+ Αυτός που αγγίζει τα οστά ενός μάρτυρα, συμμετέχει κατά κάποιο τρόποστον αγιασμό της Χάριτος που υπάρχει στο σώμα. ~ Μέγας Βασίλειος ~

+ Τα Άγια Λείψανα δεν ευωδιάζουν πάντοτε στους ανθρώπους. Είναι διάφορες περιπτώσεις:

α) άλλοτε μπορεί αυτός που προσκυνάει να είναι πολύ αμαρτωλός και να ευωδιάζουν τα Άγια Λείψανα, για να βοηθηθεί ο άνθρωπος, να πάρει την καλή στροφή, να μετανοήσει

β) άλλοτε μπορεί να είναι ενάρετος και να μην ευωδιάσουν, για να μην πέσει στην υπερηφάνεια και

γ) άλλοτε σε έναν ενάρετο ευωδιάζουν τα Λείψανα ενός Αγίου, σαν να του δίνει ο Άγιος ένα κέρασμα! ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Πόσο ευωδιαστά είναι τα οστά των Αγίων! Τί υπέροχο άρωμα αναδίδουν τα λείψανα των Αγίων του Θεού! Τί μεγάλη ευλογία είναι να αποκτήσεις την ευωδιαστή Χάρη του Αγίου Πνεύματος και την αιώνια ζωη! ~ Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης ~

+ Τα Άγια Λείψανα έχουν την εξής κλιμάκωση: Πρώτα έχουμε το κίτρινο χρωματισμό, μετά είναι η ευωδία, μετά είναι η μυροβλυσία και μετά είναι η θαυματουργία. ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα ~

+ Τα Άγια Λείψανα περιέχουν υποστατική Χάρη Αγίου Πνεύματος και όταν τα προσκυνάμε, δεν προσκυνάμε τα οστά, αλλά τη Χάρη που περιέχουν, για να μεταδοθεί και σε εμάς, ανάλογα με την πίστη μας. Όταν πάμε σε μια βρύση, ο σκοπός μας δεν είναι η βρύση αυτή καθ' αυτή, αλλά το νερό που εκβάλλει, για να το πιούμε. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τα Άγια Λείψανα. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν Αγία Λείψανα. Μόνο η Ορθοδοξία έχει αυτόν τον θησαυρό. ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα ~

+ Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου, ξεκινώντας από την κάρα του ανθρώπου, επειδή ο τρόπος σκέψεως βρίσκεται στο κεφάλι. Χρωματίζουν με έντονο χρωστήρα αγιοπνευματικό και τα οστά αποκτούν έντονο κεχριμπαρί κίτρινο χρώμα, που υποδηλώνει μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Και όσο πιο Άγιος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ χρωματίζονται τα οστά του. Ο χρωματισμός των Αγίων λειψάνων δεν έχει ερμηνευτεί επιστημονικώς και καθιστά αναπολόγητους όχι μόνο όλους τους επιστήμονες, αλλά και τους απίστους. Αν τα λείψανα των Αγίων ευωδίαζαν στον πραγματικό βαθμό, οι άνθρωποι θα πέθαιναν από αυτήν την ευωδία, λόγω υπερβολικής χαράς! ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα ~

51) Τα Άγια Λείψανα έχουν Χάρη Αγίου Πνεύματος και

θαυματουργούν

Η πρεσβυτέρα, διηγείται ο πατήρ Ευάγγελος, είχε όγκο στο στήθος και εγχειρίστηκε. Μόλις έβγαλαν τον όγκο, δίνουν ένα κομμάτι στον πατέρα Ευάγγελο να το πάει για βιοψία κα να φέρει αμέσως τα αποτελέσματα.

Μετά την απάντηση της εξετάσεως, οι γιατροί δεν δίνουν ούτε έξι μήνες ζωής στην άρρωστη. Η κόρη του παπα - Βαγγέλη λιποθυμά μόλις το ακούει, ο ίδιος τα χάνει. ''Άκου, λέει, γιατροί να το πουν έτσι ξαφνικά στο παιδί!''.

Στα χέρια του όμως σφίγγει το Άγιο Λείψανο, από το χέρι του Αγίου Παντελεήμονα, που έχει φέρει μαζί του και προσεύχεται. Βγάζουν την πρεσβυτέρα από το χειρουργείο. Με λαχτάρα ο πατήρ Ευάγγελος ακουμπά πάνω στις γάζες που σκεπάζουν το εγχειρισμένο στήθος της πρεσβυτέρας, το χέρι του Αγίου και γονατιστός προσεύχεται.

Εκείνη την ώρα μπαίνει ο χειρουργός με τη μάσκα ακόμη. Βλέπει τη σκηνή και βάζει τις φωνές.

- Τί είναι αυτό το κόκκαλο παπά μου; Πάρτο από εδώ και τράβα σπίτι σου... Ζαλισμένος ο καημένος, μαζεύει γρήγορα τα Άγια Λείψανα και προσπαθεί να βρει την πόρτα. Μέσα στη ζάλη του όμως, ακούει τη νοσοκόμα να φωνάζει το γιατρό στο τηλέφωνο, που τον ζητά επειγόντως η γυναίκα του.

Το απόγευμα σταματά μια κούρσα έξω από το σπίτι του ιερέα και με έκπληξη ο παπα - Βαγγέλης βλέπει να βγαίνει ο γιατρός.

''Πω! πω! σκέφτεται, ο γιατρός και στο σπίτι μου ακόμα με κυνηγάει!''. Με φρίκη, όμως, βλέπει να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και ένας νέος παραμορφωμένος. Το στόμα του είχε πάει στ' αυτί του. Αποσβολώθηκε ο παπάς.

- Πάτερ μου, του λέει ο γιατρός, εκείνο το κόκκαλο το έχεις; Με συγχωρείς, παραφέρθηκα, την ώρα που σ' έδιωχνα μου τηλεφώνησε η γυναίκα μου, ότι το παιδί μας, που έδινε εκείνη την ώρα εξετάσεις, έπαθε ξαφνικά αυτήν την πάρεση που βλέπεις. Κατάλαβα, ότι εγώ έφταιξα και γι' αυτό σε παρακαλώ πολύ, διάβασε μας μια ευχή. Τη διεύθυνση σου στο χωριό, την πήρα από την πρεσβυτέρα.

- Ευχαρίστως παιδιά μου, ελάτε στο Εκκλησάκι. Κράτα αγόρι μου το χέρι του Αγίου και γονάτισε.

Απλώνω στο κεφάλι του νέου το πετραχήλι και αρχίζω να διαβάζω την ευχή. Καθώς διαβάζω, ακούω θόρυβο κρακ, κρακ. Σκέφτομαι, τί συμβαίνει άραγε; Τελείωσα και όταν σηκώθηκε το παιδί, τί να δούμε, το στόμα του παιδιού είχε επανέλθει στην θέση του! Πατέρας και γιός ρίχνονται πάνω μου.

- Παπούλη πώς να σ' ευχαριστήσουμε;

- Όχι εμένα, παιδιά μου, τον Θεό και τον Άγιο.

Από τότε για πάρα πολύ καιρό ερχόταν τακτικά να προσκυνήσουν και να φέρουν και το λάδι για το καντήλι του Αγίου.

Όσο για την πρεσβυτέρα, είναι τώρα περισσότερα από είκοσι χρόνια που είναι τελείως καλά χωρίς να κάνει απολύτως καμμία θεραπεία. Μεγάλωσε τα παιδιά της και ζει στο χωριό προσέχοντας το εκκλησάκι με τα τόσα Άγια Λείψανα, μια που δεν υπάρχει πια ο πατήρ Ευάγγελος. Ο γιατρός πολλές φορές έλεγε στον παπα - Βαγγέλη:

- Εμείς παπά μου, πρέπει να τα κάψουμε τα βιβλία μας...!!!

+++

52) Τα Άγια Λείψανα του Αγίου Κλημεντίου σώζουν μια πόλη από

την χολέρα

Το 1910 έπεσε χολέρα στην πόλη Αχρίδα. Η πόλη κάθε μέρα γέμιζε με πτώματα. Φάρμακο δεν υπήρχε. Ο λαός άρχισε να μετακομίζει και να δραπετεύει στα γειτονικά χωριά. Το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ που ήταν κοντά στην πόλη, ήταν γεμάτο πρόσφυγες από την Αχρίδα.

Τότε πρότεινα στο π. Γεώργιο ο, ο οποίος ανήκε στην Εκκλησία του Αγίου Κλημεντίου, να πάρουμε τα Άγια Λείψανα του Αγίου Κλημεντίου και να κάνουμε λιτανεία στην πόλη της Αχρίδος. Οι ιερείς συμφώνησαν.

'Ετσι αμέσως ξεκινήσαμε την λιτανεία και παρόλο που ήμασταν λίγα άτομα στο δρόμο, άρχισε ο λαός να συρρέει και να ενώνεται με την λιτανεία.

Πρώτα περάσαμε από την παλιά πόλη και στη συνέχεια περάσαμε διαμέσου της αγοράς στην νέα πόλη. Οι Τούρκοι δεν μας εμπόδισαν, επειδή και αυτοί πέθαιναν από την χολέρα σαν μύγες.

Αφού περάσαμε όλη την πόλη, το βράδυ γυρίσαμε μαζί με τα Άγια Λείψανα στην Εκκλησία του Αγίου Κλημεντίου.

Από την επόμενη μέρα κανείς άλλος πια δεν αρρώσταινε από χολέρα! Αυτή η τρομερή αρρώστια ξαφνικά σταμάτησε και έτσι οι κάτοικοι της πόλης Αχρίδος σώθηκαν απ' αυτήν!...

~ Μαρτυρία Σάντρε Τσιπάνοβιτς - Νεωκόρος της Εκκλησίας του Αγίου Κλημεντίου στην Αχρίδα της Σερβίας ~

+++

53) Προσκύνημα στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο

Είχαμε πάει προσκυνηματική εκδρομή με 14 πούλμαν στην Εύβοια, για να προσκυνήσουμε το Τίμιο λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου. Και βρήκαμε τον Άγιο μέσα στην λειψανοθήκη του, ως συνήθως να κοιτάζει την οροφή. Προσκύνησαν όλοι.

Φεύγοντας για τα πούλμαν, ξαναγύρισα στον Άγιο, να του βάλω μια μετάνοια και να τον παρακαλέσω να γυρίσουμε στα σπίτια μας με ασφάλεια. Και όταν πήγα, τον βρήκα να έχει κλίνει το κεφάλι του και να με κοιτάζει!!!...

Τότε έτρεξα στα πούλμαν και τους φώναξα όλους να γυρίσουν πίσω, για να μας ξεπροβοδίσει ο Άγιος! Κατέβηκαν έτσι 600 άτομα από τα λεωφορεία και ξαναπροσκύνησαν τον Άγιο Ιωάννη.

Και έχεις την άλλη να βλασφημάει και να λέει:

- Είναι μούμια το λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου. Τί να πεις...

~ Δημήτριος Παναγόπουλος ~