Περί χαράς

Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. [Να χαίρεστε πάντοτε, με την χαρά που δίνει η κοινωνία με τον Κύριο.] (Προς Φιλιππησίους 4,4)
Πάντοτε χαίρετε. [Πάντοτε και σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σας να χαίρεστε.] (Προς Θεσσαλονικείς 5,16)
Εγχρονίζει δικαίοις ευφροσύνη, ελπίς δε ασεβών απολείται. [Η χαρά και η ευφροσύνη παραμένει επί πολύ χρόνο στους δικαίους. Η ελπίδα όμως των ασεβών για μία καλύτερη ζωή, θα μείνει ανεκπλήρωτος, θα χαθεί και θα εξαφανιστεί.] (Παροιμίες 10,28)
Εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην. [Κάθε φορά που κατά το διάστημα της θλίψεώς μου ενθυμούμουν τον Κύριο, έβρισκα γαλήνη και χαρά.] (Ψαλμοί 76,4)
Ουκ έστι χαίρειν τοις ασεβέσιν, είπε Κύριος ο Θεός. [Στους ασεβείς δεν υπάρχει χαρά, είπε ο Κύριος ο Θεός.] (Ησαϊας 57,21)
Ψυχή αμαρτωλή, αιχμάλωτη στα πάθη, δεν μπορεί να έχει ειρήνη και χαρά εν Κυρίω, έστω και αν έχει όλα τα πλούτη της γης. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Η πραγματική, η γνήσια χαρά βρίσκεται κοντά στον Χριστό. Αν συνδεθείς μαζί Του με την προσευχή, θα δεις πληρωμένη την ψυχή σου. Οι κοσμικοί την χαρά την ζητούν στις απολαύσεις. Μερικοί πάλι πνευματικοί άνθρωποι την ζητούν σε θεολογικές συζητήσεις, ομιλίες κ.λ.π. Η κοσμική χαρά φέρνει και το άγχος στους πνευματικούς ανθρώπους. Η κοσμική χαρά δεν είναι μόνιμη, αληθινή χαρά, είναι μια χαρά πρόσκαιρη, εκείνης της στιγμής. Αυτή είναι υλική χαρά, δεν είναι πνευματική, από υλικές χαρές, όμως δεν ''γεμίζει'' η ψυχή του ανθρώπου. Ίσα-ίσα γεμίζει σαβούρα μέσα. Βάλε έναν πνευματικό άνθρωπο σ' ένα κοσμικό σπίτι. Δεν ξεκουράζεται. Και ο κοσμικός άνθρωπος νομίζει ότι ξεκουράζεται, αλλά βασανίζεται. Το χαίρεται εξωτερικά, αλλά μέσα του δεν ευχαριστιέται, βασανισμένος είναι. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Για να νοιώσει κανείς ουράνια χαρά από τούτη την ζωή, ώστε να μην μπορεί να την χωρέσει στην καρδιά του, ούτε να μπορεί να την εκφράσει, χρειάζεται να προσέξει 3 πράγματα: α) Να κινείται απλά β) να μην ασχολείται με τους άλλους και γ) να λέει την ευχή. Τότε θα νοιώσει τέτοια χαρά, που θα τον ''παλαβώσει''. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όσοι είναι μακριά από τον Χριστό, δεν έχουν πραγματική χαρά. Μπορεί να κάνουν όνειρα: «θα φτιάξω αυτό, θα φτιάξω το άλλο, θα πάω εδώ, θα πάω εκεί», μπορει να απολαμβάνουν τιμές ή να τρέχουν στις διασκεδάσεις και να χαίρονται, αλλά η χαρά που νιώθουν δεν είναι δυνατόν να γεμίσει την ψυχή τους. Αυτή η χαρά είναι υλική, κοσμική χαρά, αλλά από υλικές χαρές δεν γεμίζει η ψυχή και ο άνθρωπος μένει μ' ένα κενό στην καρδιά του. Είδες τί λέει ο Σολομών; «Έχτισα σπίτια, φύτεψα αμπέλια, έκανα κήπους, μάζεψα χρυσάφι, απέκτησα ό,τι πόθησε η καρδιά μου, αλλά στο τέλος κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι μάταια» (Εκκλ. 2,11). (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ζητούν οι άνθρωποι να νοιώσουν χαρά, αλλά πρέπει να θυσιαστεί ο άνθρωπος, για να έρθει η χαρά. Η χαρά από την θυσία γεννιέται. Με μία μικρή ελεημοσύνη ή καλοσύνη προς τον συνάνθρωπό μας η ψυχή δέχεται Θεϊκή αγαλλίαση που ούτε ο μεγαλύτερος καρδιολόγος μπορεί να μας δώσει. Μεγάλη είναι η χαρά, όταν υπάρχει διάθεση αυτοθυσίας. Η πραγματική χαρά βγαίνει από το φιλότιμο. Έτσι και καλλιεργηθεί το φιλότιμο, είναι πανηγύρι! Γι' αυτό ένας φιλότιμος άνθρωπος, παντού θα κάνει προκοπή, όποια ζωή και αν διαλέξει. Το βάσανο όμως του ανθρώπου είναι ο εγωισμός και η φιλαυτία. Εκεί είναι που σκαλώνει κανείς... (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
Όταν αγαπάς χαίρεσαι. Και όταν αυξηθεί η αγάπη, τότε ο άνθρωπος δεν ζητάει την χαρά για τον εαυτόν του, αλλά θέλει να χαίρονται οι άλλοι. (ΆγιοςΠαΐσιος ο Αγιορείτης)
Όταν ο άνθρωπος φτάσει να χαίρεται για την πρόοδο των άλλων, τότε ο Χριστός θα του δώσει όλη την πρόοδο των άλλων και θα χαίρεται όσο χαίρονται όλοι οι άλλοι και τότε φυσικά θα είναι πολλή και η πρόοδός του και η χαρά του. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εκείνοι που προσπαθούν να βρουν χαρά και ανάπαυση στην μάταιη τούτη ζωή, συνέχεια βασανίζονται και μπλέκονται στα ατελείωτα κοσμικά γρανάζια και ζουν από εδώ την κόλαση! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Οι άνθρωποι χαίρονται με τα κοσμικά πράγματα, γιατί δεν σκέφτονται την αιωνιότητα. Η φιλαυτία τους κάνει να ξεχνούν, ότι θα χαθούν τα πάντα. Δεν έχουν συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής. Δεν νιώσανε άλλες, ουράνιες χαρές. Δεν σκιρτά η καρδιά τους για κάτι ανώτερο. Δίνεις λ.χ. σε κάποιον ένα κολοκύθι. ''Τι ωραίο κολοκύθι!'', λέει. Του δίνεις ανανά, ''Ο ανανάς έχει λέπια'', σου λέει και τον πετάει, γιατί δεν έφαγε ποτέ. Ή πες σε έναν τυφλοπόντικα: ''Τι ωραίος είναι ο ήλιος!'', αυτός πάλι θα χωθεί μέσα στο χώμα. Όσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια, που δεν θορυβούν μέσα στο αυγό, για να σπάσουν το τσόφλι και να βγουν έξω, να χαρούν τον ήλιο - το ουράνιο πέταγμα στην παραδεισένια ζωή - αλλά παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι του αυγού... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν το βαθύτερο νόημα της ζωής, βασανίζονται και με τις ευλογίες και με τις ευκαιρίες που τους δίνει ο Θεός για την σωτηρία τους. Ενώ, όποιος τοποθετείται σωστά, όλα τα χαίρεται. Και κουτσός να είναι, το χαίρεται! Και φτωχός να είναι, το χαίρεται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο Χριστιανός πρέπει να χαίρεται ιδιαίτερα, όταν τον βρίσκει κάποια δοκιμασία, χωρίς να έχει δώσει ο ίδιος αφορμή. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν την χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο σκοπός είναι να φτάσει ο άνθρωπος να χαίρεται περισσότερο στην κακοπάθεια, παρά στην καλοπέραση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν χαίρεσαι με τα αντίθετα από αυτά με τα οποία χαίρονται οι κοσμικοί, τότε κινείσαι στον πνευματικό χώρο. Για παράδειγμα, να χαίρεσαι, όταν δεν σου δίνουν σημασία. Αυτή είναι η πνευματική τοποθέτηση... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τέτοια αγαλλίαση αισθάνονται οι ψυχές των αγωνιζόμενων Χριστιανών που αγρυπνούν, προσεύχονται και νηστεύουν, που δεν μπορούν να την διανοηθούν εκείνοι που τρώνε ό,τι θέλουν και όποτε θέλουν και πίνουν κρασιά και αναψυκτικά... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Η χαρά που αισθάνεται ένας πνευματικός άνθρωπος, δεν είναι η κοσμική χαρά που επιζητούν πολλοί σήμερα. Η πνευματική χαρά είναι ζωή παραδεισένια. Να μην τα μπλέκουμε τα πράγματα. Οι Άγιοι είχαν τέτοιου είδους χαρά που ζητούμε εμείς; Η Παναγία είχε τέτοια χαρά; Ο Χριστός γελούσε; Ποιός Άγιος πέρασε από αυτήν την ζωή χωρίς πόνο; Ποιος Άγιος είχε τέτοια χαρά, που επιδιώκουν πολλοί Χριστιανοί της εποχής μας, που δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε δυσάρεστο για να μην στενοχωρηθούν, για να μην χάσουν την ηρεμία τους; Αν θέλω να μη στενοχωρηθώ για να είμαι χαρούμενος, να μη χαλάσω την ησυχία μου, για να είμαι πράος, τότε είμαι αδιάφορος! Άλλο πραότητα πνευματική και άλλο πραότητα από αδιαφορία. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο άνθρωπος όσο περισσότερο καλό κάνει, τόσο περισσότερο αγάλλεται. Όσο περισσότερο κακό κάνει, τόσο περισσότερο υποφέρει η ψυχή του. Ο κλέφτης νιώθει χαρά; Δεν νιώθει χαρά. Ενώ αυτός που κάνει καλωσύνες, νιώθει χαρά. Και να βρει κανείς κάτι στον δρόμο, αν το κρατήσει και πει ότι είναι δικό του, ανάπαυση δεν θα έχει! Ούτε ξέρει σε ποιόν ανήκει, ούτε αδίκησε κάποιον ούτε το κλέβει και όμως δεν αναπαύεται. Πόσο μάλλον να το κλέψει! Ακόμη και όταν κανείς λαμβάνει, πάλι δεν νιώθει την χαρά που νιώθει όταν δίνει. Πόσο μάλλον όταν κλέβει ή όταν αδικεί, να νιώθει χαρά! Γι' αυτό βλέπεις, οι άνθρωποι με την αδικία τι πρόσωπα έχουν, τι γκριμάτσες κάνουν! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Δεν συγκρίνεται η χαρά που νοιώθει κανείς, όταν δίνει, με την χαρά που νιώθει, όταν παίρνει. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι χαίρονται με το να παίρνουν και στερούνται την Θεϊκή χαρά, γι' αυτό είναι βασανισμένοι. Έχεις κάτι να φας και δεν το τρως. Μια μπανάνα ας πούμε, τη στερείσαι και την δίνεις στον άλλο. Αυτός μεν χαίρεται, απολαμβάνει φυσικά τον καρπό, ο άλλος όμως παρηγορείται από τον Θεό με ανώτερη, Θεϊκή παρηγοριά. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Είναι φτηνό να ζητάμε πνευματικές χαρές∙ αυτές έρχονται μόνες τους, όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Αν θέλεις να είσαι συνέχεια χαρούμενος, αυτό έχει φιλαυτία. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο, για να Σταυρωθεί από αγάπη∙ πρώτα Σταυρώθηκε και μετά Αναστήθηκε. Τα παιδιά του Θεού δεν εργάζονται, ούτε για ουράνιο μισθό, αλλά ούτε και για πνευματικές χαρές σ' αυτήν την ζωή. Γιατί τα παιδιά δεν πληρώνονται από τον Πατέρα, αφού όλη η περιουσία του Πατέρα τους είναι δική τους. Άλλο τα Θεία Δώρα που θα προσφέρει ο Θεός σαν Καλός Πατέρας και σ' αυτήν την ζωή και στην αιώνια... (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Εύχομαι να χαίρεστε πάντοτε,

με αγαλλίαση πνευματική,

με συνεχή πασχαλινή χαρά,

με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Η χαρά του Θεού δεν γεννιέται σε οποιαδήποτε ψυχή, αλλά σε εκείνη που έκλαψε πολύ για τις αμαρτίες της. (ΜέγαςΒασίλειος)
Έτσι θα κατορθώσεις πάντοτε να χαίρεσαι: εάν η ζωή σου είναι αδιάκοπα στραμμένη προς τον Θεό και η ελπίδα των μελλοντικών αγαθών, σε ανακουφίζει από τα λυπηρά του βίου. Περιφρονήθηκες; Εσύ σκέψου την δόξα που σου επιφυλάσσεται στον Ουρανό και θα την πετύχεις με την υπομονή σου. (Μέγας Βασίλειος)
Η εν Κυρίω χαρά είναι, όταν χαιρόμαστε γι' αυτά που γίνονται, για τη δόξα του Θεού σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου. Όταν λοιπόν τηρούμε τις εντολές του Κυρίου ή όταν υποφέρουμε κάτι για το όνομα του Κυρίου, τότε οφείλουμε να χαιρόμαστε και να συγχαίρουμε ο ένας τον άλλον. (Μέγας Βασίλειος)
Τόσο πιο μεγάλη είναι η αγαλλίαση της ψυχής για μια καλή πράξη, όσο περισσότερο υποφέραμε για να κάνουμε αυτή την πράξη. (Μέγας Βασίλειος)
Λογαριάζω σαν ολοκληρωμένη και σαν τέλεια χαρά, αυτήν που αισθάνεται κανείς κοντά στο Θεό και για τον Θεό. (ΆγιοςΚύριλλοςΑλεξανδρείας)
Εμείς θεωρούμε τη χαρά στον κόσμο ατελή, για τον λόγο, ότι μεταβάλλεται εύκολα. Οι δε άνθρωποι ελάχιστα το βλέπουν, παρά μόνο σε πράγματα κοσμικά, τα οποία δεν είναι περισσότερο αληθινά, από τις σκιές και τα φαντάσματα. (Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Η ανθρώπινη καρδιά δεν ζει χωρίς χαρές. Αν δεν τις βρει στην αρετή, θα τις ζητήσει στις αισθήσεις. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Το να συμπάσχεις με τον δυστυχισμένο συνάνθρωπο, αυτό είναι ανθρώπινο. Το να χαίρεσαι όμως για την χαρά του άλλου, αυτό είναι αγγελικό. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Το να χαίρεσαι κοντά στον Κύριο, είναι η μεγαλύτερη χαρά. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν έχεις χρήματα πολλά, μπορούν να σου αφαιρέσουν τη χαρά από τον πλούτο. Ποιός; Και ο κλέφτης, που τρυπά τον τοίχο και ο υπηρέτης, που αρπάζει όσα του εμπιστεύτηκες και ο άρχοντας που δημεύει τα λεφτά. Αν έχεις δύναμη και ευρωστία σωματική, όταν έρθει η αρρώστια, διώχνει τη χαρά γι' αυτά. Αν ζεις και απολαμβάνεις πλούσια και πολυτελή τραπέζια, όταν έρχεται το βράδυ, η ευφροσύνη γι' αυτά χάνεται... Όλα τα βιοτικά πράγματα είναι ευμετάβλητα. Δεν μπορούν να σας χαρίσουν μόνιμη ευτυχία. Ενώ με την πίστη και την ευσέβεια και την ψυχική αρετή, συμβαίνει το τελείως αντίθετο: Έχουμε μόνιμη χαρά. Γι' αυτό σας συμβουλεύω, αφού αφήσετε την αμέλεια, να ακολουθήσετε την αρετή. Διότι η εκ της κακίας ευχαρίστηση διαρκεί λίγο, ενώ η εξ αυτής λύπη είναι διαρκής. Αντιθέτως η εκ της αρετής χαρά είναι αιώνια και η εξ αυτής κόπος προσωρινός. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η χαρά του κόσμου αρχίζει μεν από τα γλυκά και ευχάριστα, τελειώνει όμως με τα δυσάρεστα και τα λυπηρά. Δεν μπορεί να συγκριθεί αυτός που έχει τις κοσμικες χαρές, με αυτόν που χαίρεται κατά Θεό. Διότι καθενας που χαίρεται μέσα στον κόσμο, χαίρεται με την καλοπέραση, τη δόξα και την αλαζονεία. (Ιερός Χρυσόστομος)
Και αν ακόμα κατά την άσκηση της αρετής συναντά κανείς πόνους, όμως η συνείδησή του, είναι γεμάτη χαρά. Εσωτερικά νοιώθει τέτοια ηδονή, που δεν μπορεί κανένας λόγος να την περιγράψει. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η εδώ χαρά είναι ανακατεμένη με λύπη και δεν μπορούμε ποτέ να την βρούμε καθαρή. Εκείνη όμως η χαρά (στην άλλη ζωή) είναι ειλικρινής και άδολη. Δεν έχει τίποτε το επικίνδυνο. Με τίποτε δεν είναι ανακατεμένη. Αυτήν την χαρά ας επιδιώκουμε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η σωφροσύνη φέρνει ευφροσύνη και γλυκύτητα απείρως μεγαλύτερη, από τις κοσμικές ηδονές. Πρόκειται για νίκη, που στολίζεται με την καθαρή και αγαθή συνείδηση και με τα λαμπρά τρόπαια. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν μπορούμε να αισθανθούμε τη χαρά, αν δεν θεωρήσουμε πρώτα ότι είναι δική μας, η χαρά των άλλων και αν δεν λογαριάσουμε ότι είναι δικά μας τα αγαθά των συνανθρώπων μας. Και αυτά δεν είναι ποτέ δυνατόν να φανούν σε εμάς, παρά μόνο αν μας κυριεύσει η δύναμη της αγάπης. (Ιερός Χρυσόστομος)
Το να χαίρεται κανείς μαζί με τους άλλους, δεν είναι μόνο απόδειξη, ότι είναι καθαρός από φθόνο, αλλά και το ότι έχει ριζωμένη μέσα του την αγάπη. (Ιερός Χρυσόστομος)
Χρειάζεται δυνατότερη ψυχή το να χαιρόμαστε με την χαρά των άλλων, παρά να κλαίμε μαζί με όσους κλαίνε. Διότι το τελευταίο, είναι μέσα στην φύση μας. Κανένας δεν είναι τόσο σκληρός σαν την πέτρα, ώστε να μην συμπονάει αυτόν που ζει στη συμφορά. Το πρώτο όμως απαιτεί γενναιότητα ψυχής, ώστε όχι μόνο να μην φθονούμε αυτόν που ευημερεί, αλλά και να χαιρόμαστε μαζί του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Να μεγαλώσεις την χαρά του άλλου, που τον βλέπεις να προοδεύει. Μην πεις: ''Δική του είναι η ευτυχία, εγώγιατί να χαίρομαι;''. Τέτοια λόγια δεν είναι λόγια αδελφού, αλλά λόγια εχθρού...''. (Ιερός Χρυσόστομος)
Το να χαιρόμαστε με όλα, αυτό δεν είναι καλό... Γιατί και ο μοιχός χαίρεται, όταν καταστρέψει τον γάμο του πλησίον του. Ας μην κοιτάμε λοιπόν αν κάποιος χαίρεται, αλλά εάν χαίρεται για καλό πράγμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η ορθή γνώμη και διάθεση περί των πραγμάτων, φέρνει την χαρά. Γιατί χωρίς αυτήν, ακόμη και αν κανείς τα πάντα κατέχει και αποκτήσει, θα αισθάνεται σαν να στερείται τα πάντα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τη χαρά και την ευθυμία, δεν συνηθίζουν να την δημιουργούν, ούτε το μέγεθος της εξουσίας, ούτε το πλήθος των χρημάτων, ούτε η δύναμη του σώματος, ούτε η πολυτέλεια των τραπεζιών, ούτε τα στολίδια των ενδυμάτων, ούτε κάτι άλλο από τα ανθρώπινα, αλλά μόνο ένα πνευματικό κατόρθωμα και μία αγαθή συνείδηση, που την έχει καθαρή κάποιος, ακόμη και αν είναι ντυμένος με κουρέλια και παλεύει με την πείνα. Αυτός είναι πιο εύθυμος από όσους έχουν την μεγίστη τρυφή. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν υπάρχει κάποια παρηγοριά, γι' αυτούς που στενάζουν για τις συμφορές τις άλλων, πολύ περισσότερη υπάρχει γι' αυτούς που χαίρονται για τις τιμές (και τις χαρές) των άλλων. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν νοιώσεις μέσα σου τη χαρά του Αγίου Πνεύματος, οι στενοχώριες και οι θλίψεις αυτής της ζωής, γίνονται γλυκύτερες από το μέλι! (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Όποιος ένιωσε την ειρήνη μέσα του, αυτός ένιωσε την πραγματική χαρά. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Κάθε χαρά, που δεν έχει την αιτία της στην αρετή, αυτή διεγείρει αμέσως κινήσεις επιθυμιών σ' αυτόν που την απέκτησε. Αυτό το λέμε, για όλες τις εμπαθείς επιθυμίες, όχι μόνο για την φυσική. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Αν τυφλωθείς να χαίρεσαι, γιατί αυτά τα μάτια θα λαμπρυνθούν περισσότερο και θα δουν καθαρότερα το φως της τρισήλιου Θεότητας· αν μείνεις κουλός να χαίρεσαι, γιατί αυτά τα χέρια θα υψώνωνται με περισσότερη παρρησία στον Θεό· αν μείνεις κουτσός να χαίρεσαι, γιατί θα χορεύεις καλύτερα στον παράδεισο· αν λεπρωθεί όλο σου το σώμα, να χαίρεσαι, γιατί θα αναστηθεί ενδοξότερο, λαμπρότερο και ωραιότερο. Αν μετανοείς και κλαις για τις αμαρτίες σου, να χαίρεσαι, γιατί με τα δάκρυα αυτά θα πλυθείς από κάθε μολυσμό και θα αναστηθείς καθαρότερος. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Την χαρά την δίνει ο Χριστός. Δίνει χαρά ανεκλάλητη, που δεν μπορεί κανείς να την φανταστεί! Μια κρυφή χαρά που δεν εκφράζεται....! (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός και όταν τον πίνεις, σε μεθάει. Αυτή η Θεία μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίνεται στους ''καθαρούς τη καρδία''. Όσο μπορείτε, να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε να απολαμβάνετε, αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε την χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, την γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνάει κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει και ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι ''ίνα η χαρά ημών η πεπληρωμένη''. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν' αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στο Θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει και Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη. Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Ο Χριστός το πάθος το μεταβάλλει σε χαρά. Και ο άνθρωπος σήμερα αυτό ζητάει. Και παίρνει τα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, για να έρθει σε κόσμους χαράς· αλλά ψεύτικης χαράς. Κάτι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή και αύριο είναι τσακισμένος. Το ένα τον τρίβει, τον τρώει, τον τσακίζει, τον ψήνει. Ενώ το άλλο, δηλαδή το δόσιμο στον Χριστό, τον ζωογονεί, του δίνει τη χαρά, τον κάνει να χαίρεται τη ζωή, να νιώθει δύναμη, μεγαλείο... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Η λύπη σ' αυτόν τον κόσμο, αποτελεί σκαλοπάτι για την αιώνια ζωή. Όπως η χαρά του κόσμου τούτου, είναι στέρηση της αιώνιας. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όταν έρχεται στην ψυχή σου χαρά, να την διώχνεις με το χέρι της ταπεινοφροσύνης. Διότι δεν πρέπει να είσαι «ευπαράδεκτος», μήπως και αντί βοσκό, υποδεχθείς λύκο. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Επιθυμείς να σε χαροποιεί ο Κύριος με την αγάπη Του; Ας χαροποιείς και εσύ τις καρδιές των άλλων, δείχνοντας τους στοργή και καλοσύνη. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει, την ευλογία και την πνευματική ευφροσύνη που απολαμβάνουμε, με την προσευχή και την άσκηση της αρετής. Ούτε στο ελάχιστο δεν μπορεί να κατανοήσει, τι ευλογία και ποιά μακαριότητα μας περιμένει στον άλλο κόσμο. Δεν γνωρίζει τίποτα υψηλότερο από την επίγεια σαρκική χαρά. Τις μέλλουσες ευλογίες, τις λογαριάζει φαντασίες. Ο πνευματικός όμως άνθρωπος, γνωρίζει εμπειρικά την ευλογία που νοιώθει η ενάρετη ψυχή, γιατί η καρδιά του προγεύεται από τώρα, την μέλλουσα μακαριότητα. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
Η πηγή κάθε αληθινής χαράς, κάθε αληθινής ειρήνης, βρίσκεται στην Εκκλησία. Εκεί ενισχυόμαστε στην αρετή. Εκεί η Χάρις του Θεού, μας απαλλάσσει από την αμαρτία. Υπόσχονται πολλά και οι τόποι της κοσμικής χαράς, όπως τα άσεμνα θεάματα και τα κέντρα διασκεδάσεων. Αλλά ό,τι προσφέρουν, ούτε από μακριά δεν μπορεί να συγκριθεί, με αυτό που μας χαρίζει ο Εκκλησιασμός... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο άνθρωπος λαχταράει μία μόνιμη, αληθινή χαρά, αλλά δεν την βρίσκει. Οι χαρές που του προσφέρει ο κόσμος είναι ψευδείς, μάταιες και συντόμου διαρκείας. Αν όμως περπατάει κανείς αξίως της Χριστιανικής κλήσεως, θα βρει τη χαρά που ποθεί η ψυχή του, την χαρά για την οποία πλάστηκε. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Δόξα σοι Θεέ μου, που με μεταμορφώνεις παράδοξα μέσω της προσευχής και ιδίως μέσω της κοινωνίας των Ζωοποιών Μυστηρίων Σου. Τί θαυμαστή ησυχία! Τί χαρά επουράνια! (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Η ευθυμία δεν είναι αμάρτημα, έστω και μέσα στην Εκκλησία, γιατί ο Θεός θέλει να είναι χαρωπή η καρδιά κάθε τέκνο Του. (Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Η κοσμική χαρά δεν είναι αληθινή χαρά. Αντίθετα, κοντά στον Κύριο και οι θλίψεις φέρνουν χαρά... (Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας)
Τίποτα δεν καταπνίγει την πνευματική χαρά τόσο, όσο η σαρκική αμαρτία, αν και ο εχθρός διάβολος συνεχώς μας ψιθυρίζει, ότι είναι φυσική και ασήμαντη. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
Μέχρι να γνωρίσεις τελείως τον εαυτό σου, μέχρι να διαποτιστεί η ψυχή σου με τη Χάρη του Θεού, μέχρι να φωτιστεί ο νους σου, μέχρι να καθαρθείς από τα πάθη σου, μέχρι να συμφιλιωθείς με τον Θεό, μέχρι να ενωθείς οριστικά μαζί Του, μέχρι τότε είναι αδύνατο να ζεις χωρίς τη θλίψη, χωρίς τον φόβο και χωρίς την οδύνη. Όταν όμως ενωθείς με τον Θεό, ο φόβος και η οδύνη θα μεταβληθούν σε χαρά... (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Οι ενάρετοι δεν έχουν λύπη, που να μην μετατρέπεται σε χαρά και οι αμαρτωλοί δεν έχουν χαρά, που να μην μετατρέπεται σε λύπη. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Να είστε προσεκτικοί. Να είστε σε επιφυλακή για την ψυχή σας! Να στρέφετε τους λογισμούς σας μακριά από εκείνα, που γρήγορα παρέρχονται και να τους προσηλώνετε σε εκείνα, που είναι Αιώνια. Έτσι θα βρείτε την χαρά, που ποθεί η ψυχή σας και για την οποία διψά η καρδιά σας... (Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς)
Μόνον ο Χριστός, ο Υιός του ζώντος Θεού, είναι ο φορέας, η πηγή, ο εγγυητής της αληθινής χαράς, που επιθυμούν όλες οι ανθρώπινες ψυχές. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να συμμετέχουν στον πόνο του άλλου, ακόμα λιγότερο μπορούν να συμμετέχουν και στην χαρά του άλλου. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η αρχή της χαράς είναι, το να είμαστε ευχαριστημένοι με την κατάστασή μας. (Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Η χαρά υπάρχει εντός μας, όταν μνημονεύουμε συχνά τον Θεό, κατά τις Γραφές: ''Εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην'' (Ψαλμοί 76,4) (Όσιος Αντώνιος της Όπτινα)
Η χαρά της ψυχής προέρχεται από την ειρηνική συνείδηση. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Μην επιθυμείς να βρεις χαρά και ανάπαυση σε όσα η ψυχή σου λυπάται και η Θεία Χάρις δεν αναπαύεται. (ΓέρονταςΙωσήφΗσυχαστής)
Από το αν η χαρά μας είναι μικρή ή μεγάλη, πλήρης ή ατελής, μπορούμε να καταλάβουμε τι σχέση έχουμε με τον Θεό. Όση η χαρά μας, τόση είναι και η σχέση μας με τον Θεό. Η χαρά αρμόζει σε μας και γι' αυτήν μπορούμε να ζούμε. Αυτή κάνει τόσο εύκολη τη ζωή μας. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Έλλειψη χαράς, σημαίνει έλλειψη Θεού, ενώ η χαρά είναι απόδειξη της παρουσίας Αυτού. Εάν κανείς είναι κοσμικός άνθρωπος και τέρπεται επί τοις επικήροις, χαίρεται για τις ηδονές, για τα παροδικά και μάταια, αυτός ίσως έχει κάποια ηδονή, κάποια ευχαρίστηση, αλλά στην πραγματικότητα, αν προσέξει κανείς, θα δει ότι υπάρχει θλίψη και στενοχώρια στην ζωή του. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει χαρά, εκεί όπου υπάρχει παράβαση της εντολής του Θεού, όπως είναι αδύνατον να υπάρχει στενοχώρια με την εφαρμογή του νόμου του Θεού. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Δεν είναι δυνατόν ο πιστός να έχει αληθινή ευφροσύνη, χωρίς δάκρυα και αληθινή χαρά, χωρίς λύπη. Δεν είναι δυνατόν επίσης να υπάρχει κατά Θεόν λύπη, δηλαδή μετάνοια αληθινή, άνευ της χαρμονής, άνευ της χαράς του Χριστού, άνευ της παρουσίας Του. Η λύπη είναι κατά Θεόν, όταν είναι χαρμολύπη και η χαρά είναι αληθινή, όταν βγαίνει από τα δάκρυα της μετανοίας. Είναι λοιπόν δυνατόν ο άνθρωπος να χαίρεται, να έχει χίλιες δύο ικανοποιήσεις, επιθυμίες ή ενέργειες, να είναι ή να φαίνεται χαρούμενος, αλλά η χαρά του να είναι ψευδής, αν δεν υπάρχει ο οίνος των δακρύων. Μόνον τα δάκρυα δίνουν την αληθινή μέθη. Αλλά και όσα δάκρυα δεν χαρίζουν την μέθη, την χαρά, την ευτυχία, είναι ψευδή, εγωπαθή, μειονεκτικά, αρρωστημένα, δαιμονιώδη, δεν είναι πνευματικά. Τα δάκρυα δεν έχουν αυτά καθ' εαυτά σημασία. Η σημασία τους έγκειται, στην μέθη την οποία προκαλούν, η δε μέθη ελέγχεται για το γνήσιό της, από το αν προέρχεται από τον αληθινό οίνο. Γι' αυτό ο αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής λέει, έως πότε θα έχω χαρές, χωρίς δάκρυ μετανοίας; Και έως πότε τα μάτια μου θα βγάζουν δάκρυα, χωρίς να έχω μεθύσι, χωρίς να είμαι χαρούμενος; (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα. (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)
Λέγει ο Προφήτης Δαβίδ: «Εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην» (Ψαλμ. 76,4). Η χαρά δεν βρίσκεται, ούτε στο φαγητό, ούτε στο γέλιο, ούτε και στα άλλα, που νομίζει ο κόσμος. Η χαρά βρίσκεται μόνο στην ενθύμηση του Θεού! Όταν έχεις την εσωτερική γαλήνη, που χαρίζει του Θεού η ενθύμηση, τότε νοιώθεις ευτυχισμένος. (ΓέρονταςΓερμανόςο Σταυροβουνιώτης)
Πρέπει να προσπαθούμε πάντοτε να είμαστε καλοδιάθετοι και χαρούμενοι, διότι τα πονηρά πνεύματα, μας θέλουν διαρκώς στενοχωρημένους. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Οι περισσότεροι κυνηγούν την χαρά, αλλά δεν την πιάνουν. Διότι δεν έρχεται έξωθεν, αλλά αναβλύζει έσωθεν. Ομοιάζουν εκείνοι, με τον εμπύρετο άνθρωπο, που θέλει να εξαλείψει τον πυρετό του με τον πάγο. (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
Η χαρά είναι καρπός της ενώσεως του πιστού με τον Χριστό και καρπός του Αγίου Πνεύματος. Έξω απ΄αυτήν την ένωση του πιστού και του Χριστού, δεν υπάρχει χαρά! Όλες οι άλλες χαρές της ζωής μας, είναι φαινομενικές χαρές και όχι πραγματικές.... Και όποιος αναζητά την χαρά μέσα από την αμαρτία, μοιάζει με εκείνον που θέλει να ξεδιψάσει με αλατισμένο νερό. Και όσο πιο πολύ αλατισμένο νερό πίνει κανείς, τόσο περισσότερο διψάει... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Πολλοί υποστηρίζουν, μάλιστα ο προσκοπισμός ιδιαιτέρως το τονίζει ότι, κάνε μια καλή πράξη, για να δεις τι χαρά θα νοιώσεις! Άρα κάνεις μια καλή πράξη, για να νοιώσεις μια χαρά... δηλ. ιδιοτέλεια. Όχι αγαπητοί μου... Κάνω μια καλή πράξη, επειδή το λέει ο Χριστός. Επειδή ταυτίζει ο Χριστός τον εαυτόν Του, με τον άλλον άνθρωπο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ο άνθρωπος που έμαθε να αγαπά, έμαθε και να χαίρεται... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Δεν έχουμε χαρά, γιατί χάσαμε την παιδική αθωότητα. Το παιδί παίζει και χαίρεται, ενώ ο μεγάλος διασκεδάζει και ψυχοπλακώνεται. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή χαρά, χωρίς δάκρυα, ούτε μπορεί να υπάρξει αληθινή μετάνοια, χωρίς χαρά. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Δεν μπορεί ο άλλος να γίνει η χαρά μας, αν εμείς δεν βρούμε τη χαρά μέσα μας. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Η χαρά δεν είναι κατάκτηση, αλλά δώρο που μας χαρίζει ο Θεός. Αυτός που είναι η πηγή της ζωής και της χαράς. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
Η χαρά είναι απόδειξη της παρουσίας του Θεού. Έλλειψη χαράς σημαίνει έλλειψη Θεού. Δεν γίνεται να είσαι στενάχωρος και να είσαι άνθρωπος του Θεού. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Η πραγματική χαρά είναι αυτή που προέρχεται από την ευχαριστία προς τον Θεό και προς τον άλλον άνθρωπο. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Την χαρά, την αντλεί κανείς και από τα μικρότερα πράγματα. Χαρά μπορώ να έχω και όταν ο άλλος με κατακρίνει ή με βρίζει, γιατί αυτό με κάνει ήρωα ενώπιον του Θεού. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Μια από την βασικές αιτίες που δεν χαιρόμαστε στην ζωή μας, είναι ότι περιμένουμε να συμβεί κάτι σπουδαίο, μεγάλο, φοβερό και εκπληκτικό, για να πούμε, έχω αιτία να είμαι χαρούμενος. Όμως δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα... Άδικα περιμένουμε... Η ζωή είναι μικρά πολύ μικρά καθημερινά πράγματα. Εκεί είναι η ομορφιά της! Μαθαίνουμε να μην αναβάλουμε την χαρά, περιμένοντας μια μεγάλη στιγμή. Η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στην χαραυγή, στο καφέ ή τσάϊ που φτιάχνεις ή πίνεις. Στην προσευχή που έχει ευχαριστία και δοξολογία. Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την οικογένεια σου. Στην δουλειά που κάνεις ή μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους. Στον περίπατο με έναν φίλο, με ένα ζώο ή με έναν καλό φίλο. Στην βροχή που σε πλένει, στην γη που σε κρατά, στον αέρα που σε σκορπά, στην φωτιά που μέσα σου κεντά. Στην χειραψία που είσαι παρών. Στην αγκαλιά που δεν είσαι απών. Στο φιλί που λαχταράς, στην ψυχή που αγαπάς, στο έρωτα που δεν ρωτά. Πάψε να τα αναβάλεις όλα για μετά, δεν υπάρχει παρά μόνο στον νου σου, το μόνο που υπάρχει είναι το τώρα, και εσύ δυστυχώς έμεινες στο πουθενά... (π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος)
Η χαρά που γνωρίζουμε, είναι η χαρά που χαρίζουμε. (Είπε Γέρων)
Αν με χαρά και ενθουσιασμό προσφέρεις ολόκληρη τη ζωή σου στον Χριστό, δεν έχεις τίποτε να χάσεις από τις ''χαρές'' του κόσμου. (Είπε Γέρων)
Να προσπερνάς βιαστικά τις συγκινήσεις της ζωής που είναι παροδικές και πολλές φορές κρύβουν παγίδες... και να έχεις τον νου σου στις συγκινήσεις τις αιώνιες που ο Ουράνιος Πατέρας μας με καρτερικότητα μας επιφυλάσσει... (Είπε Γέρων)
Άλλη είναι η χαρά που προσφέρει ο κόσμος και άλλη είναι η χαρά που προσφέρει το Πνεύμα το Άγιο. Οι άνθρωποι αναζητούν τη χαρά στην αμαρτία, εφόσον η πραγματική χαρά βρίσκεται στην αναμαρτησία. Να μην αναζητάει ο άνθρωπος τη χαρά στην ταβέρνα, στο σινεμά, στην αγκαλιά, στη διασκέδαση, αλλά στο Χριστό. (Φώτης Κόντογλου)
Όποιος δεν έχει μέσα του ειρήνη, μην περιμένει να βρει χαρά. (Φώτης Κόντογλου)
Όσοι είναι σκλάβοι στην καλοπέραση του κορμιού τους, δεν έχουνε αληθινή χαρά, διότι δεν έχουνε ειρήνη. Γι' αυτό θέλουνε να βρίσκονται μέσα σε φουρτούνα και να ζαλίζονται, ώστε να θαρρούνε πως είναι ευτυχισμένοι. Η αληθινή χαρά είναι μια θέρμη της διανοίας και μια ελπίδα της καρδιάς. (Φώτης Κόντογλου)
Διώξε από μέσα σου τα πονηρά νοήματα και σε λίγο θα νιώσεις τη βρωμιά που έκλεινες μέσα σου και που την είχες πρωτύτερα για ευωδία. Έβγα λίγο από την νύχτα της υπερηφάνειας που σε σκεπάζει και θα λάμψει μπροστά σου, το γλυκό φως της ταπείνωσης και θα νιώσεις χαρά μεγάλη και βλογημένη. Πόθησε να κλάψεις και να πικραθείς και τότε θα καταλάβεις, από που βγαίνει η αληθινή χαρά! (Φώτης Κόντογλου)
Μόλις σκορπίσουνε οι πειρασμοί και ανοίξει η πόρτα της ψεύτικης χαράς και της αναπαύσεως, κλείνει η πόρτα της αληθινής ευφροσύνης. Αυτό το νοιώθει καθαρά ο Χριστιανός. (Φώτης Κόντογλου)
Ω, εσείς που έχετε τα πλούτη και που μόνο τι λογής είναι η αληθινή χαραά δεν ξέρετε. Άνθρωποι βασανισμένοι, σαστισμένοι από τις έγνοιες και από τις σκουτούρες, σκλάβοι στην φιλοδοξία και στα άλλα πάθη, Ω άσωτοι γυιοί, που φάγατε τα ξυλοκέρατα και δεν χορτάσατε, γυρίστε πίσω στο σπίτι του Πατέρα σας του πονετικού, που δεν είναι άλλο παρά η καρδιά η δική σας και μπείτε μέσα να ξαποστάσετε, να ευφρανθείτε και να νοιώσετε την αληθινή χαρά! (ΦώτηςΚόντογλου)
Η ξαφνική και ανέλπιστη χαρά, απ' όλες τις χαρές έχει περίσσεια γλύκα... (Σοφοκλής)
Όποιος συμμετέχει στον πόνο σου είναι άνθρωπος.

Και όποιος συμμετέχει στην χαρά σου είναι άγγελος. (Χριστόφορος Γεροντίδης)

Τα πλούτη και η δόξα έτρεξαν μπροστά μου σαν ποτάμι, χαρά όμως ούτε δράμι. (Χριστίνα Ωνάση)
Την ώρα που οι άλλοι, αγοράζουν ακριβά τα αντικείμενα των απολαύσεών τους, εγώ προμηθεύομαι, χωρίς καμμία δαπάνη, τις χαρές της ψυχής, που είναι άπειρα πιο καθαρές. (Ξενοφώντας)
Η ηδονή πάντα προέρχεται από κάτι έξω από εσένα, ενώ η χαρά πηγάζει από μέσα σου. (Έκχαρτ Τόλε)
Οι εξαιρετικές ψυχές, πετυχαίνουν τη χαρά τους με τον πόνο. (Μπετόβεν)
Μέσα από τον πόνο οδηγείσαι στην χαρά. (Μπετόβεν)
Δεν υπάρχει χαρά, παρά μόνο γαλήνη. (Τέννυσον)
Όποιος δεν έχει καλοσύνη, δεν μπορεί να αισθανθεί αληθινή χαρά. (Καρλαϋλ)
Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα. (Σαίξπηρ)
Η χαρά δεν βρίσκεται στα πράγματα, βρίσκεται μέσα μας. (Βάγκνερ)
Η υπερβολική λύπη, γελάει. Η υπερβολική χαρά, κλαίει. (Μπλέϊκ)
Τίποτε δεν είναι πιο όμορφο από την ευθυμία, σε ένα γερασμένο πρόσωπο. (Ρίχτερ)
Προσπάθησε να λησμονήσεις τον εαυτόν σου και τότε θα βρεις χαρά. (Έλλεν Κέλλερ)
Ο Χριστός είναι το μυστικό της χαράς.
Η πραγματική χαρά μας βρίσκεται στην υπακοή προς τον Θεό.
Όποιος γευτεί την γλυκύτητα της πνευματικής χαράς, δεν θα επιθυμήσει την πικρότητα της αμαρτίας.
Η λέξη "χαίρεται" βρίσκεται 365 φορές στο Ευαγγέλιο, που σημαίνει, ότι κάθε μέρα ο Κύριος μας στέλνει έναν λόγο για χαρά.
Το να δουλεύει κάποιος στον Χριστό, είναι η μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να γνωρίσει η ανθρώπινη ύπαρξη.
Εκείνος που δεν δέχεται τον πόνο, δεν μπορεί να δεχθεί και τη χαρά.
Αν θέλουμε να λέμε το Θεό Πατέρα, πρέπει να είμαστε εύσπλαχνοι και να κάνουμε τους αδελφούς μας να χαίρονται.
Το μυστικό της Χριστιανικής χαράς είναι ότι, η πηγή αυτής της χαράς βρίσκεται μέσα του και έτσι δεν εξαρτάται από εξωτερικές περιστάσεις ή γεγονότα.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά, από το να δίνεις χαρά στον άλλον.
Αν ξέραμε ικανοποιημένοι να 'μαστε, με ό,τι ο Κύριος όρισε για τη ζωή μας, με ό,τι διάλεξε να μας χαρίσει, με ό,τι θέλησε να μας στερήσει, με ό,τι μας αρνήθηκε και δεν μας το έδωσε ποτέ, θα ήτανε η καρδιά μας πιο χαρούμενη και θα ήμασταν εμείς οι ίδιοι πιο αναπαυμένοι. Αν ξέραμε...
Όταν η συνείδησή σου είναι ειρηνική και δεν σε ελέγχει, τότε είσαι πραγματικά χαρούμενος.
Άνθρωπος χωρίς χαρά, μπορεί να είναι θρήσκος ή θρησκόληπτος, δεν είναι όμως Χριστιανός.
Η χαρά είναι στη ζωή, ότι είναι το λάδι στο λυχνάρι.
Η χαρά είναι κάτι, που όσο προσπαθείς να το δίνεις στους άλλους, τόσο περισσότερο το απολαμβάνεις ο ίδιος.
Εάν συμμεριζόμαστε τη χαρά αυξάνει. Εάν συμμεριζόμαστε τη λύπη, λιγοστεύει...
Χαρά υπάρχει μόνο εκεί που υπάρχει αγάπη.
Χαρά που τελειώνει, δεν είναι πραγματική χαρά...
Ο Στωϊκός, υποφέρει με απάθεια. Ο Επίκουρος, ζητά την απόλαυση. Ο Βουδιστής και ο Ινδός, αποχωρίζονται από τη ζωή και ονειροπολούν. Ο Μουσουλμάνος, υποτάσσεται στην μοίρα. Και μόνο ο Χριστιανός χαίρεται...
Θέλει ο κλέφτης να κρυφτεί και η χαρά του δεν τον αφήνει.
Το νόμισμα της ευτυχίας είναι η χαρά.
Πάνω στη χαρά ήρθε και ο χαρατσάρης. (Πάνω στη χαρά ήρθε απροσδόκητα και κάτι λυπηρό)
Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο.
Χαρά και λύπη μαζί περπατούν.
Όσοι της νίκης τη χαρά ζητάτε

με τους στρατούς των ζωντανών ελάτε.

Στους δρόμους της ψευτιάς που τριγυρνάτε

σκλαβιά σας περιμένει όπου και αν πάτε. (Βερίτης)

Χαρά στα Μάτια που δακρύζουν
με κάποιον άλλο που πονά
γιατί τα μάτια αυτά θα δούνε
του Παραδείσου τ' αγαθά
-
Χαρά στα χέρια όπου ντύνουν
πτωχά παιδιά και ορφανά
γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν
φτερά για να πετούν ψηλά
-
Χαρά στο στόμα όπου λέγει
λόγια παρήγορα γλυκά
γιατί το στόμα αυτό θα ψάλλει
με τους αγγέλους Ωσαννά
-
Χαρά στο σπίτι που ανοίγει
την πόρτα στον περαστικό
γιατί το σπίτι αυτό ανοίγει
στην Παναγιά και στον Χριστό (π. Μελέτιος Αϊβαζίδης)
Ένας πλούσιος από το Παρίσι, που είχε ψυχολογικά προβλήματα, αφού γύρισε σε πολλούς ιατρούς, πήγε και σε έναν φημισμένο ιατρό του Λονδίνου. ''Δεν βρίσκω καμμία οργανική πάθηση, του είπε ο ιατρός. Σας συνιστώ να ξεσκάσετε λιγάκι. Μάλιστα στο Παρίσι, έχετε εκείνον τον έξοχο κωμικό, τον Ν. Κ. που σκορπάει κάθε βράδυ το γέλιο και το κέφι''. Ο άρρωστος τον κοίταξε μελαγχολικά και του είπε: ''Ιατρέ μου, εγώ είμαι ο κωμικός αυτός!!!''. Η χαρά που προσφέρει ο κόσμος, είναι λιγότερη από εκείνη που αφαιρεί... Αντίθετα μόνο η χαρά που προσφέρει ο Χριστός είναι καθαρή και μας κάνει πραγματικά χαρούμενους και ευτυχισμένους. Αυτήν την χαρά να επιζητούμε!...