Περί παιδιών

  • Αμήνλέγωυμίν, οςεάνμηδέξηταιτηνβασιλείαντουΘεούωςπαιδίον, ουμηεισέλθηειςαυτήν. [Σας διαβεβαιώνω, ότι όποιος δεν θα δεχθεί την Βασιλεία του Θεού με την εμπιστοσύνη και την απλότητα ενός παιδιού, δεν θα εισέλθει σ' αυτήν.] (Κατά Μάρκον 10,15)
  • Άφετεταπαιδίακαιμηκωλύετεαυτάελθείνπροςμε·τωνγαρτοιούτωνεστίνηβασιλείατωνουρανών. [Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν προς Εμένα. Διότι σ' αυτά, και σε εκείνους που ομοιάζουν μ' αυτά ως προς την απλότητα και την αθωότητα, ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών.] (ΚατάΜατθαίον 19,14)
  • ΕντούτωφανεράέστιτατέκνατουΘεούκαιτατέκνατουδιαβόλου. Παςομηποιώνδικαιοσύνηνουκ έστινεκτουΘεού, καιομηαγαπώντοναδελφόναυτού.[Σ' αυτό ακριβώς το σημείο είναι φανερά και ξεχωρίζουν τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου. Καθένας δηλ. που δεν ζει ενάρετα, δεν είναι από τον Θεό, δεν έχει πατέρα τον Θεό, όπως επίσης και εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφό του.] (Α' Ιωάννου 3,10)
  • Τα τέκνα υπακούετε τοις γονεύσιν υμών εν Κυρίω. Τούτο γαρ έστι δίκαιον. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα. [Τα παιδιά να υπακούτε στους γονείς σας, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Διότι αυτό είναι το σωστό. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου.] (Προς Εφεσίους 6,1)
  • Τατέκναυπακούετετοιςγονεύσικατάπάντα·τούτογαρέστινευάρεστοντωΚυρίω. [Τα τέκνα να υπακούετε στους γονείς σε όλα τα ορθά, που εκείνοι σας συμβουλεύουν. Διότι τούτο είναι ευάρεστο στον Κύριο.] (ΠροςΚολοσσαείς 3,20)
  • Ωςβλάσφημοςοεγκαταλιπώνπατέρα, καικεκατηραμένοςυπόΚυρίουοπαροργίζωνμητέρααυτού. [Το παιδί, που εγκαταλείπει αβοήθητο τον πατέρα του, είναι όμοιο με τον άνθρωπον εκείνο, που βλασφημεί τον Θεό. Κατηραμένος είναι από τον Κύριο εκείνος, που με την απρεπή συμπεριφοράν του, εξοργίζει την μητέρα του.] (ΣοφίαΣειράχ 3,16)
  • Ίππος αδάμαστος αποβαίνει σκληρός, και υιός ανειμένος εκβαίνει προαλής.[Όπως ένας αδάμαστος ίππος γίνεται σκληροτράχηλος και επικίνδυνος, έτσι και ένα παιδί εγκαταλελειμμένο στον εαυτόν του, καταντά αναιδές και επιβλαβές.] (Σοφία Σειράχ 30,8)
  • Υιόςαπολειπόμενοςφυλάξαιπαιδείανπατρόςμελετήσειρήσειςκακάς. [Παιδί, που θα καταφρονήσει και θα παραμελήσει την πατρική παιδαγωγία, αυτό θα στρέψει την προσοχή και το ενδιαφέρον του στις πονηρές εισηγήσεις και προτροπές κακών ανθρώπων.] (Παροιμίες 19,27)
  • ΕγώγάρείμιΚύριοςοΘεόςσου, Θεόςζηλωτής, αποδιδούςαμαρτίαςπατέρωνεπίτέκνα, έωςτρίτηςκαιτετάρτηςγενεάςτοιςμισούσιμε. [Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλότυπος, ο οποίος επιβάλλει τιμωρίες στα τέκνα για τις αμαρτίες των γονέων του μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς, σε όσους Με μισούν.] (Έξοδος 20,5)
  • Τίματονπατέρασουκαιτηνμητέρασου, ίναευσοιγένηται καιίναμακροχρόνιοςγένη.[Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, για να ευημερήσεις και να γίνεις μακροχρόνιος.] (Έξοδος 20,12)
  • Εάν κάποια παιδιά εγκαταλείψουν τους γονείς τους, με την πρόφαση της θεοσεβείας και δεν αποδίδουν την πρέπουσα τιμή στους γονείς τους, για πρόφαση θεοσεβείας, να αναθεματίζονται (αφορίζονται). (ΑπόφασηΣυνόδουτηςΓάγγραςτο 343)
  • Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους. Πρέπει οι γονείς να γίνουν Άγιοι και μετά τα παιδιά θα αγιαστούν και αυτά. Μετά δεν θα υπάρχουν προβλήματα... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ένας μόνο τρόπος υπάρχει, για να μην έχουμε προβλήματα με τα παιδιά μας: η αγιότητα. Γίνετε Άγιοι και δεν θα εχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. (ΌσιοςΠορφύριοςοΚαυσοκαλυβίτης)
  • Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Τα παιδιά γίνονται προβληματικά, όταν οι γονείς έχουν προβλήματα μεταξύ τους. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ' την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμιστεί. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Δημιουργείται μια κατάσταση στη ψυχή των παιδιών εξαιτίας των γονέων τους, που αφήνει ίχνη μέσα τους, για όλη τους την ζωή. Η συμπεριφορά τους, στη συνέχεια της ζωής τους, η σχέση με τους άλλους, έχουν άμεση εξάρτηση, από τα βιώματα που φέρουν από τα παιδικά τους χρόνια. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούν στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα και αφήνουν και την Εκκλησία και όλα και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν, είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς. Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που είχαν τη φροντίδα να κάνουν τα παιδιά τους «καλούς Χριστιανούς», μ' αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπίεσαν και έγινε το αντίθετο. Πιέζονται, δηλαδή, όταν είναι μικρά τα παιδιά και όταν γίνουν 16 χρονών, 17 ή 18, φθάνουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αρχίζουν από αντίδραση να πηγαίνουν με παλιοπαρέες και να λένε παλιόλογα. Ενώ, όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία, βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων, χαιρόμαστε να τα βλέπουμε. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όταν τα παιδιά είναι τραυματισμένα και πληγωμένα από κάποιο σοβαρό ζήτημα, να μην επηρεάζεστε που αντιδρούν και μιλούν άσχημα. Στην πραγματικότητα δεν το θέλουν, αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς στις δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν... Αν όμως, εσείς εκνευριστείτε και θυμώσετε, γίνεστε ένα με τον πονηρό και σας παίζει όλους. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Τώρα ο κόσμος χάλασε. Στο μικρό παιδάκι λένε όλο επαινετικά λόγια. Μην το μαλώσουμε, μην του εναντιωθούμε, μην το πιέσουμε το παιδί. Μαθαίνει όμως έτσι και δεν μπορεί ν' αντιδράσει σωστά και στην πιο μικρή δυσκολία. Μόλις κάποιος του εναντιωθεί, τσακίζεται, δεν έχει σθένος... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όσο πιο επιθετικό είναι ένα παιδί, τόσο πιο ευαίσθητο είναι. Τα παιδιά γίνονται προβληματικά, όταν οι γονείς έχουν προβλήματα μεταξύ τους. (ΌσιοςΠορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να υπακούουν στους γονείς τους. Όταν όμως οι γονείς τους απαιτούν πράγματα που δυσχεραίνουν την πνευματική ζωή τους, τότε δεν είναι σωστό να πειθαρχούν και να τους υπακούουν. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η παιδική ηλικία έχει κατεξοχήν ανάγκη των διηγήσεων της Αγίας Γραφής. Διότι όπως είναι απλή, γρήγορα εντυπώνονται τα λεγόμενα, σαν να ήταν η διήγηση κάποια σφραγίδα, που τυπώνεται στο κερί. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αυτό που ανατρέπει όλη την οικουμένη, είναι ότι παραμελούμε τα παιδιά μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πες μου, αγαπητέ, αν έβλεπες το παιδί σου να λειώνει από την πείνα, άραγε θα ανεχόσουν να το παραβλέψεις, και δεν θα υπόμενες τα πάντα, ώστε να θέσεις τέρμα στην πείνα του; Ώστε βλέποντάς το να καταστρέφεται από την έλλειψη της τροφής, δεν θα το παράβλεπες... τώρα όμως που καταστρέφεται από έλλειψη Θείας διδασκαλίας, ανέχεσαι να το παραβλέψεις; Και πως θα ήσουν άξιος να ονομάζεσαι πατέρας; Διότι πραγματικά, αυτή η πείνα είναι πιο φοβερή από εκείνην, αφού καταλήγει και σε μεγαλύτερο θάνατο και γι' αυτό πρέπει εδώ να φροντίζουμε περισσότερο. Λέγει: «Ανατρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (Εφ. 6,4). Αυτή είναι η πιο καλή φροντίδα των πατέρων, αυτή είναι η γνήσια κηδεμονία των γονέων. Διότι εγώ έτσι καταλαβαίνω την συγγένεια της φύσεως, εάν δείξουν μεγαλύτερη φροντίδα στα πνευματικά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν λοιπόν από την αρχή και από τα πρώτα τους βήματα απομακρύνουμε τα παιδιά από την πονηριά και τα χειραγωγήσουμε προς την άριστη οδό, η ευσέβεια θα τους γίνει ένα είδος συνήθειας και φύσεως. Έτσι, δεν θα μεταστρέφονται εύκολα με τη θέλησή τους προς το κακό, γιατί η συνήθεια αυτή, θα τα βοηθεί να πράττουν τα καλά έργα. Έτσι θα γίνουν για μας σεβαστότερα από τους γέροντες και χρησιμότερα στις δημόσιες υποθέσεις, αφού θα παρουσιάζουν στη νεότητά τους, τις αρετές των γεροντότερων. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Σαν το κερί είναι η ψυχή (του μικρού παιδιού). Αν κάνεις ψυχρές συζητήσεις, την σκλήρυνες και την πώρωσες. Αν όμως κάνεις θερμές συζητήσεις, την μαλάκωσες και τότε χαράζεις την εικόνα του Χριστού. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Βάλτε στα παιδιά σας το φόβο του Θεού, από την πρώτη ηλικία. Αυτός ο φόβος θα τα διατηρήσει καλύτερα, από οποιονδήποτε πατέρα. Αυτός θα είναι τείχος στερεό. Όταν υπάρχει αυτός ο εσωτερικός φύλακας, δεν χρειάζεται καμμία δική μας αγωνία και ενέργεια. Όταν όμως δεν υπάρχει αυτός ο φόβος, όλα όσα κάνουμε, πάνε χαμένα. Ο φόβος του Θεού, θα είναι για τα παιδιά και πλούτος και δόξα και έπαινος. Αυτός θα καταστήσει τα παιδιά λαμπρά, όχι μόνο στη γη, αλλά και στους Ουρανούς! (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Ας μην επιτρέπουν οι γονείς στα παιδιά τους, να κάνουν τίποτε ευχάριστο, που όμως είναι βλαβερό, ούτε να τους κάνουμε όλα τα χατίρια, επειδή τάχα είναι παιδιά. Προπαντός, ας τα κρατάμε σε σωφροσύνη. Γιατί η ακράτεια είναι που καταστρέφει πάνω από όλα την νεότητα. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά που πάνε και που γυρίζουν τα παιδιά τους, που περνούν τον καιρό τους, ποιές παρέες έχουν, γιατί πρέπει να ξέρουν ότι, όταν παραμελήσουν τα παιδιά τους και αδιαφορήσουν να τα οδηγήσουν στην ευσέβεια, καμμία συγγνώμη δεν θα βρουν από το Θεό και θα υποστούν για την αμαρτία τους αυτή, την χειρότερη τιμωρία. Γι' αυτό πρέπει να απομακρύνουμε τα παιδιά μας από αισχρά ακούσματα, θεάματα και αμαρτωλές διασκεδάσεις, καθώς και ας παρουσιάζουμε ως παράδειγμα, συνομήλικους του που ζουν ενάρετα, για να ζηλέψουν και να τους ακολουθήσουν... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Λένε: ''Ναι, αλλά τα παιδιά χωρίς πατέρα, δεν θα είναι πλέον ευτυχισμένα''. Γιατί; Έχουν τον Θεό Πατέρα και δεν θα είναι καλά; Θα σου δείξω εγώ παιδιά, που ανατράφηκαν από χήρες μανάδες και όμως έγιναν περίφημα. Και αντίθετα, πολλά παιδιά μεγάλωσαν έχοντας και τον πατέρα και όμως χάθηκαν... Αν το παιδί σου από μικρό το ανατρέφεις κατά Θεό, όπως πρέπει, θα απολαύσει ευεργεσίες περισσότερες από την πατρική προστασία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τα παιδιά ας είναι σεμνά, ώστε να διακρίνονται μάλλον από την σεμνότητα και την σωφροσύνη, ώστε να έχουν μεγάλο έπαινο και από τους ανθρώπους και από τον Θεό. Ας μάθουν να εξουσιάζουν το στομάχι, να απέχουν από την πολυτέλεια, να είναι οικονόμα, φιλόστοργα, να μάθουν να άρχονται. Διότι έτσι θα μπορέσουν να προσφέρουν πολύ μισθό στους γονείς, και έτσι θα είναι όλα προς δόξα Θεού και δική μας σωτηρία, στο σώμα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο Θεός σου χάρισε τα παιδιά που έχεις. Αν σκέφτεσαι έτσι, όταν τα έχεις θα ευγνωμονείς τον Θεό και όταν πάλι σου αφαιρεθούν, δεν θα λυπηθείς. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν χάσεις παιδί ή παιδιά, σκέψου το πάθη του Ιώβ και λάβεις πολλή παρηγοριά για τον εαυτόν σου. Γιατί εσύ μπορεί να έχασες 1 ή 2 ή 3 παιδιά, αλλά εκείνος έχασε 10 και μάλιστα ταυτόχρονα... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν τo παιδί διδαχτεί από μικρό να σκέπτεται με σωστό τρόπο, τότε έχει ήδη αποκτήσει μεγάλο πλούτο και δόξα. Δεν θα έχεις κατορθώσει τίποτα το σπουδαίο, αν έχεις μάθει το παιδί σου κάποια τέχνη ή την αρχαία φιλοσοφία, με την οποία θα κερδίσει ενδεχομένως χρήματα. Το σπουδαίο θα είναι αν το έχεις διδάξει την τέχνη να περιφρονεί τα χρήματα. Αν θέλεις να το κάνεις πλούσιο, έτσι να το κάνεις. Γιατί πλούσιος δεν είναι όποιος έχει ανάγκη από πολλά χρήματα, ή εκείνος που έχει όλα τα αγαθά, αλλά εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Αυτό να διδάξεις το παιδί σου. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πλούτος. Μην κοιτάζεις, πως θα το κάνεις να προκόψει - με την έννοια βέβαια, που το κοσμικό φρόνημα θεωρεί την προκοπή - γιατί έτσι θα το καταντήσεις φιλόδοξο. Φρόντισε καλύτερα να του μάθεις πως να περιφρονεί, στη ζωή, την ανθρώπινη δόξα. Έτσι μπορεί να γίνει πιο ένδοξος και πιο σπουδαίος. Αυτά είναι πράγματα, που είναι εύκολα και είναι δυνατόν να γίνουν εξίσου και από τον πλούσιο και από τον φτωχό. Αυτά δεν τα διδάσκεται κανείς από δάσκαλο, ούτε του τα μαθαίνει καμμιά τέχνη. Αυτά είναι πράγματα που τα μαθαίνει κανείς ζώντας σύμφωνα με τον νόμο του Θεού. Μην φροντίζεις μόνο να ζήσει το παιδί σου πολλά χρόνια στη γη. Φρόντισε να αξιωθεί να ζήσει την αιώνια ζωή. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Αν θέλεις να αφήσεις πολύ πλούτο στα παιδιά σου, άφησέ τους στην Πρόνοια του Θεού. Αυτός, όταν δει ότι Του δείχνεις τόση εμπιστοσύνη και τον αναγνωρίζεις συγκληρονόμο, πώς δεν θα τους εξασφαλίσει κάθε αγαθό; Και να μην προσπαθούμε να κάνουμε τα παιδιά μας πλούσια, αλλά ενάρετα. Διότι αν στηριχτούν στον πλούτο, με τίποτε άλλο δεν θα ασχοληθούν. Αν όμως δουν, ότι δεν έχουν το στήριγμα του πλούτου, θα κάνουν τα πάντα, ώστε με την αρετή, να ξεπεράσουν την φτώχεια... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Τα παιδιά πρέπει αμέσως, από την αρχή να τα φέρουμε στην άσκηση κάθε αγαθού, ώστε όταν το λογικό τους ενισχυθεί, να υπάρχει σε αυτά, η συνήθεια από πριν και παράδοση της ευσεβείας. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όταν το παιδί από μικρό γεμίσει με Χριστό πηγαίνει στην Εκκλησία με τους γονείς, Κοινωνεί, ψάλλει, προσεύχεται, αργότερα όταν μεγαλώσει και φύγει μακριά από τους γονείς και βρεθεί ακόμη και σε άσχημο περιβάλλον δεν έχει ανάγκη. Είναι σαν το ξύλο που όταν έχει ποτιστεί καλά με λινέλαιο μετά δεν έχει ανάγκη από την βροχή, επειδή είναι ποτισμένο με το λαδί, δεν δέχεται τα νερά, τα πετάει έξω. Λίγο αν ποτιστούν τα παιδιά με ευλάβεια, με φόβο Θεού, δεν έχουν ανάγκη μετά. Και να ξεφύγουν λίγο, λόγω ηλικίας, και πειρασμών, θα επανέλθουν... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν το παιδί χορτάσει στοργή και αγάπη όταν είναι μικρό, ύστερα έχει δύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής. Σήμερα όμως, τα περισσότερα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους για λίγο το βράδυ και δεν χορταίνουν αγάπη. Άλλοι πάλι γονείς επιβάλλουν στρατιωτική πειθαρχία φέρονται σκληρά στα παιδιά τους, όταν το παιδί κάνει κάποια ζημιά και κάνουν στο σπίτι δικαστήριο. Δεν φέρονται στα παιδιά με στοργή και αγάπη και έχουν αυτά μετά ψυχολογικά προβλήματα. Η στοργή και η αγάπη των γονέων είναι απαραίτητα στοιχεία, για την ψυχική ισορροπία των παιδιών. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τα πατρικά χάδια στα παιδιά, δημιουργούν αυτοπεποίθηση και βοηθούν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Τα παιδιά στα πνευματικά θέματα τα βοηθούμε κυρίως με το παράδειγμά μας, όχι με το ζόρισμα. Περισσότερο μάλιστα τα βοηθάει η μητέρα με το παράδειγμά της, με την υπακοή της και τον σεβασμό της προς τον σύζυγο. Αν σε κάποιο θέμα έχει διαφορετική γνώμη από εκείνον, ποτέ να μην την εκφράζει μπροστά στα παιδιά, για να μην το εκμεταλλεύεται ο πονηρός. Ποτέ να μην χαλάει τον λογισμό των παιδιών για τον πατέρα. Ακόμη και αν φταίει ο πατέρας, να τον δικαιολογεί. Αν λ.χ. φερθεί άσχημα, να πει στα παιδιά: «ο μπαμπάς είναι κουρασμένος, γιατί ξενύχτησε, για να τελειώσει μια επείγουσα δουλειά. Και αυτό για σας το κάνει». Πολλοί γονείς μαλώνουν μπροστά στα παιδιά και τους δίνουν άσχημα μαθήματα. Τα καημένα τα παιδιά θλίβονται. Αρχίζουν μετά οι γονείς, για να τα παρηγορήσουν, να τους κάνουν όλα τα χατίρια. Πηγαίνει ο πατέρας και καλοπιάνει το παιδί: «τι θέλεις, χρυσό μου, να σου πάρω;». Πηγαίνει και ή μάνα, το καλοπιάνει και εκείνη και τελικά τα παιδιά μεγαλώνουν με νάζια και καμώματα και υστέρα, αν δεν μπορούν οι γονείς να τους δώσουν ότι τους ζητούν, τους απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν... Όταν όμως τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να έχουν αγάπη μεταξύ τους, να έχουν σεβασμό, να φέρονται με σύνεση, να προσεύχονται κ.λπ., τότε αυτά τα τυπώνουν στην ψυχή τους. Γι' αυτό λέω, ότι η καλύτερη κληρονομιά, που μπορούν να αφήσουν οι γονείς στα παιδιά τους, είναι να τους μεταδώσουν την δική τους ευλάβεια... (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Όταν οι γονείς γίνονται αιτία να πάρει το παιδί στραβό δρόμο, ο Θεός δεν θα το αφήσει, γιατί δικαιούται την Θεία βοήθεια. Θα οικονομήσει έτσι τα πράγματα, ώστε να βοηθηθεί. Τα παιδιά αυτά, τα φροντίζει ο Θεός περισσότερο από τα άλλα που έχουν γονείς που ζουν πνευματικά, όπως φροντίζει και για τα ορφανά περισσότερο από ότι εκείνα, που έχουν γονείς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τα παιδιά από την κούνια ακόμη αντιγράφουν τους γονείς τους. Ξεσηκώνουν ό,τι βλέπουν να κάνουν οι μεγάλοι και τα γράφουν όλα στην άδεια κασέτα τους. Γι' αυτό οι γονείς πρέπει να αγωνιστούν να κόψουν τα πάθη τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Βλέπω σήμερα που απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία, πως έχουν αγριέψει!... Μην νομίζετε ότι με το ζόρι θα κάνετε καλά παιδιά. Όχι να πηγαίνουν τα παιδιά με το ζόρι στην Εκκλησία, αλλά να την αγαπήσουν την Εκκλησία, να την αισθανθούν ως ανάγκη. Όχι να είναι φρόνιμα με το ζόρι και να μην κάνουν αταξίες, αλλά να αισθανθούν ως ανάγκη, το να μην κάνουν αταξίες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν τα παιδιά μιλούν με αναίδεια στους μεγαλυτέρους, διώχνουν την Χάρη του Θεού. Και όταν φύγει η Χάρις του Θεού, έρχονται τα ταγκαλάκια και τα παιδιά αγριεύουν, κάνουν αταξίες. Ενώ τα παιδιά που έχουν ευλάβεια, σεβασμό, ακούν τους γονείς, τους δασκάλους, τους μεγαλυτέρους, δέχονται συνέχεια την Χάρη του Θεού και έχουν την ευλογία Του. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να δείτε, όλα τα παιδιά που τους κάνουν τα θελήματα γίνονται ανταρτάκια. Εάν δεν μετανοήσουν τα παιδιά αυτά, για να απαλλαγούν από το κακό κύμα που τα χτυπάει και συνεχίσουν να φέρονται με αναίδεια, τότε - Θεός φυλάξοι! - γίνεται διπλή εγκατάλειψη και φθάνουν σε σημείο να μιλούν ακόμη και για τον Θεό άσχημα και τότε πια κουμαντάρονται από τα κακά πνεύματα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πού έχουν φτάσει σήμερα τα παιδιά! Δεν σηκώνουν ούτε έναν λόγο. Πού να σηκώσουν ξύλο! Δεν έχουν σεβασμό· έχουν πολύ εγωισμό και πολλά νεύρα. Κάνουν κατάχρηση της ελευθερίας. Το παιδί λέει στους γονείς του: «Θα σας πάω στην Αστυνομία». Πρόσφατα, παιδί δεκαπέντε χρονών, που έκανε μια πολύ μεγάλη αταξία και ο πατέρας του έδωσε ένα σκαμπίλι, πήγε και του έκανε μήνυση και δίκασαν τον πατέρα. Ο πατέρας την ώρα της δίκης είπε: «Με αδικείτε, γιατί, αν δεν έδινα τότε το σκαμπίλι, θα έκλειναν το παιδί μου στην φυλακή. Δεν θα πονούσατε εσείς, εγώ θα πονούσα». Πιάνει λοιπόν το παιδί, του δίνει δύο σκαμπίλια και λέει: «Γι΄ αυτά τα σκαμπίλια να με δικάσετε, όχι για εκείνο. Τώρα βάλτε με στην φυλακή, γιατί στα καλά καθούμενα το χτύπησα...» (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τα παιδιά της εποχής μας θα έχουν και ελαφρυντικά για τις αταξίες που κάνουν. Το 7 - βαθμός διαγωγής της σημερινής εποχής - έχει την αξία του δέκα, του άριστα, της δικής μας εποχής. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Δεν πρέπει να στενοχωριούνται οι γονείς, όταν το παιδάκι είναι ζωηρό. Ένα ζωηρό παιδί έχει δυνάμεις μέσα του και μπορεί να προκόψει πολύ στη ζωή του, αν τις αξιοποιήσει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν τα μήλα είναι ξινά, δεν φταίνε τα μήλα, αλλά οι μηλιές. Λοιπόν, κάνετε καλά εσείς οι γονείς, που είσαστε η μηλιά, για να γίνονται και τα μήλα γλυκά. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
  • Να γίνουμε παιδιά στην ακακία, όχι στο μυαλό. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
  • Τα παιδιά όταν είναι άρρωστα ή ασθενικά, ας μην νηστεύουν. Όταν όμως είναι υγιή, γιατί όχι; Αν δεν συνηθίσουν να νηστεύουν από μικρά, ούτε όταν μεγαλώσουν θα τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας μας. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Στα νέα τα παιδιά που έρχονται να εξομολογηθούν τους λέω να κάνουν σωστή, όσο μπορούν, διαχείριση σε τρία πράγματα: Στο χρήμα, στο χρόνο και στο συναίσθημά τους! Αν μπορέσουν να διαχειριστούν αυτά τα τρία κατά Θεόν, τότε θα πορευτούν καλά και Θεαρέστως! Αν όχι... (ΓέρονταςΜύρωνο Σιμωνοπετρίτης)
  • Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, όχι υλικά πράγματα. Αγάπη και προσευχή. Πρέπει να έχουν Θεό τα παιδιά, αλλιώς πορεύονται στη ζωή τυφλά, σαν τα άλογα ζώα και έχουν ανάλογες συνέπειες. Να δίνετε Θεό στα παιδιά. Όταν τα παιδιά μετέχουν στα Μυστήρια, το Άγιο Πνεύμα τα φωτίζει παντού. (Γέροντας Αμβόσιος Λάζαρης)
  • Οι γονείς φταίνε που υποφέρουν τα παιδιά, γιατί δεν τα μαθαίνουν να ζουν Χριστιανικά και επειδή οι γονείς δεν ζουν όπως πρέπει, Χριστιανικά. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
  • Τα παιδιά θέλουν να γεύονται την αγάπη των γονιών τους. Ούτε τα κουρέλια (ρούχα), ούτε οι τενεκέδες (κοσμήματα), έχουν καμμία αξία. Μόλις λίγο μεγαλώσουν θα καταλάβουν, ότι όλα αυτά είναι ματαιότητες και θα τα πετάξουν. Όμως θα τους μείνει η αγάπη και η κατανόηση των γονιών τους. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος! (ΓέρονταςΙωσήφο Βατοπαιδινός)
  • Ο Θεός μερικές φορές τιμωρεί τον αθώο, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι 2 φορές παραπάνω. Κατά αυτόν τον τρόπο, πολλά μικρά παιδιά βασανίζονται χωρίς να φταίνε, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι γονείς, λόγω της αμετανοησίας τους. Και πρέπει να μετανοήσουν οι γονείς, για να τακτοποιηθεί το μικρό τους παιδί. Ο Θεός τους πληροφορεί, ότι αυτοί έδωσαν το δικαίωμα, για να ταλαιπωρείται το παιδί τους. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Για τα προβλήματα των παιδιών, κατά το 70-80% φταίνε οι γονείς. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
  • Ο διάβολος διδάσκει ακόμη και στα μικρά παιδιά να εναντιώνονται στους γονείς τους. Γιατί γνωρίζει ότι, αν οι άνθρωποι από μικρά παιδιά εναντιώνονται στους γονείς τους, έτσι εύκολα θα κοθοδηγούνται από αυτόν μια ζωή. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
  • Το παιδί δεν είναι ιδιοκτησία των γονέων, αλλά ιδιοκτησία του Θεού. Οι γονείς απλώς είναι οι εντενταλμένοι για μια αγωγή, όπως την θέλει ο Θεός και όχι όπως την θέλουν και την νομίζουν οι γονείς και στα μέτρα τα δικά τους. Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι, να ασκήσουν αγωγή κατά Χριστόν στα παιδιά τους. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Άνθρωποι που ζουν τραυματικές οικογενειακές καταστάσεις κατά την παιδική τους ηλικία γίνονται πανέξυπνοι, αλλά είναι παγωμένο το συναίσθημά τους. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Αν θέλεις τα παιδιά να μην πίνουν, μην πιεις, δεν θέλεις τα παιδιά σου να μην καπνίζουν, μην καπνίζεις. Τα παιδιά είναι παράδειγμα της δικής μας ζωής. (π. ΙωάννηςΚρεστιάνκιντηςΛαύραςτουΚιέβου)
  • Κάνουν πολύ άσχημα οι γονείς, που τα παιδιά τους δεν τα πάνε στον εξομολόγο από 5 ετών. Σήμερα είναι πανούργα τα παιδιά, με τα μέσα τα οποία τους διαθέτουμε εμείς στο σπίτι, στο σχολείο, στο περίπτερο, στο δρόμο. Τα παιδιά έχουν μια πρόοδο τουλάχιστον κατά 10 χρόνια. Μπορεί ένα παιδάκι σήμερα 5 ετών να σου μιλάει, σαν ένα παιδί του παλαιού καιρού 15 ετών και να γνωρίζει πράγματα και να έχει μπει στις πονηρίες της σαρκός, του κόσμου και του σατανά, κατά 10 χρόνια γρηγορότερα. Έχουν ανάγκη τα παιδιά από το πετραχήλι και μην ακούτε ότι είναι αγγελάκια, αλλά διαβολάκια με όλη τη σημασία της λέξεως εάν δεν εξομολογούνται. (Παναγόπουλος)
  • Πολλοί γονείς νομίζουν, ότι το παιδί είναι ιδιοκτησία τους και μπορούν να το κάνουν, ό,τι θέλουν, να το μεγαλώσουν όπως θέλουν και να του δώσουν όποια αγωγή θέλουν. Τα παιδιά όμως, δεν ανήκουν στους γονείς, αλλά στο Θεό. Ο Θεός με την συνεργασία των γονέων, δίνει ζωή στα παιδιά. Αποτυπώνει την εικόνα Του στα παιδιά, για να φτάσουν τα παιδιά, με την χειραγωγία των γονέων στο Θεό. Πόσες βλασφήμιες και κατάρες δεν ακούγονται στις κηδείες παιδιών από γονείς, γιατί δήθεν, ο Θεός τους ''πήρε'' το παιδί τους. Είναι ένα δείγμα της μεγάλης αγνοίας και της απιστίας, που επικρατεί μεταξύ των γονέων. (Παναγόπουλος)
  • Ο Άγιος Νεκτάριος, όταν ήταν ακόμα παιδάκι, έγραψε ένα γράμμα στο Θεό! Σας το παραθέτω αυτούσιο: ''Χριστούλη Μου, με ρώτησες γιατί κλαίω! (τον ρώτησε ο Χριστός προφανώς στον ύπνο του). Λιώσανε τα ρούχα μου Χριστούλη Μου, λιώσανε τα παπούτσια μου, βγήκαν τα δάχτυλα μου έξω και υποφέρω. Κρυώνω τώρα το χειμώνα. Πήγα χθες βράδυ στον παραφέντη και με έδιωξε. Με είπε να γράψω στην πατρίδα, να με στείλουν από εκεί. Τόσο καιρό εργάζομαι και δεν έχω στείλει γρόσι στην μητέρα. Τί να κάνω τώρα; Πώς θα τα καταφέρω δίχως ρούχα; Μπαλώνω-μπαλώνω, μα αυτά σκίζονται. Συγχώρεσε με, που Σε ενοχλώ! Σε προσκυνώ και Σε λατρεύω! Ο δούλος σου, Αναστάσιος''. Έχουμε εμείς σήμερα παιδιά, να γράψουνε γράμμα στο Θεό; Έχουμε παιδιά να προσευχηθούν, να πιστέψουν και να εξαρτούν το παν από το Θεό; Δυστυχώς, δεν έχουμε!... (Παναγόπουλος)
  • Όποιο παιδί είχε την τύχη να έχει στη ζωή ένα σωστό πατέρα, κρατάει ξίφος. Μπορεί να ορμήξει στη ζωή... Όποιο παιδί είχε την τύχη να έχει στη ζωή μια καλή μητέρα, κατέχει ασπίδα. Μπορεί να αμυνθεί... Και όποιο παιδί είχε την ευτυχία να έχει και τους δύο γονείς, σωστούς και καλούς, αυτό έχει ένα χρέος. Να νικήσει! (Κωνσταντίνος Κούρκουλας)
  • Τα πιο άγρια πουλάρια γίνονται τα καλύτερα άλογα. (Πλούταρχος)
  • Δεν πρέπει να κάνουμε υπερβολικούς επαίνους στα παιδιά, γιατί έτσι απαχαυνώνονται και καταστρέφονται. (Πλούταρχος)
  • Την αγάπη των παιδιών την κερδίζεις με την γλυκύτητα και όχι με την αυστηρότητα. (Φωκυλίδης)
  • Το παιδί πρέπει με το δεξί μας χέρι να το χαϊδεύουμε και με το αριστερό μας να το φοβερίζουμε. Για να μπορέσουμε μια μέρα, με τα δυό μας χέρια, να το χειροκροτήσουμε. (Ιάσων Ευαγγέλου)
  • Η παιδική ηλικία δείχνει τον άνθρωπο, όπως το πρωί την ημέρα. (Μίλτων)
  • Ο άνθρωπος που δεν πρόλαβε να γίνει παιδί θα είναι κακός πολίτης. (Ντοστογιέφσκι)
  • Ένα παιδί που του επιτρέπεται να μη σέβεται τους γονείς του, δεν θα έχει πραγματικό σεβασμό για κανέναν. (Μπίλυ Γκράχαμ)
  • Στον μικρό κόσμο της υπάρξεως των παιδιών, τίποτε δεν αισθάνονται και δεν αντιλαμβάνονται τόσο πολύ, όσο η αδικία. (Κάρολος Ντίκενς)
  • Πολλά παιδιά, πολλές σκοτούρες. Κανένα παιδί, καμμιά χαρά. (Κικέρων)
  • Το παιδί είναι τριαντάφυλλο με κλεισμένα ακόμα τα πέταλά του. (Κικέρων)
  • Δώσε λίγη αγάπη στο παιδί και αυτό θα σου δώσει πολύ περισσότερη. (Πούσκιν)
  • Το σχισμένο φόρεμα επιδιορθώνεται, αλλά τα σκληρά λόγια, συντρίβουν την καρδιά ενός παιδιού. (Λογκφέλοου)
  • Οι εντυπώσεις της παιδικής ηλικίας, ασκούν μια μακροχρόνια επίδραση. (Μπαλζάκ)
  • Πρέπει να γίνεις ο ίδιος παιδί, για να πλησιάσεις τα παιδιά. (Ντεμκόβα)
  • Τα παιδιά σου είναι λουλούδια που σου δάνεισε ο Θεός. Αν τα λουλούδια πεθάνουν ή μαραθούν, ευχαρίστησε τον Θεό που σου τα παραχώρησε για μια άνοιξη. (Ρούτερφορντ)
  • Υπάρχουν πατεράδες, που δεν αγαπούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν υπάρχει παππούς, που να μην λατρεύει τα εγγόνια του. (Ουγκώ)
  • Τι μπορεί ν' αγγίξει την καρδιά ενός ανθρώπου, αν δεν μπορεί να την αγγίξει η ψυχή ενός παιδιού; (Λακονταίρ)
  • Τα παιδιά είναι πολύ αυστηροί παρατηρητές και πολύ συχνά αντιλαμβάνονται τα μικρότερα ελαττώματά μας. (Φενελόν)
  • Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερα πρότυπα παρά κριτικές. (Ζουμπέρ)
  • Γεμίστε την καρδιά σας από αγάπη προς τα παιδιά και δεν θα γεράσετε ποτέ. (Δόκτωρ Βερνάρδος)
  • Η συμπεριφορά ενός παιδιού, είναι πάντοτε έργο της μητέρας του. (Ναπολέων)
  • Υπάρχουν μερικά πράγματα που τα παιδιά δεν κάνει να τα ξέρουν, επειδή από τη στιγμή που θα τα μάθουν, δεν θα είναι πια παιδιά. (Μπριλιάντ)
  • Ανώτερος άνθρωπος είναι εκείνος, που δεν χάνει την παιδική του καρδιά. (Μένκιος)
  • Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: α) να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο β)να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και γ)να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει. (ΠάουλοΚοέλο)
  • Η αγάπη είναι η μόνη δύναμη, που μπορεί να διορθώσει το χαρακτήρα του παιδιού. (Πεσταλότσι)
  • Η πρώτη μόρφωση ενός παιδιού πρέπει να απευθύνεται προς την καρδιά του και όχι προς το πνεύμα του. (Πεσταλότσι)
  • Μερικές λύσεις για τα παιδιά μας:

* Το παιδί έχει ανάγκη από την ενθάρρυνση, όπως το φυτό έχει ανάγκη από νερό.

* Η υπερβολική προστασία, υποβιβάζει το παιδί.

* Θα πρέπει να υποκινούμε τα παιδιά μας στην εξεύρεση λύσεων και όχι να τις δίνουμε

έτοιμες.

* Αν κάνουμε κάτι για το παιδί, που μπορεί να το κάνει μοναχό του, του αφαιρούμε τις

ευθύνες του απέναντι στην ζωή.

* Η βελτίωση ενός παιδιού, βρίσκεται σε άμεση σχέση με την βελτίωση των γονέων

του.

  • Μας ρωτάει ο Κύριος: Θέλεις παιδί Μου, να είσα απλά στο περιβόλι Μου; Ζήσε σαν μεγάλος! Θέλεις να είσαι στην αγκαλιά Μου; Γίνε παιδί! Θέλεις παιδί Μου, να μπεις στην καρδιά Μου; Γίνε μωρό!
  • Πρώτης τάξεως παιδιά, είναι το αποτέλεσμα πρώτης τάξεως γονέων.
  • Τα παιδιά κλείνουν τα αυτιά τους στις συμβουλές, αλλά ανοίγουν τα μάτια τους στο παράδειγμα.
  • Τα παιδιά σου είναι λουλούδια, που σου δάνεισε ο Θεός. Αν τα λουλούδια πεθάνουν ή μαραθούν, ευχαρίστησε τον Θεό, που σου τα παραχώρησε για μια άνοιξη.
  • Πραγματικά πλούσιος είναι εκείνος, που τα παιδιά του τρέχουν στην αγκαλιά του, όταν τα χέρια του είναι αδειανά.
  • Το παιδί για το οποίο κλαις παραπάνω, θα είναι αυτό, που θα σε γεμίσει και με την μεγαλύτερη χαρά.
  • Όταν τελικά επιστρέφεις στο πατρικό σου, διαπιστώνεις ότι δεν ήταν το σπίτι που είχες νοσταλγήσει, αλλά τα παιδικά σου χρόνια.
  • Είναι προτιμότερο για κάποιον, να τον αποφεύγουν οι άνθρωποι, παρά να μην τον αγαπούν τα παιδιά.
  • Την αγάπη των παιδιών την κερδίζεις με την γλυκύτητα και όχι με την αυστηρότητα.
  • Τα παιδιά έχουν περισσότερη ανάγκη από χάδια, παρά από αντικείμενα.
  • Θα πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά μας γι' αυτό που είναι και όχι γι' αυτό που θέλουμε να γίνουν.
  • Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τα παιδιά μας ν' ακολουθούν τις συμβουλές μας, ενώ εμείς περιμένουμε απ' αυτά να παραβλέπουν κάποια κακά παραδείγματα που τους δίνουμε με την συμπεριφορά μας.
  • Αν το παιδί σου δεν βρίσκει αγάπη και προσοχή στο σπίτι, θα τ' αναζητήσει κάπου αλλού.
  • Άκουσε τα παιδιά. Ζήτησέ τους να σε πουν, τι βλέπουν, τι αισθάνονται, τι ακούν... Ποιός ξέρει, μπορεί να σε διδάξουν κάτι... Μπορεί να σε φέρουν ξανά με το θαύμα, που ήταν μέσα σου στα θρανία και τώρα το έχεις ξεχάσει...
  • Ένας άντρας ανάμεσα σε παιδιά, θα μείνει για πολύ παιδί, ένα παιδί ανάμεσα σε άντρες, θα γίνει γρήγορα άντρας.
  • Έχεις παιδιά, να τα χαίρεσαι. Δεν έχεις, να χαίρεσαι.
  • Από τρελό και από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια.
  • Μικρό παιδί δεν έδειρες, μεγάλο φοβερίζεις.
  • Μικρά παιδιά, μικρά προβλήματα. Μεγάλα παιδιά, μεγάλα προβλήματα.
  • Μικρά παιδιά, μικρές έγνοιες, μεγάλα παιδιά, μεγάλες έγνοιες.
  • Θυμήσου τα δικά σου και συγχώρα τα παιδιά σου.
  • Του παιδιού μου το παιδί, 2 φορές παιδί μου.
  • Κάλλιο να κλάψει το παιδί, παρά να κλάψει η μάνα.
  • Τα παιδιά είναι ο πλούτος του φτωχού ανθρώπου. (Δανέζικη παροιμία)
  • Περισσότερο γάλα δέχεται εκείνο το μωρό που κλαίει περισσότερο. (Ινδική παροιμία)
  • Όποιος έχει χρήματα χωρίς παιδιά, δεν είναι πλούσιος. Και όποιος έχει παιδιά, χωρίς να έχει χρήματα, δεν είναι φτωχός. (Κινέζικη παροιμία)
  • Ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί, μονάχα ψευτοθυμώνει

Κι όταν πραγματικά πεισμώνει, πάλι γρήγορα το ξεχνά.

Γιατί ένα παιδί ξέρει να συγχωρεί και να ζητάει συγγνώμη.

Ένα παιδί δεν ξέρει τι θα πει ντροπή, ούτε και περηφάνια

Κι έτσι μπορεί ελεύθερα να κλαίει κι ελεύθερα να γελάει.

Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι αυθεντικό κι αυθόρμητο.

Ένα παιδί ποτέ του δεν φθονεί, μονάχα λαχταράει

Κι ίσως και λιγάκι να ζηλεύει, μα πάλι σπάνια παραπονιέται.

Γιατί ένα παιδί ξέρει να κάνει υπομονή φτάνει να του λες αλήθεια.

Ένα παιδί ποτέ του δεν θα πει λόγια πίσω απ΄ την πλάτη σου

Μα κι αν παρασυρθεί, πάλι να ξέρεις πως δεν θα το εννοεί.

Γιατί, το είπαμε και πριν, ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί.

Ένα παιδί μπορεί με τη χαρά σου να χαρεί, χωρίς να το κεράσεις

Κι αν σου πάρει κάποιο δώρο, μέσα απ' την καρδιά του θα 'ναι.

Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι πλούσιο στην ψυχή και όχι στο ασήμι.

Ένα παιδί ποτέ του δεν αδιαφορεί στον πόνο και δίπλα σου θα σταθεί

Και πάντα θα σε ρωτήσει τι έχεις και είσαι λυπημένος και τα πάντα θα κάνει για σένα.

Γιατί ένα παιδί έχει καρδιά ευαίσθητη στις δονήσεις που στέλνουνε τα μάτια.

Ένα παιδί ξέρει πραγματικά να ζει κι ότι νιώθει να το εκφράζει

Τη λύπη, τον πόνο, τη συμπόνια, το γέλιο, τη χαρά, την ευγένεια, την αγάπη.

Ένα παιδί... πόσο ευτυχισμένο είναι!

Όλοι εμείς παίρνουμε μαθήματα για δύναμη και θάρρος, ελπίδα, χαρά από τα παιδιά

Που μας κάνουν κάθε στιγμή καλύτερους ανθρώπους

Σε μια κοινωνία που επικρατεί το ψέμα και η υποκρισία!

Τα παιδιά είναι η αλήθεια μας και το μέλλον αυτού του κόσμου!

Γίνε κι εσύ παιδί και κέρδισε... την Βασιλεία των Ουρανών.

  • Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάτικο
    σα θησαυρό να το φυλάξεις
    τους λογισμούς, τους πόθους σου άλλαξε,
    μ' αυτό ποτέ να μην αλλάξεις.
    Όποτε της ζωής τα ψεύτικα
    κι άσχημα, σφίγγουν την καρδιά σου,
    μέσα σ' ό,τι φύλαξες παιδιάτικο
    θα βρίσκεις την παρηγοριά σου.
    Κι όταν χλωροφυλλιάσει η όψη σου
    και στα μαλλιά σου πέσουν χιόνια,
    μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάτικο
    θα μείνει απείραχτο απ' τα χρόνια. (Γεώργιος Δροσίνης)
  • Κάποτε ο κάβουρας και η καβουρίνα, καλέσανε τα καβουράκια και τους κάνανε μάθημα. Και είπανε σ΄αυτά, ότι τους εξευτελίζουνε έξω που βγαίνουν, διότι δεν περπατάνε ίσια, αλλά περπατάνε στραβά. Προσέχεται τα είπαν, μην μας προσβάλλετε. Είπε τότε ένα καβουράκι στον μπαμπά κάβουρα: ''Πατέρα, περπάτα, για να δούμε πως περπατάς και εσύ;''. Και άρχισε ο κάβουρας να περπατάει στραβά. Αυτό κάνουν και πολλοί γονείς. Συμβουλεύουν στα παιδιά τους πράγματα να κάνουν, που οι ίδιοι δεν εφαρμόζουν. Τα παιδιά δεν ακούνε τα λόγια μας, αλλά βλέπουν το παράδειγμά μας...
  • Ο βασιλιάς των Συρακουσών, Διονύσιος ο Πρεσβύτερος, για να εκδικηθεί τον γαμπρό του Δίονα, του πήρε το παιδί του και το έδωσε σε νέους παιδαγωγούς, με την εντολή, να του κάνουν όλα τα καπρίτσια (ιδιοτροπίες και θελήματα), χωρίς ποτέ να το επιπλήξουν ή να το τιμωρήσουν. Έπειτα από μερικά χρόνια, διέταξε να επιστρέψουν το παιδί στον πατέρα του. Ο Δίονας όμως το βρήκε με τέτοια ελαττώματα, που δεν ήθελε να το αναγνωρίσει για παιδί του!... Πράγματι, αυτός είναι ο τρόπος να καταστρέψεις και εσύ γονέα το παιδί σου...!!!