Περί πνευματικού νόμου

  • Πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται. [Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις.] (Κατά Ματθαίον 26,52)
  • Ο βάλλων λίθον εις ύψος επί κεφαλήν αυτού βάλλει, και πληγή δολία διελεί τραύματα. Ο ορύσσων βόθρον εις αυτόν εμπεσείται, και ο ιστών παγίδα εν αυτή αλώσεται. Ο ποιών πονηρά εις αυτόν κυλισθήσεται, και ου μη επιγνώ πόθεν ήκει αυτώ. [Εκείνος που ρίχνει πέτρα ψηλά πάνω από το κεφάλι του, το κατευθύνει εναντίον της κεφαλής του. Έτσι και εκείνος, που χτυπά δολίως τον πλησίον του, επιφέρει τραύματα στον εαυτό του. Εκείνος που σκάπτει λάκκο για τον άλλον, θα πέσει ο ίδιος μέσα. Και όποιος στήνει παγίδα εις βάρος άλλων, θα συλληφθεί μ' αυτήν ο ίδιος. Τα κακά, τα οποία μηχανεύεται και πράττει σε βάρος άλλων κάποιος, θα επιπέσουν πάνω του χωρίς και ο ίδιος να γνωρίζει, από που και πως επήλθαν εναντίον του. (Σοφία Σειράχ 27,25-27)
  • Εκζητούντα δε κακά, καταλήψεται αυτόν. [Εκείνον όμως, ο οποίος επιζητεί να πράττει τα κακά σε βάρος των άλλων, αυτά τα κακά θα επιπέσουν επί της κεφαλής του και θα τον συντρίψουν.] (Παροιμίες 11,27)
  • Ο ορύσσων βόθρον τω πλησίον εμπεσείται εις αυτόν, ο δε κυλίων λίθον εφ' εαυτόν κυλίει. [Εκείνος που σκάβει λάκκον για τον άλλον, θα πέσει ο ίδιος μέσα σε αυτόν. Και εκείνος που κυλίει λίθον, για να συνθλίψει τον άλλον, θα δεχθεί τον ίδιον τον λίθον πάνω στον εαυτόν του και θα συντριβεί.] (Παροιμίες 26,27)
  • Θέλεις να μην ακούς κακά σε βάρος σου; Τότε λοιπόν, ούτε και εσύ να λες κακά σε βάρος του άλλου. Θέλεις να σε ελεούν; Τότε και εσύ κάνε ελεημοσύνες. Θέλεις να τύχεις συγγγνώμης; Τότε και εσύ δίδε συγχώρεση. Θέλεις να σε επαινούν; Να επαινείς πρώτα εσύ. Θέλεις να μην σε εκμεταλλεύονται; Να μην αδικείς εσύ. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Τότε θα υπάρξουν οι μεγαλύτερες ανταποδόσεις από τη ζωή: όταν ενώ κάναμε μύρια καλά στους εχθρούς, ανταμειφθήκαμε με τα αντίθετα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Στη ζωή αυτή εφαρμόζεται σ`όλους ο νόμος της ανταποδόσεως, γι' αυτό και οι ενάρετοι δοκιμάζουν θλίψεις, ενώ οι άδικοι απολαμβάνουν αγαθά. Οι πρώτοι τιμωρούνται εδώ για τις λίγες αμαρτίες τους και έτσι δεν θα στερηθούν τον παράδεισο. Οι δεύτεροι αμείβονται εδώ, για τις λίγες καλές τους πράξεις και θα τιμωρούνται αιώνια, για την πολλή κακία τους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όπως στην φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι. Ας πούμε, όταν πετάει κανείς ένα βαρύ αντικείμενο ψηλά, με όσο περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξει, με τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα πέσει κάτω και θα συντριβή. Αυτός είναι φυσικός νόμος. Στην πνευματική ζωή, όσο περισσότερο υψώνεται κανείς με την υπερηφάνειά του, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η πνευματική του πτώση και ανάλογα με το ύψος της υπερηφανείας του θα συντριβεί. Γιατί ο υπερήφανος ανεβαίνει, φθάνει σε ένα σημείο και μετά πέφτει και σπάζει τα μούτρα του - «ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται». Αυτός είναι πνευματικός νόμος. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους φυσικούς και στους πνευματικούς νόμους: Ενώ οι φυσικοί νόμοι δεν έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος δεν μπορεί να τους αλλάξει, οι πνευματικοί νόμοι έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος μπορεί να τους αλλάξει, γιατί έχει να κάνει με τον Δημιουργό και Πλάστη του, τον Πολυεύσπλαχνο Θεό. Αν δηλαδή καταλάβει αμέσως το ανέβασμα της υπερηφανείας του και πει: «Θεέ μου, εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου και υπερηφανεύομαι· συγχώρεσέ με!», αμέσως τα σπλαχνικά χέρια του Θεού τον αρπάζουν και τον κατεβάζουν απαλά κάτω, χωρίς να γίνει αντιληπτή η πτώση του. Έτσι δεν συντρίβεται, αφού προηγήθηκε η καρδιακή συντριβή με την μετάνοια που έδειξε. Το ίδιο ισχύει και για το «μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβης», που λέει το Ευαγγέλιο. Αν δηλαδή «έδωσα μάχαιρα», κανονικά πρέπει να ξοφλήσω με μάχαιρα. Όταν όμως συναισθάνομαι το σφάλμα μου, με μαχαιρώνει η συνείδησή μου και ζητάω συγχώρηση από τον Θεό, τότε πλέον παύουν να λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι και δέχομαι από τον Θεό την αγάπη Του σαν βάλσαμο. Αν δεν ταπεινωνώμαστε, θα λειτουργούν σ' εμάς συνεχώς οι πνευματικοί νόμοι, μέχρις ότου καμφθεί ο εγωισμός μας. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν οι πνευματικοί λειτουργούν αμέσως σε κάποιον τότε πρέπει να καταλάβει ο άνθρωπος αυτός, ότι η αγάπη του Θεού τον προστατεύει, γιατί ξοφλάει και δεν θα τα πληρώσει όλα μαζεμένα, δηλ. αφαιρείται ένα μέρος από τα βάσανα της κολάσεως.. Όταν όμως δεν λειτουργούν, αυτό είναι επικίνδυνο, γιατί δείχνει ότι είναι απομακρυσμένο το παιδί του Θεού. Υπάρχουν μερικοί, που επειδή έφθασαν στην δαιμονική υπερηφάνεια, δεν παθαίνουν τίποτε, δεν τους πιάνει ο πνευματικός νόμος, αλλά η πτώση τους θα είναι κατευθείαν στην κόλαση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μπορεί σε μια οικογένεια ο παππούς ή η γιαγιά να έκαναν αδικίες και αυτοί να είναι καλά. Όμως τα παιδιά ή τα εγγόνια τους παιδεύονται. Αρρωσταίνουν και αναγκάζονται να δίνουν στους γιατρούς, όσα μαζεύτηκαν με αδικίες, για να εξοφλήσουν οι παππούδες τους. Κάποτε σε μια γνωστή μου οικογένεια, συνέβαιναν πολλές δοκιμασίες. Είχε αρχίσει από τον αρχηγό της οικογενείας αρρώστια βαρειά, ταλαιπωρία, έμεινε κατάκοιτος λίγα χρόνια και μετά πέθανε. Στην συνέχεια πέθανε η γυναίκα του και ύστερα τα παιδιά του, το ένα κοντά στο άλλο. Πρόσφατα πέθανε και το τελευταίο, το πέμπτο παιδί. Από πολύ πλούσια οικογένεια που ήταν, κατήντησε η πιο φτωχή, γιατί πουλούσαν τα κτήματα όσο-όσο, για να πληρώνουν γιατρούς και διάφορα έξοδα. Απορούσα γι' αυτήν την οικογένεια: ''Πώς συμβαίνουν τόσες αρρώστιες και ατυχήματα σ' αυτούς!'' Στα άτομα της οικογένειας που γνώρισα, δεν φαινόταν η καλή περίπτωση, δηλαδή να τους δοκιμάζει ο Θεός σαν εκλεκτούς, αλλά μάλλον να λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι του Θεού. Για να είμαι πιο σίγουρος, προσπάθησα να μάθω από αξιόλογα γεροντάκια, συμπατριώτες τους και έμαθα τα εξής: Ο άνθρωπος αυτός είχε βρει μια σχετική περιουσία από τον πατέρα του, αλλά στην συνέχεια την αύξησε με αδικίες. Δηλαδή, εάν του ζητούσε μια χήρα δανεικά, για να παντρέψει την κόρη της και θα του τα έδινε όταν θα αλώνιζε, αυτός της ζητούσε ένα οικόπεδο που είχε. Και εκείνη πάνω στην ανάγκη το έδινε όσο-όσο. Άλλος του ζητούσε δάνειο να πληρώση την Τράπεζα και θα του το επέστρεφε μόλις μάζευε τα βαμβάκια. Εκείνος του ζητούσε ένα χωράφι που είχε και στην ανάγκη ο άλλος το έδινε όσο-όσο, για να μην τον κυνηγήσει η Τράπεζα. Άλλος του ζητούσε λίγα δανεικά, για να πληρώσει τους γιατρούς και αυτός του ζητούσε την αγελάδα που είχε. Εκείνος ο καημένος την έδινε όσο-όσο. Με αυτόν τον τρόπο, μάζεψε μια μεγάλη περιουσία. Όλος όμως ο γογγυσμός των πονεμένων ανθρώπων, χτύπησε όχι μόνο σ' αυτόν και στην γυναίκα του, αλλά και στα παιδιά του ακόμη. Έτσι λειτούργησαν οι πνευματικοί νόμοι και έκαναν και εκείνοι το ίδιο, για να πληρώσουν δηλαδή τους γιατρούς και τα έξοδα από τις αρρώστιες, τα ατυχήματα κ.λπ., πουλούσαν όσο-όσο τα κτήματα και από πολύ πλούσιοι έγιναν φτωχοί και ένας-ένας έφυγαν όλοι. Ο Θεός φυσικά θα τους κρίνει με την πολλή Του αγάπη και δικαιοσύνη ανάλογα. Οι άλλοι πάλι που αναγκάστηκαν, πάνω στην ανάγκη που βρίσκονταν, να πουλήσουν ό,τι είχαν, για να ξεχρεώσουν χρέη σε γιατρούς κ.λπ. και φτώχεψαν, θα ανταμειφτούν για την αδικία που δοκίμασαν ανάλογα. Βέβαια και οι άδικοι εξοφλούν και αυτοί ανάλογα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν δεν θέλεις να υποφέρεις κακά, μην θέλεις και να κάνεις κακά, γιατί το ένα ακολουθεί το άλλο. Ό,τι σπείρει ο άνθρωπος, τούτο και θα θερίσει. Όταν λοιπόν εκουσίως σπέρνουμε τα πονηρά και έπειτα ακουσίως τα θερίζουμε, οφείλουμε να θαυμάζουμε τη δικαιοσύνη του Θεού. (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)
  • Αν δεν θέλεις να κακοπαθείς, μην θέλεις να κακοποιείς. Γιατί το ένα ακολουθεί αναπόφευκτα το άλλο. Επειδή ό,τι σπείρει ο άνθρωπος, τούτο και θα θερίσει. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
  • Γνωρίζουμε ότι η Θεία Πρόνοια που συγκρατεί τα όντα ενυπάρχει σ' αυτά ως θείος κανόνας και νόμος. Αυτή, κατά δίκαιη κρίση, εκείνους που φάνηκαν αχάριστοι απέναντι στο Θεό για τα άφθονα αγαθά που τους έδωσε, τους παιδαγωγεί με τη στέρηση των αγαθών ώστε να γίνουν ευγνώμονες, και με τα αντίθετά τους οδηγεί σε συναίσθηση και αναγνώριση Αυτού που χαρίζει τα καλά. Γιατί η οίηση για την αρετή, όταν μένει ατιμώρητη, γεννά το νόσημα της υπερηφάνειας που κάνει την προαίρεση του ανθρώπου να είναι αντίθετη με το Θεό. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Στο εκείνον που υψηλοφρονεί, δίκαια επέρχεται η εγκατάλειψη (της Χάρης)• παραχώρηση δηλ. να ενοχλείται από τους δαίμονες κατά τη θεωρία, για να συναισθανθεί την φυσική ασθένειά του και να γνωρίσει καλά τη Θεία δύναμη και Χάρη που τον σκεπάζει και κατορθώνει κάθε αγαθό και να ταπεινωθεί και να απομακρύνει εντελώς το αλλόκοτο και παρά φύση υπερήφανο φρόνημα, ώστε να μην επέλθει σ' αυτόν η άλλη οργή, η αφαίρεση δηλαδή των χαρισμάτων που του δόθηκαν, αφού θα έχει ταπεινωθεί και θα έχει έρθει σε συναίσθηση Εκείνου που χορηγεί τα καλά. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
  • Μην προκαλέσεις πόνο ή θλίψη ή πικρία, για να μην επιστραφούν αυτά πάνω σου. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
  • Να θυμάσαι, πως ο νόμος του Θεού, ενεργεί πάντα στον κόσμο. Σύμφωνα με αυτόν, κάθε καλή πράξη ανταμείβεται εσωτερικά, ενώ κάθε κακή τιμωρείται. Το κακό συνοδεύεται από δοκιμασίες και καρδιακή στενότητα, ενώ το καλό από ειρήνη, χαρά και άνοιγμα της καρδιάς. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Η έντονη θλίψη που προκαλείς αθέλητα στην καρδιά του αδελφού σου, θα γυρίσει σε σένα, σύμφωνα με τον απαρέγκλιτο νόμο της ανταπαδοτικότητας. "Εν τω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν" (Ματθ. 7,2). Αν δεν θέλεις να σε πλήξει η θλίψη, μην την προκαλείς στους άλλους. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Όταν επαινείς τον ευλαβή γείτονά σου, είναι σαν να υμνείς τον Θεό. Αν του κάνεις καλό, το καλό γυρίζει σε σένα, γιατί όλοι μας είμαστε ένα σώμα. Όταν κάνεις καλό στον πλησίον σου, κάνεις τον Θεό οφειλέτη σου, γιατί ο πλησίον σου είναι εικόνα του Θεού. Κάνοντας καλό σε έναν Χριστιανό, κάνεις το Χριστό οφειλέτη σου, γιατί οι Χριστιανοί είναι το σώμα Του, τα μέλη Του. Δανείζοντας έναν Χριστιανό, δανείζεις στο Άγιο Πνεύμα, γιατί οι Χριστιανοί είναι ναοί του Αγίου Πνεύματος. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Όσα περισσότερα δίνεις, τόσο περισσότερα θα σου στείλει ο Θεός. Αυτός είναι ο νόμος του Θεού: "Εν τω μέτρω μετρείτε, αντιμετρηθήσεται υμίν". (Ματθ. 7,2) (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
  • Στενοχώρησες τον πλησίον; Περίμενε από κάποιον να πάθεις το ίδιο. Άρπαξες, αδίκησες, συκοφάντησες, κακολόγησες; Περίμενε την ανταπόδοση αυτών. Γιατί ό,τι λογής σπείρει ο άνθρωπος, τέτοια και θα θερίσει. (Αββάς Παλλάδιος)
  • Εκείνος, που επιθυμεί το κακό του συνανθρώπου του, κάνει τελικά κακό στον ίδιο τον εαυτόν του. Και εκείνος, που αγαπά ακόμα και τον εχθρό του, στην πραγματικότητα ευεργετεί τον ίδιο τον εαυτόν του. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
  • Ο πνευματικός νόμος, είναι η περιεκτική Θεία δικαιοσύνη και οικονομία που διοικεί και κυβερνά γενικώς την κτίση, ιδιαιτέρως όμως τα λογικά όντα. (Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός)
  • Αν ξεφτιλίσεις κάποιον, θα ξεφτιλιστείς και εσύ από τον Θεό. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
  • Ο Ιακώβ εξαπάτησε τον πατέρα του Ισαάκ και μετά από χρόνια με την σειρά του, απατήθηκε και αυτός από τα παιδιά του. (Σπυρίδων Αντωνίου)
  • Ό,τι κάνεις στους γονείς σου, θα το βρεις από τα παιδιά σου! (Ευρυπίδης)
  • Όποιος κάνει κακό στον άλλον, βρίσκεται άλλος που τον πληρώνει και αυτόν.
  • Ό,τι στέλνουμε στη ζωή των άλλων, επανέρχεται στη δική μας ζωή.
  • Το κακό που σχεδιάζεις να στείλεις το πρωί στο σπίτι του γείτονα, το βράδυ επιστρέφει στη στέγη σου.
  • Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος του μέσα.
  • Όποιο χορτάρι γελάς, στην πόρτα σου φυτρώνει.
  • Μην κλωτσάς τα γονικά σου, θα το βρεις από τα παιδιά σου.
  • Το δέντρο που περιγελάς στον κήπο σου φυτρώνει.
  • Μάχαιρα έδωσες και μάχαιρα θα λάβεις
  • Με το ραβδί που κρατάει κανείς, συχνά τον δέρνουν.
  • Ό,τι κάνεις βρίσκεις.
  • Πριν 6-7 χρόνια μια γυναίκα αποφάσισε να προχωρήσει και να δημιουργήσει μια σχέση. Εκείνος ήταν γλυκομίλητος, ταπεινός, γεμάτος αγάπη. Άνθρωπος φτωχός, μα με ταπείνωση... Εκείνη τον είδε, του άρεσε. Αποφάσισε να του μιλήσει. Πήρε το θάρρος, τον βρήκε. Εκείνος δέχτηκε. Όλα έδειχναν να κυλούν μια χαρά. Ώσπου στον αρραβώνα επάνω, εκείνος κατά παραχώρηση Θεού, απέκτησε μια σπάνια ασθένεια στην καρδιά και έκανε δύο χειρουργεία απανωτά....
    Εκείνη αμέσως άρχισε να σκέφτεται λογικά: "Και τι θα γίνει; Πώς μπορώ να μείνω μαζί του; Τι με νοιάζει που είναι τόσο γλυκός και καλός; Αφού είναι φτωχός! Δεν έχει καν αυτοκίνητο! Άμα πεθάνει τι θα γίνω εγώ; Και άμα γεννήσω και παιδιά; Πώς θα τα μεγαλώσω"; Εκείνος το αντιλαμβανόταν, το ένιωθε πως εκείνη δυσκολευόταν, αλλά δεν την πίεσε. Της έδωσε ελευθερία. Κι εκείνη, παρόλο που αυτός ήταν ακόμη στο νοσοκομείο τον παράτησε κι έφυγε.
    Μετά από λίγες βδομάδες γνώρισε έναν άλλο άντρα που ήταν υγιής. Είχε και αυτοκίνητο και δουλειά και απ' όλα! Πάλι με τη λογική τα κοίταξε εκείνη. Ωφελιμιστικά. Πέρασαν λίγους μήνες μαζί. Αρραβωνιάστηκαν. Παντρεύτηκαν. Έκαναν και 3 παιδιά μέσα σε 4 χρόνια, τα 2 πρώτα δίδυμα. Και στον τέταρτο χρόνο επάνω ο άντρας της αιφνιδιαστικά, σε τροχαίο πέταξε για τα λημέρια τα ουράνια...!!!
    Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο πρώτος άντρας, αποθεραπεύτηκε από την σπάνια αρρώστεια και ακόμη και τώρα (7 χρόνια μετά) είναι μια χαρά....
  • Ένας δασοφύλακας φονεύτηκε από άγνωστο κυνηγό. Η χήρα του, ανέθρεψε όσο μπορούσε καλύτερα το μοναχοπαίδι της, Ομβέρτο. Όταν μεγάλωσε ο Ομβέρτος ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του. Μια μέρα κυνηγώντας με άλλους, σημάδεψε ένα μεγάλο ελάφι, που ξέφυγε όμως και κρύφτηκε πίσω από κάτι πρασινάδες. Στην δεύτερη εκπυρσοκρότηση, ακούστηκε ανθρώπινη φωνή: ''Θεέ μου, έλεος! Με χτύπησαν...''. Έτρεξαν όλοι επί τόπου να δουν. Ένας γέρος κυνηγός κείτονταν καταματωμένος. Με σπασμένη από την οδύνη φωνή, ο Ομβέρτος ζήτησε συγγνώμη για το ακούσιο έγκλημα. ''Όχι παιδί μου, είπε ο γέρος. Κάποτε σκότωσα από κακία και εγώ έναν άνθρωπο, σ' αυτό εδώ το ίδιο μέρος. Ήταν ο πατέρας σου. Χωρίς να το θέλεις, πήρες πίσω το αίμα του πατέρα σου. Εγώ σου ζητώ συγγνώμη!...''Λίγες στιγμές κατόπιν, η ψυχή του γέρου έφευγε για την αιωνιότητα!