Ότι
έρχεται ώρα εν η πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού, και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις
ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως.[Διότι έρχεται ώρα, που όλοι οι νεκροί, οι οποίοι βρίσκονται θαμμένοι στα μνημεία, θα ακούσουν την φωνήν του Θεού. Και θα αναστηθούν και θα βγουν από τα μνημεία·
και όσοι μεν κατά την επίγεια ζωή τους έπραξαν τα αγαθά, θα αναστηθούν για να απολαύσουν την αιωνία και
μακαρίαν ζωή. Όσοι όμως έπραξαν τα κακά, θα αναστηθούν, για να κριθούν και να καταδικαστούν.] (Κατά Ιωάννην 5,28-29)
Παςοθεωρώντονυιόνκαιπιστεύωνειςαυτόνέχηζωήναιώνιον, καιαναστήσωαυτόνεγώτηεσχάτηημέρα. [Καθένας που βλέπει τον Υιό και πιστεύει σ' Αυτόν έχει ζωή αιώνια. Και εγώ θα τον αναστήσω ένδοξο κατά την μεγάλην ημέρα της Κρίσεως.] (ΚατάΙωάννην 6,40)
ΕιγαρπιστεύομενότιΙησούςαπέθανεκαιανέστη, ούτωκαιοΘεόςτουςκοιμηθένταςδιατουΙησούάξεισυναυτώ. ΌτιαυτόςοΚύριοςενκελεύσματι, ενφωνήαρχαγγέλουκαιενσάλπιγγιΘεούκαταβήσεταιαπ' ουρανού, καιοινεκροίενΧριστώαναστήσονταιπρώτον, έπειταημείςοιζώντεςοιπεριλειπόμενοιάμασυναυτοίςαρπαγησόμεθαεννεφέλαιςειςαπάντησιντουΚυρίουειςαέρα, καιούτωπάντοτεσυνΚυρίωεσόμεθα. [Διότι, εάν πραγματικά και αληθινά πιστεύουμε, ότι ο Ιησούς πέθανε και ανεστήθη, έτσι και πρέπει να πιστεύουμε, ότι και ο Θεός αυτούς, οι οποίοι πέθαναν με πίστη στον Ιησού, θα τους αναστήσει και θα τους φέρει μαζή με Αυτόν στην αιωνία και μακαρία ζωή. Ο ίδιος ο Κύριος με παντοδύναμο πρόσταγμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβεί από τον ουρανό και οι νεκροί, που έχουν πεθάνει με την πίστη στον Χριστό, θα αναστηθούν πρώτοι. Έπειτα απ' αυτό εμείς που θα ζούμε και θα έχουμε απομείνει στην γη, θα αρπαχθούμε μαζί μ' αυτούς μέσα σε νεφέλες, για να προϋπαντήσουμε τον Κύριο στους ουρανίους χώρους. Και έτσι θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριον στον Ουρανό.] (Προς Θεσσαλονικείς Α'
4,16-17)
Ειγαρνεκροίουκεγείρονται, ουδέΧριστόςεγήγερται. [Διότι εάν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τότε ούτε ο Χριστός Αναστήθηκε.] (ΠροςΚορινθίουςΑ' 15,16)
Αλλ' ερείτις·πωςεγείρονταιοινεκροί; Ποίωδεσώματιέρχονται; Άφρον, συοσπείρεις, ουζωοποιείταιεάνμηαποθάνη. [Αλλά ίσως θα πει κανείς: ''πως ανασταίνονται οι νεκροί, με ποιό σώμα έρχονται, με αυτό το σώμα που αποσυνθετήθηκε και διαλύθηκε;''. Ανόητε και απερίσκεπτε, γιατί αμφιβάλλεις; Εκείνο το οποίο εσύ σπείρεις, δεν ζωογονείται και δεν καρποφορεί, εάν δεν πεθάνει και δεν αποσυντεθεί, θαπτόμενο στην γη.] (ΠροςΚορινθίουςΑ' 15,35-36)
Ούτωκαιηανάστασιςτωννεκρών. Σπείρεταιενφθορά, εγείρεταιεναφθαρσία. [Έτσι είναι και η ανάσταση των νεκρών σωμάτων. Ρίπτεται στον τάφο το νεκρό σώμα εις κατάσταση φθοράς και αποσυνθέσεως και ανασταίνεται άφθαρτο.] (ΠροςΚορινθίους Α' 15,42)
Στην περίπτωση του ανθρώπου, ο οποίος στηρίζεται στην ελπίδα της Αναστάσεώς
του, χρησιμοποιεί ο Απόστολος τη λέξη «κοίμηση». Προσπαθεί έτσι, να παρηγορήσει τους συγγενείς για την στέρηση του
ανθρώπου που έφυγε και ταυτόχρονα, να ενισχύσει το ηθικό τους, με την ελπίδα της Αναστάσεως του νεκρού. Γιατί, όποιος έχει κοιμηθεί, σίγουρα θα Αναστηθεί. Εφόσον ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ύπνος βαθύς και παρατεταμένος. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει:.. ''Αλλά εκείνος που πεθαίνει, σε λίγο σαπίζει, διαλύεται και γίνεται σκόνη και στάχτη...'' Αυτό
είναι ακριβώς, εκείνο για το οποίο πρέπει να χαίρεσαι. Γιατί αυτό κάνει και ο άνθρωπος, όταν θέλει να ξαναφτιάξει ένα σπίτι που έχει
παλιώσει... αφού γκρεμίσει το παλιό σπίτι, χτίζει άλλο, καινούργιο και ομορφότερο. (Ιερός Χρυσόστομος)
Kανείς από όσους ζουν ορθή ζωή δεν δυσπιστεί για την ανάσταση, αλλά προσεύχονται κάθε ημέρα λέγοντας εκείνη την αγία λέξη: ''Aς έρθει η βασιλεία Σου'' (Mατθ. 6,10). Ποιοί λοιπόν είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στην ανάσταση; Eκείνοι που ακολουθούν μολυσμένες οδούς και ακάθαρτο βίο... (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν δεν υπήρχε Ανάσταση, με
ποιό τρόπο θα βεβαιώνεται η δικαιοσύνη του Θεού, εφόσον σ' αυτή τη ζωή
ευημερούν τόσοι πονηροί και ασεβείς και από την άλλη μεριά τόσοι αγαθοί πονούν
και υποφέρουν; (Ιερός Χρυσόστομος)
Όλοι μεν θα αναστηθούν, όχι
όμως όλοι για να ζήσουν αιώνια με τον Θεό. Θα αναστηθούν, άλλοι μεν για την
κόλαση, άλλοι για τη Ζωή. Γι' αυτό δεν είπε απλώς ο Χριστός ''θα Αναστήσει'',
αλλά είπε: ''θα Ζωοποιήσει'', πράγμα πολύ ανώτερο της Αναστάσεως, που μόνο
στους δικαίους θα δωρηθεί. (Ιερός Χρυσόστομος)
Εάν κάποιος δεν πιστεύει
στην ανάσταση των νεκρών, ας σκεφτεί πόσα δημιούργησε ο Θεός εκ του μηδενός και
ας το δεχτεί αυτό ως υπόδειξη περί της αναστάσεως. Πώς δημιούργησε τη γη, αφού
δεν υπήρχε πρώτα; Και πώς δημιουργήθηκαν από την γη τα άπειρα είδη των ζώων και
των φυτών; Όλα αυτά δημιουργούν μεγαλύτερες απορίες, από όσες δημιουργεί η
ανάσταση των νεκρών. Διότι δεν είναι το ίδιο να ανοικοδομήσεις ένα σπίτι που
γκρεμίστηκε, με το να το χτίσεις ένα σπίτι από το πουθενά. Το δεύτερο είναι
πολύ πιο ''δύσκολο''. Αν δηλ. ο Θεός δημιούργησε από την ανυπαρξία τα όντα,
πολύ περισσότερο θα μπορέσει να Αναστήσει, αυτά που διαλύθηκαν. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Ο σπόρος σπέρνεται στη γη και σαπίζει, όπως το σώμα που πεθαίνει. Γι' αυτό και το παράδειγμα αυτό, αρμόζει περισσότερο στην περίπτωση της αναστάσεως
των νεκρών... (ΙερόςΧρυσόστομος)
Ντρέπομαι να διδάσκω
Χριστιανούς για την Ανάσταση. Διότι όποιος έχει ανάγκη να μάθει ότι υπάρχει
Ανάσταση και δεν έχει πείσει πέρα για πέρα τον εαυτόν του γι' αυτό και νομίζει
πως έτσι όλα τυχαίως άγονται και φέρονται, δεν μπορεί να είναι Χριστιανός... (Ιερός
Χρυσόστομος)
Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της ανάστασης. Γιατί η προσδοκία της απολαβής δυναμώνει την ψυχή, για να εργάζεται το αγαθό. Ο κάθε εργάτης είναι έτοιμος να υπομείνει κόπους και μόχθους, αν προβλέπει ότι θα πάρει μισθό για τους κόπους του. Έτσι γίνεται και με κάθε ψυχή. Όταν αυτή πιστεύει στην ανάσταση, είναι φυσικό να προσέχει τον εαυτό της. Αν όμως δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στη φθορά και την καταστροφή. (ΆγιοςΚύριλλοςΙεροσολύμων)
Κάθε λόγος είναι αληθινός, όταν τον πoυν 2 ή 3 μάρτυρες. Για την Ανάσταση του Χριστού μαρτυρούν 12 και ακόμη απιστείς στην Ανάσταση; (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
Aν δεν
υπάρχει Ανάσταση, αλλά το τέλος της ζωής μας
είναι ο θάνατος, διέγραψε κατηγορίες και
ψεγάδια, δώσε απεριόριστη εξουσία στο φονιά, άφησε τοn μοιχό να επιβουλεύεται φανερά τους γάμους, ας διασκεδάζει ο πλεονέκτης με τα ξένα, ας μην διακόπτει κανένας τον υβριστή, ας καταπατεί συνεχώς τον όρκο του ο επίορκος, γιατί και τον πιστό στον όρκο του τον περιμένει
θάνατος. O άλλος ας λέει όσα ψέματα θέλει, γιατί δεν υπάρχει κανένα κέρδος από την αλήθεια, κανένας να μην ελεεί το φτωχό, γιατί η ευσπλαχνία δεν έχει αμοιβή! Aν δεν υπάρχει Ανάσταση, δεν υπάρχει ούτε κρίση και αν δεν υπάρχει κρίση, χάνεται μαζί και ο φόβος του Θεού. Kαι όπου ο φόβος δεν σωφρονίζει, εκεί
χορεύει ο διάβολος μαζί με την αμαρτία. Aν δεν
υπάρχει Ανάσταση, είναι μύθος ο Λάζαρος και ο
πλούσιος και το φριχτό χάσμα και η ακατάσχετη φλόγα της φωτιάς και η φρυγμένη
γλώσσα, η τόσο ποθητή σταγόνα του νερού και το βρεγμένο
δάχτυλο του φτωχού (Λουκ. 16,19-31). Eίναι προφανές ότι όλα αυτά προεικονίζουν τη
μελλοντική ανάσταση. H γλώσσα
βέβαια και το δάχτυλο δεν θεωρούνται μέλη της ασώματης ψυχής, αλλά μέρη του σώματος. Kαι ας μη νομίζει κανένας ότι αυτά έχουν ήδη γίνει
πράξη, αλλά αποτελούν μια προαναφώνηση για το μέλλον. Θα γίνουν τότε όταν η μεταμόρφωσή μας, δίνοντας ψυχή στους νεκρούς, θα αναστήσει καθέναν για να αντιμετωπίσει όσα
έχει πράξει στη ζωή και θα είναι σύνθετος όπως και πρώτα, αποτελούμενος από σώμα και από ψυχή. (Άγιος
Γρηγόριος ο Νύσσης)
Όποιος αρνείται την αθανασία
της ψυχής και λέει, ότι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών, είναι εντελώς άθεος.
Γιατί αν πει αυτά, είναι το ίδιο με το να πει, ότι δεν υπάρχει Θεός. (Μοναχός
Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Με την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μας, θα αναστηθούν όλα τα σώματα των κεκοιμημένων και στην άλλη ζωή, σώμα και ψυχή θα είναι μαζί, με τη διαφορά, ότι οι άνθρωποι δεν θα έχουν φύλο. Τα σώματα όλων που θα αναστηθούν, θα έχουν την ηλικία του Χριστού δηλ. 33 ετών. Μάλιστα θα αναστηθούν πρώτα τα σώματα των δικαίων εις ανάσταση ζωής. Έπειτα των υπολοίπων, εκείνων που θα κολαστούν. Ξέρετε τι ποσοστό δικαίων υπάρχει στη γη; Πολλοί δεν πιστεύουν στην ανάσταση των νεκρών. Όμως ακόμα και η φύση, μας διδάσκει γι΄αυτό το γεγονός. Ο σπόρος που σπέρνουμε (θάβουμε), δεν βλαστάνει, παρά μόνο όταν σαπίσει. Και όταν βλαστήσει, εμφανίζεται πάνω από την επιφάνεια της γης. Ο ''νεκρός'' δηλαδή σπόρος ανασταίνεται, βλαστάνοντας. (Παναγόπουλος)
Εμείς δεν θέλουμε
(πιστεύουμε) να γίνει η ανάσταση, γιατί η ανάσταση προϋποθέτει δικαστήριο, προϋποθέτη κρίση και εμείς την φοβούμαστε, γιατί έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας και δεν έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας. Δεν πιστεύουμε στην ανάσταση, γιατί δεν μας συμφέρει να γίνει. Ο αθώος όμως, δεν φοβάται κανένα δικαστήριο. (Παναγόπουλος)
Τα μόρια όλως των ανθρώπων, όλων των εποχών υπάρχουν στη γη, γιατί όπως και ανακάλυψε η σύγχρονη επιστήμη, η ύλη δεν χάνεται, αλλά αλλάζει μορφή. Αυτό, για όσους έχουν απορίες, για το πως θα αναστηθουν τα σώματα εκείνων, που έχουν π.χ. κατασπαραχθεί από άγρια ζώα. (Παναγόπουλος)
Η Ανάσταση του Χριστού προσφέρει την αθανασία και την αφθαρσία σε όλους, με
τον ίδιο ακριβώς τρόπο, επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια φύση με τον άνθρωπο Ιησού...
(Φλωρόφσκι)
Κάποιος υπέβαλλε στον
διάσημο Νεύτωνα, την εξής ερώτηση: ''Το ανθρώπινο σώμα μεταβάλλεται σε σκόνη.
Εάν πραγματικά υπάρχει ανάσταση των νεκρών, ποιός θα την μαζέψει, για να δώσει
στις ψυχές νέα σώματα;''. Ο Νεύτωνας δεν απάντησε. Πήρε μια χούφτα ρινισμάτων
σιδήρου, την ανακάτεψε με ψιλή άμμο και ρώτησε: ''Ποιός θα μαζέψει πάλι, αυτά
τα ρινίσματα;''. Και ενώ κανείς δεν μπορούσε να του απαντήσει, πήρε έναν
μεγάλο μαγνήτη, τον κράτησε πάνω από το μίγμα και τότε τα ρινίσματα
μετακινήθηκαν και κόλλησαν στον μαγνήτη. Και τότε ο Νεύτωνας με σοβαρό ύφος
λέει: ''Εκείνος που έχει δώσει αυτή τη δύναμη σε ένα αδρανές αντικείμενο,
δεν μπορεί να δώσει μια δύναμη μεγαλύτερη στις ψυχές μας, όταν θα χρειαστούν να
ενδυθούν την αφθαρτοποιημένη σκόνη;''...
