Το κομποσχοίνι να το κρατάς, για να μην ξεχνάς την ευχή, την οποία πρέπει να
εργάζεσαι εσωτερικά, στην καρδιά. Όταν μάλιστα βγαίνεις από το κελλί σου, να θυμάσαι,
ότι ο εχθρός είναι έτοιμος για επίθεση. Γι' αυτό, να μιμείσαι τον καλό στρατιώτη που βγαίνοντας από το πολυβολείο έχει
πάντοτε «ανά χείρας» το αυτόματο όπλο. Το κομποσχοίνι έχει μεγάλη δύναμη· είναι το όπλο του μοναχού και οι
κόμποι είναι σφαίρες, που ''κρα-κρα'' θερίζουν τα ταγκαλάκια. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Το κομποσχοινάκι είναι θαυματουργό. (Γέροντας
Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Ένα πρωϊνό, όταν η Γερόντισσα Μακρίνα
Βασσοπούλου ήταν ακόμα λαϊκή και πήγαινε στην εργασία της, εμφανίστηκε στο
δρόμο ο διάβολος και της είπε: ''Αχ, τι θα σε έκανα, αν δεν κρατούσες αυτό που
έχεις στο χέρι...''. Από τότε η Γερόντισσα, ακόμη περισσότερο δεν άφηνε την
ευχή και το κομποσχοίνι από το χέρι της.
Το κομποσκοίνι αυτό είναι πλεγμένο από μαλλί, έχει δηλαδή ληφθεί από πρόβατο, γεγονός που
μας θυμίζει ότι είμαστε πρόβατα του Καλού Ποιμένος, του Κυρίου
Ιησού Χριστού. Θυμίζει ακόμη τον ''Αμνόν του Θεού, τον αίροντα
τας αμαρτίας τον Κόσμου''. Παρόμοια και ο Σταυρός του κομποσκοινιού μας μιλά
γι' αυτή τη θυσία και τη νίκη της ζωής επί του θανάτου, της ταπεινώσεως επί της υπερηφανείας, της αυτοθυσίας
επί του φωτός επί του σκότους. Και η φούντα; Αυτή να τη
χρησιμοποιείς, για να σκουπίζεις τα δάκρυα από τα μάτια σου ή, αν δεν έχεις δάκρυα, να σου θυμίζει να πενθείς, γιατί δεν
έχεις πένθος. Εξάλλου, μικρές φούντες στόλιζαν τα ιερά άμφια από τον καιρό της Παλαιάς
Διαθήκης. Αυτό μας θυμίζει την Ιερά Παράδοση της οποίας μετέχουμε, όταν χρησιμοποιούμε το κομποσκοίνι.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση, πρώτος ο Όσιος Παχώμιος, που το 320 μ.Χ. ίδρυσε με τη βοήθεια του Αγίου Αντωνίου το πρώτο Μοναστήρι στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου, άρχισε να αναζητεί τρόπο, που θα βοηθούσε τους μοναχούς συντρόφους του στην πειθαρχία, στην αυτοσυγκέντρωση της προσευχής και στην αρίθμηση των ευχών. Ετσι λοιπόν κάποια νύχτα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε τον Όσιο Παχώμιο στον ύπνο του και του εξήγησε πώς θα φτιάξει το εργαλείο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της προσευχής. Και "γεννήθηκε"
το πρώτο κομποσχοίνι, έδεσε 33 κόμπους και στο τέλος ενώνοντας τις δύο άκρες του σχοινιού, έπλεξε ένα σταυρό από κόμπους.
