Περί Παύλου (Αποστόλου)

Δεν βλέπεις τον Απόστολο Παύλο, που ήταν φοβερότερος από όλους πολέμιος και διώκτης της Εκκλησίας; Όμως, επειδή είχε ανεπίληπτο βίο και ό,τι έκανε, δεν το έκανε με ιδιοτέλεια, τελικά και δεκτός έγινε από τον Χριστό και όλους ξεπέρασε. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Ας μην απογοητευόμαστε. Αλλά και αν ακόμα είσαι κακόγλωσσος ή πλεονέκτης ή ο,τιδήποτε άλλο, σκέψου, ότι ο Απόστολος Παύλος ήταν βλάσφημος και διώκτης και υβριστής και πρώτος από τους αμαρτωλούς. Και όμως, ξαφνικά ανέβηκε στην κορυφή της αρετής. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Και ο Απόστολος Παύλος φοβόταν τους κινδύνους; Φοβόταν και μάλιστα πάρα πολύ. Ήταν βέβαια Παύλος, αλλά ήταν και άνθρωπος. Αυτό δεν ήταν κατηγορία για τον Παύλο. Ήταν αδυναμία μεν της φύσεώς του, εγκώμιο όμως της βουλήσεώς του. Αν και φοβόταν το θάνατο και τις πληγές, τίποτε το ανάξιο δεν έκανε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Γιατί ο Θεός δεν έστειλε κάποιον από τους 12 Αποστόλους, να κατηχήσει τον Απόστολο Παύλο; Έπρεπε να φανεί, ότι δεν χρειαζόταν να μεταστραφεί από άνθρωπο, αλλά από τον ίδιο τον Χριστό. Άλλωστε και εκείνος ο Ανανίας (της Δαμασκού), δεν δίδαξε τον Παύλο, απλώς τον βάφτισε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τρία πράγματα προσέφερε ο Παύλος στο κήρυγμα: α) θερμή και ριψοκίνδυνη προθυμία β) ψυχή έτοιμη να υπομείνει ο,τοδήποτε και γ) σοφία και σύνεση. Δεν έφτανε η προθυμία στους κινδύνους. Ήταν απαραίτητη και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Επίσης απαραίτητος ήταν ο ανεπίληπτος βίος. (Ιερός Χρυσόστομος)
Στην διδασκαλία του ο Απόστολος Παύλος, δεν συνομιλεί σαν δάσκαλος προς τους μαθητές, αλλά σαν μαθητής με ισότιμους μαθητές, εξισώνοντας έτσι τον λόγο του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν μιλούσε ο Απόστολος Παύλος, δεν μιλούσε ο Παύλος, αλλά μιλούσε ο Ιησούς Χριστός. Εκείνος κινούσε το πνεύμα και την γλώσσα του. Να φαντάζεσαι, ότι η φωνή μόνο ήταν του Παύλου, ενώ το νόημα και το κηρυττόμενο ήταν Εκείνος, που από μέσα μιλούσε, δηλ. του Χριστού. (Ιερός Χρυσόστομος)
Είναι θαυμαστός ο Δαβίδ που νίκησε τον Γολιάθ, με ένα μόνο λιθάρι. Ο Παύλος νίκησε τον νοητό Γολιάθ, όχι ρίχνοντάς του πέτρες, αλλά με το κήρυγμά του. Έτρεπε σε φυγή όλη την φάλαγγα του Διαβόλου, όπως ακριβώς ένα λιοντάρι που βρυχάται. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τον Απόστολος Παύλο γι΄αυτό τον θαυμάζουμε: όχι για τους νεκρούς που ανέστησε, ούτε για τους λεπρούς που θεράπευσε, αλλά επειδή έλεγε: ''Ποιός ασθενεί και δεν ασθενώ εγώ; Ποιός πέφτει και εγώ δεν καίγομαι;''. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν κάποιος μου έδινε την εξουσία όλη της οικουμένης, εγώ θα θεωρούσα το νυχάκι του Παύλου, πολυτιμότερο από όλη αυτήν την εξουσία. Θα θεωρούσα την φτώχεια του Παύλου, προτιμότερη από κάθε απόλαυση, την αδοξία του ισχυρότερη από κάθε δόξα, την στέρησή του πολυτιμότερη από κάθε πλούτο, το χτύπημα στο Ιερό του Κεφάλι, καλύτερο από κάθε άνσεση, τις πέτρες που τον πετροβολούσαν, πολυτιμότερες από στέμματα βασιλικά. (Ιερός Χρυσόστομος)
Κανένας άνθρωπος υπό τον ήλιο, δεν ήταν αγιότερος του Παύλου και κανένας δεν υπέφερε τόσο φοβερά, από τότε που υπάρχουν άνθρωποι. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο Απόστολος Παύλος κοπιάσε περισσότερο από όλους τους Αποστόλους. Ήταν το εκλεκτό όργανο του Θεού. Ήταν νεκρός για το σώμα, πιο θερμός από την φωτιά, πιο δυνατός από τον σίδερο, πιο αλύγιστος από το διαμάντι. (Ιερός Χρυσόστομος)
Υπέστη ναυάγιο, για να καταπαύσει το ναυάγιο της οικουμένης.

Έμεινε στο βυθό ένα μερόνυχτο, για να ανασύρει από το βυθό της πλάνης.

Κοπίασε για να αναπαύσει τους κουρασμένους από την αμαρτία.

Πληγώθηκε, για να γιατρέψει τους πληγωμένους από τον Σατανά.

Φυλακίστηκε, για να αποφυλακίσει όσους βρίσκοντας στο σκοτάδι.

Έφτασε πολλές φορές στον θάνατο, για να απαλλάξει, από φοβερούς θανάτους...

Μαστιγώθηκε, για να λευτερώσει από την μάστιγα του διαβόλου τους κακοποιούς.

Ραβδίστηκε, για να στηρίξει με την βακτηρία του Χριστού τους ανθρώπους.

Λιθοβολήθηκε, για να μας απαλλάξει από την πέτρινη αναισθησία.

Βρέθηκε στην ερημιά, για να μας βγάλει από την μοναξιά της ψυχής.

Πεζοπορούσε, για να στηρίξει τους ξενιτεμένους και να ανοίξει δρόμους προς τον

Ουρανό.

Κινδύνεψε στις πόλεις, για να δείξει την Άνω Πόλη (Άνω Ιερουσαλήμ).

Βρέθηκε σε πείνα και σε δίψα, για να χορτάσει και να ξεδιψάσει άλλους.

Γυρνούσε φτωχός και γυμνός, για να ντύσει με την στολή του Χριστού, τους άσεμνους

και ασχημονούντες.

Παραδόθηκε στην μανία του όχλου, για να λευτερώσει όσους ήταν υπό την εξουσία του

διαβόλου. (Ιερός Χρυσόστομος)

***