Περί μνήμης Θεού

  • Μνημόνευε IησούνΧρισόν. [Να ενθυμείσαι τον Ιησού Χριστόν.] (Προς Τιμόθεον Β' 2,8)
  • ΠροωρώμηντονΚύριονενώπιόνμουδιαπαντός. [Ημέρα και νύχτα έβλεπα και βλέπω τον Κύριό μου πάντοτε εμπρός μου.] (Ψαλμοί 15,8)
  • ΟιοφθαλμοίμουδιαπαντόςπροςτονΚύριον, ότιαυτόςεκσπάσειεκπαγίδοςτουςπόδαςμου. [Οι οφθαλμοί μου είναι πάντοτε στραμμένοι προς τον Κυριον, διότι αυτός θα αποσπάσει και θα ελευθερώσει τα πόδια μου από την παγίδα.] (Ψαλμοί 24,15)
  • Πρέπει πολύ περισσότερο να μνημονεύουμε τον Θεό, παρά να αναπνέουμε. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Πάντοτε να υψώνεις τον νου σου στον Θεό, ώστε τον βασιλιά να τον έχεις θρονιασμένο άϋλο μέσα στην καρδιά σου. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Να θυμάσαι αδιάκοπα τον Κύριο, τον Θεό σου. Αυτόν μονάχα να φοβάσαι. Μήτε Εκείνον, μήτε τις εντολές Του να λησμονήσεις. Έτσι θα σου δώσει δύναμη να κάνεις το θέλημά Του. Γιατί δεν ζητάει από σένα τίποτα άλλο, παρά να Του είσαι αφοσιωμένος και να Τον αγαπάς και να βαδίζεις στους δρόμους όλων των εντολών Του. (ΆγιοςΓρηγόριοςοΘεολόγος)
  • Η φωτιά που άναψε στα ξερά ξύλα, δύσκολα θα σβήσει. Και η θέρμη του Θεού, που ανάβει στην καρδιά του ανθρώπου, ο οποίος απαρνήθηκε τον κόσμο, είναι πιο δυνατή από τη φωτιά και ποτέ δε θα σβήσει. Όταν η δύναμη του κρασιού περάσει στα μέλη του ανθρώπου, κάνει το νου του να ξεχάσει την πραγματικότητα. Έτσι συμβαίνει και με τη μνήμη του Θεού: Όταν δηλαδή η μνήμη του Θεού κυριαρχήσει στην ψυχή, χάνεται κάθε μάταιη ενθύμηση από την καρδιά. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Πάντοτε να μνημονεύεις τον Θεό, για να σε θυμηθεί και Αυτός, όταν περιπέσεις σε κάποιο κακό. Αυτός που δεν θυμάται και δεν σκέφτεται τον Θεό, κρατάει μίσος κατά του πλησίον του. Αντίθετα, όποιος θυμάται τον Θεό, δεν μνησικακεί και αγαπάει κάθε άνθρωπο. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Ότι συμβαίνει στο ψάρι, όταν εξέρχεται από το νερό, το ίδιο συμβαίνει και στον νου, ο οποίος εξέρχεται από την μνήμη του Θεού και σκορπίζεται στα πράγματα του κόσμου. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Ο γνήσιος Χριστιανός, σε κάθε ενέργεια του κατευθύνεται από την ενθύμηση του Θεού και τις εντολές Του και όταν βρίσκεται σε αμηχανία και όταν αναπαύεται και όταν σηκώνεται και όταν τρώει και όταν πίνει, όλη την ημέρα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τίποτε ο Θεός δεν επιζητεί τόσο πολύ, όσο το να είμαστε διαρκώς προσηλωμένοι σ' Αυτόν. Αν συνέχεια ενθυμούμαστε τον Θεό, δεν μπορούμε να έχουμε μνήμη της αμαρτίας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τίποτε δεν συντελεί τόσο στην σωτηρία του ανθρώπου, όσο το να έχει κανείς διαρκώς το βλέμμα του στραμμένο προς τον Θεό. Εάν μπροστά στους ανθρώπους, ντρεπόμαστε και διστάζουμε να διαπράξουμε την αμαρτία, πόσο περισσότερο εξασφαλισμένοι θα είμαστε κατά της αμαρτίας, εάν πάντα μπροστά μας, έχουμε την παρουσία του Θεού. Θα ντρεπόμασταν να την διαπράξουμε... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Αν βλέπουμε πάντοτε με το νου μας τον Θεό και αν στρέφουμε πάντοτε προς Αυτόν τη σκέψη μας, όλα θα μας φανούν εύκολα, όλα υποφερτά, όλα θα τα υπομείνουμε με ευκολία, όλα θα τα ξεπεράσουμε... Όταν όμως δεν έχουμε στη μνήμη μας το Θεό, όπως πρέπει να την έχουμε, τότε όλα γίνονται δύσκολα. Δίκαια λοιπόν, θα μπορούσε να μας πει ο Κύριος: ''Μέ ξέχασες εσύ, θα σε ξεχάσω και εγώ''. Και γίνεται διπλό το κακό. Και εμείς λησμονούμε τον Θεό και ο Θεός εμάς. Αυτά τα δύο, αν και αλληλοεξαρτόμενα, όμως είναι δύο. Όταν ενθυμόμαστε τον Θεό, αυτό μας ωθεί να επιλέγουμε τα αγαθά, ενώ όταν μας θυμάται ο Θεός, αυτό μας ελκύει και μας οδηγεί στην τελειότητα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Μην χωρίζετε την καρδιά σας από το Θεό, αλλά να επιμένετε και να την φυλάγετε πάντοτε μαζί με τη μνήμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού· ώσπου να φυτευτεί το όνομα του Κυρίου μέσα στην καρδιά και τίποτε άλλο να μην σκέφτεται αυτή, για να δοξαστεί μέσα σας ο Χριστός. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να ξεχάσουμε την κακία. Να απομακρύνουμε την αρπακτική σκέψη. Να μην ξαναδεχτούμε κακό λογισμό. Αλλά και τα προηγούμενα αμαρτήματα, να φροντίσουμε να ξεχαστούν. Πώς όμως μπορούμε να ξεχάσουμε το κακό; Όταν έχουμε την μνήμη του Θεού και των αγαθών Του. Αν συνέχεια θυμόμαστε τον Θεό, δεν μπορούμε να έχουμε μνήμη της αμαρτίας. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Θυμήσου το πάθος του Σωτήρος, πόσες ταπεινώσεις υπέμεινε για χάρη μας. Τί υπέστη όταν Του φορούσαν την χλαμύδα και Του έβαζαν το αγκάθινο στεφάνι και Του έδιναν ραπίσματα; Τί υπέφερε, όταν Τον χτυπούσαν στο κεφάλι με το καλάμι και όταν Τον περιέφεραν εδώ και εκεί, τα αιμοβόρα εκείνα σκυλιά; Τί υπέφερε, όταν Τον οδηγούσαν γυμνό στο Σταυρικό πάθος και Του εγκατέλειπαν όλοι οι μαθητές. Ο ένας Τον πρόδωσε, ο άλλος Τον αρνήθηκε και όλοι το σκάσανε και στεκόταν μόνος γυμνός, ανάμεσα στο συρφετό εκείνο;... (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όταν έχουμε συνεχή μνήμη του Θεού, φεύγουν μακριά από την ψυχή μας τα ρυπαρά πάθη και γίνεται το καθαρό κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Όπου όμως δεν υπάρχει μνήμη Θεού, εκεί κυριαρχεί το σκοτάδι και η δυσωδία και γίνεται κάθε αισχρό έργο. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
  • Μακάριος είναι αυτός, που έχει πάντοτε μέσα του τη μνήμη του Θεού, διότι θα είναι ολόκληρος σαν ουράνιος άγγελος πάνω στη γη, που υπηρετεί με φόβο και αγάπη τον Κύριο. (ΆγιοςΕφραίμοΣύρος)
  • Υπάρχει ένας νοητός πόλεμος που γίνεται μέσα μας, που είναι πιο φοβερός από τον αισθητό πόλεμο. Και πρέπει ο εργάτης της ευσέβειας να τρέχει νοερά προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, για να θησαυρίσει τελείως μέσα στην καρδιά του τη μνήμη του Θεού σαν μαργαριτάρι ή πολύτιμο λίθο. (Όσιος Φιλόθεος ο Σιναϊτης)
  • Όλη η φροντίδα του αντιπάλου μας έγκειται στο να απομακρύνει τον λογισμό μας από τη μνήμη του Θεού, από τον φόβο και την αγάπη μας προς Αυτόν. (ΆγιοςΜακάριοςοΑιγύπτιος)
  • Η φιλαυτία, η φιληδονία και η φιλοδοξία διώχνουν από την ψυχή τη μνήμη του Θεού. Η φιλαυτία γεννά αφάνταστα κακά, κι όταν λείψει η μνήμη του Θεού, τότε σηκώνεται μέσα μας η ταραχή των παθών. (Άγιος Θεόδωρος Εδέσσης)
  • Αν κατορθώσει ο νους σου να βλέπει διαρκώς τον Θεό και μ' αυτήν την ενόραση να γίνεται όλη η εσωτερική σου κατεργασία, τότε μόνο θα βγεις νικητής στον αγώνα του κακού. (Μέγας Αρσένιος)
  • Όπως συμβαίνει με την βροχή που όσο περισσότερο πέφτει στη γη τόσο την μαλακώνει, έτσι και τη γη της καρδιάς μας τη χαροποιεί και την ευφραίνει το Άγιο όνομα του Χριστού όσο περισσότερο το φωνάζουμε και το επικαλούμαστε. (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)
  • Από τη συνεχή μνήμη και επίκληση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και αν δεν αμελούμε την αδιάκοπη νοερή δέησή μας προς Αυτόν και την αδιάσπαστη νήψη και την εργασία της προσοχής, δημιουργείται στο νου μας μία Θεία κατάσταση. Όταν φτάσει ο νους σε τέτοια κατάσταση, τότε ζητάει τους εχθρούς δαίμονες, όπως το λαγωνικό ζητάει το λαγό μέσα στις λόχμες. Και το λαγωνικό ζητάει τον λαγό για να τον φάει, ενώ ο αγωνιστής νους, τον εχθρό για να τον αφανίσει... (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)
  • Ο ήλιος περνώντας πάνω από τη γη, κάνει την ημέρα. Και το άγιο και σεβάσμιο όνομα του Κυρίου Ιησού, όταν λάμπει συνεχώς μέσα στη διάνοια, θα γεννήσει αναρίθμητες έννοιες λαμπρές σαν τον ήλιο. (ΆγιοςΗσύχιοςοΠρεσβύτερος)
  • Ο Χριστός θα κατοικήσει στην καρδιά μας, όταν η μνήμη του Θεού στερεωθεί στον νου μας. Τότε έρχεται μέσα μας η αγάπη προς τον Θεό, που μας παρακινεί να εφαρμόσουμε τις εντολές Του και απ' αυτές πάλι, συντηρείται διαρκώς η μνήμη του Θεού μέσα μας. (ΜέγαςΒασίλειος)
  • Είναι αδύνατον να εκτραπείτε από το σωστό δρόμο, αν η ψυχή σας δεν λησμονήσει τον Θεό. Ο άνθρωπος χάνει τη συνεχή μνήμη του Θεού, αν γίνει επιλήσμων των ευεργεσιών Του και βρεθεί αναίσθητος απέναντι στον Ευεργέτη. (Μέγας Βασίλειος)
  • Πώς οι Απόστολοι μπορούσαν να προσεύχονται αδιάλειπτα; Σε όλες τις εκδηλώσεις τους, είχαν την σκέψη τους στον Θεό και ζούσαν διαρκώς αφοσιωμένοι σε Αυτόν. Αυτή η εσωτερική τους διάθεση, αποτελούσε αδιάλειπτη προσευχή. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού, ακόμη και αν κανείς τον βιάζει. Γιατί όπως είναι σκοτισμένος από την σκληρότητα των παθών, χάνει την πνευματική του αίσθηση. Γι' αυτό η επιθυμία της ευχής δεν έχει πού να τυπώσει τη σφραγίδα της, ώστε ο νους να διατηρεί αλησμόνητα τα λόγια της ευχής, επειδή η μνήμη της διάνοιας σκληραίνει από την ωμότητα των παθών. Αν όμως η ψυχή είναι ελεύθερη από αυτά τα πάθη, ακόμη και αν για λίγο λησμονήσει το ποθούμενο όνομα, αμέσως ο νους μεταχειρίζεται την ενεργητικότητά του και ξαναπιάνει γερά το πολυπόθητο εκείνο και σωτήριο θήραμα. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Εκείνος που θέλει να καθαρίσει τον χρυσό, αν για λίγο αφήσει τη φωτιά να σταματήσει, σκληραίνεται πάλι το μετάλλευμα που καθαρίζει. Έτσι και εκείνος που άλλοτε θυμάται το Θεό και άλλοτε όχι, εκείνο που νομίζει ότι αποκτά με την προσευχή το χάνει με την απραξία. Το χαρακτηριστικό του ανθρώπου που αγαπά την αρετή είναι να αφανίζει πάντοτε, με τη μνήμη του Θεού, ό,τι γήινο υπάρχει στην καρδιά, ώστε σιγά-σιγά το κακό να αφανιστεί τελείως από τη φωτιά της μνήμης του αγαθού και η ψυχή να επανέλθει με μεγαλύτερη δόξα στη φυσική της λαμπρότητα. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Όσοι μελετούν ακατάπαυστα στο βάθος της καρδιάς τους το άγιο και ένδοξο όνομα του Χριστού, αυτοί μπορούν να βλέπουν κάποτε και το φως του νου τους. Και τούτο επειδή, όταν αυτό το άγιο όνομα κρατείται με πολλή επιμονή από τη διάνοια, κατακαίει όλη την ακαθαρσία που σκεπάζει την ψυχή. Η ψυχή το αισθάνεται αυτό έντονα, γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά που κατακαίει (Δευτ. 4,24). Και με αυτό ο Κύριος προσκαλεί την ψυχή σε μεγάλη αγάπη της δόξας Του. Γιατί όταν πολυκαιρίσει το ένδοξο και πολυπόθητο αυτό όνομα με τη μνήμη του νου στη θέρμη της καρδιάς, μας προξενεί οπωσδήποτε συνήθεια να αγαπούμε την αγαθότητά Του, χωρίς να υπάρχει πια κανένα εμπόδιο. Αυτό είναι το πολύτιμο μαργαριτάρι (Ματθ. 13,46), το οποίο μπορεί κανείς να αποκτήσει αφού πουλήσει όλη την περιουσία του και για την εύρεση του οποίου να έχει μια ανέκφραστη χαρά. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Όποιος έδωσε όλη την επιθυμία του στην απόλαυση των παρόντων, εκείνος δύσκολα πλέον μπορεί να θυμάται το Θεό ή τις εντολές Του. Εμείς λοιπόν ας προσηλώνομε τον νου μας πάντοτε στο βάθος της καρδιάς μας, έχοντας ακατάπαυστη τη μνήμη του Θεού και ας ζούμε σαν τυφλοί στον απατηλό και ψεύτικο αυτό βίο. Γιατί γνώρισμα πνευματικής φιλοσοφίας είναι το να διατηρούμε πάντοτε χωρίς φτερά τον έρωτα των ορατών. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Όποιος έχει τον νου του συνέχεια στον Θεό, τότε και να μην προσεύχεται, (είναι σαν να) προσεύχεται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μνήμη Θεού σημαίνει ότι ο νους είναι στον Θεό, ζει ο άνθρωπος τον Θεό, οπότε βλέπει παντού τον Θεό. Αυτός που κατορθώνει να έχει συνέχεια τον νου του στον Θεό, αισθάνεται συνέχεια την παρουσία του Θεού και συγκλονίζεται από ευγνωμοσύνη, γιατί όλα τα βλέπει ως ευλογία του Θεού. Μια ματιά να ρίξει γύρω του, καταλαβαίνει, ότι ο Θεός παρακολουθεί όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά και όλο το σύμπαν και στις πιο μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες. Όπου να κοιτάξει, βλέπει τα μεγαλεία του Θεού. Ρίχνει μια ματιά στον ουρανό και αλλοιώνεται από την παρουσία του Θεού. Ρίχνει μια ματιά στην γη, βλέπει τα πουλιά, τα δένδρα και βλέπει τον Θεό, τον Δημιουργό τους. Αυτό είναι και προσευχή, είναι και μνήμη του Θεού. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Να έχετε τον νου σας συνέχεια στον Θεό, να σκέφτεστε τον Θεό. Να λέτε την ευχή, να μιλάτε με τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος κάνει αυτήν την εργασία, κατ' αρχάς νιώθει λίγο την αγάπη του Θεού και αργότερα, όσο προχωράει, την νιώθει όλο και πιο πολύ. Ο νους του βρίσκεται μόνιμα πλέον στον Θεό και δεν τον συγκινεί τίποτε το γήινο και μάταιο. Στην καρδιά του φουντώνει η αγάπη προς τον Θεό, γεμίζει και δεν θέλει πια να σκέφτεται τίποτε άλλο, εκτός από τον Θεό. Αδιαφορεί για όλα τα του κόσμου, ούτε να κοιμηθεί και να φάει ενδιαφέρεται, κάνει άσκηση και μετάνοιες και σκέφτεται συνέχεια τον Ουράνιο Πατέρα. Βλέπεις, όσοι ασχολούνται με εφευρέσεις, απορροφούνται από την επιστήμη. Πού είναι όμως, η δική μας απορρόφηση από τον Χριστό; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όποιος σκέφτεται τον Χριστό, τότε σκέφτεται και τον πλησίον και µετά σκέφτεται και τα ζώα και όλη τη φύση. Έχει τον σταθµό του ανοιχτό και µόλις πάρει το µήνυµα, τρέχει να βοηθήσει. Όποιος όμως δεν σκέφτεται τον Θεό, εκείνος σκέφτεται μόνο τον εαυτόν του. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πάντα να μνημονεύεις τον Θεό και έτσι η διάνοιά σου γίνεται ουρανός. (Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
  • Τίποτε άλλο δεν είναι πιο φοβερό από την μνήμη του θανάτου, ούτε πιο θαυμάσιο από την μνήμη του Θεού. Η πρώτη προξενεί σωτήρια λύπη, ενώ η άλλη χαρίζει ευφροσύνη, όπως λέει ο Προφήτης: «Σκέφτηκα το Θεό και ένιωσα ευφροσύνη». Και ο σοφός λέει: « Έχε στο νου σου τα τελευταία σου και δεν θα αμαρτήσεις». Είναι αδύνατο να κάνει κάποιος κτήμα του το δεύτερο, αν δε λάβει προηγουμένως πείρα, της στρυφνότητας του πρώτου. (Άγιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος)
  • Η ζωηρή μνήμη του θανάτου, λιγοστεύει τα φαγητά. Και όταν περικόβονται με ταπείνωση τα φαγητά, κόβονται μαζί και τα πάθη. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
  • Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η μνήμη του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι. Και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η Χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
  • Αν κρατείς ειρηνικά στο νου σου τη μνήμη του Θεού, τότε βλέπεις τους ληστές δαίμονες που προσπαθούν να την αφαιρέσουν κρυφά. Γιατί εκείνος που προσέχει με ακρίβεια τους λογισμούς του, αντιλαμβάνεται εκείνους που θέλουν να μπουν και να τον μολύνουν. Οι κακοί λογισμοί ταράζουν το νου, για να γίνει μετέωρος, φουσκωμένος και αργός. Εκείνοι όμως που γνωρίζουν την κακία τους, μένουν ατάραχοι, προσευχόμενοι στόν Κύριο. (ΆγιοςΗσαϊαςοΑναχωρητής)
  • Να νοιώθεις τον Κύριο πάντα παρόντα. Εκείνος θα σε διδάσκει πως θα μιλήσεις και πότε θα σωπάσεις. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όταν ξεχάσεις τον Θεό, τότε θ' αρχίσεις να σκέπτεσαι πονηρά και να ενεργείς παράνομα. (ΆγιοςΚύριλλοςΙεροσολύμων)
  • Αν θέλεις να έχεις διαρκώς τη μνήμη του Θεού στην σκέψη σου, μην απωθείς ως άδικες τις θλίψεις που σου έρχονται, αλλά δέξου τες γιατί πρέπει στη ζωή σου να συμβούν. Η υπομονή σου σε κάθε δύσκολο και δυσάρεστο συμβάν, ανακινεί και ανανεώνει την μνήμη του Θεού, δια μέσω αυτού του γεγονότος. Κάθε αθέλητη θλίψη να σου γίνεται αφορμή να θυμάσαι το Θεό και έτσι ποτέ δεν θα σου λείψει αφορμή προς μετάνοια. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Χωρίς μνήμη Θεού, αληθινή γνώση δεν υπάρχει. Η πνευματική γνώση χωρίς τη μνήμη του Θεού είναι νόθος. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Μνήμη Θεού είναι πόνος της καρδιάς για χάρη του σεβασμού προς τον Θεό. Ο καθένας που λησμονεί το Θεό, τρέφεται στις ηδονές του βίου και γίνεται αναίσθητος. Όταν θυμάσαι τον Θεό, να πολλαπλασιάζεις τις δεήσεις σου προς Αυτόν, ώστε αν Τον ξεχάσεις, να σε θυμηθεί. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Ο Ιησούς ας είναι το γλυκό μελέτημα της καρδιάς σου· ο Ιησούς ας είναι το εντρύφημα της γλώσσας σου· ο Ιησούς ας είναι η αναπνοή σου και ποτέ να μην χορταίνεις επικαλούμενος τον Ιησού. Διότι από αυτή τη συνεχή και γλυκύτατη μνήμη του Ιησού θα φυτευτούν, θα αυξηθούν και θα γίνουν μεγάλα δένδρα στη καρδιά σου οι 3 μεγάλες εκείνες αρετές: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
  • Αν δεν μπορούμε να βλέπουμε τον Κύριο και με τους οφθαλμούς του σώματος, μπορούμε όμως να Τον βλέπουμε διαρκώς με τα μάτια της διανοίας, αν είμαστε σε πνευματική εγρήγορση. Μπορούμε μάλιστα, όχι απλώς να Τον βλέπουμε, αλλά και να καρπωνόμαστε μεγάλα αγαθά. Διότι αυτή η θέα είναι αναίρεση κάθε αμαρτίας, καθαίρεση κάθε πονηρού πράγματος, απομάκρυνση κάθε κακού. Αυτή η θέα είναι ποιητική κάθε αρετής, γεννητική καθαρότητος και απαθείας, παρεκτική αιωνίου ζωής και ατελείωτης βασιλείας. (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)
  • Η αδιάλειπτη μνήμη του ονόματος του Χριστού, είναι φάρμακο αναιρετικό όχι μόνο όλων των παθών, αλλά και αυτής της ίδιας της πράξεως. Όπως δηλ. ο γιατρός βάζει το φάρμακο ή το έμπλαστρο πάνω στο τραύμα του αρρώστου και αυτό ενεργεί, χωρίς να συνειδητοποιεί ο άρρωστος πως γίνεται, έτσι και το όνομα του Θεού, όταν το αναφέρουμε, καταργεί όλα τα πάθη χωρίς να καταλαβαίνουμε το πως. (Μέγας Βαρσανούφιος)
  • Κάθε αναφορά του νου και της καρδιάς προς το Θεό είναι πραγματική προσευχή. Εάν καθώς εργάζεστε ενθυμείστε τον Θεό, αυτό αποτελεί προσευχή. Η διαρκή μνήμη του Θεού, θα πλημμυρίσει την καρδιά σου, μια ανέκφραστη ειρήνη. (Άγιος Θεοφάνης ο 'Εγκλειστος)
  • Πώς είναι δυνατόν με τις κοσμικές απασχολήσεις, να έχει κανείς ζωντανή μέσα του την μνήμη του Θεού; Είναι αυτό δυνατόν, εάν δημιουργήσετε την συναίσθηση, ότι διαρκώς κάνοντας υπακοή στις εντολές του Θεού. Έχετε επίσης την σκέψη, ότι ο Θεός παρακολουθεί διαρκώς την εργασία σας. Έτσι θα εργάζεστε πάντοτε με προσοχή και θα ενθυμείστε τον Κύριο. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Όποιος στον ήλιο κάθεται για πολλή ώρα, ζεσταίνει το σώμα του, έτσι και όποιος σκέφτεται πολύ τα Θεία και τον ίδιο τον Θεό, ζεσταίνει την ψυχή του. (Άγιος Θεοφάνης ο 'Εγκλειστος)
  • Αγωνιστείτε, ενώ συναναστρέφεστε με άλλους και φροντίζετε για τις βιοτικές υποθέσεις, συγχρόνως να σκέπτεστε το Θεό και να έχετε την συναίσθηση, ότι βρίσκεται κοντά σας και σας κατευθύνει σύμφωνα με το Άγιό Του θέλημα. Έτσι, δεν θα διασπάστε στην εσωτερική σας εργασία. Η διάσπαση αυτή, είναι η πρώτη επιτυχία του διαβόλου. Η δεύτερη επιτυχία του είναι η προσκόλληση της καρδιάς σε κάτι το γήινο και η αιχμαλωσία των αισθημάτων και των σκέψεων σ' αυτό. Αυτή είναι χειρότερη επιτυχία του εχθρού. Ο τρόπος για να αποφύγετε τις παγίδες αυτές είναι ένας: Να μην απομακρύνετε η προσοχή από τον Κύριο και την συναίσθηση της παρουσίας Του. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
  • Είναι αλήθεια, ότι για να διατηρείτε την μνήμη του Θεού, απαιτείται κόπος και αγώνας. Να τον αναλάβετε αποφασιστικά! Στην αρχή αυτού του αγώνα, δεν θα μπορείτε να θυμάστε τον Κύριο, περισσότερο από 10 στιγμές την ημέρα. Προς το τέλος του όμως (του αγώνα αυτού), δεν θα μπορέιτε να Τον ξεχνάτε, περισσότερο από 10 στιγμές την ημέρα. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
  • Η νοερή μελέτη του Θεού, ίσως με την πρώτη σκέψη, να θεωρηθεί εργασία παράξενη, μονότονη, καταθλιπτική. Στην πραγματικότητα όμως, είναι μία εργασία που δίνει ανυπολόγιστους πνευματικούς καρπούς. Δεν μπορείς να διανοηθείς, πόσα πνευματικά πλούτη θα κληρονομησεις κάποτε, αν αποκτήσεις την συνήθεια της αδιάλειπτης μνήμης του Θεού. Ο νους και η καρδιά του αρχαρίου, δεν μπορούν να συλλάβουν, όσα ετοίμασε ο Θεός, για εκείνους που Τον αγαπούν, όχι μόνο στην άλλη ζωή, αλλά και σε τούτη, όπου μπορούμε να πάρουμε μια γεύση της μελλοντικής μακαριότητας... (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Για να είναι ο νους μας απόλυτα προσηλωμένος στην μνήμη του Θεού, πρέπει να αποκτήσουμε τις εξής 3 αρετές: α) την αγάπη σ' Αυτόν και τους ανθρώπους β) την εγκράτεια και γ) την αδιάλλειπτη προσευχή. Η αγάπη θα εξορίσει την οργή, η εγκράτεια θα εξασθενίσει την σαρκική επιθυμία και η προσευχή θα διώξει όλους τους βλαβερούς λογισμούς. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
  • Αποκλειστική επιδίωξη των δαιμόνων είναι, να απομακρύνουν το νου μας από την μνήμη του Θεού. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
  • Ω, πόσο πικρές και προσβλητικές Σου είναι οι αμαρτίες μου, Χριστέ μου, Θεέ και Σωτήρα μου! Δέχτηκες ραπισμούς, μαστιγώσεις, εμπτυσμούς. Στο κεφάλι Σου φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι, Σταυρώθηκες στο Σταυρό για χάρη μου. Κρεμάστηκες στο Σταυρό, υπόφερες απίστευτα βάσανα, για να με σώσεις, από τα πικρά και αβάσταχτα βάσανα της κολάσεως. Θα έπρεπε πιο συχνά να φέρνω στον νου μου, αυτή Σου την αυτοθυσία και τα πάθη Σου, για να μην αμαρτάνω, αλλά να επιδίδομαι με ζήλο στην αρετή, να Σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά, να τηρώ τις σωτήριες εντολές Σου. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Επειδή αποσπάσαμε τον νου μας από την θεωρία του Θεού, αιχμαλωτιζόμαστε στα σαρκικά πάθη. (Αββάς Θεωνάς)
  • Ο νους μας να είναι προσκολλημένος στον Θεό και στα Θεία νοήματσ. Σε αυτόν τον σταθερό σκοπό, πρέπει πάντοτε να αποβλέπει η καρδιά μας. Ο,τιδήποτε το διαφορετικό, όσο μεγάλο και αν είναι αυτό, πρέπει να το θεωρούμε δευτερεύον, άσχετο ή ακόμα και επιζήμιο. (Αββάς Μωϋσής)
  • Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι κάθε φορά που αποκρυνόμαστε από κοντά Του και δεν έχουμε στραμμένα τα νοερά μάτια της ψυχής μας προς Αυτόν, έχουμε πέσει πολύ χαμηλά και έχουμε χάσει Εκείνον, που είναι το Ύψιστο Αγαθό. Γιατί και η στιγμαία παρέκκλισή μας από την νοερά ενατένιση του Προσώπου του Χριστού, λογαριάζεται ως πορνεία... (ΑββάςΜωϋσής)
  • Όταν ο Κύριος λέει στην Μάρθα, ότι ασχολείται και αγωνιά για τόσα πολλά πράγματα, ενώ μόνο ένα χρειάζεται, φανερώνει, ότι το κύριο αγαθό είναι η πνευματική ενασχόληση δηλ. η απασχόληση του νου με τα Ιερά και Θεία νοήματα και η ενατένιση του Προσώπου Του και όχι η πρακτική εργασία, όσο αξιέπαινη και αποδοτική και αν είναι. Δηλώνει ακόμα, ότι η κοινωνία με τον Κύριο είναι στην πραγματικότητα έργο απλό, μοναδικό και αποκλειστικό και ότι ελάχιστα πράγματα μας είναι απαραίτητα. "Ένα μόνο χρειάζεται", για να πετύχουμε την τέλεια μακαριότητα... (Αββάς Μωϋσής)
  • Μέσα στην διαρκής μνήμη του Θεού, βρίσκεται όλο το αποκορύφωμα της τελειότητας. (Αββάς Γερμανός)
  • Για να κρατάτε πάντα τον νου σας στην μνήμη του Θεού, πρέπει να προφέρετε διαρκώς την εξής παρακλητική φράση: "Ο Θεός εις την βοήθειάν μου πρόσχες. Κύριε εις το βοηθησαί μοι σπεύσον" (δηλ. Σώσε με Θεέ μου, Κύριε τρέξε γρήγορα να με βοηθήσεις) (Ψαλμ. 69,2). Ας είναι ο ατίχος αυτός, η διαρκής προσευχή μας τόσο, για να απελευθερωθούμε από τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες μας, όσο και να προφυλαχτούμε από την υπερηφάνεια όταν ευημερούμε. (ΑββάςΙσαάκ)
  • Επιβάλλεται να πιέζουμε τον εαυτό μας στην ευχή. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν, που να κρατεί ο άνθρωπος την μνήμη του στον Θεό. (Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός)
  • Γέροντα, πώς μπορώ να τηρώ τον νου με τόσες μέριμνες που έχω στο Μοναστήρι; Απάντηση: Όταν όλα γίνονται εις δόξαν Θεού, αυτό είναι τήρησις νοός. (ΓέρονταςΙωσήφο Βατοπαιδινός)
  • Πρέπει πάντοτε να έχουμε μνήμη Θεού. Και ό,τι πρόκειται να κάνουμε, η να πούμε, η να σκεφτούμε, πρέπει να ερωτούμε τον εαυτόν μας: «Αρέσει αυτό στον Θεό; Είναι καλό;» Και η φωνή του Θεού, η συνείδηση, θα μας απαντήσει μέσα μας, αν είναι καλό η όχι. Γι' αυτό και τώρα που αρχίζετε τον πνευματικό αγώνα, να βάλετε καλή αρχή, για να είναι και το τέλος καλό. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
  • Να θυμάσαι πάντοτε τον Θεό, τον θάνατο, την Κρίση, τον Παράδεισο. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
  • Ο άνθρωπος που έχει το Θεό νοερώς κοντά του, λαμβάνει από το Θεό εξυπνάδα πνευματική και διάκριση, αλλιώς έρχεται σε αναισθησία και αμελεί τα καθήκοντά του. (ΓερόντισσαΜακρίναΒασσοπούλου)
  • Αν είχαμε αυτήν την μνήμη, την δυνατότητα δηλ. να βλέπαμε με τα μάτια της ψυχής μας, ότι ο Θεός μας παρακολουθεί, μας ακούει, μας κατανοεί εσωτερικά, θα είχαμε πολύ μεγάλη προσοχή και θα αποφεύγαμε την αμαρτία. Πόσος φόβος θα υπήρχε τότε μέσα στην ψυχή μας!... (ΓέρονταςΕφραίμτης Αριζόνας)
  • Πρόσεχε το μυαλό να μην σου φεύγει εδώ και εκεί, αλλά κόλλησέ το σφιχτά στο το όνομα του Χριστού. (ΓέρονταςΕφραίμτης Αριζόνας)
  • Όταν ο άνθρωπος πιστέψει και βιώσει πραγματικά, ότι ο Θεός τον παρακολουθεί όλες του τις σκέψεις και ότι ο εσωτερικός του κόσμος είναι διάφανος και γνωστός στον αόρατο κόσμο, τότε βρίσκεται στα όρια της αγιότητας. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
  • Αυτός που δεν ξεχνάει τον Θεό, αλλά τον θυμάται συνεχώς, έχοντας διδάσκαλό του τον Χριστό, ο Οποίος είναι νομοθέτης και του αποκαλύπτει μυστικά το θέλημά Του. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
  • Γιατί νήστευαν οι Άγιοι, όχι μόνο τις διατεταγμένες νηστείες, αλλά έφθαναν στο σημείο, να μην μπορούν να περπατήσουν, να αρρωσταίνουν, να σκουληκιάζει το σώμα τους και πολλοί να πεθαίνουν; Για να μην φεύγει ο νους τους από τους Αγγέλους, τους Αγίους και τον Θεό. Διότι εάν σκέφτομαι την υγεία μου, τι πρέπει να φάω και πόσο, τότε αφήνω τον βασιλιά και ασχολούμαι με τις κοπριές. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
  • Η ζωή μας είναι κουραστική και φορτωμένη με χίλια δύο θέματα που μας απασχολούν. Εμείς, ας Τον θυμηθούμε έστω 10 φορές την ημέρα και να πούμε με αγάπη: Χριστέ μου! Όχι για να Τον παρακαλέσουμε για την φτώχεια μας, για τη μάνα μας, για την αρρώστιά μας, για την επιτυχία μας. Όχι! Να Τον παρακαλέσουμε να μπει στην καρδιά μας. Δεν μπορούμε 10 φορές την ημέρα; Αν το νοιώσουμε και Τον καλούμε έστω 2 φορές την ημέρα, ύστερα από έναν μήνα θα γλυκαθούμε και θα τον ζητάμε 10 φορές, ύστερα 20 φορές, ύστερα θα αρχίσουμε να Τον νοιώθουμε μέσα στην καρδιά μας... (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
  • Όταν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε συχνά ένα πρόσωπο, αρχίζουμε και να το αγαπάμε. Κατά αυτόν τον τρόπο και εμείς, να σκεφτόμαστε διαρκώς τον Κύριο. Η καρδιά μας θα φλογιστεί και θα θερμανθεί, οι λογισμοί μας θα συγκεντρώνονται σε ένα σημείο και τα πάντα θα τα κάνουμε με την καρδιά μας. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
  • Ο Θεός, μας υπενθυμίζει με διάφορους τρόπους την παρουσία του. Εμείς ωστόσο, Την λησμονούμε σύντομα, ειδικά όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά για μας. Λησμονούμε ότι είμαστε εδώ για μικρό μονάχα χρονικό διάστημα και νομίζουμε ότι θα είμαστε για πάντα· όταν όμως μας βρίσκουν αναποδιές, κλαίμε, «έλεος Κύριε» αναφωνούμε. Γι' αυτό πρέπει να προσπαθούμε σκληρά να αλλάξουμε το χαρακτήρα μας προς το καλύτερο... (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
  • Όπως ο Χριστός στη Γεθσημανή και στο Γολγοθά ζούσε ακατάπαυστα με τη σκέψη του Πατρός, έτσι και εμείς οφείλουμε να ζούμε κάθε στιγμή με την σκέψη του Θεού, αλλά περισσότερο του Χριστού παρά του Πατρός, επειδή δια του Υιού ερχόμαστε στον Πατέρα. Στην πράξη η ζωή γίνεται Χριστοκεντρική. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
  • Αν ζεις με την σκέψη στον Κύριο, θα λάμπεις σαν λαμπερό φως. (ΓέρονταςΙερώνυμος Verendyakin)
  • Ας πάρουμε ένα πεντάχρονο παιδάκι που παίζει στο δωμάτιο ή στην αυλή του σπιτιού. Οπωσδήποτε το μυαλό του παιδιού είναι στο παιχνίδι. Υποσυνείδητα όμως, το μυαλό του είναι αλλού τοποθετημένο. Είναι, στο ότι η μητέρα του είναι στο σπίτι, γι΄αυτό και παίζει εν ασφαλεία. Από την στιγμή όμως που αντιληφτεί, ότι η μητέρα του έφυγε από το σπίτι, τότε δεν μπορεί πια να παίξει ήσυχα και αρχίζει να κλαίει και να φωνάζει: ''Την μαμά μου θέλω!''. Αυτό είναι...!!! Έτσι και εμείς, σε ο,τιδήποτε πράττουμε και κάνουμε, χωρίς αυτό να μας εμποδίζει, να έχουμε μία συνειδητή και μία υποσυνείδητη μνήμη, της παρουσίας του Θεού, να έχουμε την αίσθηση, ότι είμαστε ''δεμένοι'' με τον Θεό. Μ' αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε συνεχώς στην μνήμη και στην αγάπη του Θεού. Αυτό θα πει αδιάλειπτη προσευχή. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
  • Όποια στιγμή και αν θυμηθείς τη σχέση σου με τον Θεό, την όλη αναφορά που πρέπει να έχεις στον Θεό, όποια στιγμή θυμηθείς τα της ψυχής σου και σκεφτείς πως είσαι, μπορείς αμέσως να βάλεις αρχή. Δεν υπάρχει τίποτε που να σε εμποδίζει και μπορείς κάθε στιγμή να το κάνεις αυτό... (π. ΣυμεώνΚραγιόπουλος)
  • Όταν όλα πηγαίνουν καλά, ξεχνάμε τον Κύριο. Και όταν αρχίζουν τα προβλήματα, τότε Τον θυμόμαστε! Είμαστε και εμείς σαν τα άμυαλα παιδάκια, που όταν είναι χορτάτα και δεν έχουν καμμιά δυσκολία, το ρίχνουν στο παιχνίδι και ξεχνούν τους γονείς τους, όταν όμως πεινάσουν ή πέσουν και χτυπήσουν πουθενά, τότε τρέχουν κλαίγοντας στους γονείς και ζητούν βοήθεια. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
  • Ενθυμάσαι το Χριστό, όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση ευτυχίας και ευημερίας; Τότε θα σε θυμηθεί και ο Χριστός, όταν βρεθείς σε δύσκολες καταστάσεις στη ζωή σου. (Είπε Γέρων)
  • Να θυμάσαι πάντα τον Κύριο. Όταν όμως ξεχάσεις τον Θεό, τότε θ' αρχίσεις να σκέπτεσαι πονηρά και να ενεργείς παράνομα και αμαρτωλά. (Είπε Γέρων)
  • Είτε πέφτεις να κοιμηθείς, είτε σηκώνεσαι ή οτιδήποτε άλλο κάνεις, εάν έχεις τον Θεό μπροστά στα μάτια σου, σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να σε φοβίσει ο εχθρός και εάν ο λογισμός με τον τρόπο αυτό μείνει σταθερά προσηλωμένος στον Θεό, τότε και η δύναμη του Θεού θα μείνει μέσα σ΄αυτόν. (Είπε Γέρων)
  • Ο άνθρωπος που έχει προσηλωμένο το βλέμμα του στο Χριστό, καθιστά τα αδύνατα, να γίνονται δυνατά. Ο άνθρωπος όμως, που δεν έχει το νου του στο Χριστό και είναι αλλού τα ενδιαφέροντά του, αρχίζει να βυθίζεται στο βόρβορο της αμαρτίας. (Παναγόπουλος)
  • Όπως η βελόνα της πυξίδας, οπουδήποτε και αν την στρέψεις, ''βλέπει'' πάντα στον Βορρά, έτσι και εμείς ο,τιδήποτε και αν μας συμβαίνει, το βλέμμα μας να είναι πάντα στον Χριστό. (Παναγόπουλος)
  • Εάν φύγει από την μνήμη σου ο Θεός, τότε φεύγει και η αγάπη από την καρδιά σου.
  • Πρέπει πάντοτε να έχουμε μνήμη Θεού. Και ό,τι πρόκειται να κάνουμε, ή να πούμε, ή να σκεφτούμε, πρέπει να ερωτούμε τον εαυτό μας: «Αρέσει αυτό στον Θεό; Είναι καλό;» Και η φωνή του Θεού, η συνείδηση, θα μας απαντήσει μέσα μας αν είναι καλό ή όχι. Γι' αυτό και τώρα πού αρχίζετε τον πνευματικό αγώνα, να βάλετε καλή αρχή, για να είναι και το τέλος καλό..
  • Εμείς μπορει να κάνουμε τις διακοπές μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πνευματική μας τροφή δεν πρέπει να κάνει διακοπές! Όπου και να είμαστε, ό,τι και να κάνουμε, δεν ξεχνάμε τον Ιησού Χριστό. Δοξάζουμε, υμνούμε, ευχαριστούμε Τον μοναδικο Σωτηρα των ψυχών μας.
  • Όλες οι σκέψεις κουράζουν, εκτός από τη σκέψη του Θεού.
  • Πρέπει πάντοτε να έχουμε μνήμη Θεού. Και ό,τι πρόκειται να κάνουμε, ή να πούμε, ή να σκεφτούμε, πρέπει να ερωτούμε τον εαυτό μας: «Αρέσει αυτό στον Θεό; Είναι καλό;» Και η φωνή του Θεού, η συνείδηση, θα μας απαντήσει μέσα μας αν είναι καλό ή όχι. Γι' αυτό και τώρα πού αρχίζετε τον πνευματικό αγώνα, να βάλετε καλή αρχή, για να είναι και το τέλος καλό...
  • Μερικοί τον Θεό, Τον έχουν σαν ομπρέλλα, που τη θυμούνται όταν βρέχει και την ξεχνούν σε μια γωνία, όταν ο καιρός είναι καλός.
  • Αν είσαι ανήσυχος, ταραγμένος, είναι γιατί ξέχασες,

να αποθέσεις τη ζωή σου στα χέρια του Θεού!

Αν είσαι απογοητευμένος, είναι γιατί ξέχασες,

ότι ο Θεός μπορεί τα πάντα!

Αν είσαι θυμωμένος, είναι γιατί ξέχασες,

ότι ο Θεός είναι η ειρήνη!

Αν είσαι ψυχραμένος, είναι γιατί ξέχασες,

ότι ο Θεός είναι αγάπη!

Αν είσαι άρρωστος ψυχικά, είναι γιατί ξέχασες,

ότι ο Θεός είναι η υγεία!