Αυτός που επιθυμεί τα
πρωτεία (και τα αξιώματα), είναι ξένος προς την αγάπη και την ταπεινοφροσύνη. (Μέγας
Βασίλειος)
Το σπουδαιότερο είναι να έχης υψηλή θέση και ταπεινό φρόνημα. (Μέγας Βασίλειος)
Ανάλογα με το ήθος του
άρχοντα, πλάθονται συνήθως και οι υπήκοοι, ώστε όποιοι είναι οι ηγέτες, τέτοιοι
κατ' ανάγκη είναι οι οδηγούμενοι. (Μέγας Βασίλειος)
Να μην επιδιώκουμε ποτέ
αξιώματα, για να δοξασθούμε από αυτά, γιατί αυτό φανερώνει αρρώστια
προχωρημένη. Δείχνει, ότι βαδίζουμε αρρωστημένα άλλο δρόμο από τον δρόμο της
ταπεινοφροσύνης που βάδισαν οι Άγιοι Πατέρες και έφθασαν στον Παράδεισο. Δεν θα
πρέπει να ζητούν εξουσία, οι άνθρωποι που εξουσιάζονται από τα πάθη τους. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Σε τι θα μας ωφελήσει, αν
αποκτήσουμε και το πιο μεγάλο αξίωμα που υπάρχει και μας εγκωμιάζει όλος ο
κόσμος; Θα μας οδηγήσουν στον Παράδεισο τα εγκώμια του κόσμου ή θα μας ωθήσουν
στην κόλαση; Τί είπε ο Χριστός; «Δόξαν
παρά ανθρώπων ου λαμβάνω» (Ιωάννου
5,41). (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες,
οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που μπορεί να
εμποδίσει τον λαό, να καταστραφεί... (Ιερός Χρυσόστομος)
Το μέγεθος του αξιώματος το
οποίο κατέχουν εκείνοι που δεν επιδιώκουν να ζουν όπως ταιριάζει στο αξίωμά
τους, είναι γι' αυτούς προσθήκη αμαρτίας. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όσο μεγαλύτερο αξίωμα
κατέλαβε κανείς στον κόσμο αυτόν, τόσο λεπτομερέστερο λόγο των πράξεών του θα
υποχρεωθεί να δώσει στην άλλη ζωή. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν κάποιος προτού γίνει
μαθητής, αμέσως γίνεται δάσκαλος, οπωσδήποτε θα φτάσει στην αλαζονεία. Και αν
προτού μάθει να άρχεται γίνει άρχοντας, αμέσως θα φουσκώσει από υπερηφάνεια.
Όσοι από χαμηλές τάξεις πάρουν υψηλά αξιώματα, ευκολότερα φουσκώνουν από
υπερηφάνεια. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όποιος είναι ασεβής ως
λαϊκός, θα είναι πιο ασεβής, όταν καταλάβει Εκκλησιαστικό αξίωμα. Ο ασεβής
γίνεται ασεβέστερος, όταν αναλαμβάνει αξίωμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δυστυχώς στην Εκκλησιαστική
εξουσία συμβαίνει, ό,τι και με τις κοσμικές εξουσίες. Επιδιώκουμε την ιερωσύνη ως
αξίωμα. Όταν όμως γινόμαστε ιερείς για να δοξαστούμε και να τιμηθούμε από τους
ανθρώπους χανόμαστε για τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Γιατί έχει καταστεί
περιζήτητο το αξίωμα του Επισκόπου; Δυστυχώς δεν επιδιώκουμε την σωτηρία των
αδελφών αλλά για την τιμή και την απόλαυση γινόμαστε Επίσκοποι. Αν ήξερες, ότι
είναι οφειλέτης όλων ο Επίσκοπος, ότι βαστάζει τα βάρη όλων, ότι για τους
άλλους που οργίζονται υπάρχει συγγνώμη, γι' αυτόν όμως καθόλου, δεν θα έσπευδες
και δεν θα έτρεχες να γίνεις Επίσκοπος. (Ιερός Χρυσόστομος)
Να χειροτονείς κάποιον
κληρικό, όχι με την πρώτη δοκιμασία, ούτε με την δεύτερη, ούτε με την τρίτη,
αλλά αφού το σκεφτείς πολλές φορές και εξετάσεις το θέμα με προσοχή. Διότι
είναι επικίνδυνη η υπόθεση. Και εσύ που με την χειροτονία δίνεις την εξουσία,
θα δώσεις λόγο, για τις αμαρτίες του χειροτονουμένου και του παρελθόντος και
του μέλλοντος. Τις πρώτες, τις παρέβλεψες άκαιρα και έτσι είσαι υπεύθυνος και
για τις δεύτερες, τις μελλοντικές. Θα είσαι αίτιος των μελλοντικών αμαρτημάτων,
διότι εσύ του έδωσες εξουσία. Θα είσαι αίτιος για τις περασμένες αμαρτίες του,
επειδή δεν του έδωσες την ευκαρία να κλάψει γι' αυτές και να νοιώσει κατάνυξη.
Όπως δηλαδή είσαι συμμέτοχος στα κατορθώματά του, έτσι είσαι και υπεύθυνος στα
αμαρτήματά του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Να μην νομίζουν
(μερικοί), ότι το αξίωμα είναι ευκαιρία ανέσεως και απολαύσεως. Διότι το να εξουσιάζεις ψυχές, είναι το πιο κοπιαστικό από όλα και πρέπει εκείνοι που προσέρχονται σ' αυτό, να ετοιμαστούν, σαν να πρόκειται να πάρουν μέρος σε επίπονο αγώνα. (ΆγιοςΝείλοςοΑσκητής)
Όσο πιό υψηλό είναι το
αξίωμα, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Αν η Πρόνοια του Θεού, μας παραχώρησε αξιώματα και εξουσία, ας γίνουμε μέσω αυτών ευεργέτες των ανθρώπων. Ας φτύσουμε το φοβερό εκείνο δηλητήριο, το τόσο επικίνδυνο για τη ψυχή μας, τον άλογο εγωισμό, που κάνει τους ανθρώπους άρρωστους, ή μάλλον θηρία και δαίμονες, μάστιγες της ανθρωπότητας και εχθρούς του εαυτού μας. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Και η Εκκλησία και η
Πολιτεία και οι άρχοντες αυτών, στις τωρινές ήμερες, κοιμούνται το βαρύτατο
ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας και
εάν δεν ξυπνήσουν οι ίδιοι και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και το λαό σε μετάνοια, σε εργασία των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως και θα
τιμωρηθούν. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Όσο ήταν μικρός ο Σαούλ και
ταπεινός ενώπιον του Θεού, ήταν άγιος. Όταν όμως πήρε το βασίλειο, έγινε
υπερβολικά κακός και υπερήφανος. Όσο ήταν ο Δαβίδ φτωχός και διωκόμενος,
παρέμενε μεγάλος φίλος του Θεού, με τον Οποίο πολλές φορές μιλούσε. Όταν όμως
πήρε το αξίωμα του βασιλιά, αμέσως αμάρτησε βαριά (φόνος και μοιχεία) στον Θεό
και ανόμησε. Όμοια και ο Σολομώντας, ο γιός του, όταν έγινε μεγάλος στον πλούτο
και στη σοφία, χάρη στο Θεό, τόσο πολύ έχασε τη γνώση του, που προσκύνησε
αναίσθητα είδωλα. Μην ποθήσεις λοιπόν, πρωτεία και αξιώματα, που φθείρουν τα
χρηστά ήθη και οδηγούν σε σφάλματα, γιατί οι μεγάλοι άνθρωποι πρόκειται να
τιμωρηθούν με μεγάλες αμαρτίες. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Τα δέντρα που είναι φυτεμένα
σε υψηλά μέρη, τα συντρίβει και τα ξεριζώνει γρήγορα ο άνεμος, γι' αυτό μην
επιθυμείς υψηλό τόπο, γιατί είναι ολισθηρός και επικίνδυνος. Τα μεγάλα ψάρια
μένουν μέσα στα δίχτυα, ενώ τα μικρά βγαίνουν από τις τρύπες. Στους πολέμους
έχουν συνήθεια να παίρνουν αιχμαλώτους τους δυνατούς και πλούσιους, ενώ τους
αδύναμους και φτωχούς τους αφήνουν ελεύθερους. Απόφευγε λοιπόν τα μεγαλεία του
κόσμου και τα υψηλά αξιώματα, για να μην πέσεις στις παγίδες του διαβόλου. (Μοναχός
Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Άνθρωποι μικροί, χωρίς αξία
και ηθικό ανάστημα, που κατάφεραν ωστόσο να αναρριχηθούν σε μεγάλα αξιώματα, το
μόνο που πέτυχαν είναι ό,τι και ο νάνος που έκλεψε και φόρεσε στολή γίγαντα. (Τρεμπέλας)
Οι θέσεις δεν τιμούν τους
άνδρες, αλλά οι άνδρες τιμούν τις θέσεις. (Αγησίλαος)
Αξίωμα χωρίς πληρωμή
δημιουργεί κλέφτες. (Χάϊνε)
Οι υψηλές θέσεις είναι σαν
τα απότομα βράχια: μονάχα οι αετοί και τα
ερπετά μπορούν να φτάσουν στην κορυφή. (Ντε Στάελ)
Μετά από εκείνους που έχουν
τα πιο υψηλά πόστα, δεν γνωρίζω πιο
δυστυχισμένους ανθρώπους, εκτός
εκείνων που τους φθονούν. (Μεντενόν Κα)
Οι υψηλές θέσεις, απαιτούν
υψηλό ήθος.
Πολλοί θαυμάζουν τους
ανθρώπους που ανεβαίνουν ψηλά γρήγορα. Μα πρέπει να ξέρουν πως τίποτε δεν
ανεβαίνει ψηλά πιο γρήγορα, από την σκόνη, το άχυρο και τα φτερά.
Η φιλοπρωτία είναι ένα ελάττωμα, που το έχουν εκείνοι, οι οποίοι δεν είναι άξιοι να είναι πρώτοι.
Όπως κινδυνεύουν να πέσουν,
όσοι ανεβαίνουν σάπια σκάλα, έτσι κινδυνεύουν όσοι απολαμβάνουν δόξες, τιμές
και εξουσίες.
Η θέση πρέπει να ζητά τον
άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος τη θέση.
Οι μεγάλες θέσεις είναι για
τους αετούς ή τα σκουλήκια.
Μακριά από αξιώματα και
κοντά σε αξίες.
Απο τ' αλώνια στα σαλόνια.
Από δήμαρχος κλητήρας.
Από τα ψηλά στα χαμηλά, απ' τα
πολλά στα λίγα.
Ας με λένε υπουργίνα και ας
ψοφώ στην πείνα.
Κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη.
Τον γύφτο κάναν βασιλιά και
αυτός ζητούσε αμόνι.
Στην κορυφή της Πυραμίδας, φτάνει κανείς πετώντας σαν αετός, ή έρποντας σαν φίδι. (Αιγυπτιακή παροιμία)
Ήταν κάποτε δύο φίλοι, πολύ
αγαπημένοι. Κάθε βράδυ συζητούσαν και τα έλεγαν μεταξύ τους, καθίμενοι σε 2
σκαμνιά. Κάποτε ο ένας απ' αυτούς, μπόρεσε και αναρριχήθηκε στην εξουσία,
καταλαμβάνοντας μια μεγάλη θέση στο δημόσιο. Από τότε που ανέλαβε το αξίωμα
εκείνο, παραμέλησε και περιφρόνησε τον παλιό του φίλο και δεν του έδινε
σημασία, παρότι ο φιλος του εναγωνίως τον παρακαλούσε να συναντηθεί μαζί του.
Κάποτε όμως, κάμφθηκε η σκληρότητά του και τον δέχτηκε στο ιδιαίτερο γραφείο
του. Πήγε λοιπόν ο πρώην φίλος του στο γραφείο και τον είδε να κάθεται σε μια
μεγαλοπρεπή πολυθρόνα. Κάθισε λοιπόν ο φιλοξενούμενος φίλος και άρχισε να
περιεργάζεται τον πολυθρόνα, κάνοντας πως δεν βλέπει τον πρώην φίλο του. ''Καλά
την πολυθρόνα περιεργάζεσαι, δεν με βλέπεις;'', του είπε τότε εκείνος. Και ο
''αδικημένος'' φίλος, του είπε με κάποια δόση πικρίας: ''Φίλε μου, κάποτε
καθόσουν και έβλεπα εσένα και δεν μπορούσα να δω το σκαμνί. Τώρα που κάθεσαι,
βλέπω την πολυθρόνα και δεν μπορώ να δω εσένα...''. Πράγματι, πολλοί άνθρωποι
μόλις αναλάβουν κάποιο αξίωμα, ξεχνούν το παρελθόν τους και χάνουν την ανθρωπιά
τους...
