Περί εκκλησιασμού

  • Αμήνλέγωυμίνότιεάνδύουμώνσυμφωνήσωσινεπίτηςγηςπερίπαντόςπράγματοςουεάναιτήσωνται, γενήσεταιαυτοίςπαράτουπατρόςμουτουενουρανοίς. Ουγαρείσιδύοήτρειςσυνηγμένοιειςτοεμόνόνομα, εκείείμιενμέσωαυτών. [Σας διαβεβαιώνω ότι, εάν δύο από εσάς συμφωνήσουν στη γη για κάθε καλό πράγμα, που ήθελαν ζητήσει δια της προσευχής τους, θα το λάβουν από τον Ουράνιο Πατέρα Μου. Διότι όπου δύο ή τρεις είναι συγκεντρωμένοι στο Όνομά Μου και για σκοπό σύμφωνο με το θέλημά Μου, εκεί είμαι και Εγώ εν μέσω αυτών, για να τους φωτίζω, να τους ευλογώ και να τους ενισχύω.] (ΚατάΜατθαίον 18,19-20)
  • Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που αισθανόμαστε στην Εκκλησία. Στην Εκκλησία συντηρείται η χαρά των χαρούμενων ανθρώπων, στην Εκκλησία βρίσκεται η ευθυμία των στεναχωρημένων, η ευχαρίστηση των λυπημένων, η ανακούφιση των ταλαιπωρημένων, η ανάπαυση των κουρασμένων. Ελάτε κοντά μου, λέει ο Κύριος, όλοι οι κουρασμένοι και αποκαμωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω. Τί πιο αγαπητό απ' αυτή τη φωνή, θα μπορούσε να υπάρξει; Τί γλυκύτερο, απ' αυτή την πρόσκληση; Ο Κύριος σε προσκαλεί στην Εκκλησία για τρυφή πνευματική. Σε προτρέπει για κατάπαυση και όχι για κόπους. Σε μεταφέρει από τα βάσανα στην ανάπαυση, σηκώνοντας το βάρος των αμαρτιών σου. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Η Εκκλησία είναι πνευματικό ιατρείο και πρέπει εκείνοι που πάνε εκεί, αφού πάρουν τα κατάλληλα φάρμακα και τα επιθέσουν στα τραύματά τους, έτσι να φύγουν. Έτσι εκείνος που είναι υπερήφανος ή πορνεύει ή έχει οποιοδήποτε ελάττωμα, αλλά έρχεται συνεχώς στην Εκκλησία, θα το αποβάλλει πολύ γρήγορα και θα ξαναβρεί την υγεία του. Εκείνος όμως που απέκοψε τον εαυτόν του από τη σύναξη αυτή και απομακρύνθηκε από την διδασκαλία των Πατέρων, πολύ σύντομα θα αρρωστήσει... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η Εκκλησία δεν είναι θέατρο, για να ακούμε όσα λέγονται προς ευχαρίστηση. Πρέπει να φεύγουμε από τον Εκκλησιασμό ωφελημένοι. Κερδισμένοι με μεγάλο κέρδος. Αν ερχόμαστε για να ψυχαγωγηθούμε για λίγο και φεύγουμε, χωρίς να έχουμε αποκομίσει ωφέλεια από όσα λέχτηκαν, τότε άδικα ερχόμαστε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν σας προσκαλούν σε γεύμα, δεν πρέπει να αποχωρείτε πριν από τους άλλους, παρότι έχετε χορτάσει πριν από τους άλλους και στην Θεία Λειτουργία που τελείται το γεμάτο δέος μυστήριο του Χριστού, και ενώ ακόμη συνεχίζουν οι ιερατικές πράξεις, εσύ φεύγεις εν μέσω αυτών και εξέρχεσαι από την Εκκλησία; Πώς μπορεί να συγχωρηθεί αυτό; Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί αυτό; Ο Ιούδας, μόλις Κοινώνησε στον Μυστικό Δείπνο εκείνη την τελευταία βραδυά, έφυγε βιαστικός, ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν στο τραπέζι. Βλέπετε, ποιόν το παράδειγμα ακολουθούν, εκείνοι που βιάζονται να αποχωρήσουν πριν από την τελευταία ευχαριστία;... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όποιος συχνάζει με πίστη και ζήλο στην Εκκλησία, όλα θα τα υπομείνει εύκολα, γιατί θα πάρει από την ακρόαση των Θείων Γραφών, μεγάλη δύναμη για υπομονή και ευσέβεια. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όπως τα σώματα που δεν επισκέπτονται συχνά τα λουτρά, είναι γεμάτα βρωμιά και ακαθαρσία, έτσι και η ψυχή εκείνη που δεν απολαμβάνει πνευματική διδασκαλία, καλύπτεται από πολλές κηλίδες αμαρτημάτων. Διότι η Εκκλησία είναι λουτρό, που με την θερμότητα του Αγίου Πνεύματος καθαρίζει κάθε μολυσμό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Και αν ακόμη είσαι αμαρτωλός, έλα στην Εκκλησία, για να πεις τις αμαρτίες σου. Και αν πάλι είσαι δίκαιος, έλα για να μην χάσεις την αρετή σου, γιατί η Εκκλησία είναι λιμάνι και για τους δύο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όπως όταν μείνει κανείς λίγη ώρα μέσα σε ένα μυροπωλείο, απομένει πάνω του κάποια ευωδία, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με αυτόν που πηγαίνει στην Εκκλησία. Έστω και αν είσαι γεμάτος από μύριες αμαρτίες, έστω και αν η ψυχή σου είναι πολύ ακάθαρτη, μην αποφεύγεις να πηγαίνεις στην Εκκλησία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν βλέπετε εκείνους που παρουσιάζονται στο επίγειο βασιλιά, πως είναι ακίνητοι, χωρίς να μιλούν, χωρίς να κινούνται, χωρίς να γυρίζουν εδώ και εκεί τα μάτια τους. Πάρε το παράδειγμα και έτσι παρακαλώ να στέκεσαι μπροστά στο Θεό (στην Εκκλησία). Όπως ακριβώς μπαίνετε και στέκεστε μπροστά στον επίγειο βασιλιά, πολύ περισσότερο και με πολύ μεγαλύτερο φόβο, πρέπει να στέκεστε στον Επουράνιο. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Γέμισε η Εκκλησία από γέλια! Αν ο τάδε πει κάποιο αστείο, αμέσως προκαλούνται γέλια σε εκείνους που κάθονται. Και το παράξενο είναι, ότι πολλοί δεν σταματάνε να παίζουν και να γελάνε και κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Παντού χορεύει ο Διάβολος. Όλους τους επηρεάζει. Όλους τους εξουσιάζει. Ο Χριστός ατιμάζεται, περιφρονείται... Πουθενά δεν υπάρχει Εκκλησία!... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Στέκει ο ιερέας και αναπέμπει την ευχή για όλους και εσύ γελάς, χωρίς να φοβάσαι τίποτα; Εκείνος τρέμει λέγοντας τις ευχές και εσύ καταφρονείς; Δεν ακούς τί λέει η Αγία Γραφή; ''Αλίμονο στους καταφρονητές'' (Ησαϊας 5,5). Δεν τρέμεις; Δεν ντρέπεσαι καθόλου;... Μπήκες στην Εκκλησία για να μετανοήσεις και να εξομολογηθείς τα αμαρτήματά σου, να προσπέσεις στον Θεό, να παρακαλέσεις και να ικετεύσεις για όλα τα πλημμελήματά σου και εσύ όλα αυτά τα κάνεις γελώντας; Πώς λοιπόν θα μπορέσεις να εξιλεωθείς; (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Η διαγωγή μας, όσο βρισκόμαστε μέσα στο Ναό, ας είναι η πρέπουσα, όπως αρμόζει σε άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά στο Θεό. Να μην ασχολούμαστε με άσκοπες συζητήσεις, μα να στεκόμαστε με φόβο και τρόμο, με προσοχή και προθυμία, με το βλέμμα στραμμένο στη γη και την ψυχή υψωμένη στον ουρανό. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Δεν έχετε σπίτια για να κουβεντιάσετε; Πρέπει να κουβεντιάζετε στην Εκκλησία και να εμποδίζετε και όσους στέκουν σεμνά και θέλουν ησυχία για την προσευχή; Η Εκκλησία δεν είναι χώρος για κουβέντες, αλλά για διδασκαλία. Τώρα όμως σε τίποτε δεν διαφέρει από την αγορά. Για να μην πω και κάτι πιο τολμηρό, ότι δηλ. δεν διαφέρει η Εκκλησία από το θέατρο. Οι γυναίκες στην Εκκλησία, εμφανίζονται με την πιο αισχρή εμφάνιση και από τις πορνευόμενες γυναίκες των θεάτρων. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Όταν ο κωμικός κάνει τους άλλους να γελάνε και όταν η αισχρή θεατρίνα γυναίκα δείχνει πορνικά θεάματα, τότε οι θεατές και παρακολουθούν με πολλή ησυχία και προσέχουν καλά στα λεγόμενα και πραττόμενα και μάλιστα χωρίς κανείς να επιβάλλει την σιγή. Ούτε θόρυβος, ούτε κραυγή, ούτε ο παραμικρός ψίθυρος ακούγεται. Και εδώ στην Εκκλησία, όπου ο Θεός από τον Ουρανό μας μιλάει για τόσο θαυμαστά πράγματα, στεκόμαστε τις πιο πολλές φορές πιο αδιάντροπα και από σκυλιά. Δεν σεβόμαστε τον Θεό, ούτε τόσο, όσο προσέχουμε τις πόρνες!... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Κανείς να μην μπει στον ιερό χώρο του Ναού, έχοντας βιοτικές φροντίδες ή περισπασμούς ή φόβους. Αλλά αφού τ' αφήσουμε όλα αυτά έξω, στις πύλες της Εκκλησίας, τότε ας περάσουμε μέσα. Γιατί ερχόμαστε στα ανάκτορα των ουρανών, πατάμε σε τόπους που αστράφτουν. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Γιατί έρχονται πολλοί στην Εκκλησία, επαναλαμβάνουν μηχανικά ψαλμούς και ευχές, και φεύγουν, δίχως να ξέρουν τι είπαν. Τα χείλη κινούνται, αλλά τ' αυτιά δεν ακούνε. Εσύ δεν ακούς την προσευχή σου και θέλεις να σε εισακούσει ο Θεός; (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Εσύ που μπήκες εδώ στο Ναό μάταια, πες μας, ποιός Προφήτης ή ποιός Απόστολος διαβάστηκε σήμερα και τι έλεγε. Δεν μπορείς να πεις, διότι εδώ βρισκόσουν σε όνειρο, χωρίς να ακούς τα αληθινά πράγματα. Και μακάρι να ήταν απλώς όνειρο. Διότι όποιος κοιμάται, ούτε κάνει κακό, ούτε λέει κακό. Όποιος είναι ξύπνιος, αλλά δεν προσέχει τα λόγια του Θεού, πολλά κακά σκέφτεται και κουβεντιάζει. Η ψυχή οφείλει να είναι προσκολλημένη στον Θεό, να καταλαβαίνει με ποιόν κουβεντιάζει, σε ποιόν απευθύνεται, να σκέφτεται ότι παραστέκουν Άγγελοι, με φόβο και τρόμο. Πώς λοιπόν μπορείς εσύ να χασμουριέσαι και να ξύνεσαι μέσα στον Ναό; (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Τί κάνεις άνθρωπε; Περιεργάζεσαι τα κάλλη των γυναικών και δεν φρίττεις που προβαίνεις σ' αυτού του είδους τις αμαρτίες μέσα στην Εκκλησία; Για πορνείο την πέρασες την Εκκλησία και χώρο ατιμότερο από την αγορά; Έξω μεν στο δρόμο φοβάσαι και ντρέπεσαι να περιεργάζεσαι μια γυναίκα, ενώ στον Ναό του Θεού, την ώρα μάλιστα που σου μιλάει ο Θεός και σε απειλεί, πορνεύεις και μοιχεύεις; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Για ποιό λόγο εισέρχεσαι στην Εκκλησία ντυμένη με χρυσά, εσύ που οφείλεις να μπαίνεις, για ν' ακούσεις ότι πρέπει οι γυναίκες να μην στολίζονται με χρυσό ή μαργαριτάρια ή με πολυτελή ενδύματα; Για ποιό λόγο μπαίνεις γυναίκα; Μήπως για να πολεμήσεις τον Παύλο και να δείξεις, ότι και χιλιάδες φορές να τα πει, εσύ δεν αλλάζεις; Ή μήπως θέλεις να δείξεις σε εμάς τους διδασκάλους, ότι άδικα τα λέμε; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μπαίνοντας στην Εκκλησία, πρέπει να μπαίνουμε σαν να μας υποδέχεται ο Θεός, χωρίς να έχουμε μνησικακία στην ψυχή μας. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Περισσότερο Χάρη λαμβάνει αυτός που κάνει μία παρατήρηση σε κάποιον που διαταράσσει την ευταξία στην Εκκλησία, παρά εκείνος που προσεύχεται και αδιαφορεί για την αταξία αυτήν. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η κιβωτός του Νώε, έπαιρνε μέσα ζώα και τα διατηρούσε ζώα, ενώ η Εκκλησία παίρνει ζώα και τα μεταβάλλει. Μεταμορφώνει τους ανθρώπους. Μπαίνει στην Εκκλησία κοράκι και γίνεται περιστέρι. Μπαίνει λύκος και γίνεται πρόβατο. Μπαίνει φίδι και γίνεται αρνί. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Γιατί δεν δείχνεις την ίδια φροντίδα για την ψυχή σου, όση μέριμνα έχεις για το σώμα σου; Γιατί όταν το σώμα σου βρίσκεται σε κακή κατάσταση και χρήματα ξοδεύεις, έστω και αν πρέπει να δανειστείς, όλα τα διαθέτεις και τα δαπανάς και στους ιατρούς προσφέρεις το σώμα σου με μεγάλη προθυμία, να το εγχειρίσουν, να το καυτηριάσουν και να το κάνουν αυτό που θέλουν, όταν όμως η ψυχή σου έχει πληγές και σκουλήκια (λόγω των αμαρτιών), δεν έρχεσαι στην Εκκλησία, η οποία θα σου καθαρίσει το σάπισμα της ψυχής, χωρίς να υποφέρεις και να πληρώσεις χρήματα; Έλα στην Εκκλησία, για να θεραπευτείς από τα πάθη σου... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Χαίρομαι, αλλά συγχρόνως και θλίβομαι. Χαίρομαι για εσάς τους παρόντες. Πονάω για τους απόντες. Τα θέατρα καλούν κάθε μέρα και πρόφαση κανένας δεν προβάλλει. Όλοι τρέχουν... Όταν όμως πρόκειται για την Εκκλησία, έρχεται κάποιος με νωθρότητα και ακεφιά. Και υπερηφανεύεται κιόλας, σαν να έκανε κάποιο χατίρι στο Θεό που ήρθε στην Εκκλησία! (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, με τα στόματα των προφητών και των Αποστόλων, χασμουριόμαστε, ζαλιζόμαστε και αμελούμε να πάμε στην Εκκλησία. Μα και στα ιπποδρόμια, τρέχουν οι περισσότεροι, σαν μανιακοί, ακόμα και όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα και όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία, ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στο σπίτι τους. Όταν όμως πρόκειται να πάνε στην Εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο και μύρια εμπόδια και δικαιολογίες προβάλλουν. Και αν τους ρωτήσεις, ποιός είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι Προφήτες ή οι Απόστολοι, δεν μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους. Για τ' άλογα όμως και τους αναβάτες, για τους σοφιστές και τους ρήτορες, για τους τραγουδιστές και τους ηθοποιούς μπορούν να σε πληροφορήσουν με κάθε λεπτομέρεια. Είναι κατάσταση αυτή; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ο Κύριος πέθανε για χάρη σου και εσύ Τον περιφρονείς; Γιορτάζουμε μνήμες Αγίων και εσύ βαριέσαι να έρθεις στο ναό, προτιμώντας να κάθεσαι στο σπίτι σου; Και όμως, πρέπει να έρθεις, για να δεις το διάβολο να νικιέται, τον Άγιο να νικάει, το Θεό να δοξάζεται και την Εκκλησία να θριαμβεύει... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι ήρθαν σήμερα στην Εκκλησία. Ποιά είναι άραγε η αιτία αυτού του φαινομένου; Εορτάζουμε Μνήμη Αγίων και κανένας δεν παρουσιάστηκε. Φαίνεται ότι φταίει η απόσταση. Μάλλον δεν ευθύνεται η απόσταση, αλλά η αμέλεια τους εμπόδισε. Διότι, όπως τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει τον άνθρωπο που έχει αγαθή προαίρεση να πράξει κάτι, έτσι και τον αμελή και τον αναβλητικό, όλα μπορούν να τον εμποδίσουν. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Έχει 168 ώρες η βδομάδα. Μια ώρα ξεχώρισε για τον εαυτόν Του ο Θεός. Εσύ και αυτήν την ώρα της Κυριακής, την ξοδεύεις σε κοσμικά; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν πρόκειται περί ανθρώπων, εάν ο λαός παρουσιαστεί ενώπιον του βασιλέως και ζητήσει χάρη για καταδίκους, οι οποίοι οδηγούνται στον θάνατο και ο βασιλιάς συγκινημένος από τις επίμονες παρακλήσεις του πλήθους, μεταβάλλει την γνώμη του, πολύ περισσότερο, εάν στην Εκκλησία επιμόνως παρακληθεί από εμάς ο επουράνιος Βασιλιάς, θα ικανοποιήσει το αίτημά μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μεγάλη δύναμη προέρχεται από την σύναξη της Εκκλησίας και τη συνάντηση των πιστών. Γι' αυτό και ο Κύριος λέει: ''Οπου είναι συναγμένοι δύο ή τρεις στο όνομά μου, εκεί είμαι και Εγώ ανάμεσά τους'' (Ματθ. 18,20). Και όχι μόνο γι' αυτό, αλλά και διότι στη σύναξη αυξάνεται η αγάπη... Όπως το ένα σίδηρο ακονίζει το άλλο σίδηρο, έτσι και η συναναστροφή αυξάνει την αγάπη. Όσο τρίβεται μια πέτρα με την άλλη, παράγεται φωτιά. Πόσο μάλλον η ψυχή που συνδέεται με άλλη ψυχή! (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Αν λάβεις μέρος στην κοινή προσευχή της Εκκλησίας και ελκύσεις έτσι την βοήθεια του Θεού και ενδυθείς τα δικά Του όπλα, όταν εξέλθεις απ' αυτήν ούτε ο ίδιος ο διάβολος δεν θα μπορέσει να σε αντιμετωπίσει. Αν όμως βρεθείς γυμνός από τα όπλα Του, εύκολα θα νικηθείς... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • ''Μπορώ'', λέει κάποιος, ''να προσευχηθώ και στο σπίτι μου''. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε. Βεβαίως, είναι δυνατόν να προσευχηθείς και στο σπίτι σου, είναι αδύνατον όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην Εκκλησία, όπου υπάρχει το πλήθος των πατέρων και όπου ομόφωνη κραυγή ικεσίας αναπέμπεται στο Θεό. Δεν σε ακούει τόσο πολύ ο Κύριος όταν Τον παρακαλείς μόνος σου, όσο όταν Τον παρακαλείς ενωμένος με τους αδελφούς σου. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η προσευχή της Εκκλησίας έχει τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε και αν ακόμη είμαστε πιο άφωνοι και από τις πέτρες, θα μπορούσε να κάνει τη γλώσσα μας πιο ελαφρά από το φτερό. Διότι, όπως ο ζέφυρος όταν φυσάει στα πανιά του πλοίου, το κάνει να τρέχει πιο γρήγορα από το βέλος, έτσι και η προσευχή της Εκκλησίας όταν πέσει στη γλώσσα αυτού που την λέει, κινεί τον λόγο δυνατότερο από τον ζέφυρο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν πήρε μέρος στο Μυστικό δείπνο ο Ιούδας, ενώ ακόμα οι Απόστολοι ήταν καθισμένοι, αυτός πηδώντας πρώτος βγήκε έξω. Εκείνον μιμούνται και αυτοί που φεύγουν από την Εκκλησία, πριν τελειώσει η Θεία Ευχαριστία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πες μου σε παρακαλώ, αν κληθείς σε κάποιο γεύμα και καθίσεις στο τραπέζι και δεν φας, δεν προσβάλλεις έτσι, αυτόν που σε κάλεσε; Πώς λοιπόν εσύ παραβρίσκεσαι στην Θεία Λειτουργία και δεν Κοινωνάς; (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Κανένας να μην προσέρχεται στην Ιερά Τράπεζα, ενώ έχει έχθρα με τον άλλον, ούτε να δέχεται το Σώμα του Κυρίου. Όποιος έχει εχθρό και δεν συμφιλιώνεται μαζί του, να μην προσέρχεται. Έχεις εχθρό; Να μην προσέλθεις; Πρώτα να συμφιλιωθείς μαζί του και τότε να προσεγγίσεις στον Ιερό Τόπο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Στο κοπάδι υπάρχουν πολλά πρόβατα υγιή, αλλά και πολλά ψωριασμένα. Τα τελευταία πρέπει να διαχωριστούν από τα υγιή. Το ίδιο και στην Εκκλησία. Άλλα πρόβατα είναι υγιή, άλλα υποφέρουν από κάποια αρρώστια. Λέγοντας ο ιερέας: ''Τα άγια τοις αγίοις'', διαχωρίζει αυτά από εκείνα. Με την φοβερή του κραυγή καλεί και προσελκύει τους αγίους, όσους έχουν φόβο Θεού και είναι προετοιμασμένοι να Κοινωνήσουν. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Προσελκύστε τους αδελφούς μας στην Εκκλησία, προτρέψτε τους πλανημένους, συμβουλέψτε τους όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα. Και αν ακόμα τίποτα δεν πεις, αλλά βγεις από την Ιερή σύναξη, δείχνοντας στους απόντες - και με την εμφάνιση και με το βλέμμα και με τη φωνή και με το βάδισμα και μ' όλη σου τη σεμνότητα - τι κέρδος αποκόμισες από τον ναό, αυτό είναι αρκετό για παραίνεση και συμβουλή. Γιατί έτσι πρέπει να βγαίνουμε από το ναό, σαν από τα Ιερά άδυτα, σαν να κατεβαίνουμε από τους ίδιους τους Ουρανούς. Δίδαξε όσους δεν Εκκλησιάζονται, ότι έψαλες μαζί με τα Σεραφείμ, ότι ανήκεις στην Ουράνια Πολιτεία, ότι συναντήθηκες με το Χριστό και μίλησες μαζί Του. Αν έτσι ζούμε τη Θεία Λειτουργία, δεν θα χρειαστεί να πούμε τίποτα στους απόντες. Αλλά βλέποντας εκείνοι τη δική μας ωφέλεια, θα νιώσουν τη δική τους ζημιά και θα τρέξουν γρήγορα στην Εκκλησία, για ν' απολαύσουν τα ίδια αγαθά, με την Χάρη και φιλανθρωπία του Κυρίου μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να οδηγείς το παιδί από μικρό στην Εκκλησία. Με σπουδή και φροντίδα να το φέρνεις. Θα το δεις να χοροπηδά από τη χαρά του, αφού τόσα που άλλοι τα αγνοούν, αυτό τα ξέρει. Προτού ακόμα λεχτούν τα λόγια στην Εκκλησία, τα ξέρει και τα κατανοεί και κερδίζει έτσι πολλά... Και αν στην απαλή ψυχή του παιδιού εντυπωθούν καλά τα διδάγματα του Θεού, κανένας δεν θα μπορέσει να τα αφαιρέσει, όπως ακριβώς συμβαίνει με το κερί. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν μπαίνουμε σ' έναν Οίκο του Κυρίου, ας φεύγει από το νου μας κάθε ρεμβασμός, ας προσηλώνεται ο εσωτερικός μας άνθρωπος στη θεωρία (του Θεού) και την προσευχή και ας μην ταράζουν το νου μας οποιοιδήποτε κακοί λογισμοί. Ας συλλογιστούμε μπροστά σε ποιόν στεκόμαστε την ώρα της προσευχής και ας είναι όλη η ψυχή και η καρδιά μας στραμμένη σ' Αυτόν, χωρίς να φαντάζεται τίποτε άλλο. Θα καταλάβεις αυτό που λέω και με το εξής παράδειγμα: Αν πάρει κάποιος στο χέρι του ένα σακούλι νομίσματα και πάει στο παζάρι για να αγοράσει βόδια, μήπως θα περιεργάζεται τούς χοίρους; Αν πάλι θέλει να αγοράσει γαϊδούρια, μήπως θα παρατηρεί τούς σκύλους; Δεν θα είναι όλη του η προσοχή δοσμένη σ' αυτά που θέλει να αγοράσει; Αυτά μονάχα δεν θα εξετάζει προσεκτικά, για να μην εξαπατηθεί και να μη χάσει ασυλλόγιστα τα χρήματα που έχει στα χέρια του; Έτσι και εμείς, όταν μπούμε στην Εκκλησία και σταθούμε μπροστά στο Θεό, ας υψώσουμε όλη τη διάνοιά μας σ' Αυτόν και ας προσέχουμε και ας συλλογιζόμαστε μόνο όσα αναφέρονται σ' Αυτόν, για να κερδίσουμε έτσι τη σωτηρία μας και να απολαύσουμε τα ουράνια αγαθά. Μα ούτε και έναν λόγο, να μην αλλάξουμε με τον διπλανό μας, για να μην παροργίσουμε, αντί να ευαρεστήσουμε, τον Ποιητή του ουρανού και της γης. Όπως οι άγγελοι, με πολύ τρόμο στέκουν κοντά στο Δημιουργό και τον υμνούν, έτσι πρέπει και εμείς, να στεκόμαστε την ώρα της ψαλμωδίας. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Όπως οι πεινασμένοι και οι διψασμένοι, έχουν ανάγκη να πηγαίνουν στην αισθητή τράπεζα και στην αισθητή βρύση, για να χορτάσουν από φαγητό και πιοτό και να ικανοποιήσουν την πείνα και την δίψα τους, έτσι και οι Χριστιανοί πρέπει να πηγαίνουν στην Εκκλησία πεινασμένοι για το ζωοποιό σώμα του Κυρίου και το νοητό σώμα του Κυρίου, που είναι ο λόγος του Θεού. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Οι γυναίκες που έρχονται στην Εκκλησία με καλλωπισμούς και στολίδια, κληρονομούν την κατάρα εκείνη που λέει ο Δαβίδ: ''Και η προσευχή τους θα μετατραπεί σε αμαρτία'' (Ψαλμοί 108,7). Διότι με τους παρόμοιους στολισμούς, αντί να παρακινήσουν τον Θεό με την προσευχή να φανεί σπλαχνικός στις αμαρτίες τους, τον παρακινούν να οργιστεί περισσότερο εναντίον τους. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Πρέπει να ξέρεις παιδί μου, ότι πάνω από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Εκκλησία, αναρίθμητοι άγγελοι συμψάλλουν αοράτως μαζί τους. Όταν όμως αρχίσει κανείς απ' τους πιστούς να αστειεύεται, να συζητεί για τα βιοτικά ή να σχολιάζει τους άλλους, οι άγγελοι που τον βλέπουν αφήνουν τον ύμνο και θρηνούν πικρά για το κατάντημα του λέγοντας. Ω, σε ποιά βαριά αιχμαλωσία έπεσε η ψυχή του ανθρώπου αυτού. Πόσο βέβηλα στέκεται μέσα στο ναό, χωρίς φόβο Θεού και χωρίς ντροπή. Γι ' αυτόν έγειρε ο Θεός το αυτί του, να του το γεμίσει με ταπεινή και αφοσιωμένη προσευχή και αυτός το γεμίζει με γέλια και κατακρίσεις. (ΆγιοςΝήφων)
  • Εάν στην Εκκλησία μοίραζαν χρυσό, δεν θα μου έλεγες θα έρθω αύριο στην Εκκλησία, αλλά θα ερχόσουν σήμερα στην Εκκλησία τρέχοντας. Επειδή όμως δεν σου προσφέρει ο μεγάλος Δωρητής ''ύλη'', αλλά καθαρότητα ψυχής, πλάθεις ένα σωρό δικαιολογίες και προφάσεις για να μην πας στην Εκκλησία, ενώ έπρεπε να προστρέξεις να πάρεις το Δώρο αυτό. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όποιος στον ναό του Κυρίου, κενολογεί αδιακόπως, δεν μεταβαίνει εκεί ανωφελώς, αλλά και επιβλαβώς. (Μέγας Βασίλειος)
  • Κάθε Χριστιανός πρέπει να συχνάζει στην Αγία Εκκλησία του Θεού και να μην απουσιάζει από την αγία σύναξη που τελείται μέσα στον Ναό: α)διότι μέσα στην Εκκλησία βρίσκονται Άγιοι Άγγελοι και κάθε φορά καταγράφουν αυτούς που εισέρχονται, τους παρουσιάζουν στον Θεό και δέονται γι' αυτούς και β)διότι μέσα στον Ναό είναι παρούσα αοράτως η Χάρις του Αγίου Πνεύματος πάντοτε, με ιδιαίτερο όμως τρόπο, κατά την ώρα της αγίας συνάξεως και καθέναν από τους παρόντες τον μεταβάλλει, τον μεταμορφώνει και πραγματικά τον αναπλάθει προς το Θεϊκότερο. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Να πατάς στην Εκκλησία σαν να είναι Ουρανός και να μη λες τίποτε μέσα σ' αυτήν, ούτε να σκέφτεσαι τίποτε το γήϊνο. (Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
  • Οι άνθρωποι οι οποίοι απομακρύνονται από την Εκκλησία και δεν έχουν κοινωνία μαζί της και μάρτυρες να είναι, ακόμα και με το αίμα τους, δεν καθαρίζουν την αμαρτία τους. (Άγιος Κυπριανός)
  • Έχω δει εργάτες που να πελεκάνε πέτρες μέσα στον ήλιο, όλη μέρα, που αν τους δώσεις τριπλό μεροκάματο ώστε να σταθούν μισή ώρα στην Εκκλησία δεν μπορούν να σταθούν! Βγαίνουν έξω και καπνίζουν... (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Εγώ πάντοτε λέω στους λαϊκούς να Εκκλησιάζονται, για να αγιάζονται. Και μόνον αν σκεφτεί κανείς ότι μπαίνοντας στον ναό του Θεού μπαίνει στο σπίτι του Θεού και εκεί δέχεται την Θεία Χάρη και αγιάζεται, είναι αρκετό για να συγκλονιστεί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μερικοί λένε: «Σ αυτόν τον Ναό τον μικρό, τον κατανυκτικό, ζω την Θεία Λειτουργία· στον μεγάλο Ναό δεν την ζω. Αν είναι κανένα εξωκλήσι σοβατισμένο άσπρο, δεν νιώθω τίποτε· αν όμως είναι αγιογραφημένο, έχει καλό τέμπλο κ.λπ., εκεί ζω την Θεία Λειτουργία!». Αυτά είναι για έναν άνθρωπο που δεν έχει όρεξη να φάει και του βάζεις λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι, για να του έρθει η όρεξη. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Στην Θεία Λειτουργία κανονικά δεν καθόμαστε. Αν δεν έχει κουράγιο κάποιος ή έχει κάποια δυσκολία, μπορεί να καθίσει λίγο. Όποιος όμως έχει κουράγιο, καλά είναι να στέκεται όρθιος. Αν όμως έχει σοβαρό πρόβλημα και δεν μπορεί να σταθεί, να καθίσει. Εγώ σε Θεία Λειτουργία, ποτέ δεν έχω καθίσει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν πηγαίνετε στην Εκκλησία να φροντίσετε να πηγαίνετε όσον μπορείτε πρωί και μόλις μπείτε στην Εκκλησία να κλείνετε το στόμα σας και σιγά-σιγά να ανάβετε το κερί σας και να στέκεσθε πάντα στην ίδια θέση. Ούτε να κάθεστε την ώρα της Θείας Λειτουργίας χωρίς λόγο. Ο νους σας να μην ξεφεύγει εδώ και εκεί. Από την ώρα που θα μπαίνετε στην Εκκλησία μέχρι να τελειώσει, να το παίρνετε απόφαση, μια ώρα θα μείνετε, να την διαθέσετε για προσευχή. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
  • Όταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία να πλησιάσετε με την σειρά και με σεβασμό στην Ωραία Πύλη, να πάρετε αντίδωρο με ενωμένα τα χέρια και στο δεξί χέρι να πάρετε το αντίδωρο. Αφού το φάτε, να μην ρίξετε τα ψίχουλα, που θα τύχη να σας μείνουν στα χέρια σας. Θα τα ρίξετε μέσα στην άμμο, που είναι στα μανουάλια και μετά θα πείτε καλημέρα. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
  • Δεν έχουμε το δικαίωμα, όταν πάμε στην Εκκλησία, να προσκυνάμε τις εικόνες του τέμπλου, αλλά τα προσκυνητάρια, που υπάρχουν μόλις μπαίνουμε στην Εκκλησία. Τις εικόνες του τέμπλου, έχουμε το δικαίωμα να τις χαιρετούμε τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, τον 15αύγουστο και όταν πρόκειται να Κοινωνήσουμε. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
  • Κάθε φορά, που θέλεις να πας στην Εκκλησία, αν θέλεις, να είσαι συνεπής σε αυτά που λέει η αμώμητη πίστη μας, φρόντιζε να το θυμάσαι, να μην το ξεχνάς, ότι πηγαίνεις στο ολοκάθαρο παλάτι του Υψίστου. Εκεί, που είναι ο θρόνος Του. Εκεί, που αντηχεί άπαυστα ο αγγελικός ύμνος: άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ!... Πρόσεχε, λοιπόν και πως πηγαίνεις και πως μπαίνεις!... Αν η ψυχή σου είναι καθαρή από ψέμα, από μίσος, από έχθρες και κακίες, από επιθυμίες ρυπαρές, φόρεσε ρούχα απλά και ταπεινά, ρούχα που ταιριάζουν σε Χριστιανούς (όχι έξαλλα, όχι για επίδειξη) και πήγαινε στην Εκκλησία, με φόβο Θεού, με ταπείνωση, με αγάπη. Αν έτσι πας στην Εκκλησία, να το ξέρεις: Είσαι μακάριος και τρισμακάριος. Και στη ζωή αυτή! Και θα γίνεις ακόμη πιο μακάριος και τρισμακάριος, στην αιώνια ζωή! Αν αντίθετα, θέλεις να πηγαίνεις στην Εκκλησία «κάπως διαφορετικά», δηλαδή με τον δικό σου τρόπο, όπως σου αρέσει εσένα, να το ξέρεις: Όπως θα μπαίνεις, έτσι θα βγαίνεις και ωφέλεια δεν θα παίρνεις. Είναι ποτέ δυνατό να θεραπευτεί, να γίνει καλά, άρρωστος, που πάει μεν στον γιατρό και ακούει τις συμβουλές του, αλλά δεν ακολουθεί και δεν εφαρμόζει εκείνα που του ορίζει να κάνει; Ασφαλώς όχι. Έτσι και όποιος δεν πηγαίνει στην Εκκλησία όπως πρέπει! Όπως μπαίνει, έτσι θα βγαίνει! Χωρίς να παίρνει ωφέλεια... Χωρίς να βρίσκει θεραπεία... Χωρίς να γίνεται καλά... (Άγιος Μάξιμος ο Γραικός)