Περί αναίδειας-αδιαντροπιάς

  • Αναιδής προσώπω αυτού μισηθήσεται. [Ο αδιάντροπος άνθρωπος κατά την εμφάνιση και την συμπεριφορά του γίνεται μισητός και αποκρουστικός, διότι του λείπει η σύνεση και η σοφία.] (Εκκλησιαστής 8,1)
  • Άνεμος Βορέας εξεγείρει νέφη, πρόσωπον δε αναιδές γλώσσαν ερεθίζει. [Ο Βοριάς σηκώνει και παρασύρει σύννεφα. Έτσι και ένας άνθρωπος αδιάκριτος και αναιδής ερεθίζει τους άλλους, ώστε να ομιλήσουν και εκείνοι κατά τρόπο οργίλο και πικρό.] (Παροιμίες 25,23)
  • Τίποτα δεν κάνει τον άνθρωπο τόσο αδιάντροπο, όσο η πονηρή και διεστραμμένη συνείδηση. Γιατί οι πόρνες είναι αδιάντροπες; Γιατί οι παρθένες είναι ντροπαλές; Δεν είναι οι πόρνες τέτοιες εξαιτίας της αμαρτίας; Δεν είναι οι παρθένες τέτοιες εξαιτίας της σωφροσύνης τους; Γιατί τίποτα δεν κάνει τον άνθρωπο τόσο αδιάντροπο όσο η αμαρτία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, για να μάθουμε να σεβόμαστε και τον Θεό. Εκείνος που είναι θρασύς στους ανθρώπους, είναι θρασύς και στον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δώσε μου έναν θρασύ και έναν αλαζόνα άνθρωπο και θα τον δεις να γίνεται πιο δειλός και από τον λαγό, στην παραμικρή δυσκολία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Το να περιεργάζεσαι τα ξένα και τους άλλους, είναι απόδειξη μεγάλης αδιαντροπιάς και θρασύτητας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δείχνοντας ο Κύριος πολλή πρόνοια για εμάς, εμπόδισε την αναισχυντία των γυναικών με την ντροπή, σαν με χαλινάρι. Διότι αν μόνες τους έτρεχαν προς τους άνδρες, δεν θα σώζονταν κανένας. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Όπου δεν υπάρχει αιδώς (ντροπή), εκεί αχαλίνωτο το στόμα και ελεύθερη η γλώσσα. (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)
  • Η αδιαντροπιά είναι ιδιαίτερο γνώρισμα του κακού και τιποτένιου ανθρώπου και η ντροπή του σπουδαίου. (Μέγας Φώτιος)
  • Η ανοχή και η αγάπη κάνουν τον αναιδή πιο αναιδή και τον φιλότιμο πιο φιλότιμο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • «Ο Θεός, λένε, στο τάδε θέμα έτσι έπρεπε να ενεργήσει· δεν ενήργησε σωστά. Αυτό ο Θεός δεν έπρεπε να το κάνει»! Ακούς κουβέντα; «Βρε, παιδί μου, εσύ θα πεις;» «Γιατί; Με συγχωρείς, την γνώμη μου είπα· δεν μπορώ να πω την γνώμη μου;» σου λέει και δεν καταλαβαίνει πόση αναίδεια έχει αυτό. Κρίνουν τον Θεό και ούτε τους πειράζει ο λογισμός, ότι είναι βλασφημία. Το ''γιατί;'', είναι κρίση, υπερηφάνεια, εγωισμός. Τι ακούει ο Θεός από εμάς! Ευτυχώς, που δεν μας παίρνει τοις μετρητοίς... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μεγαλύτερη ζημιά παθαίνουν ιδίως εκείνα τα παιδιά, που οι γονείς τους δεν καταλαβαίνουν τι κακό τα κάνουν, με το να τα θαυμάζουν και να τα θεωρούν σπουδαία, όταν μιλούν με αναίδεια... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Τα περισσότερα παιδιά που είναι άγρια, είναι γιατί φέρονται με αναίδεια. Χρειάζεται πολλή προσοχή. Η άτακτη και απρόσεκτη συμπεριφορά είναι εμπόδιο της Θείας Χάριτος. Η έλλειψη του σεβασμού, είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για να πλησιάσει η Χάρις του Θεού. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όπως το λιοντάρι δεν πλησιάζει με φιλικά αισθήματα το δαμάλι (μικρό μοσχάρι), έτσι και η αναισχυντία δεν δέχεται ευχάριστα τη λύπη για τις αμαρτίες. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Το θράσος είναι παρωδία του θάρρους. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Η θρασύτητα και η αναίδεια είναι μίμηση του διαβόλου. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Η πιο μεγάλη από όλες τις αρρώστιες του ανθρώπου είναι η αναίδεια. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Η αναίδεια γεννάει την ματαιοδοξία, που βάζει τον άνθρωπο να επιδεικνύει τις αρετές του, χάνοντας έτσι τον μισθό του. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
  • Όποιος είναι αναιδής και αυθάδης προς τους ανθρώπους, θα είναι και προς τον Θεό. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Αλίμονο στη ψυχή, που θα φτάσει στην αναίδεια να πει: «Τίποτα δεν φοβάμαι!». Αυτή η εγωιστική αφοβία, είναι η αρχή της πτώσεως και της καταστροφής της. (ΆγιοςΘεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Προκλητικός γίνεσαι, όταν δεν νοιώθεις ασφαλής. Προκαλείς για να νιώσεις ότι υπάρχεις, ότι είσαι κάποιος. Οι διαδηλώσεις «υπερηφάνειας» είναι η πιό τρανή απόδειξη. (Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος)
  • Το μεγαλύτερο ελάττωμα των ανθρώπων είναι η αναίδεια. (Ευριπίδης)
  • Ο άνθρωπος που δεν έχει ιερό ούτε όσιο και που έχει χάσει το αίσθημα του φόβου, αυτός έφτασε στο ζενίθ της αναίδειας. (Μένανδρος)
  • Τον ξεδιάντροπο φτύνανε και έλεγε ψιχαλίζει.
  • Από γάϊδαρο, γαϊδουριά να περιμένεις.
  • Άνθρωπος ξετσίπωτος, γάϊδαρος αδέσποτος.
  • Μπαίνει με τον γάϊδαρο στο σπίτι που τον τάϊσαν.
  • Ο αμαθέστατος και αυθαδέστατος.
  • Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
  • Δώσε μου όλο το ψωμί σου, να στο δίνω λίγο - λίγο.
  • Όποιος φωνάζει δυνατά, όταν τον πιάνει φούρια, να μη ξεχνά, ότι φωνή έχουν και τα γαϊδούρια.
  • Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
  • Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.
  • - Να κουμπάρε το πάπλωμα.

- Δωσ' μου δα και το κρεβάτι.

  • Ζητάει και τα ρέστα.
  • Όποιος δεν ντρέπεται, νομίζει ότι έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει. (Κυπριακή παροιμία)