Απόδοτε τα Καίσαρος
Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. [Δώστε πίσω
στον Καίσαρα, όσα ανήκουν στον Καίσαρα και στον Θεό δώστε, όσα ανήκουν
στον Θεό. (Εις τους άρχοντας αποδώστε φόρους, σεβασμόν και
υπακοήν, εφ' όσον αυτά δεν είναι αντίθετα προς το θέλημα του Θεού. Εις τον Θεό δώστε τον νουν και την καρδίαν σας, ολόκληρο τον
ευατόν σας)]. (Κατά Μάρκον 12,17)
Πάσα ψυχή εξουσίαις
υπερεχούσαις υποτασσέσθω. Ου γαρ έστιν εξουσία ει μη υπό Θεού· αι δε ούσαι
εξουσίαι υπό του Θεού τεταγμέναι εισίν. Ώστε ο
αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν· οι δε ανθεστηκότες
εαυτοίς κρίμα λήψονται. Απόδοτεουνπάσιταςοφειλάς, τωτονφόροντονφόρον, τωτοτέλοςτοτέλος.[Κάθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται
στις ανωτέρες εξουσίες της πολιτείας, τους άρχοντες δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, (εφόσον οι
εντολές τους δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού)· διότι δεν
υπάρχει εξουσία μέσα στην κοινωνίαν, που να μην απορρέει από τον Θεό. Οι άρχοντες, που ασκούν
σήμερα τις εξουσίες, έχουν ταχθεί από τον Θεό (έστω και κατ' ανοχήν). Ώστε εκείνος που αντιτάσσεται
στην εξουσία, αντιτίθεται στην διαταγή του
Θεού. Γι' αυτό και όσοι αντιτάσσονται σ' αυτήν, θα επισύρουν πάνω τους την
τιμωρία, που τους αρμόζει. Λοιπόν να αποδίδετε σε όλους αυτούς, που κατέχουν εξουσίες, τις οφειλές σας· σε εκείνον που εισπράττει τον
φόρο, αποδώσατε τον φόρο· σε εκείνον που έχει καθήκον να εισπράττει τον
τελωνειακόν δασμόν, αποδώσατε αυτόν τον δασμό.] (Προς Ρωμαίους 13,1-2 και 13,7)
Υποτάγητε ουν πάση
ανθρωπίνη κτίσει δια τον Κύριον. [Να
πειθαρχείτε σε κάθε ανθρώπινη εξουσία, για χάρη του Κυρίου.] (Α' Πέτρου 2,13)
Υπομίμνησκεαυτούςαρχαίςκαιεξουσίαιςυποτάσσεσθαι, πειθαρχείν, προςπανέργοναγαθόνετοίμουςείναι. [Υπενθύμιζε σ' αυτούς να υποτάσσονται και να πειθαρχούν στις αρχές και τις εξουσίες και να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο.] (ΠροςΤίτον 3,1)
Μηδωςύδατιδιέξοδονμηδέγυναικίπονηράεξουσίαν.[Μη δίνεις
ελευθέρα ροή (πρόσβαση) στο ύδωρ, ούτε εξουσία σε κακή γυναίκα.] (Σοφία Σειράχ)
Ουκακολογήσειςκαιάρχοντατουλαούσουουκακώςερείς. [Να μην κακολογείς τους ανωτέρους σου, ούτε να κατακρίνεις τον άρχοντα του λαού σου.] (Έξοδος 22,28)
Αυτός που επιθυμεί τα πρωτεία (και τα αξιώματα),
είναι ξένος προς την αγάπη και την ταπεινοφροσύνη. (Μέγας Βασίλειος)
Το σπουδαιότερο είναι να έχης υψηλή θέση και ταπεινό φρόνημα. (Μέγας Βασίλειος)
Ανάλογα με το ήθος του άρχοντα, πλάθονται συνήθως
και οι υπήκοοι, ώστε όποιοι είναι οι ηγέτες, τέτοιοι κατ' ανάγκη είναι οι
οδηγούμενοι. (Μέγας Βασίλειος)
Να μην επιδιώκουμε ποτέ αξιώματα, για να
δοξασθούμε από αυτά, γιατί αυτό φανερώνει αρρώστια προχωρημένη. Δείχνει, ότι
βαδίζουμε αρρωστημένα άλλο δρόμο από τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης που βάδισαν
οι Άγιοι Πατέρες και έφθασαν στον Παράδεισο. Δεν θα πρέπει να ζητούν εξουσία,
οι άνθρωποι που εξουσιάζονται από τα πάθη τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο Κύριος κατέβαλλε φόρο στον Καίσαρα, παρέχοντας
μας τον νόμο, να είμαστε υπάκουοι στην εξουσία, όταν αυτό καθόλου δεν εμποδίζει
την εντιμότητα. (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
Τώρα που πήρες την εξουσία, μπορείς να γίνεις
περισσότερο φημισμένος και αξιοζήλευτος, αν δεν εκδικηθείς αυτούς που σε
αδίκησαν. Αλλά περισσότερο πρέπει να ξεχάσεις όλους όσους σε λύπησαν, τώρα που
η αρχή της εξουσίας σου παρέχει τη δύναμη να τιμωρείς. (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
Άρχοντες πρέπει να ανακηρύσσονται εκείνοι που
είναι στολισμένοι με όλες τις αρετές. Ή τουλάχιστον, αν δεν συμβαίνει αυτό, πρέπει
οπωσδήποτε να είναι δικαιότατοι. Γιατί όσες παρανομίες κάνει ο άρχοντας, αυτές
κατευθύνουν το μίσος και την οργή του λαού προς εκείνον που εξέλεξε τον
άρχοντα. (Μέγας Φώτιος)
Εκείνος θα έπρεπε αληθινά να κυβερνά, ο οποίος
εφαρμόζει στην ψυχή και στο σώμα του, τους νόμους της αρετής. (Όσιος Θαλάσσιος)
Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι
δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που μπορεί να εμποδίσει τον λαό,
να καταστραφεί... (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχει αθλιότερο πράγμα από τον άρχοντα, που
δεν ωφελεί σε τίποτε τους υπηκόους του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Είναι καλύτερα να υπάρχουν κακοί άρχοντες, παρά
αναρχία. Κυρίως όμως είναι πάρα πολύ επικίνδυνο στην Εκκλησία, αφού και η
εξουσία της Εκκλησίας, είναι μεγαλύτερη και υψηλότερη από την εξουσία της
πολιτείας. (Ιερός Χρυσόστομος)
Έναν άνθρωπο που συγκρατεί τον θυμό, τον φθόνο και τις ηδονές του και ο οποίος όλα τα υποτάσσει στους Νόμους του Θεού, έναν τέτοιον άνθρωπο θα ήθελα να έβλεπα με μεγάλη ευχαρίστηση να εξουσιάζει. Εκείνος που κυβερνιέται από τα πάθη του και δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτόν του, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει και τους άλλους, σύμφωνα με τους Νόμους του Θεού; Ούτε ο πολιτικός, ούτε ο πνευματικός ηγέτης μπορούν να διοικήσουν
καλά, αν δεν κυβερνούν πρώτα τον εαυτόν τους όπως πρέπει, αν δεν τηρούν με κάθε
λεπτομέρεια τους νόμους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τί ωφελείσαι, όταν
εξουσιάζεις ανθρώπους και εξουσιάζεσαι από τα πάθη σου; Είσαι σαν και
εκείνον που στο σπίτι του δέρνεται από τους υπηρέτες του και στην αγορά εμφανίζεται
καμαρωτός, επειδή έχει άλλους κάτω από την εξουσία του. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Άθλιε άνθρωπε και ταλαίπωρε! Δεν βλέπεις τι
πράγμα επιθυμείς. Αν είσαι μόνος σου και άγνωστος, μόνο για την ψυχή σου θα
δώσεις λόγο και γι' αυτήν μόνο θα υποστείς τιμωρία. Όταν όμως ανέβεις στην
εξουσία που επιζητείς, σκέψου για πόσους ανθρώπους θα τιμωρηθείς... Είναι πολύ
πιο βαριές οι ευθύνες εκείνων που εξουσιάζουν. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η εξουσία πολλές φορές μας παρασύρει να πράττουμε πράγματα, τα οποία δεν θεωρούνται καλά από τον Θεό και χρειάζεται πραγματικά γενναία ψυχή, για να κάνουμε καλή χρήση της τιμής, της δόξας και της εξουσίας. Διότι η εξουσία πολλούς κατέστησε υπερήφανους, τους διήγειρε το θυμό και αναίρεσε το χαλινό της γλώσσας τους, καταποντίζοντάς τους στον μεγαλύτερο βυθό των κακών. (Ιερός Χρυσόστομος)
Εκείνος ο οποίος υποτάσσεται στους αρχόντες, στην πραγματικότητα δεν υποτάσσεται στους άρχοντες, αλλά υπακούει στον Θεό. Αντίθετα εκείνος που δεν υποτάσσεται στους άρχοντες, γίνεται απειθής (ανυπάκουος) προς τον Θεό. Διότι όπως λέει η Αγία Γραφή: "Ου γαρ έστιν εξουσία ει μη από Θεού" (Ρωμ. 13,1). Δεν υπάρχει πραγματική εξουσία, παρά μόνο εκείνη, η οποία προέρχεται απο τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν υποτασσόμαστε
στους άρχοντες και δεν τους κάνουμε υπακοή, μόνο όταν επιβάλλουν νόμους
αντίθετους με τους Νόμους του Θεού.
Ποιά ζωή είναι ελεεινότερη, από την ζωή του
βασιλιά; Ο βασιλιάς δεν έχει βίο αμέριμνο. Αντίθετα η ζωή του έχει πολλές
φροντίδες και θλίψεις. Μην βλέπεις το βασιλικό στέμμα, αλλά να βλέπεις το
πλήθος των ανησυχιών. Η ψυχή του βασιλιά είναι μπλεγμένη με πολλές σκοτούρες
και στενοχώριες. Είναι μεγάλος κίνδυνος η εξουσία. Γι΄αυτό και έχει ανάγκη από
την Χάρη και την ειρήνη του Θεού... (Ιερός Χρυσόστομος)
Η πνευματική (Εκκλησιαστική) εξουσία είναι τόσο
ανώτερη από την πολιτική, όσο ανώτερος είναι ο ουρανός από τη γη. Ή καλύτερα,
πιο ανώτερη... (Ιερός Χρυσόστομος)
Όποιος είναι ασεβής ως λαϊκός, θα είναι πιο
ασεβής, όταν καταλάβει Εκκλησιαστικό αξίωμα. Ο ασεβής γίνεται ασεβέστερος, όταν
αναλαμβάνει αξίωμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δυστυχώς στην Εκκλησιαστική εξουσία συμβαίνει,
ό,τι και με τις κοσμικές εξουσίες. Επιδιώκουμε την ιερωσύνη ως αξίωμα. Όταν
όμως γινόμαστε ιερείς για να δοξαστούμε και να τιμηθούμε από τους ανθρώπους
χανόμαστε για τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Γιατί έχει καταστεί περιζήτητο το αξίωμα του
Επισκόπου; Δυστυχώς δεν επιδιώκουμε την σωτηρία των αδελφών αλλά για την τιμή
και την απόλαυση γινόμαστε Επίσκοποι. Αν ήξερες, ότι είναι οφειλέτης όλων ο
Επίσκοπος, ότι βαστάζει τα βάρη όλων, ότι για τους άλλους που οργίζονται
υπάρχει συγγνώμη, γι' αυτόν όμως καθόλου, δεν θα έσπευδες και δεν θα έτρεχες να
γίνεις Επίσκοπος. (Ιερός Χρυσόστομος)
Να χειροτονείς κάποιον κληρικό, όχι με την πρώτη
δοκιμασία, ούτε με την δεύτερη, ούτε με την τρίτη, αλλά αφού το σκεφτείς πολλές
φορές και εξετάσεις το θέμα με προσοχή. Διότι είναι επικίνδυνη η υπόθεση. Και
εσύ που με την χειροτονία δίνεις την εξουσία, θα δώσεις λόγο, για τις αμαρτίες
του χειροτονουμένου και του παρελθόντος και του μέλλοντος. Τις πρώτες, τις
παρέβλεψες άκαιρα και έτσι είσαι υπεύθυνος και για τις δεύτερες, τις
μελλοντικές. Θα είσαι αίτιος των μελλοντικών αμαρτημάτων, διότι εσύ του έδωσες
εξουσία. Θα είσαι αίτιος για τις περασμένες αμαρτίες του, επειδή δεν του έδωσες
την ευκαρία να κλάψει γι' αυτές και να νοιώσει κατάνυξη. Όπως δηλαδή είσαι
συμμέτοχος στα κατορθώματά του, έτσι είσαι και υπεύθυνος στα αμαρτήματά του. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Ο άρχοντας έχει την υποχρέωση, να φροντίζει για
την σωτηρία των υπηκόων του, να εξημερώνει τον άγριο και τον ανυπάκουο, να τιμά τους αρίστους, να τιμωρεί τους μοχθηρούς και όλα αυτά πρέπει να
τα κάνει εκπαιδευόμενος από το Θεό Λόγο. (Άγιος Κλήμης
Αλεξανδρείας)
Να μην νομίζουν (μερικοί), ότι το αξίωμα είναι ευκαιρία ανέσεως και απολαύσεως. Διότι το να εξουσιάζεις ψυχές, είναι το πιο κοπιαστικό από όλα και πρέπει εκείνοι που προσέρχονται σ' αυτό, να ετοιμαστούν, σαν να πρόκειται να πάρουν μέρος σε επίπονο αγώνα. (ΆγιοςΝείλοςοΑσκητής)
Αν η Πρόνοια του Θεού, μας παραχώρησε αξιώματα και εξουσία, ας γίνουμε μέσω αυτών ευεργέτες των ανθρώπων. Ας φτύσουμε το φοβερό εκείνο δηλητήριο, το τόσο επικίνδυνο για τη ψυχή μας, τον άλογο εγωισμό, που κάνει τους ανθρώπους άρρωστους, ή μάλλον θηρία και δαίμονες, μάστιγες της ανθρωπότητας και εχθρούς του εαυτού μας. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι
οι μεγάλοι του κόσμου τούτου... (Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
Τρία πράγματα πρέπει να θυμάται κανείς όταν
βρίσκεται στην εξουσία: Ότι κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να
διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το νόμο και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια. (Αββάς
Αγάθων)
Ο Θεός επιτρέπει τόσο τις καλές όσο και τις
σκληρές εξουσίες. Τις πρώτες για να μας παρηγορούν, ενώ τις δεύτερες
για να μας προκαλέσουν συντριβή και ταπείνωση. (Στάρετς
Αντωνίου της Όπτινα)
Και η Εκκλησία και η Πολιτεία και οι άρχοντες
αυτών, στις τωρινές ήμερες, κοιμούνται το βαρύτατο ύπνο της αμελείας και της
ραθυμίας και εάν δεν ξυπνήσουν οι ίδιοι και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και το λαό
σε μετάνοια, σε εργασία των εντολών του Θεού, των αρετών και
των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως και θα τιμωρηθούν. (Γέροντας
Φιλόθεος Ζερβάκος)
Όσο ήταν μικρός ο Σαούλ και ταπεινός ενώπιον του
Θεού, ήταν άγιος. Όταν όμως πήρε το βασίλειο, έγινε υπερβολικά κακός και
υπερήφανος. Όσο ήταν ο Δαβίδ φτωχός και διωκόμενος, παρέμενε μεγάλος φίλος του
Θεού, με τον Οποίο πολλές φορές μιλούσε. Όταν όμως πήρε το αξίωμα του βασιλιά,
αμέσως αμάρτησε βαριά (φόνος και μοιχεία) στον Θεό και ανόμησε. Όμοια και ο
Σολομώντας, ο γιός του, όταν έγινε μεγάλος στον πλούτο και στη σοφία, χάρη στο
Θεό, τόσο πολύ έχασε τη γνώση του, που προσκύνησε αναίσθητα είδωλα. Μην
ποθήσεις λοιπόν, πρωτεία και αξιώματα, που φθείρουν τα χρηστά ήθη και οδηγούν
σε σφάλματα, γιατί οι μεγάλοι άνθρωποι πρόκειται να τιμωρηθούν με μεγάλες
αμαρτίες. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Να μην αντικαταστήσουμε την εξουσία της αγάπης, με την αγάπη της εξουσίας. (Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος)
Αν έχουμε κακούς κυβερνήτες στην πολιτική και
στην Εκκλησία, είναι διότι είμαστε κακοί εμείς. Ο Θεός μας δίνει κυβερνήτες
κατά την καρδιά μας, είτε στην Εκκλησία είτε στην πολιτεία. (Παναγόπουλος)
Άνθρωποι μικροί, χωρίς αξία και ηθικό ανάστημα,
που κατάφεραν ωστόσο να αναρριχηθούν σε μεγάλα αξιώματα, το μόνο που πέτυχαν
είναι ό,τι και ο νάνος που έκλεψε και φόρεσε στολή γίγαντα. (Τρεμπέλας)
Ο πλέον κακός άρχοντας είναι εκείνος, ο οποίος
δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτόν του. (Ισοκράτης)
Αν πάρεις εξουσία, μην χρησιμοποιήσεις κανένα φαύλο στη διοίκηση, επειδή, για τα δικά του αδικήματα, εσένα θα κατηγορήσουν. (Ισοκράτης)
Εκείνος μονάχα είναι ο κατάλληλος να κυβερνήσει
άλλους, που πρώτα μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτόν του. (Σόλων)
Τρία προσόντα πρέπει να έχει όποιος πρόκειται να
αναλάβει την διακυβέρνηση ενός κράτους: α) πρέπει να είναι φίλος προς το
υπάρχον καθεστώς β) να διαθέτει την απαραίτητη ικανότητα και γ) να
διαθέτει την αρετή εκείνη και την αγάπη προς την δικαιοσύνη, που αρμόζει στο
κράτος στο οποίο ζει. (Αριστοτέλης)
Το να ασκείς εξουσία, είναι υπέρτατη ευχαρίστηση.
(Αριστοτέλης)
Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας φανερώνει το
χαρακτήρα του ανθρώπου. (Πιττακός)
Αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, την σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου, προτού πάρει στα χέρια του εξουσία.
(Ευριπίδης)
Όποιος θέλει να κουμαντάρει τους Έλληνες πρέπει να βαστάει ένα δισάκι γεμάτο, εμπρός το Χριστό, πίσω τους διαβόλους και στη μέση το χρυσάφι.
(Καραϊσκάκης)
Εκείνος που στ' αληθινά αγαπά το λαό, δεν
γίνεται ποτέ αρχηγός του, γίνεται υπηρέτης του. (Λουντέμης)
Η μανία της εξουσίας μεταβάλλει τον άνθρωπο και από άνθρωπο τον κάνει διάβολο.
(Λασκαράτος)
Αν χρειάζεται να θυμίσεις ότι εσύ κάνεις
κουμάντο, τότε πιθανότατα, δεν κάνεις εσύ κουμάντο. (Δουκίδης)
Πριν αποκτήσουμε εξουσία, πρέπει να αποκτήσουμε σοφία, για να τη διαχειριστούμε καλά. (Έμερσον)
Η εξουσία μεθάει και τους πιο καλούς, όπως το
κρασί μεθάει και τους πιο δυνατούς. Κανείς δεν έχει τόση φρόνηση ή καλοσύνη,
ώστε να αξίζει της εμπιστοσύνης, για απεριόριστη εξουσία. (Κέλτων)
Το να εξουσιάζεις τον άλλον, είναι αδυναμία
μεταμφιεσμένη σε δύναμη. (Έκχαρτ Τόλε)
Η επιθυμία για την κατάκτηση της εξουσίας είναι
μεγαλύτερη από κάθε άλλη. (Τάκιτος)
Όποιος εξουσιάζει τον εαυτόν του, έχει μεγάλη εξουσία. (Σενέκας)
Οι θέσεις δεν τιμούν τους άνδρες, αλλά οι άνδρες τιμούν τις θέσεις. (Αγησίλαος)
Να επιδιώκεις την εξουσία για να έχεις
ασφάλεια και γαλήνη, αυτό είναι σαν να σκαρφαλώνεις στον ηφαίστειο για να κρυφτείς από τη
θύελλα. (Πετράρχης)
Αυτή η τρομερή, ακατανίκητη
τάση προς την εξουσία, εμφανίζεται από μια κενότητα μέσα σου, από την κατωτερότητά σου. (Όσσο)
Είναι εξίσου επικίνδυνο, να δώσεις μαχαίρι σε
τρελό και δύναμη σε πονηρό. (Ιάμβλιχος)
Αξίωμα χωρίς πληρωμή δημιουργεί κλέφτες. (Χάϊνε)
Δεν είναι στη φύση της πολιτικής να εκλέγονται οι
καλύτεροι. Οι καλύτεροι δεν θέλουν να εξουσιάζουν τον συνάνθρωπό τους. (Μακντόναλντ)
Εάν θέλεις να καταλάβεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσε του εξουσία! (Λίνκολν)
Οι συνετοί δεν θα έρθουν ποτέ στην εξουσία. Και πολύ λιγότερο, οι δίκαιοι. (Κέστνερ)
Η λαχτάρα να σώσεις τον κόσμο, είναι σχεδόν πάντα
μια καμουφλαρισμένη λαχτάρα, να τον εξουσιάσεις. (Μένκιος)
Οι υψηλές θέσεις είναι σαν τα απότομα βράχια: μονάχα οι αετοί και τα ερπετά μπορούν να φτάσουν στην κορυφή. (Ντε Στάελ)
Η επιθυμία της κυριαρχίας (εξουσίας), συχνά
αποτελεί το αντίδοτο, στο ενοχλητικό συναίσθημα της κατωτερότητας. (Νταλ)
Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη Ρώμη. (Ιούλιος Καίσαρας)
Δεν μπορεί ποτέ να μάθει άριστα να εξουσιάζει, όποιος πρώτα δεν έμαθε να πείθεται και να υπακούει.
Οι υψηλές θέσεις, απαιτούν υψηλό ήθος.
Πολλοί θαυμάζουν τους ανθρώπους που ανεβαίνουν
ψηλά γρήγορα. Μα πρέπει να ξέρουν πως τίποτε δεν ανεβαίνει ψηλά πιο γρήγορα,
από την σκόνη, το άχυρο και τα φτερά.
Για να κυβερνήσεις τον εαυτόν σου, χρησιμοποίησε
το μυαλό σου. Για να κυβερνήσεις τους άλλους, χρησιμοποίησε την καρδιά σου.
Η φιλοπρωτία είναι ένα ελάττωμα, που το έχουν εκείνοι, οι οποίοι δεν είναι άξιοι να είναι πρώτοι.
Όπως κινδυνεύουν να πέσουν, όσοι ανεβαίνουν σάπια
σκάλα, έτσι κινδυνεύουν όσοι απολαμβάνουν δόξες, τιμές και εξουσίες.
Εάν σε κάποιον υπάρχει κάτι το μικρό, το ρηχό ή
άσχημο, θα αποκαλυφθεί, όταν του δώσεις εξουσία.
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
Ο ζουρλός και η εξουσία, ό,τι θέλουν κάνουν.
Όποιος έχει το φωμί, έχει και το
μαχαίρι.
Όταν είναι δύο πλοίαρχοι, αναποδογυρίζεται το καράβι.
Ποιός έχει το μέλι στα δάχτυλα και δεν το γλείφει;
Αυτός λύνει και δένει.
Την εξουσία μπορείς να την εμπιστευτείς μόνο στον
άνθρωπο που τη βαριέται και την αποφεύγει. (Γαλλική
παροιμία)
Λέγεται πως κάποτε ο αείμνηστος και ευσεβής βασιλιάς ΘεοδόσιοςοΜέγας (379-395),πρόσταξε και έβαλαν το θρόνο του στην ακροθαλασσιά. Ύστερα κάθησε εκεί όπως και στο παλάτι, μπροστά στους άρχοντες και τους αξιωματούχους, και είπε δυνατά για να τον ακούσουν όλοι: ''Θάλασσα, με την δύναμη και την εξουσία που έχω, σε διατάζω να μην προχωρήσεις πέρα από τα όριά σου και να μη βρέξεις το θρόνο μου!''. Οι άρχοντες απορούσαν με όσα έβλεπαν και άκουγαν, γιατί δεν καταλάβαιναν τι σκοπό είχε ο βασιλιάς. Δεν πέρασε όμως πολλή ώρα και ένα δυνατό κύμα, που ήρθε ξαφνικά, όχι μόνο το θρόνο έβρεξε, μα και το βασιλιά έκανε μούσκεμα από το κεφάλι ως τα πόδια. Τότε ο σοφός Θεοδόσιος νουθέτησε τους ακροατές του: ''Αςμάθουνόλοι, πωςηδύναμητωνκοσμικώνβασιλέωνείναιπρόσκαιρηκαιμάταιη. ΑιώνιοςκαιαληθινόςΒασιλιάς,όληςτηςκτίσεως,είναιμόνοοΒασιλιάςτωνβασιλέων. Αυτός που δημιούργησε από το μηδέν τον ουρανό και τη γη και την θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν σ' αυτά, ορατά και αόρατα. Και μπροστά στα μάτια των κατάπληκτων αρχόντων, κατέβηκε από το θρόνο και τράβηξε για την Εκκλησία, όπου έβγαλετοστέμματουκαιτοαπόθεσεμεευλάβειαστηνιερήκεφαλήτουΕσταυρωμένου. Απότηνημέραεκείνηκαιωςτοθάνατότουδενξαναφόρεσετοδιακριτικότηςβασιλικήςτουεξουσίας. Ας στοχαστούμε, λοιπόν και εμείς τη μηδαμινότητα και τη ματαιότητα της εξουσίας που τυχόν έχουμε...
