κλέβει πολλά δέχεται συγχαρητήρια για το επιχειρηματικό του πνεύμα. (Σαβατέρ)
  • Ένας άνθρωπος που δεν έχει πάει σχολείο, μπορεί να κλέψει μία αμαξοστοιχία. Αλλά αν έχει πανεπιστημιακή παιδεία, μπορεί να κλέψει όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο. (Ρούζβελτ)
  • Οι μικροί κλέφτες φοράνε σιδερένιες αλυσίδες, ενώ οι μεγάλοι χρυσές.
  • Αν κλέψεις 500.000 ευρώ από μια τράπεζα, είσαι ληστής. Αν κλέψεις ένα ευρώ από 500.000 ανθρώπους, είσαι τράπεζα.
  • Όταν ο κλέφτης δεν έχει ευκαιρία να κλέψει, θεωρεί τον εαυτόν του τίμιο!
  • Είτε μια δραχμή κλέψεις είτε χίλιες, ο χαρακτηρισμός είναι ο ίδιος: Κλέφτης...
  • Όταν ο κλέφτης δεν έχει ευκαιρία να κλέψει, θεωρεί τον εαυτόν του τίμιο. Αλίμονό μσς, αν όλη μας η αρετή ήταν, γιατί δεν είχαμε "ευκαιρίες" για να ακολουθήσουμε την κακία.
  • Όποιος θέλει να πλουτίσει σε ένα χρόνο, βρίσκεται στη φυλακή μέσα σε έξι μήνες.
  • Ένας κλέφτης, πιάστηκε στα πράσα από τον Δημοσθένη, του οποίου σπίτι πήγε να κλέψει. Ο κλέφτης θέλοντας να δικαιολογηθεί, του είπε: Δεν ήξερα, ότι ήταν δικό σου το σπίτι. Αλλά ο Δημοσθένης τον αποστόμωσε, λέγοντάς τον: Ήξερες όμως, ότι δεν είναι δικό σου...
  • Κατά τα έργα του κλέφτη και τα βάσανα.
  • Με έβαλαν φυλακή, επειδή έβγαζα χοντρά λεφτά... περίπου ένα χιλιοστό πιο χοντρά!
  • Όποιος κλέβει, θα τον κλέψουν.
  • Η γυναίκα με το κλάμα και ο κλέφτης με τους όρκους.
  • Η πόρνη με τα κλάματα και ο κλέφτης με τους όρκους.
  • Όποιος κλέβει τ' αυγό, θα κλέψει κι το βόδι.
  • Οι μικροί κλέφτες φοράνε σιδερένιες αλυσίδες, ενώ οι μεγάλοι χρυσές.
  • Ο καλός ο κλέφτης, στην γειτονιά του δεν κλέβει.
  • Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
  • Ο κλέφτης και ο ψεύτης είναι αδέλφια.
  • Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται και δεύτερο λυπούνται.
  • Αυτός κλέβει και της Παναγιας τα μάτια.
  • Τον έπιασαν στα πράσα.
  • Δεν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται, ότι η ευκαιρία κάνει τον κλέφτη. Για τους ηθικούς ανθρώπους, δεν υπάρχει ποτέ τέτοια ευκαιρία. (Σουηδική παροιμία)
  • Διηγήθηκε ο αββάς Δανιήλ, ότι όταν αββάς Αρσένιος ήταν στη Σκήτη, υπήρχε κάποιος μοναχός που έκλεβε τα σκεύη των Γερόντων. Θέλοντας ο Αββάς Αρσένιος και αυτόν να κερδίσει και τους Γέροντες να αναπαύσει, τον παίρνει στο κελί του και του λέει: ''Ό,τι θελήσεις εγώ θα σου το δίνω, μόνο να μην κλέψεις''. Του έδωσε μάλιστα χρυσάφι και χρήματα και ρούχα και ό,τι άλλο χρειαζούμενο. Αυτός έφυγε, όμως συνέχιζε να κλέβει. Οι Γέροντες βλέποντας ότι δεν έπαυσε να κλέβει, τον έδιωξαν, καταλήγοντας στο εξής συμπέρασμα: ''Εάν ένας αδερφός μοναχός έχει ελαττώματα από ανθρώπινη αδυναμία, πρέπει να τον υπομένουμε. Αν όμως κλέβει, διώξτε τον, γιατί και την ψυχή του βλάπτει και ταράζει όλους, όσοι μένουν στον τόπο εκείνο''.
  • Κάποιος Χριστιανός είχε αιχμαλωτιστεί πολύ, από την κακή συνήθεια της κλοπής. Κάποτε, την περίοδο του θερισμού, βλέποντας το αγρόκτημα ενός πλουσίου να είναι γεμάτο θημωνιές από σιτάρι, αποφάσισε να το κλέψει. Ετοίμασε και έζευξε τις αγελάδες στην καρότσα και την νύχτα ετοιμάστηκε για τον σκοπό του. Πήρε μαζί του και την κορούλα του 5-6 ετών και έτσι ξεκίνησαν τα μεσάνυχτα για το ξένο κτήμα. Φθάνοντας εκεί, άφησε τις αγελάδες στην άκρη του χωραφιού και επειδή είχε πανσέληνος η νύχτα, παρατηρούσε δεξιά-αριστερά, μήπως δει κανέναν και τον αντιληφτεί κάνοντας την κλοπή. Και επειδή δεν είδε κανέναν, άρχισε να μεταφέρει χειρόβολα από τις θημωνιές στην καρότσα του. Τότε η κόρη του παρακινούμενη μάλλον από το Θεό, του είπε: «Πατέρα, κοίταξεςσ'όλαταμέρη, αλλάξέχασεςνακοιτάξειςκαιπροςτονουρανό». Τότε εκείνος την ερώτησε: «Γιατί να κοιτάξω στον ουρανό, παιδί μου;». Και η κόρη του είπε: «Ίσως θαήτανκαλόνακοιτάξειςκαιπροςτονουρανό, διότιτ'άλλαμέρηείδα,ότιταπαρατήρησεςμεπροσοχή». Τότε ο πατέρας της σκεπτόμενος τα λόγια της κόρης του, ήρθε σε συναίσθηση και φοβούμενος τον Θεό, σιώπησε. Μετά πήρε τα κλεμμένα χειρόβολα, τα επέστρεψε στον τόπο τους και με την καρότσα επέστρεψαν στο σπίτι τους, έχοντας την συνείδησή του αναπαυμένη, φανερά μετανοημένος, γι' αυτό που πήγε να κάνει...