Απόστρεψονοφθαλμόναπόγυναικόςευμόρφου, καιμηκαταμάνθανεκάλλοςαλλότριον·ενκάλλειγυναικόςπολλοίεπλανήθησαν, καιεκτούτουφιλίαωςπυρανακαίεται. [Γύρισε αλλού το βλέμμα σου από ωραία γυναίκα και μην περιεργάζεσαι κάλλος ξένο. Διότι από την ομορφιά της γυναίκας, πολλοί άνδρες πλανήθησαν και παρασύρθηκαν στο κακό. Από την ομορφιά της, σάν φωτιά ανάβει ο έρωτας. (ΣοφίαΣειράχ 9,8)
Μη αινέσης άνδρα εν κάλλει αυτού και μη βδελύξη άνθρωπον εν οράσει
αυτού. [Μην επαινέσεις άνθρωπο για την ωραιότητά του, ούτε και να αποστραφείς άλλο
άνθρωπο, διότι το πρόσωπό του δεν είναι ωραίο.] (Σοφία Σειράχ 11,2)
Ώσπερ ενώτιον εν ρινί υός, ούτως γυναικί κακόφρονι κάλλος. [Ό,τι είναι το χρυσό σκουλαρίκι στη μύτη του χοίρου, κάτι τέτοιο είναι και η ομορφιά
στην ασύνετη και με αμαρτωλά φρονήματα γυναίκα.] (Παροιμίες 11,22)
Τί
είναι η όμορφη γυναίκα; Τάφος σοβαντισμένος, αν δεν είναι συνετή. Διότι η ομορφιά και με την
αρρώστια μαραίνεται και με τον θάνατο διακόπτεται. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν
ακόμα η εξωτερική ομορφιά σου ταράζει τον λογισμό και έχεις κυριευτεί από την
ομορφιά μιας γυναίκας, πήγαινε μια βόλτα στα μνήματα και στα οστεοφυλάκια των
προγόνων. Δες όσους βρίσκονται εκεί, πως μέσα στο χώμα είναι διαλυμένοι. Και θα
πάρεις μεγάλο δίδαγμα, ατο να ντρέπεσαι κοιτώντας ξένο κάλλος. Σκέψου επίσης,
ότι η ομορφιά που βλέπεις στην γυναίκα, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά φλέγμα,
αίμα και χυλός σαπισμένης τροφής. Για να το καταλάβεις αυτό, αφαίρεσε νοερώς το
ωραίο εκείνο δέρμα της και προχώρησε βαθύτερα και θα δεις αυτά να υπάρχουν από
κάτω. Συλλογίσου λοιπόν, ποιό κάλλος αγαπάς και για ποιά ωραιότητα αισθάνεσαι
ταραχή και συγκίνηση και πόθο και έτσι θα γλυτώσεις από τον πειρασμό. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Η
ομορφιά της ψυχής δεν ανήκει στη φύση. Είναι κατόρθωμα της καλής προαιρέσεως.
Και είναι: Η σωφροσύνη, η ευγένεια, η ελεημοσύνη, η δικαιοσύνη, η αγάπη, η
φιλαδελφία, η φιλοστοργία, η υπακοή στον Θεό, η τήρηση των εντολών, η
μετάνοια... Αυτά είναι τα κάλλη της ψυχής. Δεν είναι φυσικά. Τα αποκτούμε με
τον πνευματικό αγώνα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η
ομορφιά του σώματος, όταν δεν συνοδεύεται από την αρετή της ψυχής, θα μπορέσει να σκλαβώσει τον άνδρα για είκοσι και τριάντα μέρες, δεν θα διαρκέσει όμως περισσότερο, αλλά αφού δείξει την κακία της, θα διαλύσει την αγάπη. Οι γυναίκες όμως που λάμπουν
εξ αιτίας της ομορφιάς της ψυχής, όσο προχωρεί ο καιρός και
φανερώνουν την ευγένεια της ψυχής τους, τόσο περισσότερο ελκύουν τους
άνδρες τους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Να
αποφεύγεις την επιβλαβή συνήθεια να βάφεται το πρόσωπο... Επεκτείνετε έτσι την
προσβολή στον Δημιουργό. Τί κάνεις εσύ γυναίκα; Μήπως νομίζεις, ότι με τα
φτειασίδια σου και τα βαψίματα, μπορείς να προσθέσεις κάτι στο φυσικό κάλλος; Η
ενέργεια αυτή, είναι απόδειξη εσωτερικής ακαταστασίας... (Ιερός Χρυσόστομος)
Θέλεις
να φαίνεσαι ωραία; Και εγώ το θέλω αυτό, αλλά ομορφιά που την θέλει ο Θεός... (Ιερός
Χρυσόστομος)
Ας μην
είναι η φροντίδα σας για τους εξωτερικούς καλλωπισμούς, ούτε για την πολυτέλεια
των ρούχων. Όλη η φροντίδα σας ας μεταφερθεί στην ομορφιά της ψυχής, ώστε το
κάλλος αυτής, να γίνει λαμπρότερο. Να καλλωπίσεις το πρόσωπό σου με την
σωφροσύνη, με την σεμνότητα, με την ελεημοσύνη, με την φιλανθρωπία, με την
επιείκεια, με την πραότητα, με την ανεξικακία. (Ιερός Χρυσόστομος)
Μην
θαυμάζεις τα σωματικά κάλλη, όταν λείπει η αρετή της ψυχής.
Ο όμορφος άνθρωπος που έχει κακή καρδιά, μοιάζει με ωραίο πλοίο, που έχει όμως
ανίκανο και κακό κυβερνήτη. (Ιερός Χρυσόστομος)
Κανένας
να μην κατηγορεί την ομορφιά. Να μην λέει τα ανώφελα εκείνα λόγια, ότι δηλ. την
τάδε την κατέστρεψε η ομορφιά της και στην τάδε η ομορφιά έγινε αιτία ζημιάς.
Δεν φταίει το κάλλος, αλίμονο, αφού και αυτό είναι δημιούργημα του Θεού. Φταίει
η κακή προαίρεση, που είναι η αιτία όλων των κακών. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν θυμώσει η ψυχή, κάνει το σώμα αποκρουστικό και αισχρό· αν δείξει γαλήνιο μάτι, του χαρίζει μεγάλο κάλλος· αν φθονεί, χύνει πολλή ωχρότητα σ' αυτό και το μαραζώνει· αν αγαπά η ψυχή, του χαρίζει μεγάλη ομορφιά. Έτσι πολλές γυναίκες, που δεν είναι όμορφες στο πρόσωπο, παίρνουν πολλή χάρη από την ψυχή τους. Άλλες πάλι που ακτινοβολούν με την ωραιότητά τους, επειδή έχουν ψυχή χωρίς χάρη, καταστρέφουν και την ομορφιά τους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν
ξεπλύνεις την ακαθαρσία από την καρδιά σου, θα λάμψει στην μορφή σου, το
θεόμορφο κάλλος. (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)
Η
ομορφιά χωρίς στολίδια είναι πιο στολισμένη. (Άγιος Ιερώνυμος)
Η
εσωτερική καθαρότητα της όμορφης ψυχής του αληθινού ανθρώπου, ομορφαίνει και το
εξωτερικό του ανθρώπου και η Θεία εκείνη γλυκύτητα της αγάπης του Θεού,
γλυκαίνει ακόμη και την όψη του. Η εσωτερική ομορφιά της ψυχής, εκτός που
ομορφαίνει πνευματικά και αγιάζει τον άνθρωπο, τον ομορφαίνει και εξωτερικά,
και τον προδίδει με την Θεία Χάρη, ομορφαίνει και αγιάζει, ακόμη και αυτά τα
άσχημα ρούχα που φοράει ο χαριτωμένος άνθρωπος του Θεού. (Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης)
Η
καρδιά, όταν έλκεται από κοσμικές ομορφιές, οι οποίες δεν είναι αμαρτωλές, αλλά
δεν παύουν να είναι και μάταιες, νιώθει κοσμική χαρά της ώρας, η οποία όμως,
δεν έχει Θεϊκή παρηγοριά, φτερούγισμα εσωτερικό με αγαλλίαση πνευματική. Όταν
όμως ο άνθρωπος αγαπάει την πνευματική ωραιότητα, τότε γεμίζει και ομορφαίνει η
ψυχή του. Γι' αυτό και η ψυχή που συγκινείται ακόμη από τις ''ομορφιές'' του
υλικού κόσμου, φανερώνει ότι ζει ακόμη μέσα της ο μάταιος κόσμος, γι' αυτό και
έλκεται από την πλάση και όχι από τον Πλάστη, από τον πηλό και όχι από τον Θεό.
Τα πρωτεία να δοθούν στην ομορφιά της ψυχής, στην πνευματική ομορφιά και όχι
στις μάταιες ομορφιές, γιατί και ο Κύριος μας είπε: ''Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν
αξίζει ο κόσμος όλος''. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μπορεί κάποιος να είναι λίγο άσχημος ή να έχει μία αναπηρία. Ξέρει ο Θεός, ότι έτσι θα βοηθηθεί πνευματικά, γιατί τον Θεό Τον ενδιαφέρει περισσότερο από το σώμα η ψυχή. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μακάριοι
όσοι γεννηθήκανε άσχημοι και είναι περιφρονημένοι εδώ στη γη, διότι αυτοί
δικαιούνται το ομορφότερο μέρος του Παραδείσου, όταν δοξολογούν τον Θεό και δεν
γογγύζουν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όπως η
άσφαλτος, ενώ είναι πίσσα, όταν την βλέπει κανείς από μακριά το καλοκαίρι, έχει
πολλές φορές μια γυαλάδα, έτσι και ο άσχημος στην εμφάνιση έχει μια λάμψη, όταν
η Θεία Χάρη τον επισκιάζει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο
άνθρωπος δεν μπορεί να δει το κάλλος που βρίσκεται μέσα του, πριν να καταφρονήσει κάθε ομορφιά που βρίσκεται έξω από αυτόν και κάθε
μάταια γνώση. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Το
εξωτερικό κάλλος δεν κρύβεται, αλλά το εσωτερικό το βλέπει
μόνο ο Θεός. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Το
κάλλος είναι το άνθος και η αρετή το άρωμά του. (Άγιος Συνέσιος)
Μην
αιχμαλωτίζεσαι από την πρόσκαιρη ομορφιά και μην παρασύρεσαι από την σαρκική
επιθυμία. Γη και στάχτη καταντά η ομορφιά του ανθρώπου. Και το δικό σου κάλλος θα
μαραθεί σαν άνθος και θα χαθεί σαν σκιά. (Άγιος Δημήτριος του
Ροστώφ)
Δεν
πρέπει να προσέχεις την ομορφιά του ανθρωπίνου προσώπου, αλλά την ψυχή. Μην προσέχεις την εξωτερική ομορφιά του βιβλίου, αλλά το περιεχόμενό του. Διαφορετικά θα υποτιμήσεις το
πνεύμα και θα εκθειάσεις την σάρκα. Τα γράμματα και η εμφάνιση του
βιβλίου, είναι η σάρκα. Το περιεχόμενό του, είναι το
πνεύμα. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Η
ταπείνωση είναι η ομορφιά των Χριστιανών. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Όμορφος
στα μάτια του Θεού είναι ο ταπεινός άνθρωπος, εκείνος που έχει τη Χάρη και έχει
καθαρή καρδιά. Επομένως η ομορφιά στον άνθρωπο βρίσκεται μέσα του και δεν έχει
σχέση με την εξωτερική εμφάνιση, όπως την εννοούμε εμείς. (Γέροντας Εφραίμ
Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Άνθρωποι
που έχουν μεν εξωτερική εμφάνιση, αλλά μέσα τους δεν ευωδιάζουν, είναι ένα κρύο
πράγμα. (Παναγόπουλος)
Όποιος
έχει ωραίο σώμα και κακή ψυχή, μοιάζει με ένα ωραίο πλοίο,
που έχει κακό κυβερνήτη. (Μέναδρος)
Η
ντροπή είναι το κάστρο της ομορφιάς. (Μέναδρος)
Πολύ
ευχάριστη η ομορφιά, όταν συνοδεύεται από συνετό μυαλό. (Μέναδρος)
Μην θαυμάζεις το παγώνι. Έχει χρυσά φτερά, αλλά νιαουρίζει σαν τη γάτα. (Δημητρακόπουλος)
Ένα ωραίο σώμα, δεν μπορεί με την ομορφιά του να κάνει και την ψυχή καλή, αλλά αντίθετα η καλή ψυχή με την αρετή της κάνει το σώμα, όσο γίνεται καλύτερο. (Πλάτων)
Η
ομορφιά του σώματος θα έμοιαζε με την ομορφιά του ζώου, εάν δεν υπήρχε ο νους. (Δημόκριτος)
Η
ομορφιά βρίσκεται μέσα στην απλότητα. (Πλωτίνος)
Είναι
σπάνια η συνύπαρξη ομορφιάς και αγνότητας. (Γιουβενάλης)
Όταν
κανείς μεταφέρει μια λάμπα ή ένα κερί, το πρόσωπό του φωτίζεται από την φλόγα.
Όταν φέρει κάποιος μέσα του τον Θεό, το Φως των φώτων, φωτίζεται εσωτερικά. Με
τέτοιο τρόπο, ώστε όλη του το σώμα μεταμορφώνεται, εξωραϊζεται. (Γκεωργκίου
Βιργκίλ)
Η επιτηδευμένη κομψότητα έχει τόση σχέση με την αληθινή κομψότητα, όση η περούκα με τα αληθινά μαλλιά. (Μπαλζάκ)
Η
κομψότητα δεν έχει να κάνει με το να βάλεις ένα καινούργιο φόρεμα. (Σανέλ)
Μην
ομορφαίνεις την εμφάνισή σου, αλλά τη ζωή σου. (Θαλής)
Όλες
οι μεγάλες ομορφιές είναι καμωμένες από πόνο. (Λερμίτ)
H αληθινή ομορφιά των ματιών
έγκειται στο βλέμμα. (Σάνδη)
Όποιος
έχει ωραίο σώμα και κακή ψυχή, μοιάζει σαν ωραίο πλοίο με
κακό κυβερνήτη.
Το
στέμμα της ομορφιάς είναι η σεμνότητα. (Σίλλερ)
Μια
όμορφη αλλά σεμνή γυναίκα, ντυμένη με τα καλύτερα ρούχα της, είναι το
καταπληκτικότερο μέρος όλης της δημιουργίας. (Γκόλντσμιθ)
Η ομορφιά χωρίς χάρη, είναι σαν αγκίστρι χωρίς δόλωμα. (Έμερσον)
Η
ομορφιά υπάρχει παντού, αλλά δεν την βλέπει ο καθένας... (Βούδας)
Ήταν
τόσο άσχημος, που όταν έκανε γκριμάτσες ομόρφαινε! (Ρενάρ)
Η όμορφη γυναίκα πεθαίνει δύο φορές. (Μπόϊστ)
Αγάπη
στηριγμένη στην ομορφιά,
σύντομα
όπως η ομορφιά πεθαίνει... (Ντον)
Όμορφος
άνθρωπος δεν είναι αυτός ο οποίος έχει ένα ωραίο πρόσωπο... Αλλά αυτός που έχει
τη δύναμη να ομορφαίνει τα πάντα γύρω του!
Οι ανόητοι βλέπουν την ομορφιά μόνο στα όμορφα πράγματα.
Μια
όμορφη γυναίκα χωρίς διακριτικότητα, είναι ό,τι είναι ένα κόσμημα στο ρύγχος
ενός χοίρου.
Η
ομορφιά της γυναίκας δεν είναι δώρο για τον άντρα. Είναι δωροδοκία.
Η
συνταγή της ομορφιάς: Να στέκεσαι πέντε λεπτά μπροστά στον καθρέφτη. Να
στέκεσαι δέκα λεπτά μπροστά στον εαυτόν σου. Και να στέκεσαι δεκαπέντε λεπτά
μπροστά στον Θεό.
Μην
βασίζεσαι στο ωραίο σου πρόσωπο και στα λαμπερά σου φορέματα, διότι και τα δύο
είναι πολύ πρόσκαιρα και προσωρινά πράγματα!
Όταν
μια νέα βάφεται και ντύνεται επιδεικτικά και πηγαίνει στην Εκκλησία για να
προσευχηθεί, είναι σαν να λέει στον Θεό: Κοίταξε Θεέ μου, τί όμορφη που είμαι!
Εσύ δεν Ήσουν ικανός, να με κάνεις τόσο όμορφη.
Η
ασχήμια έχει ένα πλεονέκτημα: διαρκεί περισσότερο από την ομορφιά.
Ο
γάϊδαρος είναι γάϊδαρος, ας φορεί και σέλλα. Και η γριά και αν ομορφίζεται δεν γίνεται κοπέλλα.
Η
ερωτευμένη γυναίκα πάντα θα είναι πιο όμορφη από την βαμμένη.
Πες σε
μια γυναίκα ότι είναι όμορφη και 100 φορές ο διάβολος θα της το επαναλάβει.
Όποιος
έχει όμορφη γυναίκα και αμπέλι στο δρόμο, δεν βρίσκει ποτέ ησυχία.
Μήτε
όμορφη χωρίς ψεγάδι, μήτε άσχημη χωρίς χάρη.
Ποιός
είδε όμορφη να είμαι έχει ασχημάδες;
Το όμορφο
κορίτσι και στα κουρέλια φαίνεται.
Η
όμορφη κόρη φέρνει την προίκα της, άμα γεννηθεί.
Οι
όμορφες γυναίκες πεθαίνουν 2 φορές.
Τα
ωραία λουλούδια δεν είναι πάντα αρωματικά.
Η
ομορφιά χωρίς μυαλό, είναι κρασί ξεθυμασμένο.
Καλογνωμιά
και ομορφιά θέλουν ταπεινοσύνη.
Από
έξω εμφάνιση και από μέσα εξαφάνιση.
Απ'
έξω φάτσα και από μέσα λινάτσα. (Εξωτερικά όμορφη και εσωτερικά πολύ μικρής
αξίας άτομο.)
Ομορφιά
χωρίς αρετή είναι κατάρα.
Όμορφη γυναίκα, διάβολος του χωριού.
Καθρέφτη καθρεφτάκι μου στον τοίχο πάνω τώρα,
ποιά είναι η ωραιότερη σ' ολόκληρη τη χώρα;
Τα
στραβά τα παράθυρα, τα κρύβουν ίσιες κουρτίνες.
Η
ομορφιά χωρίς εξυπνάδα, είναι σαν το λουλούδι μες στη
λάσπη. (Ρουμανική παροιμία)
Η ομορφιά είναι η σοφία των γυναικών. Η σοφία είναι η ομορφιά των αντρών. (Κινέζικη παροιμία)
Η
ομορφιά τυφλώνει και τον τυφλό είναι εύκολο να τον κλέψεις. (Αμερικάνικη παροιμία)
Ρώτησαν μια Ορθόδοξη Χριστιανή, τι την έκανε τόσο όμορφη, ενώ δεν χρησιμοποιούσε καλλυντικά. Και εκείνη απάντησε: - Γιαταχείλημουχρησιμοποιώτηναλήθεια... Γιατηφωνήμουτηνπροσευχή...Γιαταμάτιαμουτηνσυμπάθεια...Γιαταχέριαμουτηναγαθοεργία...Γιατοπρόσωπομουτηνευθύτητα...Και γιατηνκαρδιάμουτηναγάπη...
Κάποτε
σε ένα κοσμικό σαλόνι, συγκεντρώθηκαν μερικές κυρίες, για να οργανώσουν
καλλιστεία, για τα ομορφότερα χέρια. Την κρίση για την νικήτρια, την ανέθεσαν
σε έναν ηλικιωμένο κύριο, που διακρινόταν για την φρόνημη και λογική του
πάντοτε σκέψη. Αυτός, μετά την επίδειξη, δεν βιάστηκε καθόλου, για να
αναγγείλει, ποιά ήρθε πρώτη και είπε: ''Κάντε λίγη υπομονή. Θέλω να ρωτήσω
πρώτα τους φτωχούς και αυτοί θα με φωτίσουν, να βγάλω σωστή απόφαση. Θέλω να
ρωτήσω πρώτα τους γονείς και αυτοί θα με βοηθήσουν, να βγάλω σωστή απόφαση.
Γιατί πιστεύω ότι, τα ωραιότερα χέρια, είναι αυτά που σκουπίζουν τα δάκρυα
ενός ορφανού, που χορταίνουν έναν πεινασμένο, που ποτίζουν έναν διψασμένο και
που περιποιούνται τους γονείς τους...''.
