Περί πρωτοπλάστων

  • Η Έυα εάν έμενε στον παράδεισο, θα επιθυμούσε και πάλι το ξύλο της παρακοής. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Τον Αδάμ τον δοκίμασε ο Θεός με απλά λόγια, ενώ τον Ιώβ με έργα δοκιμασίας. Τον μεν Ιώβ τον δοκίμασε, αφού τον απογύμνωσε από κάθε πλούτο, ενώ από τον Αδάμ, δεν αφαίρεσε τίποτε από όσα είχε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Λένε μερικοί: Δεν αδίκησε ο Θεός τον Αδάμ, που τον γκρέμισε και τον έδιωξε από τον Παράδεισο; Όχι ο Θεός, αλλά η απερισκεψία και η έλλειψη εγρήγορσης του Αδάμ, τον έβγαλε από τον Παράδεισο. Ο Διάβολος που μεταχειρίστηκε τόσους και τέτοιους είδους δόλους και πονηριές και όμως δεν κατάφερε να καταβάλλει τον Ιώβ, πώς θα μπορούσε με πολύ λιγότερα μέσα και πονηριές να καταβάλλει τον Αδάμ, αν εκείνος δεν πρόδιδε τον εαυτόν του; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ας υποθέσουμε, ότι ο Αδάμ δεν πειραζόταν από τον διάβολο. Θα έμενε αναμάρτητος; Δεν είναι δυνατόν να το βεβαιώσουμε αυτό. Διότι εκείνος, ο οποίος τόσο ευκόλως πείστηκε από μια γυναίκα (Έυα), αυτός ακόμη και αν δεν υπήρχε διάβολος, γρήγορα θα έπεφτε στην αμαρτία μόνος του... Διότι εκείνος, ο οποίος τόσο εύκολα εξαπατήθηκε από κάποιον άλλον, αυτός και πριν της απάτης, ήταν αδιάφορος και μωρός. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Έπρεπε η Έυα να καταλάβει τον εχθρό και πολέμιο διάβολο και μόνο από το ότι είπε αντίθετα, από όσα είχε πει ο Θεός. Έπρεπε αμέσως να αποφύγει το δόλωμα, να υπερπηδήσει την παγίδα. Της πρότεινε ελπίδα μεγαλύτερης υποσχέσεως και έχασε τα αγαθά που είχε στα χέρια της. Τους υποσχέθηκε, ότι θα τους κάνει θεούς και τους έριξε στην τυραννία του θανάτου. Γιατί, ω γυναίκα, πίστεψες στον διάβολο; Δεν έφτανε η αξιοπιστία του Νομοθέτη; Δεν έβλεπες, ότι ο μεν Θεός είναι ο Δημιουργός και Ποιητής σου, ενώ ο διάβολος είναι ο εχθρός σου; Μπορούσε να διακρίνει την απάτη, αλλά δεν το θέλησε η Έυα... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όλοι τα βάζουν με την Εύα, ότι αυτή μας χαντάκωσε, ενώ θα ήμασταν μια χαρά στον Παράδεισο, αν δεν γινόταν η παράβαση! Αν και εμάς μας έλεγε ο Χριστός, «αφού σφάλλατε μία φορά, θα πάτε τόσους αιώνες στον Άδη», ε, τότε να έλεγε κανείς κάτι!... Τι αχάριστος κόσμος! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ίσως πολλοί από τους ανθρώπους, κατηγορούν τον Αδάμ, πως πολύ εύκολα πείσθηκε στον πονηρό σύμβουλο, και παράκουσε την Θεϊκή εντολή, και με την παρακοή του αυτή, μας προξένησε το θάνατο. Δεν είναι όμως το ίδιο, να θελήσει κανείς να δοκιμάσει κάποιο θανατηφόρο βοτάνι, πριν λάβει πείρα, και το να ποθεί να φάγει απ' αυτό, αφού με την πείρα έμαθε ότι είναι θανατηφόρο. Γιατί, εκείνος που ρουφάει από το δηλητήριο και προξενεί στον εαυτό του τον θάνατο, ενώ γνωρίζει πως είναι θανατηφόρο, είναι άξιος μεγαλύτερης κατηγορίας από τον άνθρωπο, που πίνει το δηλητήριο, χωρίς να γνωρίζει τα αποτελέσματά του. Ο Αδάμ παρέβηκε την συμβουλή και εντολή του αγαθού, αφού ξεγελάσθηκε από τον πονηρό σατανά, χωρίς να έχει εμπειρία του κακού. Εμείς όμως οι σημερινοί άνθρωποι, παρακούμε τις εντολές του Θεού και υπακούμε στις εντολές του πονηρού, ενώ γνωρίζουμε το κακό αποτέλεσμα και τις τιμωρίες που μας περιμένουν. Γι' αυτό και ο καθένας από μας είναι πολύ περισσότερο άξιος, να κατηγορηθεί και να τιμωρηθεί από το Θεό, παρά ο προπάτοράς μας Αδάμ. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΠαλαμάς)
  • Μετά την πτώση, έδωσε την ο Θεός την αφορμή στον Αδάμ να μετανοήσει και να ελεηθεί, όμως ο Αδάμ παρέμεινε στην υπερηφάνειά του (αμετανοησία του). Γιατί του είπε ο Θεός: ''Αδάμ που είσαι;'', αντί να του πει: ''Από ποιά δόξα ξέπεσες και σε ποιά χάλια κατάντησες;''. Και μετά τον ρωτάει: ''Γιατί αμάρτησες, γιατί παρέβηκες την εντολή;'', δίνοντάς του την ευκαιρία, μόνο και μόνο να πει: ''Συγχώρησέ με!'' Και αντί να πει αυτό, απαντάει ο Αδάμ: ''Η γυναίκα που μου έδωσες'' και δεν λέει: ''Η γυναίκα μου, με ξεγέλασε'', σαν να ήθελε να πει: ''Η συμφορά που μου φόρτωσες στο κεφάλι μου''. Όταν δεν συνηθίζει ο άνθρωπος να κατηγορεί τον εαυτόν του, δεν αργεί να θεωρήσει αίτιο του κακού και τον ίδιο τον Θεό. Μετά ο Θεός πηγαίνει στην Έυα και της λέει: ''Γιατί δεν τήρησες την εντολή;''. Σαν να ήθελε να της πει: ''Πες τουλάχιστον εσύ, <<συγχώρησέ με>>, για να ταπεινωθεί η ψυχή σου και να βρει έλεος''. Και η Έυα, αντί να ζητήσει συγχώρηση, απαντάει λέγοντας: ''Το φίδι με εξαπάτησε'', σαν να ήθελε να πει: ''Αν αμάρτησε αυτός, εγώ τί φταίω;''. Τί κάνετε ταλαίπωροι; Βάλτε μια μετάνοια, αναγνωρίστε το λάθος σας, λυπηθείτε για την γύμνιά σας. Όμως κανένας τους δεν αξιώθηκε να κατηγορήσει τον εαυτόν του, κανένας τους δεν βρέθηκε να έχει λίγη ταπείνωση. (Αββάς Δωρόθεος)
  • Ο Αδάμ όταν πλάστηκε από τον Θεό, εμφανίστηκε στην ηλικία των 30 ετών. Δεν γνώρισε ο Αδάμ, βρεφική και παιδική ηλικία. Πλάστηκε από τον Θεό κατευθείαν στην ηλικία των 30 ετών, αλλά με καρδιά μωρού! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Την Παρασκευή πλάστηκε ο άνθρωπος, ο Αδάμ και η Έυα και την άλλη Παρασκευή, εξορίστηκαν από τον παράδεισο. Οι Πρωτόπλαστοι ήταν χέρι-χέρι στον παράδεισο, με την έννοια της αγάπης και όχι του ζευγαριού. Η Έυα κάποια στιγμή απομακρύνθηκε από τον Αδάμ. Δεν απομακρύνθηκε ο Αδάμ από την Έυα και δεν μάλωσαν. Όμως κάποιος λογισμός μπήκε στην Έυα και από την εμπειρία γνωρίζουμε, ότι ο λογισμός αυτός ήταν λογισμός πλεονεξίας. Σκέφτηκε η Έυα: Κάτι θέλω να κάνω από μόνη μου, χωρίς εσένα Αδάμ! Και έτσι βρήκε την ευκαιρία ο διάβολος να την ρίξει, καθώς ήταν μόνη της. Άμα ο Αδάμ και η Έυα ήταν συνεχώς μαζί στον παράδεισο, δεν θα μπορούσε ο διάβολος να τους ρίξει στην αμαρτία. Και αν οι Πρωτόπλαστοι δεν αμάρταναν, θα πήγαιναν με μετάσταση, από τον επίγειο παράδεισο (την Μεσοποταμία) στον Ουράνιο παράδεισο χωρίς να γνώριζαν θάνατο. Ο διάβολος χρησιμοποιεί πάντα την ίδια τακτική που χρησιμοποίησε στους Πρωτόπλαστους, προκειμένου να χωρίσει ένα αντρόγυνο. Προσπαθεί πρώτα να χωρίσει τους ανθρώπους, να μην είναι μαζί και μετά καταστρώνει το σχέδιό του. Άμα ο Αδάμ και η Έυα ήταν συνεχώς μαζί, δεν θα γινόταν η πτώση. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ο Θεός μέσα στον παράδεισο έδωσε εντολή στους Πρωτόπλαστους να εργάζονται και να φυλάττουν τις εντολές του (οπωσδήποτε δεν τους έδωσε μόνο μία εντολή να μην φάνε από τον απαγορευμένο καρπό). Και κάνοντας υπακοή οι Πρωτόπλαστοι, θα έδειχναν πως έχουν προϊστάμενο, ανώτερο δημιουργό. Έπρεπε οι Πρωτόπλαστοι να κάνουν υπακοή στις εντολές, επειδή ήταν σχετικώς τέλειοι (δεν τους έκανε κατευθείαν στρατηγούς, αλλά ταξίαρχους τρόπος τινά), για να γίνουν παντελώς τέλειοι. Και όταν θα έφταναν στην απόλυτη τελειότητα, όπως ο Θεός προγνώριζε, θα γινόταν η ανάληψά τους δια Πνεύματος Αγίου, από τον επίγειο παράδεισο, στην Βασιλεία των Ουρανών. Τί ποιό ωραιότερο! Τί ποιό και ομορφότερο! Από τη ζωή, στην αιώνια ζωή, χωρίς την μεσολάβηση του θανάτου... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ο Αδάμ πέθανε σε ηλικία 930 ετών και η Έυα πέθανε 3 μέρες αργότερα. Μετά την πτώση τους, ο Αδάμ και η Έυα δεν ξαναμάρτησαν και είναι Αγιότατοι, άσχετα αν εμείς τους κατηγορούμε. Ο Χριστός όταν κατέβηκε στον άδη, τους πρώτους που ανέστησε, ήταν οι Πρωτόπλαστοι. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ο παράδεισος στον οποίο τοποθέτησε ο Χριστός τους Πρωτόπλαστους ήταν στη γη, μεταξύ των 2 ποταμών του Τίγρη και του Ευφράτη. Οι πρωτόπλαστοι ένιωθαν μέσα τους και πνευματικό παράδεισο, γιατί είχαν Χάρη Αγίου Πνεύματος σε υπέρτατο βαθμό. Από αυτόν τον παράδεισο αποχωρίστηκαν, λόγω της παρακοής τους και πέθαναν ψυχικά, αφού αποχωρίστηκε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος από αυτούς. Ο παράδεισος λοιπόν των Πρωτοπλάστων ήταν διπλός, ο αισθητός και ο νοητός παράδεισος και χάσανε τον νοητό παράδεισο, αφού άρθηκε η Χάρη του Θεού από την ψυχή τους. Ο πραγματικός παράδεισος ήταν ο νοητός, απλά ο αισθητός υπήρχε για να ζήσουν οι Πρωτόπλαστοι και στον οποίο υπήρχε και ο διάβολος. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Το αυξάνεστε και πληθύνεστε που είπε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους, δεν είχε σχέση πρωτίστως με την αναπαραγωγή και την τεκνογονία διότι οι Πρωτόπλαστοι βρίσκονταν ακόμα στον παράδεισο. Το είπε ο Θεός για να αυξάνονται και να πληθύνονται στις θεοειδής αρετές. Να αυξήσουν τις αρετές τους, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να αναληφθούν από την Εδέμ, τον επίγειο παράδεισο, στον πάνω παράδεισο, στην Βασιλεία των Ουρανών. Η πρόοδος αυτή στις αρετές θα τους εξασφάλιζε στην συνέχεια, να έχουν και απογόνους. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Στα τελευταία του, ο Αδάμ αποκάλυψε στους απογόνους του, ότι γεννήθηκε στον παράδεισο, όπως και η Έυα, ενώ αυτοί γεννήθηκαν στην εξορία. Έκανε ο Αδάμ αυτήν την αποκάλυψη, για να τους διδάξει, ότι η έξοδος από τον παράδεισο, ήταν η πιο μεγάλη του ταλαιπωρία. Όλα αυτά υπάρχουν στην Ιερά παράδοση. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Όταν κατά οικονομία κοιμήθηκε ο Αδάμ, πήρε ο Θεός ένα πλευρό από τον Αδάμ και έπλασε την Εύα. Και πήρε ο Θεός την Έυα και την οδήγησε στον Αδάμ. Βλέποντας ο Αδάμ το Θεό. να του προσφέρει την Έυα, αντί να ευχαριστήσει και να δοξάσει το Θεό, είπε το εξής: Αυτή (Έυα) είναι σάρκα από την σάρκα μου και οστό από τα οστά μου. Καταλάβατε; Ο Αδάμ προέβαλλε αμέσως τον εαυτόν του. Μπορεί να ήτανε αληθινό-προφητικό αυτό που είπε ο Αδάμ, ωστόσο την Έυα την έπλασε ο Θεός και ήταν υποχρεωμένος ο Αδάμ να ευχαριστήσει το Θεό, πράγμα που δεν έκανε. Αυτό το γεγονός ήταν τα προεόρτια της πτώσεως. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Επειδή οι Πρωτόπλαστοι ήταν πλήρεις Πνεύματος Αγίου, μπορούσαν να καταλάβουν και τη <<γλώσσα>> των ζώων στον παράδεισο, γιατί και τα ζώα ομιλούν. Εξάλλου το φίδι στο οποίο εισήλθε ο διάβολος, σε ποιά γλώσσα συνομίλησε με την Έυα; Οι Πρωτόλαστοι, γνώριζαν επίσης την πτώση των δαιμόνων. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Οι Πρωτόπλαστοι, όταν εξώθηκαν από τον παράδεισο, ο Θεός τους έβαλε απέναντι από την πόρτα του παραδείσου για να βλέπουν τι έχασαν. Έζησαν εκεί 230 χρόνια κλαίγοντας. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Ο Αβραάμ έθαψε την κάρα του Αδάμ, κατά υπόδειξη του Προφήτη και βασιλιά Μελχισιδέκ, πάρα πολύ κοντά στο σημείο όπου Σταυρώθηκε ο Χριστός στον Γολγοθά. Έτσι όταν Σταυρώθηκε ο Χριστός, η κάρα του Αδάμ στην κυριολεξία ποτίστηκε από το αίμα του Χριστού! Η ψυχή του Αδάμ που βρίσκονταν στον Άδη, το πληροφορήθηκε αυτό και ενημέρωσε στην Έυα, ότι από στιγμή σε στιγμή έρχεται και ο Κύριος στον Άδη! Ο Μελχισιδέκ ονόμασε τον Γολγοθά Κρανίου τόπος, τόπος δηλ. στον οποίο θάφτηκε το κρανίο του Αδάμ. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Γιατί ο Θεός δοκιμάζει τους Πρωτοπλάστους και τους λέει, να μην δοκιμάσουν από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του πονηρού; Ο Θεός τους δοκιμάζει, για να τους αναπτύξει την αρετή της υπακοής και της πίστεως στον Θεό. Συνεπώς η δοκιμασία είχε σκοπό την ανάπτυξη της πνευματικής ωριμότητας των Πωτοπλάστων. Και οι Πρωτόπλαστοι δεν θα μπορούσαν να αναδείξουν την αρετή και την ωριμότητά τους, παρά μόνο στο χώρο της ελευθερίας και ο χώρος της ελευθερίας αναδεικνύεται με την δοκιμασία. (π. ΑθανάσιοςΜυτιληναίος)
  • Η γυναίκα πλάστηκε από την πλευρά του Αδάμ. Όχι από το κεφάλι του για να τον κυβερνά, ούτε από τα πόδια του, για να την ποδοπατά αυτός, αλλά από την πλευρά του, για να είναι ίση με αυτόν, κάτω από το βραχίονά του, για να την προστατεύει και να ακούει την καρδιά του να την αγαπά...