Περί εκτρώσεων

  • Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι πολύ μεγάλος φόνος, για τι σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως. Μια νύχτα ο Θεός επέτρεψε να δω ένα φοβερό όραμα, που με πληροφόρησε γι' αυτό το θέμα! Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δύο κεράκια μέσα σε δύο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ' αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνει. Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στερέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας. Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές, που σου σπάραζαν την καρδιά. Και ο πιο σκληρός άνθρωπος, αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονιστεί. Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τι σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει, είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν. Ενώ στον τόπο που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές, βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθεί με τις εκτρώσεις»! Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών. Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ήμερα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν κάνει έκτρωση μια μάνα, τότε θα την πληρώσουν τα άλλα της παιδιά με αρρώστιες και ατυχήματα. Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς, ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η έκτρωση πέρα το ότι είναι φόνος, προκαλεί προβλήματα στην γυναίκα. Τσακίζονται τα νεύρα της, τρέμει το σώμα της, είναι πάντα ταραγμένη, εκνευρισμένη και βρίσκεται πάντα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Γι' αυτό και χωρίζουν. Μερικές μάλιστα δεν ξυπνούν και πεθαίνουν κατά την διάρκεια της έκτρωσης. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Τα ζώα πολλές φορές θυσιάζουν τη ζωή τους και δεν λογαριάζουν τη δική τους σωτηρία, προκειμένου να υπερασπιστούν τα μικρά τους. Ενώ κάποιοι άνθρωποι και χωρίς καμμία ανάγκη, έσφαξαν με τα ίδια τους τα χέρια τα παιδιά τους, κάνοντας έκτρωση. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τα έμβρυα που είναι θύματα των εκτρώσεων, πάνε στον παράδεισο (γιατί ο Θεός θα ήταν άδικος αν τα τοποθετήσει στην κόλαση, αφού δεν έχουν συνειδητές αμαρτίες) και ο ιατρός που κάνει εκτρώσεις, είναι σαν τον φονιά, που εν γνώση του σκοτώνει. Μπορεί να πάνε στον παράδεισο, αλλά επειδή είναι αβάπτιστα, δεν πάνε στον ίδιο τόπο που πάνε τα βαπτισμένα. Τα μεν αβάπτιστα θα βλέπουν Φως σαν πυγολαμπίδα (σε σχέση με τα βαπτισμένα είναι τυφλά), ενώ τα βαπτισμένα θα βλέπουν Φως σαν 1000 ήλιοι. Η διαφορά της φωτοχυσίας είναι πολύ μεγάλη!!! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Από όλους τους τρόπους του φόνου, η έκτρωση είναι ο πιο αποτρόπαιος. Είναι η λεγόμενη ενδομητρική δολοφονία. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Καλύτερα να μην γεννιόταν η γυναίκα εκείνη που σκοτώνει τα παιδιά της. Διότι αυτό είναι αμαρτία εναντίον του Αγίου Πνεύματος. Έπειτα, που έπρεπε να βρίσκει ο Θεός καλύτερη κατοικία για το παιδί, παρά στην κοιλία της μητέρας του; Και από εκει το βγάζεις και το πετάς στα σκυλιά και το σκοτώνεις; «Ποιά λέαινα, λέει ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, ποιά αρκούδα θα σκότωνε ποτέ το μικρό της; Και εσύ, λογικό ον, κάνεις χειρότερα από τα άγρια ζώα, όταν έφτασες να σκοτώσεις τα παιδιά σου...». (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
  • Η μητέρα που έκανε έκτρωση, προκειμένου να εξιλεωθεί και να λυτρώσει και τα άλλα παιδιά που γέννησε, θα πρέπει να βαπτίσει και να αναθρέψει παιδιά φτωχών μητέρων, μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία να κερδίζουν μόνα τους το ψωμί. (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)
  • Από τη μία μεριά καταργούμε την θανατική ποινή και από την άλλη, νομιμοποιούμε τις αμβλώσεις. Δεν είναι αυτό κραυγαλέα αντινομία και αντίφαση της Πολιτείας; Τιμιοτάτη η ζωή του κακούργου και μηδαμινή η ζωή του εμβρύου; (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Να ξέρετε, ότι για κάθε βρέφος, που δεν γεννήθηκε εξαιτίας του θελήματος της μητέρας, τα άλλα που θα γεννήσει προς ''χαρά'' του εαυτού της, θα της δώσουν θλίψεις, ασθένειες, ψυχικό κάματο. Είναι νόμος! Μετά την παιδοκτονία, δεν πρέπει να περιμένετε ευτυχισμένη ζωή στη γη και πολύ περισσότερο στην αιωνιότητα. Με μια λέξη: Κόλαση! Και αυτό διότι φονεύοντας συνειδητά μια αγγελική βρεφική ψυχή, κάνετε εν επίγνωσή σας, ένα τρομερό κακούργημα! Γι' αυτό μετανοείστε καρδιακά εάν κάνατε έκτρωση ή ακόμα-ακόμα αν πέρασε μια τέτοια ιδέα από το μυαλό σας. (π. Ιωάννης της Λαύρας των Σπηλαίων)
  • Εάν το παιδί σας το γεννήσετε, το βαπτίσετε και μετά το σφάξετε, θα είναι λιγότερο το κρίμα (αμάρτημά) σας, σε σχέση με το να το σκοτώσετε με έκτρωση. (Είπε Γέρων)
  • Ούτε τα πιο άγρια θηρία δεν σκοτώνουν τα παιδιά τους. Και οι γυναίκες που φοβούνται τις κατσαρίδες και τα ποντίκια, δεν φοβούνται να σκοτώσουν τα παιδιά τους, κάνοντας έκτρωση! (Παναγόπουλος)
  • Με ποιό δικαίωμα εμείς ''πετάμε'' το παιδί μας στον τενεκέ, το οποίο θα μπορούσε να γίνει ένας εφευρέτης, ένας επιστήμονας, ένας ευεργέτης, ακόμα-ακόμα ένας Άγιος; (Παναγόπουλος)
  • Στην Ιταλία υπάρχει εταιρία, που αγοράζει τα έμβρυα που αποβάλλονται από τις εκτρώσεις και τα χρησιμοποιούν για καλλυντικά γυναικών. Είμαστε θηρία! (Παναγόπουλος)
  • Μία κυρία που είχε κάνει μία έκτρωση μου διηγήθηκε, ότι είχε δει τον κεκοιμημένο πατέρα της στον ύπνο, ο οποίος της είπε: Βρε παιδί μου! Τι μου έκανες... τι το έστειλες εκεί το παιδί. Δεν με αφήνει μέρα-νύχτα! Και άκουγε αυτή ταυτοχρόνως κλάματα, όπως κλαίει ένα μωρό. Και συνέχισε ο πατέρας της: Δεν το ακούς; Με έφαγε! Τι μου΄κανες... Ήταν το παιδί, που είχε σκοτώσει η ίδια της... (Παναγόπουλος)
  • Η έκτρωση δεν σε ελευθερώνει από την εγκυμοσύνη. Σε κάνει γονιό ενός μικρού παιδιού!
  • Είναι μεσάνυχτα κι έχει πανσέληνο.
    Μιά τίγρη και μιά ύαινα βγαίνουν από τη φωλιά τους
    καί τριγυρνούν με την ελπίδα κάτι να βρουν για βραδυνό.
    Κοιτάζουν γύρω τους αλλά δεν βλέπουν τίποτα:
    Ας περιμένουμε να ξημερώσει - λέει κάπως καρτερικά η τίγρη.
    Μα στάσου..., ακούγεται ένας ελαφρός θόρυβος ανάμεσα στα δέντρα...
    Ποιός είναι; Μιά γυναίκα; Και τί γυρεύει εδώ τέτοια ώρα;
    Μπορεί να περιμένει κάποιο φίλο...
    Αλλά περπατάει με ύφος ύποπτο...
    Κάτι κρύβει... ασφαλώς κάτι κρύβεται εδώ...
    Βαστάει ένα δέμα... Νά! Τώρα το αφήνει... Είναι μιά κούκλα!...
    Κούκλα; Μα είναι ζωντανό μωρό!
    Φαίνεται να την αποκαλεί μαμά... Και τώρα;
    Να! το σκοτώνει... Είναι η μητέρα του... κατάλαβες;
    Πώς! Η μητέρα του; Ωχ! Παναγία μου!...
    Τρομαγμένη η τίγρη, φεύγει μακριά,
    ενώ στης ύαινας το μάτι ένα δάκρυ κυλά...
  • Κάποτε κάποιος κυνηγός, πήγε στον πάτερΓερβάσιοΠαρασκεύοπουλο, για να εξομολογηθεί. Και ανάμεσα στα αμαρτήματα που είχε κάνει, ανάφερε και ένα φόνο που είχε κάνει. Είχε πάει Κυριακή πρωί για κυνήγι και μέσα σε έναν καλαμώνα, που νόμισε ότι ήταν θήραμα και το πέτυχε, σκότωσε μια γυναίκα. Και η γυναίκα αυτή, ήταν έγκυος! ''Θα συγχωρεθώ γι΄αυτό που έκανα, ρώτησε ο κυνηγός τον πάτερ''. Ο π. Γερβάσιος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί δεν ήξερε πως να χειριστεί το θέμα [οιΠατέρεςτηςΕκκλησίαςδενεπιλήφτηκαντοθέματωνεκτρώσεων (φόνοςαβαπτίστων), γι΄αυτόκαιδενυπάρχουνκανόνεςκαιεπιτίμιαγι'αυτήντηναμαρτία]. Είπε στον κυνηγό, να ερχόταν μετά από 15 μέρες. Είχαν περάσει 15 μέρες και παρά τις προσευχές του πάτερ Γερβάσιο, δεν είχε λάβει απάντηση από το Θεό, το τί επιτίμιο να έβαζε τον κυνηγό. Όμως λίγες ώρες πριν έρθει ο κυνηγός στο εξομολογητήριο, εμφανίστηκε άγγελος Κυρίου στον γέροντα και του λέει: ''Για τον φόνο που έκανε ο κυνηγός, θα κάνεις χρήση το επιτίμιο που προβλέπει ο Μέγας Βασίλειος. Γιατοπαιδίπουσκότωσε, οΚύριοςθατονκρίνειτηνημέρατηςκρίσεως!!!''. Καταλάβατε;ΟίδιοςοΧριστόςθαεπιληφθείτουθέματοςτων εκτρώσεων!!!
  • Μια κυρία γύρω στα εξήντα, είχε κόρη παντρεμένη εφτά χρόνια, που δεν έκανε παιδιά και τελικά χώρισε γι' αυτό το λόγο.
    Κλαίγοντας η μάνα της αποκάλυψε:
    ''Δικέςμουαμαρτίεςπληρώνειτοκορίτσιμου. Παντρεύτηκα το 1940, με τον Πόλεμο. Ο άντρας μου πολέμησε και γύρισε τραυματισμένος, μα ευτυχώς σώθηκε. Ύστερα ήρθε η Κατοχή με τη φοβερή πείνα.
    Έμεινατέσσεριςφορέςέγκυος. Όμωςόλαταέριξα, δύο θηλυκά και δύο αρσενικά. Λιγοψύχησα... ΠώςθαταμεγάλωναμέσαστηνΚατοχήκαιτηνπείνα; Τούτη την κόρη τη γλύτωσα από το μαχαίρι του δήμιου γιατρού από Θαύμα.
    Την παραμονή, που θα γινόταν το έγκλημα (έκτρωση), είδα στον ύπνο μου μια γυναίκα μαυροφόρα, γλυκιά στην όψη. Την παρομοίασα με μια Εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, που είχα από τη μακαρίτισσα τη μητέρα μου.
    Μου είπε αυστηρά:
    - Σκληρήγυναίκα, ολιγόπιστη. Τοκορίτσιείναιδικόμουκαιμηντολμήσειςνατοχαλάσεις!
    Ανατρίχιασα, φοβήθηκα και έτσι γλύτωσα τη Μαρία μου.
    Οιτύψειςόμωςδενμ'αφήνουνναησυχάσω. Κάθετόσομεταράζειτοίδιοόνειρο. Βλέπωτέσσεραμικράναμεκυνηγούν, σανναθέλουνναμεπιάσουν, μαδενμπορούν, είναιτυφλά! Ξυπνάω συγκλονισμένη. ΠαρακαλώτηνΠαναγία,ναμουπάρειτονύπνο, ναμηβλέπωαυτότοσυνταρακτικόόνειρο...''