Και μη μεθύσκεσθε οίνω, εν
ω έστιν ασωτία. [Και μη μεθατε με κρασί, διότι αυτό είναι
ασωτία.] (Προς Εφεσίους 5,18)
Ούτεμέθυσοι, βασιλείανΘεούουκληρονομήσουσι. [Ούτε οι μέθυσοι θα κληρονομήσουν την Βασιλεία του Θεού.]
(Προς Κορινθίους Α' 6,10)
Ακόλαστον οίνος και
υβριστικόν μέθη, πας δε άφρων τοιούτοις συμπλέκεται. [Ο πολύς οίνος οδηγεί στην ακολασίαν, η δε μέθη στην
μωράν αλαζονείαν και την αδιαντροπιά. Κάθε μικρόμυαλος σε αυτά
περιπλέκεται και εξευτελίζεται.] (Παροιμίες 20,1)
Ουαίοιεγειρόμενοιτοπρωΐ, καιτασίκεραδιώκοντες, οιμένοντεςτοοψέ·ογαροίνοςαυτούςσυγκαύσει. [Αλίμονο σε εκείνους, οι οποίοι ξυπνούν πρωϊ-πρωϊ και επιζητούν τα οινοπνευματώδη ποτά και σε εκείνους, οι οποίοι μένουν αργά το βράδυ πίνοντες οίνον· ο οίνος θα τους κατακάψει.]
(Ησαϊας 5,11)
Νώεεφύτευσεναμπελώνακαιέπιενεκτουοίνουκαιεμεθύσθηκαιεγυμνώθηεντωοίκωαυτού. [Ο Νώε φύτεψε αμπελώνα. Ήπιε από τον οίνο και μέθυσε. Μεθυσμένος καθώς ήταν, γυμνώθηκε στο σπίτι του, χωρίς να το αντιληφτεί.]
(Γένεσις 9,20-21)
Η μέθη είναι ο θεληματικός δαίμονας, ο οποίος με
την ηδονή, μπαίνει στις ψυχές. Ο μέθυσος δαιμονίζεται θεληματικά, γι' αυτό και
δεν είναι αξιολύπητος. (Μέγας Βασίλειος)
Το κρασί που δόθηκε από το Θεό ως δώρο στους
εγκρατείς, για τη θεραπεία της αρρώστιάς τους, έγινε στους ασελγείς, όργανο
ακολασίας. (Μέγας Βασίλειος)
Όπως ο καπνός διώχνει τα μελίσσια, έτσι και το
όργιο της μέθης, διώχνει τα πνευματικά χαρίσματα. Οι μέθυσοι επιδίδονται σε
αγωνίσματα, για το ποιός θα πιεί παραπάνω. Αγωνοθέτης τους είναι ο διάβολος και
το βραβείο της νίκης είναι η αμαρτία... (Μέγας Βασίλειος)
Όταν η θερμότητα του κρασιού μεταδοθεί στη σάρκα,
τότε γίνεται άναμμα των πυρακτωμένων βελών του εχθρού. Γι' αυτό και η μέθη
είναι καταστροφή του λογικού, φθορά της δυνάμεως, πρόωρα γεράματα, θάνατος
ολιγοχρόνιος. (Μέγας Βασίλειος)
Η μέθη είναι η αρχή της αθεϊας, διότι
σκοτεινιάζει τον νου, διαμέσου του οποίου συνήθως γνωρίζουμε κυρίως τον Θεό. (Μέγας
Βασίλειος)
Ο διάβολος τίποτα άλλο δεν αγαπάει τόσο πολύ, όσο
τη χλιδή και την μέθη και αυτό γιατί κανείς δεν εκτελεί με τόσο πάθος το θέλημά
του, όσο ο μέθυσος. (Ιερός Χρυσόστομος)
Το κρασί είναι δώρο του Θεού, η μέθη όμως είναι
έργο του διαβόλου. Όπου υπάρχει μέθη, εκεί υπάρχει και διάβολος! (Ιερός
Χρυσόστομος)
Ο μεθυσμένος είναι χειρότερος από τον δαίμονα, πιο ανόητος από τους ανόητους και αθλιότερος από τους νεκρούς. Διότι ο μεν νεκρός, είναι ανίκανος να κάνει κάτι, είτε καλό, είτε κακό. Ενώ ο μέθυσος, γίνεται περίγελως όλων. Διότι οι μεν φίλοι του, θεωρώντας την ντροπή ως δική τους, σκεπάζουν το πρόσωπο και ντρέπονται. Ενώ οι εχθροί του μέθυσου, ευχαριστούνται για όσα βλέπουν και τον περιγελούν και τον καταριώνται, λέγοντας περίπου τα εξής: "Μα πρέπει να ζει αυτός ο άνθρωπος; Πρέπει να αναπνέει τον αέρα, αυτό το ζώο, αυτός ο χοίρος;". Και άλλα ακόμη χειρότερα λένε... (Ιερός Χρυσόστομος)
Η χωρίς μέτρο οινοποσία γεννάει σωματικά και
ψυχικά νοσήματα, επειδή προκαλεί στη σκέψη τον πόλεμο των παθών και την τρικυμία των
ατόπων λογισμών και επειδή κάνει το σώμα νωθρό και άτονο. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τα ζώα πίνουν μέχρι να ξεδιψάσουν και σταματούν
όταν ικανοποιήσουν την ανάγκη τους. Ο μέθυσος όμως, με την ασωτία του
υπερβαίνει την επιθυμία και γίνεται περισσότερο ανόητος από τα ζώα. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Τίποτα δεν ανάβει τόσο την επιθυμία και την οργή,
όσο η μέθη και η κραιπάλη (υπερβολικό μεθύσι). Όπου υπάρχει μέθη, υπάρχει
ακολασία, διότι το πολύ κρασί, ανάβει υπερβολικά τη φλόγα της σαρκικής
επιθυμίας. (Ιερός Χρυσόστομος)
Πόσα κακά προξενούνται στους ανθρώπους από την μέθη, ντρέπομαι να τα πω, αφήνω όμως στην συνείδησή τους να κρίνει, η οποία τα γνωρίζει καλύτερα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Μέθη δεν είναι τίποτε άλλο, παρά παρασάλευση του
μυαλού και παραφροσύνη και απώλεια της ψυχικής υγείας. Επομένως, δεν μεθά μόνο
εκείνος, που πίνει πολύ κρασί, αλλά και όποιος τρέφει στην ψυχή του άλλο πάθος.
(Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν η γη ποτίζεται με μέτρο, αποδίδει το σπόρο
πολλαπλάσιο, ενώ όταν δέχεται υπερβολική βροχή, φέρνει μόνον αγκάθια και
τριβόλια. Έτσι και η γη της καρδιάς, αν μεταχειριζόμαστε με μέτρο το κρασί
παράγει καθαρά τα φυσικά σπέρματά της και όσα σπείρονται σ' αυτήν από το Άγιο
Πνεύμα τα παρουσιάζει θαλερά και πολύκαρπα. Αν όμως βραχεί πολύ από την
πολυποσία, τότε όλοι οι λογισμοί της γίνονται αγκάθια και τριβόλια. (Άγιος
Διάδοχος Φωτικής)
Φοβήσου το κρασί, μήπως κάποτε σε σύρει νικημένο
και γυμνωθείς από τις αρετές. Ο Νώε που ήταν δίκαιος, ευλαβής, αξιοπρεπής κατά
τη γενεά εκείνη, βλάφτηκε από τη δύναμη του κρασιού. Αυτός μάλιστα, αξιώθηκε να
ακούσει από το Θεό επαινετικά λόγια για την ευσέβειά του, αφού ο Θεός του είπε:
''Εσένα μόνο έχω δει δίκαιο μέσα σε αυτή τη διεφθαρμένη γενεά'' (Γένεσις 7,1)
και όμως νικήθηκε από το ελεεινό κρασί (μέθυσε και αποκοιμήθηκε γυμνός μέσα στη
σκηνή του). Επίσης το ίδιο κρασί εξαπάτησε τον ευλαβή Λωτ, αφού μεθυσμένος ήρθε
σε συνεύρεση με τις δύο κόρες του (και τις άφησε έγκυες). Το κρασί δεν
λογάριασε τους δίκαιους και τους ευλαβείς και εσένα που είσαι τιποτένιος, πόσο
περισσότερο θα σε νικήσει; (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
Η μέθη προετοιμάζει τον άνθρωπο, ώστε να
παραφερθεί, σκοτίζει τον νου, αρρωσταίνει την ψυχή και το σώμα, εξωθεί σε
αμαρτήματα μεγάλα και φοβερά. Η μέθη προκαλεί μάχες, ταραχές, διαπληκτισμούς
και φόνους, οπλίζοντας τα χέρια των μεθυσμένων. Η μέθη φέρνει νάρκωση του εγκεφάλου,
καταντάει τον μεθυσμένο αναίσχυντο, ασυγκράτητο στα λόγια, βλάσφημο, λοίδορο,
καυγατζή. Η μέθη οδηγεί στην παραφροσύνη και την ασέβεια. Καθιστά τους
ελεύθερους σε ανελεύθερους και τους συνετούς τους βγάζει από τα όριά τους. (Άγιος
Νεκτάριος)
Οίνος ευφραίνει καρδία, λέει η Γραφή. Απόφυγε την ευφροσύνη του κρασιού και θα ευφρανθείς με πνευματικά χαρίσματα. Αν όμως ευφραίνεσαι με κρασί, θα συζήσεις με αισχρούς λογισμούς και θα βαδίσεις με πολλές λύπες. (Άγιος Θεόδωρος Εδέσσης)
Να μην αγαπήσεις τόσο το κρασί, ώστε να φτάνεις να μεθάς, για να μη στερηθείς την ευφροσύνη του Θεού. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Ο μεθυσμένος είναι δαιμονισμένος, όσο κρατάει η
μέθη του. Μπαίνει ολόκληρο το δαιμόνιο της μέθης στο κεφάλι του, για να τον
ρίξει στην αμαρτία π.χ. πορνεία, βλασφημία, οργή, φόνος κ.λ.π. Η μέθη και τα
ναρκωτικά είναι δαιμόνια. Το δαιμόνιο της μέθης είναι πιο μεγάλο και πιο δυνατό
από το δαιμόνιο των ναρκωτικών, αλλά τα ναρκωτικά κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από
το ποτό. Ο μεθυσμένος, αν δεν σταματήσει το πάθος του, κολάζεται. Και μάλιστα
κολάζεται κατευθείαν, δεν τελωνίζεται καν! Η μέθη συγκαταλέγεται στα θανάσιμα
αμαρτήματα. Είπαν οι Πατέρες μια ρήση: Το πρώτο ποτήρι είναι του Θεού. Το
δεύτερο είναι των ανθρώπων. Το τρίτο είναι του λογισμού. Το τέταρτο είναι του
πάθους και το πέμπτο είναι του διαβόλου. Και από εκεί και πέρα μέθυσε ο
άνθρωπος... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Η μέθη είναι η φωλιά του σατανά στην ζαλισμένη
ψυχή. (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)
Ο μέθυσος καταντά καμμιά φορά χειρότερος και από
τους χασισοπότες. Ένας μεθυσμένος τρίκλιζε στην μέση του δρόμου. Τον πλησίσασε
ένας χασισοπότης, τον έπιασε από το χέρι και τον οδήγησε στο πεζοδρόμιο,
λέγοντάς τον: ''Αδελφέ, ετούτη η δουλειά δεν θέλει μέση-μέση. Θέλει
τοίχο-τοίχο. (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
Απομακρυνθείτε από τη βλαβερή μέθη και ας την
αντικαταστήσετε με την πνευματική μέθη. Γιατί αυτό σημαίνει, να
γεμίζεις το πνεύμα σου με τον Θεό, να τον υμνείς συνεχώς, να τον έχεις
στο νου σου και να κατευθύνεις συνεχώς το λογισμό σου προς Εκείνον. (Θεοδωρήτος Επισκόπου Κύρου)
Ο οίνος είναι εκ Θεού, η δε μέθη εκ δαιμόνων. (Πατέρες
της Εκκλησίας)
Το πρώτο ποτήρι το πίνει κανείς για υγεία, το δεύτερο για διασκέδαση, το τρίτο για να αποβάλλει την ντροπή και το τέταρτο για να αρχίσει να εξευτελίζεται. (Ανάχαρσις)
Όταν κάποτε ο Ανάχαρσις ρωτήθηκε, με ποιό
τρόπο μπορεί κανείς να μην μεθάει, είπε: Όταν βλέπει τις πράξεις που κάνουν οι
μεθυσμένοι.
Η μέθη δεν είναι τίποτα άλλο, παρά θεληματική παραφροσύνη.
(Σενέκας)
Για να γνωρίσουν οι ειδικοί το χρυσάφι και το
ασήμι, μεταχειρίζονται τη φωτιά, ενώ για να γνωρίσεις τις σκέψεις του ανθρώπου, αρκεί το κρασί. (Θεογνίς)
Δύο ποτήρια κρασί και αρχίζεις να συμπεριφέρεσαι
σαν πίθηκος. Τρία ποτήρια και κορδώνεσαι σαν παγώνι. Τέσσερα ποτήρια και βρυχάσαι
σαν λιοντάρι. Πέντε ποτήρια και συμπεριφέρεσαι σαν γουρούνι. (Χένρυ Μόρτον)
Η μέθη είναι προσωρινή αυτοκτονία.
(Ράσσελ)
Βασικά μου χρειάζεται ένα ποτό για να μεθύσω. Το πρόβλημα είναι, ότι δεν θυμάμαι αν είναι το δέκατο τρίτο ή το δέκατο τέταρτο.
(Μπερνς)
Εάν πίνεις συχνά στην υγεία του άλλου, θα χάσεις
την δικιά σου.
Το κρασί κάνει τον φτωχό, πλούσιο στην φαντασία και τον πλούσιο φτωχό στην πραγματικότητα.
Όταν είμασταν μικροί, χτυπάγαμε και μας
καθαρίζανε τις πληγές με το οινόπνευμα... Τώρα πίνουμε οινόπνευμα, για να
καθαρίσουμε τις πληγές μέσα μας...
Το κρασί φέρνει στο φως όλα τα κρυμμένα μυστικά
της ψυχής.
Να το πίνεις το κρασί και να μην σε πίνει.
Όποιος πίνει βερεσέ, δύο φορές μεθάει.
Ο μεθυσμένος και τρελλός το ίδιο μοιάζουνε και οι
δυό.
Ο τρελός είδε το μεθυσμένο και φοβήθηκε.
Τον μεθυσμένο μη τον σκουντάς και μόνος του θα
πέσει.
Εκείνα που θέλεις νηστικός τα κάνεις μεθυσμένος.
Μεθυσμένο στόμα, αληθινό στόμα.
Μέθυσε τον άνθρωπο, να μάθεις τα μέσα του.
Ο,τι κρύβει η ηρεμία, το ξεσκεπάζει το μεθύσι.
Να το πίνεις το κρασί, να μη σε πίνει.
Άλλος πίνει και άλλος μεθά.
Περισσότεροι πνίγονται στο ποτήρι, παρά στη θάλασσα. (Γερμανικήπαροιμία)
Το κρασί μέσα, τα λόγια έξω. (Βιετναμέζικη παροιμία)
Μην πιστεύεις στους τρεις: στην γυναίκα
που κλαίει, στον έμπορο που ορκίζεται και στον μεθύστακα που ικετεύει. (Αγγλική
παροιμία)
Λέει μια παροιμία, ότι εκεί όπου ο σατανάς δεν μπορεί να πάει αυτοπροσώπως, στέλνει ως αντιπρόσωπο του, το κρασί... Πολλά εγκλήματα έγιναν εξαιτίας εξαιτίας του! Να ο ΜέγαςΑλέξανδρος, πάνωστηνμέθητου, σκότωσετουςκαλύτερουςστρατηγούςκαιφίλουςτου! ΤονΚλείτο, τονΦιλώτακαιτονΠαρμενίωνα!
Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, προκειμένου να διατηρούσαν
τους νέους ηθικούς και εγκρατείς στο κρασί, χρησιμοποιούσαν τον εξής τρόπο: Σε
ορισμένες μέρες μεθούσαν ως το έπακρο διάφορους είλωτες δούλους και έτσι οι
νέοι, βλέποντας τα χάλια στα οποία καταντούσαν αυτοί οι άνθρωποι, ένοιωθαν
αποστροφή προς το κρασί.
Ένας μέθυσος είδε στο όνειρό του 4 ποντικούς. Ο
πρώτος ήταν πολύ παχύς, οι άλλοι 2 πολύ αδύνατοι και ο τέταρτος τυφλός.
Ανησύχησε πολύ γιατί είχε ακούσει, πως όταν βλέπει κάποιος ποντικούς στο όνειρό
του, θα πάθει κάτι κακό. Διηγήθηκε λοιπόν το όνειρό του, στη γυναίκα του και
στο παιδί του. Η γυναίκα του τρόμαξε, το παιδί του όμως, αφού προβληματίστηκε
για λίγο, ανέλαβε να δώσει την εξήγηση του ονείρου στον πατέρα του. Και είπε:
''Ο παχύς ποντικός είναι ο ταβερνιάρης που επισκέπτεσαι τόσο συχνά και του
αφήνεις όλο σου το χρήμα. Οι δύο αδύνατοι ποντικοί είναι η μητέρα και εγώ, που
δεν έχουμε ψωμί να φάμε και ο τυφλός ποντικός είσαι εσύ ο ίδιος''.
