Περί ομοιοπαθητικής

  • Να μην πηγαίνετε στους ιατρούς, που εφαρμόζουν την ομοιοπαθητική. Διότι θα σας δώσουν κάποια ''ύποπτα'' χά­πια. Τα μεν μικρά χάπια είναι ακίνδυνα. Όμως το ''μεγάλο'' χάπι, που θα σας δώ­σουν, είναι παραγγελία από εργοστάσιο της Ολλανδίας και έχει διαβαστεί από μάγους σε ειδική τελετή. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Να μην πάτε! Είναι μπερδεμένο πράγμα η ομοιοπαθητική! Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, είναι το δαιμονικό υποκατάστατο του Αγιασμού! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κάποτε επισκέφθηκε τον Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη κάποιος νεαρός ιατρός και του ανέφερε ότι εξειδικεύεται στην ομοιοπα­θητική, τον απέπεμψε απότομα, χωρίς να δεχτεί να συζητήση καθόλου μαζί του. Η ασυνήθης αυτή στάσις του πραοτάτου Αγίου Παϊσίου, θεωρούμε ότι αποσκοπούσε στο να συγκλονίσει τον επισκέπτη του και να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τον επικίνδυνο δρόμο, στον οποίον είχε εισέλθει...
  • Τα ομοιοπαθητικά ψευτοφάρμακα, είναι μια ''ενεργειακή'' μέθοδος, ενταγμένη στις ψευτοθεραπείες της ''Νέας Εποχής'', με επικίνδυνες συνέπειες για τον άνθρωπο! (Στάρετς Νικόλαος της Λαύρας του Κιέβου)
  • Ως γνωστό, ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής είναι ο πλανεμένος Hahnemann. Είναι γνωστοί, οι επαίνοι του πλανεμένου Hahnemann, για τον επίσης πλανεμένο Κουμφούκιο. Είναι γνωστό, ότι ο Hahnemann ήταν δεϊστής και ότι πλανεμένα πίστευε απλά στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης. Είναι γνωστό, ότι πλανεμένος Hahnemann δεν πίστευε στην Αγία Τριάδα. Είναι γνωστό, ότι πλανεμένος Hahnemann, υβριστικά καλούσε τον Χριστό ουτοπιστή και ονειροπόλο. Η διασωθείσα επιστολή του πλανεμένου Hahnemann, ο ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής, προς τον φίλο του Staph ημερομηνίας 15 Απριλίου 1827, υβριστικά και βλάσφημα αποκαλεί το Χριστό ''αρχιενθουσιαστή'', Ο οποίος δεν οδηγεί τη διαφώτιση στην ευθεία οδό της σοφίας. Ο ίδιος ο Hahnemann, ο ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής, πίστευε σε μαγική ιαματική δύναμη των δυναμοποιημένων ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Ο ίδιος ο Hahnemann, αναφέρθηκε επανειλημμένα στην ''εσωτερική πνευματοειδή δύναμη'' των δυναμοποιημένων φαρμάκων της ομοιοπαθητικής. Ο ίδιος ο Hahnemann, μίλησε για ''εκπνευματισμό της ύλης''. Όλα αυτά, δεν προβληματίζουν εκείνους που υποστηρίζουν την ομοιοπαθητική;
  • Πλήγμα συνιστά για την ομοιοπαθητική θεραπεία μία νέα έρευνα, η οποία καταδεικνύει ότι τα αποτελέσματά της, ούτως ή άλλως, αμφιλεγόμενης παραϊατρικής μεθόδου είναι... μηδενικά. Σύμφωνα μ' αυτήν, επιστήμονες του Πανεπιστημίου Bond της Αυστραλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή-ερευνητή Paul Glasziou, ανακάλυψαν σε μελέτη τους, για λογαριασμό του Εθνικού Συμβουλίου υγείας και ιατρικής της χώρας, ότι η ομοιοπαθητική δεν προσφέρει κάτι παραπάνω από ένα κοινό ψεύτικο φάρμακο "placebo". (Φαινόμενο ''placebo'': Ένα εικονικό φάρμακο είναι μια πλαστή (εικονική) ιατρική παρέμβαση που μπορεί να παραγάγει το φαινόμενο της αυθυποβολής. Συνήθεις εικονικές παρεμβάσεις είναι τα αδρανή σκευάσματα (δισκία). Σε μια τέτοια εικονική θεραπευτική διαδικασία χορηγείται στον ασθενή ένα αδρανές χάπι, δίνεται στον ασθενή πληροφορία, ότι αυτό μπορεί να βελτιώσει την κατάστασή του, αλλά δεν δίνεται πληροφορία, ότι είναι στην πραγματικότητα αδρανές. Μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να κάνει τον ασθενή να πιστέψει, ότι η θεραπεία θα αλλάξει την κατάστασή του, και αυτή η πεποίθηση μπορεί να παράγει μια υποκειμενική αντίληψη θεραπευτικού αποτελέσματος, κάνοντας τον ασθενή να αισθανθεί, ότι η κατάστασή του έχει βελτιωθεί. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως το φαινόμενο placebo (πλασέμπο). Εικονικά σκευάσματα χρησιμοποιούνται ευρέως στην ιατρική έρευνα, αλλά όχι στην ιατρική πρακτική, και το φαινόμενο placebo είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο. Οι επιδράσεις της αδρανούς ιατρικής παρέμβασης ενδέχεται να περιλαμβάνονται στις επιδράσεις πολλών ενεργών ιατρικών παρεμβάσεων. Οι επιδράσεις της αυθυποβολής υποδείχνουν σε σημασία της αντίληψης και σε ρόλο του εγκεφάλου στη σωματική υγεία. Ωστόσο, αν χρησιμοποιείται ως θεραπεία σε κλινική ιατρική (σε αντίθεση με την εργαστηριακή έρευνα), η απάτη που συνεπάγεται η χρήση εικονικών σκευασμάτων δημιουργεί, μεταξύ άλλων, ηθικά προβλήματα για τη σχέση ειλικρίνειας μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς.)