Περί ορθοπραξίας

  • Γίνεσθεδεποιηταίλόγουκαιμημόνονακροαταί, παραλογιζόμενοιεαυτούς. Ότιειτιςακροατήςλόγουεστίκαιουποιητής, ούτοςέοικενανδρίκατανοούντιτοπρόσωποντηςγενέσεωςαυτούενεσόπτρω·κατενόησεγαρεαυτόνκαιαπελήλυθε, καιευθέωςεπελάθετοοποίοςην. Οδεπαρακύψαςειςνόμοντέλειοντοντηςελευθερίαςκαιπαραμείνας, ούτοςουκακροατήςεπιλησμονήςγενόμενος, αλλάποιητήςέργου, ούτοςμακάριοςεντηποιήσειαυτούέσται. [Να γίνεστε τηρητές του νόμου του Θεού και όχι μόνον ακροατές, εξαπατώντας τον ευατόν σας με την απλή μόνο ακρόαση του Θείου θελήματος. Διότι, εάν κανείς είναι μόνο ακροατής του Λόγου και όχι τηρητής, ομοιάζει με τον άνθρωπο, που απλώς και μόνο κύτταξε στον καθρέφτη την φυσιογνωμίαν του· διότι αυτός είδε μεν τον ευατόν του στον καθρέπτην και έφυγε, αλλά αμέσως ξέχασε ποιός ήταν. (Καθρέφτης είναι ο νόμος του Θεού, για να γνωρίσουμε τις ελλείψεις μας· εάν δεν τις προσέξουμε και δεν ενδιαφερθούμε για την διόρθωσή μας, λησμονούμε εντός ολίγου τον εαυτόν μας και τον νόμον του Θεού). Εκείνος όμως που έσκυψε με πολλή προσοχή και μελέτησε προσεκτικά τον τέλειον νόμον του Ευαγγελίου, ο οποίος χαρίζει την ηθικήν ελευθερίαν και έμεινε με σταθερότητα στον Νόμο αυτόν, αυτός δεν έγινε ακροατής απλώς, που λησμονεί, αλλά τηρητής των έργων, που διατάσσει ο Νόμος. Αυτός θα είναι μακάριος και τρισευτυχισμένος για την τήρηση του Θείου θελήματος.] (Ιακώβου 1,22-25)
  • ΟυγαροιακροαταίτουνόμουδίκαιοιπαράτωΘεώ, αλλ' οιποιηταίτουνόμουδικαιωθήσονται. [Διότι δίκαιοι και άξιοι αμοιβής ενώπιον του Θεού δεν είναι αυτοί, οι οποίοι απλώς ακούουν και γνωρίζουν τον Νόμο, αλλά όσοι τον τηρούν και τον εφαρμόζουν.] (ΠροςΡωμαίους 2,13)
  • Ο γνήσιος Χριστιανός, σε κάθε ενέργειά του, κατευθύνεται από την ενθύμηση του Θεού και τις εντολές Του. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Γιατί πες μου, ποιό είναι το όφελος, αν ένα δένδρο εκτείνεται σε μεγάλο ύψος και έχει πλούσιο φύλλωμα, δεν έχει όμως καρπό; Έτσι και ο Χριστιανός δεν οφελείται καθόλου από τα ορθά δόγματα, αν αμελεί τον ορθό βίο. Μάλιστα βλάπτεται... Ας δοξάσουμε λοιπόν τον Θεό και με τα έργα μας, γιατί δεν αρκεί να Τον δοξάζουμε μόνο με τα λόγια. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Ούτε εάν έχουμε ορθά δόγματα, παραμελούμε όμως τον (ορθό) βίον μας, δεν θα έχουμε κάποια ωφέλεια, ούτε όταν ζούμε ορθά και παραμελούμε τα ορθά δόγματα, θα μπορέσουμε να κερδίσουμε κάτι χρήσιμο, που θα συντελεί στην σωτηρία μας. Γιατί αν θέλουμε και από την γέεννα να απαλλαγούμε και την Βασιλεία των Ουρανών να επιτύχουμε, πρέπει να κοσμούμαστε και με τα δύο αυτά. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Μην μου δείχνεις τον αθλητή την ώρα της προπονήσεως, αλλά την ώρα του αγώνα. Μην μου δείχνεις την ευλάβειά σου την ώρα που ακούς τα Θεία λόγια, αλλά την ώρα της έμπρακτης εφαρμογής. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Καμιά ωφέλεια δεν προκύπτει, από το να γνωρίζει ο άνθρωπος τα Θεία λόγια, αν απουσιάζει η ευσεβής ζωή που αρέσει στο Θεό. (Μέγας Αντώνιος)
  • Εκείνος που άφησε την πράξη και βασίζεται σε μια απλή γνώση, αντί για δίκοπο μαχαίρι κρατά καλαμένιο ραβδί, το οποίο σε καιρό πολέμου, κατά την Γραφή, θα του τρυπήσει το χέρι και θα μπει μέσα σ' αυτό και θα του βάλει το φυσικό δηλητήριο προτού του το βάλουν οι εχθροί. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Καμμιά ωφέλεια δεν θα έχουμε, το να ονομαζόμαστε Χριστιανοί, εάν τα έργα μας δεν είναι Χριστιανικά. (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
  • Όπως με το να θυμάσαι τη φωτιά δεν ζεσταίνεσαι, έτσι και με το να ακούς τα λόγια της Θείας Λατρείας, χωρίς να εργάζεσαι την αρετή που εμπνέουν, δεν σώζεσαι. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Θεολογία των δαιμόνων είναι η γνώση χωρίς πράξη. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Το να σκέφτεσαι Ορθόδοξα είναι εύκολο. Το να πράττεις Ορθόδοξα απαιτεί κόπο. Μια φορά ένας θεολόγος είχε κάνει μια ομιλία και είχε πει να πάνε να δώσουν αίμα, γιατί υπήρχε ανάγκη. Και πράγματι πολλοί παρακινήθηκαν και έδωσαν πολύ αίμα. Εκείνος όμως δεν έδωσε ούτε μια σταγόνα, αν και είχε... μπόλικο. Οι άλλοι τότε σκανδαλίστηκαν. «Εγώ, τους είπε εκείνος, με την ομιλία που έκανα και παρεκίνησα τον κόσμο να δώσει αίμα, είναι σαν να έδωσα το περισσότερο αίμα»! Έτσι ανέπαυε τον λογισμό του. Καλύτερα ήταν να μην έκανε την ομιλία και αθόρυβα να πήγαινε να δώσει λίγο αίμα. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Σωστός άνθρωπος δεν είναι αυτός που λέει σωστές κουβέντες, αλλά εκείνος που ζει σωστά, Ευαγγελικά. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Στην εποχή μας πλήθυναν δυστυχώς τα λόγια και τα βιβλία και λιγόστεψαν τα βιώματα, διότι επηρεάστηκαν οι άνθρωποι από το κοσμικό πνεύμα, που επιδιώκει όλο τις ευκολίες και αποφεύγει τον σωματικό κόπο. Αναπαύονται δηλ. οι περισσότεροι από εμάς στο πολύ διάβασμα και στην λίγη ή καθόλου εφαρμογή. Θαυμάζουμε μόνο τους Αγίους, χωρίς να καταλαβαίνουμε το πόσο κοπίασαν, διότι δεν κοπιάσαμε, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τον κόπο τους, για να τους αγαπήσουμε και να αγωνιστούμε από φιλότιμο να τους μιμηθούμε. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Σκοπός είναι να ζούμε Ορθόδοξα, όχι απλώς να μιλούμε ή να γράφουμε Ορθόδοξα. Γι' αυτό βλέπεις ένα κήρυγμα δεν πληροφορεί, δεν αλλοιώνει τον άλλον, όσο καλό και αν είναι, αν ο ιεροκήρυκας δεν έχει βίωμα. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Το έργο που δεν έχει λόγο (λόγια), είναι ανώτερο από τον λόγο χωρίς έργο. Χωρίς καλό βίο, ποτέ κανένας δεν υψώθηκε. Υψώθηκαν όμως πολλοί, χωρίς λόγο. Η χάρις δεν ανήκει σε όσους μιλούν, αλλά σε όσους ζουν σωστά. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζουμε πολλά, αρκεί να ζούμε αυτά που διαβάζουμε. (ΆγιοςΘεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Πρέπει να προσέξουμε ότι, γνωρίζοντας τους κανόνες της Χριστιανικής ζωής, δεν είμαστε συνεπείς στη ζωή μας, ότι δεν ενεργούμε σύμφωνα με το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού. Πρέπει να σκεφτούμε, να νιώθουμε, να μιλάμε και να ενεργούμε με αυτό τον τρόπο, όπως ο ίδιος ο Κύριος είπε και ενήργησε, όπως μας διέταξε και στο Άγιο Ευαγγέλιο Του, αν οι άπιστοι μας κατηγορούν, ότι δεν ζούμε με πίστη. Επομένως, πρέπει να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε, ότι η πίστη μας συνοδεύεται από καλές πράξεις. Εάν έχουμε επιτρέψει εχθρότητα, συκοφαντία, μίσος, κακό, εξαπάτηση, κλοπή, η πίστη μας είναι ψευδής, δεν είναι αλήθεια. Θα επιβεβαιώνουμε πάντα την πίστη μας με καλά έργα, για να εκπληρώσουμε την αιώνια διαθήκη του Χριστού. (Αρχ. Κύριλλος Παβλώφ)
  • Η Ορθοδοξία χωρίς την Ορθοπραξία είναι σαν ένα πτηνό του οποίου η μια φτερούγα πληγώθηκε και γι' αυτό δεν μπορεί να πετάξει. (Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)
  • Ένας πιστός αγράμματος ιερεύς, από την Ευρυτανία, έριξε αντίδωρο σε κότα. Και το έκανε αυτό για να αποδείξει την αλήθεια της Ορθοδοξίας σε έναν, που έχασε το Χριστό για χρυσό, αφού πήγε μετανάστης στην Αμερική και επέστρεψε με κίτρινο πουλόβερ και χρυσή καδένα. Η κότα βλέποντας το αντίδωρο, ''έκανε φτερό'', δεν το έφαγε και έφυγε. Το υπόλοιπο ψωμί που της έδωσαν, το έφαγε, αλλά το αντίδωρο όχι, διότι απ΄αυτόν τον άρτο, έγινε Σώμα Χριστού. Έχουμε αποδείξεις εμείς οι Ορθόδοξοι... (Παναγόπουλος)
  • Όσες γνώσεις και αν έχουμε για την Ορθοδοξία και τους Αγίους Πατέρες, δεν πρόκειται να μας ωφελήσουν σε τίποτε, αν δεν τα κάνουμε πράξη.
  • Ο σατανάς δεν στεναχωριέται καθόλου με έναν Χριστιανό, που μιλάει πολύ για τον Χριστό και δεν εφαρμόζει καθόλου την διδαχή Του.
  • Στην Καινή Διαθήκη δεν γίνεται πουθενά λόγος για τις προσταγές των Αποστόλων, αλλά μονάχα για τις "Πράξεις των Αποστόλων".
  • Κάποτε ζούσε ένας άνθρωπος που του άρεσε να ακούει τη διδασκαλία κάποιου σοφού, ποτέ όμως δεν έμπαινε στον κόπο να κάνει πράξη τα όσα άκουγε. Όταν ο παπαγάλος του, ο οποίος μπορούσε να μιλάει καλά, τον ρώτησε πού πήγαινε κάθε μέρα, εκείνος απάντησε ότι επιθυμούσε να μάθει περισσότερα για τον Θεό και την ελευθερία. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήγαινε να ακούσει τα λόγια του σοφού. Ο παπαγάλος τότε τον έβαλε να ρωτήσει τον σοφό πώς θα μπορούσε και εκείνος να απελευθερωθεί από το κλουβί. Ο άνθρωπος λοιπόν έκανε την ερώτηση του παπαγάλου στον σοφό, ο οποίος αμέσως έπεσε κάτω στο έδαφος σαν να λιποθύμησε ξαφνικά. Όσοι ήταν μαζεμένοι τριγύρω θύμωσαν πολύ μαζί του που τόλμησε να κάνει μια τέτοια ερώτηση και του ζήτησαν να φύγει αμέσως. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, διηγήθηκε στον παπαγάλο όλη την ιστορία. Το επόμενο πρωί βρήκε τον παπαγάλο ακίνητο μέσα στο κλουβί του. Ο άνθρωπος υπέθεσε, ότι ήταν νεκρός και άνοιξε το κλουβί για να τον βγάλει έξω. Ο παπαγάλος πέταξε αμέσως στο κλαδί ενός δέντρου και του είπε: «Ακολούθησα τα λόγια του σοφού και τώρα είμαι ελεύθερος. Καλό θα ήταν να εφαρμόζεις και εσύ τις οδηγίες του». Κάτι παρόμοιο κάνουμε και εμείς: Μαςαρέσειναακούμεπνευματικάλόγια, ναακούμεταλόγιατουιερέαστηνΕκκλησία, αλλάδυστυχώςδενταεφαρμόζουμε. Καιέτσιδενμπορούμενααπελευθερωθούμε, νααπελευθερωθούμεαπότοκλουβίτωνπαθώνμας... ΔιότιδεναρκείναφρονούμεΟρθόδοξα. ΠρέπειναπράττουμεκαιΟρθόδοξα, ανθέλουμεναέχουμετοεπιθυμητόαποτέλεσμα...