Περί κληρονομιάς

  • Δεύτεοιευλογημένοιτουπατρόςμου, κληρονομήσατετηνητοιμασμένηνυμίνβασιλείαναπόκαταβολήςκόσμου. [Ελάτε εσείς οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την Βασιλείαν των Ουρανών, η οποία έχει ετοιμαστεί για εσάς, από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος.] (ΚατάΜατθαίον 25,34)
  • Ώστεουκέτιειδούλος, αλλ' υιός·ειδευιός, καικληρονόμοςΘεούδιαΧριστού. [Ώστε σύμφωνα με αυτά συ, ο Χριστιανός, δεν είσαι πλέον δούλος των στοιχείων του κόσμου, αλλά υιός του Θεού. Και εάν είσαι υιός του Θεού, είσαι κατά συνέπεια και κληρονόμος του Θεού, δια μέσου του Ιησού Χριστού.] (ΠροςΓαλάτας 4,7)
  • Μερίςεπισπουδαζομένηενπρώτοις, εντοιςτελευταίοιςουκευλογηθήσεται. [Μερίδιο από την πατρικήν κληρονομίαν, το οποίον αρπάζεται βιαίως και προ καιρού, δεν πρόκειται εν τέλει να έχει την ευλογία του Θεού.] (Παροιμίες 20,21)
  • Έωςέτιζηςκαιπνοήενσοι, μηαλλάξηςσεαυτόνπάσησαρκί. Κρείσσωνγαρέστιτατέκναδεηθήναισουησεεμβλέπεινειςχείραςυιώνσου.[Έως ότου ζεις και αναπνέεις, μην μεταβιβάζεις την ελευθερίαν σου και την περιουσίαν σου σε κανέναν άλλον άνθρωπον. Διότι είναι προτιμότερο τα τέκνα σου να έχουν την ανάγκη σου και να σε παρακαλούν, παρά εσύ να προσβλέπεις στα χέρια των τέκνων σου, μήπως και σου δώσουν κάτι.] (ΣοφίαΣειράχ 33,21-22)
  • Ενημέρασυντελείαςημερώνζωήςσουκαιενκαιρώτελευτήςδιάδοςκληρονομίαν. [Όταν τελειώσουν οι ημέρες της ζωής σου και πρόκειται να εκδημήσεις από τον κόσμο αυτόν, με διαθήκην τακτοποίησε σε ποιούς θα δώσεις την κληρονομία σου.] (ΣοφίαΣειράχ 33,24)
  • Να αφήνετε στα παιδιά σας τέτοια κληρονομιά, που δεν είναι δυνατόν να την πειράξει ποτέ κανείς. Άλλωστε η κληρονομιά των χρημάτων, πολλές φορές έγινε αφορμή για καταστροφή σε όσους την αποδέχτηκαν και προκάλεσε την κλεπτική μανία άλλων. Στην περίπτωση όμως της πνευματικής κληρονομιάς, δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Εδώ μιλάμε για θησαυρό αδαπάνητο, για θησαυρό που δεν είναι αναλώσιμος... Αν μην φροντίζουμε λοιπόν, να συγκεντρώνουμε χρήματα, για να τα αφήσουμε στα παιδιά μας. Ας τα εκπαιδεύουμε στην αρετή. Και ας παρακαλούμε το Θεό, να τους δίνει την ευλογία Του. Αυτή είναι η πιο μεγάλη περιουσία! Αυτός είναι ο πλούτος, ο απερίγραπτος και αδαπάνητος... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Αν θέλεις να αφήσεις πολύ πλούτο στα παιδιά σου, άφησέ τους στην Πρόνοια του Θεού. Αυτός, όταν δει ότι Του δείχνεις τόση εμπιστοσύνη και τον αναγνωρίζεις συγκληρονόμο, πώς δεν θα τους εξασφαλίσει κάθε αγαθό; Και να μην προσπαθούμε να κάνουμε τα παιδιά μας πλούσια, αλλά ενάρετα. Διότι αν στηριχτούν στον πλούτο, με τίποτε άλλο δεν θα ασχοληθούν. Αν όμως δουν, ότι δεν έχουν το στήριγμα του πλούτου, θα κάνουν τα πάντα, ώστε με την αρετή, να ξεπεράσουν την φτώχεια... (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Πέθανε το παιδί σου και αναρωτιέσαι σε ποιόν θα αφήσει κληρονομιά την περιουσία σου; Θα την αφήσεις σ' αυτό πάλι και μάλιστα ασφαλέστερα... Μαζί με το νεκρό παιδί σου, να αποστείλεις δια της ελεημοσύνης, τα υπάρχοντά του, τα κληρονομικά του. Και αν πέθανε χωρίς να προλάβει να μετανοήσει, δώσε ελεημοσύνη, για να συγχωρηθούν τα αμαρτήματά του. Αν όμως ήταν δίκαιο, δώσε για να προστεθεί μισθός και ανταπόδοση αγαθών. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Εάν κληρονομήσεις περιουσία, η οποία γνωρίζεις ότι είναι συναγμένη από αδικίες και αρπαγές - κλεψιές, τότε να την επιστρέψεις σε εκείνους που αδικήθηκαν. Αν όμως δεν τους γνωρίζεις, τότε να την διαμοιράσεις σε όσους έχουν ανάγκη. Διαφορετικά, αν δεν πράξεις έτσι, θα υποστείς τις ίδιες τιμωρίες με εκείνους, που συγκέντρωσαν με αδικίες αυτόν τον πλούτο. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Για πες μου, ποιά δικαιολογία έχεις, όταν όσα κληρονόμησες από τον πατέρα σου, τα τρως χωρίς να κάνεις τίποτε; Σπαταλάς ως τεμπέλης την περιουσία ασυλλόγιστα. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Δώσε πρώτη κληρονομιά στα παιδιά σου την αρετή και ύστερα μοίρασέ τους και την περιουσία σου. (Μέγας Βασίλειος)
  • Οι γονείς δεν πρέπει να ξεθαρρεύουν και να δίνουν στα παιδιά τους όσα έχουν, όλα μαζί, γιατί τα παιδιά είναι άπειρα και μπορεί να ξανοιχτούν στην σύγχρονη ζωή που δεν έχει άκρη. Ύστερα θα πονούν, που δεν θα έχουν να τα βοηθήσουν. Να προσέξουν επίσης, ώστε το πιο αδύνατο παιδί να το ενισχύσουν περισσότερο υλικά και ακόμη περισσότερο ηθικά, για να μην το πάρει σβάρνα ο πανικός της αποτυχίας, αλλά και με διάκριση και αγάπη να τα τακτοποιήσουν όλα τα παιδιά, για να μην ψυχρανθούν μεταξύ τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Γι' αυτό να φροντίζουν να έχουν την ευχή τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Οι γονείς, δεν αφήνουν στα παιδιά τους κληρονομιά μόνο σπίτια, χωράφια, αλλά αφήνουν κληρονομιά και τα πάθη τους ή τις αρετές τους. Είναι η πνευματική κληρονομιά Έτσι υπάρχουν παιδιά, που έχουν πλούσια πνευματική κληρονομιά από τους γονείς. Παιδιά με πολλές αρετές. Όπως υπάρχουν και παιδιά που κληρονόμησαν πάθη από τους γονείς τους. Η πνευματική κατάσταση των γονιών δηλ. επηρεάζει το παιδί. Ο Θεός όμως δεν είναι άδικος. Αυτό που μετράει είναι η εργασία που έκανε κάποιος στον εαυτόν του. Ο αγώνας, ο προσωπικός κόπος που κατέβαλλε ο καθένας, για να τηρήσει τις εντολές του Χριστού, για να ευαρεστήσει τον Θεό, αυτό μετράει ο Θεός και όχι το σημείο που ξεκίνησε... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Με τίποτε άλλο δεν διαφθείρει τους ανθρώπους ο διάβολος ευκολότερα και συντομότερα, παρά με τις μεγάλες κληρονομιές. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο και πιο ψυχόλεθρο πράγμα, από το να κερδίσει κανείς μεγάλη περιουσία και κληρονομιά. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί στην κοινωνία μας, που οι γονείς τους δεν μπόρεσαν να τους δώσουν τίποτε άλλο... εκτός από λεφτά. (Πατριάρχης Σερβίας Παύλος)
  • Τα κληρονομικά πρέπει οι γονείς να τα τακτοποιούν πριν από το θάνατό τους και δίκαια, για να μην υπάρχουν μετά λογισμοί και έχθρες μεταξύ των αδελφών. Γιατί αυτές οι έχθρες, αν προκύψουν, στο κεφάλι των κεκοιμημένων γονέων προσμετρώνται, διότι αυτοί θα είναι οι ηθικοί αυτουργοί των διενέξεων αυτών. Ο σκοπός της μοιρασιάς των κληρονομικών, θα πρέπει να έχει ως σκοπό να ενώσει τα παιδιά και όχι να διχάσει και αυτό θα επιτευχθεί ύστερα από προσευχή του γονέα. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Θέλετα να σας καταριώνται τα παιδιά σας; Αφήστετα αμοίραστη περιουσία... για να δείτε τι ωραίες κατάρες θα πάρετε από τα παιδιά σας! Γι'αυτό και ωραιότατα ο Ιερός Χρυσόστομς λέει: Εάν έχεις παιδιά, μην μεριμνήσεις τι θα τους αφήσεις, αλλά φρόντισε να γίνουν ευσεβείς άνθρωποι. Διότι εάν γίνουν ευσεβείς άνθρωποι, μόνοι τους θα αποκτήσουν, εκείνα που θα έχουν ανάγκη. Εάν όμως δεν τους κάνεις ευσεβείς και αυτούς βάζεις σε μάχες και τον εαυτόν σου στέλνεις στην κόλαση... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Όταν αφήνετε μεγάλες περιουσίες στα παιδιά σας, τα μαθαίνετε να σπαταλούν ευκολότερα. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
  • Να προσέξεις να διευθυτήσεις την κληρονομιά σου, κάνοντας Διαθήκη, γιατί αλίμονο αν φύγεις, χωρίς να έχεις τακτοποιήσει το ζήτημα αυτό και γίνεις αιτία, αδέρφια να μην μιλιούνται και να εχθρεύονται. Θα δώσεις λόγο! (Παναγόπουλος)
  • Οι γονείς που πασχίζουν να αφήσουν στα παιδιά τους χρυσάφι, χωρίς να τα εφοδιάσουν με αρετή και μόρφωση, μοιάζουν με εκείνους που δίνουν πολλή τροφή στα άλογά τους, αλλά δεν τα γυμνάζουν. Και όπως αυτά τα άλογα γίνονται μεγαλόσωμα και καλοθρεμμένα, είναι όμως ανίκανα για δουλειά, έτσι και τα παιδιά, όσο μεγάλη περιουσία και αν αποκτήσουν, μένουν χωρίς καμμιά προσωπική αξία, άχρηστα και βλαβερά. (Σωκράτης)
  • Τα δάκρυα των κληρονόμων δεν είναι παρά γέλια κάτω από μάσκα. (Πολύβιος)
  • Φασούλι το φασούλι ο θανών, φασουλάδα ο κληρονομών.
  • Των ακριβών τα στάμενα σε χαροκόπου χέρια. (Η περιουσία των φιλαργύρων πάει σε σπάταλους κληρονόμους)
  • Άλλοι σπέρνουν, άλλοι θερίζουν, άλλοι τρώνε και μακαρίζουν.
  • Βρήκε στωμένο τραπέζι και έκατσε.
  • Τα βρήκε όλα έτοιμα.
  • Άλλοι κάνουν και άλλοι βρίσκουν.
  • Μικρή κληρονομιά, μικρή φιλινικία.
  • Τρώει από τα έτοιμα.
  • Ένας φτωχός εργάτης ήξερε πως είχε ένα θείο, πολύ πλούσιο, στο εξωτερικό. Κάποτε ο θείος αυτός πέθανε. Ο φτωχός εργάτης λυπήθηκε σαν το έμαθε, παραξενεύτηκε όμως όταν ο δικηγόρος του θείου του τού είπε ότι τον είχε αφήσει μοναδικό κληρονόμο της πλούσιας περιουσίας του. ''Μάλλονμε κοροιδεύει'', σκέφτηκε σκέφτηκε ο εργάτης και δεν παρουσιάστηκε στο δικηγόρο, για να αποδεχτεί την κληρονομιά. Έτσι την έχασε άδοξα και εξακολουθούσε να ζει μέσα στη φτώχεια και τη στέρηση, ενώ θα μπορούσε να ζει σαν βασιλιάς. Μικρό το κακό της ιστορίας μας. Ίσως μάλιστα να ήταν έτσι καλύτερα, γιατί συχνά τα χρήματα φθείρουν τους ανθρώπους. Όμως πόσο φοβερό είναι να φτάσει η στιγμή, που θα συνειδητοποιήσουμε, ότι χάσαμε την ευκαιρία μιας πολύ πιο σπουδαίας, αιώνιας κληρονομιάς, μόνο και μόνο επειδή δεν πιστέψαμε στη δωρεά του Θεού!... Να σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσαμε όλη μας τη ζωή να την έχουμε ζήσει σαν βασιλόπουλα του Ουρανού, απαλλαγμένοι από φόβους άγχη, και εμείς συνεχίσαμε να ζούμε στα σκοτάδια θεληματικά, μέσα στην αμαρτία και τη φθορά... Δεν είναι ψέματα, δεν είναι υπερβολή! Υπάρχει κληρονομιά φυλαγμένη στον Ουρανό για μας, αιώνια. Υπάρχει διαθήκη σφραγισμένη με αίμα, το αίμα του Γιού του Θεού, του Κυρίου Ιησού Χριστού! Όπως κάθε διαθήκη, έχει τους όρους της. Ο βασικότερος είναι η αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας, μετάνοια ειλικρινής και ταπεινή και αποδοχή του έργου του Σταυρού μέσα μας. Και έπειτα, ζωή πίστης και υπακοής στον Άγιο Λόγο Του, περπάτημα μαζί Του αγιότητα και καθαρότητα...
  • Κάποιος πάμφτωχος πατέρας είχε 2 γιούς. Ο ένας έγινε ένας επιτυχημένος ιατρός και έγινε εκατομμυριούχος και ο άλλος έγινε αγρότης και ίσα-ίσα που τα έβγαζε πέρα. Μια μέρα, ο πατέρας κέρδισε ένα λαχείο που του απέφερε κέρδος 10 εκ. δραχμές. Πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη! Ο πατέρας στη συνέχεια ασθένησε και θέλησε πριν πεθάνει να μοιράσει την περιουσία στους 2 γιούς του. Έτσι αποφάσισε να δώσει 5 εκ. στον ένα γιό και 5εκ. στον άλλο. Ο ιατρός, το έμαθε αυτό και είπε στον πατέρα: ''Πατέρα εγώ έχω χρήματα. Είναι καλύτερα να τα δώσεις όλα στον μικρό αδελφό μου...''. Και του είπε τότε ο πατέρας: ''Παιδί μου, σε τιμά αυτό το πράγμα, αλλά δεν τιμάει εμένα. Εγώ έτσι αναπαύομαι και έτσι βλέπω την δικαιοσύνη. Μισά στον ένα και μισά στον άλλον. Άλλο τι χρήμα παίρνετε εσείς και άλλο τι θέλω να κάνω εγώ απέναντι στην συνείδησή μου...''. Πέθανε ο πατέρας και πήραν τα παιδιά το μερίδιό τους. Μετά από λίγο καιρό, ο ιατρός ασθένησε. Ξόδεψε μια περιουσία στην ασθένειά του και πάλι δεν έγινε καλά. Και του χρειάστηκαν και τα χρήματα του πατέρα... Εάν δεν τα είχε τι θα γινόταν; Γι' αυτό τα κληρονομικά πρέπει οι γονείς να τα τακτοποιούν πριν από το θάνατό τους και δίκαια, για να μην υπάρχουν μετά λογισμοί και έχθρες μεταξύ των αδελφών. Γιατί αυτές οι έχθρες, αν προκύψουν, στο κεφάλι των κεκοιμημένων γονέων προσμετρώνται, διότι αυτοί θα είναι οι ηθικοί αυτουργοί των διενέξεων αυτών. Ο σκοπός της μοιρασιάς των κληρονομικών, θα πρέπει να έχει ως σκοπό να ενώσει τα παιδιά και όχι να διχάσει και αυτό θα επιτευχθεί ύστερα από προσευχή του γονέα.