Περί περιφρόνησης

Όλα τα συγχωρούν οι γυναίκες, εκτός από την περιφρόνηση. (Σολομώντας)
Αν ένας άνθρωπος, που κάνει μεγάλους ασκητικούς κόπους, δει κάποιον ολότελα αμαρτωλό ή αμελή και του δείξει περιφρόνηση, μάταιη είναι όλη του ή μετάνοια, γιατί απορρίπτει ένα μέλος (του Σώματος) του Χριστού, καταδικάζοντάς τον και μην αφήνοντας την κρίση, στον Κριτή Θεό και μη κοιτάζοντας ταυτόχρονα τις δικές του (μονάχα) αμαρτίες. Γιατί, στην παρούσα ζωή, όλοι είμαστε σαν σε νοσοκομείο: Άλλος υποφέρει από το μάτι του, άλλος πονάει στο χέρι, άλλος έχει συρίγγιο ή οποιαδήποτε άλλη πάθηση. Αν όμως εκείνος που θεραπεύθηκε, φάει κάτι που τον βλάπτει, τότε υποτροπιάζει. Έτσι γίνεται και με εκείνον, που βρίσκεται στο δρόμο της μετάνοιας και κατακρίνει ή περιφρονεί κάποιον: Χάνει τη μετάνοια και ξανακυλιέται (στην αμετανοησία). Γιατί αν κάποιος απ' αυτούς που βρίσκονται σε νοσοκομείο και έχουν διάφορες ασθένειες, βογκάει για τη δική του πάθηση, μήπως θα του πει άλλος: "Γιατί βογκάς;". Ο καθένας τα δικά του δεν σκέφτεται; Αν έκανα έτσι και με την αρρώστια των αμαρτιών μου, δεν θα είχα μάτια να κοιτάξω άλλον αμαρτωλό. Γιατί όλοι όσοι νοσηλεύονται σε νοσοκομείο, φυλάγονται ώσπου να 'ρθει ο γιατρός, απέχοντας από ό,τι θα επιδεινώσει την πληγή τους. Και ποιός είναι εκείνος που δεν έχει πληγή; Αν παρατηρήσεις ελάττωμα στον αδελφό σου, μην του δείξεις περιφρόνηση, για να μην πέσεις στα χέρια των εχθρών σου (δαιμόνων). (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Να δέχεσαι με προθυμία την καταφρόνια των ανθρώπων και θα γεμίσεις από την τιμή του Θεού. Δε βλέπεις μέσα σου τα πολλαπλά τραύματα της αμαρτίας σου και ζητάς να σε τιμήσουν; (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Οι πνευματικά ανώτεροι, έχουν τη δύναμη να υποφέρουν την περιφρόνηση, με γενναιότητα και ευχαρίστηση. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Όταν συνομιλείς με κατώτερό σου ή και όταν ερωτάσαι κάτι απ' αυτόν, να μην απαντάς με απροθυμία, περιφρονώντας τον αδελφό σου και προσβάλλοντας έτσι τον Θεό. (Μέγας Βασίλειος)
Και αν άθελά σου και με κακή διάθεση της καρδιάς σου, υποφέρεις τις περιφρονήσεις, ωστόσο αγωνίσου όσο μπορείς, να μην δείχνεις κανένα εξωτερικό σημείο, ότι σου κακοφαίνονται. Υποφέρουμε από τις περιφρονήσεις, επειδή πάσχουμε από τις ενοχλήσεις της υπερηφάνειας, η οποία έχει τη ρίζα και αρχή της, στην μάταιη και καταραμένη υπόληψη που έχουμε για τον εαυτόν μας. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Για να νιώσεις και εσύ λίγο, το τι θα πει μαρτύριο, να δέχεσαι έστω με χαρά την περιφρόνηση. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο διάβολος, την περιφρόνηση δεν την αντέχει, γιατί είναι υπερόπτης και σκάει από το κακό του! (ΌσιοςΠορφύριοςο Καυσοκαλυβίτης)
Πολύ συμφέρει τους δικαίους, η περιφρόνηση των ανθρώπων. Είδα μάλιστα ενάρετο, που κέρδισε πενήντα στεφάνια σε μία μέρα από τις κακολογίες των άλλων. Ο άνθρωπος αυτός ήταν επιφανής και αξιοσέβαστος. Έκανε πολλά καλά έργα στους συνανθρώπους του και όλους τους αγαπούσε σαν αγγέλους του Θεού. Εκείνοι, ωστόσο, πλανέθηκαν από τον πονηρό και άρχισαν να αντιπαθούν τον ευεργέτη τους σαν να ήταν κακούργος. Άλλοι έλεγαν πως είναι δολερός, άλλοι ακόλαστος, άλλοι κλέφτης και άλλοι αιρετικός! Έχει, βλέπεις, τη συνήθεια ο διάβολος να διασύρει τους αγίους με το στόμα των αμαρτώλων ανθρώπων. Ο άνθρωπος όμως για τον οποίο σου μιλάω, ακούγοντας τις συκοφαντίες αυτές, χαιρόταν ειλικρινά και ευχαριστούσε το Θεό. ''Κύριε'', έλεγε, ''δείξε το έλεος Σου σ' όσους με μισούν, με συκοφαντούν, με διασύρουν. Κανένας απ' τους αδελφούς να μην πάθει κακό για μένα τον αμαρτωλό, ούτε στην παρούσα ζωή, ούτε στην άλλη. Σύντριψε όμως και αφάνησε τους πονηρούς δαίμονες, που τους ξεσηκώνουν εναντίον μου. Σε παρακαλώ, Θεέ μου, όπως δεν αποστράφηκες εμένα τον βέβηλο, όσες φορές αμάρτησα και πρόστρεξα στην ευσπλαχνία Σου ζητώντας συγχώρηση, έτσι να μην αποστραφείς τώρα κι αυτούς, που κατηγορούν τον αχρείο δούλο Σου. Αντίθετα, αγιάσέ τους με το έλεός Σου και σκέπασέ τους με την αγαθότητα Σου''. Έτσι προσευχόταν, αγαπητέ, ο δίκαιος εκείνος, γι' αυτούς που τον μισούσαν και τον κακολογούσαν! Και κοίταξε τι θαυμαστό γινόταν: Όσες φορές τη μέρα βίαζε τον εαυτό του και προσευχόταν για τους εχθρούς του, τόσες φορές κατέβαινε άγγελος Κυρίου και τοποθετούσε στο κεφάλι του ουράνιο διαμαντοστόλιστο στεφάνι. Αυτό, βέβαια, δεν το καταλάβαινε ο ίδιος, γιατί ο Θεός τον στεφάνωνε αόρατα... Γι' αυτό λοιπόν, παιδί μου, επιτρέπει πολλές φορές ο αγαθός Θεός να κακολογούνται και να εξουθενώνονται οι ενάρετοι, για ν' αυξήσουν έτσι τα στέφανια τους και τα βραβεία τους και τους ουράνιους μισθούς τους. (ΆγιοςΝήφων)
Ο εξευτελισμός και η περιφρόνηση που προξενείται από τους ανθρώπους, για χάρη του Κυρίου, βοηθάει πάρα πολύ στην κάθαρση των αμαρτιών. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
Η περιφρόνηση για την κτίση, αγγιζει και τον Δημιουργό. Γι' αυτό μην τολμήσεις ποτέ να ψελλίσεις λόγια περιφρονητικά, όπως: "Δεν μου αρέσει το πρόσωπο αυτό του προσώπου...". Αυτό είναι διαβολικό μίσος και απέχθεια για το πλάσμα του Θεού. Να θυμάσαι, πως κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και πως όλη η δόξα και η τιμή Του βρίσκονται μέσα του, στην καρδιά του. Ο άνθρωπος προσέχει το πρόσωπο, ενώ ο Θεός ερευνά την καρδιά. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Αν βρεθείς αντιμέτωπος με την αδιαφορία ή την περιφρόνηση των άλλων, μην πληγώνεσαι και μην ανταποδίδεις την προσβολή. Να πεις μέσα σου: "Μου αξίζει! Δόξα σοι Κύριέ μου, που επέτρεψες σε μένα τον ανάξιο, να δεχτώ προσβολές και ατιμίες από τους ανθρώπους". Εσύ από την πλευρά σου, να έχεις αγάπη για όλους και ιδιαίτερα για τους συγγενείς σου και να την εκδηλώνεις με ειλικρίνεια, ανοιχτά, με την καρδιά σου, όχι ψυχρά, αδιάφορα, υποκριτικά και ψιθυριστά. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Δεν ωφελεί να λυπάσαι, όταν σε κατηγορούν. Η λύπη στις περιπτώσεις αυτές σημαίνει, ότι έχεις κενοδοξία. Εκείνος, που θέλει να σωθεί, οφείλει να αγαπά να τον καταφρονούν, διότι η καταφρόνηση φέρνει την ταπείνωση. Και η ταπείνωση απαλλάσσει τον άνθρωπο από πλήθος πειρασμών. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Πρόσεχε μην καταφρονήσεις κανέναν άνθρωπο, διότι αυτή η καταφρόνηση και η προσβολή σου, αναβαίνει στον Κύριο, διότι εκείνος που εσύ καταφρονείς, φέρει (και έχει) την εικόνα Εκείνου (αφού είναι κατ' εικόνα πλασμένος). (ΓέρονταςΙωσήφοΗσυχαστής)
Αν άλλοι απολαμβάνουν εμπιστοσύνης και εκτίμησης, μην λυπηθείς. Το γεγονός ότι σε αγνοούν, βοηθά να ζεις αφανής και απαρατήρητος στα μάτια των ανθρώπων, αλλά όχι του Θεού. Αυτές είναι ευκαιρίες, που δεν πρέπει να αφήνεις... (Γέροντας Ιγνάτιος Καλιόπουλος)
Να επιθυμείτε να σας ονειδίζουν και να σας περιφρονούν, για να σας αγαπάει ο Χριστός. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Να μην θέλεις να αποφεύγεις την καταφρόνια των άλλων. (Είπε Γέρων)
Ακούς τον άλλον να λέει περιφρονητικά: Α, τον βλάχο... Και όμως αυτός ο βλάχος θα σου κάνει το νωπό βούτυρο που πρέπει να φας, όπως σε υπέδειξε ο ιατρός, γιατί δεν μπορείς να φας κάτι άλλο. Ναι αυτός ο βλάχος! Αλλά που εμείς... Δεν ξέρουμε τι ζητάμε και έχουμε ξεφύγει από την πραγματικότητα. (Παναγόπουλος)
Αν δεν έχεις κάλλο στον χαρακτήρα σου, τότε όσο και να σε πατήσουνε, δεν θα φωνάξεις. (Παναγόπουλος)
Η οικειότητα γεννάει την περιφρόνηση. (Αίσωπος)
Φοβάται την περιφρόνηση μόνο εκείνος που την αξίζει. (Λα Ρασφουκώ)
Η σιωπή είναι η πιο τέλεια έκφραση της περιφρόνησης. (Μπέρναρντ Σω)
Τον ευτυχισμένο άνθρωπο τον μισούν. Τον δυστυχισμένο τον περιφρονούν. (Σενέκας)
Μην πτοείσαι από τι λένε οι άνθρωποι για σένα. Αυτός ο φόβος είναι διαβολικός. Να συλλογίζεσαι τι λέει ο Θεός για σένα.
Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ' αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.
Θα σε αγνοήσουνε, μέχρι να σε χρειαστούν...
Το να αγαπάς έναν άνθρωπο, που δεν είναι άξιος της αγάπης σου, είναι αρετή. Το να περιφρονείς όμως έναν άνθρωπο, άξιο της περιφρόνησής σου, δεν είναι αρετή.
Έχει και ο μύρμηγκας χολή, έχει και η μύγα σπλήνα. (Δεν πρέπει να περιφρονούμε κανέναν)
Σε γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια.
Η προσταγή σου λάχανα και ο ορισμός σου αγγούρια.
Αυτά που λες, τα ακούω βερεσέ.
Σε βλέπω σαν μυρμήγκι.
Μύγες δεν πιάνει ο αετός.
Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια,

γιατί σ' αυτά πρωτοπατείς και φτάνεις στα παλάτια.

Εκείνος που με συκοφαντεί πίσω από την πλάτη μου, με φοβάται, εκείνος που με παινεύει ανοιχτά, με περιφρονεί. (Ανατολίτικησοφία)
Η οικειότητα τρέφει την περιφρόνηση. (Διεθνής παροιμία)
Κάποτε ο Γιώργος Παπανδρέου (1888-1968) έβγαζε λόγο στην Βουλή κα κάποιος από την βουλευτές, άρχισε να τον κατηγορεί με ακατανόμαστες φράσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου τότε σταμάτησε τον λόγο του και απευθυνόμενος στο σώμα της Βουλής ρώτησε: ''Ποιός είναι αυτός που με κατηγορεί;''. ''Εγώ, εγώ...!!!'' ακούστηκε από κάτω να φωνάζει ο βουλευτής που τον κατηγορούσε. Ο Γιώργος Παπανδρέου, έστρεψε το βλέμμα του σ' αυτόν και του είπε: ''Εσύ; Ε, τότε δεν έχει σημασία...''.