+ Δια τι ουχί μάλλον αδικείσθε; Διατί ουχί μάλλον αποστερείσθε  Αλλά υμείς αδικείτε και αποστερείτε, και ταύτα αδελφούς. Άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. [Γιατί δεν προτιμάτε να αδικείστε; Γιατί δεν προτιμάτε να ζημιώνεστε; Αλλά αντί γι' αυτό, εσείς αδικείτε και ζημιώνετε άλλους και μάλιστα αδελφούς. Όσοι διαπράττουν αδικίες, δεν θα κληρονομήσουν την Βασιλεία του Θεού.] ~ Προς Κορινθίους Α' 6,7-9 ~

+ Ος λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει, παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως. [Αυτός (ο Χριστός), ενώ εχλευάζετο και υβρίζετο από τους βασανιστές του, δεν εχλεύαζε και δεν ύβριζε αυτούς. Ενώ έπασχε αδίκως, δεν απειλούσε εκδικήσεις, αλλά παρέδιδε και εμπιστευόταν τον εαυτόν του στον Θεό, που κρίνει πάντοτε με δικαιοσύνη.] ~ Α' Πέτρου 2,23 ~

+ Ουκ αδικήσεις τον πλησίον. [Δεν θα αδικήσεις τον πλησίον σου.] ~ Λευϊτικόν 19,13 ~

+ Ουαί τω ανόμω· πονηρὰ κατα τα έργα των χειρών αυτού συμβήσεται αυτώ. [Αλίμονο στον άνθρωπο της παρανομίας! Ολέθρια πράγματα θα του συμβούν, ανάλογα προς τα πονηρά έργα των χεριών του.] ~ Ησαϊας 3,11~

+ Απέχου από αδίκου και ου φοβηθήση, και τρόμος ουκ εγγιεί σοι. [Να απέχεις από κάθε άδικο πράγμα και έτσι δεν θα φοβηθείς ποτέ. Τρόμος ποτέ δεν θα σε πλησιάσει.] ~ Ησαϊας 54,14 ~

+ Υιέ, μη σπείρε επ' αύλακας αδικίας, και ου μη θερίσης αυτάς επταπλασίως. [Παιδί μου, μην σπέρνεις σε αυλάκια αδικίας και έτσι δεν θα θερίσεις επτά φορές περισσότερο από τις αδικίες, που έσπειρες. ~ Σοφία Σειράχ 7,3 ~

+ Επί παντί αδικήματι μη μηνιάσης τω πλησίον και μη πράσσε μηδέν εν έργοις ύβρεως. [Οποιανδήποτε αδικία και αν σου κάνει ο πλησίον, μην μνησικακήσεις εναντίον του και μην κάνεις τίποτε πάνω στην ορμή του πάθους.] ~ Σοφία Σειράχ 10,6 ~

+ Ο οικοδομών την οικίαν αυτού εν χρήμασιν αλλοτρίοις, ως ο συνάγων αυτού τους λίθους εις χειμώνα. [Εκείνος, που οικοδομεί το σπίτι του με ξένα άδικα χρήματα, ομοιάζει με τον άνθρωπο, που συγκεντρώνει λίθους, αντί ξύλων για τον χειμώνα!] ~ Σοφία Σειράχ 21,8 ~

+ Άφες αδίκημα τω πλησίον σου, και τότε δεηθέντος σου αι αμαρτίαι σου λυθήσονται. [Συγχώρησε το αδίκημα, που σου έκανε ο πλησίον σου και τότε, όταν προσευχηθείς στον Θεό, θα λυθούν και οι δικές σου αμαρτίες.] ~ Σοφία Σειράχ 28,2 ~

+ Ο αγαπών την αδικίαν μισεί την εαυτού ψυχήν. [Όποιος αγαπά την αδικία και επιμένει σ' αυτήν, αυτός μισεί και βλάπτει κυρίως τον εαυτόν του.] ~ Ψαλμοί 10,5 ~

+ Πρόσεξε πόσα σκαλοπάτια μας ανεβάζουν και μας φτάνουν μέχρι την κορυφή της αρετής. α) Να μην κάνεις εσύ αρχή της αδικίας β) Μετά την αδικία, να μην τον εκδικηθείς γ) Να μην προξενήσεις και εσύ τα όσα έπαθες, αλλά να ησυχάζεις δ) Με υπομονή να υποφέρεις την αδικία ε) Να περιμένεις αγόγγυστα ακόμα περισσότερες αδικίες στ) Να μην μισήσεις αυτόν, που σε έβλαψε τόσο πολύ ζ) Και ακόμα παραπάνω να τον αγαπήσεις η) Να προσπαθήσεις να του κάνεις καλό θ) Να προσεύχεσαι στον Θεό γι' αυτόν. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Αδίκησε κάποιος; Στον εαυτόν του βύθισε το ξίφος! Γιατί εκείνος που αδικεί άλλον, ή τον χτυπά, ή τον βρίζει, αφού προηγουμένως δουλωθεί από το πάθος, τότε νομίζει ότι αδικεί τον πλησίον του. Ο ίδιος όμως έπαθε χειρότερα, υποδουλώνοντας τον εαυτόν του στην πιο χειρότερη δουλεία...! Υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία, από το να κατασφάζει κανείς τον εαυτόν του και να μην το καταλαβαίνει, νομίζοντας ότι αδικεί τον άλλον; ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Όπως εκείνος, ο οποίος αδικεί άλλους, δεν αδικεί εκείνους, αλλά τον εαυτόν του, έτσι και ο σκεπτόμενος κακά εναντίον του συνανθρώπου του, ζημιώνει τον εαυτόν του. Όπως αδικούμε τους εαυτούς μας, εάν αδικούμε τους συνανθρώπους μας, έτσι κατά τον ίδιο τρόπο, όταν τους ευεργετούμε, τους εαυτούς μας ευεργετούμε. Οι αδελφοί του Ιωσήφ Παγκάλου π.χ. δεν ήταν εκείνοι που αδίκησαν τον αδερφό τους και τον πούλησαν; Ποιό το όφελος; Δεν δοκίμασαν στη συνέχεια πείνα και δεν διέτρεξαν τον κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους; Ενώ ο Ιωσήφ, έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου. Ο Θεός δηλ, όταν βλέπει να αδικείται κάποιος, που κανέναν δεν αδικεί, τον εξυψώνει και τον κάνει σπουδαίο, όπως έγινε με τον Ιωσήφ. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Όπως εκείνος που πατάει πάνω στην φωτιά καίγεται ο ίδιος και εκείνος ο οποίος χτυπάει τον αδάμαντα, πληγώνεται και εκείνος ο οποίος λακτίζει τα καρφιά, ματώνει τα πόδια του, έτσι και εκείνος ο οποίος σκέφτεται να αδικήσει τον άλλον, τον εαυτόν του αδικεί και αποδεικνυεται περισσότερο αδύνατος και από την λάσπη. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Φοβηθείτε όσοι αδικείτε τους φτωχούς. Έχετε εσείς δύναμη και πλούτο και χρήματα και την εύνοια των δικαστών, αλλά έχουν και εκείνοι, το ισχυρότερο από όλα τα όπλα, τους στεναγμούς και τους θρήνους τους, επειδή αδικούνται, τα οποία ελκύουν την συμμαχία του Θεού, με το μέρος τους. Τα όπλα αυτά γκρεμίζουν σπίτια, κατέστρεψαν πόλεις, ολόκληρα έθνη εξαφάνισαν. Τόσο μεγάλη είναι η Πρόνοια του Θεού για τους αδικημένους!... Και γι' αυτούς μεν γίνεται ο Κύριος ευσπλαχνικός, ενώ τιμωρεί εκείνους, που τους αδικούν. Ας αποφύγουμε λοιπόν την αδικία, για να έχουμε συμπαθεί προς εμάς τον Κύριο. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Αν γνωρίζεις αυτούς που αδίκησες, να τα επιστρέψεις μιμούμενος το Ζακχαίο και μάλιστα με το παραπάνω. Αν όμως δεν γνωρίζεις όσους αδίκησες, σου υποδεικνύω και άλλο δρόμο, για να μην αποκλειστείς από την σωτηρία. Μοίρασε όσα με αδικίες απέκτησες, σε όσους έχουν ανάγκη. Έτσι θα μετριάσεις το κακό... ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Αν δεν ήταν κακό, αλλά καλό η αδικία, γιατί ντρεπόμαστε και γιατί προσπαθούμε να κρυφτούμε; Αυτός που αδικεί, κυριεύεται από θυμό, καταπληγώνεται από την οργή του, δημιουργεί μέσα του αμέτρητα κύματα λογισμών, μεταχειρίζεται αμέτρητα μέσα, τον κυριεύει φόβος, αγωνία και τρόμος για το πως θα πετύχει την αδικία και τελικά αυτό που κατορθώνει είναι να καταστρέψει τον εαυτόν του. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Καλό είναι, το να μην αδικεί κανείς, αλλά πολύ μεγαλύτερη αξία έχει, το να μην εκδικείται όταν αδικηθεί. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Το να υποστούμε κάτι άδικα, αυτό είναι στεφάνωμα. Ό,τι άδικο και αν πάθουμε από κάποιον, υπολογίζει ο Θεός την αδικία αυτή, ή προς διαγραφή των αμαρτημάτων μας ή για να μας δώσει μισθό. Αν μάλιστα ευχαριστούμε τον Θεό για την αδικία που επέτρεψε, αποκτούμε μεγαλύτερη παρρησία ενώπιον του Θεού. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Λες ότι αδικήθηκες πολύ; Δεν έπαθες όμως όσα έπαθε Εκείνος, ο Κύριός σου, που Τον έδεσαν, Τον μαστίγωσαν, Τον ράπιζαν, Τον έφτυναν οι υπηρέτες, υπέμεινε το θάνατο και τί θάνατο; Τον πιο επαίσχυντο... Και όλα αυτά ύστερα από τόσες ευεργεσίες που έκανε... ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Όταν σε αδικήσει κάποιος, σκέψου την κόλαση την οποία θα υποστεί και τότε όχι μόνο δεν θα οργιστείς μαζί του, αλλά και θα δακρύσεις. Διότι δεν οργίζεται κανείς εναντίον εκείνου, που κατέχεται από πυρετό ή έχει κάποια φλεγμονή, αλλά όλους αυτούς τους συμπονεί. Εάν θέλεις να υπερασπίσεις τον εαυτόν σου, σιώπα και πλήγωσες τον εχθρό σου θανάσιμα. Αν όμως, επειδή θίχτηκες, ανταποδώσεις τις βρισιές (και αδικίες), τότε αναγκάζεις όσους σε ακούν, να θεωρούν ως αληθινά τα λεγόμενα εις βάρος σου. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Ας επιδεικνύουμε σε όσους μας αδίκησαν τόση εκτίμηση, όση επιδεικνύουμε στους ευεργέτες μας! ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Κανένας δεν μπορεί να με βλάψει και να με αδικήσει, ούτε και ο ίδιος ο διάβολος, εάν δεν αδικήσω και βλάψω πρώτα εγώ τον εαυτόν μου. Διότι και τις ισχυρές πόλεις πολλές φορές δεν μπόρεσαν να τις κυριεύσουν οι εχθροί. Η προδοσία όμως ενός ή δύο εκ των κατοικούντων μέσα στην πόλη, παρέδωσε την πόλη χωρίς κόπο στους εχθρούς. Αν λοιπόν δεν σε προδώσει κανείς από τους εσωτερικούς λογισμούς σου, κανένας δεν μπορεί να σε βλάψει. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν γεωργό, ο οποίος τίποτε δεν καταστρέφει από την περιουσία μας, ούτε μας κλέβει, παρά μόνο κάθεται με σταυρωμένα χέρια και δεν εκτελεί καμμία γεωργική εργασία. Άραγε, δεν θα τον τιμωρήσουμε αυτόν τον γεωργό; Μολονότι σε τίποτε δεν μας αδίκησε, ωστόσο όμως η διαγωγή του αυτή δεν ήταν αδικία σε βάρος μας; Εάν λοιπόν αυτό στα υλικά ζητήματα είναι μεγάλη αδικία, όχι μόνο το να μην κάνεις το κακό, αλλά και η παράλειψη των καλών, πολύ περισσότερο συμβαίνει τούτο, όταν πρόκειται για πνευματικά ζητήματα. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Όποιος μπορεί να υποφέρει την αδικία με χαρά, παρόλο που έχει τον τρόπο να την αποκρούσει και να την αποφύγει, αυτός δέχθηκε μέσα του την παρηγοριά του Θεού με την εμπιστοσύνη του σ' Αυτόν και είναι ευλογημένος. ~ Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ~

+ Όποιος απολογείται υπέρ του αδικουμένου, βρίσκει υπέρμαχο τον Θεό. ~ Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ~

+ Αν περπατάς στο δρόμο σου και δεις τον αδελφό σου που προπορεύεται μπροστά σου, σε μια στιγμή να ξεπετάγεται μπροστά του ένας κακοποιός άνθρωπο και να τον ορμά με μαχαίρι, να τον χτυπά, να τον πληγώνει και να τον ρίχνει κάτω ματωμένο, εσύ, μπροστά σ' αυτό το θέαμα, θα οργισθείς εναντίον του αδελφού σου ή θα τον λυπηθείς; Θα τον λυπηθείς, όπως είναι φυσικό. Ε λοιπόν, κάθε άνθρωπος, που σε προσβάλλει, που σε βλάπτει, που σε συκοφαντεί, που σε αδικεί με οποιοδήποτε τρόπο, είναι ένας αδελφός σου, που έπεσε στα χέρια του κακοποιού διαβόλου. Εσύ, όταν τον αντικρίσεις, τί πρέπει να κάνεις; Πρέπει να τον λυπηθείς πολύ, να τον συμπονέσεις και να παρακαλέσεις θερμά και σιωπηλά τον Θεό, να στηρίξει εσένα, στη δύσκολη αυτή ώρα της δοκιμασίας σου και να ελεήσει και τον αδελφό σου, που έπεσε θύμα του διαβόλου και ο Θεός θα βοηθήσει και εσένα και τον αδελφό σου. Διότι, αν δεν το κάνεις αυτό και οργιστείς εναντίον του, αντιτάσσοντας στην επίθεσή του την αντεπίθεσή σου, τότε ο διάβολος, που βρίσκεται στο σβέρκο του αδελφού σου, πηδάει και στο δικό σου σβέρκο και σας χορεύει και τους δύο. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

+ Ακόμη και αν αδικείσαι, να μην αντιλέγεις, ούτε να νευριάζεις, αλλά να υπομένεις και να σιωπάς, προτιμώντας να πληροφορεί ο Θεός τους άλλους για σένα. Γιατί αυτή είναι το δικό σου συμφέρον και όχι να γίνεσαι συνήγορος και υπερασπιστείς του εαυτού σου. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

+ Κάνε καλό σ' εκείνον που σε αδικεί και θα έχεις φίλο τον Θεό. ~ Μέγας Αντώνιος ~

+ Τέσσερα στάδια υπάρχουν στην αντιμετώπιση της αδικίας. Σε χτυπάει λ.χ. κάποιος άδικα. Αν βρίσκεσαι στο πρώτο στάδιο, το ανταποδίδεις. Αν βρίσκεσαι στο δεύτερο στάδιο, νιώθεις μέσα σου πολύ μεγάλη ταραχή, αλλά συγκρατιέσαι και δεν μιλάς. Στο τρίτο στάδιο δεν ταράζεσαι. Και στο τέταρτο νιώθεις πολλή χαρά, μεγάλη ψυχική αγαλλίαση. Όταν κάποιος αδικείται και αποδεικνύει ότι δεν φταίει, δικαιώνεται και ικανοποιείται. Τότε νιώθει μια κοσμική χαρά. Αν όμως αντιμετωπίζει την αδικία πνευματικά, με καλό λογισμό και δεν φροντίζει να αποδείξει την αθωότητά του, έχει μέσα του Θεϊκή παρηγοριά και αισθάνεται πνευματική χαρά. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Υπάρχουν δύο μορφές αδικίας, η υλική και η ηθική. Υλική αδικία είναι, όταν αδικεί κανείς τον άλλον σε υλικά πράγματα. Ηθική είναι, όταν λ.χ. κάποιος γελάσει μια κοπέλα και αν μάλιστα είναι ορφανή, με πενταπλάσιο βάρος βαραίνει την ψυχή του. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Όσοι αδικούν, τον ίδιο τον εαυτόν τους αδικούν αιώνια και όσοι δέχονται με χαρά τις αδικίες, δικαιούνται αιώνιο μισθό τοκισμένο. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Αυτός που μας αδικεί, να τον βλέπουμε σαν έναν μεγάλο ευεργέτη μας, που μας κάνει καταθέσεις στο Ταμιευτήριο του Θεού. Μας κάνει πλούσιους αιώνια! Μικρό πράγμα είναι αυτό; Τον ευεργέτη μας δεν τον αγαπούμε; Δεν του εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας; Έτσι και αυτόν που μας αδικεί, να τον αγαπούμε και να τον ευγνωμονούμε, γιατί μας ευεργετεί αιώνια. Με συκοφαντούν λ.χ. ότι έκανα κάποιο έγκλημα και με κλείνουν στην φυλακή άδικα; Εντάξει. Έχω αναπαυμένη την συνείδησή μου, αφού δεν έκανα το έγκλημα, έχω και ουράνιο μισθό. Υπάρχει μεγαλύτερη ευεργεσία; Δέξου λοιπόν την αδικία, ως μεγάλη ευλογία, γιατί αποταμιεύεις απ' αυτήν ουράνια ευλογία. Μην επιδιώκεις όμως να σε αδικούν, γιατί αυτό κρύβει ευγενική κακόκητα. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Με χτύπησε κάποιος άδικα; Να πούμε: «Δόξα Σοι, Κύριε! Ίσως ξοφλήσω κάποια αμαρτία. Κάποτε και εγώ είχα χτυπήσει κάποιον». Με έβρισαν άδικα; «Δόξα Σοι, Κύριε! Το δέχομαι για την αγάπη Σου, που ραπίσθηκες και υβρίσθηκες για χάρη μου». Οικονομάει ο Θεός να μας αδικήσουν οι άνθρωποι ή να μας πουν καμμιά κουβέντα, για να εξοφλήσουμε μερικές αμαρτίες μας ή για να αποταμιεύσουμε κάτι στην άλλη ζωή. Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς την θέλετε την πνευματική ζωή; Δεν έχετε καταλάβει ακόμη το πνευματικό σας συμφέρον και θέλετε εξόφληση εδώ, για τον Ουρανό δεν αφήνετε τίποτε. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Όταν συκοφαντηθούμε ή αδικηθούμε, από πονηρούς και κακούς ανθρώπους, οι οποίοι διαστρέφουν την αλήθεια, εάν μπορούμε, καλά είναι να μην θέλουμε να δικαιωθούμε από τους ανθρώπους, όταν η αδικία αφορά μόνο το άτομό μας. Ούτε και να πούμε: ''να το βρουν από το Θεό'', γιατί και αυτό είναι κατάρα. Καλά είναι να τους συγχωρέσουμε με όλη την καρδιά μας και να παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δυναμώσει, να μπορέσουμε να σηκώσουμε το βάρος της συκοφαντίας και να συνεχίζουμε την πνευματική ζωή (στην αφάνεια). ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη θα πρέπει να χρωστάμε σ' αυτούς που μας ταπεινώνουν και μας αδικούν και μας ποτίζουν φαρμάκια, παρά εκείνους, που μας τρέφουν με εκτίμηση και με γλυκά λόγια ή με νόστιμα φαγητά και γλυκά, διότι τα φαρμάκια, είναι τα καλύτερα φάρμακα της ψυχής μας. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Οι αδικημένοι άνθρωποι, είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού. Εκείνοι που ταλαιπωρούνται άδικα, μιμούνται τον Χριστό, διότι ο πιο αδικημένος είναι ο Χριστός, ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Το να υπομένει κανείς την αδικία, είναι μεγαλύτερο από το να ευεργετεί. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, την γλυκύτερη πνευματική χαρά, την ένιωσα μέσα στην αδικία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά, από την χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Η ευλογία φέρνει ευλογία και η αδικία φέρνει την καταστροφή. Χειρότερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει. Ο,τιδήποτε κάνετε, κοιτάξτε να έχετε την ευλογία του Θεού. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει. Μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι με τόσες αδικίες. Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι' αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κλπ. και σου λένε: «κάνε προσευχή να γίνω καλά». Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικία. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν όσα μάζεψαν, στους γιατρούς. Τί λέει ο Ψαλμός: «κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν» (Ψαλμ. 36,16). Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα Όσα μαζεύουν, φεύγουν, όλα εξανεμίζονται. Σπάνια, σε πολύ λίγους συμβαίνει να είναι οι αρρώστιες, οι χρεωκοπίες κλπ. μια δοκιμασία του Θεού. Αυτοί θα έχουν καθαρό μισθό. Σ' αυτήν την περίπτωση συνήθως γίνονται ύστερα πιο πλούσιοι, σαν τον Ιώβ. Αλλά και πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν άλιωτοι, είναι και απ' αυτό. Κάποια αδικία έχουν κάνει. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Όταν κάποιος αδικείται και δεν δικαιολογείται και όταν οι συνάνθρωποί του, από έλλειψη αγάπης δεν μιλούν για την αδικία που του έγινε, τότε μιλά ο ίδιος ο Θεός. Βλέπεις, ο Ιωσήφ δεν μίλησε, όταν τον πούλησαν οι αδελφοί του για δούλο. Μπορούσε να πει: ''Είμαι αδελφός τους''. Δεν μίλησε όμως και μετά μίλησε ο Θεός και τον έκανε βασιλιά. ~ Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης ~

+ Τον δίκαιο άνθρωπο, συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή ακόμη του παίρνουν και την θέση. Τον αδικούν, τον πατούν «πατούν επί πτωμάτων». Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα πάνω σαν τον φελλό. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Ο άδικος και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου. Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Είναι μυστήριο πράγμα το πώς το πληροφορείται! Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέφτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ' αυτήν την περίπτωση. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Οι άδικοι μοιάζουν με την αφρισμένη θάλασσα. Με τέτοιο τρόπο θα αναταραχτούν και ανάπαυση δεν θα βρουν. ~ Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ~

+ Μην συγκεντρώνεις τίποτε από αδικία, γιατί και αν τα συνάξεις, για άλλους τα συνάζεις, αλλού θα πάνε και με τα αγαθά σου, άλλοι θα καλοπεράσουν. Όποιος οικοδομεί με ξένα χρήματα το σπίτι του, είναι σαν εκείνον που συνάγει τις πέτρες μόνος του, για να τον πετροβολήσουν οι άλλοι. ~ Άγιος Συμεών ο Μεταφραστής ~

+ Αν δεν υπήρχε το πλήθος των εκμεταλλευτών, δεν θα υπήρχε ούτε το πλήθος των εξαθλιωμένων. ~ Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης ~

+ Εκείνος που αδικείται από κάποιον και δεν ζητεί το δίκιο του από αυτόν που τον αδικεί, δείχνει ότι πιστεύει στον Χριστό και εκατονταπλάσια λαμβάνει στην παρούσα ζωή και ζωή αιώνια κληρονομεί. ~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής ~

+ Εκείνος που αδικείται από τους ανθρώπους, ξεπλένεται από τις αμαρτίες του και βρίσκει βοήθεια ανάλογη με τη θλίψη. Εκείνος που προσεύχεται γι' αυτούς που τον αδικούν, χτυπάει με ορμή τους δαίμονες, ενώ εκείνος που αντιμάχεται αυτούς που τον αδικούν, πληγώνεται από τους δαίμονες. ~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής ~

+ Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού... Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού... Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου... Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού... Τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις! ~ Μέγας Βασίλειος ~

+ Όποιος παίρνει όσα ανήκουν σε άλλον και δίνει μετά σε άλλους, δεν κάνει ελεημοσύνη, αλλά διαπράττει την εσχάτη αδικία! Στα μάτια του Θεού, δεν είναι αποδεκτή η ευεργεσία που γίνεται στους φτωχούς, όταν προέρχεται από άδικα εισοδήματα. Ούτε όμως είναι άξιος επαίνου αυτός, που απέχει μεν από τις αδικίες, δεν προσφέρει όμως στον πλησίον του. ~ Μέγας Βασίλειος ~

+ Αδικία είναι η εναντίωση στο Θείο θέλημα. Η αδικία είναι αποκρουστική στα μάτια του Θεού, καθώς προσβάλλει το πρώτο των Θείων χαρακτηριστικών, που είναι η Θεία δικαιοσύνη. Η αδικία είναι η μητέρα κάθε κακίας, αφού μέσα σε αυτήν, κρύβεται διαμιάς κάθε κακία. Η έλλειψη της δικαιοσύνης, μαρτυράει έλλειψη αγάπης. Αυτός που πράττει την αδικία, αρνήθηκε την θεοσέβεια. Διότι κανείς άδικος δεν είναι θεοσεβής. Αλλά και κανένας θεοσεβής, δεν είναι άδικος. ~ Άγιος Νεκτάριος ~

+ Αδικία είναι η συνήθεια να βλέπει κανείς τους νόμους με υπεροψία. Είναι η περιφρόνηση των νόμων, η καταπάτηση του δικαίου, η εναντίωση στο θείο θέλημα. Είναι ενέργεια για να επικρατήσει το κακό, ο πόλεμος, η ταραχή, η κακοδαιμονία, η βασιλεία του πονηρού. Είναι ο κακός δαίμονας που αφαιρεί την ευτυχία από τους ανθρώπους. ~ Άγιος Νεκτάριος ~

+ Εκείνος που αγαπά με όλη του την ψυχή εκείνους που τον υβρίζουν ή τον αδικούν και του στερούν τα πράγματά του και προσεύχεται γι' αυτούς, ανεβαίνει σε λίγο καιρό, σε υψηλό βαθμό προκοπής. Γιατί όταν αυτό γίνεται με αίσθηση της καρδιάς, κατεβάζει τον άνθρωπο σε άβυσσο ταπεινώσεως και σε πηγές δακρύων, όπου βυθίζεται το τριμερές της ψυχής και ανεβάζει στον ουρανό της απάθειας το νου και τον κάνει θεωρητικό. ~ Άγιος Συμεών ο Νεός Θεολόγος ~

+ Αυτός που σε έβλαψε και σε αδίκησε, οφείλεις να τον μνημονεύεις σαν γιατρό που σου έστειλε ο Χριστός, για να σου καθαρίσει την ψυχή σου. Οφείλεις να τον θεωρείς ως ευεργέτη σου, σαν φάρμακο θεραπευτικό, σταλμένο από τον Χριστό. Αν όμως πλέκεις λογισμούς εναντίον του, τότε ζημιώνεις τον εαυτόν σου και είναι σαν να λες τον Χριστό: ''Δεν θέλω να γιατρευτώ από Σένα Χριστέ, δεν δέχομαι το φάρμακό σου, θέλω να σαπίσω μέσα στα τραύματά μου και να υποταχθώ στους δαίμονες''. ~ Όσιος Ζωσιμάς ~

+ Οι αδικίες δεν προέρχονται από τον Θεό, αλλά παραχωρούνται από τον Θεό για το καλό του ανθρώπου. ~ Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ~

+ Να μην συγχύζεται η καρδιά σου, όταν βλέπεις πως κάποιος πλουτίζει με άδικο τρόπο. Θα τρώει και δεν θα χορταίνει, θα αρπάζει και δεν θα του φτάνουν... Θυμήσου τους πλούσιους πολίτες στα Σόδομα, πως σε μία στιγμή ρίχτηκε πάνω τους φωτιά και έγιναν στάχτη μ' όλο τους τον πλούτο. Ο Χριστιανός παρατηρεί τα γεγονότα στην ολότητά τους και όχι επί μέρους. Την πρόοδο του αδίκου, ο Χριστιανός δεν την εκτιμά σαν κάποιο τετελεσμένο γεγονός, αλλά περιμένει να δει τι ακολουθεί. Ξέρει, πως ο άδικος δεν προοδεύει με τη δική του δύναμη, αλλά μόνο επειδή ο Θεός του επιτρέπει να προοδεύει, μπας και κάποια στιγμή θυμηθεί το Θεό και ντραπεί για την αδικία του και αποφασίσει να διορθωθεί. ~ Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ~

+ Αν κάποιος σε προσβάλει, σε θίξει, σε συκοφαντήσει, σε βλάψει άδικα και αδικαιολόγητα με οποιονδήποτε τρόπο, μην οργιστείς εναντίον του, μην μνησικακήσεις, μην κυριευτείς από εκδικητικότητα. Αντίθετα, ταπεινώσου, κλάψε με συντριβή καρδιάς και προσευχήσου ικετευτικά στον Κύριο, να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Γι' αυτές τις αμαρτίες παραχωρεί ο Θεός να σου συμβαίνουν όλα αυτά, για να ταπεινωθείς και να διορθωθείς. ~ Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ ~

+ Ακόμη και όταν αδικούμαστε να μην παραπονούμαστε. Ευκαιρία είναι... ~ Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης ~

+ Άλλο η αντίδρασή μας όταν αδικούμαστε υλικά και άλλο όταν αδικούμαστε πνευματικά. Αν η αδικία είναι υλική, μπορεί κανείς και να διαμαρτυρηθεί, όχι για να αποκατασταθεί υλικώς, αλλά να αποδείξει ότι δεν πρέπει να ''σκοτώνουμε'' την Αλήθεια. Αυτή η διαμαρτυρία που γίνεται με Θείο Φόβο και ταπείνωση συνίσταται. Αν όμως η αδικία είναι πνευματική π.χ. συκοφαντία, επειδή αυτός που την διαπράττει είναι κυριευμένος από μεγάλα δαιμόνια και δεν πρόκειται να υποχωρήσει, αντί άλλης απαντήσεως, να είναι η απόλυτη σιωπή μας. Έτσι παίρνουμε τη μορφή της απολύτου σταυρώσεως. Σταυρωνόμαστε πάνω σ' αυτό το βαρύ σταυρό και περιμένουμε δια της προσευχής μας, ο ίδιος ο Θεός να μιλήσει και να ενεργήσει. Εάν όμως μιλήσουμε, τότε ο Θεός ούτε θα μιλήσει, ούτε θα ενεργήσει, διότι εμείς πήραμε τη θέση του κριτού και του δικαστού... ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα ~

+ Αφήνει πολλές φορές ο Θεός να μας αδικούνε και να μας προκαλούνε οι άλλοι, για να δούμε που ακριβώς βρισκόμαστε πνευματικά, από το πως αντιμετωπίζουμε αυτήν την δοκιμασία. ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα ~

+ Ο μισθός από τον Θεό όταν κάποιος αδικείται και υπομένει, είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον που παίρνει όταν προσφέρει ελεημοσύνη. ~ Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης ~

+ Ο Χριστιανός δεν είναι καρπαζοεισπράκτορας. Όταν σας αδικούν, έχετε δικαίωμα να ζητάτε δικαιοσύνη. Μα είτε την βρίσκετε, είτε όχι, οφείλετε να έχετε αγάπη και να συγχωρείτε. Γιατί το τέλειο είναι η αγάπη. Ο Κύριος μια φορά ζήτησε αδικούμενος δικαιοσύνη για να την αγιάσει. «Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού· ει δε καλώς, τι με δέρεις»; ~ π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος ~

+ Εκείνοι που ζουν, ικανοποιώντας τη ζωή τους με την αδικία, μοιάζουν με εκείνους που θέλουν να ξεδιψάσουν με αλατισμένο νερό. ~ π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ~

+ Όταν σας αδικούν οι άνθρωποι, να ξέρετε ότι αποκτάτε μετοχές στον Ουρανό. ~ π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος ~

+ Οφείλουμε να προστατεύουμε τα συμφέροντά μας, γιατί με τον τρόπο αυτό προστατεύουμε και τον άνθρωπο που προσπαθεί να μας αδικήσει. Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον άλλον: α) ευνοούμε το κακό στον άλλον, β) δείχνουμε ότι δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και γ) δείχνουμε μια άρρωστη (δήθεν πνευματική) διάθεση να γίνουμε σώνει και καλά μάρτυρες. Αν όμως, παρότι εμείς προστατεύουμε τα συμφέροντά μας, συμβεί κάποιος να προσπαθήσει να μας αδικήσει, οφείλουμε να τοποθετηθούμε πνευματικά. ~ π. Βαρνάβας Γιάγκου ~

+ Όταν πάσχουμε για τις αδικίες που μας έκαναν, αυτό δείχνει ότι η ψυχή μας είναι άρρωστη. Το πως αντιδρούμε, όταν μας αδικούν, αυτό δείχνει σε ποιά κατάσταση είμαστε και αν έχουμε Χριστό μέσα μας. Δεν αντέχουμε την αδικία, γιατί έχουμε μέσα μας ελλείψεις, κυρίως γιατί έχουμε μέσα μας την έλλειψη της χαράς του Θεού. ~ π. Βαρνάβας Γιάγκου ~

+ Εκείνος που αδικείται εκούσια και συγχωρεί τον πλησίον του, μοιάζει με τον Ιησού. Εκείνος που δεν αδικεί, μήτε αδικείται, μοιάζει με τον Αδάμ. Εκείνος που αδικεί μοιάζει με τον διάβολο. ~ Είπε Γέρων ~

+ Το δίκαιό του, δεν πρέπει ο άνθρωπος να το παίρνει αν είναι δυνατόν στον κόσμο τούτο. ''Μα να τον αφήσω να με αδικήσει;'', λένε πολλοί. Εσύ θα τον αφήσεις να σε αδικήσει, ο Θεός θα τον αφήσει; Εάν εσύ ήσουνα συνεπής απέναντι στον Θεό, θα είχες τέτοιον πειρασμό αδικίας; Ο Άγιος Σπυρίδων παρότι που δεν είχε τσομπάνη για τα πρόβατά του, δεν του έκλεβε κανείς από τα πρόβατά του! Γιατί άραγε; Γιατί είχε φύλακα τον Θεό από πάνω. Τα έχεις καλά με τον Θεό και έρχεται ο άλλος να σε αδικήσει; Για να πάρει άδεια να σε αδικήσει, κάποιον παλαιό λογαριασμό πληρώνεις. Κάτι εξοφλείς και μην πλανάσαι!... ~ Δημήτριος Παναγόπουλος ~

+ Όταν έβλεπα αδικία και δεν μπορούσα να την σταματήσω, γονατούσα και φώναζα ''συχώωωωρεσέ με Κύριε..''. Έτσι με περνούσε η στεναχώρια, γιατί οι προσευχές φτάνουν επάνω. Οι προσευχές τα πάντα τα λειώνουν και αμέσως προλαβαίνει η καλοσύνη του Θεού. Εάν μαλώσω με κάποιον, χάνω την καλοσύνη του Θεού. ~ Αναστάσιος Μάλαμας ~

+ Άμα φωλιάσει μέσα σου το: ''γιατί εγώ να χάσω το δίκιό μου;", γίνεσαι άλλος άνθρωπος και φεύγει η Χάρη. ~ Αναστάσιος Μάλαμας ~

+ Όταν βλέπω άνθρωπο που έκανε κακό και αναβάλλει συνεχώς την ικανοποίηση εκείνου που αδίκησε, θυμάμαι τον εαυτόν μου, όταν αναβάλλω το καθάρισμα των παπουτσιών μου από την λάσπη, με την ιδέα, ότι μετά από δύο βήματα, θα τα ξαναλασπώσω. ~ Δημητρακόπουλος ~

+ Κανείς άδικος δεν ευτύχησε. ~ Ευριπίδης ~

+ Οι αιτίες πού κάνουν τον άνθρωπο να αδικεί είναι τρεις: α) η φιληδονία, β) η πλεονεξία και γ) η φιλοδοξία. ~ Πυθαγόρας ~

+ Καλό δεν είναι να μην αδικείς, αλλά να μην θέλεις να αδικήσεις. ~ Δημόκριτος ~

+ Δεν αδικεί μόνο εκείνος που κάνει το κακό, αλλά και εκείνος που δεν κάνει το καλό. ~ Μάρκος Αυρήλιος ~

+ Όλο το έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνος πολίτης. ~ Ρήγας Βελενστινλής ~

+ Θεέ μου, βοήθησέ με! Βλέπεις ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα με εγκατέλειψε, γιατί δεν έτρεξα να συνθηκολογήσω με την αδικία... ~ Μπετόβεν ~

+ Τα παιδιά στον μικρόκοσμο της ύπαρξής τους, τίποτε δεν αντιλαμβάνονται και δεν νοιώθουν τόσο δυνατά, όσο μια αδικία που τους γίνεται. ~ Κάρολος Ντίκενς ~

+ Φταις δεν φταις, άμα θέλεις να δεις πρόσωπο Θεού, πρέπει να δέχεσαι την αδικία...!!!

+ Εκείνος που σκέφτεται να αδικήσει τον άλλον, τον εαυτόν του αδικεί.

+ Το να αγαπάμε αυτόν που μας αδικεί, είναι έργο Θεϊκό και δείχνει ότι είμαστε παιδιά του Θεού.

+ Αδικοχτισμένο σπίτι πέφτει και γκρεμίζεται.

+ Όποιος αγαπά την αδικία, βρίσκει στο σπίτι του κακά.

+ Όποιος έχει άδικο, φωνάζει πιο δυνατά.

+ Όποιος σπέρνει αδικία, θερίζει μίσος.

+ Από άδικο κέρδος, δίκαιη ζημιά.

+ Όσοι δεν τιμωρούν τους κακούς, αδικούν τους καλούς.

+ Τα κακά κερδισμένα είναι χαμένα.

+ Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα...

+ Άδικος ο δικαστής, αθώος ο κακούργος.

+ Της αδικίας τα λάχανα καζάνι δεν τα βράζει. ~ Μανιάτικη παροιμία ~

          79) Η αδικία δεν ευλογείται

Μπορεί σε μια οικογένεια ο παππούς ή η γιαγιά να έκαναν αδικίες και αυτοί να είναι καλά. Όμως τα παιδιά ή τα εγγόνια τους παιδεύονται. Αρρωσταίνουν και αναγκάζονται να δίνουν στους γιατρούς, όσα μαζεύτηκαν με αδικίες, για να εξοφλήσουν οι παππούδες τους. Κάποτε σε μια γνωστή μου οικογένεια, συνέβαιναν πολλές δοκιμασίες. Είχε αρχίσει από τον αρχηγό της οικογενείας αρρώστια βαρειά, ταλαιπωρία, έμεινε κατάκοιτος λίγα χρόνια και μετά πέθανε. Στην συνέχεια πέθανε η γυναίκα του και ύστερα τα παιδιά του, το ένα κοντά στο άλλο. Πρόσφατα πέθανε και το τελευταίο, το πέμπτο παιδί. Από πολύ πλούσια οικογένεια που ήταν, κατήντησε η πιο φτωχή, γιατί πουλούσαν τα κτήματα όσο - όσο, για να πληρώνουν γιατρούς και διάφορα έξοδα. Απορούσα γι' αυτήν την οικογένεια:

''Πώς συμβαίνουν τόσες αρρώστιες και ατυχήματα σ' αυτούς!''

Στα άτομα της οικογένειας που γνώρισα, δεν φαινόταν η καλή περίπτωση, δηλαδή να τους δοκιμάζει ο Θεός σαν εκλεκτούς, αλλά μάλλον να λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι του Θεού.

Για να είμαι πιο σίγουρος, προσπάθησα να μάθω από αξιόλογα γεροντάκια, συμπατριώτες τους και έμαθα τα εξής:

Ο άνθρωπος αυτός είχε βρει μια σχετική περιουσία από τον πατέρα του, αλλά στην συνέχεια την αύξησε με αδικίες. Δηλαδή, εάν του ζητούσε μια χήρα δανεικά, για να παντρέψει την κόρη της και θα του τα έδινε όταν θα αλώνιζε, αυτός της ζητούσε ένα οικόπεδο που είχε. Και εκείνη πάνω στην ανάγκη το έδινε όσο - όσο. Άλλος του ζητούσε δάνειο να πληρώση την Τράπεζα και θα του το επέστρεφε μόλις μάζευε τα βαμβάκια. Εκείνος του ζητούσε ένα χωράφι που είχε και στην ανάγκη ο άλλος το έδινε όσο - όσο, για να μην τον κυνηγήσει η Τράπεζα. Άλλος του ζητούσε λίγα δανεικά, για να πληρώσει τους γιατρούς και αυτός του ζητούσε την αγελάδα που είχε. Εκείνος ο καημένος την έδινε όσο - όσο. Με αυτόν τον τρόπο, μάζεψε μια μεγάλη περιουσία.

Όλος όμως ο γογγυσμός των πονεμένων ανθρώπων, χτύπησε όχι μόνο σ' αυτόν και στην γυναίκα του, αλλά και στα παιδιά του ακόμη. Έτσι λειτούργησαν οι πνευματικοί νόμοι και έκαναν και εκείνοι το ίδιο, για να πληρώσουν δηλαδή τους γιατρούς και τα έξοδα από τις αρρώστιες, τα ατυχήματα κ.λπ., πουλούσαν όσο - όσο τα κτήματα και από πολύ πλούσιοι έγιναν φτωχοί και ένας - ένας έφυγαν όλοι.

Ο Θεός φυσικά θα τους κρίνει με την πολλή Του αγάπη και δικαιοσύνη ανάλογα.

Οι άλλοι πάλι που αναγκάστηκαν, πάνω στην ανάγκη που βρίσκονταν, να πουλήσουν ό,τι είχαν, για να ξεχρεώσουν χρέη σε γιατρούς κ.λπ. και φτώχεψαν, θα ανταμειφτούν για την αδικία που δοκίμασαν ανάλογα. Βέβαια και οι άδικοι εξοφλούν και αυτοί ανάλογα.

~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+++

            80) Γιατί αδικούμαστε;

Κάποτε κάποιοι πονηροί άνθρωποι έβαλαν έναν παπά στην φυλακή.

Όταν πήγε ο παπάς στην φυλακή, τον πλησίασαν οι άλλοι και του είπανε:

- Τί έκανες παπά και σε βάλανε φυλακή;

- Τίποτα δεν έκανα τέκνα μου, άδικα με έφεραν εδώ, τους είπε ο παπάς.

- Εμείς είμαστε δίκαια εδώ, γιατί όλοι κάτι κάναμε. Και εσύ, δεν μπορεί, κάτι έκανες και σε φέρανε εδώ...

- Τίποτα δεν έκανα, τέκναν μου, επέμενε ο παπάς.

Το βράδυ, όταν όλοι πήγαν να κοιμηθούν, ο παπάς δεν μπορούσε. Φύσαγε και ξεφύσαγε, για το κακό που τον βρήκε.

Και ξαφνικά του εμφανίζεται μέσα στην φυλακή ένας ψηλός, ο οποίος του λέει:

- Δεν μου λες πάτερ, είσαι άδικα εδώ μέσα;

- Ναί τέκνο μου άδικα!

- Ξέρεις τι πληρώνεις τώρα;

- Τί πληρώνω;

- Θυμάσαι όταν ήσουν νέος, είχες πάει στο παζάρι μια φορά και μια

χηρούλα είχε μια μοσχάρα δεμένη και επειδή η μοσχάρα σε είχε κάνει μια ζημιά στα προϊόντα σου, εσύ θύμωσες και την έλυσες να φύγει η μοσχάρα;

Και την έχασε η χηρούλα την μοσχάρα και την βρήκαν κάποιοι άλλοι και την φάγανε... Ε; Το αίμα εκείνο πληρώνεις της χηρούλας και τα δάκρυά της...

Την άλλη μέρα το πρωϊ ο παπάς λέει στους συγκρατούμενούς του:

- Τέκνα μου, δίκαια είμαι εδώ!

- Δεν σου είπαμε πάτερ, ότι κανείς δεν έρχεται δωρεάν εδώ, του είπανε εκείνοι.

Έτσι συμβαίνει και σε εμάς, Εάν αναζητήσουμε πίσω, για ποιό λόγο αδικούμαστε, θα διαπιστώσουμε ότι είναι οι αμαρτίες μας και όταν αναζητήσουμε την τακτοποίηση αυτών, όλα θα τακτοποιηθούν στη ζωή μας.

+++

  81) Αδίκησες; Ζημιά θα πάθεις...

Ένας ξυλοκόπος είχε κάνει μία αδικία σε ένα Μοναστήρι του Αγίου Όρους. Έκανε μια δουλειά σε μια Μονή και μετά ζητούσε 500.000 δραχμές παραπάνω από τα συμφωνημένα. Τελικά πήρε το ποσό που ήθελε και κατευθύνθηκε με το αμάξι του για την Θεσσαλονίκη.

Στο δρόμο, κοντά στον Πολύγυρο τράκαρε. Έπαθε 2.500.000 δραχμές ζημιά!

- Γιατί Παναγία μου επέτρεψες να γίνει κάτι τέτοιο σε μένα; παραπονιόταν στην Παναγία.

Τότε του είπε ένας γέροντας.

- Μα δεν ευλογείτε η αδικία από τον Θεό! Και πάλι καλά που ζεις...