Περί ανθρώπου "2"

Ακόμα και στον κακότροπο άνθρωπο πρέπει να αναζητήσεις μια σπίθα καλού και να χαρείς γι' αυτό, να μιλήσεις με χαρά και καλοσύνη για τις καλές του προθέσεις. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μέσα του ένα καλό σπόρο. Σκέπασε το κακό που έχει μέσα του με το καλό και προσευχήσου γι' αυτόν. Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να γίνει άβυσσος κακίας. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο άνθρωπος είναι ένα μεγάλο μυστήριο, ιερό μυστήριο του Θεού. Τόσο μεγάλο και τόσο ιερό, ώστε ο ίδιος ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να μας ερμηνεύσει όλο το βάθος του ανθρωπίνου μυστηρίου. (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Όταν ο άνθρωπος δεν είναι με τον Θεό, τότε πάντοτε γίνεται παιχνίδι του διαβόλου και ο διάβολος παίζει μαζί του: την μία του γεμίζει την ψυχή με ακάθαρτους λογισμούς, την άλλη του βομβαρδίζει την καρδιά με κακές επιθυμίες, άλλοτε πάλι πυρώνει την γλώσσα του με βρισιές και άλλοτε τον παρακινεί σε συκοφαντία, σε καταλαλιά, σε κλοπή, σε ασωτία και σε κάθε άλλη κακή πράξη. (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κυριαρχούν στην καρδιά τους, ακόμα λιγότερο μπορούν να κυριαρχούν στη γλώσσα τους. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να βάλουν τάξη στην ζωή τους, ακόμα λιγότερο μπορούν να βάλουν τάξη στο κράτος. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να συμμετέχουν στον πόνο του άλλου, ακόμα λιγότερο μπορούν να συμμετέχουν στη χαρά του άλλου. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Εξαπατούν εαυτούς, όσοι με αυτοπεποίθηση ισχυρίζονται, ότι γνωρίζουν καλά τους ανθρώπους και γι' αυτό δεν επιτρέπουν να εξαπατηθούν από αυτούς. Ποιός μπορεί να γνωρίζει τι είδους πνεύμα ενεργεί μέσα σε κάθε άνθρωπο; Ποιός άλλος παρά ο Θεός, που γνωρίζει τα κρύφια της καρδιάς. Ακόμα και μεγάλοι Άγιοι, είχαν σφάλλει στην κρίση τους για ανθρώπους. Για παράδειγμα, ο Μέγας Βασίλειος νόμιζε άγιο άνθρωπο, κάποιον υποκριτή αιρετικό, τον οποίο μάλιστα και υποστήριξε έναντι πολλών, που τον αμφισβητούσαν, μέχρι που κάποτε πείστηκε για την πλάνη αυτού του ανθρώπου και απογοητέυτηκε οικτρά. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, είχε βαπτίσει κάποιον φιλόσοφο, ονόματι Μάξιμο και τόσο πολύ τον είχε συμπαθήσει, που τον φιλοξενούσε μάλιστα και μοιραζόταν το φαγητό μαζί του. Όμως ο Μάξιμος, ήταν άνθρωπος επικίνδυνος και πονηρός σαν φίδι. Μάλιστα κατάφερε με δολοπλοκίες και δωροδοκίες, να πείσει κάποιους Κωνσταντινουπολίτες, να τον αναγνωρίσουν ως Πατριάρχη, στη θέση του Αγίου Γρηγορίου! Όταν ύστερα από μια θυελλώδη αναταραχή, έλαμψε η αλήθεια και ορισμένοι επέπληξαν τον Άγιο Γρηγόριο, επειδή είχε κοντά του, τον μεγαλύτερο εχθρό του, ο Άγιος αποκρίθηκε: ''Δεν φταίμε αν δεν διακρίνουμε την πονηριά κάποιου ανθρώπου. Ο Θεός μόνο γνωρίζει τα κρύφια της καρδιάς των ανθρώπων. Οι εντολές Του μας λένε, να ανοίγουμε τις καρδιές μας με πατρική αγάπη προς όλους, όσοι έρχονται σε εμάς''. (ΆγιοςΝικόλαοςΒελιμίροβιτς)
Όσο πιο κοντά είναι ο άνθρωπος στον Θεό, τόσο του φαίνεται μεγαλύτερος ο Θεός και ο άνθρωπος μικρότερος. Όσο είναι πιο μακριά ο άνθρωπος από τον Θεό, τόσο του φαίνεται μεγαλύτερος ο άνθρωπος και ο Θεός μικρότερος... (ΆγιοςΝικόλαοςΒελιμίροβιτς)
Ο νους μας είναι εικόνα του Θεού Πατέρα. Ο λόγος μας είναι εικόνα του Υιού και το πνεύμα μας είναι εικόνα του Αγίου Πνεύματος. Στον Τριαδικό Θεό, τα τρία Πρόσωπα συναποτελούν μια Θεϊκή Ύπαρξη, δίχως να ταυτίζονται, αλλά και δίχως να χωρίζονται. Το ίδιο συμβαίνει και στον τριαδικό άνθρωπο. Οι τρεις δυνάμεις της ψυχης - νους, λόγος κσι πνεύμα - απαρτίζουν μια ενότητα, δίχως να ταυτίζονται και δίχως να χωρίζοντσι. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Χαρακτηριστικό όσων αγαπούν την αμαρτία, είναι να απορρίπτουν τον Χριστό. Γιατί ο Χριστός ζητάει από τους αμαρτωλούς, να εγκαταλείψουν την αγαπημένη τους αμαρτία. Αντίθετα, χαρακτηριστικό όσων αγαπούν την αρετή, είναι να καταφεύγουν και να προσκολλώνται στον Χριστό. Γιατί η πληρότητσ της αρετής και του αγαθού που αγαπούν, είναι ο Χριστός. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Ο κακός άνθρωπος καταστρέφει τα πάντα, προσβάλλει ακόμη και τους πλησιέστερους και αγαπητούς ανθρώπους και ένας καλός άνθρωπος που εκπέμπει την ειρήνη και τη χαρά γύρω από τον εαυτόν του, αποκαθιστά τα καταστραμμένα, ανακουφίζει τον πόνο, βοηθά τους άπορους. (Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Ο κακός άνθρωπος που αγωνίζεται για το κακό, είναι χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί οι δαίμονες τον Θεό τον φοβούνται. Ο κακός άνθρωπος, δεν φοβάται, ούτε ντρέπεται τους ανθρώπους. Ο διάβολος φοβάται και τον Σταυρό. Οι κακοί άνθρωποι δεν φοβούνται, ούτε τον Σταυρό, ούτε τον διάβολο. (Άγιος Νέστωρ ο Χρονικογράφος)
Η ψυχή ενός ανθρώπου, όπως και τα κρυφά έργα του μπορούν να γίνουν γνωστά, από το βλέμμα του. (ΌσιοςΠαφνούτιοςτουΜπορόβκ)
Όταν ο Θεός έκανε την υλική και αισθητή κτίση, καθώς και τους αγγέλους, στο τέλος είπε: Τώρα ας κάνω και ένα πλάσμα, σαν και Εμένα! Ποιήσωμεν κατ΄εικόνα υμετέρα και καθ΄ομοίωσιν, και θα τον κάνω βασιλέα πάσης αισθητής δημιουργίας Μου. Το σκεπτικό λοιπόν του Θεού ήταν, να κάνει και ένα θεό κατά χάρη, που θα είναι ο άνθρωπος. Γι΄αυτό ο άνθρωπος, είναι το τελειότερο δημιούργημα του Θεού. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Πόση αξία, πόσο μεγαλείο, τί μέγα προορισμό έχει ο άνθρωπος, αυτή η πνοή του Θεού! Όχι για να ζήσει εδώ τις λίγες μέρες της εξορίας του, αλλά να ζήσει αιώνια με τον Πλάστη του... (ΓέρονταςΙωσήφοΗσυχαστής)
Στους ανθρώπους υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες. Είναι εκείνοι που έχουν μαλακές ψυχές και εύκολα πείθονται. Είναι όμως και εκείνοι, που έχουν σκληρές ψυχές και δεν υποτάσσονται εύκολα. Έχουν τόση διαφορά (αυτοί μεταξύ τους), όση το βαμβάκι από το σίδηρο. Το βαμβάκι θέλει μόνο επάλειψη λόγου. Αλλά το σίδηρο θέλει φωτιά και καμίνι των πειρασμών, για να δουλευτεί. Και θα πρέπει ο συγκεκριμένος άνθρωπος να επιδείξει υπομονή στους πειρασμούς, για να γίνει η κάθαρση. Όταν δεν έχει υπομονή, είναι λύχνος χωρίς λάδι και συντόμως σβήνει και χάνεται. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Οι κοσμικοί άνθρωποι σε κουράζουν, γιατί όσα έχουν μέσα τους αποθηκευμένα, έρχονται πάνω μου σαν ηλεκτρικά κύματα. (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)
Τίποτε δεν τίμησε ο Θεός, όσο τίμησε τον άνθρωπο. Τίποτε δεν αγάπησε ο Θεός, όσο αγάπησε τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι φιλάνθρωπος, αφού έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο. (Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης)
Ο κόσμος όλο εις το πονηρό τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την αμαρτία. Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι και λαός και κλήρος σαν τα αχαλίνωτα άλογα τρέχουν στην αμαρτία. Ούτε συλλογίζονται Θεό, θάνατο, κρίση και ανταπόδοση. Μόνο για την ύλη, για το σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές. Για την ψυχή, για τον Θεό, για την αρετή τίποτε!... Πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα, και ίσως χάριν αυτών των ολίγων, κρατεί ο Θεός τον κόσμο. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Ο άνθρωπος πρέπει να είναι λίγο γιατρός, λίγο μουσικός και λίγο τρελός. Λίγο γιατρός, ώστε να μπορεί να προσφέρει στον εαυτόν του κάποια βοήθεια, αν τύχει και αδιαθετήσει. Λίγο μουσικός, ώστε όταν έρχεται σε ευθυμία, να ξέρει να ψάλλει κάποιο τροπάριο. Και λίγο τρελός, ώστε όταν πέσει σε αθυμία, να πει: πάμε εκδρομή στο τάδε μοναστήρι. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Κακόμοιροι άνθρωποι! Εκλαμβάνουμε το φθαρτό για Αθάνατο και το Αθάνατο για ανύπαρκτο... (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)
Υπάρχουν μόνο 2 είδη ανθρώπων: Εκείνοι που λένε στον Θεό: ''γεννηθήτω το θέλημά Σου'' και εκείνοι τους οποίους ο Θεός του λέει: ''ας γίνει το θέλημά σας...''. Όλοι όσοι είναι στην κόλαση, επιλέγουν να ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Ο Θεός εξέλεξε το ευτελέστερον, το χώμα, για να κατασκευάσει εξ αυτού το ανθρώπινον σώμα. Και τούτο όχι ασκόπως. Ως φιλοσοφεί ο Γρηγόριος Νύσσης, η θέα και μόνο της γης, εκ της οποίας προήλθε το ανθρώπινο σώμα, αρκεί για να διδάξει την ματαιότητα της επιγείου ζωής. (ΕπίσκοποςΑυγουστίνοςΚαντιώτης)
100% κακός άνθρωπος δεν υπάρχει, παρά μόνο ο διάβολος και 100% αγαθός άνθρωπος επίσης δεν υπάρχει, παρά μόνο ο Θεός. Αν πλεονάζουν οι αρετές σε έναν άνθρωπο λέγεται αγαθός και εάν πλεονάζουν τα πάθη και οι κακίες, λέγεται κακός. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Το ''κατά εικόνα'' δείχνει την υπαρξιακότητα του ανθρώπου και το ''καθ' ομοίωσιν'' δείχνει τον προορισμό της υπάρξεώς του. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Και ο μεγαλύτερος εγκληματίας, έχει κάποια λεπτή χορδή, την οποία αν βρούμε και την πλήξουμε, θα βγάλει μελωδία... (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Οι άνθρωποι έχουν πολλά ελαττώματα και ιδιοτροπίες. Να τους διορθώσουμε όλους, είναι αδύνατον. Δεν μένει λοιπόν άλλη λύση, από το να μάθουμε να υπομένουμε και να τους ανεχόμαστε όλους. Αρκετοί άνθρωποι είναι αγνώμονες. Αν περιμένουμε ανταπόδοση, θα στεναχωρηθούμε. Αν όμως δεν περιμένουμε, τότε θα είμαστε ήρεμοι. Από τους ανθρώπους, να δεχόμαστε ό,τι μας δίνουν. Σε κάποιον προσφέρεις ένα πέλαγος αγάπης. Και αυτός ανταποκρίνεται με τον εξής τρόπο: παίρνει ένα σταγονόμετρο και σου λέει: ''Άνοιξε τα χέρια σου!... Μια..., δύο..., τρεις...'' και σου δίνει δύο - τρεις σταγόνες αγάπης! Τί, να κάνουμε;! Δεκτό και αυτό! Όταν σας αδικούν οι άνθρωποι, να ξέρετε ότι αποκτάτε μετοχές στον Ουρανό. Όταν μας αδικούν οι άνθρωποι, μας δικαιώνει ο Θεός. Γενικά, τους ανθρώπους να τους δεχόμαστε όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε εμείς να είναι... (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Η ποιότητα ενός ανθρώπου κρίνεται από την ποιότητα της προσευχής του. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος θεός κατά χάριν και μετοχήν. Και αυτό σημαίνει, ότι όπως όταν βάλεις ένα σίδερο στη φωτιά, το σίδερο γίνεται φωτιά, δια της συμμετοχής του στο πυρ, έτσι και όταν ο άνθρωπος μετέχει του Θείου πυρός, γίνεται και αυτός πυρ και φως και θεός κατά χάριν. (Μοναχός Συμεών Γρηγοριάτης)
Οι (κοσμικοί) άνθρωποι είναι ασταθής ως προς την αλήθεια. Βλέπε την Κυριακή των Βαϊων: οι ίδιοι άνθρωποι που υποδέχτηκαν Τον Χριστό στα Ιεροσόλυμα μετά Βαϊων και κλάδων, οι ίδιοι μετά από μία βδομάδα φώναζαν: ''Άρον, άρον, σταύρωσον Αυτόν''. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Τον άνθρωπο τον γνωρίζεις από το πως αντιδράει, όταν τον δυσφημούν, αλλά και όταν τον εγκωμιάζουν. Αυτός που γλυκαίνεται με τα εγκώμια, θα πικραθεί όταν θα ακούσει να τον κακολογούν. Όμως ο άνθρωπος που έχει αυτογνωσία, που γνωρίζει τις πράξεις και την προσπάθειά του, που αναμένει την Κρίση του Θεού, γνωρίζοντας πως μόνο Εκείνος γνωρίζει τα πάντα για όλους, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν λυπάται όταν τον κακολογούν, επειδή ούτε στα εγκώμια γλυκαίνεται. (ΙερομόναχοςΣαββάτιοςΜπαστοβόϊ)
Οι άνθρωποι γεμάτοι καλοσύνη και αγάπη, είναι σαν τους αγγέλους που φέρνουν την χαρά και την άνεση στους άλλους. (Είπε Γέρων)
Δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Αδιαφώτιστοι άνθρωποι υπάρχουνε. (Παναγόπουλος)
Οι πνευματικοί άνθρωποι, ξεκουράζονται με την κούραση, ενώ οι κοσμικοί, κουράζονται με την ξεκούραση. (Παναγόπουλος)
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι κατά πάντα καλοί άνθρωποι, αλλά καθόλου Χριστιανοί. Ούτε μυρμήγκι πειράζουνε, αλλά με τη ζωή τος, ποδοπατούνε το Χριστό. Αυτοί οι άνθρωποι πάνε κατευθείαν στην κόλαση και μάλιστα σε ειδική κόλαση. Να ξέρετε, ότι η κόλαση είναι γεμάτη από καλούς ανθρώπους. Γιατί ο Χριστός δεν ήρθε στη γη, για να κάνει καλούς ανθρώπους, αλλά ήρθε για να κάνει πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών, να τους πολιτογράψει, να τους αλλάξει το αίμα (με τη Θεία Κοινωνία) και από κοινούς ανθρώπους, να τους κάνει καινούς και από θνητούς, να τους κάνει βασιλόπουλα. Άρα το ζήτημα δεν είναι να είμαι καλός ή κακός άνθρωπος, αλλά αν είμαι με το Χριστό με τη Ζωή ή όχι. (Παναγόπουλος)
Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν, ότι είμαστε όλοι παιδιά του Θεού. Αυτό είναι λάθος! Γιατί μετά την πτώση του Αδάμ, οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα, πλάσματα του Θεού και γίνονται παιδιά του Θεού, όταν αποκτήσουν συγγένεια με τον Χριστό, μέσω της Θείας Κοινωνίας. Εξάλλου αν είμασταν όλοι παιδιά του Θεού, τότε γιατί ήρθε ο Χριστός στον κόσμο να Σταυρωθεί; (Παναγόπουλος)
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, παρά μόνο όταν μπει ο Χριστός μέσα τους. (Παναγόπουλος)
Από τους ανθρώπους, κανένας δεν είναι χωρίς κάποια αρετή, ούτε ο πολύ κακός και κανένας δεν είναι χωρίς κάποια κακία, ούτε ο πολύ κακός. (Ζιγαβηνός Ευθύμιος)
Οι καλοί άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, υποφέρουνε, τυραννιούνται. Ναι! Ο σατανάς τους βασανίζει, τους ρίχνει σε συμφορές. Μα έτσι γίνουνται ακόμα πιο καθαροί, σαν το χρυσάφι που πέφτει στο χωνευτήρι. Ζούνε φτωχικά, μακριά από δόξες, κρυμμένοι, μα ζούνε αληθινά. «Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει όλο τον κόσμο και ζημιωθεί την ψυχή του»; Αυτός ο φτωχός, ο παραπεταμένος κέρδισε την ψυχή του... Αφού κέρδισε την ψυχή του, τι έχασε; Και ο άλλος, ο χοντροπετσιασμένος από τη σαρκική καλοπέραση, από τα σπορ, από τα λουτρά, από τις γυναίκες, από τις διάφορες ματαιότητες, τι κέρδισε άραγε, αφού έχασε την ψυχή του; (Φώτης Κόντογλου)
Δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που δεν τους λείπει τίποτα και δεν έχουνε την ελπίδα να λαχταρήσουνε κάποιο πράγμα, είτε φαγητό είναι, είτε ξεκούραση, είτε ομιλία, είτε ζεστασιά, είτε δροσιά. Και καλότυχοι αληθινά, όσοι δεν τα έχουνε όλα εύκολα και για τούτο γίνουνται για δαύτους ολοένα νέα και δροσερά όλα τα πράγματα. (Φώτης Κόντογλου)
Σήμερα βρίσκει κανένας συχνά μπροστά του ανθρώπους, που είναι τόσο κούφιοι από κάθετι, που να απορεί, γιατί δεν πίστευε, ότι μπορεί να υπάρχει στον κόσμο τόση ανοησία, τόση στενομυαλιά, τόση στενοκάρδια και μικρολογία. Σ' αυτές τις στεγνές ψυχές δεν υπάρχει τίποτα που να σε ζεστάνει, ας είναι και το παραμικρό. Δεν μιλώ για εξαιρετικά αισθήματα, για κάποια σπάνια ευαισθησία. Όχι! Μιλώ για τα συνηθισμένα αισθήματα, που άλλη φορά βρισκόντανε σε όλους τους ανθρώπους. Ναι, σήμερα δεν υπάρχουνε... Σχεδόν όλοι οι σημερινοί άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους ξεπλυμένοι από κάθε ουσία, δίχως κανέναν αληθινό σκοπό, δίχως αληθινή χαρά και ευχαρίστηση, δίχως καμμιά πίστη και γι' αυτό, δίχως ελπίδα. Είναι γαντζωμένοι πάνω σε κάποια πράγματα, που θέλουνε να τα παραστήσουνε για σπουδαία, ενώ δεν είναι τίποτα. Και οι χαρές τους και οι ευτυχίες τους και τα γλέντια τους και οι διασκεδάσεις τους και οι κουβέντες τους και τα αστεία τους, είναι όλα άνοστα και ψεύτικα. Γιατί λείπει το αλάτι που τα άρτυζε παλαιότερα. Και το αλάτι αυτό είναι η πίστη! (Φώτης Κόντογλου)
Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων: Οι φαύλοι, οι Σαύλοι και οι Παύλοι. Οι πρώτοι είναι πάμπολλοι, οι δεύτεροι λίγοι και οι τρίτοι ελάχιστοι. (Παπακώστας)
Το κυρίαρχο μοντέλο του σημερινού ανθρώπου εν συντομία:

Δικτυωμένος αλλά ακοινώνητος,

υπερευαίσθητος (έναντι του εαυτού του) αλλά σκληρόκαρδος (έναντι των άλλων),

αδιάφορος για τους άλλους αλλά εξαρτώμενος από την γνώμη των άλλων,

γυμναζόμενος αλλά ασκληραγώγητος,

πολυάσχολος αλλά πλήττων,

συμπάσχων στις θλίψεις αλλά πάσχων στις χαρές (των άλλων),

περί την ψυχολογίαν ασχολούμενος αλλά την ψυχήν αρνούμενος,

συνεχώς εξελισσόμενος αλλά μη προοδεύων,

αγαπολογών αλλά μη αγαπών,

κρίνων αλλά μη διακρίνων,

διασκεδάζων αλλά μη εορτάζων,

σπάταλος αλλ' όχι γενναιόδωρος,

πλούσιος αλλ' όχι άρχοντας,

σοφιζόμενος αλλ' όχι σοφός,

ισορροπιστής αλλ' όχι ισορροπημένος,

έχων έγνοια να είναι υγιής αλλ' όχι ακέραιος,

σκεπτόμενος το κόστος αλλ' όχι την τιμήν,

έχων στόχους αλλ' όχι ιδανικά,

έχων γνώμη αλλ' όχι γνώση,

κηρύσσων αλλ' όχι πράττων,

κερδίζων αλλ' όχι νικών,

μιμούμενος αλλ' όχι εμπνεόμενος,

μαχόμενος αλλ' όχι αγωνιζόμενος,

ελεύθερος επιλογών αλλά δούλος των παθών,

οπαδός του ορθού λόγου αλλά αρνητής του Αιωνίου Λόγου και Θεού, δεχόμενος το

παράλογο της τυχαιότητος... (Βασίλειος Μπούτος)

Και το ωραιότερο ρόδο τρέφεται με κοπριά. Έχει όμως την ικανότητα να την μετατρέπει σε ευωδία. (Τσινικόπουλος)
Άλλοι όσο ζουν, εκπροσωπούν το κενό, ενώ άλλοι δημιουργούν κενό όταν πεθάνουν. (Παλλάντιος)
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιο εύκολα ανέχονται να είναι κακοί και να λέγονται καταφερτζήδες, παρά να είναι καλοί και να λέγονται αφελείς. (Θουκυδίδης)
Υπάρχουν άνθρωποι τόσο πλεονέκτες, ώστε να νομίζουν πως θα ζουν αιώνια. Και άλλοι είναι τόσο σπάταλοι, ώστε να νομίζουν, πως θα πεθάνουν μέσα σε μια στιγμή. (Αριστοτέλης)
Ένας ήρωας γεννιέται ανάμεσα σε 100 ανθρώπους, ένας σοφός βρίσκεται ανάμεσα σε 1.000, αλλά ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μπορεί να μην βρεθεί, ούτε ανάμεσα σε 100.000. (Πλάτωνας)
Οι πολύ καλοί άνθρωποι και οι πολύ κακοί είναι λίγοι, οι μεταξύ αυτών (οι μέτριοι που είναι λίγο καλοί και λίγο κακοί) είναι πολυάριθμοι. (Πλάτωνας)
Αν ήμουν αηδόνι, θα φερόμουν όπως το αηδόνι. Αν ήμουν βάτραχος, θα έκανα ό,τι κάνουν τα βατράχια. Αν ήμουν τίγρις, θα φερόμουν σαν άγριο θηρίο. Τώρα όμως είναι άνθρωπος λογικός. Γι' αυτό και πρέπει να υμνώ τον Θεό. Αυτό είναι το έργο μου και το πραγματοποιώ... (Επίκτητος)
Πολλοί άνθρωποι είναι μηδενικά και ο τρόπος που ζουν, τους έδωσε την μονάδα που χρειάζονται για να γίνουν κάτι. (Καμπούρογλου)
Δεν είναι κακοί οι άνθρωποι, είναι μέτριοι και τούτο είναι το χειρότερο. Μακάρι να ήταν κακοί... (Ιωάννης Δραγούμης)
Πολλά είναι τα θαυμαστά πράγματα στον κόσμο, αλλά σαν τον άνθρωπο θαυμαστότερο κανένα. (Σοφοκλής)
Τί χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος! (Μένανδρος)
Ευκολότερα κάνεις κακό έναν καλόν άνθρωπο, παρά καλόν έναν κακό. (Θέογνις)
Ο ισχυρός άνθρωπος έχει δούλους, ο πλούσιος κόλακες και ο συνετός φίλους. (Ισοκράτης)
Θεέ μου, φύλαττέ μου από τους ανθρώπους και ξέρω πως να φυλαχτώ από τα άγρια θηρία. (Μητσάκης)
Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν...
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν. (Κώστας Βάρναλης)
Ο άνθρωπος είναι ένας ''μικρομέγας''. Είναι ''Μικρός'' στην αναλογία του σώματος, αλλά ''Μέγας'' στο πνεύμα που του χάρισε ο Δημιουργός. (Πασκάλ)
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δίκαιους, που θεωρούν τον εαυτόν τους αμαρτωλό, και σε αμαρτωλούς, που θεωρούν τον εαυτόν τους δίκαιο. (Πασκάλ)
Αν ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για τον Θεό, γιατί τότε δεν είναι ευτυχισμένος με άλλο τίποτα, παρά μονάχα με τον Θεό; Και αν ο άνθρωπος είναι φτιγμένος για τον Θεό, γιατί τότε να είναι ενάντιος στον Θεό; (Πασκάλ)
Το να γνωρίζει ο άνθρωπος πως είναι εξευτελισμένος, αυτό είναι το μεγαλείο του. Αλλά θα πει κανείς, πως είναι και μεγάλος, όποιος νοιώθει πως είναι εξευτελισμένος; Ίσα-ίσα, όλες αυτές οι αθλιότητες, δείχνουνε το μεγαλείο που έχει ο άνθρωπος. Είναι δυστυχίες κάποιου μεγάλου άρχοντα, δυστυχίες ενός βασιλιά που έχει ξεπέσει από τον θρόνο του. (Πασκάλ)
Υπάρχουν 3 ειδών άνθρωποι: Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν και εκείνοι που δεν βλέπουν. (ΛεονάρντοΝταΒίντσι)
Ο άνθρωπος χωρίς Θεός, παύει να είναι άνθρωπος. (Μπερντιάεφ)
Υπάρχουν άνθρωποι σαν τα καβούρια, πισωγυρνούν διαρκώς προς το σκοτάδι. Πάνε περισσότερο πίσω από όσο προχωρούν και μεταχειρίζονται την πείρα τους για να μεγαλώσουν την κακία τους. Χειροτερεύουν κάθε μέρα και όλο γίνονται πιο μαύροι στην ψυχή τους. (Ουγκώ)
Οι άνθρωποι είναι σαν τα κρασιά. Ο χρόνος ξυνίζει τους κακούς ανθρώπους και βελτιώνει τους καλούς. (Κικέρων)
Ο καλύτερος ορισμός του ανθρώπου είναι ο ακόλουθος: ον δίποδο και αχάριστο. (Ντοστογιέφσκι)
Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει τον εαυτόν του και το σκοπό και το λόγο της υπάρξεώς του. Πρέπει να κατορθώσει να απαλλαγεί από τα πάθη και τα διάφορα ολέθρια εγωιστικά ελαττώματα. Και πρέπει να γνωρίσει, να σέβεται και να προσαρμόζεται, προς τους Θείους νόμους της φύσεως. (Νάγος)
Ο σύγχρονος άνθρωπος καταστρέφει περισσότερα όταν χτίζει παρά όταν γκρεμίζει. (Νταβίλα)
Αν ο άνθρωπος έπαιρνε εξωτερικά το σχήμα και τη μορφή του ζώου, την κακία του οποίου έχει μέσα στην καρδιά του, τότε θα συνέβαινε το εξής φαινόμενο: Ο άνθρωπος που έχει μέσα του το πάθος της συκοφαντίας, θα γινόταν οχιά. Ο άνθρωπος που έχει το πάθος της αρπακτικότητας, θα γινόταν γεράκι. Ο άνθρωπος που είναι πονηρός, θα γινόταν αλεπού. Ο άνθρωπος που είναι μνησίκακος, θα γινόταν καμήλα. Ο άνθρωπος που διψά για αίμα, θα γινόταν λύκος. Ο άνθρωπος που είναι λαίμαργος και αχόρταγος, θα γινόταν γουρούνι. Ο άνθρωπος που είναι αμελής και τεμπέλης, θα γινόταν χελώνα. Ο άνθρωπος που έχει φθόνο στην καρδιά του, θα γινόταν φίδι. (Αλέξης Καρρέλ)
Ο άνθρωπος κατόρθωσε να ασφαλιστεί από όλες τις επιθέσεις των ζώων, εκτός από τις επιθέσεις των συνανθρώπων του. (Αλέξης Καρρέλ)
Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά. (Άντλερ)
Άνθρωπος που βαριέται είναι μόνο εκείνος, που δεν έχει γνωρίσει τον εαυτόν του και τον Θεό. (Έλλεν Κέλλερ)
Εάν ένας άνθρωπος γίνεται σκουλήκι, δεν πρέπει να παραπονιέται αν τον πατήσουν. (Καντ)
Υπάρχουν άνθρωποι, που σαν επιστήμονες και διανοούμενοι είναι φτερωτοί αετοί, αλλά σαν χαρακτήρες είναι όφεις έρποντες. (Βάκων)
Καλός άνθρωπος δεν είναι εκείνος που μπορεί να κάνει καλό, αλλά εκείνος που δεν μπορεί να κάνει κακό. (Κλιουτσέφσκι)
Η πείρα μου με πληροφορεί, ότι πολλοί καλοί άνθρωποι, δεν είναι τόσο καλοί, όσο νόμιζα και ότι λίγοι κακοί άνθρωποι, είναι τόσο κακοί, όσο φανταζόμουν. (Μπάξτερ)
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε βασανισμένες ψυχές και σε βασανιστές διαβόλους. (Σοπενχάουερ)
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άλλοι άνθρωποι. Οι σκέψεις τους είναι οι απόψεις κάποιου άλλου, η ζωή τους μια μίμηση, τα πάθη τους ένα ρητό... (Ουάϊλντ)
Προσπάθησε να γίνεις όχι επιτυχημένος άνθρωπος, αλλά άνθρωπος με αξίες. (Αϊνστάϊν)
Ο σταθερός άνθρωπος μοιάζει με λαμπάδα αναμμένη, που όπως και αν την γυρίσεις, η φλόγα της προς τα πάνω μόνο θα κατευθυνθεί... (Ερρίκος Ίψεν)
Ένας άνθρωπος που είναι καλός μόνο στις γιορτές, είναι καλός για πολύ λίγο. (Τσέστερφιλντ)
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα χρόνια της νεότητάς τους, για να κάνουν τα γεράματά τους άθλια. (Μπούρκε)
Οι πραγματικά σπουδαίοι άνθρωποι, σε κάνουν να νιώθεις, ότι μπορείς και εσύ να γίνεις σπουδαίος.
Οι πιο ασήμαντοι άνθρωποι είναι αυτοί, που έχουν την κλίση να χλεύαζουν τους άλλους. Η μόνη ελπίδα που έχουν για να εξυψωθούν οι ίδιοι, είναι να μειώσουν τους διπλανούς τους.
Πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με καροτσάκια. Δεν αξίζουν, παρά μόνο αν τους σπρώξεις. Μερικοί μοιάζουν με ποδήλατα. Πρέπει να τους καθοδηγείς. Μερικοί είναι σαν τους χαρταετούς. Αν δεν τους κρατάς γερά, μπορεί να ξεφύγουν και να κουρελιαστούν. Μερικοί είναι σαν τις μπάλες του ποδοσφαίρου. Δεν ξέρεις ποιά κατεύθυνση θα πάρουν αργότερα. Άλλοι πάλι μοιάζουν με τα μπαλόνια. Είναι γεμάτοι αέρα και έτοιμοι να ξεφουσκώσουν. Μερικοί είναι σαν τα ρυμουλκούμενα, Πρέπει να τους τραβάς. Και τέλος μερικοί μοιάζουν με καλά ρολόγια. Είναι υπεύθυνοι και σταθεροί!
Ευλογημένοι είναι οι άνθρωποι, που χαρίζουν χωρίς να θυμούνται και παίρνουν χωρίς να ξεχνούν.
Ανώτερος άνθρωπος είναι εκείνος, ο οποίος δεν έχει χάσει την αθωότητα και την απλοϊκότητα της παιδικής του ηλικίας.
Δεν υπάρχει τριαντάφυλλο χωρίς αγκάθια. Υπάρχουν όμως πολλά αγκάθια, που είναι χωρίς τριαντάφυλλο.
Δεν μπορείς να κρίνεις ένα αυτοκίνητο από τον ήχο της κόρνας του. Το ίδιο και έναν άνθρωπο. Για την πραγματική του αξία, δεν είναι το στόμα του που μιλάει, αλλά η ζωή του.
Ο άνθρωπος ξοδεύει τη ζωή του δικαιολογούμενος για το παρελθόν, παραπονούμενος για το παρόν και φοβούμενος για το μέλλον.
Έχεις δει άνθρωπο να βασανίζει συνάνθρωπό του; Τότε να ξέρεις ότι αυτός πάσχει από κατάθλιψη. Ο πνευματικά υγιής άνθρωπος, αναπαύει τον συνάνθρωπο του, ενώ ο ασθενής τον ταλαιπωρεί.
Υπάρχουν άνθρωποι που μαζί τους, χάνουμε το χρόνο μας... Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που μαζί τους χάνουμε την αίσθηση του χρόνου. Η επιλογή είναι δική μας.
Ο Θεός δεν ζητά εξαιρετικούς ανθρώπους για απλό έργο, αλλά απλούς ανθρώπους για εξαιρετικό έργο.
Άνθρωπος χωρίς μυαλό, είναι καράβι χωρίς τιμόνι, άνθρωπος χωρίς καρδιά, είναι καράβι χωρίς πανιά.
Ο σταθερός άνθρωπος είναι σαν λαμπάδα αναμμένη: Γύρισέ την προς τα κάτω και η φλόγα αμέσως προς τα πάνω θα στραφεί.
Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλάνε για ιδέες. Ο μέσος άνθρωπος μιλάει για γεγονότα. Και ο μικρός άνθρωπος μιλάει για τους τους άλλους...
Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας σαν ευλογία και κάποιοι άλλοι σαν μαθήματα...
Τους ανθρώπους, να τους μετράς στο τέλος... Στην αρχή... όλοι φαίνονται καλοί...
Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ τους ψεύτικους ανθρώπους, που όταν πλέον βρούμε κάποιον αληθινό, ψάχνουμε να βρούμε το λάθος του...
Ο κίνδυνος είναι ο άνθρωπος, όχι να κατάγεται από τα ζώα, αλλά να καταντήσει σαν αυτά!
Η φύση του ανθρώπου παρουσιάζει τελειότητες, για να δείξει ότι είναι εικόνα Θεού και ατέλειες, για να δείξει, ότι είναι μόνο εικόνα.
Υπάρχουν φυτά που ανθίζουν, χωρίς να καρποφορούν και υπάρχουν φυτά που καρποφορούν, χωρίς να ανθίζουν.
Ο άνθρωπος είναι πιο δυνατός από το σίδηρο και πιο αδύνατος από το γυαλί.
Για κάθε άνθρωπο, όπως και για κάθε κλειδαριά, πρέπει να βρίσκεις το σωστό κλειδί.
Πρέπει να φας με τον άνθρωπο πολύ ψωμί και αλάτι, για να τονέ γνωρίσεις.
Άνθρωπο βλέπεις, καρδιά δεν ξέρεις.
Ο άνθρωπος δεν είναι λουλούδι να το μυρίσεις.
Αν κάνανε όλες οι μέλισσες μέλι, θα τρώγανε και οι γύφτοι με τα κουτάλια.
Ο λύκος για τον άνθρωπο, είναι ο άνθρωπος. (Λατινικό ρητό)
Είναι μεγάλος εκείνος ο άνθρωπος, που γίνεται τυφλός μπροστά στις γυναίκες των άλλων, κουτσός στο κυνήγι του πλούτου και κουφός, ακούγοντας τον διασυρμό των πλησίον τους. (Αρχαία Ινδική παροιμία)
Κάποιος φιλόσοφος, που είχε μια γυναίκα πολύ ταλαντούχα, ρώτησε τον Σωκράτη:- Κύριε φιλόσοφε, έχω μία σπουδαία και όμορφη γυναίκα.
Ο Σωκράτης εκείνη την στιγμή ήταν στο τραπέζι του με ένα μολύβι και χαρτί στο χέρι και έγραψε ένα μηδενικό.
- Η γυναίκα μου κατάγεται από μεγάλο γένος. Ο παππούς της ήταν Υπουργός.
Ο Σωκράτης έγραψε άλλο ένα μηδενικό.
- Η γυναίκα μου είναι πολύ μορφωμένη.
Ο Σωκράτης έγραψε ακόμη ένα μηδενικό κοντά στα άλλα.
- Η γυναίκα μου ξέρει να ασχολείται με το νοικοκυριό του σπιτιού, να κάνει διαφόρων ειδών πίτες και ψωμί πάνω σε μεγάλο τραπέζι!
Έγραψε ο φιλόσοφος άλλο ένα μηδενικό.
- Η γυναίκα μου γνωρίζει να κεντά διάφορα κεντήματα, να ράβει, να διορθώνει, να φτιάχνει φανέλλες στην ραπτομηχανή. Βλέπεις πόσα ταλέντα έχει η γυναίκα μου;
Ο Σωκράτης έγραψε ακόμη δίπλα στα άλλα ένα μηδενικό. Στο τέλος πρόσθεσε και ένα άλλο σπουδαίο χάρισμά της:
- Η γυναίκα μου έχει φόβο Θεού και είναι πιστή!
Τότε ο Σωκράτης έβαλε τον αριθμό ένα μπροστά από τα μηδενικά και της είπε: ''Να, τώρα έδωσα αξία στην γυναίκα σου. Όχι, όταν μου έλεγες, ότι είναι ωραία και μορφωμένη και υγιής και γνωρίζει να κάνει πολλά έργα, διότι όταν της λείψει ο φόβος και η αγάπη της για τον Θεό, τότε όλα τα παραπάνω χαρίσματά της είναι πολλά αραδιασμένα μηδενικά και τίποτε άλλο, τίποτε απολύτως!''...Πράγματι! Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνδρα και με τον οποιονδήποτε άνθρωπο. Μπορεί ο άνθρωπος να έχει πολλά τάλαντα, μπορεί να ξέρει πολλές κοσμικές τέχνες, μπορεί να γνωρίζει πολλές επιστήμες, εάν όμως απουσιάζει από την ζωή του ο φόβος και η πίστη στον Θεό, τότε του λείπει το ''σχολείο'' της άνω σοφίας και ο άνθρωπος δεν είναι πλέον τίποτε...
Στον τεράστιο ζωολογικό κήπο της Νέας Υόρκης, όπου εκτιθεντο όλα τα θηρία της γης, υπάρχει μια μικρή σπηλιά με την επιγραφή: ''Εδώ κατοικεί το φοβερότερο θηρίο, που ζει στον πλανήτη...''. Ο επισκέπτης, που περίεργος προχωρεί στο βάθος, βλέπει ξαφνικά ένα πελώριο καθρέφτη, που μέσα του αντικρύζει φυσικά το είδωλό του. Στη βάση υπάρχει η επεξήγηση: ''Ο άνθρωπος είναι το φοβερότερο θηρίο της γης, γιατί από την εμφάνισή του μέχρι σήμερα, ψάχνει να τελειοποιήσει τρόπους, για να αφανίσει το είδος του''...