Περί φρονήσεως

Φρόνηση είναι η διάκριση και επιλογή των πραγμάτων που πρέπει να γίνουν και εκείνων που δεν πρέπει. Είναι δε η επιστήμη του να ξεχωρίζει κανείς τα αγαθά από τα κακά. (Άγιος Νεκτάριος)
Φρόνηση είναι η εγρήγορση του μυαλού μας. (Άγιος Θεοδώρητος)
Η αληθινή φρόνηση, είναι η διάγνωση αυτών που πρέπει να κάνουμε και αυτών που δεν πρέπει και όποιος ακολουθεί αυτήν την φρόνηση δεν θα παρασυρθεί στον όλεθρο της κακίας. (Μέγας Βασίλειος)
Φρόνηση είναι η γνώση των πραγμάτων. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Όποιος συνδυάσει την φρόνηση του φιδιού ως προς το κακό και την απλότητα του περιστεριού ως προς το καλό, ούτε την φρόνηση θα αφήσει να προξενείσει το κακό, ούτε την απλότητα να γίνει ανοησία. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Πηγή, μητέρα και ρίζα της φρόνησης είναι η αρετή, όπως και κάθε κακία έχει την αρχή της από την ανοησία, όπως λέγει ο Προφήτης: ''Ουκ έστιν ίασις εν τη σαρκί μου από προσώπου της αφροσύνης μου''. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Σκέψου και πορέψου.
Όταν θες να ρίξεις πέτρα και τα υστερινά της μέτρα.
Ρώτησαν κάποτε τον αββά Σιλουανό: ''Ποιόν τρόπο ζωής ακολούθησες, πάτερ, ώστε να αποκτήσεις αυτή τη φρόνηση;'' Και εκείνος αποκρίθηκε: ''Ουδέποτε άφησα στην καρδιά μου λογισμό, που να εξοργίζει το Θεό''.

***