Περί αξίας

  • Οφιλώνπατέραήμητέραυπέρεμέουκέστιμουάξιος·καιοφιλώνυιόνήθυγατέραυπέρεμέουκέστιμουάξιος·καιοςουλαμβάνειτονσταυρόναυτούκαιακολουθείοπίσωμου, ουκέστιμουάξιος.[Εκείνος που αγαπά τον πατέρα ή την μητέρα του παραπάνω από Εμένα, δεν είναι άξιος να λέγεται μαθητής Μου. Και εκείνος που αγαπά τον υιόν του ή την κόρη του παραπάνω από Εμένα, δεν είναι άξιος να λέγεται οπαδός Μου. Και όποιος δεν παίρνει σταθερά την απόφαση να υποστεί κάθε ταλαιπωρία και σταυρικόν ακόμη θάνατο για την πίστη του σε Εμένα και δεν Με ακολουθεί ως αρχηγό και υπόδειγμά του, δεν είναι άξιος για Μένα.] (Κατά Ματθαίον 10,37-38)
  • Όσο περισσότερη θέληση έχει ένας άνθρωπος, τόση περισσότερη αξία έχει. (ΙερόςΑυγουστίνος)
  • Ο άνθρωπος όσο περισσότερο αγαπά, τόσο περισσότερο αξίζει. (Ιερός Αυγουστίνος)
  • Ένα έργο που είναι χαμηλό και μικρό, όταν γίνεται με σκοπό να αρέσει και να δοξάσει το Θεό, αξίζει απείρως περισσότερο από πολλά άλλα έργα φαινομενικά υψηλά, ένδοξα και μεγάλα. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Αξιόλογος άνθρωπος είναι εκείνος που αρέσει στο Θεό και που συνήθως σωπαίνει ή λέει λίγα και αναγκαία και αρεστά στο Θεό. (ΜέγαςΑντώνιος)
  • Ένας (άξιος) άνθρωπος με φλογερό ζήλο, μπορεί να αναμορφώσει έναν ολόκληρο λαό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η αξία των υλικών πραγμάτων αυξάνει, ενώ οι άνθρωποι χάνουν συνεχώς την αξία τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σήμερα πάνε να αντικαταστήσουν τις αξίες με αταξίες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Για τους ανθρώπους η φτώχεια είναι σιχαμερή, για τον Θεό όμως πολύ περισσότερο σιχαμερή είναι μια ψυχή υπερήφανη και ένας νους που μετεωρίζεται. Για τους ανθρώπους ο πλούτος έχει αξία, για τον Θεό όμως, έχει αξία μεγάλη μια ταπεινωμένη ψυχή. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Πολλοι λέγονται μεγάλοι από τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι μεγάλοι ενώπιον του Θεού. (ΆγιοςΘεοφύλακτοςΒουλγαρίας)
  • Μια ψυχή που δίνει στον εαυτόν της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου, που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς, για την "ωραία" του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί... (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Μία και μόνο σκέψη του ανθρώπου, που την εμπνέει η Θεία Χάρη, ένα και μόνο αίσθημα αγίας αγάπης, είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερα, από όλη την υλική κτίση. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Ο Θεός θεωρεί άξιους εκείνος, που λογαριάζουν ανάξιο τον εαυτόν τους και δίνει το χάρισμα, σε όσους δεν το περιμένουν, σε όσους πιστεύουν, πως τους αξίζουν τα αιώνια βάσανα του άδη. Όσο περισσότερο ανάξιο θεωρούμε τον εαυτό μας, τόσο πιο άξιο τον κάνει ο Θεός. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
  • Όπως το χρυσάφι δεν βρίσκεται στην επιφάνεια της γης, έτσι και η πνευματική αξία ενός ανθρώπου δεν προβάλλεται εξωτερικά. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Να αξιολογείτε τα πράγματα, όχι ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα τους, αλλά ανάλογα με το νόημά τους. Να αξιολογείτε τον κάθε άνθρωπο όχι κατά την ιδιότητα και την περιουσία του, αλλά κατά την καρδιά του, εκεί που τα αισθήματα, ο νους και η βούλησή του ενώνονται. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Καθετί εξωτερικό, που δεν έχει αντίκρισμα εσωτερικότητας, είναι χωρίς αξία. Ό,τι δεν υπάρχει μέσα στην καρδιά, είναι και στην πράξη ανύπαρκτο. Η αρετή δεν είναι γνήσια, όταν δεν ξεκινάει από την καρδιά. Καθάρισε την καρδιά σου και τη διάθεσή σου και θα είσαι ενάρετος. Τότε και οι εξωτερικές σου εκδηλώσεις θα είναι άγιες. Το εσωτερικό είναι προϋπόθεση του εξωτερικού. (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)
  • Ας μετρούμε την αξία του ανθρώπου, όχι με την απραξία της κακίας, αλλά με την ενεργητικότητα της καλοσύνης του. (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
  • Το γεγονός ότι ο Θεός έκανε το παν για τον άνθρωπο, μέχρι που υπέμεινε και την θυσία Του επί του Σταυρού, αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος έχει άπειρη αξία. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
  • Αν δεν απολαμβάνει ο άνθρωπος τον Θεό, πάει άχρηστη όλη η μέρα του, διότι όλα τα άλλα, δεν έχουν καμμία αξία. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
  • Ο άνθρωπος με την πτώση του, έχασε το κριτήριο της ιεραρχήσεως των αξιών. Δεν μπορεί να ιεραρχήσει και έπαθε σύγχυση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κρίνει, τι έχει περισσότερη αξία και τι λιγότερο. Στην σύγχυσή του αυτή, έπαθε και κάτι χειρότερο: Άρχισε να απολυτοποιεί, ό,τι είναι σχετικό και να σχετικοποιεί, ότι είναι απόλυτο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Όσο αξίζει ένας Άγιος που έζησε το Ευαγγέλιο, δεν αξίζουν όλες οι βιβλιοθήκες που κλείνουν όλη την σοφία του κόσμου. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Ας φροντίσουμε να αποκτήσουμε αξία και όχι αξίωμα» (π. ΙωήλΓιαννακόπουλος)
  • Δεν είμαστε άξιοι για αποκαλύψεις Θεού. Να θυμόμαστε, ότι είμαστε άξιοι μόνο για το χώμα και τον θάνατο. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Η ποιότητα ενός ανθρώπου κρίνεται από την ποιότητα της προσευχής του. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Η αξία ενός ανθρώπου κρίνεται, από το πόσο αγαπάει το Χριστό. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
  • Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω και αν είσαι άξιος... διότι και αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα. Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σε έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια πρέπει να ταπεινοφρονείς... (Παναγόπουλος)
  • Η αξία στον άνθρωπο βρίσκεται στην ψυχή. Δεν το καταλάβουμε αυτό, διότι είμαστε εγωιστές. (Παναγόπουλος)
  • Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, όχι γιατί αξίζει. Ο άνθρωπος αξίζει, γιατί τον αγαπάει ο Θεός. (Παναγιώτης Τρεμπέλας)
  • Ο αξία του ανθρώπου είναι σαν το αριθμητικό κλάσμα, όπου ο αριθμητής συμβολίζει αυτό που είναι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα, ενώ ο παρανομαστής συμβολίζει, αυτό που ο άνθρωπος νομίζει για τον εαυτόν του. Όσο μικρότερος είναι ο παρανομαστής, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία του κλάσματος. (Τολστόϊ)
  • Η αξία των ανθρώπων δεν κρίνεται από τα πολλά ή τα λίγα προσόντα τους, αλλά από την χρήση των προσόντων τους. (Τέννυσον)
  • Η αληθινή αξία είναι όπως το ποτάμι, που όσο βαθύτερο είναι, τόσο λιγότερο θόρυβο κάνει. (Χάλιφαξ)
  • Λίγες είναι οι γυναίκες, που η αξία τους διαρκεί περισσότερο από την ομορφιά τους. (Λα Ρασφουκώ)
  • Όταν δεις άνθρωπο, που αρχίζει να επιδεικνύει την αξία του, μην του δίνεις πλέον σημασία, διότι την έχει ήδη απωλέσει. (Δημητρακόπουλος)
  • Ο άνθρωπος είναι άξιος ή ανάξιος, όχι με βάση όσα κάνει, αλλά και με όσα σκέφτεται. (Δημόκριτος)
  • Η αληθινή αξία ενός ανθρώπου μετριέται, από το πόσο έχει κατορθώσει να απαλλαγεί από τον εαυτό του. (Αϊνστάϊν)
  • Το να είσαι μεγάλος, θα πει να είσαι παρεξηγημένος. (Έμερσον)
  • Ο καθένας αξίζει τόσο, όσο αξίζει αυτό για το οποίο κοπιάζει. (Μάρκος Αυρήλιος)
  • Μόνο ο άνθρωπος που έχει αξία, μπορεί να αναγνωρίσει την αξία των άλλων. (Σοπενχάουερ)
  • Κανείς δεν μπορεί να σε υποβιβάσει, εκτός από σένα τον ίδιο. (ΛέοΜπουσκάλια)
  • Οι άνθρωποι που έχουν κάποια αξία, δεν καυχώνται ποτέ για την αξία τους.
  • Μεγάλος άνθρωπος είναι εκείνος, που διατήρησε την παιδική καρδιά μέσα του.
  • Η αξία του ανθρώπου δεν λογαριάζεται από την ποσότητα των γνώσεών του, αλλά από την καθαρότητα της καρδιάς του.
  • Το να μειώνεις την αξία των άλλων, δεν σημαίνει ότι αυξάνεις τη δική σου. Όπως με το να σβήνεις τις λαμπάδες των άλλων, δεν κάνεις τη δική σου, να λάμπει περισσότερο.
  • Το ύψος ενός δέντρου, μετριέται ευκολότερα όταν είναι πεσμένο. Και η αξία ενός ανθρώπου μετριέται, όταν κείται αδικημένος.
  • 'Οταν τιμάς την αξία των άλλων, αυξάνεις την δική σου!
  • Μόνο εάν χάσουμε ένα πράγμα, καταλαβαίνουμε την αξία του.
  • Μπορείς στα σίγουρα να κρίνεις την αξία ενός ανθρώπου, από εκείνα που δεν λέει.
  • Η πραγματική αξία του ανθρώπου μετριέται με τους σκοπούς που επιδιώκει.
  • Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.
  • Τα πράγματα που έχουν αληθινή αξία είναι αιώνια, γιατί προέρχονται από τον Θεό.
  • Η αξία μιας γάτας δεν έγκειται στο χρώμα που έχει το τρίχωμά της, αλλά στο εάν μπορεί να πιάσει ποντίκια.
  • Μακριά από αξιώματα και κοντά σε αξίες.
  • Σκόρδο πήγες, κρεμμύδι γύρισες.
  • Βασιλικός και αν μαραθεί, την μυρωδιά την έχει.
  • Όταν ψοφήσουν τ' άλογα, τιμή έχουν τα γαϊδούρια!
  • Άλλος με τον κόπο του και άλλος με τον τρόπο του.
  • Για τον διψασμένο, χιλιάδες μαργαριτάρια δεν αξίζουν, όσο μια σταγόνα νερό.
  • Ο αδειανός ο τενεκές, κάνει τον μεγαλύτερο θόρυβο.
  • Ό,τι γυαλίζει δεν είναι διαμάντι και ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
  • Ποτέ δεν ξέρουμε την αξία του νερού, πριν ξεραθεί το πηγάδι.
  • Το δέντρο που έχει καρπό, πετροβολιέται.
  • Το καλό το άλογο στο στάβλο του πουλιέται, δεν το πάνε στο παζάρι
  • Όποιος δεν έχει καεί στον ήλιο, δεν ξέρει την αξία της σκιάς. (Τουρκική παροιμία)
  • Καλύτερα ένα διαμάντι με ψεγάδι, παρά ένα άψογο βότσαλο. (Κινέζικη παροιμία)
  • Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
    σε ξένα αναστηλώματα δεμένο
    ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδενδρο
    μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν' ανεβαίνω
    -
    Δε θέλω του γυαλού το λαμποφέγγισμα
    που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη
    θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
    κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι. (Γιώργος Δροσίνης)
  • Κάποτε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, είχε έναν συμμαθητή. Οι 2 τους είχαν έναν σπουδαίο φιλόλογο, ο οποίος έκανε διαρκώς παρατηρήσεις στον Σολωμό.

- Δεν το έγραψες αυτό καλά... δεν το έκανες εκείνο καλά... Δεν το είπες αυτό καλά...

Συνεχώς τον έκανε παρατηρήσεις στις επιδόσεις του.

Στον άλλον μαθητή, δεν έκανε παρατηρήσεις.

Μια μέρα διαμαρτυρήθηκε ο Σολωμός στον καθηγητή του και του είπε:

- Κύριε καθηγητά, δηλαδή εγώ είμαι χειρότερος από τον άλλον μαθητή, τον οποίον δεν

κάνεις καμμία παρατήρηση; Όλο σε μένα κάνεις παρατηρήσεις;

Και του λέει ο καθηγητής του:

- Κάνω σε σένα παρατηρήσεις φτωχέ μου μαθητά, γιατί εσύ αξίζεις...!

Του έφτιαχνε ο καθηγητής τις παρατηρήσεις, για να αναδειχθεί, γιατί έβλεπε το

ταλέντο του. Το ίδιο κάνει και ο Κύριος: εκείνοι που αξίζουν, σε εκείνους

επιτρέπει τις μεγάλες θλίψεις, ώστε να αναδειχθούν.

  • Κατά την εποχή του Σωκράτη, υπήρχαν στην Αθήνα δύο ονομαστοί γλύπτες, ο Πράξης και ο Νικίας. Ο πρώτος είχε μεγάλο ταλέντο, αλλά ήταν νωθρός και άσωτος. Έτσι αφού είχε φτιάξει μερικά έργα, παράτησε τέλος την τέχνη του και γύριζε διαρκώς στα καπηλεία. Ο δεύτερος, ο Νικίας, είχε μικρότερο ταλέντο, αλλά ήταν πολύ εργατικός και επιμελής. Ρώτησαν λοιπόν κάποτε τον Σωκράτη, ποιόν από τους 2, θεωρούσε μεγαλύτερο καλλιτέχνη. Και ο Σωκράτης αποκρίθηκε: ''Τον Νικία. Γιατί η αξία ενός ανθρώπου, δεν κρίνεται από τα προσόντα του, αλλά από τη χρήση των προσόντων του''.
  • Γιατί περιφρονούν τον κίνδυνο οι ήρωες;

- Γιατί η πατρίδα τους αξίζει πιο πολύ από την ζωή τους...

Γιατί περιφρονούν τον θάνατο οι Μάρτυρες;

- Γιατί η πίστη τους αξίζει πιο πολύ από την ζωή τους.

Να τους συγκρίνετε με τους απίστους και τους απάτριδες.

***