Περί κακού- κακίας "2"

• Οι άνθρωποι που έχουν κακία εναντίον μας, που μας εχθρεύονται και μας προσβάλλουν, είναι άξιοι του οίκτου και της αγάπης μας. Είναι άρρωστοι και κινδυνεύουν με απώλεια. Έγιναν όργανα του διαβόλου, για να μας προξενήσουν δοκιμασίες και βάσανα. Αυτές όμως οι δοκιμασίες και τα βάσανα, είναι για εμάς ευεργετικά, γιατί μας φανερώνουν τις πληγές που έχουμε στην καρδιά μας και που μέχρι τότε δεν είχαμε συνειδητοποιησει. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
• Πρέπει να θυμάσαι συχνότερα, πως το κακό βρίσκεται μέσα σου, όχι στους άλλους. Αν πιστέψεις βαθιά την αλήθεια αυτή, θα προστατευτείς από πολλές αμαρτίες και πάθη. Η μεγαλύτερη δυστυχία μας είναι, πως αποδίδουμε στους άλλους την δική μας κακία. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
• Ο διάβολος είναι κακία. Την στιγμή που θα αρχίσεις να νοιώθεις κακία για τον πλησίον σου, φωλιάζεις μέσα σου τον διάβολο. Στην αρχή μπαίνει μέσα σου σαν βελόνα και μετά προσπαθεί να γίνει ίσαμε ένα βουνό. Τόσο πολύ απλώνεται και τόσο βαρύς είναι. Γι' αυτό μην δεχτείς κακία στην καρδιά σου, ούτε για μια στιγμή. Είναι ο ίδιος ο διάβολος. Διαφορετικά η κακία, ακόμα και αν δεν εξωτερικεύεται με λόγια, θα φαίνεται στην ματιά σου και θα δηλητηριάζει τη ψυχή του αδελφού σου. Να λογαριάζεις την κακία σαν απάτη του διαβόλου. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
• Μην συγχέεις τον άνθρωπο, που είναι εικόνα του Θεού, με την κακία που έχει μέσα του. Η κακία του είναι μόνο περιστασιακή, είναι η δυστυχία του, η αρρώστιά του, η απάτη του διαβόλου. Η ύπαρξή του όμως, η εικόνα του Θεού, παραμένει πάντα μέσα του. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
• Όταν βλέπεις πως κάποιος άνθρωπος τρέφει κακία εναντίον σου, μην λογαριάσεις την κακία αυτή σαν δική του. Όχι, αυτός ενεργεί σαν όργανο του σατανά, μόνο που δεν καταλαβαίνει την απάτη του πονηρού και παγιδεύεται. Να προσευχηθείς στον Θεό να τον ελευθερώσει ο εχθρός, να φωτίσει τα μάτια της καρδιάς του, που τα σκότισε ο πονηρός. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
• Πραγματικό κακό για τον άνθρωπο είναι μόνο η αμαρτία. Εκτός αμαρτίας, δεν υπάρχει τίποτα κακό. Όλα τα άλλα που οι άνθρωποι αποκαλούν ''κακά'', δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το πικρό φάρμακο που θεραπεύει το κακό. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Σχετικά με το τι είναι καλό και τι κακό, μας πληροφορεί μεν η συνείδησή μας, εν μέρει όμως και όχι ξεκάθαρα, διότι είναι σκοτισμένη από την αμαρτία· απεναντίας η διδασκαλία του Χριστού, μας μιλά πλήρως και ολοκάθαρα γι' αυτό που είναι καλό και αυτό που είναι κακό. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Πόσο δηλητηριασμένοι είναι οι άνθρωποι από την κακία! Ενώ ο Θεός ψάχνει να βρει έστω και μια καλή πράξη στον πιο αμαρτωλό άνθρωπο, για να τον σώσει, οι άνθρωποι ψάχνουν στον πιο Δίκαιο έστω και μία αμαρτία, για να τον ''σκοτώσουν''. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Γιατί τόσο πολύ κακό στον κόσμο στις μέρες μας; Είναι επειδή οι άνθρωποι απέρριψαν, το αποτελεσματικότερο όπλο, το νικηφόρο όπλο, το όποιο νικά το κάθε κακό με βεβαιότητα και σε όλα τα πεδία των μαχών, νικά την κάθε αμαρτία, τον κάθε δαίμονα και το όπλο αυτό είναι η προσευχή και η νηστεία. Είναι το αποτελεσματικότερο όπλο επειδή είναι του Θεού, επειδή είναι του Χριστού, είναι το όπλο του μόνου αληθινού Θεού σε όλους τους κόσμους. (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
• Όπου υπάρχει (πραγματική) αγάπη, εκεί υπάρχει και ταπεινοφροσύνη και όπου υπάρχει κακία, εκεί υπάρχει υπερηφάνεια. (ΌσιοςΝίκωντηςΌπτινα)
• Το κακό μεταδίδεται τόσο εύκολα, όσο μια κολλητική αρρώστια. (Άγιος Παρθένιος της Όπτινα)
• Ο κακός άνθρωπος που αγωνίζεται για το κακό, είναι χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί οι δαίμονες τον Θεό τον φοβούνται. Ο κακός άνθρωπος, δεν φοβάται, ούτε ντρέπεται τους ανθρώπους. Ο διάβολος φοβάται και τον Σταυρό. Οι κακοί άνθρωποι δεν φοβούνται, ούτε τον Σταυρό, ούτε τον διάβολο. (Άγιος Νέστωρ ο Χρονικογράφος)
• Και οι αρετές και οι κακίες κάνουν τον νου τυφλό. Οι μεν αρετές (όταν τις ασκείς), για να μην βλέπεις τις κακίες και οι δε κακίες (όταν τις ασκείς), για να μην βλέπεις τις αρετές. (Αββάς Ευάγριος)
• Αυτή η ίδια η κακία δεν είναι τίποτα, δεν έχει ούτε ουσία, ούτε υπόσταση. Αλίμονο και αν δεν ήταν έτσι! Αλλά να, τι συμβαίνει: Η ψυχή, με το να ξεφεύγει από την βασιλική οδό της αρετής, αποκτάει εμπάθεια και τελεσιουργεί το κακό. Στη συνέχεια λοιπόν, τιμωρείται απ' αυτό το ίδιο το κακό, γιατί χάνει την ανάπαυση που εύρισκε ζώντας φυσικά μέσα στην αρετή. Όπως ακριβώς, ας υποθέσουμε, το ξύλο. Δεν έχει βέβαια μέσα του σκουλήκι, αλλά σαπίζει λίγο και απ' αυτό το ίδιο το σάπισμα γεννιέται το σκουλήκι και στη συνέχεια, αυτό το ίδιο το σκουλήκι τρώει ολόκληρο το ξύλο. Όπως ο ίδιος ο χαλκός, γεννάει την σκουριά και ο ίδιος χαλκός καταστρέφεται από την σκουριά. Κατά τον ίδιο τρόπο και η κακία, είναι αρρώστια ψυχής, γιατί μ' αυτήν η ψυχή χάνει την φυσική κατάσταση της υγείας της, που δεν είναι άλλη, παρά η αρετή. (ΑββάςΔωρόθεος)
• Τρία πράγματα συγκρατούν τον άνθρωπο, από το να παραδοθεί στο κακό: α) ο φόβος της κολάσεως ή των ανθρώπινων νόμων β) η ελπίδα και ο πόθος για την Βασιλεία των Ουρανών και γ) η διάθεση για το καλό, μόνο και μόνο επειδή αυτό είναι το καλό και η αγάπη για την αρετή. Οι δύο πρώτες αρετές είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που αποζητούν την (πνευματική) πρόοδο και η τρίτη χαρακτηρίζει εκείνους, που έφτασαν στο "καθ' ομοίωσιν". (ΑββάςΧαιρήμονας)
• Η πιο φανερή απόδειξη, ότι μια ψυχή δεν έχει καθαριστεί απο τα κατακάθια της κακίας είναι, ότι αυτή δεν ευσπλαχνίζεται και δεν συγκαταβαίνει στον συνάνθρωπο που βρίσκεται ακόμα κάτω από την δουλεία της αμαρτίας, αλλά αντιμετωπίζει αυτόν που αμαρτάνει, με το νομικό φρόνημα ενός δικαστή. (ΑββάςΧαιρήμονας)
• Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να μας καταφέρει κάποιο πλήγμα, όση κακία και αν είχε αυτός, αν η ταραγμένη καρδιά μας, δεν μας είχε προδώσει και δεν μας είχε πριν κηρύξει τον πολεμο. Πληγώθηκα: Το σφάλμα δεν βρίσκεται στην επίθεση του άλλου, αλλά στην δική μου έλλειψη υπομονής. Συμβαίνει εδώ όπως γίνεται και με την καλή και δυναμωτική τροφή. Αυτή είναι ωφέλιμη στον υγιή και βλαβερή στον ασθενή. Η καλή και υγιεινή τροφή, δεν μπορει ποτέ να βλάψει αυτό που την παίρνει. Αυτο μπορεί να συμβαίνει μόνο, αν ο άνθρωπος είναι άρρωστος. Αν δηλ. ο ίδιος με την αδυναμία του, της δώσει την δυνατότητσ να τον βλάψει. (ΑββάςΠιαμούν)
• Το οποιοδήποτε κακό που μας έκανε ο πλησίον, δεν είναι τόσο μεγάλο όσο μας φαίνεται. Είναι παροδικό, δηλαδή και σ΄ όλη τη ζωή να διαρκέσει, θα περάσει κάποια μέρα. Δεν έχει αιώνια ισχύ, δύναμη και ύπαρξη. Το κακό όμως που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, όταν δεν συγχωρούμε, είναι χωρίς τέλος. Έχει αιώνια ισχύ και θα τιμωρηθούμε αιωνίως. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Στην απουσία του καλού παρουσιάζεται το κακό. Εκεί που δεν ενεργείται το καλό, βρίσκει θέση να παρουσιαστεί το κακό. (Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός)
• Όταν κάποιος ρίξει στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κάνουμε και εμείς. Βάζει ο πειρασμός (διάβολος) κάποιον άλλο να μας πειράξει, είτε με λόγο είτε με φέρσιμο και εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό, δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα. Και ποιός ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά. Εν ώρα πειρασμού, εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα. Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί πολέμους. Ξέρει πολλές τέχνες και φέρει τον άνθρωπο σε αμφιβολία. Γι' αυτό έχουμε πολλά ναυάγια. Η προστασία του Θεού αδυνατεί (εξασθενίζει) τον πειρασμό. Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται και η Χάρη του Θεού. Όταν δοκιμάζει κάποιος πειρασμούς, διαπιστώνει την αδυναμία του, ταπεινώνεται και ελκύει την Χάρη του Θεού. Να μην σας επηρεάζουν οι άνεμοι των πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα... (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)
• Να είμαστε μωρά ως προς την κακία, αλλά τέλειοι στα μυαλά. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
• Ο Αδάμ μετά την πτώση απέκτησε την ευθυνοφοβία και το μίσος. Δεν πήρε πάνω του το μέρος της ευθύνης που του αναλογούσε και την απέδωσε στην Εύα και στο Θεό. Το κακό που υπάρχει στον καθένα μέσα μας (συνέπεια της προπατορικής αμαρτίας), υπάρχει ως τάση, όχι ως πράξη, υπάρχει ''εν δυνάμει'', όχι ''εν ενεργεία''. Η πράξη εξαρτάται από μας. Όταν με την προσευχή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας αναζητούμε τη θεία χάρη, νικάμε ευκολότερα το κακό μέσα μας. Το κακό είναι σαν ένας σπόρος. Αν το ποτίσεις θα γίνει φυτό, αν όχι, δε θα αναπτυχθεί. Όλοι έχουμε το σπόρο του κακού, ακόμα και οι άγιοι.Οι άγιοι δεν πότιζαν το σπόρο, δε δημιουργούσαν ευκαιρίες αμαρτίας με τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τα έργα τους. (ΑρχιμανδρίτηςΜάξιμοςΠαναγιώτου)
• Τί είναι η κακία; Είναι η στρέβλωση της ψυχής, είναι η πονηριά της ψυχής. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
• Οι Χριστιανοί στους αγώνες τους, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν μέσα αλλότρια (ξένα) της αγάπης. Όποιος θέλει να περιορίσει το κακό διά του κακού, στην πραγματικότητα το πολλαπλασιάζει. Κατά την πατερική ρήση: «Το καλόν, εάν μη καλώς γένηται, ουκ εστι καλόν» (π. ΓεώργιοςΚαψάνης)
• Όταν ένα κακό που υπάρχει στον κόσμο το προσεγγίζουμε με οργή, εμπάθεια, εχθρότητα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν είμαστε καλά μέσα μας. Αυτός που είναι καλά, αναγνωρίζει μεν το πρόβλημα, αλλά το διαχειρίζεται με ισορροπία. Η οργή που βγάζουμε προς τα έξω είναι αυτή που έχουμε ανάγκη να στρέψουμε προς τον εαυτό μας λόγω του κενού μας. Αλλά επειδή δεν θα την αντέχαμε, την βγάζουμε προς τα έξω. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
• Έχει αυξηθεί το κακό στον κόσμο, γιατί σαν Χριστιανοί μένουμε αδιάφοροι απέναντι στην αμαρτία του πλησίον μας. Όταν μπορούμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας για να μην αμαρτάνει και εμείς δεν το κάνουμε, αμαρτάνουμε τόσο, όσο είναι η αμαρτία που διαπράχθηκε από αυτόν. Απέναντι στην αμαρτία του συνανθρώπου μας, 3 είναι οι περιπτώσεις όπου αμαρτάνουμε: α) όταν βοηθάμε τον άλλον να αμαρτήσει β) όταν με την γνώμη μας, επικροτούμε την αμαρτία του και γ) όταν γνωρίζουμε, αδιαφορούμε και σιωπούμε στην αμαρτία του άλλου. (Παναγόπουλος)
• Ο Θεός δεν επιβάλλει ποτέ το κακό, αλλά το επιτρέπει. Άλλοτε, για να μας επαναφέρει στο δρόμο Του και άλλοτε για να μας στεφανώσει. (Παναγόπουλος)
• Όλα τα παρακλάδια του κακού ξεκινάνε, από την αδιαφορία του ανθρώπου προς τον Θεό και την κακία του προς τον πλησίον. (Παναγόπουλος)
• Κάθε κακό ξεκινά από μικρό. Πρώτα ο διάβολος σε ψυχραίνει, ύστερα γίνεται έχθρα, ύστερα μίσος. (ΠαππούςΠαναήςαπότηΛύση)
• Είμασετε πονηροί, κακοί, δεν αγαπάμε τον αδελφό και πόθος μας είναι να τον τσαλαπατήσουμε, για να στήσουμε χορό πάνω στον τάφο του. Μήτε Θεό λογαριάζουμε, μήτε τίποτα. Θεός είναι για μας ο εγωισμός μας και άγιοι είναι τα πάθη μας, που τα θυμιατίζουμε και τα προσκυνάμε και που γι αυτά ζούμε και τα ζεσταίνουμε, σαν οχέντρες, στον κόρφο μας, ως που να μας φάνε, να ησυχάσουμε... Κάθομαι πολλές φορές και λέω μέσα μου: Θεέ μου, τι φρικτή καταδίκη βγάλανε οι κακοί άνθρωποι καταπάνω τους, να ζούνε αγριεμένοι στην έρημο της κακίας, της αναισθησίας και του εγωισμού, μέσα στη σαχάρα της ψευτιάς... (Φώτης Κόντογλου)
• Όποιος μπορεί να εμποδίσει το κακό και δεν το εμποδίζει, είναι περισσότερο ένοχος από εκείνον που το κάνει. (Αδαμάντιος Κοραής)
• Κανένας άλλος δεν μπορεί να προξενήσει σε εμάς τόσο ολέθριο και καταστρεπτικό κακό, όσο εμείς οι ίδιοι, με το να πράττουμε την αμαρτία. (Τρεμπέλας)
• Δεν είναι κακοί οι άνθρωποι, είναι μέτριοι και τούτο είναι το χειρότερο. Μακάρι να ήταν κακοί... (Ιωάννης Δραγούμης)
• Το καλό είναι καρπός αγώνα. Το κακό δεν έχει ανάγκη από καλλιέργεια. Φυτρώνει και αναπτύσσεται, όπως τα βάτα σε ένα παρατημένο χωράφι. (Λακορνταίρ)
• Όποιος κάνει κακό στους άλλους, κάνει κακό στον εαυτόν του. (Ησίοδος)
• Η φτώχεια, η κακή ανατροφή και η αμάθεια, οδηγούν τους ανθρώπους στο κακό. (Ξενοφών)
• Ποτέ μα ποτέ, δεν ήταν σοφός ένας κακός άνθρωπος. (Όμηρος)
• Η κακία ποτέ της δεν συνηθίζει να μένει στα ίδια. Πάντοτε πιο κτηνώδης γίνεται, γιατί δεν γνωρίζει το μέτρο. (Στοβαίος)
• Όσοι βλάπτουν τους άλλους, προφασίζονται συνήθως, ότι το έκαναν για το καλό τους. (Ηρόδοτος)
• Κανένας δεν μπορεί να βλάψει εκείνον που δεν βλάπτει τον εαυτόν του. (Σωκράτης)
• Το κακό κατά τη γένεσή του καταπνίγεται με ευκολία. Λίγο μετά όμως ισχυροποιείται, με την ανοχή απέναντι σε αυτό. (Κικέρων)
• Τα κακά προέρχονται από κακές αφορμές. (Αριστοφάνης)
• Αναγκαιότερο από όλα τα μαθήματα είναι, να ξεμάθεις τα κακά. (Αντισθένης)
• Μεταξύ δύο κακών, προτιμότερο είναι το λιγότερο κακό. (Πλαύτος)
• Η διαφθορά είναι σαν μια μπάλα χιονιού. Από την ώρα που αρχίζει να κυλάει, όλο και μεγαλώνει. (Κόλτων)
• Το κακό που μου κάνεις δεν με σκοτώνει, μα το κακό που θα σου 'κανα, αυτό θα με σκότωνε... (Σβάϊτσερ)
• Το κακό συχνά θριαμβεύει, αλλά ποτέ του δεν νικά. (Μπράνκροφτ)
• Οι παλιάνθρωποι ενώνονται σαν τις σάπιες σταφίδες. (Λασκαράτος)
• Η μεγαλύτερη τιμωρία της κακίας είναι οι τύψεις της ενοχής. (Σενέκας)
• Το κακό τροφοδοτείται και γιγαντώνεται από την συγκάλυψη. (Βιργίλιος)
• Ο άνθρωπος κατόρθωσε να ασφαλιστεί από όλες τις επιθέσεις των ζώων, εκτός από τις επιθέσεις των συνανθρώπων του. (Καρρέλ)
• Οι κακοί άνθρωποι μοιάζουν με τις μύγες που σέρνονται πάνω από το ανθρώπινο σώμα και ασχολούνται μόνο με τις πληγές του. (Λα Μπρυγιέρ)
• Έχουμε δεν έχουμε φτερά, πρέπει να μάθουμε να πετάμε, για να πετάξουμε μακριά από την ασχήμια και την κακία! (Ουάϊλντ)
• Η πιο επίφοβη κακία είναι αυτή που φορά τη μάσκα της καλοκαγαθίας. (Τολστόϊ)
• Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι εναντίον του εαυτού τους, δεν το κάνει εχθρός. (Έλιοτ)
• Από έλλειψη αγάπης προέρχονται όλα τα κακά στον κόσμο. (Τσάρλυ Τσάπλιν)
• Για τον κακό η μέρα δεν έχει φως. (Μαγιακόφσκι)
• Μια αλήθεια που λες με κακή πρόθεση, επηρεάζει πιο πολύ απ' όλα τα ψέματα που μπορείς να επινοήσεις... (Γουϊλιαμ Μπλέϊκ 1757-1827, Άγγλος ποιητής και ζωγράφος)
• Όποτε διαλέγεις το λιγότερο κακό από δύο κακά, να θυμάσαι ότι παραμένει κακό. (ΜαξΛέρνερ)
• Δεν είναι ο εχθρός μου η κακία σου. Η δική μου κακία είναι ο εχθρός μου...
• Να μην θυμάστε με λύπη το κακό που σας προξένησε ο αδελφός σας, για να μη θυμηθεί και ο Κύριος τις δικές σας αμαρτίες, για τις οποίες σας συγχώρεσε.
• Το κακό είναι αδύναμο. Πολύ αδύναμο! Αυτό που το καθιστά δυνατό, είναι η δική μας αδυναμία.
• Είναι προτιμότερο να υποφέρεις το κακό, παρά να γίνεις αιτία του κακού. Είναι προτιμότερη η λύπη σ' αυτόν που υποφέρει αδίκως, παρά η χαρά σ' αυτόν που εργάζεται με αδικία.
• Το να μην εμποδίζεις το κακό, ενώ μπορείς, είναι σαν το πράττεις εσύ ο ίδιος.
• Το κακό δεν βαραίνει περισσότερο αυτόν που το κάνει, αλλά αυτόν που έχει την δυνατότητα να το εμποδίσει και δεν το κάνει.
• Βλέπεις γύρω σου και παντού το κακό και διαμαρτύρεσαι! Πόσες μετάνοιες όμως έκανες για να καταλυθεί το κακό; Καμμία! Ε, τότε τί μιλάς;
• Όπως το σκοτάδι δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η απουσία του φωτός, έτσι και το κακό δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η απουσία του καλού.
• Η κακία είναι μια ανοησία, για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει, ότι δεν ζούμε για πάντα...
• Υπάρχουν 4 κακά και εάν ο άνθρωπος έχει ένα απ΄ αυτά, ούτε να μετανοήσει μπορεί ούτε η προσευχή του να εισακουστεί από το Θεό. Τα κακά αυτά είναι: α) υπερηφάνεια β) μνησικακία γ) κατάκριση και δ) έλλειψη αγάπης.
• Κανένας δεν γίνεται κακούργος μονομιάς. Στο έγκλημα φτάνει κανείς ολίγον-ολίγον, όπως και ο Άγιος φτάνει στην αρετή.
• Για να θριαμβεύσει το κακό, δεν χρειάζεται παρά η αδράνεια των καλών ανθρώπων.
• Το κακό που σχεδιάζεις να στείλεις το πρωί στο σπίτι του γείτονα, το βράδυ επιστρέφει στη στέγη σου.
• Το κακό δέντρο από την αρχή θέλει ξερίζωμα.
• Από κακό βαρέλι, ποτέ δεν βγαίνει καλό κρασί.
• Να λυπάσαι πιο πολύ τον κακό από τον τυφλό.
• Στο σίδηρο είναι η σκουριά και στον κακό ο φθόνος.
• Το στραβό το ξύλο, η φωτιά το ισιάζει. (Ο κακός άνθρωπος συνετίζεται με μεγάλες δυσκολίες)
• Βλέπεις άνθρωπο στη λάσπη, μην το χώσεις παραπέρα.
• Ο κακός άνθρωπος μοιάζει με το κάρβουνο. Αν δεν σε κάψει, θα σε μουντζουρώσει.
• Όσα φέρνει η κακιά ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.
• Οι γυναίκες στο κακό είναι ''σοφότερες'' από τους άντρες.
• Ο κακός δεν πιστεύει πως υπάρχουν καλοί.
• Έτρεχε να μη βραχεί και έπεσε στο ποτάμι.
• Μικρό σπυρί γιάτρεψε, τρανό μην δοκιμάσεις.
• Ο κακός βοσκός είναι φίλος του λύκου.
• Τον κακό βοσκό, τον αγαπάει ο λύκος.
• Κάνεις στον άλλονε κακό, από κακό θα το βρεις.
• Όποιος μελετάει κακό, κακοπαθαίνει ο ίδιος.
• Όταν θα 'ρθει ένα κακό, σέρνει μαζί του και άλλο.
• Το ένα κακό φέρνει τ' άλλο.
• Κολοβό φίδι έτρεφα στον κόρφο μου.
• Τα πολλά αγκάθια πνίγουν τα σπαρτά.
• Εύκολα απλώνει το κακό, δύσκολα το μαζώνεις.
• Κάθε κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
• Ένα κακό χίλια καλά τα χαλάει. Ένα καλό, ένα κακό δεν το κατορθώνει.
• Κακός κακά παθαίνει και ο καλός καλό δεν έχει.
• Καλό κάνεις και κακό βρίσκεις και κακό θα κάνεις και καλό θα βρεις;
• Έβαλε ο διάβολος την ουρά του.
• Αυτός είναι διαβόλου κάλτσα!
• Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει. (Οι κακοί ζούνε πολλά χρόνια)
• Το κακό συχνά θριαμβεύει, αλλά ποτέ δεν νικά.
• Ενός κακού, μύρια έπονται.
• Τρίτωσε το κακό.
• Εύκολα οι κακοί ταιριάζουνε.
• Ο λύκος, λύκο δεν τρώει... (Αλληλεγγύη κακών)
• Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. (Αλληλεγγύη κακών)
• Ό,τι σου κάνουνε να κάνεις,

μα ποτέ κακό μην κάνεις.

• Τα πρώτα καλά, τα ύστερα κακά, όλα κακά.

Τα πρώτα κακά, τα ύστερα καλά, όλα καλά.

• Όποιος δεν μιλάει ανοιχτά εναντίον του κακού, είναι ένας βουβός διάβολος. (Αραβική παροιμία)
• Όπου μπαίνει η κακία, γρήγορα φωλιάζει εκεί και η δυστυχία. (Αγγλική παροιμία)
• Δεν υπάρχει βέλος που τρυπάει την πέτρα, αλλά υπάρχει νερό που την τρώει. (Κορεάτικηπαροιμία)