Περί Χριστού "2"

Ο Χριστός παντοκράτορας, αλλά με τη δύναμη της ταπεινής αγάπης. Μας αγαπά πνευματικά, παρά την αναίσθητη συμπεριφορά μας. Μας καλεί, είναι πάντοτε έτοιμος να απαντήσει στην κραυγή μας για βοήθεια και να οδηγήσει τα διστακτικά και αβέβαια βήματά μας, μέσα απ' όλα τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο μας. Μας σέβεται ως ίσους Του. Το ύψιστο ιδανικό του είναι, να μας δει στην αιωνιότητα, αληθινά ως ίσους Του, φίλους Του και αδελφούς Του και υιούς του Πατέρα. Αγωνίζεται γι' Αυτόν, το επιθυμεί διακαώς. Αυτός είναι ο Χριστός μας, και ως άνθρωπος κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Ο Χριστός δεν τα έλεγε όλα ξεκάθαρα σ' όλους, αλλά μιλούσε με παραβολές. Και αυτό γιατί προγνώριζε, ότι μερικοί που δεν επρόκειτο να μετανοήσουν, έχοντας γνώση και καταλαβαίνοντας τα λόγια του Χριστού, θα γίνονταν περισσότεροι υπεύθυνοι και θα χρεωνόντουσαν περισσότερο απέναντι στο Θεό. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Ο Χριστός μιλάει με παραβολές, ώστε εκείνοι που δεν έχουν όρεξη ή έχουν κακή προαίρεση, να ακούν και να μην καταλαβαίνουν, να βλέπουν και να μην αντιλαμβάνονται. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Όσοι απογοητεύονται από τον Χριστό είναι εκείνοι, που θέλουν το Ευαγγέλιο να προσαρμόζεται στη ζωή τους και όχι η ζωή τους στο Ευαγγέλιο. Είναι εκείνοι που θέλουν έναν Χριστιανισμό που να χαϊδεύει και να ανέχεται τα πάθη τους και να μην έχουν θλίψεις στη ζωή τους. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για 2 λόγους: α) για να δούμε τη ζωή Του και να Την μιμηθούμε, δείχνοντας παράλληλα σε εμάς, ότι το Ευαγγέλιο μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη και β) για να σώσει τους ανθρώπους από τον θάνατο και την φθορά, ώστε να αναστηθούνε και να βρεθούνε στην Βασιλεία των Ουρανών. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ο Χριστός είναι ο θησαυρός μας και εμείς οι εμείς είμαστε τα θησαυροφυλάκια. Και έργο ως γνωστόν κάθε θησαυροφυλακίου είναι, η ασφάλεια και η αύξηση του φυλακτικού χώρου, τα οποία μετατρέπονται και λέγονται προσοχή στην πευματική ζωή, μην χάσουμε τον θησαυρό μας, από τους κλέφτες δαίμονες. Η αύξηση του φυλακτικού χώρου, επιτυγχάνεται με τα κατά Θεό έργα. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Υπέφερε ο Χριστός για εμάς. Τώρα πρέπει και εμείς να υποφέρουμε για τον Χριστό. (π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης)
Δεν βάλαμε καλά το Χριστό μέσα μας και γι' αυτό δεν ξέρουμε τι θα πει αγάπη, ειρήνη, ομόνοια κ.τ.λ. (π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης)
Αυτός που μπορούσε να μιλήσει αλάνθαστα για όλους, σιώπησε, αγάπησε, συγχώρησε, δεν έκρινε... (π. Ανδρέας Κονάνος)
Ο Χριστός μιλούσε με παραβολές, για να μην συγκρούεται με αυτούς, που δεν συμφωνούσαν μαζί του. Αυτά που έλεγε, τα έλεγε κεκαλυμμένα και τα καταλάβαιναν, όσοι ήθελαν να καταλάβουν. Οι υπόλοιποι, τον θαύμαζαν, από τον τρόπο που μιλούσε. Έτσι τους κέρδιζε όλους... (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
Ο Χριστός, δεν είναι ανεξαιρέτως για όλα τα θέματα, πρότυπο συμπεριφορά για εμάς. Για πολλά είναι, όχι όμως για όλα. Για παράδειγμα: Ο Κύριος είπε στον Πέτρο: ''Ύπαγε οπίσω μου σατανά''. Μπορούσε Εκείνος να το πει, γιατί ήταν ο Υιός του Θεού. Εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε στον συνάνθρωπό μας: ''Είσαι διάβολος, είσαι σατανάς!''. Μερικά πράγματα τα έκανε ο Κύριος ''ως εξουσίαν έχων''. Δεν σημαίνει, ότι αυτά είναι και υποδείγματα μιμήσεως δικής μας. Χρειάζεται πολλή προσοχή και θερμή προσευχή σε κάθε περίπτωση, για να μας φωτίζει ο Θεός, πως θα ενεργήσουμε. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Ο Χριστός μιλούσε με παραβολές: α) για να περάσει μηνύματα μεγάλων αληθειών με απλά πρακτικά παραδείγματα και β) για να μην γίνουν φανερές μερικές αλήθειες σε ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήταν άξιοι αυτών των αληθειών. Κάτι ανάλογο με εκείνο το οποίο έλεγε: ''μη βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων'' (Ματθ. 7,6). Δεν ήταν όλοι άξιοι από τους ακροατές, να ακούν εκείνες τις αλήθειες. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Ο Χριστός είπε στην Μαρία Μαγδαληνή (μετά την Ανάστασή Του), ''μη μου άπτου'' (Ιωάν. 20,17), για να της δείξει, ότι από εδώ και στο εξής, δεν θα Είμαι, ό,τι Ήμουν χθες για εσάς, απλώς ο αγαπητός Διδάσκαλος, Τον οποίο θα πλησιάζετε με κάποια οικειότητα, αλλά θα υπάρξει μια άλλη διάσταση στις σχέσεις μας. Τώρα θα είμαι ο λατρευτός σας Θεός. Από εδώ και πέρα, θα εγκαθιδρυθούν σχέσεις λατρείας μεταξύ Εμού και υμών, σχέσεις ευλαβείας και φόβου και συστολής. Δεν θα υπάρχει εκείνη η οικειότητα την οποία είχατε μέχρι σήμερα, που ακόμη δεν ξέρατε ποιός Είμαι, ότι Εγώ Είμαι το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος σαρκωμένο. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Τα Ιερά Λείψανα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της Νέας Ζωής που έφερε στον κόσμο ο Χριστός. (Μητροπολίτης Ιερόθεος Βλάχος)
Μην ψάχνετε τον Χριστό οπουδήποτε αλλού, εκτός από την απόλυτη απελευθέρωση από την αμαρτία και την απόκτηση της τέλειας Αγάπης. (Μοναχός Συμεών του Άθω)
Ω Κύριε Ιησού, δίνε μας φωτισμό, να Σε εννοούμε∙ δίνε μας γνώση, να Σε αγαπούμε∙ δίνε μας πνευματική αίσθηση, να Σε θαυμάζουμε∙ φλόγιζε την καρδιά μας, να Σε λατρεύουμε και δίνε μας κατάνυξη, να κλαίμε τις αμαρτίες μας και δάκρυα γλυκά, για να Σε δοξάζουμε... (Είπε Γέρων)
Μακριά από τον Χριστό... όλα είναι θέατρο σκιών... (Είπε Γέρων)
Μόνο εκείνοι οι άνθρωποι που έκαναν την προσπάθεια να βρούνε το Χριστό, μόνο εκείνοι θα δούνε, ότι έχουν ανάγκη το Χριστό. (Παναγόπουλος)
Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό είναι αγριάνθρωπος και συνεπώς ακατάλληλος για τον Παράδεισο. (Παναγόπουλος)
Ο άνθρωπος αν δεν γνωρίσει και δεν πιστεύσει στο Χριστό, καλύτερα να μην είχε γεννηθεί. Και ας είναι ο μεγαλύτερος ευεργέτης του κόσμου... Και ας είναι ο πιο επιτυχημένος άνθρωπος στον κόσμο... (Παναγόπουλος)
Δεν κρατάει ο Χριστός τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος κρατιέται από το Χριστό. Ο Χριστός είναι μια χειρολαβή από την οποία κρατιέται ο άνθρωπος, για να μην τσακιστεί. (Παναγόπουλος)
Πολλοί λένε: Δεν δέχομαι το Χριστό, γιατί με θέλει δούλο. Πολλοί σκοντάφτουν στο σημείο αυτό. Μα σε θέλει ο Χριστός δούλο, όπως σε θέλει ο διάβολος; Δεν μπορούν οι άνθρωποι, να ερμηνεύσουν τη δουλεία του Χριστού και τη δουλεία του διαβόλου. Η δουλεία του διαβόλου είναι τυρρανική και έχει σκοπό να βασανίζει τον άνθρωπο. Ενώ στο Χριστό, ο άνθρωπος εκούσια δουλώνεται ως ευγνωμοσύνη για την φιλανθρωπία που μας έδειξε, απελευθερώνοντας μας από τα δεσμά του διαβόλου και μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να σωζόμαστε. Είναι λοιπόν προς συμφέρον της ψυχής του ανθρώπου, ο άνθρωπος να εξαρτιέται από το Χριστό και ο όρος δούλος δεν έχει την αυστηρή έννοια του όρου, όπως την ερμηνεύουμε εμείς. Είναι δουλεία ευεργετική. Εξάλλου στην προσευχή του Πάτερ ημών, αποκαλείς το Θεό Πατέρα, πώς ισχυρίζεσαι, ότι ο Θεός θέλει δούλους; Εκτός και αν δεν λες αυτήν την προσευχή... (Παναγόπουλος)
Οι άνθρωποι επειδή δεν αντλούν δύναμη από το Χριστό, αλλά αντλούν δύναμη από τον εαυτόν τους, εξαντλούνται. (Παναγόπουλος)
Ο Χριστός είναι ένα καμινέτο με φωτιά. Βάζεις πάνω από το καμινέτο ένα κερί και λιώνει και βάζεις ένα αβγό και γίνεται πέτρα. Ο καλοπροαίρετος άνθρωπος, αλλοιώνεται δίπλα στο Χριστό, ενώ ο κακοπροαίρετος, γίνεται πιο σκληρός. (Παναγόπουλος)
Για τον Χριστό, ξέραμε που, πως και πότε θα γεννηθεί, από τους Προφήτες, αιώνες πριν γεννηθεί. Αυτό το πράγμα, δεν έχει συμβεί, αλλά και ούτε πρόκειται να συμβεί για κανέναν άνθρωπο. Για το πότε επρόκειτο ο Χριστός να έρθει, προφητεύτηκε επακριβώς, από τον Προφήτη Δανιήλ (6ος αιώνας π.Χ.), ο οποίος έγραψε, ότι θα έρθει 483 χρόνια μετά την έκδοση διαταγής περί αναστύλωσης του ναού του Σολομώντας που είχε καταστραφεί από τον Ναβουχοδονόσορ. Πράγματι μετά από τόσα χρόνια γεννήθηκε ο Χριστός!!! Για το που θα γεννηθεί, γράφει ο Προφήτης Μαλαχίας (5ος αιώνας π.Χ.), ότι θα γεννηθεί στην Βηθλεέμ. Για το πως θα γεννηθεί, γράφει ο Προφήτης Ησαϊας (8ος αιώνας π.Χ.), ότι θα γεννηθεί από παρθένος. Επίσης για το Χριστό προφητεύτηκαν και πολλά άλλα γεγονότα. Μερικά από αυτά είναι: Θα προηγηθεί Πρόδρομος πριν εμφανιστεί στο δημόσιο βίο, θα προδοθεί από δικό του άνθρωπο έναντι 30 αργυρίων. Ο Προφήτης Ησαϊας γράφει με λεπτομέρειες για όλα τα περιστατικά του Γολγοθά, ότι θα Σταυρωθεί μεταξύ 2 ληστών, ότι θα εισέλθει θριαμβευτικά στα Ιεροσόλυμα και ότι θα Αναστηθεί κ.ά. (Παναγόπουλος)
Το κορυφαίο θαύμα του Χριστού, όπου αποδεικνύεται περίτρανα η Θεότητά Του είναι, το θαύμα, με τον εκ γεννητή τυφλό. Ο Χριστός δημιούργησε με τα ίδια του τα χέρια λάσπη και την άλοιψε στα μάτια του τυφλού και του είπε να πλυθεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Δεν θα μπορούσε ο Θεός τον τυφλό, να τον κάνει καλά μόνο με τα λόγια Του; Θα μπορούσε, αλλά πήρε με τα χέρια Του και έφτιαξε το μάτι του τυφλού, για να δείξει, ότι Είναι ο ποιητής των πάντων, ότι Είναι ο Θεός... (Παναγόπουλος)
Η σύλληψη του Χριστού μέσα στην κοιλιά της Παναγίας, έπρεπε να γίνει με υπερφυσικό τρόπο, γιατί αν γινόταν με φυσικό τρόπο, η Παναγία θα γεννούσε έναν κοινό άνθρωπο, ο οποίος θα έφερνε το προπατορικό αμάρτημα. (Παναγόπουλος)
Όπως ο ήλιος δεν χρειάζεται το φως ενός λυχναριού, έτσι και ο Χριστός δεν έχει ανάγκη από την δοξολογία των ανθρώπων. (Ζιγαβηνός Ευθύμιος)
Ότι κάμουμε στην ζωή είναι ένα μηδενικό... Τίποτα δεν είμαστε. Ο Χριστός είναι το παν, είναι το ένα, μπροστά από τα μηδενικά. Μετά το ένα ότι προσθέσουμε έχει αξία. Εάν λείπει το ένα, μηδέν συν μηδέν, θα έχει σαν αποτέλεσμα πάλι το μηδέν. (ΠαππούςΠαναήςαπότηΛύση)
Ο Χριστός δίδεται στους ανθρώπους, ανάλογα με την δίψα τους. (Παύλος Ευδοκίμωφ)
Αν κάποιος μου απεδείκνυε ότι ο Χριστός δεν ταυτίζεται με την αλήθεια και ότι στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι εκτός Χριστού, θα προτιμούσα τότε να παραμείνω με τον Χριστό, παρά να πάω με την αλήθεια. (Ντοστογιέφσκι)
Έζησα και δοκίμασα αυτό που σας λέω: Είναι στιγμές που διψά κανείς για πίστη, όπως το ξεραμένο χορτάρι για νερό και την βρίσκει πλήρη, γιατί η αλήθεια αποκαλύπτεται μέσα στην δυστυχία. Σας το λέω εγώ αυτό, που είμαι παιδί του αιώνα μου, παιδί της απιστίας και της αμφιβολίας. Σε τέτοιες στιγμές, ρίζωσε μέσα μου η πίστη, πως δεν υπάρχει πιο αγαθό, πιο λογικό, πιο αντρίκιο και πιο τέλειο από τον Χριστό, μα και δεν μπορεί να υπάρχει. (Ντοστογιέφσκι)
Όσο πιο βαθιά έχεις χαραγμένη μέσα σου την μορφή του Χριστού και όσο πιο πολύ οπλίζεσαι με την ταπεινοφροσύνη, τόσο ευκολότερα φέρνεις το φως στην σκοτεινή καρδιά ενός ανθρώπου, όσο αποθηριωμένος και αν είναι. Φτάνει να είσαι συνέχεια δίπλα του, ώστε ο Χριστός που ζει και λάμπει μέσα σου, να φωτίσει και τον συνάνθρωπό σου. (Νικηφόρος Βόλγιν)
Ο Ιησούς είναι ο μόνος που τέλεια έζησε, αυτό που τέλεια δίδαξε. (Χέρμαν Χόρυ)
Έξω από τον Ιησού Χριστό, δεν ξέρουμε τι είναι ζωή, ούτε τι είναι θάνατος... Χωρίς τον Χριστό και την Γραφή Του, δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τίποτα σωστό. Μένουμε στο σκοτάδι και στην σύγχυση... (Πασκάλ)
Όλοι οι άνθρωποι έχουν ιστορία. Μόνο ο Χριστός έχει προϊστορία. (Πασκάλ)
Εάν ο Σωκράτης έμπαινε στην αίθουσά μας, θα σηκωνόμασταν, για να τον τιμήσουμε. Εάν όμως έμπαινε ο Ιησούς Χριστός, θα γονατίζαμε, για να Τον προσκυνήσουμε. (Ναπολέων)
Μεταξύ του Χριστού και οποιουδήποτε άλλου προσώπου στον κόσμο, είναι αδύνατη οποιαδήποτε σύγκριση. (Ναπολέων)
Πλάκες που στέκατε βαριές, στα μνήματα και τις καρδιές, σας έσπασε ο Χριστός μου. (Βερίτης)
Μας βασανίζει η νοσταλγία Σου, μονάχα η δική Σου.

Όποιος πεινά μήπως του λείπει μόνο το ψωμί;

Όχι, Συ του λείπεις!

Εκείνος που διψά, μήπως του χρειάζεται μόνο το νερό;

Όχι, Εσένα διψά!

Όποιος λαχταρά να βρει την αλήθεια,

Εσένα ψάχνει να βρει, που είσαι η αλήθεια!

Όποιος ποθεί τη γαλήνη, Εσένα ποθεί που είσαι η ανάπαυση για την ανήσυχη καρδιά!

Ο ουρανός και η γη, η ευτυχία και η δυστυχία, ο πόνος και η χαρά, τα δάκρυα και τα

χαμόγελα, όλα Εσένα επικαλούνται Χριστέ μου! (Τζιοβάννι Παπίνι)

Πιστεύω στον Χριστό σημαίνει: Τον αναγνωρίζω ως προσωπικό μου Σωτήρα και Λυτρωτή και Τον ακολουθώ με συνέπεια!
Πιστεύω στον Χριστό σημαίνει: Τηρώ απαρέγκλιτα τις εντολές Του!
Πιστεύω στον Χριστό σημαίνει: Μετέχω ενσυνείδητα στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας Του!
Πιστεύω στον Χριστό σημαίνει: Τον καθιστώ κέντρο της ζωής μου!
Η αιμορροούσα θεραπεύεται!

Ο τυφλός βρίσκει το φως του!

Οι λεπροί γίνονται απολύτως καλά!

Ο Ζακχαίος απολαμβάνει τη σωτηρία του!

Οι Μυροφόρες γεύονται τη χαρά της Ανάστασης και το «χαίρετε» του Αναστημένου!

Ποιός αναζήτησε τον Χριστό και δεν Τον βρήκε;

Ποιός συναντήθηκε μαζί Του και δεν άλλαξε η ζωή του;

Ποιός κατέφυγε σ' Αυτόν και δεν δικαιώθηκε;

Εκείνος ξεκάθαρα το λέει σε όλους μας:

«Αιτείτε... Ζητείτε... Κρούετε...». Ζητάτε και θα σας δοθεί! Αναζητάτε και θα βρείτε

Χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχθεί!

Το τι κάνουμε για τον Χριστό, είναι η δοκιμή της υπηρεσία μας. Αλλά το τι υποφέρουμε γι' Αυτόν, είναι η δοκιμή της αγάπης μας.
Δεν μπορείς να ακολουθείς τον Χριστό, δίχως να απορριφθείς απ' τον κόσμο που Τον Σταύρωσε.
Όποιος ακολουθεί τον Χριστό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, θα διωχτεί. Όχι μόνο από ξένους και αγνώστους, αλλά και απο το συγγενικό του περιβάλλον. Χρειάζεται ανδρεία δια της Θείας Χάριτος, για την απόκτηση πείρας στον δύσκολο αυτόν αγώνα και ταπεινοφροσύνη. Αν γίνει ο άνθρωπος ταπεινός, υψώνεται απο τον Θεό και αντιμετωπίζει τις δοκιμασίες με την βοήθειά Του.
Μερικοί Χριστιανοί θέλουν τον Χριστό Σωτήρα τους. Δεν τον θέλουν όμως, όπως δείχνει η ζωή τους και Κύριο...
Ο κόσμος λέει: Ο θάνατός σου, η ζωή μου. Ο Χριστός όμως τονίζει: Ο θάνατός Μου, η ζωή σου.
Υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις, ότι ο Ιησούς ήταν Θεός, ο Μεσσίας που προφήτευσαν οι Προφήτες εκατοντάδες χρόνια πριν. Τα γεγονότα που προφητεύτηκαν και εκπληρώθηκαν πανηγυρικά με τόση ακρίβεια, δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά, παρά μόνο με την ύπαρξη Θείου σχεδίου: 1) Θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ 2) Θα προερχόταν από τη φυλή Ιούδα 3) Θα γεννιόταν από Παρθένο 4) Θα έκανε την είσοδο στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι 5) Θα προδινόταν για 30 αργύρια και που θα χρησιμοποιούνταν τα αργύρια της προδοσίας 6) Θα τραυματιζόνταν, θα ταλαιπωριόταν και θα δερνόταν 7) Θα πέθαινε με θάνατο Σταυρικό 8) Θα Του προσφερόταν να πιεί ξύδι 9) Θα έβαζαν τα ρούχα Του σε κλήρο 10) Κανένα από τα οστά Του δεν θα έσπαζε 11) Θα ανασταινόταν από τους νεκρούς.
Όσο περισσότερο πλησιάζουμε στον Χριστό, τόσο πιο βαθειά αισθανόμαστε την αναξιότητά μας.
Να ζήσεις χωρίς Χριστό είναι δύσκολο. Μα να πεθάνεις χωρίς Χριστό είναι τρομερό.
Μόνο ο Χριστός δεν απογοητεύει τον άνθρωπο. Μόνο ο Χριστός δεν διαψεύδει τις ελπίδες μας. Μόνο Αυτός ικανοποιεί τους ασίγητους πόθους μας και αναπαύει βαθιά τις ψυχές μας.
Είναι ο Ιησούς: Η οδός γι΄αυτόν που χάθηκε. Το ένδυμα για τον γυμνό. Το ψωμί για τον πεινασμένο. Η δύναμη για τον αδύνατο. Η ελευθερία για τον φυλακισμένο. Το φως για τον τυφλό. Η ζωή για τον νεκρό. Η συγχώρεση για τον ένοχο. Η παρηγοριά για τον πληγωμένο. Η ατελείωτη χαρά για τον πιστό. Ο ανεξάντλητος θησαυρός για τον φτωχό αμαρτωλό. Ω Κύριε! Στον αιώνα, να μην παύσουν τα χείλη μου να υμνούν το όνομά Σου!
Ποτέ δεν έγραψε βιβλίο και όμως οι βιβλιοθήκες όλου του κόσμου, δεν μπορούν να χωρέσουν τα βιβλία που γράφτηκαν γι' Αυτόν. Ποτέ δεν ίδρυσε σχολείο, όλα όμως τα σχολεία μαζί δεν μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν περισσότερους μαθητές απ' όσους Αυτός έχει. Ποτέ δεν εξάσκησε το επάγγελμα του ιατρού και όμως θεράπευσε περισσότερες καρδιές απ' όσα σώματα θεράπευσαν όλοι οι ιατροί. Ποτέ δεν οδήγησε στρατούς, αλλά κανένας στρατηλάτης δεν έλκυσε περισσότερους εθελοντές απ' Αυτόν. Είναι ο Ιησούς Χριστός, ο αιώνιος Διδάσκαλος, ο Ιατρός, ο Αρχηγός.
Τον Χριστό ν' αγαπάς, τη χαρά να σκορπάς.
Επειδή ο Ιησούς Χριστός είναι ο υπερασπιστής μας, κανείς δεν θα τολμήσει ποτέ να εναντιωθεί προς εμάς και να μας βλάψει.
O σπουδαιότερος Άνθρωπος στην ιστορία
δεν είχε υπηρέτες, αλλά Τον αποκαλούσαν Κύριο,
δεν είχε πτυχία, αλλά Τον αποκαλούσαν δάσκαλο,
δεν ήταν γιατρός, αλλά Τον θεωρούσαν θεραπευτή,
δεν είχε στρατό, αλλά ακόμα και οι βασιλείς Τον φοβόντουσαν,
δεν κέρδισε καμμία στρατιωτική μάχη, αλλά κατέκτησε τον κόσμο...
δεν διέπραξε κανένα έγκλημα, αλλά παρ' όλα αυτά Tον Σταύρωσαν.
Τί θα ήμασταν χωρίς τον Ιησού Χριστό:
Φαντάσου απλά την άνοιξη, χωρίς λουλούδια...
Φαντάσου απλά μια καραμέλα, χωρίς γλύκα...
Φαντάσου απλά ένα χειμώνα, δίχως χιόνια...
Φαντάσου απλά ένα αστέρι, χωρίς λάμψη...
Φαντάσου απλά τον ήλιο, χωρίς τη ζέστη...
Φαντάσου απλά ένα πουλί, χωρίς να κελαηδάει...
Φαντάσου απλά το φεγγάρι, δίχως φως...
Φαντάσου απλά ένα παιδί, χωρίς τη μάνα...
Φαντάσου απλά ένα κλειδί, χωρίς να ανοίγει...
Φαντάσου απλά το σύννεφο, χωρίς βροχή...
Φαντάσου απλά τον αετό, χωρίς φτερά...
Φαντάσου απλά μια καρδιά, χωρίς να χτυπάει...
Ο Ιησούς Χριστός σε αγαπάει και σε περιμένει να φέρει την άνοιξη στην καρδιά σου...
ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΚΥΡΙΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΥΠΑΚΟΥΕΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΦΩΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΟΔΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΖΩΗΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΣΟΦΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΣΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΕΙΣΤΕ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΠΑΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.

ΜΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ Σ Ω Τ Η Ρ Α , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΗ Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α ΣΑΣ.

Η λεγόμενη επιστολή του Πουλβίου Λεντούλου προς τον Αυτοκράτορα Τιβέριο, η περίφημη αυτή επιστολή, περιγράφει ή σκιαγραφεί βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης μορφής του Χριστού, καθώς και ορισμένα σημεία της αγαθοποιού δράσεως και της Προσωπικότητάς Του. Πρόκειται για βαρυσήμαντη εικονογραφική και ιστορική μαρτυρία. Ο Πούλβιος Λέντουλος, είδε τον Χριστό και περιγράφει με θαυμάσιο τρόπο, πως ήταν η φυσιογνωμία Του. Δίδεται έτσι μια ακριβής (κατά το δυνατόν) εικόνα του Χριστού.Η επιστολή αυτή φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη Τζεζαρίνι της Ρώμης. Ιδού η επιστολή: "....Μεγαλειότατε Καίσαρα, Άκουσα, ότι επιθυμείς να μάθεις αυτά που σου γράφω, για κάποιον άνθρωπο, που είναι πολύ ενάρετος και ονομάζεται Ιησούς Χριστός, τον Οποίο ο λαός θεωρούσε Προφήτη, οι μαθητές Του όμως, Τον θεωρούσαν Θεό και έλεγαν ότι είναι Υιός του Θεού, Δημιουργός του ουρανού και της γης και όλων και ό,τι βρίσκεται παντού. Είναι αλήθεια Καίσαρα, ότι ακούγονται κάθε μέρα θαυμάσια πράγματα για τον ''άνθρωπο'' αυτό. Ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει αρρώστους, με μια Του λέξη.
Είναι άνδρας, μέτριου αναστήματος, όμορφος στην όψη και αρχοντικός, ιδιαίτερα το πρόσωπο Του, ώστε όσοι Τον κοιτούν, τους προκαλεί αγάπη και σεβασμό! Τα μαλλιά Του είναι μέχρι τα αφτιά Του και πίσω φτάνουν μέχρι τους ώμους, καστανά και λαμπερά, διαχωρίζονται κατά το έθιμο των Ναζωραίων.
Το μέτωπο του είναι καθαρό και γαλήνιο, το πρόσωπο Του χωρίς σημάδια και ρυτίδες.
Η μύτη και τα χείλη Του είναι κανονικότατα.
Τα γένια Του είναι πυκνά, καστανά και μακριά, που χωρίζουν στη μέση. Το βλέμμα Του είναι σοβαρό και προκαλεί σεβασμό, είναι δε δυνατό σαν ακτίνα του ήλιου!
Όταν είναι αυστηρός, κανείς δεν μπορεί να Τον ατενίσει και όταν μαλώνει κάποιον, κλαίει...
Τα χέρια και τα μπράτσα Του είναι όμορφα.
Όταν συνομιλεί τους ικανοποιεί όλους, δεν εμφανίζεται συχνά, αλλά όταν αυτό συμβαίνει, είναι μετριόφρων και έχει το ωραιότερο παράστημα του κόσμου! Είναι ωραίος, όπως και η μητέρα Του, η οποία είναι η ωραιότερη γυναίκα από όσες ποτέ φάνηκαν στα μέρη αυτά! Εάν όμως η Μεγαλειότητα σου Καίσαρα θέλει να Τον δει, όπως μου είχες γράψει, πες το μου, για να σου Τον στείλω αμέσως. Αν και ποτέ δεν έκανε σπουδές, ξέρει όμως κάθε επιστήμη.
Περπατάει ξυπόλητος και ασκεπής.
Πολλοί σαν Τον βλέπουν γελάνε, αλλά όταν στέκονται μπροστά Του, τρέμουν και Τον θαυμάζουν...
Λένε, ότι ποτέ ξανά δεν έχει εμφανιστεί στα μέρη αυτά άνθρωπος σαν κι Αυτόν! Επίσης λένε οι Εβραίοι, ότι ποτέ δεν δόθηκαν συμβουλές ούτε κηρύχθηκε Διδασκαλία σαν την δική Του, πολλοί δε από τους Ιουδαίους Τον θεωρούν Θεό.
Άλλοι πάλι λένε, ότι είναι εχθρός σου Καίσαρα.
Λένε επίσης, ότι Αυτός ποτέ δεν δυσαρέστησε κάποιον, αλλά αντίθετα πάντα έκανε το καλό. Όλοι όσοι Τον γνωρίζουν λένε, ότι τους ευεργέτησε! Παρόλα αυτά Καίσαρα είμαι πρόθυμος να υπακούσω στην Μεγαλειότητα σου και ό,τι με διατάξεις, θα το κάνω...''.
Γινόταν κάποτε η λιτανεία των Τιμίων Λειψάνων κάποιου Αγίου. Στο δρόμο, από τον οποίο θα περνούσαν τα Άγια Λείψανα, υπήρχαν 2 χωλοί, οι οποίοι επαιτούσαν. Και ακούστηκε να λέει ο ένας στον άλλον: ''Σήκω να φύγουμε από εδώ! Σε λίγο θα περάσουν από εδώ, τα λείψανα του τάδε Αγίου και αν γίνουμε καλά, πάμε χαμένοι!''. Καταλάβατε; Δεν ήθελαν να γίνουν καλά! Δεν ήθελαν, διότι τότε έπρεπε να εργαστούν, ενώ τώρα με την ζητιανιά, οικονομούσαν με ευκολία, τα προς το ζην. Έτσι είναι σήμερα πολλοί άνθρωποι... Δεν Τον θέλουν το Χριστό όπως προσφέρεται, γιατί τους ελέγχει τον παράνομο βίο. ΘέλουντοΧριστό, νατουςευλογείτιςαδυναμίεςτους...
Μια ομάδα εκδρομέων είχε πάει να επισκεφτεί μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά με πάρα πολλές διακλαδώσεις. Είχαν προχωρήσει πάρα πολύ όταν ο οδηγός έκανε ένα αστείο στους επισκέπτες και γύρισε τον γενικό διακόπτη, βυθίζοντας όλη τη σπηλιά μέσα σε ένα πυκνό σκοτάδι. ''Τώρα τους λέει, δεν μπορείτε να βγείτε έξω μόνοι σας. Μόνο εγώ μπορώ να σας βοηθήσω να βγείτε''. Όλοι δεν αισθάνονταν και τόσο καλά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε και πανικοβλημένος ζήτησε να ανάψουν τα φώτα γιατί δεν μπορούσε άλλο να υποφέρει το σκοτάδι. Και ο οδηγός άναψε τότε αμέσως τα φώτα. Πόσο πολύτιμο είναι το φως για τους ανθρώπους! Χωρίς αυτό πανικοβαλλόμαστε, χάνουμε τον προσανατολισμό μας...
Σκέψου και εσύ, μήπως ζεις μια ζωή μέσα στο σκοτάδι, μακρυά από τον Χριστό!
ΕΛΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!
Μόνο ΑΥΤΟΣ μπορεί να σου διώξει τα σκοτάδια της θλίψης, της απόγνωσης και της απελπισίας! Μόνο ΑΥΤΟΣ μπορεί να σου δώσει χαρά και να γεμίσει τη ζωή σου με αληθινό ΦΩΣ!
Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, πίστευε πολύ στο Χριστό. Και μια μέρα που περπατούσε σε έναν κήπο γεμάτο λουλούδια, κάποιος φίλος του που βρέθηκε εκεί τον ρώτησε: Μιλάς για το Χριστό τόσο συχνά. Μπορείς να μου πεις, τί σε έκανε ο Χριστός στη ζωή σου; Τότε ο Σολωμός κοντοστάθηκε και δείχνοντάς τον ένα όμορφο και ωραίο λουλούδι του είπε: Ό,τι και ο ήλιος στο λουλούδι αυτό!