Περί δόξας

  • Είτε ουν εσθίετε είτε πίνετε είτε τι ποιείτε, πάντα εις δόξαν Θεού ποιείτε.[Είτε λοιπόν τρώτε, είτε πίνετε, είτε κάτι άλλο κάνετε, όλα να τα κάνετε για την δόξα του Θεού.] (Προς Κορινθίους Α' 10,31)
  • Δόξαν παρά αλλήλων λαμβάνοντες, και την δόξαν την παρά του μόνου Θεού ου ζητείτε; [Επιδιώκετε να παίρνετε δόξα και τιμή ο ένας από τον άλλον και δεν ζητείτε την αληθινή δόξαν, η οποία προέρχεται από τον έναν και μόνο Θεό;] (Κατά Ιωάννην 5,44)
  • Πάσαδόξαανθρώπουωςάνθοςχόρτου. [Κάθε (κοσμική) δόξα του ανθρώπου είναι σαν άνθος χόρτου.] (Ησαϊας 40,6)
  • Δοξάζοντάςμεδοξάσω, καιοεξουθενώνμεατιμασθήσεται. [Δοξάζω εκείνους, που Με δοξάζουν και Με σέβονται και θα καταφρονήσω και θα εξουθενώσω εκείνους, οι οποίοι Με καταφρονούν.] (Α' Βασιλέων 2,30)
  • Αν ο Θεός δεν δοξάσει τον άνθρωπο, η δόξα των ανθρώπων είναι ένα τίποτα. (Όσιος Σισώης)
  • Εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, δεν μπορεί να αγαπά το Θεό. Εκείνος που δεν αγαπά τον εαυτό του εξαιτίας του υπερβολικού πλούτου της αγάπης του Θεού, αυτός αγαπά το Θεό. Ο άνθρωπος αυτός δεν ζητεί ποτέ τη δική του δόξα, αλλά τη δόξα του Θεού. Γιατί εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, ζητεί τη δική του δόξα, ενώ εκείνος που αγαπά το Θεό, αγαπά την δόξα του Δημιουργού του. Είναι ιδίωμα της ψυχής που έχει πνευματική αίσθηση και αγαπά το Θεό, το να ζητεί πάντοτε την δόξα του Θεού σε όλες τις εντολές που πράττει και να ευχαριστείται στην δική της ταπείνωση. Γιατί στο Θεό αρμόζει η δόξα για τη μεγαλοσύνη Του, ενώ στον άνθρωπο αρμόζει η ταπείνωση με την οποία γινόμαστε οικείοι του Θεού. Ό,τι και αν κάνομε, ας λέμε πάντοτε και εμείς με χαρά για τη δόξα του Θεού, εκείνο που έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής: «Εκείνος πρέπει να δοξάζεται, ενώ εμείς να μικραίνομε»(Ιων. 3,30). (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Αν επιζητείς αιώνια δόξα, γαλήνη και χαρά, να ανεχτείς την ατίμωση, την θλίψη και να απορρίπτεις τα εφήμερα. Γιατί η παρούσα ζωή δεν είναι για τιμή και δόξα, που εσείς επιδιώκετε και απολαμβάνετε. Είναι για διώξεις και ύβρεις, που εμείς δοκιμάζουμε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν θέλεις αληθινή δόξα, να αποφύγεις την εδώ δόξα. Αν όμως επιδιώκεις την εδώ δόξα, θα χάσεις την αιώνια εκεί δόξα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Για να πειστείς, ότι εάν περιφρονήσεις την δόξα, τότε θα την αποκτήσεις, άκουσε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός: ''Ος εάν θέλη εν υμών μέγας γενέσθαι, έστω υμών διάκονος'' (Ματθ. 20,26). Εκείνος, ο οποίος θέλει να είναι πρώτος ανάμεσά σας, ας γίνει υπηρέτης σας. Και πάλι αλλού λέει ο Κύριος: ''Όστις ταπεινώση εαυτόν, υψωθήσεται'' (Ματθ. 23,12). Εκείνος δηλ. που θα ταπεινώσει τον εαυτόν του (και θα γίνει υπηρέτης των άλλων), αυτός θα υψωθεί και θα δοξαστεί από τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όποιος απολαμβάνει πολλής τιμής, είναι και υπεύθυνος μεγάλων οφειλών, αλλά και σέρνεται σε αλαζονεία και ματαιοδοξία, γίνεται δούλος ανθρώπων. Και καθώς μεγαλώνει η τυραννία της τιμής, αναγκάζεται να κάνει πολλά, που δεν θέλει. Ψυχή που επιθυμεί τιμή και δόξα, δεν θα δει την Βασιλεία των Ουρανών. Δεν το λέω εγώ. Το λέει το Πνεύμα το Άγιο: ''Οι τιμημένοι, εδώ έχουν πάρει την ανοιβή τους'' (Ματθ. 6,5). (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Να περιφρονούμε και να μην επιθυμούμε τις τιμές που προέρχονται από τους ανθρώπους. Να μην επιδιώκουμε την κοσμική δόξα, αλλά την ουράνια, γιατί η πρώτη σε σχέση με την δεύτερη είναι ένα αστείο και μία ντροπή. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Για ποιόν λόγο λαχταρούμε την γήινη δόξα; Γιατί δεν λαχταρούμε πολύ έντονα την Ουράνια. Και ποιά η αιτία γι' αυτό; Η ραθυμία (ακηδία). (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Εκείνος ο οποίος απολαμβάνει δόξα, βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με κάποιον, ο οποίος βρίσκεται σε ένα δωμάτιο μαζί με μια ωραία γυναίκα και παίρνει εντολή να μην κοιτάξει ποτέ την γυναίκα αυτή, με πονηρή σκέψη... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όποιος πράττει κάτι πνευματικό, αλλά αποβλέπει στην ανθρώπινη δόξα, ήδη από την αρχή χάνει τον μισθό του και ο Θεός δεν τον οφείλει πλεόν τίποτε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Άνθρωπος που αποβλέπει προς την ανθρώπινη δόξα, γρήγορα θα απομακρυνθεί από τα πράγματα της αρετής. Γιατί, εφόσον αρέσκεται με τους επαίνους, κάνει εκείνα που θέλουν οι άλλοι και όχι αυτά που θέλει αυτός. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να μη λέμε τίποτα για τους εαυτούς μας, αλλά και να εμποδίζουμε αυτούς που θέλουν να μας εγκωμιάσουν. Όταν όμως η δόξα αναφέρεται στον Θεό, όχι μόνο δεν μας εμποδίζει ο Χριστός, αλλά και μας προστάζει να το κάνουμε αυτό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τίποτα πιο μηδαμινό δεν υπάρχει από την δόξα των ανθρώπων. Για πες μου: Αν δεις πολλά μικρά βρέφη, απ' αυτά που θηλάζουν, άραγε επιθυμείς τη δόξα τους; Έτσι να βλέπεις και την δόξα των ανθρώπων. Γι' αυτό μια τέτοια δόξα λέγεται κενοδοξία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η φράση: ''δόξα ανήκει στον Θεό, για όλα!'', είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η κοσμική δόξα είναι σαν το βράχο στη θάλασσα, που τον σκεπάζουν τα νερά και ο πλοίαρχος δεν το ξέρει, μέχρι να χτυπήσει η καρίνα του πλοίου και να βυθιστεί. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Δεν βλέπεις μέσα σου τα πολλαπλά τραύματα της αμαρτίας σου και ζητάς να σε τιμήσουν; Απόφυγε τις τιμές των ανθρώπων, για να σε τιμήσει ο Θεός, και μην αγαπήσεις τις τιμές, για να μην ατιμασθείς. Όποιος κυνηγάει την τιμή, αυτή φεύγει από μπροστά του, και όποιος την αποφεύγει, η τιμή θα τον κυνηγήσει και θα γίνει κήρυκας της ταπείνωσής του σε όλους τους ανθρώπους. Εάν καταφρονείς τον εαυτό σου ότι τίποτε δεν είσαι χωρίς τη Χάρη του Θεού, για να μην τιμηθείς από τους ανθρώπους, θα σε φανερώσει για την ταπείνωσή σου. Εάν καταφρονήσεις την ανθρώπινη δόξα, θα αξιωθείς της δόξης του Θεού! Εάν από αληθινή ταπείνωση κατηγορήσεις τον εαυτό σου, θα επιτρέψει ο Θεός σε όλα τα κτίσματα του να σε επαινέσουν. Και θα ανοίξει μπροστά σου η πόρτα της δόξας του Πλαστουργού σου, και θα σε επαινέσουν, διότι έγινες στην πραγματικότητα κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Όποιος φεύγει εν γνώσει του από την μάταια δόξα του κόσμου τούτου, νοιώθει μέσα του τη δόξα του μέλλοντος αιώνος. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Δεν έχει ανάγκη δοξολογίας ο Θεός, αλλά θέλει να είσαι εσύ άξιος να δοξαστείς. Γι' αυτό σπείρε δοξολογία, για να θερίσεις στην Βασιλεία των Ουρανών, στεφάνια και τιμές και επαίνους. (Μέγας Βασίλειος)
  • Οι πόνοι γεννούν δόξα και οι κόποι στεφάνια. Αν επιθυμείς να έχεις δόξα και να υπερέχεις από τους άλλους, τότε να είσαι δίκαιος, φρόνιμος, υπομονετικός σε κάθε δοκιμασία υπέρ της ευσέβειας. Έτσι και τον εαυτό σου θα σώσεις και εξαιτίας των σπουδαίων κατορθωμάτων, θα αποκτήσεις μεγαλύτερη δόξα. (Μέγας Βασίλειος)
  • Να κάνεις τόση προσπάθεια για να αποφύγεις τη δόξα των ανθρώπων, όση κάνουν άλλοι για να την αποκτήσουν. Μην ζημιώνεσαι λοιπόν θέλοντας να φαίνεσαι στους ανθρώπους. Ο πραγματικός, ο μεγάλος θεατής είναι ο Θεός. Στρέψε σ' Αυτόν τη φιλοδοξία σου. Δίνει λαμπρό μισθό! (Μέγας Βασίλειος)
  • Όπως η φωτιά δεν γεννάει χιόνι, έτσι και αυτός που ζητάει τις τιμές και τις δόξες του κόσμου τούτου, δεν θα απολαύσει τις τιμές, της μέλλουσας ζωής. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Όπως κινδυνεύουν να πέσουν όσοι ανεβαίνουν σε σαθρή σκάλα, έτσι κάθε τιμή και δόξα και εξουσία καταρρίπτουν τον κάτοχό τους, επειδή αυτές έρχονται σε αντίθεση με την ταπεινοφροσύνη. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Αν μισήσετε την κοσμική προβολή (δόξα), τότε θα δέχεστε με την ίδια διάθεση και τον έπαινο και την προσβολή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Κανείς δεν θα δοξαστεί από τον Θεό, όταν θέλει την ανθρώπινη δόξα. Να μην επιδιώκουμε ποτέ αξιώματα, για να δοξαστούμε από αυτά, γιατί αυτό φανερώνει αρρώστια προχωρημένη. Δείχνει, ότι βαδίζουμε αρρωστημένα άλλο δρόμο από τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης, που βάδισαν οι Άγιοι Πατέρες και έφθασαν στον Παράδεισο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σήμερα οι περισσότεροι ενδιαφέρονται πως να αποκτήσουν από παντού δόξα. Δόξα από εδώ, δόξα από εκεί και τελικά καταλήγουν σε... λόξα από εδώ, λόξα από εκεί... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η δόξα είναι δηλητήριο μέσα σε χρυσό ποτήρι. (Άγιος Κυπριανός)
  • Το να έχει κανείς όνομα ή δόξα μεγαλύτερη από την εργασία του, δεν τον βλάπτει σε τίποτα, φτάνει να μην αισθάνεται ευχαρίστηση από τα όσα εγκωμιαστικά λένε γι' αυτόν και να μην συμφωνεί μ' αυτά. Όπως ακριβώς δηλαδή και ένας άνθρωπος που συκοφαντείται για φόνο, δεν είναι ένοχος ενώπιον του Θεού, αφού δεν έχει κάνει αυτό το έγκλημα, έτσι και εκείνον που τον τιμούν, πρέπει να σκέφτεται: "Οι άνθρωποι δεν ξέρουν ποιός είμαι, γι' αυτό με έχουν σε υπόληψη''. (Άγιος Βαρσανούφιος)
  • Όπως οι σαρκικές αρετές επισύρουν την δόξα των ανθρώπων, έτσι και οι πνευματικές αρετές επισύρουν την δόξα του Θεού. (Όσιος Θαλάσσιος)
  • Όταν πάθεις κάποια ατιμία από ανθρώπους, τότε αμέσως θα εννοήσεις την ανταπόδοση της δόξας από τον Θεό. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Το φτυσίματα που έκαναν στον Κύριό μας, για εμάς είναι τύπος, στο να σβήσουμε κάθε ανθρωπαρέσκεια και κάθε δόξα του κόσμου τούτου. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
  • Μόνο οι πνευματικοί άνθρωποι αδιαφορούν για την ανθρώπινη δόξα και την περιφρονούν, επειδή έχουν πληγωθεί και επιθυμούν άλλη δόξα... Γι' αυτό και ελευθερώνουν τον εαυτόν τους από κάθε φιλία του κόσμου, για να μπορέσουν να έχουν μόνο τον Θείο πόθο στην καρδιά τους. Γιατί, όσοι θέλουν να τρέξουν με ασφάλεια μέχρι τέλους το δρόμο, δεν ανέχονται ν' αναμείξουν άλλον έρωτα και άλλη αγάπη με εκείνη την επουράνια. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Οι Ιουδαίοι τίμησαν και υποδέχθηκαν τον Κύριο σαν βασιλιά, «μετά Βαΐων και κλάδων». Και μετά από λίγο Τον ατίμωσαν, Τον εχλεύασαν, Τον ερράπισαν... Πρώτα γονάτισαν μπροστά Του και Τον προσκύνησαν. Κι έπειτα Τον άρπαξαν και Τον οδήγησαν στον Σταυρό. Τη μια μέρα ζητωκραύγαζαν «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου!». Και την άλλη παραληρούσαν «σταυρωθήτω!». Αυτοί είναι οι άνθρωποι. Και αυτή είναι η δόξα της γης. Όλα μεταβάλλονται, όλα έρχονται και παρέρχονται, εκτός από τον αιώνιο Θεό και την αιώνια δόξα Του. Η δόξα των ανθρώπων σου στερεί τη δόξα του Θεού... (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Όταν είσαι ευτυχισμένος και τιμημένος από τους ανθρώπους, μην ενθουσιάζεσαι. Και όταν είσαι δυστυχισμένος και περιφρονημένος, μην απελπίζεσαι. Και στην πρώτη και ατην δεύτερη περίσταση, δείξε μετριοπάθεια και σύνεση. Γιατί στην παρούσα ζωή, όλα είναι μεταβλητά. Για όλα λοιπόν να δοξάζεις τον Θεό και όλα να τα αποδέχεσαι ως προερχόμενα απ' Αυτόν και το άγιο θέλημα Του. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Όλοι όσοι δοξάζονται από τον κόσμο, χάνονται μαζί του· εκείνοι όμως οι οποίοι δοξάζονται από τον Χριστό, σώζονται δια του Χριστού. Η δόξα του κόσμου είναι θάνατος, ενώ η δόξα του Χριστού είναι ζωή, ζωή αιώνια και αθάνατη... (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Πόσο βλαβερή είναι η δόξα των ανθρώπων! Έστω και αν ο άνθρωπος έχει κάτι αξιέπαινο, όταν απολαμβάνει τον ήχο εκείνων των λόγων, τότε έχει στερηθεί την μέλλουσα δόξα, σύμφωνα με τις διδαχές των Πατέρων. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
  • Δύσκολο στον άνθρωπο να έχει δόξα και τιμή, χωρίς ζημία στην ψυχή του. Δύσκολο όχι μόνο για τους εμπαθείς, εκείνους που αγωνίζονται να νικήσουν τα πάθη τους, αλλά και σ' εκείνους που τα νίκησαν• και στους αγίους. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
  • Η επιθυμία της δόξης των ανθρώπων, γεννά το ψεύδος, ενώ η ταπεινή αποφυγή της, αυξάνει τον Θείο φόβο μέσα στην καρδιά. (Αββάς Αμμωνάς)
  • Αν εσείς φλέγεστε από αγάπη αληθινή και τέλεια για τον Κύριό μας και αν ακολουθείτε τον Θεό που είναι αγάπη, τότε ακόμα και αν πάτε στους πιο απρόσιτους (και ερημικούς) τόπους, οι άνθρωποι θα σας ανακαλύψουν. Όσο περισσότερο η φλόγα της Θείας αγάπης θα σας φέρνει κοντά στον Θεό, τόσο πιο μεγάλο θα είναι το πλήθος που θα συρρέει σε εσάς. Γιατί ο Κύριος λέει: "Δεν μπορεί να μείνει κρυμμένη μια πόλη που είναι χτισμένη πάνω σε βουνό" (Ματθ. 5,14). Και αλλού επίαης λέει: "θα δοξάσω εκείνους που Με δοξάζουν και θα καταφρονήαω εκείνους που Με καταφρονούν" (Α' Βασ. 2,30) (ΑββάςΑβραάμ)
  • Ποτέ σου μην ζηλέψεις, μην φθονήσεις, μην επιθυμήσεις δόξες, μην ποθήσεις αξιώματα. Πάντα να επιδιώκεις να ζεις στην αφάνεια. Σε συμφέρει να μην σε ξέρει ο κόσμος, γιατί ο κόσμος είναι πλάνος. Με τα κενόδοξά του λόγια και τις μάταιες παρακινήσεις του, μας πλανά και μας βλάπτει πνευματικά. (ΓέρονταςΓερμανόςοΣταυροβουνιώτης)
  • Αυτός που είναι γυμνός από αρετές, ζητά την δόξα των ανθρώπων. (Αββάς Δωρόθεος)
  • Αν έχεις χαρά, τι να την κάνεις τη δόξα, τα αξιώματα. (π. ΙωήλΓιαννακόπουλος)
  • Ο Δεσπότης (Χριστός) έγινε για την αγάπη σου δούλος και εσύ ποθείς τιμές και δόξες, αναίσχυντε; (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Δεν είναι κακή η δόξα. Κακή είναι η φιλοδοξία και ακόμη χειρότερη η κενοδοξία. (Είπε Γέρων)
  • Όταν κάνουμε κάποιο καλό, δεν το κάνουμε εμείς. Το κάνει ο Θεός δια εμάς. Ποτέ λοιπόν δεν πρέπει να οικειοποιηθούμε, τη δόξα που πρέπει να δοθεί στον Κύριο. Ποτέ να μην λέμε: Ξέρεις τι κάνω εγώ! Ξέρεις πόσους βοήθησα εγώ! Προηγουμένως στις σκάλες, με συνάντησε μία ψυχή και με είπε: ''Αν δεν ήσουνα εσύ...''. Με κόπηκε η φωνή μου! Διότι αυτό που είπε η κυρία, ήταν βλασφημία. Αν δεν ήμουνα εγώ ή αν δεν ήτανε ο Θεός; Τη βρύση πρέπει να δοξάζουμε ή τον Μαραθώνα που τροφοδοτεί την βρύση; Τί θα έφτιαχνε η βρύση χωρίς τον Μαραθώνα; Είναι βλασφημία να κλέβουμε την δόξα του Θεού... (Παναγόπουλος)
  • Η δόξα είναι ένα πολύ βαρύ φαγητό και λίγα στομάχια μπορούν να το χωνέψουν. (Αδαμάντιος Κοραής)
  • Ο άνθρωπος που είναι ενάρετος και σοφός δεν έχει ανάγκη από δόξα. (Πλούταρχος)
  • Ανακάλυψα κάτι αστείο για τους ανθρώπους: Είναι έτοιμοι να πεθάνουν για μετάλλια και χρωματιστές κορδέλες. (Ναπολέων)
  • Η δόξα είναι δηλητήριο, το οποίο πρέπει να λαμβάνεται σε μικρές δόσεις. (Μπαλζάκ)
  • Δεν υπάρχει Θεός, για εκείνον που ζει για χάρη της κοσμικής δόξας. (Τολστόϊ)
  • Όπου δεν υπάρχει αρετή, δεν μπορεί να υπάρξει δόξα. (Λαμαρκύ)
  • Αν κάτι δεν αποβλέπει στην δόξα του Θεού, καλύτερα να μην το κάνουμε, ούτε και να το λέμε.
  • Εάν η ζωή σου πραγματικά λάμπει, τότε ο Θεός είναι εκείνος που θα τη βάλει σε μέρος που να φαίνεται.
  • Όπως κινδυνεύουν να πέσουν όσοι ανεβαίνουν σάπια σκάλα, έτσι κινδυνεύουν όσοι απολαμβάνουν κοσμικές δόξες, τιμές και εξουσίες.
  • Το ρούχο που και ο σοφότερος άνθρωπος βγάζει τελευταίο, είναι ο πόθος της δόξας.
  • Είδα την ανατολή του ηλίου, είδα την δόξα του Θεού.
  • Ο πόθος της δόξας, είναι το τελευταίο ρούχο που βγάζει τελευταίο και ο σοφότερος άνθρωπος.
  • Ο δρόμος προς τη δόξα, δεν είναι πάντα στρωμένος με άνθη.
  • Ας με λένε υπουργίνα και ας ψοφώ στην πείνα.
  • Η ξαφνική δόξα χάνεται γρήγορα.
  • Πολλοί τον πλούτο μίσησαν, τη δόξα κανείς.
  • Η δόξα καθίζει μονάχη στην πλάκα του τάφου.
  • Λένε για τον Όσιο Παμβώ, ότι τρία χρόνια επίμονα παρακαλούσε το Θεό, λέγοντας: "Μη με δοξάσεις πάνω στη γη" και τόσο πολύ τον δόξασε ο Θεός, ώστε να μην μπορεί κανείς να τον κοιτάξει στο πρόσωπο, από τη Θείαδόξα που είχε περιβληθεί, και που τον έκανε να καταλάμπει...
  • Ο Αββάς Αμμούν, ρώτησε κάποτε τον Μέγα Αντώνιο: ''Πώς συμβαίνει, εγώ μεν να κοπιάζω περισσότερο από σένα (στους πνευματικούς αγώνες), εσύ όμως να δοξάζεσαι περισσότερο από τους ανθρώπους;''. Και ο Μέγας Αντώνιος του είπε: ''Φαίνεται, ότι θα αγαπώ τον Θεό περισσότερο από σένα''.
  • Ο Άγιος Μακάριος διηγείται, ότι κάποιος συνασκητής του έλαβε το χάρισμα των ιαμάτων σε τέτοιο βαθμό, ώστε θεράπευε κάθε είδους άρρωστο, με μια απλή επίθεση των χεριών του. Όμως ο ασκητής αυτός, με το να δοξάζεται από τους ανθρώπους υπερηφανεύτηκε, και έπεσε στο πιο μεγάλο βάθος αμαρτίας.
  • Κάποτε ένας Ιεραπόστολος επέστρεφε γερασμένος και άρρωστος στην πατρίδα του, αφού εργάστηκε σε Αφρικανική χώρα, για 30 συναπτά χρόνια, με μύριες στερήσεις και δυσκολίες. Με το πλοίο που ταξίδευε, επέστρεφε και ένας άρχοντας με την συνοδεία του, από κυνήγι αγρίων ζώων στην ζούγκλα, περιπέτεια που ιδιαιτέρως αγαπούσε. Όταν έφτασαν στην πατρίδα, έγινε μεγαλειώδης υποδοχή στον άρχοντα, με μουσικές και επευφημίες! Τον φτωχό όμως Ιεραπόστολο, δεν τον περίμενε κανείς...! Τότε ένοιωσε μόνος, ξένος στον τόπο του και παραπονέθηκε: ''Θεέ μου είπε, δες πως τιμάει ο κόσμος τους δικούς του και δες και την δική μου θέση...''. Τότε, του είπε ο Θεός μέσα του: ''Εσύ παιδί μου, μην λυπάσαι! Εσύ δεν είσαι εκ του κόσμου τούτου... Όταν όμως πας στην δική σου Πατρίδα, στον Ουρανό, τότε να δεις τι υποδοχή θα σου κάνουν οι Άγγελοι, οι Άγιοι και οι Συμπολίτες σου!!!''...