Περί μετανοίας "3"

• Η έσχατη αθλιότητα είναι το να μετανοεί κανείς επειδή μετανόησε. (ΕυγένιοςΒούλγαρης)
• Όσοι δικαιώνουν τον εαυτόν τους, δεν μετανοούν. (Σπυρίδων Αντωνίου)
• Για να σωθείς δεν φτάνει να ξεπλυθείς, αλλά πρέπει να καθαρθείς από την αμαρτία. Δεν φτάνει να αποβάλλεις αυτό που έχεις, αλλά πρέπει να απαρνηθείς αυτό που είσαι. (Κωνσταντίνος Κούρκουλας)
• Με αποφεύγουν οι φίλοι που άλλαξα ζωή και πηγαίνω τακτικά στην Εκκλησία. Στο βλέμμα τους διαβάζω την απορία.

Βρίσκεσαι στην σωστή πορεία... (Χριστόφορος Γεροντίδης)

• Από τη στιγμή που κάποιος έχει συναίσθηση του κακού που έκανε, από τότε αρχίζει η διαδικασία της βελτίωσής του. (Πυθαγόρας)
• Όταν οι άνθρωποι φθάνουν το στόχο τους, δεν θα πρέπει να γυρίζουν πίσω. (Πλούταρχος)
• Χρειάζονται χρόνια μετανοίας για να σβήσουμε ένα σφάλμα μας από την μνήμη των ανθρώπων. Για τον Θεό όμως αρκεί ένα και μόνο δάκρυ. (Σατωβριάν)
• Οι άνθρωποι που με περιτριγύριζαν, με απογοήτευσαν. Αντιλήφτηκα, ότι από συμφέρον μου έπαιζαν την κωμωδία της αγάπης. Όταν ένιωσα τα πρώτα χτυπήματα της αρρώστιας, όλοι με εγκατέλειψαν. Θυμάμαι κάποια Χριστουγεννιάτικη νύχτα, που βγήκα από την κλινική, μόνο και μόνο να δεχθώ τους φίλους μου. Έβαλα να τους τηλεφωνήσουν, μα κανένας δεν ήρθε... Και θέλησα να έχω μεγάλο σπίτι για να δέχομαι τους φίλους μου... Θεέ μου!!! Πόσο μετανοώ σήμερα και πως θα ήθελα να ξαναρχίσω την ζωή μου από την αρχή! Πόσο έχω αλλάξει!!! Νιώθω ξαφνικά μέσα μου, την ανάγκη της αγνότητας και την επιθυμία να κλάψω, που αισθανόμουνα όταν ήμουνα μικρό κοριτσάκι. Μα τα δάκρυά μου σήμερα, δεν έχουν πια την γεύση των παιδικών θλίψεων. Είναι τα πικρά δάκρυα ηλικιωμένης γυναίκας, που έχει πια φθαρεί.... (Έντιθ Πιάφ - Γαλλίδα Καλλονή)
• Μετάνοια δεν λέγεται μόνο το να απομακρυνθούμε από τις προηγούμενες αμαρτίες μας, αλλά και το να παρουσιάσουμε καλύτερα έργα.
• Ο Θεός δεν εξετάζει τα χρόνια της μετανοίας, αλλά την θερμότητα της μετανοίας.
• Όποιος δεν θέλει να μετανοήσει, δεν μπορεί ούτε και να ταπεινωθεί, ούτε και να πιστέψει, ούτε και να φωτιστεί ποτέ του.
• Τα δάκρυα της μετανοίας σβήνουν τη φωτιά της αιώνιας κόλασής μας.
• Το να περιμένεις να γεράσεις πρώτα και μετά να προσφέρεις τη ζωή σου στον Θεό, είναι σαν να κάνεις τραπέζει στο Χριστό, με τα αποφάγια του διαβόλου.
• Όταν πλησιάσεις το Χριστό με εξομολόγηση και μετάνοια, Αυτός θα σε πλησιάσει με έλεος και συγχώρεση.
• Η μετάνοια δεν τελειώνει σε μία εξομολόγηση με λίγα έστω δάκρυα. Η μετάνοια δεν είναι αστραπή ή φωτοβολίδα, αλλά συνεχές, επίπονο έργο ζωής.....
• Η μετάνοια φέρνει την υπακοή, η υπακοή τη Χάρη, η Χάρη την ταπείνωση, η ταπείνωση την πραότητα, η πραότητα την ειρήνη, η ειρήνη την προσευχή, η προσευχή τη σοφία, η σοφία την υπομονή, η υπομονή την αγάπη, η αγάπη την ακακία, η ακακία τη μακροθυμία και η μακροθυμία φέρνει την αιώνια ζωή!
• Όταν δεν μετανοήσει κανείς μετά από ένα του σφάλμα, προσθέτει στο πρώτο του και δεύτερο.
• Αν βλέπεις πως κοντεύεις να λυγίσεις... ακόμα και αν έπεσες... Mην στεναχωριέσαι.. Μην απελπίζεσαι... Τίποτε δεν τελείωσε ακόμα... Τίποτα δεν χάθηκε! Αφού ακόμα είσαι ζωντανός, αφού ακόμα έχεις την δυνατότητα, γονάτισε και προσευχήσου...! Όπως είμαστε. Γεμάτοι σφάλματα... γεμάτοι αμαρτίες... γεμάτοι πάθη και σκοτεινιά. Ποτέ δεν είναι αργά...!!!
• Αν συνεχώς λογαριάζεις να αλλάξεις ζωή και να μετανοήσεις, αλλά ποτέ δεν βρίσκεις χρόνο να το κάνεις, είναι σαν να αναβάλλεις το φαγητό και το νερό από μέρα σε μέρα, μέχρι που να πεθάνεις από την πείνα.
• Δεν μετανοιώνει όποιος αρνείται ότι αμάρτησε.
• Λιγότερη σημασία έχει το τι λάθη κάνουμε στη ζωή μας, από όση σημασία έχει, το τι κάνουμε μετά τα λάθη μας.
• Το να βαστάζει κανείς τον Σταυρό του με υπομονή, αυτό είναι η αληθινή μετάνοια.
• Τί δύναμη μπορεί να έχει η αμαρτία, εκεί όπου υπάρχει μετάνοια;
• Στρέψε το βλέμμα σου προς τον Κύριο στον ουρανό. Εκείνος θα σε απαλλάξει από κάθε κατηγορία.
• Οι πτώσεις μου είναι πολλές! Ευδόκησε Κύριε, η τελευταία να είναι στα πόδια Σου...
• Μετανοώ Κύριε, γιά όλες τις ανθρώπινες αμαρτίες.
  Το σπέρμα όλων των αμαρτιών βρίσκεται στο αίμα μου.
  Μετανοώ για όλους τους βλασφήμους, που βλασφημούν Εσένα,
  μη ξέροντας ότι βλασφημούν τον Οικοδεσπότη, που τους ντύνει και τρέφει...
  Μετανοώ για όλα τα ψεύτικα χείλη, για όλα τα θολά μάτια,
  για όλες τις σκληρές καρδιές, για όλες τις αχόρταγες κοιλιές,
  για όλα τα σκοτεινά μυαλά, για όλες τις κακές θελήσεις,
  για όλους τους άσχημους λογισμούς, για όλες τις ψυχοφθόρες ενθυμήσεις...
  Μετανοώ για όλη την ιστορία των ανθρώπων, γιατί όλη η Ιστορία
  είναι μέσα στο αίμα μου. Γιατί εγώ είμαι μέσα στον Αδάμ
  και ο Αδάμ μέσα σε μένα. Για όλα φταίω εγώ...!
• Το ζωντανό ρολόϊ της ζωής

να το γυρίσω θέλω πίσω

το παρελθόν μεσ΄ το παρόν

πάλι να ξαναζήσω

και όσους δεν αγάπησα

τώρα να αγαπήσω

-

Σε όσους δεν εχάρισα χαρά

τώρα να τους χαρίσω

και τους κρυμμένους

της αγάπης θησαυρούς

σ΄αυτούς που έφυγαν,

τώρα να τους δωρίσω.

-

Μα τώρα είναι αργά

και δεν υπάρχει πίσω

ούτε να πάρω πια μπορώ

μα ούτε να χαρίσω.

-

Μόνο ένα δάκρυ καρδιακό

μπροστά στον εύσπλαχνο Θεό

μου μένει για να χύσω

κι εκείνο μόνο του αρκεί

για ό,τι έχασα στη γη,

στον Ουρανό να το κερδίσω...

• Όσοι λένε, ότι θα μετανοιώσουν όταν γεράσουν, πώς είναι σίγουροι, ότι θα προλάβουν να μετανοιώσουν και δεν θα πάνε από αιφνίδιο θάνατο; Έλεγε κάποιος εργολάβος: ''Όταν γεράσω, θα πάω στά Ιεροσόλυμα, θα βαπτιστώ στον Ιορδάνη ποταμό, οπότε θα εξαλειφθούν όλες οι αμαρτίες μου'', και συνέχιζε να ζει αμαρτωλά. Τελικά, όταν πλέον δεν είχε άλλο κουράγιο, ίσα - ίσα που μόλις περπατούσε, αποφάσισε να πάει. Λέει σε έναν μάστορά του: ''Μάστορα, αποφάσισα να πάω στα Ιεροσόλυμα, για να βαπτιστώ στον Ιορδάνη ποταμό''. ''Α αφεντικό, του λέει εκείνος, αν είσαι καθαρός, θα πας, αν δεν είσαι καθαρός, στον δρόμο θα μείνεις!''.Λες και προφήτευσε! Μόλις πήγε στην Αθήνα να βγάλει τα χαρτιά του, πέθανε! Του πήραν όλα τα χρήματα οι άλλοι, τον πήγαν σε ένα γραφείο κηδειών και από εκεί τον έστειλαν με το φέρετρο, πίσω στον τόπο του...
• Ημετάνοιαπουδενέχειδάκρυα, συντριβήκαιλύπη, δενείναιαξιοποιημένηόσοπρέπει. Κάποτε κάποιος μεγάλος εγκληματίας, αποφάσισε να εξομολογηθεί. Και τι δεν του είπε του εξομολόγου! Φοβερά αμαρτήματα! Στην διάρκεια της εξομολόγησης, ο πνευματικός προσεύχονταν μέσα του και έλεγε: ''Θεέ μου, φώτισον με, πως να του συμπεριφερθώ και τι κανόνα να τον βάλω''. Όταν τελείωσε την εξομολόγηση ο εγκληματίας, του δίνει ο πνευματικός ένα μικρό βαρελάκι και του λέει: ''Πήγαινε να γεμίσεις αυτό το βαρελάκι με νερό και όταν το γεμίσεις και μου το φέρεις, τότε οι αμαρτίες σου θα έχουν τακτοποιηθεί''. Πανεύκολο του φάνηκε αυτό το επιτίμιο του εγκληματία και έτσι το πήρε αμέσως και πήγε σε ένα κοντινό ποταμάκι να το γεμίσει. Όμως παρότιτογέμιζεμενερό, τοβαρελάκιπαραδόξωςδενγέμιζε! Το εξέτασε να δει αν έχει καμμία οπή και δεν γεμίζει, αλλά τίποτα. Ήταν ένα συνηθισμένο βαρελάκι, σαν όλα τα άλλα. Προσπάθησε στην συνέχεια να το γεμίσει, από βρύσες και άλλες πηγές, αλλά τίποτα! Καθημερινώς φρόντιζε, όπου υπήρχε νερό να το γεμίσει, για να πάρει την άφεση των αμαρτιών, αλλά μάταια. Έτσιπαιδευότανγιαπολλάχρόνια! Μια μέρα ήρθε πραγματικά εις εαυτόν. Προβληματιζόταν για ποιό λόγο να μην μπορεί να γεμίσει το βαρελάκι. ''Θεέ μου, τόσο αμαρτωλός είμαι, ώστε οι αμαρτίες μου, δεν αφήνουν να γεμίσει αυτό το βαρελάκι;'' αναρωτήθηκε με πόνο. Και τότετουέφυγεέναδάκρυαπόταμάτια, τοοποίοέπεσεμέσαστοβαρέλι. Καιτοβαρέλιτότε, θαυματουργικώς, αμέσωςγέμισε! Αρπάζει τότε το βαρελάκι και το πάει κατευθείαν στον γέροντα για να του δώσει την άφεση. ΟΘεόςπερίμενετοδάκρυτηςμετανοίαςτου. Είναιεκείνο, τοοποίο, καθαρίζειτονάνθρωπο...
• Κάποια στιγμή στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα, που υπάρχουν στη γη.
  Οι άγγελοι ξεκίνησαν και έψαξαν ολόκληρη τη γη. Πολλοί ομολογουμένως έφεραν πολλά ωραία και πολύτιμα πράγματα. Ξεχώρισαν όμως τρείς.
  Ο ένας έφερε και απέθεσε στον θρόνο του Θεού ένα ωραιότατο μαργαριτάρι. Ήταν μια σταγόνα ιδρώτα. Είχε πέσει από το μέτωπο κάποιου, που τίμια προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του.
  - Ωραίο το εύρημα σου, είπε ο Θεός, αλλά υπάρχει και πιο ωραίο από αυτό.
  Ήρθε τότε δεύτερος άγγελος. Αυτός απέθεσε με σεβασμό μπροστά στον Θεό ένα κατακόκκινο ρουμπίνι. Ήταν μια σταγόνα αίματος ενός ήρωα, που είχε πέσει στο πεδίο της τιμής. Οι άγγελοι έμειναν εκστατικοί. Ασφαλώς αυτός θα κέρδιζε το βραβείο.
  - Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ακόμη, είπε ο Θεός.
  Τότε όλοι στράφηκαν προς το μέρος του τρίτου αγγέλου, που εκείνη την ώρα ερχόταν και με πολλή ευλάβεια άφησε να κυλίσει στον θρόνο του Θεού ένα αστραφτερό διαμάντι, που όμοιο μ' αυτό ποτέ δεν είχαν δει. Ήταν ένα δάκρυ κάποιου αμαρτωλού, που γονατιστός ομολογούσε τις αμαρτίες του μπροστά στον πνευματικό.
  ''Αυτό είναι το πιο πολύτιμο πράγμα, είπε τότε ο Θεός και το βραβείο δόθηκε στον τελευταίο άγγελο''. Αλήθεια, πόσο αξίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση...!!!
  Αυτό το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος, που λέγει «Λέγω ύμίν ότι ούτω χαρά έσται εν τω ούρανω επί ένί αμαρτωλώ μετανοούντι... ούτω, λέγω υμίν, χαρά γίνεται ενώ­πιον των αγγέλων του Θεού επί ένί άμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκά 15,7)
• Δύο κυρίες από τα Καλάβρυτα είχαν μεγάλη ευλάβεια στον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτηκαι τον επισκέπτονταν συχνά. Εστενοχωρούντο, γιατί είχαν έναν αδελφό κομμουνιστή που αν και τελείως αμόρφωτος είχε χάρισμα λόγου και έπειθε τους ανθρώπους. Αυτός λοιπόν με τα λόγια του, είχε ξεσηκώσει εφτά χωριά και τα είχε μεταστρέψει στον κομμουνισμό. Τις δε αδελφές του, που πήγαιναν στον Άγιο γέροντα, τις κορόϊδευαν συνέχεια. Κάποια φορά μετά από πολλά παρακάλια οι αδελφές του κατάφεραν, να τον πάρουν μαζί τους στο Μήλεσι. Μόλις μπήκαν μέσα στο κελάκι λέει ο κομμουνιστής αδερφός στο γέροντα: ''Ρε παπά, πες μου και μένα από αυτές τις ιστοριούλες που λες και ξεσηκώνεις τις γυναίκες''. Και ο Άγιος Πορφύριος του λέει: ''Πάρε πρώτα τη καρέκλα και κάθισε. Δενμουλες, εκείνοτοκακόπουέκανεςστονγιοτουπαπάτον 22χρονο, πουστογόνατοσου,τουέκοψεςτοκεφάλιμετηκονσέρβα, τοέχειςεξομολογηθεί;''. Τα έχασε ο κομμουνιστής. Πετάει τη καρέκλα πέφτει μπρούμυτα και αρχίζει να κλαίει με λυγμούς και αναφιλητά. Λέει στον παππούλη: ''Υπάρχει σωτηρία για μένα;''. ''Υπάρχει, πως δεν υπάρχει. Αλλά υπάρχει ένα επιτίμιο. ΘαπαςσεαυτάταχωριάπουταέριξεςστηναθεΐακαιθατουςκηρύξειςτοΧριστό, ναταξανακάνειςνααγαπήσουντονΧριστόκαιτηνΠατρίδα. Καιόταντοκάνειςαυτό, οΧριστόςμαςθασεσυγχωρήσει''. Πράγματι για πολύ καιρό γυρνούσε τα σπίτια των χωριών αυτών ένα - ένα τα σπίτια των χωριών αυτών κηρύττοντας το Χριστό. Στιςεπόμενεςεκλογέςσεκείναταμέρηδενβρέθηκεούτεμιαψήφοςυπέρτουκομμουνισμού...!!!
• Ο Ναβουχοδονόσορ κατέστρεψε τάφους και ξέθαψε οστά νεκρών. Ολόκληρο τον ισραηλιτικό λαό έσυρε στην αιχμαλωσία. Τύφλωσε τον βασιλιά, αφού προηγουμένως τον υποχρέωσε να δει την σφαγή των παιδιών του. Έκαψε το ναό του Σολομώντος. Βεβήλωσε τα άγια. ΌτανόμωςαναγνώρισετονύψιστοΘεό, προσευχήθηκεκαιμετανόησε, οΘεόςτονσυγχώρεσε...
• Ο Ιερός Αυγουστίνος, λίγες μέρες μετά από την ολοκληρωτική αλλαγή και την αληθινή του μετάνοια, συνάντησε στο δρόμο του, μία από τις γνωστές του ''φίλες''. Μόλις την αντίκρυσε, έκανε μια απότομη μεταβολή και έτρεξε να απομακρυνθεί. Εκείνη έτρεξε από πίσω του και φώναξε: ''Αυγουστίνε σταμάτα, μην φεύγεις... Εγώ είμαι!''. Και εκείνος απάντησε στην πρόσκλησή της: ''Ναι, αλλά εγώ δεν είμαι εκείνος, που γνώριζες εσύ, πριν από λίγες μέρες''.