Περί αρρώστιας

  • Ίδευγιήςγέγονας·μηκέτιαμάρτανε, ίναμηχείρονσοιτιγένηται. [Έγινες υγιής· μην αμαρτάνεις πλέον, για να μην σου συμβεί κάτι το χειρότερο.] (ΚατάΙωάννην 5,14)
  • Ασθενείτιςενυμίν; Προσκαλεσάσθωτουςπρεσβυτέρουςτηςεκκλησίας, καιπροσευξάσθωσανεπ' αυτόναλείψαντεςαυτόνελαίωεντωονόματιτουΚυρίου. Καιηευχήτηςπίστεωςσώσειτονκάμνοντα, καιεγερείαυτόνοΚύριος·καναμαρτίαςηπεποιηκώς, αφεθήσεταιαυτώ. [Είναι κανείς μεταξύ σας ασθενής; Ας προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και ας προσευχηθούν πάνω απ' αυτόν και στον Θεόν, αλείβοντάς τον με λάδι στο όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή αυτή, που θα εμπνέεται από την πίστη και θα γίνεται με πίστη, θα θεραπεύσει και θα σώσει τον άρρωστο από την σωματική ασθένεια και θα τον σηκώσει ο Κύριος από το κρεββάτι της αρρώστιας· και εάν ο ασθενής έχει κάνει αμαρτίας, θα του συγχωρηθον εκ μέρους του Θεού.] (Ιακώβου 5,14)
  • Καιτηυπερβολήτωναποκαλύψεωνίναμηυπεραίρωμαι, εδόθημοισκόλοψτησαρκί, άγγελοςσατάν, ίναμεκολαφίζηίναμηυπεραίρωμαι. ΥπέρτούτουτριςτονΚύριονπαρεκάλεσαίνααποστήαπ' εμού·καιείρηκέμοι·αρκείσοιηχάριςμου·ηγαρδύναμίςμουενασθενείατελειούται. Ήδισταουνμάλλονκαυχήσομαιενταιςασθενείαιςμου, ίναεπισκηνώσηεπ' εμέηδύναμιςτουΧριστού. [Και εξαιτίας του πολλού πλήθους των αποκαλύψεων, για να μην υπερηφανεύομαι, επέτρεψε ο Θεός και μου δόθηκε σκληρό αγκάθι στο σώμα, άγγελος δηλαδή του σατανά, για να με γρονθοκοπεί και να με ταλαιπωρεί, ανίατος ασθένεια για να μην το πάρω πάνω μου. Για την θλίψη και δοκιμασίαν αυτήν, τρεις φορές παρεκάλεσα τον Κύριο, να μου την απομακρύνει. Και ο Κύριος μου είπε: ''Σου αρκεί η Χάρις Μου· διότι η δύναμή Μου φαίνεται ολοένα και τελειοτέρα μέσα στην ανθρωπίνη αδυναμία με τα μεγάλα και θαυμαστά έργα που κατορθώνει''. Με πολύ μεγάλη εσωτερική γλυκύτητα και ευχαρίστησιν θα καυχώμαι περισσότερον δια τας ασθενείας μου, ώστε να μένω έτσι στην ταπεινοφροσύνην, για να κατοικήσει σε εμένα η δύναμη του Χριστού.] (ΠροςΚορινθίουςΒ' 12,7-9)
  • Κύριος έκτισεν εκ γης φάρμακα, και ανήρ φρόνιμος ου προσοχθιεί αυτοίς. [Ο Κύριος όρισε να φυτρώνουν φαρμακευτικά βότανα από τη γη και ο φρόνιμος άνθρωπος, δεν τα αποστρέφεται.] (Σοφία Σειράχ 38,4)
  • Τέκνον, εναρρωστήματίσουμηπαράβλεπε, αλλ' εύξαιΚυρίω, καιαυτόςιάσεταίσε. [Τέκνον μου, όταν αρρωστήσεις μην αδιαφορήσης για τον ιατρό και τα φάρμακα. Συγχρόνως όμως παρακάλεσε και τον Κυριον· και αυτός θα σε θεραπεύσει.] (ΣοφίαΣειράχ 38,9)
  • Ο αμαρτάνων έναντι του ποιήσαντος αυτόν εμπέσοι εις χείρας ιατρού. [Εκείνος ο οποίος αμαρτάνει ενώπιον του Δημιουργού του, θα ασθενήσει και θα περιέλθει στα χέρια του ιατρού.] (Σοφία Σειράχ 38,15)
  • Οφοβούμενοςεντολήν, ούτοςυγιαίνει. [Εκείνος που σέβεται και τηρεί την εντολή του Θεού, αυτός είναι και υγιής, σωματικά και ψυχικά.] (Παροιμίες 13,13)
  • Ώσπερόξοςέλκειασύμφορον, ούτωςπροσπεσόνπάθοςενσώματικαρδίανλυπεί.[Όπως το ξύδι είναι επιβλαβές και προκαλεί πόνο ριπτόμενο σε ανοιχτή πληγή, έτσι και μια απροσδόκητος σωματική ασθένεια φέρνει λύπη στην καρδιά.] (Παροιμίες 25,20)
  • Να φοβόμαστε όχι την εξωτερική ασθένεια, αλλά τα αμαρτήματα, εξαιτίας των οποίων προήλθε η ασθένεια. Να φοβόμαστε την ασθένεια της ψυχής και όχι του σώματος. (Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας)
  • Να φιλοσοφείς την αρρώστια... και να την θεωρείς παιδαγωγία για το συμφέρον σου... Άφησε το σώμα να πάσχει τα δικά του, αφού οπωσδήποτε, ή τώρα ή αργότερα, θα διαλυθεί σύμφωνα με τον φυσικό νόμο. Την ψυχή όμως κράτα την ψηλά, και με τους λογισμούς να βρίσκεσαι μαζί με τον Θεό. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Πονώ στην αρρώστιά μου, αλλά χαίρομαι. Η χαρά αυτή είναι η χαρά του Χριστού, που γεμίζει την ψυχή του δοκιμαζόμενου πιστού, γι' αυτό και είναι ανεξήγητη για τον άνθρωπο που δεν πιστεύει στον Χριστό. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
  • Ο Θεός δίνοντας μια κακιά αρρώστια στον άνθρωπο, του κόβει την αμαρτία. Έτσι ή θα έχει ελαφρότερη κόλαση ή θα σωθεί αν μετανοήσει. (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Αν επισκεφθείς γιατρό και θελήσεις να ρωτήσεις, θα μάθεις ότι όλες σχεδόν οι αρρώστιες, έχουν αιτία την πολυφαγία. Από που γεννιούνται οι παντός είδους αρρώστιες και οι διαστροφές των μελών; Δεν είναι απ' αυτό, από το ότι δηλαδή, ξεπερνώντας την ανάγκη, φορτώνουμε με βαρύ φορτίο την κοιλιά μας; (ΙερόςΧρυσόστομος)
  • Πάντοτε ο Θεός όταν αμαρτήσει η ψυχή, τιμωρεί το σώμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Όσο περισσότερο παθαίνει το σώμα, τόσο και πιο αγαθές ελπίδες έχει η ψυχή. Και γίνεται λαμπρότερη, όπως ακριβώς το χρυσάφι, που παραμένει περισσότερο στην φωτιά. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Η αμαρτία είναι φοβερό πράγμα και καταστρέφει την ψυχή. Πολλές φορές μάλιστα το κακό ξεχειλίζει, και επεκτείνεται και στο σώμα. Αυτό συμβαίνει για τον έξης λόγο: Συνήθως, όταν η ψυχή μας υποφέρει, εμείς παραμένουμε αναίσθητοι, ενώ όταν το σώμα πάθει, έστω και μικρή βλάβη, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να θεραπεύσουμε την αρρώστια, επειδή ακριβώς την αισθανόμαστε. Γι' αυτό πολλές φορές ο Θεός τιμωρεί το σώμα για τα αμαρτήματα της ψυχής, ώστε με την πληγή του κατωτέρου (δηλαδή του σώματος), να τύχει κάποιας θεραπείας και το ανώτερο, δηλαδή η ψυχή. Πραγματικά, η αρρώστια θλίβει τον άνθρωπο, τον ταπεινώνει και τον κάνει να θυμηθεί τον Θεό. Καταφεύγοντας ο άνθρωπος στον Θεό, βρίσκει μαζί με την υγεία του σώματος και την υγεία της ψυχής. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Πρόσεχε τι είπε ο Χριστός στον παράλυτο: ''Δες, έγινες καλά, μην αμαρτάνεις πλεόν, για να μην σου συμβεί κάτι το χειρότερο'' (Ιωαν. 5,14). Τι πληροφορούμαστε απ' αυτά τα λόγια του Χριστού; α) Ότι το νόσημά του, ο άρρωστος το απέκτησε από τις αμαρτίες του β) ότι είναι αληθινός ο λόγος περί της κολάσεως και γ) ότι η τιμωρία είναι μακροχρόνια και διαρκής. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Ας μην δυσανασχετούμε, ούτε να δειλιάζουμε όταν μας συμβεί κάτι απροσδόκητο (αρρώστια), αλλά ας αφήνουμε Αυτόν που τα γνωρίζει καλά αυτά, να δοκιμάζει στην φωτιά την ψυχή μας, όσο καιρό θέλει. Διότι αυτό το κάνει, για το συμφέρον και την ωφέλεια των δοκιμαζόμενων... Ένας γιατρός είναι γιατρός, όχι μόνον όταν λούζει και τρέφει τον άρρωστο... αλλά και όταν καυτηριάζει και κόβει... Γνωρίζοντας λοιπόν, ότι ο Θεός είναι περισσότερο φιλόστοργος από όλους τους γιατρούς, μην εξετάζεις με περιέργεια, ούτε να ζητάς από Αυτόν λόγο για την θεραπεία. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Να μην σκανδαλιζόμαστε όταν βλέπουμε σπουδαίους και ενάρετους ανθρώπους να είναι άρρωστοι. Διότι κάτι τέτοιο συμβαίνει για το συμφέρον τους. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Είναι προτιμότερο να μείνουμε άρρωστοι, παρά να πέσουμε στην ασέβεια με την απαλλαγή μας από την αρρώστια. Να προτιμήσεις πολύ περισσότερο να υποφέρεις την αρρώστια, παρά να χάσεις την πίστη και την σωτηρία της ψυχής σου. Δεν σε αφήνει ο Θεός, όταν επιτρέπει να σε βρίσκουν στη ζωή πολλές αρρώστιες, αλλά αυτό το κάνει, γιατί θέλει να γίνεις λαμπρότερος. Να υπομένεις λοιπόν με καρτερία και υπομονή. (Ιερός Χρυσόστομος)
  • Και η αρρώστια είναι ωφέλιμη, όταν πρόκειται να συνετίσει τον αμαρτωλό, αλλά και η υγεία είναι βλαβερή, όταν γίνεται αφορμή για να αμαρτήσει εκείνος που την έχει. (Μέγας Βασίλειος)
  • Πολλές φορές οι ασθένειες είναι και τιμωρίες για τα αμαρτήματά μας, έρχονται όμως και για την επιστροφή μας στο σωστό δρόμο. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όπως δεν πρέπει να αποφεύγουμε την ιατρική επιστήμη, έτσι και δεν πρέπει να εναπαθέτουμε σ' αυτήν, όλες μας τις ελπίδες. Και όπως ασκούμε βέβαια την γεωργία, ζητούμε όμως τους καρπούς από τον Θεό και όπως δίνουμε το πηδάλιο στον καπετάνιο, προσευχόμαστε όμως στον Θεό να σωθούμε από το πέλαγος, έτσι ακριβώς βάζουμε στο σπίτι μας τον ιατρό να μας κάνει καλά, χωρίς να εγκαταλείψουμε την ελπίδα μας στον Θεό. (Μέγας Βασίλειος)
  • Ποιό πλοίο μπορεί να κυβερνήσει ευκολότερα ένας καπετάνιος και να το σώσει σε μια θαλασσοταραχή, το βαρυφορτωμένο ή εκείνο που έχει το κανονικό του φορτίο; Το βαρυφορτωμένο, δεν θα το βυθίσει μια μικρή τρικυμία; Έτσι και τα σώματα, όταν ταλαιπωρούνται με την πολλή τροφή, εύκολα υποκύπτουν στις αρρώστιες. Ενώ όταν τρέφονται ελαφρά, διατηρούν την καλή τους υγεία. Η πολυτέλεια και η ποικιλία των φαγητών δημιούργησε τα διάφορα είδη των ασθενειών. (Μέγας Βασίλειος)
  • Όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς Θεό, χωρίς γαλήνη, χωρίς εμπιστοσύνη, αλλά με άγχος, αγωνία, κατάθλιψη, απελπισία, αποκτάει ασθένειες σωματικές και ψυχικές. Όλες σχεδόν οι αρρώστιες, προέρχονται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας τον Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του. Με την αγιότητα αλλάζει ο άνθρωπος και φεύγουν τα ψυχικά τραύματα. (ΌσιοςΠορφύριοςο Καυσοκαλυβίτης)
  • Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε πολλές αρρώστιες. Πολλές φορές του λέω: «Χριστέ μου, η αγάπη σου δεν έχει όρια». Το πώς ζω, είναι ένα θαύμα. Μέσα στις άλλες μου αρρώστιες έχω και καρκίνο στην υπόφυση... Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι όμως σηκώνοντας τον Σταυρό του Χριστού με υπομονή... Πονάω πολύ, υποφέρω, αλλά είναι πολύ ωραία η αρρώστιά μου. Την αισθάνομαι ως αγάπη του Χριστού. Κατανύγομαι και ευχαριστώ τον Θεό! Είναι για τις αμαρτίες μου... Είμαι αμαρτωλός και προσπαθεί ο Θεός να με εξαγνίσει. Όταν ήμουν δεκαέξι χρονών παρακαλούσα τον Θεό να μου δώσει μια βαριά αρρώστια, έναν καρκίνο, για να πονάω για την αγάπη Του και να Τον δοξάζω μέσα από τον πόνο... Ο Θεός δεν λησμόνησε το αίτημά μου και μου έδωσε αυτήν την ευεργεσία μετά από τόσα χρόνια! Τώρα δεν παρακαλώ τον Θεό να μου πάρει αυτό που Του ζήτησα. Χαίρομαι που το έχω, για να γίνω και εγώ συμμέτοχος στα πάθη Του από την πολλή μου αγάπη. Έχω την παιδεία του Θεού. «Ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει». Η αρρώστια μου είναι μία ιδιαίτερη εύνοια του Θεού που με καλεί να μπω στο μυστήριο της αγάπης Του... Γι' αυτό δεν προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλά. Προσεύχομαι να με κάνει καλό. (ΌσιοςΠορφύριοςο Καυσοκαλυβίτης)
  • Έχω κάνει και εγώ έρευνα για τον καρκίνο και έχω βρει αρκετά στοιχεία. Ο καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθεις κάτι και σου πουν, ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, ν' αγαπήσεις τον κόσμο, να τ' αγαπήσεις όλα. Να είσαι όλο αγάπη και δοξολογία στο Θεό και να αγιάσει η ψυχή σου. Και όταν αγιάσει η ψυχή σου, όταν προσκολληθείς στο Θεό και γίνει ηρεμία, το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό και όλα τα συστήματα του οργανισμού θα ηρεμήσουν και τότε ο καρκίνος, αν δεν θεραπευθεί, τουλάχιστον θα μείνει εκεί πού βρίσκεται... Σου είπαν, ότι έχεις AIDS. Αλλά, όταν λένε έτσι, πρέπει να είσαι γεμάτος χαρά. Όχι, ''έχω αυτή την αρρώστια, συνεπώς θα πεθάνω...''. Τίποτα! Θα μελετήσεις την Γραφή. Θα δεις, ότι δεν υπάρχει θάνατος και ότι όποιος πιστεύει στα λόγια του Θεού, δεν πεθαίνει ποτέ! (ΌσιοςΠορφύριοςοΚαυσοκαλυβίτης)
  • Όλες οι ψυχικές αρρώστιες είναι δαιμονικές ενέργειες, που οφείλονται στις αμαρτίες μας. Να Εκκλησιάζεσαι πολύ τακτικά, να εξομολογείσαι συχνά και να Κοινωνείς και θα σου φύγουν όλες οι φοβίες και τα ψυχικά τραύματα που έχεις. (ΌσιοςΠορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Τα προβλήματα που έχει κάποιος στο νευρικό του σύστημα, οφείλονται σε ψυχολογικά αίτια. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Αν αφήσουμε το Χριστό να κατοικήσει σε ολόκληρη την ψυχή μας, τότε φεύγει η αμαρτία, φεύγει η στενοχώρια, φεύγει η αρρώστεια και πετάμε και τα φάρμακα. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Είναι κακό να είναι κανείς πολύ ευαίσθητος, γιατί με την στενοχώριά του, δημιουργεί διάφορες σωματικές αρρώστιες. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Μην νομίζεις, ότι τα φάρμακα κάνουν μόνο καλό στον οργανισμό του ανθρώπου. Κάνουν και κακό. Γιατί παίρνουμε τα φάρμακα; Επειδή αρρωσταίνουμε. Και γιατί αρρωσταίνουμε; Επειδή στενοχωριόμαστε. Και γιατί στενοχωριόμαστε; Επειδή αμαρτάνουμε. Αν όμως αφήσουμε το Χριστό να κατοικήσει σ' ολόκληρη την ψυχή μας, τότε φεύγει η αμαρτία, φεύγει η στενοχώρια, φεύγει η αρρώστια και πετάμε και τα φάρμακα. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Είναι εγωϊσμός - πονηρή ενέργεια - να νομίζεις, ότι ο Θεός θα κάνει, κατ' εξαίρεση από τους πολλούς, θαυματουργική επέμβαση για σένα και να αρνείσαι την ιατρική βοήθεια. Ο Θεός κάνει θαύματα και τώρα, αλλά εσύ δεν πρέπει να το προσδοκάς για σένα. Είναι εγωϊστική εξαίρεση. Άλλωστε και μέσω των γιατρών ο ίδιος ο Θεός ενεργεί. ''Ιατρούς και φάρμακα Κύριος έδωκεν'', λέει η Αγία Γραφή. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Το μυστικό στην ασθένεια είναι να αποκτήσουμε την Χάρη του Θεού. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Όταν είσαι άρρωστος να παρακαλάς τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και ο Θεός επειδή θα τον παρακαλάς ταπεινωμένος και πονεμένος θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. Να μην προσεύχεσαι με υστεροβουλία λέγοντας: ''Θεέ μου συγχώρησε τις αμαρτίες μου'' και το μυαλό σου να είναι προσκολλημένο στη σωματική σου ασθένεια. Μια τέτοια προσευχή δεν θα έχει αποτέλεσμα. Εσύ όταν προσεύχεσαι να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια και να την αποδέχεσαι σαν κανόνα για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς άφησέ τα στο Θεό και ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Να ξέρεις ότι ο πονοκέφαλος, μπορεί να δημιουργείται από τρεις αιτίες: α) είτε από το πολύ φαγητό β) είτε αν το στομάχι είναι πολλές ώρες άδειο και γ) είτε από έντονο στρες. Το άγχος πάλι κάνει πολύ κακό, παθαίνεις καρκίνο, καρδιά... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
  • Οι αρρώστιες βοηθούν τους ανθρώπους, να «εξιλεωθούν», όταν δεν έχουν αρετές. Μεγάλο πράγμα η υγεία, αλλά και το πνευματικό καλό που προσφέρει η αρρώστια, η υγεία δεν μπορεί να το δώσει! Είναι πολύ μεγάλη ευεργεσία, πολύ μεγάλη! Καθαρίζει τον άνθρωπο από την αμαρτία, και μερικές φορές του εξασφαλίζει και μισθό. Η ψυχή του ανθρώπου είναι σαν το χρυσάφι και η αρρώστια είναι σαν τη φωτιά που την καθαρίζει. Όταν το σώμα δοκιμάζεται, τότε η ψυχή αγιάζεται. Βλέπεις, και ο Χριστός είπε στον Απόστολο Παύλο: «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται». Όσο περισσότερο ταλαιπωρηθεί με κάποια αρρώστια ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο εξαγνίζεται και αγιάζεται, αρκεί να κάνει υπομονή και να την δέχεται με χαρά. Μερικές αρρώστιες θέλουν μόνο λίγη υπομονή, και τις επιτρέπει ο Θεός, για να πάρει ο άνθρωπος λίγο μισθό και να του αφαιρέσει ο Θεός μερικά κουσούρια. Γιατί η σωματική αρρώστια βοηθάει στην θεραπεία της πνευματικής αρρώστιας. Την εξουδετερώνει με την ταπείνωση που φέρνει. Ο Θεός όλα τα αξιοποιεί για το καλό! Ό,τι επιτρέπει είναι για το πνευματικό μας συμφέρον. Ξέρει τι χρειάζεται ο καθένας μας και μας δίνει κάποια αρρώστια, είτε για να ανταμειφθούμε, είτε για να εξοφλήσουμε αμαρτίες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες, δεν θα θέλαμε να γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε, για να πάρουμε μια καλύτερη θέση στον παράδεισο... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν ο Χριστός βλέπει ότι κάποιος αντέχει μια βαρειά αρρώστια, του την δίνει, ώστε με την λίγη ταλαιπωρία στην επίγεια ζωή να ανταμειφθεί πολύ στην Ουράνια, την Αιώνια, Ζωή. Υποφέρει εδώ, αλλά θα ανταμειφθεί εκεί, στην άλλη ζωή, γιατί υπάρχει Παράδεισος, υπάρχει και ανταμοιβή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Οι περισσότερες αρρώστιες από την στεναχώρια ξεκινούν. Επίσης το άγχος και οι νοθευμένες τροφές φέρνουν αρρώστια. Το καλύτερο φάρμακο για μια αρρώστια είναι η πνευματική χαρά, γιατί σκορπάει την Θεία Χάρη στην ψυχή. Η πνευματική χαρά έχει την μεγαλύτερη ιαματική δύναμη για όλες τις αρρώστιες. Είναι η Θεϊκή αλοιφή που επουλώνει τις πληγές, ενώ η στενοχώρια τις ερεθίζει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πολλές αρρώστιες που δεν βρίσκουν οι γιατροί από τι είναι, μπορεί να είναι από κατάρα. Τι να βρουν οι γιατροί, την κατάρα; Μια φορά μου έφεραν στο Καλύβι έναν παράλυτο. Ολόκληρος άνδρας, δεν μπορούσε να καθίσει. Το κορμί του ήταν τεντωμένο σαν ξύλο. Τον κουβαλούσε ένας στην πλάτη και ένας άλλος τον κρατούσε από πίσω. Του έβαλα δυο κούτσουρα και ακουμπούσε λίγο ο καημένος. Μου λένε αυτοί που τον συνόδευαν: «Από δεκαπέντε χρονών παιδί είναι σ' αυτήν την κατάσταση και έχουν περάσει δεκαοχτώ χρόνια από τότε». «Μα πώς στα καλά καθούμενα να το πάθει αυτό; είπα. Δεν μπορεί∙ κάτι συμβαίνει». Έψαξα από εδώ-από εκεί και βρήκα, ότι κάποιος τον είχε καταραστεί. Τι είχε συμβεί; Κάποτε πήγαινε με το αστικό στην σχολή του και καθόταν σε μια θέση τεντωμένος. Σε κάποια στάση μπήκε ένας ηλικιωμένος παπάς και ένα γεροντάκι και στάθηκαν όρθιοι δίπλα του. Τότε του είπε ένας: «Σήκω, να καθήσουν οι μεγάλοι». Αυτός τεντώθηκε ακόμη περισσότερο στο κάθισμα, χωρίς να δώσει σημασία. Οπότε το γεροντάκι που στεκόταν όρθιο του λέει: «Τεντωμένος να μείνεις και ποτέ να μην μπορείς να καθίσεις». Και η κατάρα έπιασε. Βλέπεις, είχε αναίδεια ο νέος. Σου λέει: «Γιατί να σηκωθώ, αφού την πλήρωσα την θέση;» Ναι, αλλά και ο άλλος πλήρωσε και είναι ηλικιωμένος, σεβάσμιος, και στέκεται όρθιος και εσύ είσαι μικρό παιδί, δεκαπέντε χρονών, και κάθεσαι. «Από αυτό είναι, του λέω. Κοίταξε να μετανοήσεις για να γίνεις καλά∙ χρειάζεται μετάνοια». Ο καημένος, μόλις το κατάλαβε λίγο και το αναγνώρισε, αμέσως τακτοποιήθηκε... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Με την αρρώστια πονάει το σώμα μας, το χωματόκτιστο αυτό σπίτι μας, αλλά έτσι θα αγάλλεται αιώνια ο νοικοκύρης του, η ψυχή μας, στο ουράνιο παλατάκι που μας ετοιμάζει ο Χριστός. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο άνθρωπος, όταν είναι τελείως καλά στην υγεία του, δεν είναι καλά. Καλύτερα να έχει κάτι. Αν δεν έχει κανείς υποχρεώσεις, να προτιμά αρρώστιες παρά υγεία. Από την υγεία του είναι χρεώστης, ενώ από την αρρώστια, όταν την αντιμετωπίζη με υπομονή, έχει να λάβει. Όταν ήμουν στο Κοινόβιο, είχε έρθει μια φορά ένας Άγιος Επίσκοπος, πολύ γέρος, ονόματι Ιερόθεος, που ασκήτευε στην Σκήτη της Αγίας Άννης. Την ώρα που έφευγε, όπως πήγε να ανεβεί στο ζώο, τραβήχτηκε το παντελόνι του και φάνηκαν τα πρησμένα του πόδια. Οι Πατέρες που πήγαν να τον βοηθήσουν, τα είδαν και τρόμαξαν. Εκείνος το κατάλαβε και τους είπε: «Αυτά είναι τα καλύτερα δώρα που μου έδωσε ο Θεός. Τον παρακαλώ, να μην μου τα πάρει...» (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Εγώ από την υγεία μου δεν είδα κανένα καλό, μόνο από τις αρρώστιες ωφελήθηκα. Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες, δεν με ωφέλησε η άσκηση που έκανα σαν μοναχός τόσα χρόνια. Πίστευα, ότι θα κατακτούσα τον Παράδεισο με το σπαθί μου, αλλά ο Θεός με τις αρρώστιες μου έδειξε, ότι με την ταπείνωση κατακτά κανείς τον Παράδεισο. Όταν ήμουν στα νοσοκομεία και είχα αιμοπτήσεις και μου έβαζαν σωλήνες στους πνεύμονες, σκεπτόμουν τι περνούσαν οι Μάρτυρες και ταυτόχρονα τα ζούσα, ενώ προηγούμενως μόνο τα διάβαζα, χωρίς να καταλαβαίνω τι περνούσαν. Οι θλίψεις είναι ωφέλιμες, γι' αυτό ζητώ από τον Θεό να μου δίνει υπομονή και αρρώστιες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ξέρετε πόσα χρόνια έχω άλλοτε υποφερτό πόνο και άλλοτε ανυπόφορο; Ο υποφερτός είναι μια μόνιμη κατάσταση. Πόσα τράβηξα πρώτα από την βρογχεκτασία και έπειτα με την εγχείρηση που έκανα! Έπειτα άρχισαν ιστορίες με τα έντερα. Ύστερα, μισή χρονιά την πέρασα με την δισκοπάθεια• πονούσα πολύ. Δεν μπορούσα να κάνω ούτε τις μετάνοιες που έκανα, αλλά δυσκολευόμουν και να εξυπηρετηθώ, ενώ χρειαζόταν να υπηρετήσω και τον κόσμο που ερχόταν. Στην συνέχεια μου παρουσιάστηκε κάτι σκληρό στην κοιλιά• μου είπαν ότι ήταν κήλη. Όταν κουραζόμουν, πονούσε και πρηζόταν πολύ. Μια μέρα, παραμονή του Αγίου Παντελεήμονος, ήταν πρησμένο και πονούσα. Έπρεπε όμως να πάω στην Σκήτη, στην ολονυκτία. Είπα: «θα πάω και ό,τι θέλει ας γίνει», γιατί έπρεπε να πάω. Στην διάρκεια της αγρυπνίας σκέφθηκα να καθίσω λίγο, αλλά είπα «αν κατεβάσω εγώ το στασίδι, για να καθίσω, θα το κατεβάσουν όλοι», οπότε προτίμησα να μην καθίσω καθόλου. Μετά από δώδεκα ώρες που κράτησε η αγρυπνία υπέθεσα, ότι θα χειροτερέψει πολύ. Όταν επέστρεψα στο Κελλί μου, δεν πρόλαβα καλά-καλά να μπω μέσα, χτύπησε το καμπανάκι. «Ε, Πάτερ, άνοιξε!», ακούω κάποιον να φωνάζει. Έβαλα τα γέλια. «Εντάξει, είπα, τώρα θα πάμε συνέχεια». Και πράγματι σε λίγο ήρθαν και άλλοι και άλλοι... Το βράδυ που τελείωσα με τον κόσμο, είδα ότι είχε εξαφανιστεί τελείως! Την άλλη ημέρα, ενώ είχα ξεκουραστεί, πάλι παρουσιάστηκε! Έπειτα με εμπόδιζε και με πονούσε, αλλά και το καμάρωνα κιόλας. Αφού ο Χριστός το ήξερε, ήξερε και ότι με βοηθάει, γι' αυτό το άφηνε. Πέντε χρόνια κράτησε αυτό. Ξέρεις τι δυσκολία; Πέρασε εκείνο, μετά άρχισε η αιμορραγία. «Ελκώδη κολίτιδα», μου είπαν. Άλλη ιστορία... Πάνε επτά χρόνια με αιμορραγίες, με πόνους... Εγώ χαίρομαι που με τίμησε ο Θεός και μου έδωσε αυτό το δώρο και δεν θέλω να μου το στερήσει. Δόξα τω Θεώ! Ο Θεός το επιτρέπει, για να βοηθηθώ κατ' αυτόν τον τρόπο. Έτσι δίνουμε εξετάσεις στην υπομονή... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Την νύχτα οι πόνοι (σε έναν άρρωστο) δυναμώνουν, διότι ''βαραίνει'' τη νύχτα ο άνθρωπος. Ύστερα την ημέρα οι άρρωστοι, επειδή έχουν συντροφιά, συζητούν κ.λπ., ξεχνούν τον πόνο. Το βράδυ που είναι μόνοι τους, πάει ο νους τους στον πόνο και νομίζουν, ότι πονούν περισσότερο... (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Δεν παίρνω φάρμακα, όχι γιατί τα περιφρονώ, αλλά γιατί έχω καταλάβει καλά, ότι με ένα φάρμακο μπαλώνεις μια τρύπα, αυτό όμως σου ανοίγει μία άλλη. Έτσι έχεις συνέχεια δουλειά χωρίς τελειωμό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Στην αρρώστια, η ψαλμωδία είναι φάρμακο. Και βαριά άρρωστος να είναι κανείς και να πονάει πολύ, άμα ακούσει ψαλμωδία, μαλακώνει ο πόνος του. Αν μπορεί και ο ίδιος λίγο να ψάλλει, τότε το γλεντάει. Να, εγώ απόψε που πονούσα, έψελνα στην διαπασών. Όσο κουράγιο είχα, εκεί το έδωσα. Ξέρεις πόση δύναμη μου έδωσε αυτή η ψαλμωδία; (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
  • Αν παρακαλούμε τον Θεό να μας κάνει καλά, τρώμε την ουράνια περιουσία. Όταν όμως δεν αντέχουμε τους πόνους της αρρώστιας, τότε να παρακαλούμε τον Θεό να μας θεραπεύσει και Εκείνος θα ενεργήσει ανάλογα... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα στην υγεία σου και δεν σε απασχολεί αυτό, τότε έχεις κατά κάποιο τρόπο το δικαίωμα να παρακαλείς τον Θεό, να βελτιώσει την κατάσταση της υγείας των άλλων. Αλλά και όποιος δεν έχει δικό του πόνο, ας πονάει τουλάχιστον γι' αυτούς που πονούν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν προσεύχεσαι για έναν άρρωστο να τον κάνει καλά ο Θεός, πρέπει να προσεύχεσαι με τέτοια διάθεση, ώστε να λες στον Θεό: ''πάρε από εκείνον την αρρώστια και δος την σε μένα'' ή τουλάχιστον ''δώσε ένα μέρος απ' αυτήν σε μένα, για να τον ευκολύνω...''. Ο Θεός που βλέπει την αδυναμία μας και τον άλλον τον κάνει καλά και σε εμάς δεν δίνει τίποτα... όμως καμμιά φορά δίνει, αν δει ότι την σηκώνουμε... Όμως για να ακουστεί η προσευχή μας, τέτοια διάθεση πρέπει να έχουμε... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Σήμερα μου είπε μια νεφροπαθής που χρόνια τώρα κάνει αιμοκάθαρση: «Παππούλη, σταυρώστε, σας παρακαλώ, το χέρι μου. Οι φλέβες είναι όλο πληγές και δεν μπορώ να κάνω αιμοκάθαρση». «Αυτές οι πληγές, της είπα, στην άλλη ζωή θα είναι διαμάντια μεγαλύτερης αξίας από τα διαμάντια αυτού του κόσμου. Πόσα χρόνια κάνεις αιμοκάθαρση;» «Δώδεκα», μου λέει. «Δηλαδή δικαιούσαι ένα ''εφάπαξ'' και μία σύνταξη μειωμένη», της είπα. Μετά μου δείχνει μια πληγή στο άλλο χέρι και μου λέει: «Παππούλη, αυτή η πληγή δεν κλείνει, φαίνεται το κόκκαλο». «Ναι, αλλά από εκεί μέσα φαίνεται ο Ουρανός, της λέω. Άντε, καλή υπομονή. Εύχομαι ο Χριστός να σου αυξάνει την αγάπη Του, για να ξεχνιέται ο πόνος σου. Φυσικά υπάρχει και η άλλη ευχή, να εξαλειφθούν οι πόνοι, αλλά τότε εξαλείφεται και ο πολύ μισθός. Επομένως, η προηγούμενη ευχή είναι καλύτερη». Παρηγορήθηκε η καημένη. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Κάποτε ένας ασθενής, παρακαλούσε τον Άγιο Παντελεήμονα να τον θεραπεύσει. Ο Άγιος όμως, δεν τον θεράπευε. Ο ασθενής όμως επέμενε και παρακαλούσε συνέχεια, ώσπου μια μέρα ο Άγιος Παντελεήμονας τον έκανε καλά. Όταν ο πρώην ασθενής πέθανε και πήγε στην άλλη ζωή και είδε, ότι έχασε πολλά στεφάνια, εξαιτίας της θεραπείας του από την ασθένεια, είπε στον Άγιο Παντελεήμονα: ''Γιατί με έκανες καλά; Εσύ γνώριζες, ότι θα χάσω τα στεφάνια, γι΄αυτό και δεν έπρεπε να με κάνεις καλά!'' Καταλάβατε; Βρήκε και τον μπελά του ο Άγιος Παντελεήμονας! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Οι Φαρασιώτες, όταν αρρώσταιναν, δεν έτρεχαν αμέσως στον Χατζεφεντή (Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη) να τους θεραπεύσει. Υπέμεναν πρώτα τους πόνους, όσο μπορούσαν, ανάλογα με το φιλότιμο και την υπομονή τους, διότι θεωρούσαν ευλογία να υποφέρουν. «Ας βασανίσω και εγώ, έλεγαν, λίγο την ψυχή μου για τον Χριστό, αφού ο Χριστός βασανίστηκε πολύ, για να με σώσει». Και όταν πια έβλεπαν, ότι πήγαιναν πίσω οι δουλειές τους και ταλαιπωρούνταν η οικογένειά τους, τότε πήγαιναν στον Χατζεφεντή να τους θεραπεύσει. Βλέπεις τι φιλότιμο είχαν! (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε και να λέμε «εντάξει, αυτός ο άρρωστος έπεσε σε καλούς γιατρούς», αλλά να έχουμε υπ' όψιν, ότι για να βοηθηθεί ο άρρωστος ιατρικά, πρέπει να περάσει μια ολόκληρη ταλαιπωρία και να προσευχόμαστε με πόνο να του δίνει ο Χριστός υπομονή. Να φωτίζει τους γιατρούς, γιατί οι γιατροί μπορεί να κάνουν λάθη, ιδίως αν δεν έχουν ταπείνωση. Γι' αυτό δεν φτάνει μόνο η επιστήμη. Χρειάζεται και πίστη και προσευχή. Αν δεν έχει πίστη ο ίδιος ο άρρωστος, δεν γίνεται καλά. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Εσείς, όταν σας ζητάει κάποιος να κάνετε προσευχή, γιατί την τάδε ημέρα θα μπει στο χειρουργείο, να προσεύχεστε από την στιγμή που σας το ζητάει. Να μην περιμένετε την ώρα που θα μπει στο χειρουργείο να προσευχηθείτε. Αν για έναν άρρωστο δεν κάνουμε προσευχή, η αρρώστια θα ακολουθήσει την φυσική της πορεία. Ενώ, αν κάνουμε προσευχή, μπορεί να αλλάξει δρόμο. Γι' αυτό πάντα να κάνετε προσευχή για τους αρρώστους. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Αν οι υγιείς δεν κάνουν λίγη προσευχή για τους αρρώστους, θα τους πει μεθαύριο ο Χριστός: «Είχατε την υγεία σας και δεν κάνατε προσευχή γι' αυτούς που υπέφεραν; ''Ουκ οίδα υμάς...'' (Ματθ. 25,12) (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
  • Αν ζητούμε κάτι από τον Θεό, χωρίς να θυσιάζουμε και κάτι, δεν έχει αξία. Αν κάθομαι και λέω: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, κάνε καλά τον τάδε άρρωστο», χωρίς να κάνω κάποια θυσία, είναι σαν να λέω απλώς καλά λόγια. Ο Χριστός να δει την αγάπη μου, την θυσία μου και τότε θα εκπληρώσει το αίτημά μου, αν βέβαια αυτό είναι για το πνευματικό καλό του άλλου. Γι' αυτό, όταν οι άνθρωποι σας ζητούν να προσευχηθείτε για κάποιον άρρωστο, να τους λέτε να προσευχηθούν και αυτοί ή τουλάχιστον να αγωνιστούν να κόψουν τα κουσούρια τους. Μερικοί άνθρωποι έρχονται και μου λένε: «Κάνε με καλά· έμαθα ότι μπορείς να με βοηθήσεις». Θέλουν όμως να βοηθηθούν, χωρίς οι ίδιοι να καταβάλλουν καθόλου προσπάθεια. Λες λ.χ. στον άλλον: «μην τρως γλυκά, κάνε αυτήν την θυσία, για να σε βοηθήσει ο Θεός», και σου λένε: «Γιατί; Δεν μπορεί να με κάνει καλά ο Θεός;». Δεν κάνουν μια θυσία για τον εαυτόν τους, πόσο μάλλον να θυσιαστούν για τον άλλον. Άλλος δεν τρώει γλυκά, για να βοηθήσει ο Χριστός όσους πάσχουν από ζάχαρο, ή δεν κοιμάται, για να δώσει λίγο ύπνο ο Χριστός σ' αυτούς που πάσχουν από αϋπνίες. Έτσι συγγενεύει ο άνθρωπος με τον Θεό. Τότε ο Θεός δίνει την Χάρη Του. Εγώ, όταν μου λέει κάποιος πως δεν μπορεί να προσευχηθεί για κάποιον δικό του που είναι άρρωστος, του λέω να κάνει και αυτός μια θυσία για τον άρρωστο. Συνήθως του λέω να κάνει κάτι που θα είναι καλό και για την δική του υγεία. Ήρθε κάποτε από την Γερμανία στο Καλύβι ένας πατέρας, που το κοριτσάκι του είχε αρχίσει να παραλύει. Οι γιατροί το είχαν ξεγράψει. Ήταν ο καημένος τελείως απελπισμένος. «Κάνε και εσύ μια θυσία, του είπα, για την υγεία του παιδιού σου. Να κάνεις μετάνοιες, δεν μπορείς· να προσευχηθείς, δεν μπορείς, εντάξει. Πόσα τσιγάρα καπνίζεις την ημέρα;». «Τεσσεράμισι κουτιά», μου λέει. «Να καπνίζεις ένα κουτί, του λέω, και τα χρήματα που θα έδινες για τα υπόλοιπα να τα δίνεις σε κανέναν φτωχό». «Να γίνει, Πάτερ, καλά το παιδί, μου λέει και εγώ θα το κόψω το τσιγάρο». «Ε, τότε δεν θα έχει αξία· τώρα πρέπει να το κόψεις· πέταξε το τσιγάρο, του λέω. Δεν αγαπάς το παιδί σου;». «Εγώ δεν αγαπώ το παιδί μου; Από τον πέμπτο όροφο πετιέμαι κάτω για την αγάπη του παιδιού μου», μου λέει. «Εγώ δεν σου λέω να πεταχτείς από τον πέμπτο όροφο κάτω, θα αφήσεις το παιδί σου στον δρόμο και εσύ θα χάσεις την ψυχή σου. Εγώ σου λέω να κάνεις κάτι εύκολο. Να, πέταξε τώρα τα τσιγάρα!». Με κανέναν τρόπο δεν ήθελε να τα πετάξει. Και τελικά έφυγε έτσι και έκλαιγε! Πως να βοηθηθεί αυτός ο άνθρωπος; Ενώ όσοι ακούν βοηθιούνται... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Μερικούς δεν τους κάνει καλά ο Θεός, για να μην χάσουν τον μισθό τους, όπως ο πατέρας που δεν δίνει την περιουσία του στα παιδιά, για να μην την σπαταλήσουν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Όταν κάποιος ζητάει με την καρδιά του να πάρει ο Θεός την αρρώστια από τον άλλον, τον ακούει ο Θεός. Αν όμως πάει και πιο πέρα και πει: ''Δώσε την αρρώστια σε εμένα'', τότε ο Θεός συγκινείται πολύ και του δίνει αυτό που ζητάει, του δίνει και μεγάλο μισθό, αν και αυτός, δεν το κάνει για να έχει μισθό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Ο διάβολος δεν μπορεί να θεραπεύσει καμμία ασθένεια π.χ. πάρκινσον. Μπορεί όμως, να κάνει καλά κάποιον, που από δαιμονική ενέργεια έπαθε κάτι. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το φάρμακο του καρκίνου είναι πολύ εύκολο και οι ιατροί το βλέπουν καθημερινά μπροστά τους, αλλά ο Θεός δεν τους φωτίζει, γιατί τον τελευταίο καιρό έχει γεμίσει ο Παράδεισος από καρκινοπαθείς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Πάρε έναν καρκινοπαθή που τον έχουν ξεγραμμένο οι γιατροί. Αν πιστεύει στον Θεό και βρεθεί σε μια χαρούμενη πνευματική ατμόσφαιρα, μπορεί να ζήσει περισσότερο, ενώ διαφορετικά μπορεί να λειώσει από την στεναχώρια του και να σβήσει μέσα σε λίγες εβδομάδες. Γι' αυτό το καλύτερο φάρμακο για μια αρρώστια είναι η πνευματική χαρά, γιατί σκορπάει την Θεία Χάρη στην ψυχή. Η πνευματική χαρά έχει την μεγαλύτερη ιαματική δύναμη για όλες τις αρρώστιες. Είναι η Θεϊκή αλοιφή που επουλώνει τις πληγές, ενώ η στενοχώρια τις ερεθίζει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Το κακό είναι ότι και να βρεθεί το φάρμακο για τον καρκίνο, θα βγει άλλη αρρώστια. Ήταν η φυματίωση, βρήκαν το φάρμακο για την φυματίωση, παρουσιάστηκε τώρα αυτή (ο καρκίνος). Και αν βοηθήσει σ' αυτή, θα βγει άλλη αρρώστια. Οι ίδιοι οι άνθρωποι θα γίνουν αιτία (με τις αμαρτίες τους), να παρουσιαστεί κάποια άλλη μετά, και δεν έχει τελειωμό!... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
  • Η ασθένεια της ψυχής (λόγω των αμαρτιών), είναι βαρύτερη και πιο επικίνδυνη από την ασθένεια του σώματος, διότι η μεν ασθένεια του σώματος φέρνει τον θάνατο του θνητού σώματος, η ασθένεια όμως της ψυχής, φέρνει τον θάνατος της ψυχής, που είναι αθάνατη. (Άγιος Νεκτάριος)
  • Εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκέφαλο και δύσκολα τον υποφέρω, αλλά με ωφελεί, γιατί με την ασθένεια ταπεινώνεται η ψυχή. Η ψυχή μου επιθυμεί διακαώς να προσεύχεται και να αγρυπνεί αλλά η ασθένεια με εμποδίζει, διότι το άρρωστο σώμα απαιτεί ανάπαυση. Και παρακάλεσα πολύ τον Κύριο να με θεραπεύσει, αλλά δεν με άκουσε... Και αυτό σημαίνει, πώς αυτό δεν θα ήταν προς όφελός μου. Να όμως και μια άλλη περίπτωση, που ο Κύριος με άκουσε και με έσωσε. Σε μια γιορτή πρόσφεραν στην τράπεζα ψάρι. Ενώ λοιπόν έτρωγα, ένα κόκαλο μπήκε πολύ βαθιά στο λαιμό μου. Επικαλέστηκα τον Άγιο Παντελεήμονα, παρακαλώντας να με θεραπεύσει, γιατί ο γιατρός του Μοναστηριού δεν θα μπορούσε να μου βγάλει το κόκκαλο από τον φάρυγγα. Και μόλις είπα: «γιάτρεψέ με», η ψυχή μου πήρε απάντηση: «Βγες, έξω από την τράπεζα, κάνε μια βαθιά εισπνοή και μια απότομη εκπνοή και το κόκαλο θα βγει με αίμα». Έτσι και έκανα και βγήκε ένα μεγάλο κόκκαλο με αίμα. Και κατάλαβα πώς, αν ο Κύριος δεν με θεραπεύει από τον κεφαλόπονο, αυτό σημαίνει, ότι είναι ωφέλιμο για την ψυχή μου να υποφέρω τον πόνο. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
  • Οι αρρώστιες προέρχονται από την προγονική αμαρτία... Εξαιτίας της ενδυθήκαμε αυτό το αρρωστιάρικο και θνητό και πολύπαθο σώμα... Η αρρώστια είναι, κατά κάποιο τρόπο, ένας ανώμαλος και απότομος δρόμος, στον οποίο η αμαρτία εισήγαγε το ανθρώπινο γένος και του οποίου ο τελευταίος σταθμός είναι ο θάνατος. (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)
  • Όταν δυσανασχετούμε για τις σωματικές ασθένειες που μας συμβαίνουν, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ψυχή μας είναι ακόμη υποδουλωμένη στις επιθυμίες του σώματος. Γι' αυτό και επειδή επιθυμεί την υλική καλοπέραση, ούτε να φύγει θέλει από τα καλά της ζωής, αλλά και μεγάλη στενοχώρια νομίζει το να μη μπορεί, όταν αρρωστήσει, να απολαμβάνει τα ωραία πράγματα του βίου. Αν όμως δέχεται ευχαρίστως τις στενοχώριες της αρρώστιας, τότε φανερώνεται ότι δεν είναι μακριά από τα σύνορα της απάθειας. Γι' αυτό και τον θάνατο τότε τον περιμένει με χαρά, ως αφορμή αληθινής ζωής. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)
  • Εκείνος που αδιαφορεί για τον άρρωστο, εξοργίζει Αυτόν που τον παιδαγωγεί. (ΆγιοςΕφραίμοΣύρος)
  • Όπως ακριβώς το χρυσάφι όταν χωνευτεί μέσα στο πυρ, αποβάλλει την σκουριά και εξέρχεται καθαρό, έτσι και ο άνθρωπος, εάν είναι ασθενής και ευχαριστεί τον Θεό, αποβάλλει τις αμαρτίες του. (Άγιος Νήφωνας)
  • Οι σωματικές ασθένειες μπορούν να θεραπευτούν και χωρίς την θέλησή μας, οι ασθένειες όμως της ψυχής χωρίς να το θέλουμε, δεν είναι δυνατόν να θεραπευτούν. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
  • Το σώμα φίλε μου, χρειάζεται τροφή και όχι τρυφή, ολιγάρκεια και όχι αφθονία, αυτάρκεια και όχι πολυτέλεια. Γιατί αυτές ωφελούν την ψυχή και το σώμα και δίνουν υγεία, δύναμη και ευεξία. Σε διαφορετική περίπτωση, καταστρέφεται η υγεία και προκαλούνται φρικτές ασθένειες, γεμάτες πόνο. (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
  • Οφείλυμε να ευχαριστούμε τον Θεό, διότι έδωσε την ασθένεια σαν ένα στεφάνι της υπομονής. (Άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός)
  • Η ασθένεια είναι δώρο Θεού. Αυτό όμως το δώρο, εσύ πρέπει να το διαφυλάξεις. Να το έχεις σαν φυλαχτό και να προσέχεις να μην σου το κλέψουν. Εάν γογγύζεις κατά του Θεού, που σου το έδωσε, δεν απολαμβάνεις κανένα κέρδος, αλλά μάλλον πρόκειται να λάβεις τιμωρία... (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
  • Δεν είναι καλό να προσεύχεται κανείς απαιτητικά για την θεραπεία της ασθενείας του, αφού δεν γνωρίζει αν αυτή τον συμφέρει ή όχι. Να προσεύχεται και να λέει στον Θεό: ''Κύριε, στα χέρια Σου βρίσκομαι, ελέησέ με σύμφωνα με το θέλημά Σου. Και αν με συμφέρει, θεράπευσέ με σύντομα''. (Άγιος Βαρσανούφιος)
  • Η αρρώστια έχει πολλά καλά να μας διδάξει: επιπλέον είναι μήνυμα Θεού σε αντάλλαγμα και προς αναπλήρωση των ανεπαρκών άθλων μας. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Οι αρρώστειες και γενικά οι θλίψεις που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του και της ευσπλαγχνίας Του για μας. Όπως τα πικρά φάρμακα, τους άρρωστους τους ωφελούν πιο πολύ από τα γλυκίσματα, έτσι και αυτές βοηθούν εκείνους που τις υπομένουν στη σωτηρία και στην αιώνια ευτυχία πιο πολύ από τα θαύματα! Συχνά, πολύ συχνά, μια ασθένεια είναι πιο μεγάλη ευεργεσία από ένα θαύμα! Η αρρώστεια είναι τόσο ουσιώδης ευεργεσία, ώστε η απαλλαγή μας από αυτή (έστω και με θαύμα!) να μας βλάπτει, αφού αφαιρεί ένα πιο μεγάλο αγαθό• ένα αγαθό που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να συγκριθεί με το πρόσκαιρο αγαθό, που μας προσφέρει με θαύμα η θεραπεία μας από κάποια αρρώστια. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
  • Η υγεία και η αρρώστια, είναι και τα δύο μέσα σωτηρίας, όταν τα εκμεταλλευόμαστε με το πνεύμα της πίστεως στον Θεό, που μας αγαπά και προνοεί για εμάς. Τα ίδια όμως είναι και μέσα καταστροφής, όταν τα αντιμετωπίζουμε με λανθασμένη νοοτροπία. Συμφιλιωθείτε λοιπόν με την δοκιμασία σας. Υπομείνετέ την με υποταγή στον Κύριο, πιστεύοντας, ότι έτσι θα ευεργετηθείτε και εσείς και οι οικείοι σας. Θυμηθείτε και την καρτερία των Αγίων μαρτύρων, οι οποίοι μετά τα βασανιστήρια παρέμεναν στην φυλακή πέντε, δέκα ή και είκοσι ακόμη χρόνια, έχοντας ανακούφιση και απόλαυση την ζωντανή ελπίδα του παραδείσου. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Η υγεία σας κλονίστηκε; Κλονισμένη υγεία, μπορεί να σημαίνει και κλονισμένη σωτηρία, όταν από τα χείλη του ασθενούς ακούγονται γογγυσμοί και κραυγές απελπισίας. Μακάρι ο Κύριος, να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από την συμφορά αυτήν. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ' αυτή τη σκέψη να δεχθείς και εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντίζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πως συντελεί στη σωτηρία μας ο,τιδήποτε παραχωρεί ο Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνίσει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ένα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κάποιο πάθος κ.ο.κ. Εσύ, λοιπόν, ν' αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: «Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, που με τιμωρείς δίκαια!». Να συλλογίζεσαι ότι πρωτύτερα είχες ξεχάσει το Θεό και να λές: «Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, που μου έδωσες αφορμή και γνώση για να Σε θυμάμαι συχνά!». Να σκέφτεσαι ότι, αν ήσουν υγιής, πιθανότατα δεν θα έκανες το καλό, και να λές: «Δόξα σ' Εσένα, Κύριε, που μ' εμπόδισες από την αμαρτία!». Αν αντιμετωπίζεις μ' αυτόν τον τρόπο και μ' αυτές τις σκέψεις την ασθένειά σου, το φορτίο σου θα γίνει πολύ ελαφρό. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Αν αρρωστήσατε από υπαιτιότητά σας, μετανοήστε ενώπιον του Θεού και ζητήστε Του συγχώρεση, επειδή δεν φυλάξατε το δώρο της υγείας, το δώρο που Εκείνος σας πρόσφερε. Αν πάλι η αρρώστια, σας παραχωρήθηκε από τον Κύριο - γιατί τυχαία τίποτα δεν γίνεται - ευχαριστήστε Τον εγκάρδια. Και η αρρώστια βλέπετε είναι Θείο Δώρο, γιατί ταπεινώνει, μαλακώνει την ψυχή και απαλλάσσει από τις πολλές μέριμνες. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Ο Κύριος αφήνει μια αρρώστια να παρατείνεται, όταν βλέπει ότι αυτή συμβάλλει περισσότερο από την υγεία στην σωτηρία του ανθρώπου. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
  • Όταν η σάρκα σου δοκιμάζεται από αρρώστειες, να θυμάσαι, ότι αυτό που υποφέρει και εξασθενεί, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της σωτηρίας σου. Για αυτό πρέπει να υπομένεις τις αρρώστειες με γενναιότητα, στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος για χάρη μας, υπόμεινε Σταυρό και θάνατο. Να θυμάσαι ακόμα, πως όλες οι αρρώστειες είναι κολασμός που επιτρέπει ο Θεός για τις αμαρτίες μας, μας καθαρίζουν, μας συμφιλιώνουν με τον Θεό και μας οδηγούν πίσω στην Αγάπη Του. Να θυμάσαι τέλος, πως τον καιρό της αρρώστειάς σου, ο ίδιος ο Κύριος είναι μαζί σου. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Η αρρώστια είναι βασανιστικό πράγμα. Φέρνει ταραχή στον άνθρωπο, που σωρεύει σκέψεις, που η μία είναι σκοτεινότερη της άλλης. Η καρδιά και τα χείλη είναι έτοιμα να γογγύσουν, να βλασφημήσουν. Αλλά ο πιστός Χριστιανός, αλλιώς αντιμετωπίζει την αρρώστιά του. Την υποφέρει με γενναίο φρόνημα. Όχι μόνο δεν λυπάται, αλλά προσπαθεί να χαίρει για το γεγονός αυτό. Προσπαθεί να χαίρει, γιατί βλέπει σε αυτό μια ευκαιρία προς εξαγνισμό της ψυχής από τις αμαρτίες της. Οφείλει να χαίρει, γιατί τώρα δεν ικανοποιεί τα πάθη που θα ικανοποιούσε αν ήταν υγιής σωματικά. Βλέπει την αρρώστια του σαν ένα Σταυρό, σαν την οδό την στενή και τεθλιμμένη, που οδηγεί στον Θεό. Με αυτές τις σκέψεις, ο πιστός υπομένει την αρρώστια με ένα γλυκό αίσθημα, με ειρήνη βαθειά. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
  • Οι αρρώστιες μόνο στα μάτια μας φαίνονται οδυνηρές, δυσάρεστες και βασανιστικές. Σπάνια κάποιος από εμάς συνειδητοποιεί, το ψυχικό όφελος που έχει όταν είναι άρρωστος. Στην Πρόνοια του Πάνσοφου και Πανεύσπλαχνου Θεού όμως, καμμία αρρώστια δεν περνάει, χωρίς να αφήσει πίσω της όφελος στην ψυχή. Οι αρρώστιες στα χέρια του Θεού, λειτουργούν για την ψυχή μας, όπως τα πικρά φάρμακα. Ξεριζώνουν τα πάθη της, θεραπεύουν τις κακές συνήθειες και τις άσχημες ροπές της. Πρέπει να έχουμε υπόψη την ωφέλεια που φέρνουν οι αρρώστιες, για να τις υπομένουμε καρτερικά, ήρεμα, ειρηνικά. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)