Περί αντιλογίας

  • Αντιλογίαςεγείρειπαςκακός, οδεΚύριοςάγγελονανελεήμοναεκπέμψειαυτώ. [Αντίσταση στο θέλημα του Θεού και αντιλογίας μεταξύ των ανθρώπων εγείρει και προβάλλει ο κακός άνθρωπος. Για τούτο ο Κυριος θα στείλει εναντίον του ''άσπλαγχνον'' άγγελο να τον τιμωρήσει.] (Παροιμίες 17,11)
  • Μηαντίλεγετηαληθεία. [Μη για λόγους προσωπικής προκαταλήψεως αντιλέγεις προς την αλήθεια.] (ΣοφίαΣειράχ 4,25)
  • Παλιά το να αντιμιλήσει η γυναίκα στον άνδρα, το θεωρούσαν πολύ βαρύ. Τώρα μπήκε ένα αλήτικο πνεύμα. Τότε τι όμορφα ήταν! Είχα γνωρίσει ένα ανδρόγυνο που ο άνδρας ήταν πολύ κοντός και η γυναίκα μια ανδρογυναίκα, ψηλή μέχρι εκεί επάνω! Αφού εκατόν ογδόντα οκάδες σιτάρι το ξεφόρτωνε από το κάρρο μόνη της! Μια φορά ένας εργάτης - ψηλός και εκείνος - πήγε να την πειράξει και εκείνη τον άρπαξε και τον πέταξε πέρα σαν σπιρτόξυλο! Αλλά να βλέπατε τι υπακοή έκανε στον άνδρα της, πως τον σεβόταν! Έτσι κρατιέται η οικογένεια, αλλιώς δεν γίνεται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σήμερα τα παιδιά είναι όλο ''γιατί και γιατί;'' και αντιλογία. Δεν έχουν απλότητα. Όλα τα περνάνε από το κόσκινο. Δεν έρχεται όμως έτσι η Θεία Χάρη. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η αντιλογία δείχνει χαρακτήρα εγωιστικό και ανυπότακτο, έστω και αν εκδηλώνεται με συμπεριφορά ταπείνωσης. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Κάντε υπακοή, καθόλου αντιλογία. Διαφορετικά θα μας έρθει μια ανορεξία στην προσευχή και θα μας ''πνίξουν'' οι λογισμοί. Αυτός που αντιλέγει δηλ. αυτός που παρακούει, δεν έχει ταπείνωση. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
  • Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από το "γιατί", το "πως" και το "τι". (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
  • Δεν πρέπει με αντιλογίες να σταματάς αυτόν που αντιλέγει, αλλά με την διαφώτιση. Γιατί και τον τρελό δεν τον γιατρεύει κάποιος κάνοντας και αυτός τον τρελό. (Στοβαίος)
  • Ο άνθρωπος που έχει διαρκώς αντιρρήσεις, δεν είναι δυνατόν να έχει ποτέ σαφείς ιδέες. (Σπένσερ)
  • Η αντίρρηση πάντα φλογίζει τον φανατικό, ποτέ δεν τον μεταπείθει. (Σίλερ)
  • Όσο πιο στενόμυαλος είναι ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο έχει την τάση να αντιλέγει.
  • Εσείς ότι θέλτε πέστε μου και εγώ ότι ξέρω κάνω.
  • Δεν θέλει ρύζι με νερό, θέλει νερό με ρύζι.
  • Όλοι κούτσουρο και αυτός δαυλί.
  • Σκόρδο ο ένας, κρεμμύδι ο άλλος.
  • Το ένα του βρωμά και το άλλο του μυρίζει.