Περί δαιμονισμένων

Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία. [Αυτό το γένος (των δαιμόνων), δεν βγαίνει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.] (Κατά Ματθαίον 17,21)
Να μην δίνεις σημασία, ούτε να προσέχεις στα λόγια που λένε διάφοροι δαιμονιζόμενοι, γιατί μπορεί κάποια παγίδα να έχει στήσει ο πονηρός. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Αυτό που γίνεται σήμερα, που μερικοί αυτοχειροτούνται εξορκιστές και εξορκίζουν δημόσια και παρουσία ακροατηρίου, είναι μεγάλη αμαρτία και απαράδεκτο. Δεν ξέρεις, ότι τα δαιμόνια πειράζουν και τους υγιείς που παρακολουθούν εξορκισμούς και νομίζουν, ότι είναι και αυτοί δαιμονισμένοι; Αλλά εκτός απ' αυτό, πειράζουν και τους ιερείς, γιατί τους ρίχνουν σε έπαρση. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Γιατί διέμεναν εντός των μνημάτων οι δαιμονισμένοι; Επειδή ήθελαν να ενσπείρουν εντός των ανθρώπων, την ολέθρια αντίληψη, ότι οι ψυχές αυτών που πεθαίνουν γίνονται δαίμονες. Εύχομαι αυτό, ούτε καν να το σκέφτεστε... (Ιερός Χρυσόστομος)
Σε τίποτε να μην ακούμε τους δαίμονες, ακόμα και αν λένε κάτι σωστό. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ένα σωρό αμαρτίες και δεν δαιμονίζονται και αυτό διότι, όταν ο άνθρωπος έχει φθάσει σε τελεία πώρωση, τότε δεν προσβάλλεται από τον δαίμονα, γιατί βλέπει ο Θεός ότι δεν θα βοηθηθεί. Πρέπει να ξέρουμε, ότι και η προσβολή από δαιμονική ενέργεια, είναι κατά κάποιον τρόπο, δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, για να ταπεινωθεί, να μετανοήσει και να σωθεί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όσοι έχουν μέσα τους δαιμόνιο εκ γενετής, έχουν πολύ μεγάλο μισθό, όταν δεν γογγύζουν, μέχρι να ελευθερωθούν με τη Χάρη του Θεού, ενώ εκείνοι που έγιναν οι ίδιοι αιτία δαιμονισμού, θα πρέπει και να αγωνιστούν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μην νομίζετε δηλαδή, ότι όσοι δαιμονίζονται, έχουν περισσότερες αμαρτίες. Επιτρέπει όμως ο Θεός να δαιμονίζονται, οπότε εξευτελίζονται, ταπεινώνονται, ξοφλάνε αμαρτίες, παίρνουν αυτοί μισθό, αλλά βοηθιούνται και όσοι τους βλέπουν να ταλαιπωρούνται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Το ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται, αυτό είναι δαιμονικό και απατεωνιά. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια και άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η Χάρη του Θεού, γι' αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μην τους βοηθήσει; Δικαιούνται την βοήθειά του! Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλ. ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο; Ας τους ετοιμάσει άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν! Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζεις και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγονται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν ένας έχει καταληφθεί από κάποιο δαιμόνιο ή του έχουν κάνει μάγια, δεν πρέπει να τον παίρνουν οι δικοί του και να τον γυρίζουν από Εκκλησία σε Εκκλησία (για να τον κάνουν εξορκισμό). Πρέπει να βρίσκουν έναν φωτισμένο πνευματικό, ο οποίος με τη Χάρη του Θεού θα βρει την αιτία, για την οποία ο άνθρωπος αυτός εξουσιάστηκε από τον πονηρό και να τον κάνουν υπακοή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όσοι πάσχουν από δαιμόνιο, όταν πλησιάσουν σε κάτι ιερό, τινάζονται. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχουν δαιμόνιο. Λίγο αγιασμό αν τους δώσεις ή με άγιο Λείψανο αν τους σταυρώσεις, αντιδρούν, επειδή στρυμώχνονται μέσα τους τα δαιμόνια, ενώ, αν έχουν ψυχοπάθεια, δεν αντιδρούν καθόλου. Ακόμη και πάνω σου αν έχεις έναν σταυρό και τους πλησιάσεις, ανησυχούν, ταράζονται... (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Όσοι γεννήθηκαν δαιμονισμένοι, επειδή δεν έφταιξαν οι ίδιοι, η συχνή Θεία Κοινωνία είναι το δραστικότερο φάρμακο. Αυτοί έχουν πολύ μεγάλο μισθό, όταν δεν γογγύζουν, μέχρι να ελευθερωθούν με την Χάρη του Θεού. Είναι μάρτυρες, αν υπομένουν, γι' αυτό και επιβάλλεται να Κοινωνούν συχνά. Ένας όμως που δαιμονίστηκε από δική του απροσεξία, πρέπει να μετανοήσει, να εξομολογηθεί και να αγωνίζεται, για να θεραπευθεί, και θα Κοινωνήσει, με την άδεια του πνευματικού, όταν πρέπει. Αν Κοινωνήσει, χωρίς να μετανοήσει και να εξομολογηθεί, θα δαιμονιστεί χειρότερα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο διάβολος μέσω του δαιμονισμένου, άλλοτε λέει ψέματα και άλλοτε πιέζεται από την δύναμη του ονόματος του Χριστού να πει την αλήθεια. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν συζητάς με έναν δαιμονισμένο, να λες την ευχή και να του φέρεσαι με καλοσύνη. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ξέρεις τί είναι να δεχθεί ο άνθρωπος δαιμονική επίδραση; Αγριεύει, γίνεται θηρίο, αντιδρά, μιλά άσχημα, με αναίδεια και δεν δέχεται από κανέναν βοήθεια. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν μιλάει ο διάβολος (μέσω του δαιμονισμένου) τα χείλη (του δαιμονισμένου) δεν κινούνται κανονικά, αλλά σαν μηχανή. Ενώ όταν μιλάει ο άνθρωπος, κινούνται φυσιολογικά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο άνθρωπος, όταν εγκαταλείπεται από την Χάρη, γίνεται χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ο διάβολος δεν τα κάνει, αλλά βάζει ανθρώπους να τα κάνουν. Δεν κάνει λ.χ. Εγκλήματα, αλλά βάζει τον άνθρωπο να κάνει εγκλήματα. Έτσι δαιμονίζονται μετά οι άνθρωποι... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν ο διάβολος έχει αποκτήσει μεγάλα δικαιώματα στον άνθρωπο και τον έχει κυριεύσει, τότε πρέπει να βρεθεί η αιτία, για να κοπούν τα δικαιώματα. Αλλιώς, όση προσευχή και να κάνουν οι άλλοι, αυτός δεν φεύγει. Σακατεύει τον άνθρωπο. Και ιερείς δώστου - δώστου εξορκισμούς και τελικά τα πληρώνει ο άνθρωπος, γιατί βασανίζεται ακόμη περισσότερο από τον διάβολο. Πρέπει να μετανοήσει ο άνθρωπος, να εξομολογηθεί, να κοπούν τα δικαιώματα που έχει δώσει και μετά θα φύγει ο διάβολος, αλλιώς θα ταλαιπωρείται. Μια μέρα, δύο μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια, διάβασε-διάβασε εξορκισμούς, αφού ο διάβολος έχει δικαιώματα, δεν φεύγει. Ο διάβολος μπαίνει στον άνθρωπο, όταν υπάρχει λάσπη στην καρδιά του, δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται φοβερές δαιμονικές επιδράσεις φοβερές. Έλεγε ένας πολύ σωστά: ''Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους, τώρα δεν ασχολείται!'' Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: ''Ώρα καλή!'' και τραβάνε οι άνθρωποι!... Όταν δεν συμμετέχει κανείς στα Μυστήρια της Εκκλησίας, δίνει δικαιώματα στον πειρασμό και δέχεται μια επίδραση δαιμονική. Η λογική, η αντιλογία, το πείσμα, το θέλημα, η ανυπακοή, η αναίδεια είναι ιδιότητες του διαβόλου. Ανάλογα με τον βαθμό που τα έχει ο άνθρωπος, δέχεται μια εξωτερική επίδραση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Είναι διαπιστωμένο, ότι τα πονηρά πνεύματα δεν μπορούν να μπουν μέσα σε αυτούς που θέλουν να καταλάβουν, αν δεν κυριαρχήσουν προηγουμένως στους λογισμούς και στις σκέψεις τους. Ξεκινούν την έφοδό τους, με το να απογυμνώνουν τον άνθρωπο από τον φόβο και την μνήμη του Θεού και από την νήψη. Κατόπιν, όταν τον δουν πλέον αφοπλισμένο από την Θεία βοήθεια και προστασία, πεφτουν παράφορα πάνω του, σαν σε θήραμα, το οποίο μπορούν πλέον πιο εύκολα να σαγηνεύσουν και να το κάνουν κατοικία τους, την οποία πλέον κατέχουν δικαιωματικά. (ΑββάςΣερήνος)
Άνθρωποι που φέρουν εφόρου ζωής μέσα τους δαιμόνιο, θα πάνε σίγουρα στον παράδεισο και θα λάβουν στέφανο μεγαλομάρτυρος. Θα πάνε στον παράδεισο, διότι βιώνουν από τούτη τη γη, την κόλασή τους και δεν γίνεται να γευτούν 2 κολάσεις, σε τούτη και την άλλη ζωή. Κανένας δαιμονισμένος δεν πεθαίνει με το δαιμόνιο, αλλά αυτό εξέρχεται λίγο πριν το θάνατό του. Γενικά τα δαιμόνια εισέρχονται στον άνθρωπο με εντολή του Χριστού και εξέρχονται επίσης με εντολή του Χριστού. Το δαιμόνιο δεν γνωρίζει πόσο καιρό θα μείνει στον άνθρωπο και μετά από λίγο καιρό, θέλει να φύγει απ' αυτόν και δεν μπορεί, γιατί όλα τα δαιμόνια, θέλουν να κινούνται ελεύθερα. Έτσι το δαιμόνιο αναγκάζεται να βασανίζει την ψυχή και το σώμα του ανθρώπου, γι΄αυτό και υποφέρουν τόσο οι δαιμονισμένοι. Το δαιμόνιο μπορεί να εισέλθει από οποιοδήποτε σημείο του σώματος του ανθρώπου και να τον αρρωστήσει (συγκεντρώνονται κυρίως στα γεννητικά όργανα, γύρω από την καρδιά και στον εγκέφαλο), αλλά δεν μπορεί να μπει στην καρδιά του. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Οι ιατροί σε δαιμονισμένους, οι οποίοι υποφέρουν σωματικά, δεν μπορούν να διαγνώσουν αιτία πόνου. Πόσοι και πόσοι αρρώστησαν από δαιμόνιο, ξόδεψαν μια περιουσία στους ιατρούς και θεραπεία δεν βρήκαν. Οι αιτίες του σωματικού πόνου είναι 2: Είτε από οργανική βλάβη, είτε από το δαιμόνιο. Αν αγνοούμε, ότι και τα δαιμόνια είναι αιτία του σωματικού πόνου, τότε κάποιον δαιμονισμένο, δεν πρόκειται ποτέ να τον θεραπεύσουμε, γιατί θα προσπαθούμε κάτι πνευματικό (δαίμονας) να το εκδιώξουμε-θεραπεύσουμε με κάτι υλικό (φάρμακα). Γι' αυτό και είναι ''επικίνδυνοι'' οι ιατροί που δεν πιστεύουν στα δαιμόνια. Ο δαιμονισμένος θεραπεύεται μόνο με εξορκισμούς που θα τον διαβάσει Ορθόδοξος παππάς και εφόσον βέβαια επιτρέψει ο Χριστός, να βγει το δαιμόνιο απ' αυτόν. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Οι υποστατικά δαιμονισμένοι με την συνέργια του διαβόλου, πολλαπλασιάζεται η δύναμη τους και είναι άκρως επικίνδυνοι. Θα δούμε για παράδειγμα ένα δαιμονισμένο, να σπάει μια χοντρή αλυσίδα! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Σε έναν εξορκισμό: α) ο παππάς θα πρέπει να μην έχει φάει και να είναι ξεκούραστος β) δεν κάνουμε διάλογο με τον δαιμονισμένο (το δαιμόνιο), διότι έτσι είναι σαν να τιμάμε το δαιμόνιο. Θα κάνουμε διάλογο με τον διάβολο, ταλαιπωρώντας τον άνθρωπο, για να γράφουν μερικοί κασέτες; Αυτό απορρίπτεται και γ) δεν μαζεύουμε κόσμο και δεν κάνουμε επίδειξη. Και όταν τελειώσει ο εξορκισμός, αφήνουμε τον δαιμονισμένο να πάει στο καλό. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όταν δεν υπάρχει ίχνος ντροπής στον άνθρωπο για τα αμαρτήματα που διαπράττει και έχει εξαλειφτεί ο έλεγχος της συνειδήσεώς του, τότε ο Θεός του αφαιρεί την λογική και ο άνθρωπος δαιμονίζεται παντελώς! Είτε του αρέσει είτε όχι, είναι δαιμονισμένος και το δαιμόνιο είναι μέσα στον εγκέφαλό του και ας λέει, ότι είναι και αισθάνεται μια χαρά! Φοβερή κατάσταση! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Οι μη δαιμονισμένοι άνθρωποι, πολεμούνται πιο πολύ από τους δαίμονες, αλλά εξωτερικώς, όχι εσωτερικώς. Ο δαιμονισμένος αντίθετα, δεν πολεμείται από τους δαίμονες και είναι σαν ναρκωμένος, σαν καθυστερημένος, σαν βλάκας. Έχει ένα τέτοιο βάρος, που η μηχανή του μυαλού του δεν μπορεί να κινηθεί, δεν παίρνει στροφές. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Αυτοί που παίζουν σε κασέτες πορνό και παρουσιάζουν τις σαρκικές διαστροφές τους, άνδρες και γυναίκες, είναι υποστατικά δαιμονισμένοι, με πολλά δαιμόνια, κυρίως στα γεννητικά τους όργανα! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όσοι είναι αναστενάρηδες (έθιμο στη Δράμα, όπου οι άνθρωποι πατούν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα κρατώντας στα χέρια τους την εικόνα του Αγίου Κων/νου και Αγίας Ελένης) έχουν δαιμόνιο στις πατούσες τους και δεν καίγονται. Αλλά μόνο στις πατούσες! Αν η φλόγα πάει λίγο παραπάνω στο πόδι, τότε ο άνθρωπος αυτός καίγεται! Οι αναστενάρηδες, εν γνώση τους, γνωρίζουν τι κάνουν. Δικαίως ονομάστηκαν αναστενάρηδες, διότι το υπόλοιπο χρόνο αναστενάζουν, από την επήρρεια που δέχονται από τα δαιμόνια, για να είναι συνεπής, ώστε και τον άλλο χρόνο να κάνουν την ίδια παράσταση. Μάλιστα πολλοί που θέλουν να φύγουν από το έθιμο αυτό, δεν τους αφήνουν τα δαιμόνια και τρώνε πολύ ξύλο και αναστενάζουν! Το ξέρουμε αυτό απ΄αυτούς, που μετανόησαν και εξομολογήθηκαν. Ομολόγησαν ότι έφαγαν πραγματικό ξύλο. Και όσοι θέλουν να κάνουν το έθιμο και του χρόνου, θα πρέπει να προσθέσουν νέα και περισσότερα αμαρτήματα στο ενεργητικό τους, ώστε τα δαιμόνια να τους βοηθήσουν να περπατήσουν πάνω στη φωτιά, χωρίς να καούν. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Το δαιμόνιο δεν αφήνει τον υποστατικά δαιμονισμένο να ταπεινωθεί και να πει, ότι έχω δαιμόνιο μέσα μου. Λέει ο δαιμονισμένος: Έχω ένα πρόβλημα, κάτι με απασχολεί. Γυρίζει γύρω-γύρω από την αλήθεια, αλλά ποτέ δεν παραδέχεται από τι υποφέρει. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ο σεληνιασμός ή επιληψία είναι 2 ειδών: α) Η οργανική και β) η δαιμονική. Η οργανική επιληψία διαγνώσεται (στο κεφάλι) και ο επιληπτικός ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή, για να μην παθαίνει επιληψία. Όταν όμως η επιληψία δεν μπορεί να διαγνωστεί από τον ιατρό, τότε είναι δαιμονική και αυτή η μορφή επιληψίας είναι ένας ελαφρός δαιμονισμός, όπου τα δαιμόνια μαζεύονται στον εγκέφαλο του ανθρώπου. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Η βασκανία είναι μια μορφή δαιμονισμού, αλλά πάρα πολύ μικρή, διότι ο δαίμονας της βασκανίας είναι νάνος, πάρα πολύ μικρός σε σχέση με τα άλλα δαιμόνια. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Οι δαιμονισμένοι νιώθουν κόλαση μέσα τους. Βιώνουν μια φοβερή κατάσταση! Οι άνθρωποι αυτοί σώζονται, γιατί οι άνθρωποι που κολάζονται σε αυτή τη ζωή, δεν κολάζονται και στην άλλη. Δεν τιμωρεί ο Θεός τον άνθρωπο με διπλή κόλαση, εδώ και εκεί κόλαση. Κολάζει ο Θεός τους ανθρώπους αυτούς σε αυτή τη ζωή, με το να επιτρέψει την είσοδο του δαίμονα μέσα τους, ώστε να τους απαλλάξει από την άλλη κόλαση που είναι αιώνια. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Δαιμονισμός δεν είναι μόνο, το να σε έχει ο διάβολος υπό την κυριαρχία του (υποστατικός δαιμονισμός), αλλά και ο,τιδήποτε απομακρύνει από τον Χριστό ή διατηρεί μακριά από τον Χριστό. Επομένως δαιμονισμένοι δεν είναι μόνο εκείνοι, που παρουσιάζουν συμπτώματα δαιμονισμού, αλλά και εκείνοι, που είναι μακριά από τον Θεό. Δύο πράγματα δαιμονίζουν τον άνθρωπο: η απιστία και η αμαρτία. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Όσοι ακούν ροκ μουσική δαιμονίζονται. Και γιατί δεν δαιμονίζονται οι άνθρωποι με τις άλλες είδους μουσικής και δαιμονίζονται ειδικά με την ροκ; Διότι απλούστατα, η ροκ μουσική, είναι τελετουργική μουσική που χρησιμοποιούν οι μαύροι της Αφρικής για τελετουργικούς σκοπούς. Όπως εμείς χρησιμοποιούμε της Βυζαντινή μουσική που είναι Εκκλησιαστική, έτσι και η ροκ μουσική, είναι τελετουργική μουσική των μαύρων, που προσφέρουν λατρεία στους δαίμονες. Και όπως αγιάζεται ο άνθρωπος ψάλλοντας ή ακούγοντας ένα τροπάριο με την Βυζαντινή μουσική και αποκτάει το Πνεύμα του Θεού, έτσι και εκείνος που ακούει ροκ μουσική, αποκτάει το πνεύμα το πονηρό. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Πάρε και ρίξε λίγο αγιασμό πάνω στα κάρβουνα που πατούν οι (πλανεμένοι και δαιμονισμένοι) αναστενάρηδες και δεν θα μπορέσουν πλέον να ξαναπερπατήσουν πάνω σε εκείνα τα κάρβουνα και θα τσουρουφλιστούν. (παπα - Στέφανος ο Σέρβος)
Ο άνθρωπος που είναι υποστατικά δαιμονισμένος έχει το εξής ελαφρυντικό: Δεν γράφονται οι αμαρτίες του. Εμείς που δήθεν είμαστε υγιείς, αλλά πράττουτε σατανικά, καταγράφονται οι αμαρτίες μας. Καλύτερα και εμείς να είμασταν δαιμονισμένοι, παρά να είμαστε τάχα ελεύθεροι, υπό την επιρροή όμως του σατανά. (Παναγόπουλος)
Δαιμονισμένοι, δεν είναι μόνο οι υποστατικοί δαιμονισμένοι, αλλά υπάρχουν και δαιμονισμένοι με γραβάτα, που φαίνονται νορμάλ, αλλά κάνουν άκρως αντιχριστιανική ζωή. Αυτοί φέρονται και άγονται από τον διάβολο. (Παναγόπουλος)

* Κάποτε ένα καράβι επέστρεφε το βράδυ από την Τήνο για τον Πειραιά και μετέφερε προσκυνητές, που είχαν προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας της Τήνου.

Και ανάμεσα στους επιβάτες, ήταν και ένας σεβάσμιος γέροντας, ο οποίος μιλούσε διάφορα θρησκευτικά θέματα, αλλά και απαντούσε στις οποίες απορίες υπήρχαν εκεί στην παρέα, που μαζεύτηκε, για να τον ακούσει.

Σε μια στιγμή που ομιλούσε ο γέροντας, ένας ιατρός τον διακόπτει και του λέει:

- Γέροντα, δεν νομίζει ότι είπες πολλά παραμύθια, σε αυτούς εδώ τους κυρίους; Πώς μπορώ να πιστέψω, αυτά τα παράξενα που λέει μέσα το Ευαγγέλιο και εσύ με βάση αυτά ομιλείς;

- Και ο γέροντας του ρωτάει: Τί δεν μπορείς να πιστέψεις από το Ευαγγέλιο;

Και ο ιατρός του λέει:

- Θα σου πω, ένα και μόνο: Τον δαιμονισμένο από τα Γάδαρα, που θεράπευσε ο Χριστός, λέει το Ευαγγέλιο, ότι είχε μια λεγεώνα δαιμόνων μέσα του, δηλαδή 6.000 δαιμόνια. Στέκει αυτό στο μυαλό σου; Πώς είναι δυνατόν να χωρέσουν 6.000 δαιμόνια σε μια ψυχή;

- Χωράνε του απάντησε ο γέροντας, στο δικό μου μυαλό, όμως δεν χωράνε στο δικό σου. Αλλά άφησε με να σε απαντήσω το πρωί, λίγο πριν φτάσουμε στον Πειραιά.

Συμφώνησε ο ιατρός και την άλλη μέρα το πρωί και λίγο πριν φτάσουν στον Πειραιά, ο γέροντας καλεί τον ιατρό και του λέει:

- Μπορείς ιατρέ, να μου πεις, πάνω κάτω, από τον Πειραιά που βλέπεις μπροστά σου, μέχρι το Χατζηκυριάκειο, πόσα περίπου σπίτια βλέπεις;

Ο ιατρός απόρησε και είπε:

- Τί ερώτημα είναι αυτό;

Ο γέροντας επέμενε να του απαντήσει και του λέει ο ιατρός:

- Μπορεί να είναι και 100.000 σπίτια...

- Για κλείσε, το ένα σου μάτι και πες μου πάλι, πόσα σπίτια βλέπεις;

- Πάλι τόσα βλέπω, 100.000.

- Ώστεχωράνε, του λέει ο γέροντας, μέσαστοδικόσουτομάτι 100.000 σπίτιακαιδενχωράνε 6.000 δαιμόνιαστηνψυχή, πουείναιπνεύματα, ταοποίαδενπιάνουνκαιχώρο;

Κόκκαλο ο ιατρός!!!