Περί παραπόνου-πικρίας

  • Πάσαπικρίααρθήτωαφ'υμών. [Κάθε εσωτερική πικρία εναντίον του άλλου, ας φύγει και ας λείψει εντελώς από εσάς.] (Προς Εφεσίους 4,31)
  • Μηστενάζετεκατ' αλλήλων, αδελφοί, ίναμηκριθήτε. [Αδελφοί, μην στενάζετε και δυσφορείτε ο ένας εναντίον του άλλου, για να μην καταδικαστείτε από τον Κριτή.] (Ιακώβου 5,9)
  • Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με την σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στον διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Τον γκρινιάρη και στον Παράδεισο να τον βάλει ο Θεός, δεν θα αναπαυτεί και από μόνος του θα πάει στην Κόλαση, γιατί θα έχει παράπονα. Η γκρίνια είναι μεγάλο κακό και όποιος την έχει, δεν προχωράει πνευματικά. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μην λυπάσαι και μην πικραίνεσαι για κανένα πράγμα, ούτε να παρατηρείς τις πονηριές και τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, που δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Δεν άφησα να μπει λογισμός εναντίον αδερφού, που να με στενοχώρησε. Φρόντισα όμως, να μην αφήνω και τον αδεφό μου, να έχει λογισμό εναντίον μου. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Το να έχει παράπονο ο άνθρωπος από τον άλλον άνθρωπο, είναι πνευματική ασθένεια. Μόνον από ένα πράγμα πρέπει να έχουμε παράπονο. Από τον εαυτόν μας. Ποτέ ο άνθρωπος να μην πει: ''Ξέρεις έχω παράπονο''. (Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός)
  • Παραπονιέσαι, ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά αυτοί, με τους οποίους συναναστρέφεσαι. Άκου τη συμβουλή μου: Εάν κάποιος δεν σου συμπεριφέρεται καλά, εσύ να του συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη. Όλη η υπόθεση θέλει ταπείνωση. Ας πούμε ένα παράδειγμα: ΣοΥ λέει κάποιος, πως η δουλειά σου δεν είναι καλή. Να του πεις: «Ευχαριστώ, που με συμβουλεύεις. Βοήθησέ με να γίνω καλύτερος. Λέγε μου τα λάθη μου, για να τα διορθώσω». Να δέχεσαι απ' όλους συμβουλές, από ταπείνωση όμως και όχι από δειλία. Έτσι θα διατηρείς στην ψυχή σου την ουράνια χαρά και την ειρήνη». (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
  • Η πικρία είναι του διαβόλου. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
  • Οι φτασμένοι άγιοι θέλουν 5 λεπτά να ξεπεράσουν την πίκρα που τους πότισε η ζωή και ο κόσμος. Εμείς οι υπόλοιποι, θέλουμε ίσως 5 ώρες. Άλλοι όμως 5 μέρες, ή και 5 βδομάδες. Υπάρχουν και μερικοί που θέλουν 5 μήνες ή χρόνια. Και οι πιο βασανασμένοι: δεν τους φτάνουν 5 δεκαετίες. Αν προλάβουν δηλαδή... ''Ζηλεύω'' το 5λεπτο των αγίων... (π.Ανδρέας Κονάνος)
  • Αν εσείς γίνατε αφορμή να πικραθεί ο συνάνθρωπός σας, χρησιμοποιείστε κάθε τρόπο, για να απαλλαγεί από την λύπη που του δημιουργήσατε. (Είπε Γέρων)
  • Τι έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολούνε τα παιδιά; Είναι γιατί έχεις τα καρύδια... (Κολοκοτρώνης)
  • Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι. (Μάγια Αγγέλου)
  • Πρώτα σηκώνουμε ένα σύννεφο σκόνης και μετά παραπονιόμαστε, πως δεν μπορούμε να δούμε. (Μπέργκελεϋ)
  • Ο δυνατός άνθρωπος συνήθως υποφέρει, χωρίς να παραπονιέται, ενώ ο αδύναμος παραπονιέται, χωρίς να υποφέρει. (Μπόϊστ)
  • Όλοι παραπονιούνται πως τους λείπει η μνήμη, κανένας όμως δεν παραπονιέται, πως δεν έχει κρίση. (Μποσουέ)
  • Αντί να τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης.
  • Εφτά νομάτοι δύο ψωμιά κι εγώ ο καημένος ένα. (Αδικαιολόγητα παράπονα)
  • Τα παράπονα είναι το όπλο του αδύναμου. (Αραβικήπαροιμία)
  • Πριν διαμαρτυρηθείτε για την γεύση των τροφίμων, σκεφτείτε το γεγονός, ότι πολλοί πεινούν. Πριν διαμαρτυρηθείτε για την ντουλάπα σας, σκεφτείτε το γεγονός, ότι πολλοί δεν έχουν ρούχα. Πριν διαμαρτυρηθείτε για τη ζωή σας, σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι θα ήθελαν να έχουν ένα κομμάτι, από αυτό που έχετε...
  • Τα παράπονά σου στο δήμαρχο.
  • Υπήρχε ένα εφημέριος που παραπονιόταν, διότι τα μέλη της Εκκλησίας δεν του συμπεριφέρονταν καλά. Όταν έλεγε κάποτε τα παράπονά του σε έναν άλλον ευσεβή εργάτη της Εκκλησίας, εκείνος του υπέβαλλε τις ακόλουθες ερωτήσεις. ''Σε έφτυσαν ποτέ στο πρόσωπό σου;''. ''Όχι δα, δεν έφτασαν έως εκεί...''. ''Σε ράπισαν ποτέ;''. ''Ποτέ''. ''Σε φόρεσαν ποτέ ακάνθινο στεφάνι;''. Στην τελευταία αυτή ερώτηση, δεν μπορούσε να απαντήσει. Χαμήλωσε το κεφάλι του ντροπιασμένος, ενώ ο άλλος πρόσθεσε: ''Ο Κύριός μας υπέστη όλα αυτά και όμως δεν άνοιξε το στόμα του να παραπονεθεί...''.