Περί επαίνου

  • Ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι· κατά τα αυτά γαρ εποίουν τοις ψευδοπροφήταις οι πατέρες αυτών. [Αλίμονο, όταν σας επαινέσουν όλοι οι άνθρωποι, επειδή σε όλους θέλετε να αρέσετε, με όλους θέλετε να τα έχετε καλά, καταπατώντας τον νόμο του Θεού. Τα ίδια έκαναν (τέτοιους επαίνους δηλαδή απέδιδαν) στους ψευδοπροφήτες και οι πρόγονοι των σημερινών Εβραίων.] (Κατά Λουκάν 6,26)
  • Εγκωμιαζέτωσεοπέλαςκαιμητοσονστόμα, αλλότριοςκαιμητασαχείλη.[Ας σε επαινεί ο άλλος, ο πλησίον, και όχι το δικό σου στόμα, ο ξένος και όχι τα δικά σου χείλη.] (Παροιμίες 27,2)
  • Ος αν ευλογή φίλον το πρωΐ μεγάλη τη φωνή, καταρωμένου ουδέν διαφέρειν δόξει.[Εκείνος ο οποίος κάθε πρωϊ επαινεί με το παραπάνω και κολακεύει τον φίλο του, δεν διαφέρει από άνθρωπο, ο οποίος τον καταράται.] (Παροιμίες 27,14)
  • Δοκίμιοναργυρώκαιχρυσώπύρωσις, ανήρδεδοκιμάζεταιδιαστόματοςεγκωμιαζόντωναυτόν. [Ο άργυρος και ο χρυσός στη φωτιά της καμίνου δοκιμάζονται. Και ο άνθρωπος δοκιμάζεται από την στάση που κρατά, όταν τον επαινούν.] (Παροιμίες 27,21)
  • Όπως το κερί λυώνει, όταν πλησιάσει τη φωτιά, το ίδιο και η ψυχή διασκορπίζεται από τους επαίνους και χαλαρώνει. (Αγία Συγκλητική)
  • Μόνο ο ματαιόδοξος κυνηγάει τον έπαινο των ανοήτων! (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Όταν σε επαινούν οι άλλοι, για κάποιο καλό που σου έδωσε ο Θεός, στάσου καλά συγκεντρωμένος στον εαυτόν σου και μην μετακινηθείς καθόλου από την αληθινή γνώση της μηδαμινότητάς σου και στρέψου στον Θεό, λέγοντάς προς Αυτόν, με όλη σου την καρδιά: ''Ας μη γίνει ποτέ Κύριέ μου, να γίνω κλέφτης της δική Σου Τιμής και Χάριτος. Σε Σένα ανήκει η Τιμή και η Δόξα. Σε μένα η ντροπή. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Πίεσε τον εαυτό σου, όταν συναντήσεις έναν άλλον άνθρωπο, να τον τιμήσεις πάνω από την αξία του. Φίλησέ του τα χέρια και τα πόδια και κράτησε τα χέρια του με πολλή τιμή και βάλε τα στα μάτια σου και παίνεψέ τον και γι' αυτά που δεν έχει. Και όταν αποχωρισθεί από σένα, πες γι' αυτόν ό,τι καλό και σπουδαίο, γιατί με αυτό τον τρόπο, ή με παρόμοιους τρόπους, τον προσελκύεις στο καλό και τον αναγκάζεις να ντρέπεται για τα καλά λόγια που του απηύθυνες. Και σπέρνεις μέσα του, σπέρματα αρετής. Και όσο για σένα, από μια τέτοια συνήθεια που αποκτάς με τον καιρό, τυπώνεται μέσα σου αγαθός χαρακτήρας και αποκτάς πολλή ταπείνωση και χωρίς κόπο κατορθώνεις μεγάλες αρετές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και αν έχει αυτός κάποια ελαττώματα, καθώς εσύ τον τιμάς, με ευχαρίστηση δέχεται εκ μέρους σου τη θεραπεία από συστολή για την τιμή που του απέδωσες. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Μην επαινέσεις ποτέ εκείνον, που θέλει να ακούσει πολλά, να λέει πολλά και να περιφέρει παντού τα μάτια του, ακόμα και όταν σωματικά κακοπαθεί! (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
  • Μην αρέσκεσαι να σε κολακεύουν και να σε επαινούν, γιατί αυτά είναι πάθη, τρέφουν τον εγωισμό σου. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Κρυμμένη παγίδα είναι ο έπαινος του πονηρού. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Είναι μεγάλο πράγμα, το να αποδιώξεις από την ψυχή σου, τον έπαινο των ανθρώπων. Μεγαλύτερο όμως είναι, το να αποδιώξεις τον έπαινο των δαιμόνων. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
  • Τη δύναμη να ξεπερνούν τους επαίνους χωρίς να βλαφτούν, την έχουν μόνο οι Άγιοι. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Η κατηγορία κάνει την ψυχή στέρεη, ενώ ο έπαινος την χαλαρώνει και την κάνει πολύ τεμπέλικη προς τα καλά πράγματα. (ΆγιοςΜάξιμοςΟμολογητής)
  • Αν κανείς σε επαινεί υποκριτικά, περίμενε κάποια ώρα και κατηγορία από τον ίδιο. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Όταν επαινείσαι από το πλήθος κατ' ευδοκίαν του Θεού, μην ανακατέψεις καμιά επίδειξη σε ό,τι οικονόμησε ο Θεός, για να μην αλλάξουν τα πράγματα και πέσεις στο αντίθετο. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Ο έπαινος οδηγεί στον ζήλο, ο ζήλος οδηγεί στην αρετή και η αρετή οδηγεί στην μακαριότητα. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Να προσπαθείς να αποφεύγεις σε όλα τα πράγματα τους μάταιους επαίνους. (Μέγας Αντώνιος)
  • Όχι να παινεύκεστε. Με το "κύριε" και "κυρία" φουσκώνει ο άνθρωπος. "Αδελφέ" και "αδελφή" να λέτε. (Οσία Σοφία εν Κλεισούρα)
  • Οι έπαινοι του κόσμου τούτου, είναι πιο επικίνδυνοι από τους διωγμούς. (Ιερός Αυγουστίνος)
  • Τα παιδιά με τους συνεχείς επαίνους δεν οικοδομούνται. Γίνονται εγωιστές και κενόδοξοι. Θα θέλουν μετά, σ' όλη τους τη ζωή να τους επαινούν όλοι διαρκώς, έστω και αν τους λένε και ψέματα. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ραβδί να σε χτυπά του δικαίου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Το στεφάνι, όταν είναι μεγαλύτερο από το κεφάλι εκείνου που στεφανώνεται, δεν σφίγγει τους κροτάφους, δεν κάθεται πάνω στο κεφάλι, αλλά γενόμενο εξαιτίας του μεγέθους του χαλαρότερο και κατεβαίνοντας κάτω από τα μάτια, κάθεται γύρω από τον αυχένα και αφήνει αστεφάνωτο το κεφάλι. Αυτό έπαθα και εγώ, γιατί το στεφάνι των εγκωμίων, φάνηκε μεγαλύτερης αξίας, από εκείνη που έχει το κεφάλι μου. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Συνήθιζε ο Απόστολος Παύλος και για τα μικρά κατορθώματα, να πλέκει μεγάλα εγκώμια, όχι για κολακεία. Προβαίνει στον έπαινο για την σωτηρία τους (θερμαίνοντας περισσότερο το ζήλο τους). (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να ενεργείς αξιέπαινα, χωρίς να αποβλέπεις στον έπαινο. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Σε ένα μόνο να αποβλέπουμε: στο πως θα μας επαινέσει ο Θεός. Αν αυτό προσέχουμε, δεν θα επιδιώκουμε ποτέ τον ανθρώπινο έπαινο. Αλλά και αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα τον περιφρονήσουμε, θα τον περιγελάσουμε, θα τον σιχαθούμε. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Δεν υπάρχει άνθρωπος, που δεν θα δεχόταν με ευχαρίστηση κάποιον έπαινο. Γι' αυτό και ο έπαινος κάνει καθαρότερη την ωφέλεια από τους ελέγχους, γιατί ελαττώνει τον πόνο που προκαλούν οι έλεγχοι. Ανάμιξε τον έπαινο με τους ελέγχους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Το να επαινεί κανείς γενικώς όλα, και τα καλά και τα κακά δεν είναι γνώρισμα ανθρώπου που αγαπάει, αλλά απατεώνα και είρωνα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Είναι δείγμα μεγάλης ανοησίας να αυτοεπαινείται κανείς, χωρίς να υπάρχει καμία ανάγκη και μάλιστα επείγουσα. Τούτο είναι δείγμα παραφροσύνης και μας αφαιρεί όλη την αμοιβή, μετά από πολλούς ιδρώτες και κόπους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Οι άνθρωποι, ακόμα και αν σε επαινέσουν, ζηλεύουν και θέλουν το κακό σου... Αλλά και αν δεν είναι τέτοιοι, πάλι οι έπαινοί τους, δεν σε ωφελούν καθόλου... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όποιος επαινείται, ας σκέφτεται τις αμαρτίες του και ας εννοεί, ότι δεν είναι άξιος των λεγομένων και ότι θα ζημιωθεί τόσο πολύ απ' αυτούς... (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
  • Ο Θεός μισεί εκείνους που επαινούν τον εαυτόν τους. (Άγιος Κλήμης Ρώμης)
  • Οι έπαινοι, βλάπτουν όταν ο άνθρωπος είναι βλαμμένος, όταν δηλαδή έχει υπερηφάνεια ή προδιάθεση υπερηφανείας. Γι' αυτό να προσέχουμε να μην επαινούμε εύκολα τον άλλον, γιατί αν τυχόν είναι πνευματικά φιλάσθενος, παθαίνει ζημιά· μπορεί να καταστραφεί... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν ο άνθρωπος γνωρίσει τον εαυτό του, τότε οι έπαινοι, θα είναι ξένα σώματα και δεν θα κολλάνε πάνω του. Όταν λ.χ. ένας ξέρει ότι είναι γύφτος, δεν μπορεί να του κολλήσει ο λογισμός, ότι είναι βασιλιάς... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν σου λέει κάποιος, ότι έκανες κάτι καλό, να μην αισθάνεσαι ικανοποίηση. Να μην πιάνει, να μην κολλάει πάνω σου ο έπαινος. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Οι έπαινοι είναι σαν τα ναρκωτικά. Κάποιος, ας υποθέσουμε, που ξεκινάει να κάνει κηρύγματα, μπορεί την πρώτη φορά να ρωτήσει αν το κήρυγμα ήταν καλό, αν πρέπει κάτι να προσέξει, για να μην κάνει κακό στον κόσμο. Οπότε και ο άλλος, για να τον ενθαρρύνει, του λέει: «Καλά τα είπες· μόνο σε εκείνο το σημείο ήθελε λίγο να προσέξεις...». Ύστερα όμως, αν έχει λίγη προδιάθεση υπερηφανείας, μπορεί να φτάσει να ρωτάει αν ήταν καλό το κήρυγμα, μόνον και μόνο για να ακούσει, ότι ήταν καλό και να αισθανθεί ικανοποίηση. Και αν τού πουν: «πολύ καλό ήταν!», χαίρεται. «Α, λένε καλά λόγια για μένα!», σκέφτεται και φουσκώνει. Αν όμως του πουν: «δεν ήταν καλό», στενοχωριέται. Βλέπετε πως με μια καραμέλα επαίνου τον ξεγελάει το ταγκαλάκι; Στην αρχή ρωτάει με καλό λογισμό, για να διορθωθεί και μετά ρωτάει, για να ακούει επαίνους και να χαίρεται!... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αηδιάζω με τους επαίνους. Μου προκαλούν πνευματική αναγούλα! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αλίμονό μας, όταν μας διαφημίζουν για καλά καρπούζια, ενώ είμαστε κολοκύθια! Όποιος χαίρεται, όταν τον καμαρώνουν οι άνθρωποι, κοροϊδεύεται από τους δαίμονες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Από τους επαίνους, πολλοί κολάστηκαν, ενώ με τις κατηγορίες πολλοί σώθηκαν. (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
  • Αν και είμαι δυναμωμένος κατά Θεό, πρέπει να φοβάμαι περισσότερο και να φυλάγομαι απ' αυτούς που μου φουσκώνουν τα μυαλά μάταια. Γιατί όταν με επαινούν, με μαστιγώνουν. Να μην αποχαυνωνόμαστε από τους επαίνους, που είναι πάνω από την αλήθεια. (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
  • Εάν φουσκώνεις από υπερηφάνεια, για τους επαίνους που σου γίνονται, να ξέρεις ο ουρανός θα σε συμπεριφερθεί κατά τον ίδιο τρόπο, όπως και ο γήινος κόσμος συμπεριφέρεται στον κλέφτη. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
  • Σε καμμιά περίσταση να μην αυτοεπαινείσαι αλλά και να μη ζητάς τον έπαινο των άλλων. Ούτε να ζηλεύεις εκείνους, που επαινούνται από τους ανθρώπους. Αληθινά συνετός είναι εκείνος, που επαινείται από τον Θεό και δοξάζεται από τον Θεό. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Γιατί ζητάς να σε επαινέσουν οι άλλοι για ένα καλό σου έργο; Το καλό παραμένει πάντα καλό έστω και αν κανείς δεν το επαινεί. Το κακό παραμένει κακό έστω και αν κανείς δεν το κατηγορεί. Αν όλοι οι άνθρωποι σε επαινούν, τίποτε δεν θ' αποκτήσεις. Αν κανείς δεν σε επαινέσει, τίποτε δεν θα στερηθείς. Δεν κάνεις το καλό για τους ανθρώπους, μα για τον Θεό. Σου αρκεί λοιπόν του Θεού η αμοιβή. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
  • Από τους επαίνους γεννάται η φιλαυτία, από την φιλαυτία η υπερηφάνεια και η οίηση και απ' αυτές η πλήρης από τον Θεό αποξένωση. (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
  • Αν κάποιος από καλοσύνη του σε εγκωμιάσει, μην λογαριάσεις πως σου αξίζει αυτό, λόγω της αρετής σου. Να προσευχηθείς στον Θεό γι' αυτόν, ώστε Εκείνος να τον ανταμείψει για την καλοσύνη του και να του χαρίσει κάθε αρετή. Και να ομολογήσεις, πως εσύ δεν είσαι παρά ο μεγαλύτερος αμαρτωλός. Και αυτό όχι από ταπεινολογία, αλλά επειδή έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Γιατί εσύ μόνο ξέρεις τις πονηρές σου πράξεις και την κακή σου προαίρεση... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Όπως το φιλάσθενο σώμα πρέπει να προφυλάσσεται από το κρύο, την υγρασία και ορισμένες βλαπτικές τροφές, έτσι και η πνευματικά φιλάσθενη ψυχή, που πάντα κινδυνεύει από την αμαρτία, πρέπει να προφυλάσσεται από τον ανθρώπινο έπαινο, για να μην καταβάλλεται από τα πάθη και μάλιστα από την ολέθρια κενοδοξία. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Αν σε επαινούν, εσύ οφείλεις να σωπάσεις και να μην πεις τίποτα! (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
  • Όποιος μας κατηγορεί, αυτός μας δωρίζει και όποιος μας επαινεί, αυτός μας κλέβει... (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
  • Μην δίνεις προσοχή στους επαίνους για το άτομό σου και να τους φοβάσαι. Θυμήσου τι λέει κάποιος από τους Αγίους Πατέρες: αν κάποιος σε επαινεί, περίμενε απ' αυτόν και την μομφή. (Όσιος Ιλαρίων της Όπτινα)
  • Με τα ''χαϊδέματα'' ο άνθρωπος δεν ωφελείται, αλλά ζημιώνεται... (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
  • Όταν ήμουν στον κόσμο, οι άνθρωποι της Εκκλησίας με νόμιζαν ότι ήμουν ένα αγιασμένο παιδί. Εγώ αντιδρούσα σ' αυτούς τους χαρακτηρισμούς, πλην όμως σιγά-σιγά οι έπαινοι μου κάνανε κακό. Και το κακό, αυτό το είδα στη πράξη, όταν έβαλα την κατά Θεόν αρχή να θεραπευθώ ψυχικά από όλα μου τα πάθη. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
  • Κάθε άνθρωπος έχει κάποιο χάρισμα. Βρες το χάρισμά του και επαίνεσέ τον. Χρειάζεται και ο έπαινος (προς τόνωση) και η καλωσύνη και η αγάπη. Τότε ο άλλος και πολύ καλός να μην είναι, δια την τιμή, τον έπαινο και την αγάπη που του εκδηλώνουν ελέγχεται και γίνεται καλύτερος. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
  • Αυτός που σε επαινεί, είναι εχθρός σου, δεν είναι φίλος σου. Σε στέλνει στην κόλαση. Μην επιδιώκεις τον έπαινο, διότι αυτό θα σου φέρει λύπη. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
  • Προσέχετε, να μην επαινείτε ο ένας τον άλλον κατά πρόσωπο, διότι ο έπαινος βλάπτει ακόμα και τους τελείους! (ΓέρονταςΙωσήφοΗσυχαστής)
  • Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα αγιότητος. (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
  • Ο Θεός δεν θέλει τον υπερβολικό έπαινο για τους άλλους, γιατί η δόξα ανήκει στον Θεό. (Γέροντας Νέστορας μαθητής του Χατζηγιώργη)
  • Όταν ταπεινωθείς στους επαίνους των άλλων, αποφεύγοντας τους επαίνους τους και πάλι θα υψωθείς στην συνείδησή τους. (π. ΙωήλΓιαννακόπουλος)
  • Αν θέλουμε όλοι οι άνθρωποι να μας επαινούν, αυτό σημαίνει, ότι δεν θέλουμε τον έπαινο του Χριστού. (Μοναχός Μωϋσής ο Αγιορείτης)
  • Τον άνθρωπο τον γνωρίζεις από το πως αντιδράει, όταν τον δυσφημούν, αλλά και όταν τον εγκωμιάζουν. Αυτός που γλυκαίνεται με τα εγκώμια, θα πικραθεί όταν θα ακούσει να τον κακολογούν. Όμως ο άνθρωπος που έχει αυτογνωσία, που γνωρίζει τις πράξεις και την προσπάθειά του, που αναμένει την Κρίση του Θεού, γνωρίζοντας πως μόνο Εκείνος γνωρίζει τα πάντα για όλους, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν λυπάται όταν τον κακολογούν, επειδή ούτε στα εγκώμια γλυκαίνεται. (ΙερομόναχοςΣαββάτιοςΜπαστοβόϊ)
  • Όποιος επαινεί μπροστά του άνθρωπο, τον παραδίδει στον διάβολο να τον πολεμάει. (Είπε Γέρων)
  • Όταν σε τιμούν οι άνθρωποι, τότε να ταπεινώνεσαι περισσότερο και να λες στον λογισμό σου: ''Αν ήξεραν ποιός είμαι στα αλήθεια, δεν θα μου έδειχναν υπόληψη''. Έτσι δεν θα ζημιωθεί η ψυχή σου. (Είπε Γέρων)
  • Ο έπαινος θερμαίνει και αυξάνει τα καλά, ενώ αντίθετα η αδιαφορία τα παγώνει, τα ζαρώνει και τελικά τ' απονεκρώνει. (Αδαμάντιος Κοραής)
  • Παίνεψε τον καλό άνθρωπο τόσο, ώστε απ' αυτό να ενοχλείται ο αδιάφορος, να ντρέπεται ο κακός και τότε θα δεις, τι αποτέλεσμα μπορεί να φέρει αυτή η τακτική. (Αδαμάντιος Κοραής)
  • Ψεύτικος έπαινος, είναι χειρότερος από επίκριση. (Συνέσιος)
  • Από όλες τις ηδονές ο έπαινος είναι η πιο γλυκειά. (Πλάτωνας)
  • Εάν γνώριζες από ποιά πηγή ρέουν οι ανθρώπινες γνώμες, τότε θα έπαυες να αναζητάς τις επιδοκιμασίες και τους επαίνους των ανθρώπων. (ΜάρκοςΑυρήλιος)
  • Δεν είσαι αγιότερος όταν σε επαινούν και ούτε αμαρτωλότερος όταν σε κατηγορούν. (Κεμπήσιος)
  • Συνήθως δεν επαινεί κανείς, παρά για να τον επαινέσουν. (Λα Ρασφουκώ)
  • Κάποιες παρατηρήσεις ηχούν σαν έπαινοι, αλλά μερικοί έπαινοι είναι χειρότεροι και από κακολογίες. (Λα Ρασφουκώ)
  • Εκείνος που αξίζει να επαινείται από τους άλλους, ποτέ ο ίδιος δεν επαινεί τον εαυτόν του. (Πασκάλ)
  • Κάθε ψεύτικος έπαινος πληγώνει την ειλικρινή ψυχή. (Μπουαλώ)
  • Μπορούμε να κρίνουμε το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους επαίνους. (Σενέκας)
  • Έπαινος τον οποίο κάποιος δεν αξίζει, είναι μεμφιεσμένη σάτυρα. (Σενέκας)
  • Τους λαγούς οι κυνηγοί τους πιάνουν με τα σκυλιά και τους ανοήτους με τους επαίνους. (Ισοκράτης)
  • Εκείνος που αυτοεπαινείται, μόνος του αυτοκατηγορείται. (Μένανδρος)
  • Εκείνος που σε επαινεί για κάτι που δεν έχεις, επιδιώκει να σε αποσπάσει εκείνο που έχεις. (Δημόκριτος)
  • Καρδιά διαμάντι. Τι έπαινος! Τί συνδυασμός! Το πιο τρυφερό με το πιο σκληρό. (Νέζος)
  • Έπαινος από εχθρό, μυρίζει δόλο. (Μίλτων)
  • Εκείνος που αξίζει να επαινείται από τους άλλους, ο ίδιος δεν επαινεί ποτέ τον εαυτό του.
  • Ο σωστός έπαινος είναι για τα παιδιά, ό,τι ο ήλιος για τα λουλούδια.
  • Ο έπαινος κάνει τον καλό καλύτερο και τον κακό χειρότερο.
  • Είναι ωραίο να δέχεσαι έπαινο, από τον άνθρωπο που είναι αξιέπαινος.
  • Γνώρισμα των προχωρημένων στην αρετή είναι να υπομένουν γενναία και ευχάριστα τις ύβρεις. Γνώρισμα όμως των αγίων είναι να ξεπερνούν χωρίς βλάβη τους επαίνους.
  • Να φοβάσαι τον άνθρωπο που σ' εγκωμιάζει για τις αρετές που δεν κατέχεις, γιατί είναι ικανός να σε κακολογήσει για τα ελαττώματα που δεν έχεις.
  • Πολλοί προτιμούν να καταστραφούν από επαίνους, παρά να βοηθηθούν από συμβουλές.
  • Τίποτε δεν είναι πιο κολακευτικό, από το να λείπει από έναν έπαινο η κολακεία.
  • Το χειρότερο με τους πιο πολλούς από εμάς είναι, ότι προτιμούμε να καταστραφούμε μάλλον από τον έπαινο των άλλων, παρά να ωφεληθούμε από την κριτική τους.
  • Εάν όλοι σ' εξυμνούν, αυτό σημαίνει πως είναι η κηδεία σου...
  • Αποφεύγει τους επαίνους, εκείνος που τους αξίζει.
  • Μην επαινέσεις την αρχή αν δεν δεις το τέλος.
  • Ο ψεύτικος έπαινος είναι κρυφή κατηγορία.
  • Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει.
  • Αν σε επαινούν οι φρόνιμοι, αδιαφόρησε για τους κουτούς.
  • Επαίνα τον χωριάτη, να σε έχει πάντα φίλο.
  • Καλύτερα έξυπνο μάλωμα, παρά ανόητος έπαινος.
  • Όταν σε επαινεί ο εχθρος σου, βάλε σκέψεις στο μυαλό σου.
  • Όποιος μόνος παινεύεται, μόνος του κατηγοριέται.
  • Όταν οι γέροντες κάθονταν σε ένα γεύμα, ο Αββάς έστεκε μπροστά τους και σερβίριζε. Οι πρεσβύτεροι τον επαίνεσαν γι' αυτό. Δεν τους απάντησε. Ένας από αυτούς τον ρώτησε: "Γιατί δεν απαντήσατε στους πρεσβύτερους όταν σας επαίνεσαν;". Ο Αββάς του είπε: "Αντουςαπαντήσω, θασήμαινεότιδέχτηκατονέπαινο."