Δόξαν παρά αλλήλων
λαμβάνοντες, και την δόξαν την παρά του μόνου Θεού ου ζητείτε; [Επιδιώκετε να παίρνετε δόξα και τιμή ο ένας από τον άλλον και δεν
ζητείτε την αληθινή δόξαν, η οποία προέρχεται από τον έναν και μόνο Θεό;] (Κατά Ιωάννην 5,44)
Κενόδοξος είναι εκείνος που κάνει ή λέγει κάτι,
σε αυτούς που τον ακούνε και τον βλέπουν, για χάρη της κούφιας δόξας του κόσμου. (Μέγας Βασίλειος)
Αν μας κατέλαβε φρόνημα κενοδοξίας και αλαζονείας
και τυφλωθήκαμε από έπαρση, πέφτουμε αναπόφευκτα στο ίδιο αμάρτημα με τον
διάβολο. (Μέγας Βασίλειος)
Κενόδοξος είναι εκείνος που επιδιώκει την αρετή για την δική του και όχι για τη Θεία Δόξα και με δικούς του μόχθους, αγοράζει τους ανυπόστατους επαίνους των ανθρώπων. (ΆγιοςΜάξιμοςοΟμολογητής)
Δεν είναι μικρός ο αγώνας να ελευθερωθεί κανείς
από την κενοδοξία. Και ελευθερώνεται με την κρυφή εργασία των αρετών και την
συχνότερη προσευχή. Σημάδι δε της απαλλαγής είναι, να μην μνησικακεί πλέον
εναντίον εκείνου που τον κατηγόρησε ή τον κατηγορεί. (Άγιος Μάξιμος ο
Ομολογητής)
Γνώρισμα εκείνου που αγαπά ακόμη την κούφια δόξα ή είναι προσκολλημένος σε κάτι υλικό, είναι να στενοχωρείται με τους ανθρώπους για τα πρόσκαιρα ή να μνησικακεί ή να διατηρεί μίσος εναντίον τους ή να είναι υποδουλωμένος σε αισχρούς λογισμούς. Για την ψυχή όμως που αγαπά το Θεό, όλα αυτά είναι τελείως ξένα. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Εκείνος που αξιώθηκε να λάβει τη Θεία γνώση και
απόκτησε δια μέσου της αγάπης τον φωτισμό της, δεν θα παρασυρθεί ποτέ από το
πνεύμα της κενοδοξίας. Εύκολα όμως παρασύρεται από αυτήν, όποιος δεν αξιώθηκε
την Θεία γνώση. Αλλά αν ο άνθρωπος αυτός, σε κάθε τι που πράττει, έχει
στραμμένο το βλέμμα του στο Θεό, με την αίσθηση ότι όλα τα πράττει γι' Αυτόν, εύκολα
με τη βοήθεια του Θεού θα απαλλαγεί από την κενοδοξία. (Άγιος Μάξιμος ο
Ομολογητής)
Η καρδιά του κενόδοξου ανθρώπου δεν μπορεί να
ταπεινωθεί και έτσι και του πεις εκείνα που τον ωφελούν, ή τον ελέγξεις
αντιλέγει έντονα, ενώ όταν τον επαινέσεις και τον κολακεύσεις, υπερηφανεύεται
άπρεπα. (Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος)
Ο κενόδοξος είναι ένας Χριστιανός ειδωλολάτρης.
Εξωτερικά δείχνει ότι λατρεύει τον Θεό, στην πραγματικότητα όμως, επιδιώκει να
αρέσει στους ανθρώπους και όχι στον Θεό. Η κενοδοξία είναι ο πρόδρομος της
υπερηφανείας. Και τόση διαφορά έχουν μεταξύ τους, όση διαφορά έχουν εκ φύσεως,
το παιδί από τον άνδρα. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Αρχή της ακενοδοξίας είναι η προφύλαξη του
στόματος και η αγάπη της ατιμίας. Μέση κατάσταση είναι η απόριψη κάθε έργου,
που μας προτείνουν οι λογισμοί της κενοδοξίας. Και τέλεια κατάσταση είναι, το
να πράττουμε ασυναίσθητα ενώπιον του πλήθους, κάθετι που μας εκθέτει. (Άγιος
Ιωάννης της Κλίμακος)
Όταν τιμώνται οι κενόδοξοι, γίνονται υπερήφανοι,
ενώ όταν τους καταφρονούν, γίνονται μνησίκακοι. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Η σιωπή και η ησυχία καταπολεμούν την κενοδοξία.
Εάν όμως βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους, χρησιμοποίησε την ατιμία. (Άγιος
Ιωάννης της Κλίμακος)
Του κενόδοξου και η νηστεία και η προσευχή μένουν
χωρίς μισθό. Γιατί και τα 2 τα κάνει, για να κερδίσει τον έπαινο των ανθρώπων.
(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Η υποκρισία, το ψεύδος και το επιδεικτικό
φέρσιμο, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κενόδοξου ανθρώπου. (Όσιος
Θαλάσσιος)
Εκτοπίζει την κενοδοξία η κρυφή πνευματική
εργασία και διώχνει την υπερηφάνεια το να μην εξουθενώνεις κανέναν. (Όσιος
Θαλάσσιος)
Όταν ο άνεμος της κενοδοξίας μας κατακυριεύσει,
μας διασκορπίζει όλους τους θησαυρούς της αρετής. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αιτία όλων των κακών είναι η κενοδοξία. Διότι δεν
ωθεί μόνο στην κακία, αλλά υπεισέρχεται δόλια και στις αρετές, τις οποίες
νοθεύει και χάνει έτσι ο άνθρωπος την ανταμοιβή του. Ο δούλος της κενοδοξίας,
δεν αμαρτάνει λιγότερο από τον πόρνο. Ο πρώτος κάνει πολύ μεγαλύτερα κακά από
τον δεύτερο. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν δεις μικρά παιδιά, νήπια, άραγε επιθυμείς τη
δόξα απ' αυτά; 'Όχι βέβαια! Ετσι να συμπεριφέρεσαι, στο θέμα της δόξας, σε
όλους ανθρώπους. Γι' αυτό λέγεται και κενοδοξία... (Ιερός Χρυσόστομος)
Η κενοδοξία είναι το πρώτο πάθος που βλαστάνει στην ανθρώπινη καρδιά και τον τελευταίο που ξεριζώνεται.
(ΙερόςΧρυσόστομος)
Φοβερό το πάθος της κενοδοξίας! Έχει πολλά κεφάλια...
Άλλοι από κενοδοξία επιζητούν εξουσία, άλλοι λεφτά, άλλοι αγαπούν την δύναμη.
Και όπως προχωρεί η κενοδοξία, κλέβει και την ελεημοσύνη και την νηστεία και
τις προσευχές και το κήρυγμα. Πολλά τα κεφάλια του θηρίου της κενοδοξίας... (ΙερόςΧρυσόστομος)
Η πονηρή κενοδοξία διατάσσει: Και αν κάνεις
κάποιο καλό, να το κάνεις όχι για να αρέσεις στον Θεό, αλλά για να επιδειχτείς
στους ανθρώπους και έτσι να χάσεις το βραβείο. Και όταν ελεείς και όταν
νηστεύεις, να φροντίζεις να κοπιάζεις μεν γι' αυτά, αλλά να χάνεις το κέρδος! (ΙερόςΧρυσόστομος)
Σωστά λέει η Αγία Γραφή: ''Να μην ξέρει το
αριστερό σου χέρι, τι κάνει το δεξί'' (Ματθ. 6,3). Δηλαδή και αν ακόμα έχουμε
πολύ συγγενικό μας πρόσωπο, να μην σπεύδουμε να του δείξουμε την ελεημοσύνη
μας, εκτός αν είναι ανάγκη. Διότι πολλά κακά προξενεί κάτι τέτοιο: οδηγεί στην
κενοδοξία. Γίνεται πολλές φορές εμπόδιο σωτηρίας. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Όπως η οχιά σχίζει με τα νύχια της την κοιλιά της
μάνας της, έτσι και το πάθος της κενοδοξίας, κατασπαράσσει εκείνον, που την
γεννά. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Από την μανία της κενοδοξίας γεννιούνται και
πολλοί παράλογοι έρωτες. Πολλούς τους έριξε στη μοιχεία, όχι η ομορφιά του
προσώπου, ούτε η επιθυμία της σαρκικής μίξεως, αλλά το ότι θέλουν να καυχώνται,
λέγοντας: Την τάδε ή τον τάδε, τον ή την κατάφερα και την έριξα στην μοιχεία! (ΙερόςΧρυσόστομος)
Όσο μεγαλώνει η κενοδοξία των ανθρώπων, τόσο μεγαλώνει και το κενό μέσα τους και τόσο περισσότερο υποφέρουν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Εκείνος που πληγώνεται, γιατί ξέπεσε στα μάτια
των ανθρώπων με τις απροσεξίες του και δεν πληγώνεται, γιατί πλήγωσε το Χριστό,
συνέχεια θα είναι πληγωμένος και απαρηγόρητος και θα πέφτει συνέχεια, μέχρι να
αλλάξει τυπικό, να ταπεινωθεί. Όποιος χαίρεται, όταν καμαρώνεται από τους
ανθρώπους, κοροϊδεύεται από τους δαίμονες. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Πρέπει να χαρακτηρίζουμε κενόδοξο τον καθένα, που
θέλει να τον δοξάζουν και να τον τιμούν για πράγματα που δεν κάνει. (Άγιος
Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης)
Εκείνος που συγχρόνως επαινεί και κατηγορεί τον
άλλον, αυτός κατέχεται από κενοδοξία και φθόνο. Και με τους
επαίνους προσπαθεί να κρύψει το φθόνο, ενώ με τις κατηγορίες
συνιστά τον εαυτό του ως καλύτερο από εκείνον. (ΆγιοςΜάρκος ο
Ασκητής)
Η κενοδοξία με το να είναι πολύμορφη είπαμε,
δύσκολα νικιέται. Γιατί φανερώνεται σε κάθε πράξη και σε φωνή και σε λόγο και
σε σιωπή και σε έργο και σε αγρυπνία και σε νηστεία και σε προσευχή και σε
πνευματικές αναγνώσεις και σε ησυχία και σε μακροθυμία. Με όλα αυτά προσπαθεί
να προσβάλλει το στρατιώτη του Χριστού. Όποιον δεν μπόρεσε να απατήσει στην
κενοδοξία με την πολυτέλεια των ρούχων, δοκιμάζει να τον πειράξει με το φτωχικό
ρούχο. Όποιον δεν μπόρεσε να πολεμήσει με την τιμή, τον πολεμά με το να
νομίζει, ότι υπομένει την ατιμία. Και όποιον δε μπόρεσε να καταφέρει στην
κενοδοξία με τη γνώση των λόγων, τον δελεάζει με την σιωπή, να κενοδοξεί δήθεν
ως ήσυχος. Και όποιον δε μπόρεσε να φέρει σε χαλαρότητα με την πολυτέλεια των
τροφών, τον κάνει να επιζητεί τον έπαινο με τη νηστεία. Και γενικά κάθε έργο,
κάθε απασχόληση δίνει αφορμή στον πονηρό αυτό δαίμονα. (Άγιος Κασσιανός ο
Ρωμαίος)
Η κενοδοξία ενώ μας γλυκαίνει, μας καταστρέφει,
διότι επιστρέφουν στην ψυχή μας όλα τα πάθη. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Πώς θα καταλάβεις τον κενόδοξο; Από την ιδιαίτερη ικανότητα και επίδοσή του στην κολακεία, την ιδιοτελή εξυπηρετικότητα, το ψέμα και γενικά, την φαυλότητα και την χαμέρπεια. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Ο κενόδοξος όσο σκυφτός είναι προς τους ανωτέρους του τόσο θρασύς και απάνθρωπος είναι προς τους κατωτέρους του. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Η κενοδοξία είναι το πιο επικίνδυνο και το πιο
ισχυρό πάθος. Υπάρχουν και άλλα πάθη εκτός από την υπερηφάνεια, η γαστριμαργία, η πορνεία, η οργή, η φιλαργυρία και άλλα. Αυτά όμως τα πάθη είναι τέτοιου είδους που, όταν τα νικάμε, μας αφήνουν για πάντα και δεν μπορούν στο έξης να
μας πλησιάζουν. Τα δύο όμως ισχυρότερα πάθη η κενοδοξία και η υπερηφάνεια δεν
μοιάζουν με τα υπόλοιπα. Μπορεί να τα πολεμάμε με όλες τις δυνάμεις μας, αυτά όμως με τίποτα δεν μας αφήνουν. (Άγιος Λουκάς
ο Ιατρός)
Η ματαιοδοξία είναι μια ψυχική ασθένεια. Κυριεύει τους ανθρώπους που έχασαν ή δεν απέκτησαν ποτέ φόβο Θεού. (Άγιος
Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Όπως η κερασιά δεν φέρει καρπό πριν ρίξει τα
άνθη, έτσι ούτε ο άνθρωπος δεν μπορεί να φέρει πνευματικό καρπό μέχρι να ρίξει
από πάνω του την σαρκική ματαιοδοξία και τον εξωτερικό στολισμό. (Άγιος
Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Ο αόρατος εχθρός μας, ο σατανάς, χαίρεται πολύ με την κενοδοξία μας και υποστηρίζει κάθε κενόδοξη σκέψη που κάνουμε. Μας απασχολεί με κάθε λογής μικρότητες και άσκοπες κινήσεις, μόνο και μόνο για να καθηλώσει το νου μας, και να μας κάνει να λησμονήσουμε το λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ στη γη. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η ματαιοδοξία γεννάει την ακατάσχετη φλυαρία. Η
φλυαρία γεννάει την αργολογία, το ψέμα, την συκοφαντία, την κατάκριση, τον
διασκορπισμό του νου, την αιχμαλωσία, την απελπισία. (Όσιος Παϊσιος
Βελιτσκόφσκυ)
Κοίτα παραλογισμός: Τα αναρίθμητα κακά έργα
σου, δεν θέλεις σε κανέναν να τα κοινοποιήσεις. Και ένα μικρό καλό
σ' όλους το λες. για να θρέψεις με τους επαίνους που θα ακούσεις, την
ματαιοδοξία σου. Δεν σου είναι αρκετό, που το καλό αυτό έργο, είναι γνωστό και
ευπρόσδεκτο στον Θεό; Άλλοι έκαναν πλήθος αγαθοεργιών: Σκόρπισαν την
περιουσία τους στους φτωχούς, φώτισαν τον κόσμο, έσωσαν πολλές
ψυχές. Και όμως δεν καυχήθηκαν για όλα αυτά. Και εσύ πού δεν έκανες
κάτι σπουδαίο, κομπάζεις ασυλλόγιστα με το τίποτα;... (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
Μολονότι η ματαιοδοξία και η υπερηφάνεια
προέρχονται από την ίδια ζύμη και έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, εντούτοις το
έργο τους και τα γνωρίσματά τους διαφέρουν. Η ματαιοδοξία προσπαθεί να
αποσπάσει τον έπαινο των ανθρώπων, γι' αυτό και συχνά εξευτελίζεται και θέλει
να γίνεται αρεστή στους ανθρώπους, ενώ η υπερηφάνεια αποπνέει αλαζονεία και
έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, μολονότι και αυτή αρέσκεται στους επαίνους.
(Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Είναι αδύνατον να μην έρχονται στο μυαλό σου
σκέψεις ματαιοδοξίας, αλλά και άσχημες σκέψεις. Το δέον είναι απλώς να μάχεσαι
με αυτές και να τις αποδιώχνεις, με την βοήθεια του Θεού. (Όσιος Ιωσήφ της
Όπτινα)
Η κενοδοξία γεννά την υπερηφάνεια. Υπάρχουν δύο είδη κενοδοξίας: Η μία, η κοσμική και η άλλη, η μοναχική κενοδοξία. Η κοσμική κενοδοξία συνιστάται στο να φαντάζεται
και να καυχάται ο άνθρωπος για τα πλούτη του, την ομορφιά
του, τη δύναμή του, τις γνώσεις του, τις υψηλές του
γνωριμίες και να θέλει να τον επαινούν οι άνθρωποι γι' αυτά. Η μοναχική κενοδοξία συνιστάται στο να καυχάται εσωτερικά ο άνθρωπος
ότι νηστεύει, αγρυπνεί, προσεύχεται για τους άλλους κλπ. Για να
αποφύγεις την κενοδοξία, πρέπει να αποστρέφεσαι τις περιττές συναναστροφές. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Δεν ωφελεί να λυπάσαι, όταν σε κατηγορούν. Η λύπη στις περιπτώσεις αυτές, σημαίνει ότι έχεις κενοδοξία.
(ΓέρονταςΓερμανόςο
Σταυροβουνιώτης)
Η κενοδοξία φθείρει τους συγκεντρωμένους θησαυρούς, ενώ η αμέλεια δεν αφήνει να τους συνάξεις. (Γέροντας ΙωσήφοΗσυχαστής)
Η ματαιοδοξία είναι μία έντονη επιθυμία του
ανθρώπου, να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του. Από τη στιγμή
που επιδιώκεις να προβληθείς με κάτι, σε καμμία περίπτωση δεν
έχεις ταπείνωση. (Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν)
Κενοδοξία είναι η επιθυμία της επιδείξεως, η άμεση ή έμμεση φανέρωση των αρετών σου, πραγματικών ή φανταστικών, της αξίας σου ή των καλών έργων σου, με σκοπό την απόκτηση φήμης, τιμής, δόξας, επαίνων και θαυμασμού. Αν φανερώνεις ένα καλό σου έργο, για να δοξαστεί το όνομα του Θεού, τότε δεν αμαρτάνεις. Γιατί ο Κύριος είπε: "Να λάμψει το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας" (Ματθ. 5,16). Και σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, πρέπει να προσέξεις πολύ, επειδή, πίσω από την πρόθεσή σου να δοξαστεί ο Θεός, κρύβεται συχνά η κενοδοξία, και μάλιστα με τόση πανουργία, ώστε δεν την συνειδητοποιείς. Στο αμάρτημα της κενοδοξίας, δεν πέφτουν μόνο εκείνοι που φανερώνουν τις αγαθοεργίες τους, επιζητώντας τον έπαινο και το θαυμασμό. Πέφτουν και εκείνοι, που καυχιούνται, οι ταλαίπωροι, για τι θαρρείς; Για τις αμαρτίες τους! Ο ένας για το ότι έκλεψε ζώα ή άλλα πράγματα από τον πλησίον του, χωρίς εκείνος να το πάρει είδηση. Ο άλλος για το ότι πόρνευσε. Και ένας τρίτος, ακόμα και για το ότι σκότωσε άνθρωπο, με τον οποίο είχε έχθρα. Όλα τούτα τα θεωρούν, οι άθλιοι, δείγματα παλλικαριάς, λεβεντιάς και ανδρισμού! Στην κενοδοξία πέφτουν και εκείνοι, που από ανθρωπαρέσκεια παραβαίνουν τον Θείο ή τον ανθρώπινο νόμο. Τέτοιοι είναι οι ασυνείδητοι δικαστές, που για να μη χάσουν την εύνοια των αρχόντων, κάνουν αδικοκρισίες. (ΜοναχόςΑγάπιοςΛάνδοςΚρήτης)
Περιφρόνησε, λοιπόν, την μάταιη δόξα του πλάνου κόσμου, και κάνε τα 3
τούτα, που θα σε βοηθοήσουν να νικήσεις την κενοδοξία: α) Όποιαν αρετή έχεις και όποιο καλό έργο κάνεις, να τα κρύβεις, ώστε να μην τα γνωρίζουν οι άνθρωποι β) Όταν κάποιος σε επαινεί, εσύ να συλλογίζεσαι τις αμαρτίες σου, που εκείνος δεν τις γνωρίζει και να θλίβεσαι και να συντρίβεσαι βαθιά γι΄αυτές γ) Ό,τι έχεις, να σκέφτεσαι πάντα ότι το χρωστάς στον ευεργέτη Θεό. Γιατί ''κάθε αγαθό, που δίνεται στους ανθρώπους και κάθε τέλειο
δώρο έρχεται από ψηλά, από τον Πατέρα και Δημιουργό των ουράνιων
σωμάτων'' (Ιακ. 1,17). Σ΄Αυτόν μόνο πρέπει κάθε έπαινος και δόξα και ευχαριστία, τον χορηγό κάθε αγαθού. Εσύ, ό,τι καλό κσι αν κάνεις, δεν πρέπει να
κυριευθείς από την κενοδοξία, δεν πρέπει να καυχηθείς, γιατί μόνος
σου, χωρίς τη βοήθεια και τη Χάρη Εκείνου, τίποτα δεν
μπορείς να κατορθώσεις. (ΜοναχόςΑγάπιοςΛάνδοςΚρήτης)
Οι θυγατέρες της κενοδοξίας είναι επτά. Πρώτη είναι η καύχηση, δηλαδή η αλαζονική περιαυτολογία για πλούτη ή ευφυϊα ή γνώση ή ευγενική καταγωγή, κ.λ.π. Δεύτερη είναι η ματαιόδοξη εφευρετικότητα, δηλαδή η εύρεση και παρουσίαση νέων, πρωτότυπων μεθόδων και πραγμάτων (από τα πιο απλά και καθημερινά, όπως φαγητά, φορέματα κ.ά., μέχρι τα επιστημονικά επιτεύγματα),
όχι όμως για το καλό των ανθρώπων, αλλά για τη δόξα και τη φήμη. Τρίτη είναι η υποκρισία, το να προσποιείται δηλαδή κανείς ότι είναι ευλαβής και ενάρετος ή ότι έχει άλλα χαρίσματα. Αυτό είναι αμαρτία ακόμα κι όταν γίνεται για τη νουθέτηση των άλλων. Τέταρτη είναι η απείθεια, δηλαδή η ισχυρογνωμοσύνη και το πείσμα. Πέμπτη είναι η ασυμφωνία. Έκτη είναι η φιλονικία. Έβδομη, τέλος, είναι η παρακοή.
(ΜοναχόςΑγάπιοςΛάνδοςΚρήτης)
Ένα στοιχείο που δηλώνει την ύπαρξη της
κενοδοξίας είναι η ταραχή. (π. Βαρνάβας
Γιάγκου)
Η ανθρωπαρέσκεια και η κενοδοξία, καταστρέφουν
την καλή διάθεση και την συνήθεια της αρετής. Όποιος δημοσιεύει τα καλά του
έργα, μοιάζει με γεωργό που σπέρνει στην επιφάνεια της γης και τα πουλιά, του
τρώνε τον σπόρο. Εκείνος όμως που φροντίζει να κρύβει την πνευματική του
εργασία από τα μάτια των ανθρώπων, σπέρνει σε βαθύ αυλάκι. Αυτός θα θερίσει
πλούσιους καρπούς. (Είπε Γέρων)
Οι άνθρωποι θέλουν να αποκαλούνται με την τιμητική έκφραση κύριος τάδε ή κυρία τάδε, όταν την ίδια στιγμή είναι δούλοι των παθών τους. Δυστυχισμένε άνθρωπε, εδώ είσαι δούλος σε ένα χόρτο της φύσης και καπνίζεις το τσιγάρο σου, το οποίο δεν μπορείς να αποχωριστείς και να το κόψεις και απαιτείς ταυτόχρονα να σε αποκαλούν κύριο; Αστεία πράγματα... (Παναγόπουλος)
Ρωτήστε τις γυναίκες: Γιατί βάφετε τα νύχια σας; Για να κρύψετε την σκουριά από κάτω; δεν νομίζω. Βάφετε τα νύχια σας, για να δείξετε ότι δεν εργάζεστε χειρωνακτική εργασία. Από εκεί ξεκινάει...
Για να δείξουν οι γυναίκες ότι δεν εργάζονται λάντζα, αλλά ότι είναι κυρίες και δεν έχουν ανάγκη την χειρωνακτική εργασία. Αν κατορθώσει ο άνθρωπος και μπει μέσα σ΄αυτό το πνεύμα του αυτοελέγχου, θα ανακαλύψει πολλά ελαττώματα πάνω του. (Παναγόπουλος)
Ο άνθρωπος που είναι ενάρετος και σοφός δεν έχει
ανάγκη από δόξα. (Πλούταρχος)
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άθλιο από την κενοδοξία. (Μένανδρος)
«Πω-πω, σκόνη που σήκωσα!», είπε η μύγα που καθόταν στο πίσω μέρος του άρματος.
(Αίσωπος)
Λίγο νοιάζονται οι νεκροί, αν θα ταφούν
με πολυτέλειες. Αυτά είναι μάταιη φιλοδοξία των ζωντανών. (Ευρυπίδης)
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιο εύκολα ανέχονται να
είναι κακοί και να λέγονται καταφερτζήδες, παρά να είναι
καλοί και να λέγονται αφελείς. (Θουκυδίδης)
Όποιος δεν βλέπει τη ματαιοδοξία του κόσμου είναι
πολύ ματαιόδοξος ο ίδιος. (Πασκάλ)
Τι κάνουν οι φιλόσοφοί μας; Γράφοντας βιβλία για την περιφρόνηση της δόξας, κανένας όμως δεν
ξεχνάει να βάζει το όνομά του στο εξώφυλλο των βιβλίων τους. (Κικέρων)
Είμαστε τόσο κενόδοξοι, ώστε να μας ενδιαφέρει η
γνώμη ακόμη και εκείνων, για τους οποίους δεν δίνουμε πεντάρα. (Μαρία Βον
Έμπνερ Έσενμπαχ)
Ήταν σαν τον κόκορα που πίστευε, πως ο ήλιος ανέτειλε για να ακούσει το λάλημά του. (Έλιοτ)
Όποιος προσπαθεί να φαίνεται κάτι, διαβεβαιώνει τον άλλον ότι είναι ασήμαντος. (Λαβατέρ)
Τίποτε δεν κάνει τον άνθρωπο τόσο μικρό, όσο η
ματαιότητα και η επιθυμία του να φαίνεται σπουδαίος. (Βερλαίν)
Ανακάλυψα κάτι αστείο για τους ανθρώπους: Είναι έτοιμοι να πεθάνουν για μετάλλια και χρωματιστές κορδέλες. (Ναπολέων)
Ο κάθε άνθρωπος κατέχει ακριβώς τόση κενοδοξία, όση εξυπνάδα του λείπει. (Σπένσερ)
Η κενοδοξία κάνει άκαρπες και ανώφελες τις αρετές, αλλά και τα θεάρεστα έργα.
Το πιο ύπουλο από όλα τα ψυχικά πάθη είναι η κενοδοξία.
Όσο λιγότερο μυαλό έχει κανείς, τόσο περισσότερη
κενοδοξία έχει.
Κανείς δεν είναι τόσο μικρός, όσο εκείνος που
θέλει να φαίνεται μεγάλος και σπουδαίος.
Ο κενόδοξος θέλει να φαίνεται κάτι, ενώ ο
υπερήφανος θέλει να είναι κάτι.
Ανάξιος βρακί έβαλε, σε κάθε πόρτα
το 'δειχνε.
Είδε η ψείρα αλώνι, περπατεί και
καμαρώνει.
Ας με λένε υπουργίνα και ας ψοφώ στην πείνα.
Πήρε ψηλά τον αμανέ.
Καβάλησε το καλάμι.
Πήραν τα μυαλά του αέρα.
Βάλε ένα ζητιάνο καβάλα και θα καλπάσει στην κόλαση. (Αγγλικήπαροιμία)
Ένας Ορθόδοξος Επίσκοπος, ζήτησε κάποτε από τους Έλληνες ομογενείς της Αιγύπτου χρήματα, για να φτιάξουν εκεί ένα γυμνάσιο, ώστε τα Ελληνόπουλα της Αιγύπτου, να μάθουνε την Ελληνική γλώσσα. Ειδοποίησε όλους τους μεγαλέμπορους της περιοχής, το κεφάλαιο, για να συνεισφέρουν στο έργο αυτό και τελικά μάζεψε ένα μηδαμινό ποσό, το οποίο δεν έφτανε ούτε κοτέτσι να φτιάξουν. Όταν είδε την ανταπόκριση του κόσμου στην πράξη, ο Επίσκοπος απογοητεύτηκε, αλλά αμέσως σκέφτηκε μια ''πονηρή'' ιδέα, την οποία κοινοποίησε στους μεγαλέμπορους, μέσω αλληλογραφίας: Μας χρειάζεται ένα ακόμη μικρό υπόλοιπο για το γυμνάσιο και καλώ όλους τους ομογενείς, να προσφέρουν τον οβολό τους και να είναι βέβαιοι, ότι θα γραφτεί το όνομα τους με χρυσά γράμματα σε ξεχωριστή πλάκα δωρητών και ευεργετών. Και όποιος προσφέρει τα περισσότερα θα γραφτεί πρώτο το όνομα του. Ο δεύτερος, θα γραφτεί δεύτερο, ο τρίτος, τρίτο κ.ό.κ. Μ' αυτόν τον τρόπο και μέσα σε μια βδομάδα κατόρθωσε ο Επίσκοπος να συγκεντρώσει τόσα χρήματα, που αρκούσαν να χτίσουν 5 σχολεία! Το σχολείο χτίστηκε, μετά από μερικούς μήνες, καταρτίστηκε η πλάκα με τα ονόματα των ευεργετών και καλύφτηκε με ένα σεντόνι. Την ημέρα των εγκαινίων του σχολείου, πλημμύρισε από κόσμο το γυμνάσιο, ήταν όλοι εκεί! Και όλοι με αγωνία και το μυαλό τους στην πλάκα, δεν άκουγαν καν τον αγιασμό και τα τελετουργικά, αλλά περίμεναν να αποκαλυφτεί η πλάκα. Ήρθε λοιπόν η στιγμή της αποκάλυψης. Και όταν τραβήχτηκε το σεντόνι από την πλάκα, αντί να δούνε ονόματα, είδαν έκπληκτοι, να αναγράφεται μια φράση στην πλάκα που να λέει: Τούτοτοέργοέγινε, εκτηςκενοδοξίαςτωνομογενώντηςΑιγύπτου! ΟΘεόςνατουςσυγχωρέσει!!!...
Βάδιζε κάποτε ο Μέγας Αντώνιος με έναν
μαθητή του στην έρημο, όταν είδε λίγο παραπέρα ένα μεγάλο φίδι. Τότε ο
καθηγητής της ερήμου, έπιασε από το χέρι τον μαθητή του και τον τράβηξε μακριά.
Ο μαθητής του που γνώριζε την πνευματικότητα και τα θαύματα του διδασκάλου του,
παραξενεύτηκε και τον ρώτησε: ''Φοβήθηκες πάτερ;''. Και ο Μέγας Αντώνιος του απάντησε: ''Δεν
φοβήθηκα παιδί μου. Ήταν όμως καλύτερα που έφυγα, γιατί έτσι έδιωξα από μέσα
μου το πνεύμα της υπερηφανείας και της κενοδοξίας''.
