Περί σκληροκαρδίας-ασπλαχνίας

  • Αλλά παρακαλείτε εαυτούς καθ' εκάστην ημέραν άχρις ου το σήμερον καλείται, ίνα μη σκληρυνθή εξ υμών τις απάτη της αμαρτίας. [Εσείς καθημερινά να προτρέπεται ο ένας τον άλλον, όσο διαρκεί η παρούσα ζωή, για να μην εξαπατήσει κανέναν από εσάς η αμαρτία και τον κάνει σκληρόκαρδο.] (Προς Εβραίους 3,13)
  • Ουκ επίστανται έλεον και πίστιν τέκτονες κακών, ελεημοσύναι δε και πίστεις παρά τέκτοσιν αγαθοίς. [Οι σχεδιάζοντες και επιδιώκοντες το κακό, δεν γνωρίζουν την ευσπλαγχνία και την ευθύτητα. Ευσπλαγχνία όμως και τιμιότης και αξιοπιστία υπάρχουν στους εργάτες του καλού.] (Παροιμίες 14,22)
  • Ο σκληροκάρδιος ου συναντά αγαθοίς.[Ο σκληρόκαρδος άνθρωπος και αμετανόητος, δεν θέλει να συναντάται με τους αγαθούς ανθρώπους.] (Παροιμίες 17,20)
  • Οδεσκληρόςτηνκαρδίανεμπεσείταικακοίς. [Ο δε σκληροκάρδιος και θρασύς θα περιπέσει σε πολλές συμφορές.] (Παροιμίες 28,14)
  • Καρδίασκληράκακωθήσεταιεπ' εσχάτων. Καρδίασκληράβαρυνθήσεταιπόνοις, καιοαμαρτωλόςπροσθήσειαμαρτίανεφ' αμαρτίαις. [Ο σκληρός και θρασύς κατά την καρδιά, στο τέλος θα καταστροφεί. Άνθρωπος σκληρυμμένος και εγωπαθής θα καταβαρυνθεί με πολλές ταλαιπωρίες. Και ο αμαρτωλός αυτός, θα προσθέτει συνεχώς την μία αμαρτίαα πάνω στις άλλες αμαρτίες του.] (ΣοφίαΣειράχ 3,26-27)
  • Η αναισθησία σε συνδυασμός με την εμπαθής προσκόλληση σε ένα πάθος προκαλούν την σκληροκαρδία. Η σκληροκαρδία, κάποτε προκαλείται και από τον χορτασμό της κοιλίας (γαστριμαργία). (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Η φιλαργυρία και η κενοδοξία είναι αίτια της ασπλαχνίας. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Ο Θεός δεν έκανε άνθρωπο σκληρό και άσπλαχνο, αλλά οι άνθρωποι δεν καλλιεργούν την ευσπλαχνία που τους έδωσε ο Θεός. Δεν πονούν τον συνάνθρωπό τους και από την αμέλεια, γίνονται σιγά - σιγά σκληροί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή, και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο. Γι' αυτό έγιναν και οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Παλιότερα οι άνθρωποι δούλευαν με τα ζώα και ήταν σπλαγχνικοί. Αν φόρτωνες το ζώο λίγο περισσότερο και το κακόμοιρο γονάτιζε, το λυπόσουν. Αν ήταν νηστικό και κοίταζε με παράπονο, σου ράγιζε την καρδιά. Θυμάμαι, όταν αρρώσταινε η αγελάδα μας, υποφέραμε και εμείς, γιατί την θεωρούσαμε μέλος της οικογενείας μας. Σήμερα οι άνθρωποι έχουν τα σίδερα και τις μηχανές και έχουν καρδιές σιδερένιες. Έσπασε ένα σίδερο; οξυγονοκόλληση. Χάλασε το αυτοκίνητο; Το πάνε στο γκαράζ. Αν δεν γίνεται, το πετάνε, δεν το πονάνε. Σου λέει: ''Σίδερο είναι!'' Δεν δουλεύει καθόλου η καρδιά. Έτσι όμως καλλιεργείται η φιλαυτία, ο εγωισμός και όχι η συνείδηση των ανθρώπων. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όποιος καταφρονεί τον ασθενή αδελφό του δεν πρόκειται να δει το φως του Θεού. Και όποιος αποστρέφει το πρόσωπό του από τον ευρισκόμενο σε στεναχώρια, η ημέρα του θα είναι σκοτεινή. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Όπως η σταγόνα του νερού, που κάθε τόσο πέφτει στον βράχο και τον τρυπάει, έτσι και η συνεχής προσευχή, διαλύει την σκληρότητα της ψυχής. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Μην γίνεσαι σκληρόκαρδος, ούτε θυμώδης, γιατί αυτά οδηγούν σε βλασφημία. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Η σκληρότητα δημιουργείται από τα αμαρτήματα και τις βιοτικές επιθυμίες. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η έσχατη σκληρότητα είναι: ο άλλος να χάνεται από την πείνα και εσύ να επιζητάς την ανθρώπινη δόξα και να μην ανακουφίζεις την συμφορά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Φοβερές δοκιμασίες περιμένουν τους σκληρούς, γιατί χωρίς μεγάλους πόνους, δεν καταδέχονται να μαλακώσουν. (Όσιος Θαλάσσιος)
  • Όπου υπάρχει σκληρότητα, εκεί υπάρχει υπερηφάνεια. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
  • Στην παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, υπάρχει μια φοβερή αντίθεση. Βλέπουμε τον πλούσιο, σαν συνάνθρωπος δεν συγκινείται από την θλιβερή κατάσταση του αρρώστου και φτωχού Λαζάρου, που τρέφονταν από τα ψίχουλα του τραπεζιού και συγκινούνται τα σκυλιά που έρχονται στον Λάζαρο, να του προσφέρουν την συντροφιά και την παρηγοριά τους... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Όταν αγνοούμε την ψυχή του άλλου ανθρώπου και τον κρίνουμε με τις δικές μας προϋποθέσεις, αυτό είναι σκληροκαρδία. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Όταν πιστέψω, ότι έχω κάνει κάτι σημαντικό και το θεοποιήσω, τότε γίνομαι σκληρός απέναντι στους άλλους. Αντίθετα, όταν πιστέψω ότι αυτό που έχω κάνει δεν είναι δικό μου αλλά του Θεού και ότι ο Θεός οικονόμησε εγώ να το κάνω, τότε δεν γίνομαι σκληρός για κανέναν. Σκληρός άνθρωπος είναι αυτός που πιστεύει ότι κάτι έκανε. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Η αναλγησία οδηγεί στην απομόνωση, δηλαδή στο να βλέπουμε όλους τους άλλους ως διεφθαρμένους, μολυσμένους κ.ά. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Αυτός που είναι πολύ σκληρός με τους άλλους φανερώνει, ότι δεν ασχολείται με τον εαυτόν του, δεν γνωρίζει τα χάλια του. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
  • Οι καρδιές των ανθρώπων σήμερα έχουν σκληρύνει, γιατί ασχολούνται με το σκληρότερο μέταλλο. Ασχολούνται με το πως θα αποκτήσουν χρυσό και πολλά χρήματα. (Παναγόπουλος)
  • Λυπάμαι για τον άνθρωπο, που δεν νοιώθει το μαστίγιο, όταν αυτό πέφτει στην πλάτη του συνανθρώπου του. (Λίνκολν)
  • Η σκληρότητα προέρχεται από φόβο, αδυναμία και δειλία. (Ελβέτιος)
  • Η σκληρότητα και ο φόβος πηγαίνουν χειροπιαστά. (Μπαλζάκ)
  • Η σκληροκαρδία είναι γνώρισμα του δειλού ανθρώπου. (Ελβέτιος)
  • Χειρότερο από την πέτρινη καρδιά, μπορεί να είναι μόνο το νερουλιασμένο μυαλό. (Ρούζβελτ)
  • Η δίψα για ηδονή σε κάνει σκληρό. (Μπουάστ)
  • Κάθισε στα κάγκελα τόσο πολύ καιρό, που στο τέλος το σίδερο μπήκε στην ψυχή του. (Τσώρτσιλ)
  • Εάν ένας δειλός και ανόητος άνθρωπος είναι σκληρός, αυτό προκαλεί απέχθεια, αν όμως ο έξυπνος και τολμηρός είναι σκληρός, αυτό προκαλεί τρόμο. (Αλέξιν)
  • Η σκληροκαρδία συνορεύει με την απιστία. Για να δυναμώσει η πίστη μας στο Χριστό, πρέπει να γίνουμε ευσπλαχνικοί.
  • Ο άσωτος της παραβολής, μακριά από το πατρικό σπίτι, έκανε όλων των ειδών τις αμαρτίες, εκτός από μία. Αυτή η χειρότερη απ' όλες, έγινε στο πατρικό σπίτι, από τον μεγαλύτερο αδελφό του. Είναι η ασπλαχνία των ''ευσεβών''.
  • Όσο πιο σκληρός γίνεσαι με τους άλλους, τόσο πιο σκληρή γίνεται και η ζωή απέναντί σου.
  • Η πέτρα - πέτρα λέγεται και πέτρα είναι ο άνθρωπος.
  • Δεν υπάρχει βέλος που τρυπάει την πέτρα, αλλά υπάρχει νερό που την τρώει. (Κορεάτικηπαροιμία)
  • Ο ονομαστός ΠέρσηςποιητήςκαιφιλόσοφοςΣααδί(1184-1263) διηγούνταν πως κάποτε, όταν ήταν νέος θερμόαιμος και τού άρεσε να δείχνεται σκληρός, έκανε παρατήρηση σε κάποιον ηλικιωμένο συγγενή του, που ήταν γνωστός για τον μαλακό και ήπιο χαρακτήρα του.
    Εκείνος τότε του αποκρίθηκε:
    - Παιδίμου, κάποτεείχακαιεγώδόντια, πουήτανσκληράκαισταθερά. Μουέπεσανόμωςμετονκαιρό. Ενώηγλώσσαμου, πουήτανμαλακήκαιευκίνητη, όπωςβλέπεις, μουέμεινεκαιδενέπαθετίποτα.

***