Περί ευγνωμοσύνης

• Ο ανταποδιδούς χάριτας μέμνηται εις τα μετά ταύτα, και εν καιρώ πτώσεως ευρήσει στήριγμα. [Εκείνος ο οποίος ανταποδίδει ευγνωμοσύνην και χάριν για τις ευεργεσίες, που έλαβε, θα μνημονεύεται και στο μέλλον. Και σε καιρό δυστυχίας και θλίψεως, θα βρει βοήθεια.] (Σοφία Σειράχ 3,31)
• Περισσότερη ευγνωμοσύνη πρέπει να χρωστάμε σ' αυτούς που μας φέρθηκαν αχάριστα, παρά σε εκείνους που μας ευγνωμονούν συνέχεια και μας εξοφλούν σε τούτη την μάταιη ζωή. Περισσότερη ευγνωμοσύνη οφείλουμε σ' αυτούς που μας κέντησαν και βγήκαν τα αγκάθια της ψυχής μας, παρά σ' εκείνους που θα έσκαβαν δωρεάν την περιοχή μας και θα μας φανέρωναν τον κρυμμένο μας άγνωστο θησαυρό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Όποιος αισθάνεται ευγνωμοσύνη προς τον πλησίον του για μια μικρή ευεργεσία που του κάνει, αναμφιβόλως η ευγνωμοσύνη του προς τον Χριστό, ο Οποίος του έδωσε και του δίνει άφθονες ευλογίες, θα είναι απείρως μεγαλύτερη... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Ο Χριστός ζήτησε την ευγνωμοσύνη από τους 10 λεπρούς όχι για τον εαυτό Του αλλά για τους ίδιους, γιατί η ευγνωμοσύνη εκείνους θα ωφελούσε. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Για ό,τι είσαι, ό,τι έχεις και ό,τι επιτυγχάνεις, να ευχαριστείς τον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Η ευγνωμοσύνη του παραλήπτη, ενθαρρύνει τον χορηγό να προσφέρει δώρα μεγαλύτερα των προηγουμένων. Όποιος δεν ευχαριστεί για τα λίγα, είναι ψεύτης και άδικος και στα πολλά. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
• Ο ευγνώμων προς τον ευεργέτη, είναι ευγνώμων και προς τον Θεό. Τους ευγνώμονες, ο Θεός τους ευλογεί και τους σκεπάζει κάθε μέρα τη ζωή τους. (Άγιος Νεκτάριος)
• Οι απρόσεκτοι και αχάριστοι, δεν κερδίζουν, ούτε από εκείνα που ωφελούν, ενώ οι ευγνώμονες και καλόψυχοι ωφελούνται πάρα πολύ και από όσα σκανδαλίζουν άλλους. Αυτό το βλέπουμε στην περίπτωση του Ιούδα και του Ιώβ. Ο Ιούδας δεν σώθηκε ούτε από τον Χριστό, που έσωσε όλη την οικουμένη. Ο Ιώβ δεν ζημιώθηκε ούτε από τον διάβολο, που έχει καταστρέψει τόσους πολλούς. Ο Ιώβ που έπαθε άπειρα κακά, στεφανώθηκε. Ο Ιούδας, που είδε τόσα θαύματα και έκανε τόσα θαύματα, που ανέστησε νεκρούς, που έβγαζε δαιμόνια, που άκουσε τόσα για την Βασιλεία των Ουρανών και για την κόλαση, που πήρε μέρος και Κοινώνησε στο Μυστικό Δείπνο, που απόλαυσε τόσο μεγάλη εύνοια και πρόνοια πιο πολύ από τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, έγινε προδότης. Επομένως, ούτε τον Ιούδα ωφέλησε ο Χριστός επειδή ήταν αχάριστος, ούτε τον Ιώβ έβλαψε ο διάβολος, επειδή ήταν ευγνώμονας. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Όσο μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη νιώθει ο άνθρωπος, τόσο πιο κοντά βρίσκεται στην τελειότητα. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Τα δάκρυα ευγνωμοσύνης, που έχυσαν οι φτωχοί για τις ελεημοσύνες σου σ' αυτούς, θα είναι για σένα αστραφτερά μαργαριτάρια στην πέρα του τάφου ζωή. (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)
• Είτε ευεργετηθούμε, είτε κακοπάθουμε, να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στον Θεό και να Τον ευχαριστούμε για όσα μας συμβαίνουν, προσπαθώντας πάντοτε να διατηρήσουμε την αυτομεμψία. Και να λέμε, όπως έλεγαν και οι Πατέρες, αν μας συμβεί κάτι καλό, «είναι οικονομία του Θεού» και αν μας συμβεί κάτι κακό, «προέρχεται από τις αμαρτίες μας». (Αββάς Δωρόθεος)
• Θα πρέπει, στα αλήθεια, να ευγνωμονούμε εκείνους που μας βλάπτουν και μας κακολογούν, περισσότερο από εκείνους που μας ευεργετούν και μας επαινούν, γιατί γίνονται όργανα καθάρσεως των καρδιών μας, καλλιέργειας των ψυχών μας, αφέσεως των αμαρτιών μας και της σωτηρίας μας. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
• Επειδή όλοι οι φτωχοί είναι οφειλέτες, να προσεύχονται για εκείνους που τους δίνουν ελεημοσύνη και να μην είναι αχάριστοι προς εκείνους, που τους ευεργετούν. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
• Η ευγνωμοσύνη είναι σημάδι ευγενικής ψυχής. (Αίσωπος)
• Η ευγνωμοσύνη είναι ένα καθήκον που πρέπει κανείς να εκπληρώσει, αλλά που κανένας δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί. (Ρουσσώ)
• Οι ευγνώμονες άνθρωποι είναι σαν τους εύφορους αγρούς. Αποδίδουν περισσότερα από όσα παίρνουν. (Ντε Μυσσέ)
• Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο, σου δίδαξαν κάτι. (Γκιμπράν)
• Τίποτε άλλο δεν συντείνει περισσότερο στην σωματική και πνευματική υγεία, όσο το πνεύμα της ευγνωμοσύνης και δοξολογίας. (Χουάϊτ)
• Το να εκδηλώνεις ευγνωμοσύνη για μια ευεργεσία που σου έγινε, αποδεικνύει ότι ήσουν άξιος γι' αυτήν.
• Το να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη και να μην το λες, είναι σαν να τυλίγεις ένα δώρο και να μην το δίνεις.
• Ευγνωμοσύνη δεν χρωστάμε μόνο σ' αυτούς που μας έκαναν καλό, αλλά και σ' αυτούς που δεν μας έβλαψαν, ενώ θα μπορούσαν.
• Η ευγνωμοσύνη είναι η μόνη αρετή, που χρειάζεται λόγια. Οι άλλες σιγή.
• Δεν είναι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ευγνώμονες, αλλά είναι οι ευγνώμονες που είναι ευτυχισμένοι.
• Ο ευγνώμων σε ευχαριστεί άπειρες φορές και για μία μόνο ευεργεσία. Δεν το ξεχνάει ποτέ και προσπαθεί με όσα μέσα διαθέτει, να σου ανταποδώσει την αγάπη. Είναι ο καλλιεργημένος άνθρωπος του Θεού, με την απλή καρδιά και τα αυθόρμητα αισθήματα, ο πιστός και γνήσιος μαθητής του Κυρίου, που έχει την δύναμη να αναγνωρίζει και να τιμά τον ευεργέτη του.
• Ευλογημένοι είναι εκείνοι που μπορούν να δίνουν χωρίς να θυμούνται και να παίρνουν χωρίς να ξεχνούν.
• Ευγνωμονεί όποιος χαίρετε με όσα έχει και όχι όποιος λυπάται για όσα δεν έχει.
• Κανένα δώρο δεν είναι στην πραγματικότητα δικό μας, όταν δεν ευχαριστήσουμε τον δωρητή.
• Η ευγνωμοσύνη δεν ζητιέται, προσφέρεται.
• Η κότα πίνει το νερό, αλλά κοιτάει και τον ουρανό
• Όπου ο σκύλος τρώει ψωμί, εκεί γαυγίζει κιόλας.
• Χρωστεί ο άνθρωπος του Θεού, μα χρωστεί και των ανθρώπων.
• Με το ζόρι καλοσύνη, δεν γεννά ευγνωμοσύνη.
• Το ψωμί που τρως, ποτέ μην το πατάς.
• Χέρι που σε ευεργέτησε, αν δεν το φιλάς, μη το δαγκώνεις.
• Μην κόβεις το δάχτυλο, που σου δείχνει το δρόμο.
• Να ευγνωμονείς:

+ Τους φίλους σου, που σε συγχωρούν...

+ Τους εχθρούς σου, που σε κάνουν προσεκτικό...

+ Τις δυσκολίες, που σε κάνουν αγωνιστικό...

+ Τις ανάγκες, που σε κάνουν ταπεινό...

+ Τις κακουργίες, που σε κάνουν δυνατό...

+ Τις απογοητεύσεις, που σε κάνουν καρτερικό...

Έτσι θα γίνεις καλύτερος και ευτυχέστερος...

• Ο γνωστός Γάλλος πολιτικός Αριστείδης Μπριάν, επισκέφτηκε κάποτε μια έκθεση ζωγραφικής. Στάθηκε μπροστά σε έναν πίνακα, που παρίστανε 2 γυναίκες αγκαλιασμένες και τον περιεργαζόταν. Ο ζωγράφος έσπευσε τότε, να του εξηγήσει το νόημα του πίνακα: ''Η σύνθεση αυτή'', εξοχότατε ''είναι αλληγορική και συμβολίζει την Ευεργεσία και την Ευγνωμοσύνη''. Και ο Μπριάν, αποκρίθηκε: ''Καταλαβαίνω, αγκαλιάζονται οι καημένες, γιατί συναντιούνται τόσο σπάνια...''.